De meteorologische, in schoon Vlaams 'de weerkundige' herfst, begint vandaag. Meteen is deze eerste september goed voor een aantal schone weerspreuken. Zoals: schijnt de herfstzon met zomerkracht, maakt veelal de winter zacht. Of: Is Sint Egidius heet, schone herfst met veel zweet. Om te eindigen: is 1 september heerlijk weer, de herfst zal mooi zijn evenzeer!. Het zijn allemaal spreuken die een goed gevoel geven en de verwarming nog even on hold zetten. Mijn centjes spenderen aan gas en electriciteit kan volgens de spreuken nog wat uitblijven. Dat is ook goed nieuws voor de scholen, die zo hun overheidssubsidies nog wat kunnen besteden aan lesmateriaal. Voor de ouders begint de kostprijs voor 'schoolgaan' wel stilaan de spuigaten uit te lopen. Wie ooit het illustere idee had om kinderen op te zadelen met een pc voor les te volgen, huiswerk te maken, zet de ouders nu voor gigantische uitgaven. Niks is gratis zoals beloofd werd, en gezinnen met meerdere kinderen moeten bijna een lening aangaan om dat technische element voor ieder kind in huis te halen. De tijd van de lessen bijwonen en ze te noteren is al lang voorbij. Geen schriftjes en cahier de brouillon meer in de rugzak van de leerlingen, geen leerboeken, stencils, kopiën of ander papierverslindende opgaven, maar een computer van min 700 € voor de gastjes van het eerste middelbaar. Evolutie kent geen grenzen maar geeft dat ook beter onderwijs? Onze wereldwijde alomgeprezen opleidingen boeren met de dag meer en meer achteruit ondanks het electronische vernuft waarmee men alles geeft. Kindertjes leren niet meer schrijven, maar typen en met de duimen werken voor berichtjes te sturen en krijgen alles voorgekauwd. Misschien ben ik te oud aan het worden om het voordeel van dergelijke manier van lesgeven goed te kunnen inschatten. Ikzelf doe maar verder op de manier die me het beste ligt om iets te weten te komen; lezen, noteren, korte inhoud maken en oefeningen doen. Mijn les geschiedenis van de Nederlandse spelling, die vandaag op mijn programma stond, verschuif ik naar een andere dag. Ik heb genoeg geschreven voor vandaag want mijn kelder moet vandaag het einde van zijn grote kuis krijgen. Verder verwacht ik goed nieuws en goede afloop van de rechtzetting van het gebroken been van mijn schoonzusje. Ze zal nu wel twee keer nadenken vooraleer nog eens peren te plukken om 'Poire Williams' of 'Poire belle Hélène' te maken. Het is wel een lekker drankje en een lekker ijsje, dat voeg ik er wel direct aan toe, maar geen gebroken been waard. Het speeltje nr 80 van Breughel is wat het is en ik noteer het dus alleen maar: nalopertje, eerste mannetje achterna, katje jagen. Tot morgen