Terwijl er een prachtig optreden van een amateurzanger aan de gang is, begin ik alvast mijn gedachten op mijn blog te zetten. Het café aan het kruispunt nodigt in de zomer regelmatig zangers van allerlei slag en veel tremolo's, uit om de consumptie te verhogen en de passanten te plezieren. Mijn venster staat open en ik kan volop genieten van het talent van een Oostendse zanger. Alle klassiekers die meezingers geworden zijn voor groot en klein, oud en jong, kan ik weer eens horen en die zing ik dan ook uit volle borst mee ter verbijstering van de hond. Af en toe de keel eens smeren kan geen kwaad op deze zonovergoten zondag, die zijn naam alle eer aan doet. Voor de Walen eindigt het verlof vandaag, de Vlamingen kunnen nog een volle week genieten van de zomerse dagen. En dat doen ze ook, want er is een massa volk naar zee gekomen om van zon, zee, strand te genieten. Alleen mijn vrienden zijn al richting binnenland vertrokken om de drukte op de autoweg te omzeilen. Op het einde van de week zijn ze al terug want alle voortekenen zijn er, om nog prachtige dagen in het verschiet te hebben. Dat zegt althans het spreekwoord vandaag: is het weer op Sint Barthel warm en schoon, dan draagt de herfst een gouden kroon. Het nieuws laat op zich wachten, zelfs 'De Zondag' lettert alleen maar de overwinning van Jasper in de Vuelta. Als de sport de voorpagina siert, dan valt er nog geen ander nieuws te rapen.
Met lede ogen zie ik wel de verschrompeling van mij tuin aan. Dat mijn gras hooi is geworden en alleen maar harde sprieten zijn waar de hond zelfs niet over wil lopen, tot daar aan toe. Gras herstelt zich razendsnel bij de eerste regendruppeL Met mijn planten is het erger gesteld. Er zijn er een paar bij waarbij ik me afvraag of ze zich van deze droogte gaan herstellen zoals de rododendron en hortensia's. Het is triestig om ze met verschrompelde bladeren en verslenste bloemen te zien staan. Ik moet maar denken dat de natuur zijn eigen regels bepaalt en dat we daar als mens weinig aan kunnen veranderen. Binnenkort zullen we hier ook moeten overschakelen naar mediterane planten en cactussen uit de sahara. Niettegenstaande de ramp voor de tuin, is het toch een zalige zomer geweest, warm en niet té heet, droog zodat er veel buitenactiviteiten konden plaatsvinden, en iedereen heeft veel vitamines kunnen opslaan om de herfst en de winter gezond door te komen. Voilà, de noen is gearriveerd, tijd om mijn inwendige mens weer te versterken. Tot morgen
De eerste dag van het weekend begon niet goed: geen krant. Gelukkig had ik nog wat vauchers liggen en vriendelijke vrienden die de krant in de gazettenwinkel gingen halen. Het loopt nog niet allemaal op wieletjes sinds BPost de kranten niet meer levert. In plaats van 's morgens bij het ontbijt, zal het een krant lezen zijn terwijl ik mijn middagmaal verober. Veel buiten zitten zal er niet bij zijn vandaag want het is nogal fris buiten en ook grijs. Vandaag zal ik mijn amusement zoeken in het bekijken van de Renewi Tour, wat de letters ook mogen betekenen en de start van de Vuelta in het Italiaanse Turijn. Sportief, lui kijkplezier, zal ik het maar noemen. Voor de rest is de gazet weer gevuld met Trump-nieuws, Poetin-nieuws, veel accidenten en moorden maar bovenal de reminder van An en Eefje met hun triestige verjaring van hun verdwijning en dood. Het goeds dat daaruit gekomen is, is vooral 'slachtofferhulp', 'childfocus', geloofwaardigheid bij aangifte van verdwijningen, verkrachtingen enz. Toch moet er nog altijd de nadruk op gelegd worden en moet deze problematiek regelmatig in het nieuws verschijnen om niet onder het stof te verdwijnen. Het blijft moeilijk om de kinderen voor allerlei onheil van de moderne tijd te beschermen zonder hun vrijheid van spelen in parken, pleinen, straat, op te geven. "t kan verkeren" zei Bredero (1585-1618). Terugkeren naar een vrolijke kindertijd zal moeilijk zijn, want zo onschuldig was die tijd ook weer niet te noemen met de clerus, de adelstand, de werkgevers als bazen van uitbuiting. Het is ondertussen middag geworden en tijd voor mijn middagmaal met naast mij de weekendgazet. Tot morgen
Hip hip hoera, 5 regendruppels zijn er gevallen op de blaadjes van bomen en struiken. Het is zelfs nog geen dorstlesser te noemen en zal in ieder geval de droogtestress van het loover niet wegnemen. Dat het mooi en droog weer is, is natuurlijk aangenaam in de zomervakantie, maar ik hou toch stilaan mijn hart vast tegen dat de regenbuien gaan arriveren. De hevigheid die erbij kan zijn boezemt me wel wat schrik in, vooral als ik de weerkaarten zag met het uitgestrekte gebied van orkaan Erin, die op de atlantische oceaan ligt en richting Europa nadert. De grond is kurkdroog en keihard en het vocht dat erop valt zal zeker en vast niet in de bodem geraken en zal van de velden en tuinen zo afglijden. Hopelijk bezorgt dat geen overstromingen. Ondertussen zal ik maar blijven genieten van deze prachtige zomer, die iedereen pleziert.
Het is nog altijd komkommertijd in de Wetstraat en in de gazet. Dat neemt niet weg dat er gruwelijke feiten gebeuren, zoals de moord op een tienermeisje in Nederland, die naar huis fietste na een feestje. Dertig jaar na het drama met 'onze meisjes', Julie en Melisa, An en Eefje, Sabine en Lætitia, is het gevaar voor 'meisjes op stap' nog nergens geweken. Ze blijven een prooi voor genadeloze mannen van allerlei slag, die hen overvallen, zelfs als ze korte afstanden te voet, met de fiets of het openbaar vervoer afleggen om thuis te komen. Hopelijk vatten ze ook deze dader vlug, wiens weerzinwekkende daad door de politie te volgen was via de gsm van het meisje.
Het ziet er voor de rest een rustige dag uit. Nog een beetje rommelen in mijn kasten en het zomergoed stilaan terug zijn plaats bezorgen op de schappen, tot volgend jaar. Een hittegolf zal er niet meer volgen en de dagen zijn ook aan het korten. Er komen wat frissere avonden en nachten en dat maakt het heerlijk om te slapen. Bezoekers en logés verwacht ik niet meer. Dat zal pas rond de herfstvakantie zijn. Maar ik kijk wel uit naar de komst van mijn schommel in september. Ik zal ook proberen Raziel leren beizen, desnoods eerst op mijn schoot. Dat zal garant staan voor een beetje dromerig heen en weer wiegen en om over de haag heen te kijken. Enfin, ik kijk naar mijn speeltje uit. Plezante tijden staan er in het verschiet. Tot morgen
Na een flukse wandeling met met een kleindochter, zal het ook voor Raziel net als voor mij weer wennen zijn aan het leven met ons beidjes. Het zal een tijdje duren eer er weer logés zullen komen. Nog een weekje en de scholen beginnen, de voorbereidingen voor de unief van sommigen moeten ook nog gebeuren en zo valt het leven voor mij en mijn hondje weer in een stille plooi. Ik heb weer alle nieuwtjes vernomen die er te rapen vielen. Ik heb mijn kleerkast weeral wat lichter kunnen maken. Deze keer vielen hun ogen op de slaapkleren. Zo krijg ik van een volle kleerkast, die er was toen ik hier kwam wonen, stilaan een lege opbergruimte. Dat is niet erg, mijn leven hier is totaal anders dan mijn vroeger leven in de stad. De kledij van toen is hier amper bruikbaar. Niet alleen omwille van een zeeklimaat maar ook mijn tijdverdrijf is hier compleet anders. Weinig uitgaan, weinig consumeren buitenshuis, weinig tentoonstellingen, weinig theater, weinig film, minder en minder bezoek buiten mijn kinderen. Eerlijk en heerlijk is dat. Dus de stadskledij is hier bijna volledig overbodig geworden. In de plaats komt er meer en meer kledij die me beschermt tegen al de natuurelementen die hier aan zee heftig kunnen zijn. Geen smal rokske en pumps, geen doorschijnende bloezen maar wel goede pulls, stevige stapschoenen en laarzen, en als het kouder wordt muts, sjaal en handschoenen. Nu is er deze namiddag nog de opruim van alle slaapkamers, zien of er niets vergeten is, en de was (handdoeken en lakens) klaarleggen voor morgen te doen. De afwas van het middagmaal doen en dan zit er voor vandaag mijn dagtaak op. Dan kan ik beginnen mijn krant te lezen en de spellekes te doen. Dus beste mensen.......Tot morgen
Terwijl ik zit te wachten op mijn logés, kan ik best al een paar woorden schrijven. Ik kan niet anders zeggen dan dat het géén hoogzomer is. Een strakke noordoostenwind draagt niet bij tot een zomers gevoel. Mijn gasten zullen wat anders moeten doen dan 'strandspelen in bikini'. Als je 18°C zegt klinkt dat niet echt koud, maar de wind en de miezerregen doen me toch geen warm gevoel krijgen. Ik heb mijn fleeceke weer uit de kast gehaald, dat heb ik nodig om me te beschermen en me een knus gevoel te geven. Ook de kranten schrijven nu, bij gebrek aan ander nieuws, over de vroege herfst voor bomen en struiken. Het is blijkbaar niet alleen in mijn tuin dat de bladjes last hebben van droogtestress. Het is wel ideaal weer voor de duizenden stappers van de 'Vierdaagse van den IJzer'.
Het huisgezin van mijn jongste zoon, zal binnenkort wel door elkaar geschud worden. De oudste dochter verlaat het ouderlijke nest en spreidt haar vleugels naar een volwassen leven: op kot gaan om te studeren. Van een gemeente waar iedereen, iedereen kent, waar ook de kleuterklassen, lager en middelbaar onderwijs was, naar de grootstad Gent. Nu de jongste van dat gezin ook de lagere school vaarwel zegt, is er in hun huisgezin geen klein kind meer aanwezig. En zo gaat de tijd voor iedereen snel voorbij. Enfin, vandaag en morgen kunnen we weer eens bijpraten over alles en nog wat. Tot morgen
Mijn 9e en jongste kleinkind is vandaag jarig: 12 jaar!!!!. Morgen komt hij naar hier om dat te vieren.
Alle nieuwsitems, geschreven, gesproken of in beeld, tonen gelukkige mannen en vrouwen op een bijeenkomst en op uitnodiging van Donald, in The White House in Washington. Trump vertoont er een big smile en ditmaal met een zichtbaar kunstig gebleekt gebit. Hoe het verder met Oekraïne zal aflopen is natuurlijk weer koffiedik kijken want Poetin deed niet mee aan dat onderonsje van de Amerikaanse leider en de Europese leiders. Het is voor de zoveelste keer, wait and see.
Gisteren vernoemde ik nog de herfsttinten in mijn tuin, vanddag staat daarover in de krant geschreven. Men noemt dat 'droogtestress'. Het is inderdaad zo dat gans de tuin snakt naar wat water, dat ik jammer genoeg niet kan geven met kostbaar leidingwater. Ik verzorg al de potplanten goed, geef hen voldoende vocht maar dat is niet te doen voor bomen en struiken. Ik denk dat ik de algemene mening verkondig door te zeggen dat het aangenaam is met droog en zonnig weer te leven, maar zowel de boer als de amateur kweker als de tuinliefhebber hebben regenwater nodig. Alles staat kurkdroog. Hier heeft dat gevolgen voor de teelt van sommige gewassen maar in Zuid Europa heeft de droogte al tot grote katastrofes geleid: onblusbare brand. Hopelijk blijven we er in België van gespaard want hier zijn ook veel brandgevoelige gebieden vooral dan de Kempen. Natuurlijk heb je maar één onozelaar nodig die eens wil zien hoe 'vlammen' eruit zien en een vuurken aansteken, dat naar een ramp uitdeint. Zo, mijn dag gaat beginnen. Mijn huishoudelijke taken liggen te wachten; Tot morgen
Den druk is van den ketel, zegt men als de kalmere periode aanbreekt. Velen moeten vandaag terug aan de slag gaan, met spijt in het hart, waarschijnlijk. Alle werkzaamheden hervatten, behalve in de toeristische zone en dat is de overkant van mijn straat. Het lawaai begon al om 7u vanmorgen met het snoeien van de haag van de buren. Dat snerpend geluid duurde meer dan 2u, want ze hebben een héél grote haag, die maar 1 keer per jaar onderhanden ofliever onder het machien, genomen wordt.De schilder blijft maar schilderen, heeft nog niet gedaan met schilderen en laat de hoogtewerker weer gezwind piepen na iedere borstelstreek. En binnenkort gaan er weer nieuwe bouwprojecten van start, vernieuwen van oude gebouwen of gewoonweg afbreken om er een appartementencomplex van te maken. Aan de kust hebben de bouwaannemers altijd hun werk = opkopen, afbreken, verbouwen, vernieuwen. Een hittegolf zal er wel niet meer aankomen, maar de temperaturen blijven aangenaam. Ik denk wel dat we vroeg een herfstlandschap zullen hebben door de maandenlange droge periode. Ik heb al verschillende struiken die herfstkleuren hebben en waarvan de blaadjes rap zullen afvallen.
Vandaag weer grote onderhandelingen in het Witte Huis, bij de 'grote vredestichter van het moment'. Mr Orange doet er werkelijk alles aan om een 'internationale prijs' in de wacht te slepen. Zijn voorstel is om 2 gebieden maar aan Rusland te geven. En dan is Poetin de grote winnaar van heel die oorlog en niet Mr Bles. Maar wel is er een staakt het vuren. Gelukkig hebben een paar Europese leiders Zelensky vergezeld want per slot van rekening gaat het om een hertekening van Europees grondgebied. En zoals onlangs te voorschijn kwam, moet de wereldbol van cartograaf Mercator (1512-1594) toch ook eens herzien worden, ttz de vlakke weergave van onzen bol. Weeral wat om naar uit te kijken.
Bon, ik heb mijn taaloefeningen gedaan en kom tot de onthutsende vaststelling dat mijn Duits weer aan het slabakken is. Ik heb die taal van onze Belgen en Duitse buren grotendeels geleerd door de zinnekes van de 'Trilogie Sissi', van buiten te kennen. Zo dikwijls heb ik die 3 romantische films bekeken en er telkens van genoten. Vandaag wil ik wel eens terug een deel bekijken omdat der alten Kaiser Frans Josef I, (1830-1916) bijna 200 jaar zou geworden zijn. Op schilderijportretten is het een knappe man voor zijn tijd, maar zijn filmpersonage is minstens even mooi. Dus na de boodschappen zal ik weer eens een romantisch filmke bekijken. Af en toe wil ik nog wel eens in een sprookjeswereld belanden via de dvd's, zeker als het buiten grijs weer is. Voilà, week 34 is van start gegaan. Tot morgen
