|
Bij de korte en sombere dagen vind ik het van belang alle uren en minuten 'licht' mee te pikken. Ik ben vroeg uit de veren, ik ben een ochtendmens. Ik probeer zo veel mogelijk zonlicht op mijn huid te krijgen en frisse lucht te happen. Aan zee lukt dat heel goed door de wind die alle stof doet verdwijnen, meestal richting binnenland. Soms zeggen ze dan 'ja, maar de zon schijnt niet'. Mijn antwoord is steevast, moest de zon er niet zijn zat ik altijd in het donker. Soms is ze niet te zien door de wolken, maar haar (dan onzichtbare) stralen priemen er zich wel doorheen. En 'somber' is onze maatschappij wel geworden. Mistroostigheid troef. Zelfs Van Daele doet mij een beetje triest voelen met het nieuwe woord dat ze vooropstellen: testsamenleving. Een maatschappij waarin alleen gezonde, niet besmettelijke personen, die dat met een negatieve virustest kunnen aantonen, kunnen en zullen aan bepaalde activiteiten mogen deelnemen. Laat ons hopen dat dergelijk doemscenario nooit werkelijkheid zal worden. Wat leer ik nog vandaag? De 'salamitactiek' die de regering handhaafde oftewel de 'schijfjesbeslissingen' van de laatste weken en dagen. Vandaag is er sprake van een 'lasagne lockdown'. Een opsluiting, afsluiting, insluiting en alle sluitingen, nu niet in schijfjes maar in lagen. Maart, april, mei, we waren het allemaal zo moe en beu om binnen te blijven, niet weg te gaan, de mensen te ontwijken. Iedereen keek uit naar het leven van vroeger. Dat wilden we terug en hebben er naar gehandeld. Iedereen heeft zijn steentje bijgedragen voor een nieuwe lockdown, door ons ongeduld. Het is nu cool down of cooling down. De term die sportlui gebruiken na een inspanning om het lichaam terug tot rust te brengen. Nu hebben we het woord nodig voor onze geest. Geen protesten, geen gemaar, geen uitzonderingen, maar aanvaarden dat we weer veel beperkingen hebben in ons openbare leven en dat we daarbij rustig moeten blijven en hopen dat Covid-19 haar biezen pakt. Niet mensenschuw worden, geen paranoia krijgen. Bij elke uitstap een masker opzetten zal al een hele opgave zijn en toch de boodschap voor eenieder. Jean Jacques Rousseau (1712-1772) filosoof, schreef: de mens is vrij geboren en toch ligt hij overal in ketenen. En Nicolas de Chamfort (1741-1794) aforist, zegde: het is gemakkelijker sommigen dingen in de wet vast te leggen dan ze te wettigen.
Maar ontspanning is ook nodig en voor mij is dat koers. Een etappe in de Ronde van Spanje, de Vuelta, bekijken en wachten tot de 'rode vod' van de laatste kilometer in zicht komt. Ik vraag me af voor wie ik vandaag kan juichen. Lachen moet ik ook doen. Daar zorgt mijn hondje voor. Want ondanks alles: een dag niet gelachen, is een verloren dag.
|
