De gezondheidsbarometer van de vrienden stond op zeer gunstig. Ze zijn me dus komen verwennen met allerlei technische snufjes en weetjes. Eerst was er ons laten verbazen door de kennis van ChatGTP. Ik ben niet zo goed in vragen stellen, de mannen des te meer. Zij en ik wilden wel weten of deze kennisrobot mijn blog wel kende. Na één seconde kwam het antwoord. De inhoud, de weetjes en de interessepuntjes van 'pijltje' kwamen aan bod. Het is werkelijk verbazingwekkend en ook een beetje beangstigend wat die 7 letters allemaal schrijven. Daarnaast kwamen er nog weetjes over de titel 'meisjes van 1948' tevoorschijn zoals een historische figuur, film, fotografie, tentoonstellingen en natuurlijk mijn blog op seniorenweb. Het was in ieder geval een leuk gelukt probeersel. Natuurlijk zijn er ookweer boeken bijgekomen op mijn e-reader en de gratis boeken van Het Nieuwsblad en De Standaard werden gedownload. Lectuur genoeg voor regenachtige (binnen lezen) of zonnige (buiten lezen) dagen. Wat is er nog geïnstalleerd ? De spelletjes van de krant, die dan iedere dag in mijn mailbox te vinden zijn. Wanneer ga ik nog tijd hebben om te poetsen, eten klaarmaken, en aan wassen en strijken toekomen? Eén voordeel: er is niemand die aan mijn haren trekt of zaagt als er niks gebeurt is of niets klaarstaat om te verorberen. Alleen de hond roept me op het appèl, maar dat is zijn bakjes vullen met water of brokjes. Ik heb het al dikwijls gedacht en gezegd, pensioenleeftijd is een zaligheid. Wel met een 'grote maar': de gezondheid moet goed blijven. Ik kan wel gezond leven, maar toch zijn er ziektes waar men geen baas over is en pardoes voor de neus komen te staan. Zoals ooit al eens geschreven 'zolang ik weet dat ik vergeet, ben ik nog altijd in de fleur van mijnen sleet'. Het is niet alleen koersweekend, ook de carnavalgroepen gaan weer uit in vele steden en dorpen. Ik ben geen carnavalvierder, ik heb het nooit gedaan in mijn leven en zal het waarschijnlijk ook niet doen noch gaan kijken naar de verkleedpartijen en luisteren naar de liedjes die er bijhoren. Klara brengt in ieder geval geen liedje dat ervoor in aanmerking zal komen en ik ken er ook geen enkel. Maar ik ken wel 2 vrouwen die best eens mogen vernoemd worden omwille van hun succesvolle songs. Karen Carpenter (1950-1983) die samen met haar broer Richard hits scoorden o.a. met "Top of the world". Haar ziekte en dood bracht meteen "anorexia nervosa" onder de aandacht. Een andere steengoede zangeres was Dusty Springfield (1939-1999). Met songs als "You don't have to say you love me" en "The son of a preacher men" stond in alle hitparades. Geen citaat van de filosofie kalender wel eentje van Duitse actice Käthe Haack (1897-1986): Op geluk moet je niet wachten, je moet het tegemoet gaan". Dat ga ik nu doen, mijn dochter afhalen aan de tramhalte. Tot morgen
Samen met de lente start ook het koersseizoen. Vandaag een klassieker van jewelste: Omloop Het Volk/ Het Nieuwsblad. Het zal direct te zien zijn hoe onze Vaderlandse wielerhelden er fysiek voorstaan. Een 200 tal deelnemers zullen paraat staan om deze wedstrijd te bekampen en zoals altijd hoop ik dat de beste zal winnen en liefst een Belg. Met dit sportevenement kunnen we even de dreiging van een oorlog vergeten. Wat oranje Trump weer allemaal raaskalt is toch wel een beetje schrikken. Een president van een zelfstandig en onafhankelijk land schofferen, die hem een bezoek brengt. Hij doet zoiets liefst vóór de camera's om zijn gewichtigheid duidelijk te demonstreren. Hij denkt werkelijk dat hem alles is toegelaten en dat hij God op aarde is die iedereen naar zijn pijpen kan laten en doen dansen, voor geld. Iedereen duidelijk maken dat hij de heerser van de wereld is. Samen met Poetin zijn dit toch 2 mannen die de 'vrede' op het spel zetten en eens graag een 'knop' zouden indrukken als afschrikkingsmechanisme en om hun macht van vrede en oorlog te tonen. Deze prachtige lentedag wil ik niet laten vergallen door die 2 oude mannen (72 en 78 jaar). Ik zal deze namiddag van de zon en de koers genieten en hopen dat ondertussen die mannen beseffen welk gevaarlijk spel ze spelen. ik moet vroegtijdig stoppen want er zijn gasten op komst en die mag ik niet laten wachten. Luister ondertussen is naar het lied van de jarige Piet Veerman, 82 jaar: "Sailin Home" is een prachtig nummer, zeker nu mijn vrienden komen aangevaren. Tot morgen
Laatste dag van de meteorologische winter. Ik zou meteen er bij willen zeggen, oef!. Niets garandeert natuurlijk dat we warm, mooi en droog weer gaan krijgen, maar toch is de gemeente al bezig met het strand glad te strijken en alle andere voorbereidingen aan het treffen voor het begin van een nieuw toeristisch seizoen. Er is 14 dagen de tijd om alle strandkabines, strandbars, terrassen op de dijk, op te bouwen, want dat alles mag geopend worden vanaf 15 maart. Tijdens de krokusvakantie is het nog een frigobox meenemen om in het zand wat te drinken of te nuttigen als men dorst of honger heeft. Niettegenstaande onze Waalse landgenoten al een week vakantie hebben gehad, is het hier toch oorverdovend stil geweest. Ik ben eens nieuwsgierig of er wat meer beweging zal zijn als de Vlaamse scholen ook verlof hebben. Vandaag vind ik het een 'milde' dag met rustig blauw/grijs weer en blijft mijnen 'mise en plis' zeker goed tot vanavond. En gisteren was ik mijn kalenders vergeten te raadplegen. Voor Klara werd Elisabeth Lutyens (1906-1983) voorgesteld een Britse componiste van pianomuziek en orkest. Zij werd zeer gewaardeerd op het Britse eiland vooral door haar collega's muziekanten en zelfs van Igor Stravinsky (1882-1971). Vandaag stellen ze Maria Chavez voor van wiens muziek ik ook geen kaas heb gegeten: improvisator, sound artist maar dan voornamelijk met draaitafels m.a.w. een DJ. De filosoof/schrijver Gustave Flaubert (1821-1880),wil ons doen geloven dat "Geluk een mythe is die is uitgevonden door de duivel om ons tot wanhoop te drijven". Hij is de auteur van het boek "Madame Bovary" en L'Éducation sentimentale". Het citaat van vandaag komt uit de zeer vroege Middeleeuwen in Groot Brittannië en werd geschreven door Anselmus van Canterbury (1033-1109), een wijsgeer, theoloog en Benedictijner monnik zegt ons: "Hij die niet gelooft, kan niet ervaren; wie niet ervaart, kan niet begrijpen". Na deze regels is het tijd om te stoppen en daarover na te denken op mijn bankje in het zonnetje, maar niet onder een appelboom Tot morgen
Voilà, op donderdag is mijn huis altijd Spic & Span. Toch voor een paar uur, want bij regenweer zijn er weer vlug vuile pootjes te zien. Natuurlijk heeft mijn hond een hekel aan poten afvegen. Zelf kan hij dat niet en dus moet ik dat doen. Met soms een gevecht in regel om zijn poot te geven voor proper te maken. Ik heb al zo dikwijls die uitdrukking 'spic en span' gebruikt en pas vandaag vroeg ik me af waar die uitdrukking nu eigenlijk wel vandaan kwam. Ik heb altijd gedacht dat een Amerikaans kuisproduct daar verantwoordelijk voor was, maar eigenlijk is het product een uitvloeisel van de Engelse uitdrukking 'Spic and Span' die dan weer leentje buur speelden bij de Nederlanders enfin bij de Middelnederlands sprekende bevolking van West Europa in de jaren 1570. Het komt van de scheepsbouwers. Een nieuw gebouwd schip had 'nieuwe spijkers = spics' en 'nieuwe spaan, splinters = span'. In het Nederlands was het 'spiksplinternieuw' en in Engeland kwam er dan de uitdrukking 'spic 'n span'. Tot rond 1922 een Amerikaanse firma een nieuw kuisproduct op de markt bracht en het de naam van de Engelse uitdrukking gaf. Ik weet zelfs niet of dat product nog op de markt te verkrijgen valt, populair zijn nog altijd bruine zeep, een scheut javel, sodakristallen. Ik vernoem geen merken, er zijn er té veel op de markt. Dat is de donderdagse arbeid. Gisteren heb ik goed mijn keel kunnen roderen met koffie en versnaperingen en een hele fijne babbel met mijn naamgenote. Om het zo te zeggen: onze kelen kunnen er weer tegen. Ik moet niet lang wachten op een volgend gesprekje want misschien komen mijn vrienden. In ieder geval komt zondag mijn dochter en blijft slapen, maandag komt mijn familie Klepkes met 6 en blijven ook slapen. Drukke vooruitzichten. Nu het nieuws van de dag, dat behalve de namen en spielerijen van Trump, Poetin en Zelensky niks nieuws te bieden heeft. Wel een feit waar ik nooit bij stilgestaan had: Vlaanderen en ook de andere regeringen, leven niet alleen bij de gratie Gods maar vooral dank zij de "subsidies" die vanwege de federale regering hen worden toegewezen. Het is eigenlijk correct, want Vlaanderen en de andere regio's innen geen personenbelastingen om alles draaiende te houden en hun ministers, ander personeel en ambtenaren te betalen. Ik moet die gedachte eens diep laten zinken in mijn brein vooraleer ik daar een iets meer over kan zeggen. Zeker nu de federale regering zovele subsidies willen schrappen. Ondertussen is blijkbaar het levensgevaar bij Franciscus geweken en is wat men zou kunnen noemen: he is still alive and kicking. Natuurlijk rijst er nu wel de vraag, moet hij aanblijven als Hoofd van de Katholieke Kerk of in de luwte van het Vaticaan in Castel Gandolfo gaan leven en een nieuwe Paus, het beleid laten overnemen. Hij is trouwens zelf verkozen bij het abdiceren van Benedictus XVI, Joseph Ratzinger (1927-2022) en Paus Emeritus werd. Tot morgen
"Meester hij begint weer!" maar André Buys is niet meer. Eigenlijk allang niet meer, maar het blijft een onvergetelijke leraar waar iedere tiener graag les van had gehad. Frank Dingenen (1950-2025) maakte dit personage onsterfelijk, maar zelf overleefde hij zijn personage niet. Frank trad in bijna alle Vlaamse series en films op, maar het succes van de schoolmeester op BRT evenaarde hij niet meer. Men kan zeggen, vrijgezel in hart en nieren, verkoos hij in een WZC te wonen om zijn klapke te kunnen hebben en zich niet eenzaam te voelen. En mijn babbel zal ik deze namiddag ook wel hebben want mijn buurvrouw komt even langs om de algemene gang van zaken van de gemeente te overlopen en de gezondheidstoestand van 'onze' Vader Jean-Marie eens te bespreken. Die is op wereldvlak niet zo belangrijk als die van Vader Franciscus, maar voor ons belangrijk genoeg om onze mening daarover te ventileren. Want men kan gerust stellen dat het beleid van een burgemeester minstens even belangrijk voor zijn bevolking is, vooral dan de senioren, als het beleid van een paus voor zijn katholieke gemeenschap. Zeker nu de bevolking aan de kust in sneltempo aan het vergrijzen is. Ik zal wel niet de enige senior zijn die als kind al droomde om dichtbij zee en strand te wonen. Het is hier leven op het ritme van de golven van de zee, de seizoenen, de natuurelementen die soms mild zijn soms wild. Dat ritme verkiezen toch veel jaggers boven het lawaai, drukte, files, het gehaast zijn in het binnenland. Het is hier ook een half jaar rustig en een half jaar vollen bak leven dat de vakantiegangers naar hier brengen. Het leven hier is 'wandelen' niet stappen of lopen of van 'jot naar jer' spurten. Dus ja, veel gepensioneerden zijn niet geïnteresseerd in het warme Spanje of andere exotische locaties, maar genieten van de charmes van onze eigen costa's.
Vandaag is Voltaire aan het woord (1694-1778): "Vooroordelen zijn de argumenten der dwazen", een zin uit "Poème sur la loi naturelle". Klara heeft een bladje volgetypt over de harpiste, componiste, zangeres, Sophia (Pleyel) Dussek (1775-1831) waarvan de meest composities aan haar man Jan toegschreven werden omdat, eens een gehuwde vrouw de naam van de echtgenoot werd gebruikt. Waarschijnlijk was het een heel bewuste keuze van haar muziekuitgeverij om haar harpsonate met 'componist Pleyel' te ondertekenen en uit te geven.
Ik heb sinds gisteren weer een schoon wit kortgeschoren hondje bij mij. Ik bid vurig dat de regen nog niet voor direct is, zodat ik toch een paar dagen geniet heb van zijn 'witte' vacht en zijn modderige poten nog wat achterwege blijven. Want hoe dan ook, droog of nat, modder of zand, mijn manneke wil een baspel doen. Tot morgen
Sinds begin dit jaar is de ophaaldag van het huishoudelijk afval veranderd. Niet alleen de dag is van dinsdag naar maandag gegaan, maar ook het uur is van 14u naar 8u 's morgens verzet. Het gevolg is, geen opengereten zakken meer, of toch weinig want katten zijn er ook nog, geen gekrijs meer van de meeuwen die hun soortgenoten roepen dat er voedsel te vinden is. Maar zoals vandaag, zijn er weer een paar die vergeten zijn dat hier niks meer te vinden is of denken dat de vuilzakken nog moeten komen. Het was weer een lawaai van jewelste, eigenlijk een kakafonie van klanken en kreten, want een mooi deuntje heeft de meeuw niet. Beter is het te luisteren naar de composities van Yi Chen, die Klara voorstelt. Alhoewel ik niks van haar heb teruggevonden op het internet. Ik moet dus de almanak van onze klassieke zender geloven, als ze zeggen dat ze een van de belangrijkste hedendaagse componistes is. Jong zal ze niet meer zijn aangezien ze tijdens de Culturele Revolutie is gestraft wegens haar Westers vioolspel en naar het platteland werd gestuurd. Na het overlijden van Mao Zedong (1893-1976) kon ze terug naar Peking en studeren aan het conservatorium. Bij de filosofie is het niet altijd gemakkelijk het citaat volledig te begrijpen, ofwel ben ik niet goed uitgeslapen, ofwel werkt mijn brein niet naar behoren vandaag omdat ik in gedachten al op stap ben. "Om visonair te zijn, moeten we onze verbeelding verankeren in de realiteit en ons tegelijkertijd mogelijkheden voorbij die realiteit voorstellen". Also sprach, niet Zarathustra*, maar 'bell hooks' of Gloria Jean Watkins (1952-2021) in "Black looks: Race and representation". Nu ga ik me klaarmaken om met de hond naar de kapper te gaan en te genieten van op stap te gaan zonder hond en hem in veilige handen te kunnen achterlaten. Tot morgen
* "Also sprach Zarathustra" geschreven door Friedrich Nietzsche (1844-1900) en een symphonisch gedicht geworden door de noten van Richard Strauss (1864-1949).
"Raindrops keep fallin' on my head..." het liedje dat BJ Thomas in de film "Butch Cassidy and the Sundance Kid" zingt, zegt alles over het weer vandaag. Het systeem van één mooie dag, afgewisseld met 3 grijze en natte dagen blijft voorlopig gehandhaafd. Het is terug laveren tussen de vlagen door als ik met de hond buiten moet. Er is ook nog een stevige wind, die mijn permanent serieus in de war stuurt. Vandaag komen ook mijn bestelde fleece-truien toe en dat is geen overbodige luxe want de lente in nog ver te zoeken, op zijn minst nog 4 dagen. Gans de wereld zit ook de gezondheidsbulletins van Paus Franciscus te volgen. De goede nachtrusten volgen op berichten van lichaamlijke mankementen die alsmaar groter worden. Ik denk dat de rest van zijn leven in het Gemelli-ziekenhuis zal afspelen en niet meer in het Vaticaan, meer bepaald in de Casa Santa Martha. Is er veel nieuws te melden of te becommentariëren? Eigenlijk niet, behalve natuurlijk de treinstaking die roet in het eten gooit voor de duizenden forenzen. Op stakingen geef ik niet vlug commentaar, zeker niet over werk/arbeid waar ik geen flauw benul van heb, hoe moeilijk of zwaar dat is voor degenen die er werken. Het gevolg is wel dat er heel veel zijn die niet op hun werk geraken of hun opleidingen missen. En 9 dagen is wel heel lang om duidelijk te maken dat ze met nog niet vaststaande beslissingen van Arizona, oneens zijn. Dan nu naar de dubbele leidraad van mijn blog voor dit jaar. Dames eerst zal ik maar zeggen. Klara stelt vandaag Elisabeth Kuyper (1877-1953) voor. Componiste, pianiste en vooral dirigente die er prat op ging een volledig vrouwelijk orkest, zangers en muzikanten, voor te stellen die haar "Festival Cantate" ten gehore brachten. Van haar werk is door een brand, veel verloren gegaan. Filosoof, journalist, schrijver Albert Camus (1913-1960), kreeg de Nobelprijs Literatuur in 1957. Vooral "La Peste" is een gekend boek van de schrijver. Het citaat komt uit zijn essay, "Terugkeer naar Tipasa" en leest als volgt: "Midden in de winter moest ik tenslotte begrijpen dat er in mij een onoverwinnelijke zomer bestond". Tot morgen
