Toen ik deze morgen buiten ging werden de hond en ik getrakteerd op een krakendwitte maagdelijke wereld. Althans dat stuk van de wereld waar ik woon, de Belgische Kust. Het blijft toch altijd een mooi zicht in een witte wereld te vertoeven. Lang zal dat niet duren, want de zon schijnt al volop en zal het bovenste laagje waterkristallen rap doen smelten. Zo'n winterlandschap zien is echt een postkaartplaatje en gebeurt niet elk jaar. In ieder geval zie ik liever het groene gras met bloemekes en sprietjes dan de witte wereld van sneeuw. En dat om veiligheidsreden. Ik wil geen tuimelperte doen op een verloren liggend stuk ijs. Het is een mooie wereld voor diegene die graag op de latten staan. Maar ik begrijp het liedje van Martine Bijl (1948-2019) heel goed, "Wat zou ik op die latten doen in Tirol?", zin uit haar liedje "Hoe zou't met Rosa zijn?". In ieder geval hoor ik Martine liever zingen dan de voorgestelde zangeres van Klara, Elisabeth Shimana, die zich vooral toelegt op electro-akoestische en experimentele muziek. Zoals jullie ondertussen wel al weten is dat mijnen dada niet. In de filosofische kalender wordt er een eigenaardige quote uit Confusius (551vC- 479vC) zijn context gehaald: "In ons dorp dekken zonen hun vaders". In de betekenis dat zonen hun vader nooit zullen aangeven bij criminele misgrijpen, integendeel, zij moeten hun vaders dekken!!. Het is niet in de zin van de stier dekt de koe!!!. Voor de verandering komt het paneel van "De Rechtvaardige Rechters" weer eens ter sprake. Ditmaal een artikel van de tipgever voor de zoektocht eind vorig jaar naar het schilderij. Ze noemen het in de krant "Het Gentse monster van Loch Ness". Al de theorieën ten spijt en alle nagetrokken tips, is het nog altijd zoeken naar deze beschilderde eikenhouten plank van 1,5 m op 0,5 m. De laatste zoektocht ging uit van de woorden van de Nazi's in 1942 uitgesproken (toen was het al 8 jaar spoorloos): Die Kirche hat es. Het resultaat van deze zoektocht zijn de woorden van de speurneus: één goed ding, het is in goede staat en niet verdwenen!!!. Zeg me nu een keer, om dergelijke uitspraak te doen moet de detectieve 1) ofwel het tableau gezien hebben 2) het uit zijn duim zuigen. Nog jaren zoekplezier zal er zijn voor dit beroemde deel van het "Lam Gods" van de Gebroeders van Eyck. Zo, het is 2°C en de zon doet de sneeuw nu rap smelten. Het nooie plaatje verdwijnt letterlijk als sneeuw voor de zon. Tot morgen
Ik ben deze morgen verschillende keren, in die helse kou, buitengelopen. Niet alleen om de hond in de tuin te laten lopen of om te genieten van de ijskristallen overal aanwezig en een feeëriek uitzicht geven, wel om telkens de brievenbus te inspecteren of de krant nog niet was toegekomen. Tot 10u heb ik moeten wachten om mijn lectuur in handen te krijgen. Maar ze is toegekomen en dat is het voornaamste. De omschakeling van Bpost naar een privé-verdeler van de gazet, gebeurt met horten en stoten. Volgens mij zal het een koude kille dag blijven. Er is wel een zonnetje, maar eentje zoals een waterijsje, waterachtig en geen echte crème glace te noemen. Wat ik wil zeggen, geen zon die alles zal opwarmen. En zo zijn we weeral in de helft van de maand februari gekomen en glijden we zoetjes naar de lente. Ik denk dat iedereen er naar snakt en dat het echt eens een goede lente mag zijn, met aangename temperaturen en zonder grijs. Vandaag in Klara, the queen of soul, gospel en R&B, Aretha Franklin (19942-2018). Gekend en bekend van "I say a little prayer" en " A natural woman" maar zeer zeker ook van haar optreden tijdens de inauguratie ceremonie van Barak Obama in januari 2009 met het lied "My Country, This of Thee". Ik ga het vandaag bij deze woorden laten. Ik ga nu mijn krant lezen en de spellekes doen. De filosofie is voor morgen. Tot morgen
Hallo verliefde luitjes allemaal, een goede morgen en neem plaats op 1 tegel, om dè slow der slowen te dansen, "Du " van Peter Maffay. Ik zeg natuurlijk ook 'een goede dag' aan al diegenen die niet verliefd, verloofd of getrouwd zijn. Ondanks ik deze morgen 'brrrrrrrrr'zegde, ziet het er met de stralende zon toch een perfecte dag uit om de 'dag der geliefden' te vieren. Ik ben in ieder geval naar de kapper geweest, mijn grijze pluimen laten inkorten en in model brengen, en misschien kom ik mijn Valentijn wel tegen. De wonderen zijn de wereld niet uit, dat heeft familie-actrice Annie Geeraerts op haar 97e wel voor gezorgd.
Gisteren was er dan de betoging tegen de besparings-intenties van de nieuwbakken regering. Vooraleer verder te schrijven, geef ik aan de politieke wereld in dit land en dan vnl de beleidsmensen, het citaat dat vandaag in de kalender der filosofie staat: "het ontbreken van passende concepten houd maatschappelijke problemen in stand". Dat schreef filosoof Charles W Mills (1951-2021), een Caribisch-Amerikaans burger. Een zeer juiste kijk op de problematiek in ons land. Natuurlijk is het bekijken, en het herverdelen van de pensioenen en bepaling van de leeftijd om van dat vervangingsinkomen te kunnen genieten, toch wel een doorn in het oog van de werkende bevolking. Er werden wat korte interviews afgenomen van de protestanten en daar is me bij één interview toch iets opgevallen. Waarom staakt een vrouwelijke militair? Die mag potdorie op 56 jaar op pensioen gaan!!!. Ik weet niet of er bij het leger zo'n zware arbeid te verrichten valt, ik kan natuurlijk mis zijn. Maar op 56 jaar op rust gaan is toch wel heel vroeg om op de lauweren te rusten. Misschien kunnen die een herscholing bij de VDAB krijgen om in de scholen en ziekenhuizen enz nog heel wat nuttig werk te verrichten. Dat is maar een ideetje dat ik voelde opborrelen, om aan al die tekorten in die bedrijven een oplossing te bieden.
Eindelijk bij Klara een bekende zangeres. Een R&B legende, pop, gospelsinger Gladys Knight. Zij zong, vóór de versie van Marvin Gaye (1939-1984), "I heard it through the grapevine". Zij kreeg verschillende Grammy's onder andere voor de hierboven aangehaalde titel maar ook voor "That's what friends are for". En friends zijn er voor af en toe eens samen te luisteren naar muziek maar ook naar de verhalen; Tot morgen
Tot hiertoe heb ik nog niet veel gemerkt van de nationale stakingsdag. De krant zat in de brievenbus, ik zie de tram passeren en de poetshulp is geweest. Zo op het eerste zicht is alles bij het oude gebleven. Dat er veel ongenoegen is, mag duidelijk zijn en in alle lagen van de bevolking. Hopelijk luistert de regering eens naar het ongenoegen van de burgers en probeert ze naar de verzuchtingen van de stakers te luisteren. Iedereen heeft wel wat om te reclameren, van jong naar oud en ze hopen dat deze verse regering daar wat kan aan doen: prijzenstop om de duurte van het leven tegen te gaan, voldoende leerkrachten om de leerlingen te verzekeren van deugdelijk onderwijs, voldoende zorg voor de ouderen en de zieken, en ga zo maar door. Corona heeft niet alleen veel zieken en overlijdens gebracht, maar ook onrust op de markten allerhande. Enkelen die er financieel fors van profiteerden, die willen dat zo houden en dat blijft maar gevolgen hebben. Tot daar het economische nieuws. Waarschijnlijk 'stunt'nieuws was er met de mededeling dat de 'duolingo' mascotte, ik zal het maar 'mijnheer den uil' noemen, ter ziele is gegaan. Een vreselijk irritant tekeningske, eenmaal je had ingeschreven om een taalcursus te volgen. Iedere dag kreeg je berichten dat je de lessen moest volgen, dwingend, provocerend, meedogenloos. Ik heb het uiteindelijk gedaan gekregen dat deze 'app' me niet meer commandeerde en verdween uit mijn mailbox. Al jaar en dag doe ik iedere dag taaloefeningen van "Beter Engels, Nederlands, Frans en Duits" en die bevallen me uitstekend. Daar steek ik werkelijk ook wat van op. Ik wil wel slim zijn en worden, maar op een rustige manier en op mijn tempo en niet dat van een ander. Klara: in het orkest van Duke Ellington (1899-1974), werd de lead zangeres bijna even beroemd als de orkestleider: Ivie Anderson (1905-1949). Uiteindelijk moest ze na 11 jaar zang in het orkest, stoppen met optreden. Astma noopte haar daartoe en de ziekte was ook fataal voor deze singer. Haar stem is te horen op verschillende opnames van Duke, zoals "Stormy Weather", "I got it bad and that ain't good". Dan nog wat filosofie vandaag: "Een vrouw loopt rechtop, net als een man." Citaat van Anna Maria van Schurman (1607-1678). Gekend als de eerste Nederlandse vrouw, capabel en erudiet genoeg om in de Universiteit van Utrecht te worden ingeschreven om lessen te mogen volgen. Dat was weliswaar achter een gordijntje want haar medestudenten mochten geenszins afgeleid worden door vrouwelijke aanwezigheid. Zij was, wat men noemt, belezen met een uitgebreide kennis en een goede smaak bezittend en dat was niet van eten. Voilà, lieve lezers, dat was het voor vandaag. Tot morgen
Er zijn dagen die absoluut niet neigen naar inspiratie om te schrijven, en schrijven wil ik iedere dag doen. Dagen zonder nieuwswaarde, behalve de aankondiging van een langdurige staking van het openbaar vervoer, maar voor de rest niets van noemenswaardig belang om er dieper op in te gaan. Wel, dacht ik, dat is nú de gelegenheid om aan ChatGTP hulp te vragen. Zeker nu er in Parijs een studiedag of congres aan de gang is dat de focus legt op AI, en we meer en meer zullen te maken krijgen met dit technologisch gegeven, zowel bij dokters, scholen, arbeidsmarkt, overheid...Wel, dacht ik, ChatGTP geef me eens een andere blik op 'grijs'. Een seconde later had ik een heel essay over die 'non'kleur, die me toch met andere ogen naar het grijze weer buiten deed kijken. En ik geef het opstel van de technologiereus in mijn eigen woorden weer en in verkorte versie. "Het is een kleur die veelal voor saaiheid staat, middelmatigheid, ouderdom, melancholie. Geen kleur van subtiliteit, nuance of complexiteit. Nochtans is het een kleur die het gebied tussen de extremen, zwart en wit, vertegenwoordigt, en is het een kleur van overgang, evenwicht en reflectie. Grijs biedt rust en schreeuwt niet om aandacht zoals rood en geel, maar nodigt uit tot verdieping en beschouwing. Grijs wordt ook vaak geassocieerd met wijsheid, ervaring, kennis. Grijs wordt ook in de natuur waargenomen zoals de grijze wolken, grijze steentjes op het strand of in de groeven, het grijze vederdek van de vogels als camouflage. Ook in de mode en design is grijs een graag geziene tint en gaande van lichtgrijs naar antraciet. Het is een stijlvolle kleur die gemakkelijke met andere tinten kan gecombineerd worden. Grijs dwingt je om verder te kijken dan de oppervlakte, het vraagt geduld en open geest, want wie alleen maar zwart-wit denkt mist de rijkdom van de tussentonen. Misschien is 'grijs' wel de kleur van het leven zelf, vol nuances, vol betekenis en altijd ergens tussenin". Ik ga nog wel de quote van J.W. von Goethe (1749-1832) weergeven, maar geen commentaar meer geven: Wil je, je in je waarde verheugen, dan moet jij de wereld waarde verlenen!. Nog wat van Klara en mijn schrijftaak zit er op voor vandaag. Anne La Berge, een componiste, improvisatie musicus en fluitiste, vooral dan op de dwarsfluit. Het is andere muziek dan die van Berdien Stenberg, die de klassieke dwarsfluitmuziek populariseerde. Tot morgen
Een foutje van het KMI: verkeerde interpretatie van de weerkaarten, en bijgevolg veel sneeuwellende onderweg. Een verontschuldiging die het Koninklijke Instituut gaf is geen troost voor de duizende automobilisten die de gevaarlijk gladde wegen moesten trotseren om zonder ongelukken op hun werkplaats aan te komen. Hier heb ik gisterenavond welgeteld, 1 wit vlokje zien vallen. De rest waren harde regendruppels die naar beneden kwamen. Nu is het doodgewone regen en dus eentonig grijs boven mijn hoofd. De juiste krant stak gelukkig in de bus. Waarschijnlijk zijn er verschillende chauffeurs die de krant bezorgen en ik zit nogal in een speciaal hoekje van een straatje met 4 huizen. Enfin, ik zeur niet vandaag, ik ben content met mijn lectuur. Ik heb de begleidende brief van de verandering van bezorgende firma nog eens gelezen en heb de krant dan ook maar op mijn gsm en pc geïnstalleerd. Nochtans lees ik niet graag de gazet in het klein, zeker als ik geen geritsel van papier kan horen. Maar zoals ik nu ondervond, nood breekt soms wet. Dat is hopelijk nu voorgoed geregeld. De filosofische kalender heeft een wat andere persoon dan gewoon voorzien, dat waarschijnlijk uniek zal zijn voor dit jaar: Virginie Dispentes en haar citaat: "vrouwen zijn veroordeeld tot een onmogelijke spagaat tussen twee onverenigbare opties". Op deze 'Internationale Dag van Vrouwen in de Wetenschap', moest het wel een quote van een vrouw zijn, maar men heeft er toch een specialeke uitgekozen. Geen studies die tot de verbeelding spreken maar wel een leven dat 'werkelijk in het leven staan' kan genoemd worden: huisbediende, prostituee in massagesalons en peepshows, verkoopster, freelance rockjournaliste, recensente van pornofilms, schrijfster, filmmaker. Ze heeft zelf minstens 2 van haar boeken geregisseert. Het minste wat men kan zeggen is dat het geen doorsnee dame is en die me wel aan Xaviera Hollander doet denken met haar "Happy Hooker". Alleen al het lezen van zoveel vrouwelijke kundigheid bezorgde me een glimlach en waren de "50 shades of grey" (E.L.James) uit de hemel verdwenen en was er maar 1 tint grijs meer. Het citaat komt uit haar feministisch manifest over genderongelijkheid, stereotypen, verkrachting, porno en postitutie. Volgens Viriginie verwachten mannen twee tegenstrijdige dingen van vrouwen. Enerzijds dat ze kuis, liefelijk en onderdanig is, anderzijds dat ze sexy, sensueel en bazig is. Aan mijn mannelijke lezers de vraag: heeft ze gelijk over deze 'spagaat' dat hier 'niet bedoelt is als turnoefening maar als een positie met tegenstrijdige belangen? Dan duik ik maar weer in de muziekwerreld voorgesteld door Klara: Meredith Monk, componiste, pianiste, choreograaf. Ze is ook een vocaliste en gebruikt haar stem als muziekinstrument. Zo, genoeg voor vandaag. Tot morgen
Is er nu iets triestiger op maandagmorgen dan de verkeerde krant in de brievenbus te krijgen? Wel, dat is mij vandaag te beurt gevallen. Dat is zelfs nog erger dan een koude grijze regendag. En dan nog wel een krant waar ik geen greintje voeling mee heb. Waarschijnlijk heeft de onverlaat gedacht: er staat 'Nieuws' in de titel en een gazet is een gazet. Niets is dus minder waar dan die gedachte. Al sinds mensenheugenis komt 'Het Nieuwsblad' in de brievenbus, zelfs al bij mijn vader! Al wat ik aan nieuwsgaring ken en weet komt van die krant, de sport, de spelletjes, de strips en niet vergeten de laatste jaren 'Marec'. Het was weer alle hens aan dek om de juiste lectuur op mijn ontbijttafel te krijgen. Pas na 10u mocht ik naar een exemplaar gaan zoeken, want misschien kwam de bezorger zijn fout nog rechtzetten en me het juiste papier bezorgen. Maar daarna was het weer een uitstap voor de hond en voor de auto. Allebei mochten ze zich eens verplaatsen met mezelf als chauffeuse van het vehikel en de hond als passagier op de achterbank. Hopelijk zit morgen weer de juiste krant in de brievenbus. Vele nieuwigheden waren er trouwens niet te bespeuren in de krant, eigenlijk was het nieuws van 2 dagen oud en dat was niets bijzonders. Tenzij men de uitval van Jambon (ik wil altijd hesp zeggen) als nieuwswaarde wil aannemen. De boosheid op zijn gezicht omwille van een blaadje papier dat boven tafel kwam te liggen en eigenlijk in de bovenste schuif van een pupitre had moeten blijven liggen. In alle toonaarden werd het geschrevene ontkent. Bart was van slag en Jan moest de hete kolen uit het vuur halen. Voor de rest was er nog niet té veel opschudding tussen de regeringspartijen. Over naar Klara. De muzikale klassieke zender zou in zijn kalender alleen de vrouwelijke musici in the picture plaatsen, dus zomaar eventjes 365 vrouwelijke muzikale genieën voorstellen. Dat doen ze ook, zelfs als ze daarvoor een hofpianiste van onder het stof moeten halen, die aan het hof van onze eerste koningin haar muzikaal vermaakte: Guilhelmine Sabatier (1819-1869). Zij speelde pianorecitals voor Koningin Marie Louise (1812-1850). Voor de rest is er geen enkele opname van haar beschikbaar. Enkele partituren zouden opgenomen geweest zijn in het tijdschrift "La Belgique Musicale", een weekblad dat bestond van 1841-1859 en daarna opgeslorpt werd 'Le Guide Musical' dat ook geen al te lang leven beschoren was. Bij de wijsbegeerte, oftewel, de begeerte om wijs te zijn, vinden we vandaag een citaat van Gottfried Leibniz(1646-1716). Men noemt hem soms de laatste van de 'universele' geleerden. Hij hield zich werkelijk met alles bezig, filosofie, wiskunde, natuurkunde, waterbouw, architectuur, theologie en voor de rest over alles wat 'logie' als laatste woorddeel kreeg. Hij pleitte voor het samenvoegen en een combinatie van Oosterse en Westerse vaardigheden. Vandaar dit citaat: "Laten we onze verworvenheden samenvoegen en licht aan licht ontsteken". Tot morgen
