"Hallo, hier ben ik dan, dag mensen op het plein......" een vrolijk deuntje uit 1974, op een zondagmorgen van Luc Bral (1949-2020). En 't is nog waar ook, want hier ben ik dan met mijn zondagse gazet, en ik zeg hallo tegen al mijn geliefde lezers. Het is een beetje mistig, het is een beetje nevelig, wat witte wolkjes en wat witte vliegtuigslierten aan de hemel. De rust zelve buiten, niets te horen buiten wat vroege vogels, niets te zien buiten alleen wat vroege vogels en hondjes met hun baasjes. Ik ben al buiten geweest om mijn 'akker' (woordlewoord) eens te overschouwen en ik zag dat mijn bloempotten nog altijd goed 'gevuld' (woordle6) zijn met de roze-rode geraniums. Die hebben het wonderwel goed overleefd maar de vlijtige liezen zijn hun naam niet waardig geweest deze zomer. Volgend jaar andere en betere. Als ik nu buiten kom, kan het verschil met vorige week niet groter zijn. De 'gewone' levensmodus is weer in gang gezet voor de komende 10 maanden. Dan is het weer verwachtingsvol uitkijken naar al het amusement en de toeristen. Maar de drukte die dat meebrengt ben ik al na 14 dagen beu. Maar ja, un va et vient moet er zijn om leven in de brouwerij te houden. 't Is lang geleden dat ik nog eens een Middeleeuws gedicht getypt heb en dat ga ik vandaag eens goedmaken, met één van onze grootste dichters uit de Gouden Eeuw: Constantijn Huygens (1596-1687). Hij was bekend voor alles en nog wat en hetgeen nu niet meer voor mogelijk gehouden wordt of doenbaar is: dichter, diplomaat, geleerde, componist, architect, polyglot. De literaire prijs 'Constantijn Huygens' die sinds 1947 wordt uitgereikt, is naar hem vernoemd. Ieder jaar wordt is er naast de 'eer', ook een geldprijs van 12.000 € aan verbonden. Jan Wolkers (1925-2007) weigerde evenwel de prijs in 1982. In 2021 was de roem en het geld voor Peter Verhelst. Wat schreef onze geleerde dichter? Ziehier een van zijn rijmpjes: Pier liep my tegen 't lyf, en wou geen stroo-breed wycken: Hy sei, 't en lust hem niet voor yder geck te strycken: Maer seid ik, dat lust my, en trad van 't sandpad af en liet den geck voorby. Dat is enkele jaren later dan de "Kinderspelen" van Breughel (1560) en vandaag is dat weer een nobel onbekend spel nr 83: balletje steken, duike duike reve, stom-en-ambacht. Ik heb er niets aan tot te voegen en dat is meteen het einde van mijn zondagse gazet, de 'Zondagskrant' ga ik nu lezen. Tot morgen
Het weekend is begonnen en de vrienden zijn er ook. Het ziet er een beetje wisselvallig uit maar de temperatuur is nog altijd zomers te noemen, 22°C. En stel je voor, wie had er ooit gedacht dat ik zou zeggen: wat een luxe, regen!!!. Eigenlijk was het een 'stof-blus-buitje'. Maar allez, ik ben met weinig content en ik moest niet met mijn gieterke rondgaan. Iedereen z'n vakantie zit erop. De tuinman is langs geweest om de schade op te meten veroorzaakt door de maandenlange droogte en warme temperaturen. Heel wat struiken hebben het begeven en zullen fijngemalen worden om de bloemperken met houtschilfers te bedekken zodat er geen zonlicht meer kan komen aan de kiemen van pissebloemen, klavers, netels, distels en al de planten die ik niet graag in de bloemenborder zie verschijnen. Niets verloren laten gaan, en recuperatie van materialen. En zoals ik al enkele dagen meld, Van Dale is goed uitgeslapen uit verlof gekomen. Bijna iedere dag, zelfs in het weekend, een nieuw woord. Het geeft een beetje de schrik van de mensen voor de komende winter weer: woonkamerpoolen. Hetzelfde principe als bij 'carpoolen' dat in zwang kwam om op de dure benzine en diesel wat uit te sparen. Dit door een paar mensen met dezelfde bestemming in één auto te laten plaatsnemen. In dit nieuwe woord willen mensen de avonden samen doorbrengen om verbruik van gas, mazout en electriciteit uit te sparen. Afwisselend bij de ene dan bij de andere zich opwarmen, gaan lezen, breien of naaien of tv-kijken. Is dat een goed idee? Ik denk niet dat het iets is dat op mijn lijf geschreven is. Ik kan me niet voorstellen dat ik iedere avond met mensen moet doorbrengen, dan eens in de ene woonkamer dan in een andere, discussies over tv-programma's, vroeg of laat gaan slapen, mag de hond mee of niet. Eigenlijk zijn er voor mij, als alleenstaande te veel obstakels die ik zou moeten overwinnen om daar maar aan te denken. Als ik op verwarming moet besparen zal ik wel een fleeceke of wollen deken meer, over mij spreiden. Het toont wel waar iedereen om bezorgt is: de ontploffing van de prijzen voor energie. Het is niet alleen ons dagelijkse voedsel dat 12% duurder is geworden, maar gewoonweg 'alles' rondom ons, met de wetenschap dat 'niets' ooit nog naar de prijs van 'toen' zal gaan. Een mooi gezegde is: dieptepunten zijn ook keerpunten. Dat is nu hetgeen dat corona, Oekraïne, graanproductie, gasprijzen, van ons verlangen: nadenken over de noden van ons dagdagelijks leven.
Een speeltje dat weinig uitleg verlangt, nr 82 van Breughel: paardje, koetje, kalfje, paardrijden in de nek. Mijn kinderkens heb ik op die manier wel eens van punt A naar B gebracht, of in dee nek gezet als ze wat groter wilde lijken tijdens een evenement om wat beter te zien. Wie heeft zoiets niet gedaan? Tot morgen
Alweer is het einde van een week in zicht. 'De tijd vliegt snel, gebruik hem wel'. Ik ben veel langer aan alles bezig dan vroeger omdat ik alles een beetje ralenti doe of in slow motion en ook de nodige rustpauzes voorzie. Er is ook niks bij dat ik 'dringend' noem, alleen moet het wel eens gedaan worden. Zoals mijn kelder. Het is een groot vliegenkerkhof en hun as en stof heeft een andere plaats nodig, bv in een vuilniszak of uitgestrooid worden als voedsel voor mijn weide. En zoals vanmorgen, als ik dan ga kijken of alles goed opgedroogd is, ben ik toch wel fier op mijn werkzaamheden van gisteren. Alles is weer eens proper en nu heb ik nog 2 plaatsjes te doen. In die kamertjes zijn alleen de vloer en de deuren schoon te maken. Of dat vandaag gaat gebeuren weet ik niet. Het zal er een beetje van afhangen hoe 'stijf' en hoe 'pijnlijk' mijn rug aanvoelt als ik me moet bukken. Dan stel ik mezelf weer de vraag , gaat het overgaan met wat rust, is een 'ibuprofen' nodig of is een reflexspray op de pijnlijke plaats voldoende Enfin, poetsen en kuisen met dergelijk septemberweer is een zaligheid: vensters open, niet te warm om te werken en een briesje om alles vlug te doen drogen. En als er binnenkort een stevige bries, wind of zelfs storm zou komen, krijgt die uiteindelijk eens de voornaam van de pionier van het Belgisch weerbericht: Armand. Iedereen kent Armand Pien (1920-2003) , van de lippenstift, de dubieuze en tendensieuze wortelen en de straalstroom. Europa is op wind- en stormgebied in ≠ groepen ingedeeld. In het groepje van België zit Portugal, Spanje, Frankrijk en Luxemburg en elke lidstaat mag eens een naam kleven op het gevaarte dat over die landen suist. Ditmaal is de letter 'A' aan de beurt en ons land mag de naam geven. Het KMI koos 'Armand' voor de eerste storm van het seizoen. Ik hoop in ieder geval dat die nog lang op zich laat wachten, zelfs dat hij ons land voorbij schuift. Een mooie naam is geen garantie voor een veilig briesje, stormen zijn doorgaans genadeloos.
Vakantie is voorbij en ook Van Dale is uit de startblokken geschoten. Om voort te gaan op de voedselhype en de verschillende soorten diëten die er gepropageerd worden, is er het woord "pragmatariêr" ontstaan. Ik denk dat het ongeveer dezelfde betekenis heeft als "flexitariër": vlees eten als het zo uitkomt en voor de rest vegetariër of veganist als stempel willen hebben. Vandaag was hun woord "paddenstoelkist". Dat wil ik in mijn huis vermijden want dat wil zeggen dat er 'schimmels' leven in mijn woon-en leefgebied. Vandaar dat een grote kuis nuttig is: kijken of alle hoekjes, dozen, kratten, bakken enz spic and span zijn.
En dan nog speeltje nr 81 van Breughel: iemand van de bank duwen. Is er uitleg nodig bij dit spel? Ik denk het niet. Tot morgen
De meteorologische, in schoon Vlaams 'de weerkundige' herfst, begint vandaag. Meteen is deze eerste september goed voor een aantal schone weerspreuken. Zoals: schijnt de herfstzon met zomerkracht, maakt veelal de winter zacht. Of: Is Sint Egidius heet, schone herfst met veel zweet. Om te eindigen: is 1 september heerlijk weer, de herfst zal mooi zijn evenzeer!. Het zijn allemaal spreuken die een goed gevoel geven en de verwarming nog even on hold zetten. Mijn centjes spenderen aan gas en electriciteit kan volgens de spreuken nog wat uitblijven. Dat is ook goed nieuws voor de scholen, die zo hun overheidssubsidies nog wat kunnen besteden aan lesmateriaal. Voor de ouders begint de kostprijs voor 'schoolgaan' wel stilaan de spuigaten uit te lopen. Wie ooit het illustere idee had om kinderen op te zadelen met een pc voor les te volgen, huiswerk te maken, zet de ouders nu voor gigantische uitgaven. Niks is gratis zoals beloofd werd, en gezinnen met meerdere kinderen moeten bijna een lening aangaan om dat technische element voor ieder kind in huis te halen. De tijd van de lessen bijwonen en ze te noteren is al lang voorbij. Geen schriftjes en cahier de brouillon meer in de rugzak van de leerlingen, geen leerboeken, stencils, kopiën of ander papierverslindende opgaven, maar een computer van min 700 € voor de gastjes van het eerste middelbaar. Evolutie kent geen grenzen maar geeft dat ook beter onderwijs? Onze wereldwijde alomgeprezen opleidingen boeren met de dag meer en meer achteruit ondanks het electronische vernuft waarmee men alles geeft. Kindertjes leren niet meer schrijven, maar typen en met de duimen werken voor berichtjes te sturen en krijgen alles voorgekauwd. Misschien ben ik te oud aan het worden om het voordeel van dergelijke manier van lesgeven goed te kunnen inschatten. Ikzelf doe maar verder op de manier die me het beste ligt om iets te weten te komen; lezen, noteren, korte inhoud maken en oefeningen doen. Mijn les geschiedenis van de Nederlandse spelling, die vandaag op mijn programma stond, verschuif ik naar een andere dag. Ik heb genoeg geschreven voor vandaag want mijn kelder moet vandaag het einde van zijn grote kuis krijgen. Verder verwacht ik goed nieuws en goede afloop van de rechtzetting van het gebroken been van mijn schoonzusje. Ze zal nu wel twee keer nadenken vooraleer nog eens peren te plukken om 'Poire Williams' of 'Poire belle Hélène' te maken. Het is wel een lekker drankje en een lekker ijsje, dat voeg ik er wel direct aan toe, maar geen gebroken been waard. Het speeltje nr 80 van Breughel is wat het is en ik noteer het dus alleen maar: nalopertje, eerste mannetje achterna, katje jagen. Tot morgen
Geen zorgen, ik zit niet 'naakt' aan mijn schrijftafeltje en ik heb geen 'genade' nodig want ik heb niet gezondigd. Maar ik ben trots op mezelf dat ik deze 2 woordle (5 & 6) woorden op de 2e regel al gevonden had en dat is vrij uitzonderlijk te noemen. Ik vond ze ook mooi genoeg om als titel van mijn bericht te gebruiken. Trouwens hier aan zee is het nooit zó warm dat ik in mijn bloot velleke zou kunnen zitten. Maar zelfs als het snikheet is hou ik toch liever alles bedekt. Alles hangt al wat losser aan mijn lijf en zo fraai is dat nu ook weer niet om te etalleren. Vroeger werd dat 'zedig zijn' genoemd, nu is dat 'goed beschermen tegen de zonnestralen'. Tijden veranderen, woorden ook en betekenissen zeker.
De grote vakantie voor de schoolgaande jeugd strekt vandaag voor de laatste dag zijn benen. Ik kan me de huisgezinnen voorstellen waar de pennenzakken en de schooltassen nog een laatste keer gecontrolleerd worden of er alles wel inzit wat er moet inzitten. Anders nog rap eens naar de winkel om het ontbrekende te halen. Het zal voor de gepensioneerden geen goed idee zijn om vandaag en morgen boodschappen te doen in de warenhuizen wanneer al die zenuwachtige kinderen de gangen doorlopen zonder te kijken en met veel lawaai er bovenop. De kids zullen daarna een laatste dag volop genieten van buiten spelen in de zon en ook vol spanning uitkijken naar de schoolvriendjes, de nieuwe juffen en meesters, het nieuwe klaslokaal en de versleten pupiters. Wat ga ik dan doen als ik alles gecontroleerd heb of alles terug in orde is gezet? Op mijn lauweren rusten tot het novemberverlof.
Het nieuws vandaag wordt beheerst door twee figuren. Het overlijden van de laatse president van de USSR, de Sovjet-Unie, Michael Gorbatsjov (1931-2022). Hij was een communist in hart en nieren maar één die het communisme een menselijk gelaat gaf door de 'dissidenten' terug uit het gevang en de ballingschap te halen. Ik zal de Russische taal nooit machtig zijn maar hij leerde de wereld 2 belangrijke woorden en begrippen in zijn taal kennen en handelde ernaar: glasnost = openheid en perestrojka = herstructurering. Hij wilde voor de Sovjetburgers een democratisch model, nieuwe economische initiatieven en privé-bedrijven een kans geven. Een aanpassing, een herstructurering en nieuwe evolutie van de sovjetstaat, waar kritiek op de corruptie en het wanbeleid mocht gegeven worden. Dat alles draaide dus ongewild uit op de val van de Berlijnse Muur en het einde van de Sovjet-staat. Met 30 jaar later een Petit Napoleon en weerom een Koude en Echte Oorlog als gevolg. Een tweede figuur die in the picture staat, blijkt nog altijd de aantrekkingskracht van Lady Di Spencer (1961-1997) te zijn. Bij haar overlijden in 1997 bracht ze wereldwijd een ongekende massahysterie op gang, waar ze, zeker in the UK, nog altijd niet over uitgepraat en van bekomen zijn.
Weerom een speeltje waar ik weinig woorden aan moet vuilmaken. Nr 79 van Breughel: portier spelen, bezoek ontvangen. Iedereen kent dat spel wel!. Tot morgen
1 2 3, dat wil zeggen nog 123 dagen te gaan vooraleer dit, tot hiertoe, warme jaar ten einde zal zijn. Hopelijk blijft het zo warm tot 31 december dan zijn de perikelen over gas misschien achter de rug en is de kostprijs voor warmte, licht en andere electra, terug betaalbaar voor iedereen. Maar als je kijkt hoe vlug alles gaat, reeds 242 dagen die in 2022 gepasseerd zijn. Zelfs mijn jarige zoon kan amper nog de jaartjes bijhouden en verschiet dat het cijfer '43' plots bij hem hoort. Ik heb louter uit curiositeit eens het weerbericht van 30 augustus 1979 opgezocht en zie dat het voor vandaag ook min of meer geldig kan zijn. Ik voeg er direct volgend gezegde aan toe: weer uit het verleden biedt geen garantie op de toekomst.......maar is wel leuk. Toen was het wel een donderdag, met een zwak briesje uit het ZO (8,7 m/s), de gemiddelde temperatuur van 18°C, een minimum van 10°C en een max van 24,8°C. De zon scheen 11,8 uren, een licht bewolkte dag, geen neerslag en een luchtdruk van 1022 hPa. Natuurlijk viert hij vandaag zijn verjaardag niet alleen. Op het thuisfront is er feest met vrouw en kroost. Op internationaal gebied vertoeft hij in het gezelschap van Warren Buffet (puissant rijke Amerikaanse ondernemer), Freek de Jonge (Nederlandse cabaretier), Peter Maffay (zanger van 'Du'), Dana (zangeres van 'All kinds of everything), Juan Lozano (voetballer) en Rik Samaey (basketter), die allen wel een feestje op de agenda hebben staan. Spijtig genoeg vond ik geen jarige in de metalband "Metallica' noch iemand in de 'snookerwereld' zijn grote passie. In 1979 werd de eerste cd uitgebracht ('The Visitors' van ABBA), kwam de walkman op de markt, werd Margreth Thatcher de eerste vrouwelijke premier van The UK, riepen de Verenigde Naties 1979 uit tot Internationaal Jaar van het Kind, had ABBA een groot succes met "Chiquitita" en verwierf Meat Loaf eeuwige roem met de hit "Paradise by the Dash Board Light". Als laatste lied met betekenis van dat jaar is de hit van Kiss en de titelwoorden die ik tot mijn zoon zeg "I was made for Loving You" en gelukkige verjaardag.
En het speeltje nr 78 van Breughel is niet veel soeps en ik vind er ook geen info over en ken het niet: Rattenstaart, zwaan-kleef-aan, Hansje sjokken (een soort rollenspel). In ieder geval zal mijn lief schoonzusje het spel niet spelen want ze heeft haar been gebroken tijdens het peren plukken. Té hoog op de ladder geklommen en dan mistrapt. Of ze nog peren zal eten? Ik weet het niet want ze zit nu dus met de gebakken peren, en die smaken niet zo goed!! Tot morgen
Mijn gasten zijn echte sportievelingen, een beetje anders dan hun mama en oma. Alle sporten komen in aanmerking en gaan van een stevige wandeling, fietstocht, bowlinguurtje tot een uur baantjes trekken in het zwembad. Terwijl ze dus hun benen en armen nog even in beweging zetten om niet te verzuipen, heb ik eventjes de tijd om wat aan machine-schrijven te doen. Deze middag is er een lichte lunch, dat is dus vlug klaar gemaakt. Daarna het vervolg bekijken van "Section de Recherches", want de tv begaf het gisterenavond en iedereen is toch wel benieuwd naar de afloop van dit detectieveverhaal. En dan is het voor hen weer tijd om richting binnenland te rijden en voor mij de tijd om alles weer in orde te maken voor hun en de anderen, volgend verblijf. Recup om op krachten te komen en het volgende mama-hotel klaar te stomen. Ik vind dat we een goed systeem hebben, tijdens de verlofperiodes van mijn familie 'werk' ik, en tijdens hun maanden van arbeid en school, ontspan ik. Zo blijft alles goed in evenwicht en is niemand ooit oververmoeid. En ook onzen 'dikken' is terug in gang geschoten na 3weken op zijn lauweren te hebben gerust. Meteen kwam Van Dale met een zéér mooi woord voor de pinnen: liederatuur. Ze noemen het een porte-manteauwoord van 'lied en literatuur'. En dat is ook wel zo, dat in liedteksten het gevoel, de emotie, mooie zinnen, woorden, de geest en de tijd van een volk wordt weergegeven en dat zoiets niet hoofdzakelijk en alleen in de zgn hoogstaande literatuur, boeken en tijdschriften te vinden is. Luister maar naar al die mooie teksten van onze kleinkunstenaars die de woorden dan nog eens onderstrepen met muzieknoten. In die zin kan je ook begrijpen dat het Nobelprijscomité in 2016, aan Bob Dylan de Nobelprijs Literatuur toekende met als motivatie, " dat deze singersongwriter de dichterlijke expressiemogelijkheden heeft uitgebreid". En omdat vandaag een herdenking/verjaardag is van Ramses Shaffy (1933-2009), neem ik hem als voorbeeld voor dat nieuwe samengestelde woord. Prachtige teksten van zijn liederen: "We zullen doorgaan", "Laat me", "Zing, vecht, huil, bid, lach en bewonder" en niet te vergeten zijn "Pastorale". En zo kom ik dan aan spel nr 77 van Breughel: processie spelen. Het is geen kinderspelleke meer, want de jeugd van tegenwoordig begrijpt amper de betekenis van deze godsvruchtige optocht nog. Er blijven eigenlijk ook maar weinig bekende processies over in ons land en de meeste worden als folklore opgevoerd en zijn echte publiekstrekkers geworden. Dikwijls gaan ze aan de geest en de betekenis voorbij. De bekendste ommegangen zijn: de Heilige Bloedprocessie (Brugge), Godelieveprocessie (Gistel), Paardenprocessie (Hakendover bij Tienen), de Zeewijding (Wenduine). Voilà, ik heb geschreven en nu is het tijd voor de lunch. Tot morgen
