Een zalige Pasen voor iedereen. Zelf heb ik niet echt een paasgevoel. De gele kleur in mijn tuin is verdwenen, het is fris en ik heb terug warme sokken aangedaan. In plaats van chocolade eitjes uit de lucht te vallen, zijn het dikke regendruppels. Die zijn zeker zo welkom voor de tuin als de tiekeneikes voor de kindjes. Voor de rest is het op deze feestdag business as usual in de wereld: vechten, protesteren, oorlog voeren, moorden. Op Radio 1 werd "Imagine" van John Lennon (1940-1980) tot de Classics 1000 nr 1 gekozen. Het is dan ook een mooi en gevoelig nummer met een inhoud waar iedereen naar snakt: Vrede. Ik ga nu naar de Paasmis kijken en misschien zien en horen dat de Paus het "Urbi et Orbi" uitspreekt, een zegen geeft voor 'Stad en Wereld'. Tot morgen
Paaszaterdag en het sneeuwt in de tuin met roze en witte bloemenblaadjes van de kerselaars. Er is wat wind en ze vliegen naar alle kanten verwondert nagekeken door de hond. Nog ruimschoots een uur of twaalf en de 'vasten' is weer eens voorbij. Die is natuurlijk niet zo streng als de ramadam bij de moslims, maar ik ben toch een beetje soberder ingesteld tijdens de voorbije 40 dagen. Met uitzondering natuurlijk als er bezoek kwam, dan liet ik me ook het suikergoed smaken. Tegenwoordig heeft het katholiscime weer wat meer positiviteit gekregen doordat bekende jongeren er ook voor durven te getuigen, zoals Maksim Stojanac (zanger album "Dagdromer"), die zegt een positief gevoel te krijgen en intellectuele steun te ondervinden van de teksten van bijbel en evangelie. Christoff (mocht oa zingen bij vertrek van Paus uit België) is al langer een overtuigd christen en ook onze vorsten en hun kroost zijn diep gelovig. Meer dan 500 volwassenen hebben zich het laatste jaar laten dopen, in tegenstelling tot de jaren toen het schandalen regende in de Kerk. Misschien zijn de mensen wel tot het besef gekomen dat het 'mensen' waren die de misdaden begingen en niet 'de Kerk', het Christendom. Toen waren er veel gelovigen die zich lieten 'ontdopen'. Het is nu nog even stil in de straten, de klokken zijn nog niet terug gekomenen en de toeristen passeren mijn straatje niet meer. Ik ga me nu wat warmen aan de zonnestralen en een stukje van de krant lezen, want die is héél laat geleverd, deze morgen. Tot morgen
De klokken zijn weg en het is overal rustig. Geen 'gebimbambeieren' dat klinkt uit de weinige kerken die nog dienst doen als echt gebedsoord. Het is een rustige vrijdag met aan de lucht wat witte, grijze en blauwe strepen. Een goede dag, met 12°C, wat redelijk is van temperatuur maar toch nog een fleeceke vraagt om aan te trekken. Niet dat het hier nu zo slecht is als in de Alpen, die nu te maken krijgen met een Depressieve Hans (de depressie van de Golf van Genua), die net zoveel vernietigen aanbrengt als Hannibal* toen die over de Alpen trok met zijn leger om Italië of liever gezegd Rome in te nemen. Enfin, tot hiertoe hebben de Lage Landen nog geen klagen gehad over bar winterweer, en het ziet er ook niet naar uit dat dàt in de komende maanden nog zal komen. Dat is wat anders natuurlijk dan bij de mode, die de 'must haves' van lang geleden, weer in het straatbeeld wil krijgen. Naast de pijpenkrullen in het haar, de diadeem en de diadeemhoedjes, ziet men een mannelijke accessoire dat bij de mannen verdwijnt tevoorschijn komen bij de vrouwen: de plastron. Menig cravatte heb ik versleten tijdens mijn tienerjaren op kostschool waar het een onderdeel van het uniform uitmaakte. De paardenstaart en de diadeem moesten onze wilde haren in bedwang houden, maar een froufrou als modegrilletje mocht wel. Zelfs de zwierige rokken en plooirokken ziet men weer in het straatsbeeld verschijnen. Ik las een citaat vandaag van een onbekende "Maak van je verleden geen toekomst" maar het lijkt wel dat anderen dat doen en m'n verleden voor mijn ogen zie paraderen en in allerhande tijdschriften weer zie schitteren.
Al een paar dagen wordt het nieuws ook beheerst door de mogelijkheid dat er wel buitenaards leven is, maar wel buiten ons zonnestelse. De 'James Webb ruimtetelescoop' heeft iets ondekt, 124 lichtjaren van hier, dat een element kan zijn en heeft om leven, buiten onze gebieden kan mogelijk maken. Het zou te zien zijn in en bvindt zich in 'sterrenbeeld Leeuw'. Geen sprake meer van 'marsmannetjes' maar wel van een 'K2-18b'er', want dat is de naam van die planeet.
Nu moet ik nog de restanten van mijn bezoek verorberen en daar zal ik nog wel een paar dagen mee bezig zijn. Ze hebben elk een pot opengemaakt om nog een boterham mee te besmeren als piknik voor onderweg: chocopot, aarbeien-en abrikozenconfituur, speculoospasta, honing. Ik zal wel zoet zijn de volgende dagen. Tot morgen
*Hannibal Barkas (247vC-183vC) een Carthaags generaal tijden de Tweede Punische Oorlog (218vC-201vC) die Rome wilde innemen en daar de Alpen voor overtrok met een leger bestaande uit 30.000 soldaten, 37 olifanten, 15.000 paarden en ezels. Hij was de inspiratiebron van oorlogsstrategiën voor o.a. Napoleon, Hertog van Wellington en Norman Schwarzkopf
Met z'n vijven zijn ze hier hun Witte Donderdagmaaltijd komen verorberen. Geen vastenmaaltijd heb ik voorgeschoteld maar eentje met veel calorieën, zeker het dessert met koekjes allerhande bij de koffie, chocomelk of gewoonweg water. Als mijn jongste zoon met de 3 jongste kids (16-14-12) en vrouwlief naar hier komt is dat verwendag, die niet altijd even gezond kan genoemd worden. Maar och ja, de maaltijden en samen aan tafel zitten en babbelen en kletsen lengen we met tussenin wat te snoepen. Alle nieuwtjes moeten uitgewisseld worden en ook vaststellen dat ik weer wat gekrompen ben. Zolang mijn hersenen niet krimpen en goed blijven werken maal ik daar niet om. Nu zijn ze weer teruggekeerd naar de regen, want hier is het nog altijd droog en in het binnenland zijn er al wat plensbuien. Het nieuws van de dag is de aankomst van de Koning en co aan de kathedraal van Santiago de Compostella. Ze hebben hun schelp verdiend. Met horten en stoten hebben ze gedurende jaren een deel van de pelgrimage afgewerkt. Met hun gezin, vrienden en bodyguards om zich heen. Hierbij tonen ze dat glimmer en glamour niet altijd de hoofdzaak is in hun leven, maar dat hun spirituele leven ook belangrijk is. De 'camino' is een netwerk van wandelwegen die gevormd zijn de de Jacobswegen doorheen gans Europa te bewandelen en die dan in Saint Jean Pied de Port het Spaanse grondgebied in noorwestelijke richting uitgaat. Dat is dan toch nog om en bij de 790 km stappen. Onderweg kan je dan genieten van middeleeuwse architectuur in historische steden met hun enorme kathedralen. Dat alles om tot aan het graf te geraken van de Apostel Jacobus, een visser uit Galilea, wiens beenderen in Santiago zijn begraven. Het is een mooie en vermoeiende tocht, deels door de Pyreneeën, geen plezierwandeling maar een echte uitputtingsslag. Een 400.000 bedevaarders leggen jaarlijks de route naar het heiligdom af. Vanuit België is het ongeveer een 2.200km stappen. Nu ga ik een beetje rusten. Tot morgen
Windstil, grijs en af en toe een waterzonnetje. Maar optimist als ik ben, heb ik mijn shorts nog wel binnen handbereik gehouden alsook mijn lotions factor 30 en after sun. Het zal weeral niet voor direct te gebruiken zijn maar de zon zou wel in alle hevigheid kunnen terugkomen en dan ben ik voorbereid. In Laken is het twee dagen na elkaar een verjaardagsfeest. Gisteren werd Filip 65 jaar en kreeg van zijn kroost wel een hoogst uitzonderlijk verjaardagscadeau: een website waar de 'waarde landgenoten' vragen aan de koning mogen stellen met de belofte dat hij er een deel van zal beantwoorden. Vandaag is dan de jongste koninklijke spruit ook jarig, 17 lentes. Ik zal niet de enige zijn die zegt dat de 'niet' zo mooie Filip, prachtige kinderen heeft en met gezond en goed verstand gezegend zijn. Gisteren was het dan een effectief afscheid van de stem van de gekendste hond van Vlaanderen. Samson is zijn stem en uitvinder definitief kwijtgespeeld. Danny Verbiest(1945-2025), legde na een lange ziekte er het bijltje bij neer. Vermoeid na het lange werken met een hond die hij een stem en bewegingen gaf en ontzettend populair maakte bij de kinderen, maar ook bij Gert Verhulst en Hans Bourlon. Een andere dag en ander nieuws. Nog ben ik altijd verbouwereerd dat er een handel in exotische mieren bestaat. Van het moment dat ik één mier betrap op mijn stenen pad of in mijn gazon, slaan alle alarmbellen tilt en wil ik zo rap mogelijk deze kruipende diertjes verdrijven. Ik had nooit gehoord dat dergelijke verzamelingen bestonden laat staan dat ze gesmokkeld werden om met veel geld te verkopen. Twee studenten kunnen nu profiteren van het gevangeniswezen in Kenia. Ze waren betrapt met 5000 Messor cephalotesmieren, de grootste oogstmier, een rendabele en lucratieve smokkel van dieren, biopiraterij genaamd. Ieder beestje was goed voor 200€. De koningin kan 22-25mm groot zijn en zonder koningin geen kolonie. De levende mieren werden getransporteerd in reageerbuisjes en plastiekspuiten. Ja, nu hebben ze natuurlijk spijt en noemen zichzelf domme en naïeve kinkels om aan dergelijke handeltjes mee te werken. Maar geld lonkte en daar konden ze niet aan weerstaan.
De filosofieles van vandaag komt burgerrechtenactivist James Baldwin (1924-1987): "Haat, een kracht die zoveel kan vernietigen, faalt nooit in het vernietigen van degene die haat". Bij Klara is het zoals altijd, onbekend muziektalent. Nooit gehoord van 'Kassia' (810-866) een Grieks-Byzantijnse componiste en hymnedichteres. Ik kijk wel eens wie van onze Nederlandstalige zangeressen ik eens naar voor kan brengen. Mijn oog viel op Astrid Nijgh en haar waarheid en tevens de mijne: "Ik doe wat ik doe, en vraag niet waarom". De rest is te beluisteren op een van de muziekkanalen. Tot morgen
Half april en tot hiertoe al veel vit.D opgeslagen in 2025. Natuurlijk leeft de mens, dier en plant niet alleen van zonneschijn, er is ook wat groeiwater nodig voor alles en iedereen. De planten snakken naar een beetje hemelwater dat tegenwoordig zo moeilijk naar beneden komt. Deze morgen zijn er wat druppels gevallen, maar ik heb mijn buitenazalea's (in potten) toch van kraantjeswater moeten voorzien. Ze waren al aan het uitdrogen, hingen er wat slapjes bij en ze moeten nog in bloei komen. De dreigende regenwolken zijn ondertussen weer eens gepasseerd en zoeken andere oorden op om water neer te gieten. Tijd voor een inspectie van de tuin en de bijhorende mijmeringen, wat ik toch wel dikwijls doe, als ik op mijn pikkelken ga zitten. Vooral als ik dan het filosofische citaat van de dag gelezen heb "Pruimenboom, jij zult me nooit vergeten". Dat kan alleen van een Shintõ-priesteres komen, de Japanse prinses Shikishi (1149-1201). Japan, waar de cultus van de bloesems evenzeer gevierd wordt als bij ons in Haspengouw in de maand april. Ik kijk dan naar mijn bloesembomen niet van appelen, peren of pruimen maar van kersen en krieken. Ze staan volop in bloei met roze en witte bloemen en overschaduwen de bijna uitgebloemde narcissen, hyacinten en blauwe druifjes. Al dat moois dat in de lente te zien is, is zo'n beetje zoals het leven. De lente die er weer voor zorgt dat jong leven te voorschijn komt en het mooiste van zichzelf toont. Zo is het ook met de jonge mens, die mooi en schoon is en het zelf niet goed beseft hoe vlug die schoonheid en frisheid kan verdwijnen en overschakeld op verlepte bloemen maar nog altijd stevig verankerd is in de bodem van het leven. Reserves opslaan om weer verder te gaan op een andere manier, minder ijdel meer down to earth. De bolbloemen zijn bijna uitgebloeid maar de ribes en de forsythia hebben nog volop bloemen en daar zijn de bijen en hommels zeer dankbaar voor. Vandaag staat er niet zó veel op mijn programma, buiten nog wat mijmeren en dromen zal ik verder mijn boek lezen. Gisteren viel de e-reader plat en moest ik wel stoppen met het verhaal verder te lezen. Ik heb weer gezorgd voor een volle batterij zodat ik de laatste hoofdstukken kan lezen van "Smeltend IJs", ik denk, dat de schrijver een IJslander is, Arnaldur Indriõson. Goed en vlot om te lezen, behalve de namen van de personages. Tot morgen
Gelukkig dat iemand anders de tel bijhoudt van de dagen. Ongeloofelijk hoe snel de uren, dagen en zelfs een week voorbij vliegen. Ik ben met pensioen en is het eigenlijk niet van belang of het nu een maandag of vrijdag is. Het enige ritme dat ik van belang vind is de dagdagelijkse routine van opstaan rond hetzelfde uur, een klein 'napje' op de middag, en iedere avond hetzelfde ritueel op ongeveer hetzelfde uur, om de dag af te sluiten. Etenstijden kunnen variën, alsook de werkuren en werkjes. Eigenlijk kan je niet oud worden met zo'n leven, je lichaam bepaalt het ritme. Veel mooier dan de kalenderspreuk vind ik het citaat van clown-acteur Ed Wynn (1886-1966): "je wordt oud als je bij het schaken buiten adem geraakt". Die op de filosofie kalender is dan weer van een ander kaliber en komt uit de pen van Ludwig Wittgenstein (1889-1951): "Hoe weinig filosofie ik ook gelezen heb, ik heb zeker niet te weinig gelezen, eerder te veel". Want lezen zal vandaag ook weer gebeuren, eerst de krant met verslaggeving van de biezonderste momenten van het weekend, (begrafenis, sport, wielrennen..) en hetgeen er gebeurt is en valt te gebeuren op televisie. Een danswedstrijd en 'de Mol', beide en nog veel meer heb ik gisteren als een kelk aan mij laten voorbij gaan en daarover lees ik dan met plezier het verslag in de krant. Vanavond komt er weer een nieuwe host, eigenlijk hostess, de beroemdeTine, voor het vraaggesprek op VT4 ter vervanging van Gertje. Natuurlijk kan VTM ook niet achterblijven met zo'n populaire gesprekken reeks en kiezen daar als gastheer Eric voor, die een 'Bar met hoge krukken' als locatie voor zijn gesprekken, het beste decor vindt. Natuurlijk, zijn naast de personnages in al die spelprogramma's ook in die praatprogramma's dezelfde VIPS en BV's aanwezig. Die hun babbels moeten zoals altijd naar de gunst van de kijker dingen. Kijkcijfers en niet de inhoud, zijn per slot van rekening belangrijk voor de commerciële televisiezenders. Door de bespreking van al die 'hot items' in de krant en meteen de uitslag van al die wedstrijden te krijgen, ben ik vrijgesteld om naar die amusementsprogramma's zonder inhoud te kijken. Voordat ik afsluit hebben jullie nog de naam te goed die 14 april in Klara's scheurkalender siert: Tania Giannouli. Een 49 jarige Griekse componiste die de Westerse en Oosterse muziek probeert te verenigen.Tot morgen
