Aan al mijn lezers, medebloggers en senioren wens ik een vreugdevol en vredevolle Kerst met een gezellig feestje er bovenop. Dat kan gebeuren dat je het gezellig maakt voor jezelf, dat kan ook gebeuren in het gezelschap van familie, vrienden of met de buren. Het is lang geleden dat ik mijn Kersttafel moest dekken en de kerstversiering is in mijn huis dan ook zoek. Bij mij dus geen slingers, ballen, bollen, dennenappels noch een kerststal, laat staan dat ik voor mezelf een kerstboom ga zetten. Als ik buiten ga, zie ik genoeg bomen, versieringen en lichtjes zodat ik er ook deugd van heb om ze te zien flikkeren zonder er zelf moeite voor te doen. Vandaag een keurig gedekte dis, voor de gasten en mezelf. Ik heb een 'mediterraans kerstmenu' voorzien, zoals gisteren beschreven. En al denk ik gewoonlijk niet aan de Middellandse Zee als ik hoor spreken over Jeruzalem, Nazareth of Bethlehem. Die stadjes en dorpen liggen even ver van de azuur blauwe zee als Brussel van de Noordzee. Ik had daar vroeger aan moeten denken dan had ik de typsche Israëlische gerechten in huis kunnen halen: hummus, baba ganoush, shaskshuka, een broodje falafal, bureka of een tabouleh salade maken. De gerechten zijn echt wel meditteraans te noemen met heel veel oosterse invloeden. De bevolking bestaat uit 80% Joden, waarvan de helft wel in Israël geboren is maar waar de herkomst van ouders, grootouders enz uit een 120 landen komen. Al die mensen brachten hun recepten en eetgewoontes en het koosjer zijn mee en mengelden alzo, samen met de 20% niet-Joden, dat alles in een typische Israëlische keuken. Ik las dan ook weer eens wat 'koosjer' voedsel betekende. Voor vlees geldt de regel, alle dieren met gespleten hoeven, dus geen paard en varken. Vis moet schubben en vinnen hebben en geen enkele vogel staat op de verboden lijst. Wel is er nog verbod om vlees samen met melkproducten te gebruiken.Tot zover vandaag de bespreking van mijn kerstmenu, waar ik nu mijn oven moet voor warm maken. Tot morgen
Een zaterdagmorgen and all quiet on the western front....Geen mens of dier dat op straat de stilte komt verbreken. Het is een rustige start van een feestweekend. De enen zullen er deze avond al mee starten en na het kerstdiner misschien richting nachtmis gaan, voor anderen is het morgen dat er gevulde kalkoen op tafel zal komen. En voor nog anderen kan dat hele kerstgedoe gestolen worden. Hier zal het Italiaans of mediteraan getint eten zijn. Ik weet niet wat ze op hun bord willen krijgen, want ik heb hun verlanglijstje niet gekregen. Voor de kinderen en kids voorzie ik dan maar, ofwel spaghetti, lasagna, quiche (≠ soorten), moussaka, gehakt Parmentier en allemaal zelf in huis gehaald maar door anderen laten bereiden. Dat is een veilige keuze vol met comfort food en de overschot kan zo de diepvries in. Wat toastjes of een chipke en wat soep vooraf. Ik heb het me op die manier gemakkkelijk gemaakt en hoef enkel de oven te gebruiken. In ieder geval zal mijn gewone leven niet al té veel verstoord worden, het is vandaag geen krant voor drie dagen, oef.
Natuurlijk kan ik op deze dag niet voorbij gaan aan de verjaardag van Elisabeth (1837-1898), beter gekend als Sisi/Sissi. Zij zou vandaag de gezegende leeftijd van 185 jaar hebben bereikt. Op haar veertigste werd ze geconfronteerd met het feit dat de keizer, de wereld, die haar eens zo roemde om haar schoonheid en het enige was dat ze als vrouw kon uitspelen aan het keizerlijke hof, haar nu bezag als een oude vrouw. Ze besliste daarom, een voile voor haar gezicht te dragen of met een gezichtswaaier ergens te verschijnen. Ze noteerde daarover zelf: ik verberg mijn gezicht achter een waaier, zodat de dood ongestoord zijn werk kan doen. Schoonheid is vergankelijk besefte ze, en begon doelloos te dolen door Europa om te rebelleren en te ontsnapppen aan de beklemmende hofetiquette en aan haar man die zijn maîtresses naar huis liet komen. Haar leven is nog altijd voer voor cineasten en onderwerp van vele films. Allemaal begonnen met de Sisi-trilogie uit 1955-56-57 met een echte prinsessenrol voor Romy Schneider(1938-1982) die zelf veel ellende kende in haar leven. Die rol was ze kotsbeu toen ze dat nog eens moest overdoen in de film "Ludwig" in 1972. Er volgen nog veel films over de beruchte keizerin met telkens één aspect van haar leven dat belicht wordt. "Sisi und die Kaiserkuβ" 1991, "Sisi l'empératrice rebelle" 2004, Kronprinz Rudolf" 2006, "Sisi" een miniserie uit 2009, "Sisi" een Duitstalige miniserie uit 2021, "Die Kaiserin" uit 2022 met een actrice die haar leven aan Weense Hof doet herleven. En ze blijft een intrigeerende dame want recent is "Corsage" uitgebracht dat men als een kostuumdrama kan omschrijven, en dat het 'keurslijf' waarin ze moest leven en zich begeven, verfilmd heeft. Ik gok erop dat de eerste drie films deze week wel op antenne zullen gaan en me weer zullen onderdompelen in liefde en romantiek die ze zelf nooit gekend heeft. Tot morgen
Ik denk niet dat ons weer totaal iets anders is dan vorig jaar dezelfde tijd. Evenals vorig jaar en het jaar daarvoor, is het vandaag 'hou je vast aan de takken van de bomen' om niet weg te waaien, en evenals vorig jaar en het jaar daarvoor is het hondenweer met pijpenstelen regen en mag hondje-lief binnen blijven en moet ik geen balletje spelen met hem. Wat wel anders is zijn de temperaturen. Het is zacht weer voor de tijd van het jaar, noemen ze dat. Maar de weermannen willen met grafieken en tabellen aangeven dat het wat warmer is of wat straffere wind of wat meer regen. Niets kan of mag hetzelfde zijn. De weerspreuken van vroeger, door eeuwenlange observaties verkregen, kunnen nooit beter zijn dan de meteorologie van vandaag, waar of nietwaar? En morgen ben ik dat allemaal weer vergeten en ben ik blij dat ik het weerbeeld van de dag genoteerd heb. Mijn blog is zo mijn geheugen geworden. Maar ik weet wel, dat ik kan zeggen dat een jaar voor de natuur geen verschil maakt. De seizoenen volgen elkaar op in een strak tempo en ook het weerbeeld van iedere periode verschilt maar matig. Soms is de temperatuur wat milder, soms de wind of de regen gematigder en de uren zonneschijn kunnen ook wel verschillen. Maar vandaag bedacht ik dat de natuur eeuwig is en niet telt in dagen, jaren of eeuwen, de natuur is gewoon 'eeuwigheid'. En dat maakt een groot verschil. Ik ben hier maar 'tijdelijk' en daarom word ik een 'gewone sterveling' genoemd die het ritme van seizoenen per jaar beleeft en ondergaat. Het is zoals het spreekwoord zegt, 'de natuur kan zalven en geselen', maar ieder seizoen blijft zijn eigenheid wel behouden. En elk seizoen kan eens een beetje variëren van jaar tot jaar. Maar zoals nu, is de dag kort en de nacht lang en dat zal op 23 december van gelijk welk toekomstig jaar, nog altijd zo zijn. Als doodgewone stervelingen vergeten we algauw dat wij niet de heer en meesters zijn hier op aarde en dat er nog altijd een kracht is die sterker is dan het vernunft van de mensen. Ondertussen is het einde van drukke dag in zicht. Veel babbels, veel telefoons, boodschappen gedaan, naar de kapper geweest en nu doodmoe. Nog op mijn gemakske een filmke meepikken op tv en dan onder de lakens en dekens kruipen. Tot morgen
Briefjes krijgen. Briefjes versturen. Soms en meestal een plezante bezigheid, soms een enerverende. Schrijven om nieuwtjes uit te wisselen of een verjaardag te wensen of mijn blog te schrijven is echt wel leuk en vraagt niet zo veel inspanningen. En wel omdat een woord al eens verkeerd mag gespeld worden of omdat het een dubbele betekenis heeft of een woord dat hier een betekenis heeft en in een andere provincie iets totaal anders is. Echter als het om professionele mails gaat, moet elk woord gewikt en gewogen worden en niet vatbaar zijn voor een andere interpretatie dan het bedoelde of discussies opwerpen. En die woorden zoeken is echt een stresserende bezigheid. De laatste dagen heb ik veel dergelijke mails moeten schrijven waar ieder woord weegt dat ik aan 'papier' toevertrouw. Immers, al het geschrevene blijft bestaan, gaat niet in de vuilbak, of bij papierafval en kan niet versnipperd worden. Zelf ben ik blij dat ik gebruik kan maken van de mails van jaren geleden om 'mijn waarheid' te bewijzen. Maar andersom is het ook zo. Daarom is het echt wel een inspanning om zeker te zijn dat ik de juiste woorden gebruik. Nu zit ik hier weer te blozen van de inspanning die ik geleverd heb om de zoveelste mail weer eens op punt te zetten, te lezen en herlezen, om zo min mogelijk fouten te maken en zo klaar en duidelijk als mogelijk te zijn. Ik blijf zo bezig om toch enigszins het gelijk aan mijn kant te krijgen en zodat ik eindelijk het hoofdstuk 'dak' kan afsluiten. Tot morgen
Voor de zoveelste keer heb ik weer een knop ingeduwd die er voor zorgt dat al mijn woorden, zinnen, kortom mijn tekst voor vandaag, vernietigd is. Dat is wel heel erg vervelend, want de inspiratie komt dikwijls met het moment of is een uitvloeisel van hetgeen ik aan het schrijven ben. Ik had wel genoteerd dat ik moest mededelen dat het vandaag de kortste dag van het jaar is. En dat, omdat we zijn met z'n allen in de astronomische winter beland zijn, met het fenomeen dat ik hierboven vernoemde. Het is weer goed dat ik vroeg ben opgestaan, om alle licht dat er vandaag van de zon komt, op te vangen. Maar in de astrologie verandert er ook het een en ander, het elfde teken van de dierenriem, boogschutter, verdwijnt ook om plaats te maken voor 'de steenbok'. Ik heb uit louter nieuwsgierigheid eens gekeken naar mijn daghoroscoop en die meldt: Er staat me een leuke verrassing te wachten: ik moet er wel aan denken, dat het niet om de inhoud gaat, maar om het gebaar!. Afwachten maar! Ik kreeg wel al deze morgen, onverwacht, het bericht dat er familie, kind en kids, op kerstdag komen eten. Zo zie je maar, dat er toch nog altijd verrassingen zijn die ik niet voorzag maar mijn horoscoop wel. Wat wel niet zo onverwacht, maar soms toch verrassend kan zijn, zijn de 'speciale dagen van...' en de uitleg erbij. Vandaag is er aandacht nodig voor een intentie die de 'wereldvrede' zou kunnen bevorderen: Wereld Orgasme Dag. De uitleg is aandoenlijk en misschien wel waar als alle mensen, inzonderheid en zeker degenen die oorlog voeren, mensen om religieuze redenen onder de knoet houden, of door dictators en tirannenen en nog om zovele redenen meer: "Dag voor allemaal in een ultieme en simultane staat van extase beginnen komen, alsof we nergens meer boos over hoeven te zijn. Precies het gevoel wat de bedenkers met deze dag willen nastreven: Wereldvrede". Het is ook 'De Europese Dag van de Kortfilm'. En de orgasmedag filmen komt zeker in het straatje van de kortfilm passen: dat is een kort gebeuren. Tot morgen
Het meisje van 1948 heeft hulp nodig, gevraagd en gaat die hopelijk krijgen. Dat om eindelijk eens korte metten te kunnen maken met de dakperikelen en dakwerkers die sinds 2018, mijn leven beheersen. Voor mezelf heb ik in eerste instantie hulp gevraagd 'hierboven', een beschermengel en een handvol heiligen zoals daar zouden zijn: Basilius en Dorothea om valse beschuldigingen uit de wereld te helpen, Aya bij vals beschuldigen, maar de grootste hulp kan misschien komen van de Heilige Ibar, bekend en gekend om zijn gave om geschillen bij te leggen. Bovenal zoek ik de bijstand van een beschermengel die me terug de mogelijkheid geeft om met klare en duidelijke taal te spreken. Ik ben verleerd om luidop mijn gedachten, voorvallen, mijn besognes, in een gesprek met de juiste woorden weer te geven. ik heb hem/haar nog niet gevonden. Maar zoals iedereen wel weet en ik dus ook, zal de meest effectieve en efficiënte hulp van hier beneden moeten komen en me gegeven worden door iemand die daarvoor gestudeerd heeft. En deze namiddag mag ik het eens gaan uitleggen, een 'intake' zoals ze dat noemen. Een verkennend gesprek in de hoop dat de jurist me echt kan helpen. Omdat hij me goed moet helpen en bijstaan, stuur ik maar berichtjes naar de patroonheiligen van de advocaten, zoals daar zijn: Sint Yvo, Sint Laurentius en bovenal naar Sint Thomas. Hopelijk brengt deze afspraak me goede vooruitzichten en de broodnodige mentale rust. Tot morgen
Oef oef oef, het Wee Kaa is achter de rug. Ik had voor vandaag de woorden van BTW of Bernard Theofiel Waterslaeghers "heb ik gelijk of heb ik gelijk" voorzien, indien de Fransen wereldkampioen waren geworden. Mijn pronostiek, aangereikt door zoveel ochtendlijk natuurschoon, kon niet verhelpen dat ''Les Bleus' met het predikaat 'vice' huiswaarts keerden. En zoals men weet, zijn degenen die winnen de 'besten'. De 'glamour boys ' en hun familie kunnen met hun zuur verdiende geld eerst nog eens in het luxueuze Qatar 'statten'. Een woord dat ik niet kende en deze morgen leerde bij het invullen van mijn 'Beter Spellen'. Het betekent zoveel als in de 'stad' gaan winkelen en de 'd' volledig in het niets verdwijnt. Nu maar hopen dat ik geen 'dt-t-d' fout gemaakt heb,
De "Warmste Week" is van start gegaan met het thema "24u per dag vlammen tegen kansarmoede". Terecht dat dit thema ook eens onder de aandacht van rijk Vlaanderen gebracht wordt. Een groot onderschat probleem dat in onze welvaartstaat niet aanwezig zou mogen zijn. Het zijn vooral kinderen die getroffen worden; lege brooddozen, geen school kunnen betalen, geen lesmateriaal en bij alle uitstapjes ontbreken. Meteen hebben de temperaturen begrepen dat ze ook hun best moeten doen. Samen met veel wind zijn het overal positieve graden Celsius. Het vervolg van de winterprik is pas voor volgend jaar voorzien. Natuurlijk komen er met de westelijke stroming ook regenwolken en veel nattigheid mee. Ik apprecieer nu, na die echte koude periode, het 'nat zijn' in de wintertijd meer dan het gebibber van de kou. Voor regen is er nog altijd een kap, jas of een paraplu aanwezig terwijl om een beetje de kou te weerstaan, ik moet rondlopen zoals een Michelin Manneke. En dàt heeft werkelijk geen zicht. Het hemelwater mag natuurlijk niet op een waterbom uitdraaien, want dat is vreselijk. Dat zag ik in de zomer van 2021. De wonden in de Vesdervallei zijn nog altijd niet geheeld. Dat is het voor vandaag. Ik ga luisteren naar veel muziek en waarschijnlijk ook naar de intrieste verhalen die er eigenlijk niet zouden mogen zijn. Tot morgen
