|
Mijn maatje Alex, Herentalsenaar, had het terloops al ooit verteld. Er is een cafeetje langs de weg Poederlee-Herentals dat echt diep bruin is en een bezoek meer dan waard. Of het altijd open is liet hij in het midden maar de uitbaatster, Simonneke heet ze wist ie, die al een respectabel aantal jaren torst, zou een van de laatste exemplaren zijn van die typische goedlachse, correcte café-bazinnen die jammer genoeg een uitstervend ras zijn.
Vandaag was ik weer gaan fietsen, zonnig maar fris weer, en, het is geen verrassing, ik zoek altijd alternatieven. Voor een keer koos ik er voor van uit Poederlee langs de N 153 op het fietspad richting Herentals te fietsen en eigenlijk was ik er al voorbij toen ik me realiseerde "he, dit is dat bewuste cafeetje..." Ik heb de e-bike langs de gevel gezet en ik ben iets gaan consummeren. Ik heb een leuk gesprek gehad me Simonneke en toen ik haar vroeg of ik haar mocht fotograferen om aan mijn maatje te tonen dat ik er uiteindelijk binnen was geweest vond ze dat geen bezwaar. En eigenlijk vind ik de foto het ook wel waard om als foto van de dag te figureren op deze pagina's.
|
Gr.
Erik
