De klokken zijn verzet, ttz de wijzers van de staande klok heb ik op zomeruur gezet. Ook heb ik nog manueel werk om wat uurwerken op de juiste tijd te zetten. Alleen de meer gesofisticeerde apparatuur schakelt zichzelf over op het veranderende systeem van de dag. En van zomer is er in de verste verte geen sprake, alleen in Spanje is het puffen en zweten. Daar komen ze al te kort wat wij hier vandaag in overvloed hebben: nat, druppels, regen dus. Sinds deze morgen speelt er het deuntje "Singing in the rain" door mijn hoofd met daarbij het beeld van Gene Kelly (1912-1996) die met zijn paraplu en veel plezier in de regenplassen staat te dansen. Ik ga ook buiten met een oversized regenbeschermer, maar de plassen laat ik links liggen want goesting om te dansen heb ik niet. Er is ook een wielerwedstrijd, Gent-Wevelgem, 260 km, die waarschijnlijk zal uitdraaien op een regenkoers. Alle wegen zullen er spekglad bij liggen, vooral de kasseistroken, door de modder en olie die op het wegdek is blijven liggen. Een spektakelkoers staat er koersminnend Vlaanderen te wachten maar hopelijk zonder valpartijen. Dat is altijd een pijnlijke zaak. Een andere pijnlijke zaak is natuurlijk dat we in België al op 26 maart 2023 onze 'overshoot day' hebben. De goederen en diensten die de aarde ons voor een jaar geeft zijn hier te lande al opgebruikt. Onze voetafdruk is dus echt wel groot te noemen. We leven en verbruiken meer dan de ons omringende landen van hetgeen de aarde ons geeft. Vanaf nu leven we zogenaamd op krediet. Niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk als je onze staatsschuld bekijkt. En de ministers en regeringleden halen eens hun schouders op en doen voort op de ingeslagen verspillende levenswijze en zijn al met de volgende verkiezingen in hun achterhoofd bezig om zoveel als mogelijk vette posten voor de partij binnen te rijven in plaats van oplossingen te zoeken voor de miljarden staatsschuld die ons land heeft. Natuurlijk volgen er telkens de woorden op: het is minder dan gedacht!. Tot morgen
Het zomeruur zit er weer aan te komen en om daaraan te wennen, ben ik vandaag alvast een uur vroeger opgestaan. Het zal toch weer raar zijn om iedere dag, het gevoel te hebben en vast te stellen, 'een uur té weinig geslapen'. Dat ondervind ik nu ook. Mijn lichaam zal een tijdje nodig hebben om zich aan te passen aan één uur vroeger opstaan. Bovendien heb ik het niet begrepen op dat 'extra uur' licht 's avonds. Als ochtendmens voel ik me beter in de ochtenduren. Gelukkig heb ik niet zo veel klokken als de Windsorfamilie. Die moeten een speciaal team van conservatoren laten komen om hun meer dan 1500 klokken op het juiste uur te zetten. Dat moet allemaal manueel en met precisie gebeuren om de kostbare antieke klokken niet te beschadigen. Het is méér dan een dagtaak om alle klokken 'zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens' op hetzelfde moment dat te laten weergeven. De klokkenzetters werken er meer dan 12u aan en dan is het in alle kamers weer even laat. Komt daar nog bij dat die allemaal, en sommige iedere dag, mannueel moeten opgewonden worden. Er is dan ook meer dan één uurwerkmaker in dienst. Ik heb er gelukkig maar een paar en op 5 minuutjes is dat gefikst en loopt alles weer zoals België en Europa dat wenst. En de wind gaat ondertussen 'weer hevig te keer', zoals Bart Kaëll dat zo mooi bezingt als hij op zijn zeilschip "De Marie Louise" vaart. Een winderig weertje, dat alles en iedereen van zijn sokken blaast. Dat alles bij bewolkt maar droog weer en 10°C . Daar zal ik het moeten mee stellen vandaag. Ik ga nu mijn spelletjes in de krant oplossen en nog wat lezen in de katerns, dan heb ik, hopelijk, weeral inspiratie t over voor morgen. Tot morgen
Ik heb mijn mouwen opgestroopt. Niet om zware arbreid in de tuin te gaan doen maar om mijn wintervel wat te laten genieten van de schaarse zonnestralen. En als ik zo naar mijn armen kijk, zien ze er eigenlijk een beetje krakelé uit en spierwit door de maanden dat ze verstoken geweest zijn van de zon. Ik moest bekomen van de boodschappen doen, zoals altijd. Ik ben vroeger dan gewoonlijk gaan winkelen omdat er deze namiddag koers is, die ik niet wil missen. En dat vroege uur, heeft me parten gespeeld bij het winkelen. In de voormiddag lopen alle winkelketens vol met mannen, geen jonge snuiters maar gepensioneerden, die door hun gade het huis uit gestuurd zijn om zelf een beetje rust en wat tijd voor zich alleen te hebben. Al die meneren lopen met een briefke in hun hand, geschreven door de mevrouwen maar dat is blijkbaar nog niet gedetailleerd genoeg. De rekken waar de producten staan die de dames noteerden bevatten zoveel verschillende soorten dat het nog een gedraal en geslenter is als men als normale shopper wil voorbij stappen. Als geoefende boodschapper, weet ik de rekken en het schap zijn waar mijn producten zich bevinden. Ik zoek niet graag en ben een gewoontedier dat niet van verandering in eetgewoonten houd of op zoek gaat naar nieuwigheden. Af en toe gebeurt dat wel eens dat ik iets anders moet meebrengen en dat vraagt dan wat tijd in de rayons bv als een soort yoghurt niet meer in het assortiment aangeboden wordt. Ik passeer de mannen die een eerste halte hebben aan de wijnproeverij, daarna de inhoud van een koffiebekertje slurpen, dan even de beenhouwerij voor een ander proeverke om nen stevige fond te leggen in de maag, dan kan er nog een wijntje bij. De volgende winkel die ik frequenteerde was lètterlijk een grootwarenhuis. Daar was alles te vinden behalve voeding, maar wel alles voor de beestenmagen. Maar ook alle knutselwerktuigen, tangen, boren, zagen, hamers en ga zo maar door. Dààr ook mannen genoeg te zien om nagels en ander alaam te kiezen. Die komen in de namiddag, bij slecht weer, nog eens terug met vrouwlief (hoorde ik van de caissière). Die vindt dan haar gading in het andere deel van de winkel, bloempotten, vazen, tassen, ondertassen, gleiswerk dus. De derde winkel, die 'kruid' in zijn naam draagt, had niet wat ik zocht. Dan maar naar de winkel die 'actie' op de deur staan heeft en soms veel goedkope prulletjes in zijn schappen liggen heeft. Daar heb ik maar solar ledlampjes gevonden om de tuin ook 's avonds feeëriek te maken. Plezant is dat hier alles op voetafstand te doen is. Auto parkeren en van winkel tot winkel stappen en telkens langs mijn transportmiddel passeren om de koffer te vullen en met lege handen verder te gaan. Dat waren mijn bezigheden tot deze middag, waarna ik een rustje moest nemen. Nu ga ik nu koers kijken, de schermutselingen zullen nu gaan beginnen. Tot morgen
Ik zal de woord-erfenis van Frank, lenterig, maar gebruiken om het weer van heden te omschrijven. Naar mijn gevoel wil dat zeggen, ik zit wel in de lente, maar het is maar een schijnvertoning. Een beetje zon, een beetje wind, een beetje regen, een beetje warmte, maar nergens een standvastigheid van het weer te merken. Enkel in het zuiden van Europa, dat er al helemaal uitgedroogd bij ligt door gebrek aan regen, te veel zon en al te hoge temperaturen voor de tijd van het jaar. Maar vandaag ben ik vooral blij gestemd omdat ik een verjaardagskaart kon versturen naar een vriend-generatiegenoot. Dat wil niets anders zeggen dan dat hij in goede gezondheid nog op dit aardse dal rondloopt. Vandaag mag die dus 77 kaarsjes op zijn taart uiblazen en hij heeft nog genoeg asem om dat te doen. En net zoals andere jaren verjaart ook Marva (80j). Mijn vriend uit Mechelen zal wel een of ander deuntje van haar spelen op zijn electronisch Hammondorgel/ piano en de echtgenote zal er de juiste tekst wel bij kwelen. Ze is een goede alt, dat moet dus lukken. Alles is aanwezig, taarten en muziek, om er een vrolijk verjaardagsfeestje van te maken met gans de familie. Veel plezier. Maar aangezien ze van Mechelen zijn en Ludwig, niet alleen de betreurde zanger, maar 'Van Beethoven' (1770-1827) de componist, hen nauw aan het hart ligt, zullen er gesprekken over dat Duitse koekoeksjong (waarschijnlijk zijn vader/opa) zeker en vast plaatsvinden. Een voorvader die een scheve schaats gereden heeft, je zou voor minder er alles willen bij verzinnen. Het is een smeuïg verhaal, dat plezant is om te vertellen en vele speculaties kan geven, dat nu, na zovele eeuwen en met de nieuwste technieken, kon achterhaald worden. Van wie hij zijn genialiteit en muzikaliteit erfde is moeilijk na te gaan, in ieder geval was zijn vader er als de kippen bij om van hem hetzelfde wonderkind te maken als Mozart (1756-1791) toen hij als peuter een pianotoets aanraakte. Zijn naam komt waarschijnlijk van een voorvader die 'van een bietenboerderij' kwam of had. In ieder geval het 'van' duidt op Vlaamse afstamming. Generaties die verhuisden via Bettincourt, Kampenhout, Mechelen om zo in Bonn te geraakten en alzo van de Ludwig een van de grootste Duitse componist maakte en geen Vlaamse. En ik leerde vandaag dat niet alleen politici graag hun zakken vullen zonder dat anderen het weten, maar in alle geledingen van de maatschappij, zelfs op de hoogste en meest verdienenden postjes, aasgieren zitten die meer dan een korrel willen meepikken van de inkomsten voorzien voor anderen. Tot morgen
Sinds 1992 hebben de Verenigde Naties deze dag uitgeroepen om het belang van water onder de aandacht te brengen. Onze 'aardkloot' bestaat uit 75% uit water, zonder water geen leven of overlevingskansen. Het is echt wel belangrijk om goed en voorzichtig met H2O om te gaan. Dus beste mensen, niet mopperen voor een regendag, we hebben het zoete water echt wel nodig anders zijn we er morgen niet meer. Dat zou echt wel spijtig zijn onze blauwe bol nu al te moeten verlaten in 'de fleur van onze sleet'. Niet alleen moeten we aandacht hebben voor het 'water' op onze planeet en er zorgvuldig mee omspringen ook moeten we de CO2 uitstoot van bv camions, auto's en ander gemotoriseerd verkeer, tot een minimum proberen te beperken. Hulp komt echt wel uit onvoorziene hoek. Niet zeggen: 'geen bier meer drinken want het vervoer en het ter plaatse brengen van dit gouden vocht in vaten en flessen weegt door op ons klimaat door de uitstoot van die slechte gassen'. Nee, er is bijna een oplossing gevonden om dit euforisch makend vocht tot poedervorm te herleiden. Zoals met poederkoffie en chocomelk, een zakje van 5gr openen, in dit geval, ijskoud water toevoegen en je pint is klaar om geconsumeerd te worden. Geen camions meer met biertonnen op de baan, enkel wat camionettekes met stapels dozen die ingrediënten bevatten om de dorstigen te laven. In de 'Klosterbrauerei' van Neuzelle (D), opgericht in 1589, was oorspronkelijk een cisterciënzerabdij, waar nog altijd, bier gebrouwen wordt volgens aloud monnikenrecept. Maar de milieubewuste moderne brouwers van aldaar, zijn sinds ettelijke jaren op zoek om bier uit een zakje te presenteren. Tot hiertoe is voor het water, het schuim en de smaak een oplossing gevonden en noemt het "Dryest Beer" en valt onder de noemer 'niet-alcolosche bierachtige drank'. Nog niet gevonden is het procédé 'hoe alcohol tot poedervorm' te krijgen. De camions blijven nog even op onze wegen denderen. De brouwerij, gelegen in Oost-Duitsland regio Brandenburg, is relatief onbekend. Deze brouwerij verdient eens bekeken te worden. Ik weet niks over de kwaliteit van hun bier maar er bestaat een heel gamma en onderverdeeld in verschillende soorten. Zeven soorten 'kloosterbieren' met als voornaamste, 'Schwarzer Abt' en 'Neuzeller Pilsner'. Dan de 'biermixen' met verbazende ingrediënten zoals, kersenbier, appelbier, aspergebier, aardappelbier, en een Fritser Fritz wat dat dan ook moge wezen. Ook 5 soorten frisdranken zijn er te verkrijgen zoals 'Himmels Pforte', 5 speciale bottelingen zoals bv 'Kir la Rouge', 5 tradionele bieren 'Geestelijke' en 'Wijnbrouwersbier'..... Maar je gaat me niet geloven, het meest bekend zijn ze om hun wellnssbieren, 'Anti-agingbier', 'Joie de Vivre' maar bovenal hun '0rigineel Badbier' om de baden die je er kan nemen, mee te vullen. Als je nog geen idee hebt waar naartoe op 5 mei, dan is er in Neuzelle een Kloostermarkt. Om alles te proeven, uit te proberen of aan te schaffen. Het 'bier' vroeg onverwacht veel aandacht en duwde mijn ander item, over alchemist en beëdigd boekhandelaar, schrijver, illuminator, Nicolas Flamel (1340-1418) in de prullenbak. Tot morgen
"De Lenteritus" is een gestolen en vertaalde titel van het werk van Igor Stravinsky (1882-1971) "Le Sacré du Printemps". Een toepasselijk werk om het nieuwe seizoen aan te melden, maar ik ga niet dansen op deze muziek, om er dood bij neer te vallen om dat aan te kondigen. De lente is inderdaad vannacht toegekomen maar er valt nog niet veel van te merken. Buiten mijn mooie boeketten gele paasbloemen, zie ik nog niet veel verschil met de herfst en de winter in mijn tuin. De kerselaar en de kriekelaar vertonen nog niet veel tekenen van herneming van groei en bloei, in tegenstelling tot de pruimenbomen bij de buren, die al volop in bloei staan. Maar heerlijk mopperen en malcontentementen, zitten nu eenmaal in onze Belgische genen. Daar zijn we, naast onze frieten en chocolade, ook voor gekend. En gisteren is Frank op gepaste wijze uitgewuifd. Ik denk dat alle werkers van de Openbare Omroep gehoor hebben gegeven om een erehaag te vormen voor een man die andere oorden moet gaan opzoeken en zoveel toewijding vertoonde voor zijn werkplek aan de Reyerslaan. Martine en Linda kregen ook wat lof en een eerbetoon maar hun werk was langs geen kanten te vergelijken met hetgeen Frankie heeft gepresteerd. Méér dan 100.000 weerberichten op radio en tv. Op een enkele vakantiedag na, was hij dagelijks te horen en te zien en dat zal gerust even wennen zijn om deze vlot en correct sprekende man, niet meer te horen of te zien. Mijn leven liep zoals dat gelopen is, en Frank zegt hetzelfde. Zo gaat het in het leven, elke generatie moet de kans krijgen om grootse en legendarische individuen te ontwikkelen, waar de gewone mens naar kan opkijken. Voor de rest heb ik geen speciale nieuwsberichten gevonden waar ik mijn licht over moet laten schijnen. Hopelijk voor morgen eens positief nieuws om over te spreken. Ik ben oorlog en protesten, moorden, slechte milieurapporten, méér dan beu. Tot morgen
Ik schrijf dat zo maar niet, want de astrologische lente begint pas om 22u24. Dat kan je natuurlijk aan de hemel niet zien, maar als je toch wil kijken of er enige verandering aan het firmament te bespeuren valt dan kan je vóór 22u, 2x het ISS zien passeren (20u14 en 21u52), je kan ook kijken naar de schitterende planeten Venus, Mars, Uranus vanaf 19u26 voornamelijk in het ZW. Dat alles natuurlijk bij een min of meer onbewolkte hemel. Hoe ik dat allemaal weet? Ik ben 's avonds nog een keer of 2 (minstens) buiten met de hond en dan speur ik in de donkere koepel boven mijn hoofd naar al wat er maar te zien is. Ik installeerde de app "Vannacht aan de hemel" en die geeft alle belangrijke info over sterren en planeten. Mijn kijken naar de passages van het 'spacecenter' boven mijn hoofdje, doordat ons aller Frank daar af en toe eens een hint voor gaf en eens te zwaaien naar de mannen en de vrouw die daar eenzaam en alleen, altijd maar rondjes moeten draaien rond hun thuishaven. Dat doe ik dan maar.
Vandaag is een dag die op zijn minst voor 5 zaken speciale aandacht vraagt. Het is de 'Internationale Dag van de Francofonie', 'De internationale dag voor de Mondverzorging', 'De Internationale Dag van de Mus', 'De Internationale Verteldag' maar bovenal de 'Internationale Dag van het Geluk'. Ondanks het feit dat de Belgen bekend staan als 'mopperaars' en 'moeilijk tevreden te maken zijn' komen er toch vele landen achter onze 17e plaats op de wereldranking. Die wordt opgemaakt rekening houdend met: sociale steun, inkomen, gezondheid, vrijheid, vrijgevigheid, afwezigheid van corruptie en nog een paar akkefietjes. Natuurlijk is 'geluk' en 'gelukkig zijn' een relatief begrip en verschilt van persoon tot persoon, maar de ranking is gemaakt voor de Belgen als geheel.
Wat maakt deze nieuwe lentedag in 2023 speciaal? Natuurlijk de allerlaatste werkdag van onze weerman puur sang (dag van de Francofonie), Frank Deboosere. Een levend monument op weergebied die het weer nog als een vertelseltje kan brengen. Goed of slecht, het werd nog altijd op een acceptabele manier weergegeven, maar met minder grapjes dan Armand. Ook was hij de eerste die ons IJslands deed praten toen de gletsjervulkaan, met de tongbrekende naam 'Eyjafjallajökull' uitbarstte, met zware gevolgen voor de luchtmacht, de as die op ons neerdwarrelde en dat alles nu 13 jaar geleden. Hij vernoemde die vulkaan zo dikwijls dat iedereen uiteindelijk de naam perfect kon uitspreken en nooit meer zal vergeten. Vanavond zullen er wel voldoende anekdotes aan bod komen in het speciaal voor hem gemaakte programma en uitgezonden op VRT, ipv 'iedereen' zal het 'een beroemd zijn'.Tot morgen, met meer weer
