Het is een seizoen om getuige te zijn van de natuurkrachten; wind, regen, koude en nattigheid. Ik vind het nooit erg om vroeg op te zijn, zelfs met dergelijk weer. Dan is het prettig om binnen gezellig en knus te zitten. Zelfs doggie krult zichzelf goed op in zijn mandje om het lekker warm te hebben. Buiten gaan staat voorlopig niet op zijn agenda. Goed voor mij, want het is telkens een winterse uitrusting aan trekken; muts, sjaal en wanten als voornaamste vereisten, desnoods een overjaarse jas om de regen te trotseren. Van achter het glas bekeken heeft dit 'weer' zijn charme. Bomen die heen en weer zwiepen en alle weer trotseren zonder van hun stokken te vliegen. Zij vertonen een onverwoestbare stevigheid. Ik laat de radio maar tot 8u30 aanstaan en dan verkies ik geen lawaai meer binnen te horen. Geen geluidspollutie in mijn huis. Ik hou meer van de natuurgeluiden. Maar die ochtenduitzendingen geven alle info die ik nodig heb en de beste muziek. Deze morgen heb ik al genoten van Sandy Shaw met 'Puppet on a String, Vaya Con Dios met 'Heading for a Fall' en Hervé Vilard met 'Capri c'est fini'. Toch fijne liedjes om een zondag te beginnen die ze gezegend hebben met de naam Bella. Dat is echt onrecht aandoen aan de naam die de boer aan zijn beste koe gaf, aan de schoonheid van zijn stal. Nu gegeven aan een gevaarlijk weerfenomeen, een storm. Tot hiertoe valt het nogal mee. Die andere dame, Odette, was veel gevaarlijker. Wat gaat er al niet schuil achter zo'n liefelijke naam als Bella? In het Italiaans gebruikt men het om een 'beeldschoon, liefelijk' meisje te benoemen. maar je mag niet 'Bella Ciao' zeggen want dat is dan weer een strijdlied van de partizanen tijdens W.O. II. Je hebt, hoe kan het ook anders een dorpje 'Bella' in de Italiaanse provincie Potenza. Eén van de Borromeïsche eilanden in het Italiaanse deel van het Lago Maggiore, Isola Bella. Ik ben nog nooit een man tegengekomen die een eiland, hoe klein ook, voor mij wilde kopen. Dat deed Graaf Carlo III Borromeo voor zijn geliefde vrouw Isabella. Plezanter voor jong en oud is de 'Bella' van striptekenaar Jef Nijs. In de reeks van Jommeke is de wit met zwart gevlekte koe al driemaal een hoofdfiguur geweest: De muzikale Bella (nr5), De vlucht van Bella (nr 104), De Bruid van El Toro (nr 141). Maar niet alleen als storm kan Bella gevaarlijk zijn. In de plantenwereld is er de meest giftige, dodelijke en beschermde plant met de naam: mooie vrouw, belladonna. Het eten van drie zwarte bessen is voor kinderen al dodelijk, een volwassene heeft er twaalf nodig om van de wereld te geraken. Andere namen zijn wolfskers, slaapbes, heksenkruid. De bessen bevatten atropine, dat in minieme hoeveelheden gebruikt wordt in de oogheelkunde om de pupillen te verwijden. In de Middeleeuwen om mooie ogen te krijgen. Dat ze er achteraf blind van werden namen ze er maar bij. Wat een vrouw al niet doet voor uiterlijke schoonheid!
Vandaag is er één belangrijk item en al het andere wereldnieuws is daaraan ondergeschikt. Mijn dochter is jarig! Al 48 jaar delen we lief en leed. Gelukkig overheersen de goede, vrolijke, blije momenten ons leven. De geboorte van 'mijn kind' is dan wel geen wereldwijd feest zoals dat van Jezus, maar ze is minstens even belangrijk voor mijn gezin. Ik had niet graag dat een kind van mij, geboren zou worden op een feestdag voor iedereen. Ieder kind moest zijn eigen feestdag hebben, een dag de belangstelling krijgen van eenieder in de familie. Haar levenslicht kwam er op 26 december om 6u30 toen de 25e al lang voorbij was. Toen was er nog een verblijf van 10 dagen in het ziekenhuis. Wij tweetjes, om elkaar echt te leren kennen en niet gestoord door anderen. Dagen en momenten voor moeder en dochter, die bevoorrecht, enig en uniek waren. De wereld was toen niet gehaast en gunde iedereen de tijd om zich aan een nieuw leven aan te passen. Nu heeft ze zelf een gezin en zal begrijpen welke impact een kind op haar leven heeft. Het besef dat het nieuwe leven dat je geeft, nooit verdwijnt uit je gedachten. Zoals vandaag, eigenlijk al van deze nacht, haar horen en wensen dat alles goed gaat. Het voordeel van deze periode is dat er enorm mooie liedjes te horen zijn, sfeervolle songs zoals deze morgen op de radio, 'Candle in the wind' van Elton John of 'Stop the Cavalery' van Jona Lewie maar het ultieme verjaardagslied blijft voor mij: Surprise, Surprise van Bruce Springsteen. Dat moet ze maar eens beluisteren en meezingen. Eigenlijk iedereen, ipv 'happy birthday' te kwelen.
Ondertussen moet ik alle nieuwe communicatiemiddelen leren kennen. Dat is het voordeel van corona. Praten vergt tegenwoordig een andere manier van communiceren. Zien is ook al een hele uitdaging om de juiste app te vinden. Contact blijven met familie is niet meer live maar via de schermen. En valt er een mogelijkheid uit, bv Skype, neem dan een andere zoals 'zoomlink'. Ideaal voor een videoconferentie met alle kinderen en kids. Het heeft wel een paar voordelen: geen verre verplaatsingen en de gesprekken zijn interessanter en worden niet eindloos gerokken omdat de tijd van het feest nog niet voorbij is. Mopperen, nee, niet echt. Ik zag dat iedereen het goed stelde, lekker eten had, een goed glaasje dronk en dat ik waarschijnlijk weer een centimeter of 5 gekrompen ben.
De stem van onze beste zanger, de woorden van zijn lied, brachten direct warmte op deze koude, natte dag. "Rozen zijn rood, vioooltjes vaak blauw. Maar vertel me waarom ik zoveel van je hou. De gloed van de zon, verjaagt alle kou. Maar vertel me waarom ik zoveel van je hou. Ik kan nooit, ik kan nooit zonder jou......." Louis Neefs (1937-1980). Op deze dag, 40 jaar geleden, verongelukt de Vlaamse zanger samen met zijn vrouw Liliane. Prachtige liederen heeft deze man ons nagelaten. Een man naar mijn hart. Een man die de natuur en het milieu hoog in zijn vaandel droeg. Getuige al zijn mooie liedjes over het gras, de bomen, de bloemen en de zee.
De geboortedag van Jezus, beschreven bij de evangelisten Lukas en Matteüs, vieren we in huiselijke kring. De herdenking van de geboorte van Jezus is pas in 354 nC begonnen, beschreven in het Boek van de Martelaren, Depositum Martyrum: 25 december, Christus geboren in Bethlehem, Judea. Dat het zo lang duurde vooraleer de geboortedag van Christus een belangrijke dag en gevierd werd, is omdat men weinig aandacht had voor de geboorte van belangrijke mensen. Er kwam pas later, een toepasselijk geboorteverhaal: wat je las over het kind, zegt iets over de volwassene. Dat terwijl 'zijn Verrijzenis' direct gevierd werd en het grootste feest was. De Heilige Franciscus wilde een weergave hebben, een uitbeelding van de plaats van geboorte volgens de evangeliën. In 1224 was de eerste kerststal een feit. En waarom 25 december? Allerlei berekeningen en beschrijvingen in het evangelie van Lukas kwamen die dag ten goede, alsook de verschillende godsdienstige vieringen en feesten bij Joden, Romeinen en Germanen in die periode van het jaar. Ik vier 'mijn kerst' via skype.
En dan Brexit! Zal eindelijk na bijna vijf jaar zijn dagelijkse nieuwswaarde verliezen, oef, oef oef. De overjaarse hippie met wit i.p.v. zwart punkkapsel en Russische naam 'Boris', en een sigarettenmerk als familienaam 'Johnson', heeft eindelijk een tekst goedgekeurd. Samen met 'Ursula', als zuster bezongen door Rob De Nijs, von der Leyen, is er een 2000 pagina tellend compromis opgesteld. Nu maar hopen dat er vanaf 1 januari een ander hot item is. Waarschijnlijk is dat tot het einde van zijn regeertijd, in januari 2021, the greatest Mr President of all. Tot de volgende aanstalten maakt om aan te treden. Er staat ons nog wat te wachten eer het zover zal zijn want Mr President beweert nog altijd te hebben gewonnen. Een nederlaag overleeft en neemt onze oranje man niet!
Google schrijft: de kerstman is op komst! Mijn antwoord daarop: nee, dat is de reklamecamion van coca cola. Ik schrijf: j'ai le cafard!. Ik wilde in ieder geval wel de juiste betekenis eens weten: ik heb kakkerlakken! Niet dus. Mijn gevoel op deze dag is een zekere tristesse, de blues hebben, somberen, een beetje droefenis. Maar dat was ook de betekenis van ' le cafard hebben' op het internaat. Net zoals de jeugd van tegenwoordig was ik ook een papegaai als het op uitdrukkingen op aan kwam. Een stoere meid waar iedereen naar opkeek, gebruikte de uitdrukking en slaafs volgde ik en al de rest het gezegde. We moesten toch 'in' zijn nietwaar? De woorden waren anders maar het principe is nog altijd geldig bij jongeren en ouderen: na-aperij Het triest zijn komt meer voort uit het gemis van de normale gang van zaken. Ook het telkens hameren over alleenstaanden, eenzamen, knuffelcontacten, beginnen me een beetje de keel uit te hangen. Ik krijg complexen omdat ik me niet eenzaam en alleen voel. Maar elkaar niet zien uit gezondheidsoverwegingen, begint door te wegen. Bij velen denk ik. De voorzichtigheid en het masker dragen maken me mensenschuw en doen me bijna schrik krijgen van mensen. Dus zoals mijn schoonzus zei: laat die spuit maar komen! De tijd van de kerstversieringen is bij mij ook al lang voorbij. Maar ik kijk rondom mij en zie genoeg lichtjes binnen en buiten bij de buren en in de straten branden om er zelf ook de magie van te ondervinden. Maar 'Kerst' is dit jaar geen feest van uiterlijk vertoon en extravagantie, maar een periode van 'vrede' en 'hoop'. Dat wil ik in gedachten houden op deze nogal vrij winderige dag. De hond is héél onrustig. De wind die allerlei geuren naar zijn neusgaten stuurt, kan hij niet waarderen. Ik wilde eerst 'appreciëren' schrijven, maar hij verstaat geen moeilijke woorden. De heiligen van de dag wil ik jullie toch niet onthouden, zelfs een jaartal wordt daaromtrent gegeven: Adam en Eva, -3760 vC, volgens de Joodse opvatting. Plaats , dichtbij Golgotha nabij Jeruzalem, Kanaän volgens de legendes. Op de vooravond van het kerstgebeuren herdenken de Rooms Katholieken, de stamvader en stammoeder van het mensengeslacht. Ze vertegenwoordigen het hoopvol uitzien naar de Verlosser. Want 'in den beginne' was alles goed en gaaf, maar mensen willen proeven van goed en kwaad en maken fouten. De stamouders symboliseren dat er, ondanks alles, altijd hoop en uitzicht is op redding, verlossing. De Joden wachten nog op zijn komst maar voor de Katholieken is morgen the big day, eigenlijk vannacht.
De dag had het lastig om dag te worden en ik had het lastig om wakker te worden. Om 8u opstaan voelt alsof ik de helft van mijn dag verspeeld heb. Niet dat ik zinnens was veel te doen, maar ik heb het gevoel dat er vandaag minder 'ontspanning' zal zijn. Eer ik nu alles gedaan heb wat ik op een voormiddag normaliter doe, is de middag al gepasseerd. De hond is braaf. Hij trekt niet aan mij om buiten te spelen. Het is voor hem ook een beetje te nat. Ik heb hem een 'kalfshoefje' gegeven. Daarmee kan hij zich al kauwend bezighouden en het helpt. Door het late opstaan was het dagblad bijna een propje geworden, net geen kunstwerk. Met krantenpapier van gisteren tussen al de pagina's is er toch een leesbare gazet te voorschijn gekomen. Al die moeite voor niks gedaan want er valt weinig opwindends te lezen. Vlug mijn spelletjes doen om 'nieuw' nieuws op de pc te zoeken. De wereld ontplooit zich via het internet en de nieuwsgierigheid kan voldaan worden. Ik leer altijd bij, zoals nu het woord 'falacrobie'. Phalacroben zijn personen die doodsbang zijn om kaal te worden, een beklemmende vrees voor kaalheid. Vandaag in de belangstelling door een tekstje van journalist Arthur van Amerongen in de Volkskrant (NL). Hij schrijft: "falacroben vind ik deerniswekkend, overkammers, toupetdragers en trutten die hun haar verven, zijn een gruwel in mijn ogen". Natuurlijk is het een merkwaardige en eigenaardige vrees voor iemand die nog een fantastische haardos heeft en de kleurpigmenten van zijn haar nog niet heeft zien verdwijnen. Maar kaalheid is bij mannen acceptabel. Natuurlijk ligt het bij vrouwen moeilijker. De grijze of witte haren kan men nog een tijdje camoufleren met een kleurspoeling of een verfsessie. Kaalheid bij vrouwen is een lastiger fenomeen om mee door het leven te gaan. Een mooie pruik, daar is natuurlijk niets mis mee, maar elke dag is de confrontatie er toch van de kale knikker. Ieder haartje dat in kam of borstel blijft zitten kan soms paniek veroorzaken en toch is er zo weinig aan te doen. Een oplossing kan zijn, touperen, om schijnbaar een prachtig kapsel met veel 'haar' te simuleren. Ook creperen genoemd, om het haar meer volume te geven. Een techniek die nu niet zo veel meer gebruikt of toegepast wordt. Maar ik heb dat nog geleerd toen Brigitte Bardot op de proppen kwam met een heel uitbundig hoog opstaand kapsel. De kappers zijn nog gesloten en ik moet zelf mijn verminderde haardos verzorgen, coifferen en in de juiste vorm proberen leggen. Simpel is dat toch niet. De juiste paarse shampoo en paarse conditioner vinden voor het broze en witte haar, is ook al een zoektocht. Maar met het gebruik van het woord'creperen' stel ik me de vraag: waarom onze woordenschat zo arm is om iets uit te drukken: deze morgen crepeerde ik van de pijn, dan crepeerde ik mijn haar en nu crepeer ik van de honger! Eén woord met drie totaal verschillende betekenissen!
Een hond die overdag zijn energie niet kwijt kan is 's avonds een lastige klant. De regendag stuurde niet alleen de hond zijn speeltijd in de war, ook de Ster van Bethlehem was nergens te bespeuren. Ga ik een kerst moeten vieren zonder een ster boven mijn stal? Vandaag nog een herkansing maar de conjunctie begint al af te nemen. Ik moet kijken of er nog iets te zien is want ik kan geen 400 jaar meer wachten op het schouwspel van Saturnus en Jupiter. Misschien moet ik op het strand gaan staan want de Ster is laag boven de ZW horizon te zien. Mopperen ga ik niet doen als ik het evenement door regenweer weer zou missen. Vandaag al 3 seconden meer licht en de aanmaak van vit D is ook veel waard. Die vitamine is goed voor mijn immuunsysteem, en voor stevige botten, beenderen dus. Maar hetgeen de zon niet geeft, is te vinden in de winkels. Voedsel genoeg dat vit D geeft en nog veel andere vitamientjes. Een overvloed aan exquise gerechten en bereidingen: kreeft, wild, gevogelte, ganzenlever, oesters. Alles waar een gourmand van gaat likkebaarden. Misschien dat de winterse slemppartijen niet zo groots meer zullen opgevoerd worden als andere jaren, maar nog altijd zal de gastronoom, een fijnproever, een uitgebreid feestje willen hebben. Rijkelijk overgoten natuurlijk met champagne, die dit jaar echt wel aan dumpingprijzen verhandeld wordt en binnen ieders budget komt. Een interessant artikel was er dit weekend over de godendrank verschenen. De belangrijkste mensen voor het ontstaan en op punt zetten van deze sprankelende wijn werden beschreven. Dom Pérignon (1639-1715), een vrome benedictijner monnik en keldermeester van de abdij in Hautvillers. Hij ontrafelde het geheim van de schuimende witte wijn. De volgende man nodig om een sprankelende wijn te hebben is een Engelsman, een arts, Christopher Merret (1614-1695). Hij bracht de oersterke flessen om deze drank in te bottelen. Zo werd het ontploffingsgevaar gemeden dat ontstond door de druk van de tweede gisting in de fles. Als derde in het rijtje de bekende weduwe: Veuve Cliquot. Barbe-Nicole Cliquot Ponsardin (1777-1866) brengt de tweede fermentatie op gang met toevoeging van suikers. Al wie van deze drank wil drinken, proeven en de vreugde ondervinden van dit hemelse vocht moet wel de Franse taal meester zijn om als kenner zijn mening te geven. De hele woordenschat is een franstalige opsomming van bereiding en uitzicht. Ik geef geen uitleg bij de woorden, proeven is de boodschap: assemblage, methode champenoise, crémant, pétillant, mousseux, dossage, pupitre, dégorgement, liqueur d'expedition, doux, demi-sec, brut, extra brut. Een fles kost nu maar 10€. Ik zou zeggen: een voorraadje aanleggen. Als corona voorbij is, is het tijd om met familie en vrienden eens goed 'prosit' te zeggen en 'santé', want we hebben het overleefd!
Iedere morgen is er de vraag: wat brengt de nieuwe dag vandaag? Niet het nieuws op de radio of in de krant, maakt een specialleke van deze dag, gewoon de 21e december 2020 zelf. Eerst en vooral voel ik me goed bij het liedje van Adamo, die over de meisjes aan zee zingt en ik hoop dat het voor mij is: Les Filles du Bord de Mer. Ik moet een beetje eerbiedig zijn en zeggen 'Salvatore, ridder Adamo' (°1943). Profiteren moet ik doen van alle seconden licht want het is de kortste dag van het jaar. Het begin van de astronomische winter, een regendag op de koop toe met zachte temperaturen. Toch is het een dag die in de boeken zal verschijnen als een opmerkelijke dag. Het laatst verscheen de Ster van Bethlehem op 05/03/1226 en de volgende zichtbaarheid is voor augustus 2417. Vandaag kunnen we, bij helder weer, de ster aan het firmament bewonderen in de vooravond tussen 17u15 en 18u15: de conjunctie van de 2 grootste planeten van ons zonnestelsel. Saturnus en Jupiter die heel dicht bijeen komen te staan in één lijn met de aarde, zodat vanop onze planeet één grote ster te zien zal zijn. Al in het Nieuwe Testament beschreven in het evangelie volgens Matteüs. In die tijd vond men het normaal dat er iets speciaals gebeurde op aarde bij een bijzonder verschijnsel aan de hemel, zoals de geboorte van Jezus Christus.De staartster die boven alle kerststalletjes schittert is bij manier van spreken ontstaan uit een optische illusie. De ster blijft een symbool van hoop in de donkere dagen. Hoop heeft men ook nodig in deze coronatijden.
Lang geleden op deze winterzonnewendedag, verscheen in 1913 het eerste kruiswoordraadsel. De krant 'The New York World' uitgegeven van 1860- 1931, vroeg aan Arthur Wynne (1862-1945), redacteur, een nieuw spelletje te bedenken om in de krant te publiceren. Hij dacht aan het spelletje Magic Squares uit zijn kindertijd en vormde het om naar Word-Cross Puzzle. De verslaving van miljoenen mensen om woordjes in te vullen in een vierkant met witte en zwarte vakjes, is toen geboren.
Wat is er nog zo bijzonder aan deze 21e december? Mijn leven! Dank zij de uitvinding van het echtpaar Marie Sklodowska (1867-1934) en Pierre Curie (1859-1906). Zij ontdekte de elementen Polonium en Radium en kreeg tweemaal de Nobelprijs. Eentje voor natuurkunde en eentje voor scheikunde. Bij mijn geboorte is een gezwel op mijn arm behandeld met radium. Niet in de juiste dosering, die was men nog aan het ontdekken. Het gezwel was weg samen met veel opperhuid. Voor de rest is er geen mankement te constateren bij mij. Hij kreeg ook een Nobelprijs voor Natuurkunde samen met Becquerel voor het onderzoek naar stralingsverschijnselen. De becquerel is de eenheid van radioactiviteit geworden.
In 1937 zorgde Walt Disney voor de eerste tekenfilm met speelfilmlengte: Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen. Ik zou hier ook graag zeven mannekes zien rondlopen die alles voor mij zouden doen. Dat is ook maar een illusie die ik heb, spijtig. Maar toch een bijzondere dag, bij het begin van de winter.
