|
Het minste wat men kan zeggen van Paasmaandag 2025 is, dat het een bewogen dag was. Ik heb in mijn leven toch al heel wat Pausen zien komen en gaan (Pius XII, Johannes XXIII, Paulus VI, Johannes Paulus I, Johannes Paulus II, Benedictus XVI, Franciscus) maar toch volg ik nu alles intenser dan bij de voorgaande Opperste Gezagdragers van de Katholieke Kerk. Misschien ben ikzelf wel nieuwsgieriger geworden naar de impact die de 'vertegenwoordiger van God op aarde' wel heeft voor de gewone gelovigen. Hij was minder 'star' dan de vorige Pausen en bereikbaarder voor de gewone mensen. Hij leefde niet enkel in zijn ivoren toren en marmeren paleis, maar had voeling en respect voor het gewone volk. Heeft iedereen Hem daarom geapprecieerd? Zijn stempel heeft hij niet overal kunnen op drukken en dat verwijten de katholieken van ons seculier land hem ten zeerste. We vergeten als Westerse christenen dat onze gevoeligheden, noden, instellingen en ethiek totaal anders kunnen zijn dan in Amerika, Azië, Afrika, Australië, zelfs op ons eigenste continent zijn de verschillen groot. We maken maar een fractie uit van het totaal van de katholieken. Met de dood van de aartsbisschop van Rome, is het eventjes het verdwijnen van de persoon met het geweten van de 1,378 miljard Rooms Katholieken. Het is nu ook een periode dat we nagaan wie en wat voor een persoon de komende opvolger van Petrus moet zijn. Een kerkelijk leider dient met allen rekening te houden vooraleer een officieel standpunt in te nemen dat aanvaardbaar kan zijn voor alle gelovigen over de hele wereld. Gisteren was er weer veel te horen, te zien en te beluisteren en vandaag weer veel te lezen. De dood van een Paus is niet zó maar een overlijden van een aardbewoner. Zijn woorden hebben toch nog altijd een impact op ons leven.
Het Vlaamse woord van de dag is 'kleurenwiezen'. Dat deed me denken aan alle familiebijeenkomsten, zowel eigen- als schoonfamilie, die na de maaltijden en het dessert de kaarten boven haalden om mekaar wat centjes af te zetten. Meestal werd er gespeeld om een frank. Omdat n'en euro wat te duur is voor een familiespelleke en er spelers (voornamelijk mannen) te kort zijn in de familie, blijven de kaarten nu meestal in de schuif liggen, tenzij er iemand is die wil manillen of solitair spellen. Op de pc zijn die spelletjes ook te vinden, maar dat is aan mij niet besteed. Kaarten wil zeggen: met een echt gezelschap wat roepen, wat tieren, wat vloeken en zeggen wie er slecht gespeeld heeft, slechte kaarten kreeg enz. Revanche was er altijd op een volgende feest. Dat is het voor vandaag. Eens naar het middagnieuws luisteren om de verdere ontwikkelingen te horen vanuit Rome en dan van de zon genieten. Tot morgen
|
