Het ziet er niet echt een vrolijke dag uit, grauw en grijs. De zon heeft niet voldoende kracht meer om die minuscule regendruppeltjes te laten verdampen en dus blijven we in dat miezerige weer zitten. Het is niet nat, maar ook niet droog. Zijn er vrolijke dingen in de krant te lezen? Begot nee. Doffe ellende op alle fronten en overal ter wereld. Het plezante van het leven moet ik weer zelf maken en waarom eens niet proberen een sprookje te schrijven en denken dat ik het meemaak, en in die droom kan leven? Iets dat niet gebeurd is, maar doet dromen! Bliksemschicht, bliksemschicht, bliksemschicht, ik vond geen icoontje om dat weer te geven, tenzij ik → → →, pijltje pijltje pijltje, mijn naam kan gebruiken. Wat gebeurd er met een oude schuur die de pijlen in haar hart krijgt? Die staat in vuur en vlam en is niet te blussen. Een coup de foudre, een plotse onweerstaanbare verliefdheid kan zelfs bij het meisje van 1948 voorvallen. En ik moet zeggen, bij dat rauwe weer, verwarmt dat het hart. Dromen van de man op het witte paard, de ridder die me uit alle benarde situaties zal redden, voor me zal zorgen, me minnekozen, en liefde geven. Tja, denk ik dan, dat moet wel een man zijn die op zijn minst 10 jaar jonger is dan ik. Gebeurt het dat een jongere gentlemen valt voor een rijpere madam? Dan kijk ik eens naar het koppel dat dàt waarmaakt: Brigitte en Emmanuel met een leeftijdsverschil van 24 jaar. En als ik dan zo het lijstje afloop met de leeftijdsverschillen van de partners, dan blijkt een kwarteeuw leeftijdsverschil de meeste kans van slagen te hebben. Dan zal ik op zoek moeten naar een ventje van 53 jaar!! Dat zal dan werkelijk par hasard zijn dat ik zo'n snotaap, die nog niet eens de pensioengerechtigde leeftijd nadert, kan tegenkomen. Het kan natuurlijk wel dat die plots voor mijn ogen staat en dat ik van't verschieten geen woord kan uitbrengen terwijl mijn ogen boekdelen spreken als ik naar hem kijk. Zo'n man die aan al mijn wensen voldoet! Rank, slank, met haar op zijn hoofd, zonder tattoo, slim, mooi, zachte stem. Ik zal eens op de uitkijk moeten staan of er niet zo iemand passeert in mijn straatje en mijn droom werkelijkheid doet worden. Maar de realiteit is dat ik me best wel gelukkig voel op mijn eentje met mijn hondje en dat een meneer hier werkelijk moeilijk zou tussen passen. Maar af en toe eens dromen van een prins kan echt geen kwaad en doet me een beetje om mezelf lachen. Ik ga de tafel dekken voor mijn sjouwel met mijn naamgenote die me weer mijn chocolade brengt. Tot morgen
Het is al ruim na de middag eer ik hier aan mijn pupiter ga zitten om wat te tokkelen op mijn lettertjes. Ik ben deze morgen dan ook op bezoek geweest bij oude vrienden die hier een weekje kwamen uitwaaien. Dat uitwaaien is dan ook gebeurd met dank aan storm Amy. Nu hebben ze nog een laatste heel zonnige dag aan zee, want morgen is het weer terug richting binnenland. Ik heb natuurlijk mijn keel weer eens duchtig kunnen oliën, zeker als ik voor een luisterend publiek zit. De koffie in mijn tas geraakte maar niet opgedronken. Ik had eigenlijk meer dorst voor een gesprek dan naar drank. Zo gaat dan nu eenmaal als je dan mensen rondom je heen krijgt; gebruik maken van de gelegenheid om de woorden eens luidop uit te kunnen spreken in plaats van ze zwijgend te typen. En zo zijn we weer een week dichter bij het einde van dat nieuwe jaar gekomen. De krant staat bol van verwachtingen voor de vredesonderhandelingen tussen Israël en Palestina, wie er gaat aan deelnemen, wat er uit de bus zal komen. Ondertussen is Remco vice Europees kampioen geworden en heeft hij er weer een zilveren plak bij gekregen. Niets aan te doen, Tadej is nog altijd meer dan een fractie sneller in belangrijke rittenwedstrijden. Vandaag stonden dan ook alle namen in de krant van de deelnemers aan de "Slimste mens ter Wereld". Het zouden dus 34 bekende Vlamingen zijn, waarvan ik er hooguit een 10 tal van naam ken. Waarschijnlijk kijk ik te weinig naar de commerciële zenders om die namen een plaats te kunnen geven, of door welk programma's of series ze bekendheid verwierven. Het is al jaren geleden dat ik naar die kwis gekeken heb en voel ook nu weer geen behoefte om die wedstrijd te volgen. Té veel grappen worden van het internet gehaald en ik heb ze bijgevolg allemaal gelezen in plaats van ze te hebben gehoord op een of ander tv-kanaal. Bon, het is genoeg voor vandaag, ik ga samen met de hond nog wat van de zon genieten. Tot morgen
