o°C is op zondagochtend genen cadeau. Wel een geschenk is 'De Zondag' die de buren in de brievenbus hebben gestoken. Een koude kille grijze dag kan wat extra leesvoer gebruiken, vooral ook omdat die de nieuwtjes van zaterdag brengt, die in de weekendgazet nog niet konden gedrukt worden. Maar op zaterdag gebeurt er werkelijk niet zo heel veel en dus is het een magere oogst in de zondagse editie. Het is voornamelijk Trump die de gemoederen nog beroerd en gezien zijn temperament zal hij zeker proberen die eerste week van zijn 2e ambtstermijn, dat blijven doen met zijn zogenaamd vrij van emoties en doortastend optreden. In eerste instantie voor de talloze migranten, legale en illegale. Daarbij vergeten de huidige Amerikanen nogal gemakkelijk dat ze allemaal van immigranten afkomstig zijn en dat de oorspronkelijke bevolking in reservaten zijn ondergebracht. Gemakshalve vergeet Donald zijn Duitse afkomst. Zijn vader of grootvader verengelste Trumpf naar het meer Amerikaans klinkende Trump. De foto van Donald Trump die de voorpagina siert, moet van een 78 jarige, een gedreven persoonlijkheid maken met één gebalde vuist en de andere hand zalvend over zijn borst gelegd. Na zijn eedaflegging en verhuis naar het Witte Huis zal de 'oude man' wel toe zijn aan een welverdiende golfvakantie in zijn verblijf Mar-a-Largo in Florida. En vooral, tot zijn grote opluchting, zal hij kunnen gebruik maken van The Air Force One, voorzien van alle gemakken vandien en betaalt door de overheid. Velen, zowel in Amerika als overal elders in de wereld, houden toch wel hun hart vast wat deze regering weer zal brengen. Hopelijk een storm in een glas water en enkel wat verbaal geweld. Ik noteer nu maar de filosofiegedachte van het weekend, opgetekend door Maurice Merlot-Ponty (1908-1961): "Het is waar, zoals Marx zegt, dat de geschiedenis niet op haar hoofd loopt, maar het is ook waar dat zij niet met haar voeten denkt." En ja, Klara's scheurkalender brengt weer, voor mij, een nobele onbekende, onder de aandacht. Mayke Nas, een Nederlandse componiste van 52 jaar en ooit een paar jaren "Componiste des Vaderlands". In die hoedanigheid van Ambassadrice van de moderne Nederlandse muziek, probeerde ze de erbarmelijke betalingen en vergoedingen van de musici onder de aandacht te brengen van de politici. Veel meer zal er niet gebeuren op deze zondag, iedereen of toch de meesten, zullen zich rustig thuis bezighouden met schrijven, lezen en allerhande kleine huishoudelijk klusjes. Of zoals ik, af en toe eens een stapje in de wereld zetten met de hond. Tot morgen
Na een verkwikkende lange nachtrust, sprong ik uit mijn bed zoals een jonge hinde. Zelfs de hond wilde niet uit zijn nest komen om 9u!. Enfin, het moet niet altijd op zondag zijn om een luxueus ontbijt te nemen. Het voelde vandaag aan, alsof het dé dag was om mezelf daarmee eens te verwennen. Rozijnenboterhammen, besmeerd met goeie boter en belegt met plakjes van de fijnste zwarte chocolade, doorgespoeld met warme chocomelk. Daarachter nog een dikke vitaminenpil. Dat alles om wederom een grijze kille ochtend gezond en welgezind door te komen. Dat lukt, want ik zie de wereld weer helemaal in het blauw voor mijn ogen. Ik heb dan ook een zonnebril met blauwe glazen opgezet. Dat is wel een beetje van 'bedriegt den boer' maar ik ben wat allergisch aan dat grijs geworden. En ik moet zeggen, in onze tegenwoordige tijd bestaat er voor alles wel een oplossing. Vandaag 'blauwe glazen' voor mijn ogen zetten!. Dan komen we weer tot de orde van de dag. Ik heb nog niet helemaal de krant gelezen, mijn opmerkingen zullen dus voor morgen zijn. Het bladje van de filosofie-scheurkalender is ook voor morgen. En van Klara? De roodharige Laura Redhead, die zich toelegt op het gebruik van de 'dode talen' en daar composities mee maakt. Voor haar "learmleoþ - gieddunga" baseerde ze zich op oud-Angelsaksische gedichten. Ik kan er niet meer over zeggen want ik snap zelfs de helft niet van de tekst die op het scheurbladje staat. Ik heb vandaag wel iets bijgeleerd door het lezen van mijn eeuwigdurende kalender: het Eerste en het Tweede Duitse rijk. Ik heb me nooit afgevraagd vanwaar de term "Derde Rijk" van Hitler vandaan kwam. Het Eerste Duitse Rijk was hetgeen men "het Heilige Roomse Rijk" bedoelde en stand hield tot 18 januari 1871 toen men de Duitse Eenwording in de Spiegelzaal van het Paleis van Versailles ondertekende, na de Pruisische overwinning op Frankrijk en de annexatie van de Elzas en Lotharingen. Het 'Tweede Rijk' werd opgedoekt op 9 november 1918 tijdens de Novemberrevolutie en Duitsland een republiek werd. Het vervolg, Het Derde Rijk, is ook een pijnlijke geschiedenis en herhaalt zich hopelijk niet meer. Tot morgen
Willen we nog een hoog drukgebied in onze omgeving hebben? Nee. Willen we dan een laag drukgebied in onze omgeving hebben? Nee, want dat is regen. Wat willen we dan? Gewoonweg een blauwe hemel want dat is synoniem voor de 'zon'. Dat spreekt elkaar allemaal wel wat tegen maar het enige mooie grijs op aarde zijn mijn 'haren' of de haren van de oudere mensen. En spijtig genoeg is er maar enen die daar eerbied voor heeft en die is ook al niet meer te zien op teevee of te horen op de radio: Bobbejaan Schoepen (1925-2010). Die zong zo mooi "Ik heb eerbied voor jouw grijze haren". Onze Koning heeft ook al grijze haren gekregen van de vele supernota' die hij onder ogen kreeg en moest lezen. Vandaag nog eens de bespreking van de 'zoveelste' versie van het sociaal-economische beleid dat de formateur met de geïntersseerden zal bespreken om alle kleuren van de would-be Arizona regering, tot een akkoord te krijgen. Om de kleuren van de politieke partijen, blauw, rood, geel, oranje die aan het debat deelnemen, tot eenstemmigheid te dwingen zal heel moeilijk zijn, dat bewijst al de vele maanden van 'pogen'. Dat is ook logisch. Als je de kleuren rood +blauw = violet, rood + geel = oranje, blauw + geel = groen. Beige zal er niet van komen want men mankeert 'wit'. En wat is nu het resultaat? Hun gemeenschappelijke primaire kleur zal de totale kleur bepalen, en gemeenschappelijk hebben die primaire of secundaire kleuren 'niks'. De regeringsvorming zal nog wat aanslepen afgaande op mijn analyse van het mengen van de kleuren. Bart beweert dat er een regering zal zijn vóór het einde van de eerste maand van het nieuwe jaar!! Wait and see. De filosoof zegde gisteren (zie gisteren) "Zijn er kwellingen onder het volk die niet leiden tot pijn in mijn lijf?" Alzo sprak Wang Yangming (1472-1529). In een geschrift over staatsstructuur, stelde Chinese filosoof de aspirant-heersers, deze vraag. Antwoord van de Chinees op zijn eigen vraag: natuurlijk niet, een goede vorst, is volgens Wang, een vader des vaderlands, hij beschouwt alle inwoners van het rijk, als onderdelen van zijn eigen lijf. Uitleg: wie een leidende positie wil innemen, moet zijn taak niet licht opvatten, maar bereid zijn om al het leed in zijn rijk te (ver)dragen. Voilà, nu hoort ge het ook eens van een Chinees.
Brigitte Fontaine, een 85 jarige Franse zangeres, die op een eigenaardige manier aan de teksten van haar liederen kwam. De titel van een brief aan een stationschef inspireerde haar voor de tekst van haar eerste chanson: "Lettre à monsieur le chef de la gare de La Tour de Carol". Tot morgen
Noemde ik het vorig jaar blijvend grijs weer, nu noem ik het grijs en mistig weer. Een flauw waterzonnetje komt tevoorschijn maar haar warmte zal nog niet voldoende zijn om de mist op te lossen. Er is trouwens ook geen wind om die laaghangende wolken te verdrijven. Ik neem genoegen met wat de hemel mij schaft, er is tenandere geen andere keuze. Gisteren heb ik mijn nieuwjaarskoffieklets gehad met mijn buurvrouw. Een goed gesprek is af en toe nodig om alle malheuren van de buurt te bespreken, onder het drinken van een alcoholvrije aperitief en daarna de straffe koffie met de koekjes. We zijn weer bijgepraat. Nu weer tot de orde van de dag. De grote vraag is: zal Biden nog de laatste week van zijn ambtstermijn, de pluim voor de vrede in het Midden-Oosten op zijn hoed kunnen steken? Ik gun het de man van harte, maar Trump staat al te trappelen om op het wereldtoneel te verschijnen en wil misschien als eerste daad de vrede ondertekenen in Gaza. Zoals het er nu uitziet, zal het heft in de USA door het miljardairsclubje van de VS, in handen genomen worden. Met lede- en argusogen wordt door de rest van de wereld gekeken wie allemaal de belangrijkste postjes in beslag zal nemen. Een softy zoals RFKjr, alias Robert Kennedy, antivaccinatie-activist, krijgt het minst belangrijke ministerie voor 'the rich and famous' ministers: openbare gezondheid. Het merendeel van de lucratieve postjes zal zeker en vast naar zijn kinderen en schoonkinderen gaan. Het nepotisme dat al in zijn vorige legislatuur aanwezig was. De bekende miljardairs zoals Elon Musk zullen gebruik kunnen maken van zijn favoritisme wat niet noodzakelijk een negatieve klank moet hebben, als het bekwame mannen zijn. Wat de politiek in mijn eigen land betreft, komt het citaat in de filosofenkalender, van Judith Shklar (1928-1992) goed van pas: "Het niet nakomen van politieke beloften verzwqkte de representatieve regering en wakkert politiek cynisme en passiviteit aan". Ik zie nu net dat ik een zin aangehaald heb, die eigenlijk voor morgen moest gelezen worden. Een bladje té veel omgeslagen zonder eens goed naar de datum te kijken. Morgen dus het citaat van vandaag. Vandaag de zin van de toekomst, morgen de zin uit het verleden. Muzikaal wordt me Kelly Sheehan voorgesteld, een 41jarige songwriter uit L.A. Zij wordt ook wel eens 'Madame Buttons' genoemd omdat ze ook geluidstechnicus is. Song maakte ze voor Justin, Bieber, Mariah Carey, Kylie Minogue..... Voilà, ik ben weer aan het einde van mijn klapke vandaag. Tot morgen
Nevel en mist buiten, gelukkig nog niet in mijn hoofd. Mijn hersenen zijn nog niet in nevelen gehuld en ik hoop dat het zo voor de rest van mijn leven mag houden. Iedereen wil dat, maar tot hiertoe is er op medisch vlak nog niet veel gevonden of vooruitgang geboekt om dat te voorkomen. Afglijden naar een onbekende wereld is misschien niet zo erg voor de demente of de lijder aan de ziekte van Alzheimer zelf, maar voor de omgeving is dat een ware martelgang. Deze morgen was ik geschokt door een bericht dat vertaald werd uit een wetenschappelijk tijdschrift: "Dierentuinen moeten het doden van gezonde dieren omarmen voor educatie en conservatie". Een artikel geschreven door enkele wetenschappers en dierenartsen omdat de zoo anders een collectie van geriatrische dieren zal worden. Allerlei redenen worden er voor aangehaald om regelmatig gezonde dierentuindieren te euthanaseren en als voedsel voor anderen te geven. Er is geen duidelijk zicht om hoeveel dieren het zou gaan omdat men Gaia en andere dierenrechtenorganisaties geen 'voer' voor protesten wil geven. Dat het gebeurt is niet verwonderlijk. Dieren voor menselijke consumptie kweken en doden is geen issue wel een exotisch dier zoals een zebra, neushoorn, olifant....opofferen om als voedsel voor leeuwen, tijgers, hyena's....te dienen kan niet op enig begrip rekenen van de zoobezoekers en anderen. Meteen dacht ik terug aan de film "Soylent Green" uit 1973, een sciencefiction thriller die zich in 2022 zou afspelen en waar gezonde oude mensen geëuthanaseerd worden en verwerkt worden als voedsel voor de overblijvers, omdat er geen verse voeding meer te krijgen is. Gruwel en schockerend en een film waar ik nog dikwijls aan terugdenk. Misschien omdat het ooit werkelijkheid kan worden? Wie weet met wat men achter de schermen van de laboratoria bezig is en het daglicht niet mag zien?
President in spe Trump, is volop bezig met de voorbereiding voor zijn 2e inauguratie op maandag 20 januari en geeft met mondjesmaat vrij wie er zoal van artiesten mag meewerken aan zijn show. Vandaag las ik dat de goede ouwe groep 'The Village People' toegezegd hebben om "YMCA" nog eens ten gehore te brengen. Niet slecht gezien want de leden zijn uitgedost als de vertegenwoordigers van de Amerikaanse maatschappij: politie, cowboy, indianen, bouwvakker, biker, soldaat. Hun song was ook een wereldhit en gaat over de 'Young Men's Christian Association', een pleidooi voor diversiteit. Ik zou zeggen, niet slecht gekozen van den Donald als zal hem dat waarschijnlijk wel ingefluisterd zijn.
Wat vertellen mijn scheurkalenders? Klara stelt Mieke Van Haute voor. Een Kotrijkse pianiste gekend van haar composities voor piano-solo's. En wat zegt mijn filosoof vandaag? Dat is Aristoteles (384vC- 322vC): "Eén zwaluw maakt nog geen zomer". Het is toch nog wat vroeg op het jaar om die vogeltjes te spotten en voor de zomer is het nog 6 maand wachten. Een verkeerd tijdstip om dit citaat op de kalender te zetten vandaag. Tot morgen
Nog geen diepvriestemperaturen (-18°) aan zee, maar toch 'vries' genoeg om overal een wit lakentje te krijgen. Een dekentje is het nog niet want het vliesje met de ijskristallen is flinterdun. Geen zon te bespeuren en een scherp zuidwestenwindje te voelen. Het is kurkdroog weer en dat levert geen gevaar voor ijsplekken op, waar ik een helse schrik voor heb. Het is vandaag 'Wereldlogica' dag, ingesteld door de UNESCO, en logisch denken is blijkbaar een eigenschap die de mensen onderscheidt van de dieren. Het belang van logisch denken en redeneren, benadukken en zeker in het onderwijs er de nodige aandacht aan besteden. En zoals hierboven vermeld, door logisch na te denken besef ik dat de gladde plekken op de weg nog niet voor de volgende uren zal zijn. Ik ben wel een beetje teleurgesteld in mezelf dat ik na 14 dagen bladjes omslaan van de Klara scheurkalender, nog geen enkele muzikante, componiste, zangeres... ben tegengekomen waar ik zelfs al ooit van gehoord heb. Ik hoop toch de volgende 351 bladjes eens een bekende naam tegen te komen want anders heb ik op muikaal vlak toch serieus tekort geschoten in mijn muzikale opvoeding in de middelbare school. Vandaag stelt de agenda Ruth Crawford Seeger (1901-1953), een Amerikaanse componiste van kamermuziek voor kleine ensembles en onderzoekster van 'folkmusic'. Haar voorgestelde werk is "String quartet 1931 allegro possiibile". Ik ga naar Caterina Valente (1931-2024) luisteren i.p.v. naar Ruth. Idem dito bij de filosofie, daar gebruiken ze de zinnen van een fictief personage uit de film "The Matrix" uit 1999 alwaar een 'Neo' zegt "There is no spoon" en de betekenis van de afwezigheid van 'een lepel' mag ieder volgens eigen goeddunken invullen. Dat kan men dan bij 'logisch nadenken' kaderen of benoemen. Ik heb geen uitleg over deze zin en betekenis en ga er ook niet mijn tijd aan besteden. Wel heb ik vandaag al een en ander gelezen over bedevaarten. Bij de Christenen treft men vooral plaatsen aan waar men op elk moment van het jaar naar toe kan zoals Lourdes, Santiago de Compostella. Aan tijd van het jaar gebonden is er vooral de bedevaart naar Mekka van de Moslims. Maar vanaf gisteren 13/01 tot 26/02 is er de voor de Hindoes de grote bedevaart in Sangam, waar de Ganges, Yamuna en de mythische rivier Sarasvati, in India, samenlopen. Kumb Mela of Nectarkruikenfeest is de belangrijkste bijeenkomst in deelstaat Uttar Pradesh in Prayagraj, en dient om de zonden van zich af te spoelen met rituele baden, naakte monniken, politieke zieltjes winnen. Dit feest kent 4 soorten: 1) Mela of de gewone Kumb Mela (KM), vindt om de 3 jaar plaats. 2) de Ardh KM, om de 6 jaar op 2 plaatsen, Haridwar en Allahbad. 3) Purna KM of volledige bedevaart, het tijdstip is afhankelijk van de stand van de planeten, om de 12 jaar en op 4 verschillende plaatsen. 4) Maha KM, is de grote uitzonderlijke volledige bedevaart en vindt om de 144 jaar plaats. Dat zou dit jaar zijn. Ik denk niet dat de Ganges nog een propere rivier zal zijn ondanks men er 150.000 WC's zal neerzetten. Tot morgen
Onderzoek en de daaruit voortvloeiende statistieken, hebben aangetoond, dat 'een goede morgen' wensen en dan liefst in een purperen kostuumpje met het bijhorende Eurosonglied, elkaar gelukkiger maakt. Al zingend zou dat natuurlijk nog beter zijn en goed om de keel van bij het ochtendgloren te schrapen. Dan zou het wat gemakkelijker zijn om met luide stem, aan iedereen een fijne dag toe te wensen die deze voormiddag mijn huis passeert. Zelf krijg ik sowieso een uitbundige blaf als goede morgen van mijn beestje. Die is gelukkig als hij mij de trap ziet afkomen, en ik ben altijd gelukkig dat ik iedere morgen zo een warm welkom krijg. Het is vandaag 'Verloren Maandag', en wel de eerste maandag na de eerste zondag na Driekoningen, de dag van de worstenbroodjes en de appelbollen. Een dag dat er vroeger op de openbare diensten en bedrijven, de promoties ondertekend werden en dus ook gevierd, zodat er geen tijd meer was om te werken, een verloren werkdag. Het is vooral een gebruik dat in zwang is in de provincie Antwerpen. Waar anders natuurlijk ? !. Voor mij geen appelbollen of worstenbroden, ik denk dat ik ze hier in West Vlaanderen ver zou moeten gaan zoeken, toch zal het bij mij qua werkzaamheden ook een 'Verloren Maandag' zijn. De zon schijnt volop en daar ga ik dubbel en dik van profiteren. Ik beluister geen muziek die Klara in de picture zet vandaag: the queen of salsa, de Cubaanse zangeres Celia Cruz (1925-2003). Ik beluister liever nog eens het oerkoppel "Nicole en Hugo" met hun "Goede Morgen". De filosofe van vandaag, ken ik ook niet, maar ze spreekt wat meer tot mijn verbeelding: Gloria Jean Watkins (1952-2021). Zij was als schrijfster-filosofe beter gekend als 'bell hooks', de naam dieze van haar grootmoeder overnam, voor wie ze een uitzonderlijke bewondering had. Ze droeg wel de naam, maar uit respect en het verschillend willen zijn, zonder 'hoofdletters'. Haar oma was een pittige tante die soms stoutmoedige uitspraken durfde doen. In Amerika omschrijft men dat als iemand met 'snappy and bold tongue'of 'geen blad voor de mond nemen'. Het citaat: "weten hoe je alleen kunt zijn, staat centraal in de kunst van het liefhebben". Volgens bell hooks is het juist belangrijk te leren zonder de ander te zijn. Volgens haar "zoeken velen van ons slechts gezelschap om te vluchten voor de angst voor eenzaamheid. Maar van alleen-zijn, leer je wie je bent en cultiveer je eigenliefde, wat een vereiste is voor de liefde van een ander". Het middaguur is ondertussen al gepasseerd, ik moet nog iets tussen mijn tanden steken om de namiddag zonder appelflauwte door te komen. Tot morgen
