Het minste wat men kan zeggen van Paasmaandag 2025 is, dat het een bewogen dag was. Ik heb in mijn leven toch al heel wat Pausen zien komen en gaan (Pius XII, Johannes XXIII, Paulus VI, Johannes Paulus I, Johannes Paulus II, Benedictus XVI, Franciscus) maar toch volg ik nu alles intenser dan bij de voorgaande Opperste Gezagdragers van de Katholieke Kerk. Misschien ben ikzelf wel nieuwsgieriger geworden naar de impact die de 'vertegenwoordiger van God op aarde' wel heeft voor de gewone gelovigen. Hij was minder 'star' dan de vorige Pausen en bereikbaarder voor de gewone mensen. Hij leefde niet enkel in zijn ivoren toren en marmeren paleis, maar had voeling en respect voor het gewone volk. Heeft iedereen Hem daarom geapprecieerd? Zijn stempel heeft hij niet overal kunnen op drukken en dat verwijten de katholieken van ons seculier land hem ten zeerste. We vergeten als Westerse christenen dat onze gevoeligheden, noden, instellingen en ethiek totaal anders kunnen zijn dan in Amerika, Azië, Afrika, Australië, zelfs op ons eigenste continent zijn de verschillen groot. We maken maar een fractie uit van het totaal van de katholieken. Met de dood van de aartsbisschop van Rome, is het eventjes het verdwijnen van de persoon met het geweten van de 1,378 miljard Rooms Katholieken. Het is nu ook een periode dat we nagaan wie en wat voor een persoon de komende opvolger van Petrus moet zijn. Een kerkelijk leider dient met allen rekening te houden vooraleer een officieel standpunt in te nemen dat aanvaardbaar kan zijn voor alle gelovigen over de hele wereld. Gisteren was er weer veel te horen, te zien en te beluisteren en vandaag weer veel te lezen. De dood van een Paus is niet zó maar een overlijden van een aardbewoner. Zijn woorden hebben toch nog altijd een impact op ons leven.
Het Vlaamse woord van de dag is 'kleurenwiezen'. Dat deed me denken aan alle familiebijeenkomsten, zowel eigen- als schoonfamilie, die na de maaltijden en het dessert de kaarten boven haalden om mekaar wat centjes af te zetten. Meestal werd er gespeeld om een frank. Omdat n'en euro wat te duur is voor een familiespelleke en er spelers (voornamelijk mannen) te kort zijn in de familie, blijven de kaarten nu meestal in de schuif liggen, tenzij er iemand is die wil manillen of solitair spellen. Op de pc zijn die spelletjes ook te vinden, maar dat is aan mij niet besteed. Kaarten wil zeggen: met een echt gezelschap wat roepen, wat tieren, wat vloeken en zeggen wie er slecht gespeeld heeft, slechte kaarten kreeg enz. Revanche was er altijd op een volgende feest. Dat is het voor vandaag. Eens naar het middagnieuws luisteren om de verdere ontwikkelingen te horen vanuit Rome en dan van de zon genieten. Tot morgen
Straf, straf, straf!!!. Met zijn laatste krachten heeft paus Franciscus zijn christenen, heel stilletjes kunnen toespreken en zegenen vanop het balkon in zijn paleis aan het Sint Pietersplein in Rome. Deze morgen heeft hij dan zijn laatste adem uitgeblazen, na een rijk en gevuld leven in het teken van de evangelisatie en het woord van Jezus Christus. De laatste maanden van zijn leven hebben wel in het teken van een lijdensweg gestaan. Hij is zijn eigen Calvarieberg opgegaan. En nu reppen alle kardinalen en bischoppen van heel de wereld zich richting Vaticaanstad, niet alleen om de uitvaart van Jorge Bergoglio (1936-2025) bij te wonen maar ook om in Conclaaf te treden om de nieuwe Paus te kiezen. Spannende tijden breken aan voor de Katholieke Kerk, want wie zal de volgende Grote Baas worden?. Een beetje tegen mijn gewoonte in, ga ik nu toch wel even de TV al aanzetten. Want dergelijk nieuws, als het overlijden van een prominent persoon van een Wereldkerk, wil ik wel volgen. Zeker eens zijn werken en impact op de wereld en zijn stellingname in biezondere menselijke kwesties (abortus, homo, euthanasie, oorlog...) nog eens kort samengevat, horen. Hopelijk vragen ze prof em Rik Torfs om dat alles te kaderen.
Ook op paasmaandag, niettegenstaande er geen krant is geschreven, laat ik mijn grijze hersencelletjes werken, want die mogen géén dag rust kennen. Ik heb mijn 'Beter..' testen, mijn 'Woordle 5 & 6', en deze avond zendt Het Nieuwsblad, een bladzijde vol met puzzels.
Niettegenstaande ik dacht dat de Paasklokken enkel voor de brave kindjes chocoladen eitjes naar beneden strooiden, kreeg dat 'meisje van 1948' toch een leuke chocoladen paashaas omringt met eitjes van een topchocolatier. Ik laat die mooie sculptuur nog even op mijn dressoir staan vooraleer ik alles met smaak en goesting ga verorberen.
De zon is weer van de partij, ik kan straks weer genieten van mijn bankje in mijn hoekje met mijn boekje. Tot morgen
