Hier zit ik dan weer op mijn geliefkoosd plekje van mijn huis, vooral in 's morgens. Ik heb, ondanks het nog maar 13°C is, toch mijn venster opengezet om de inspiratie te laten binnen waaien. De Heilige Geest is al lang geleden gepasseerd, nu hoop ik dat mijn vader Roger, vanuit de hemel wat goede onderwerpen, ideeën en gedachten naar zijn dochter stuurt. Deze 109 jarige is weliswaar al 46 jaar van onze aardbodem verdwenen, maar vanuit de hemel (daar is hij zeker en vast) merkt hij alles op wat hier op onze blauwe bol gebeurt. Misschien is hij wel blij dat hij vanuit de verte naar al die strapatsen van regeringsleiders kan kijken en niet meer moet horen en zien wat ze de mensen allemaal aandoen. Het zijn altijd de gewone mensen die tot hun scha en schande de beslissingen van hogerhand moeten ervaren. Dat was in zijn tijd zo en dat is nu ook zo. Iedereen moet inleveren, vooral dan financieel behalve de politieke partijen, de ministers en aanverwanten. In plaats van de jeugd te motiveren om met de nodige elan, werklust, inventiviteit, en aanmoedigingen om onze welvaart te kunnen behouden, werd er een negativiteit van hun leven in het vooruitzicht gesteld door onze premier. De zwaksten worden gestraft in dit beleid, dat is altijd een eenvoudige maatregel voor een groep die niet kan protesteren want die hebben geen vakbond die tegenwerk en oppositie geeft. Dat er ooit en nu nog soms misbruiken geweest zijn van ons sociaal vangnet, zal ik niet ontkennen. Maar zoals steeds worden er zonder onderscheid, maatregelen genomen die iedereen treffen in dat segment. Maar ook zoals steeds zijn het dikwijls de miljonairs die profiteren van bepaalde voordelen zoals de zonnepanelen op hangaars van internationale bedrijven en daardoor gelden innen van de staat in plaats van te betalen voor hun electrische voorzieningen. Ook studiebeurzen zijn dikwijls niet toegekend aan studenten die ze echt nodig hebben, of de leeflonen die via het OCMW toegekent worden aan rijkelui kindjes via 'geen inkomen'. Het is wel goed dat er op sommige zaken wat meer controle komt, maar zoals zo dikwijls wordt alles over een kam gegooid en degene die het werkelijk nodig hebben om steun te krijgen, vallen uit de boot. In deze digitale wereld weet men alles van iedereen en toch lukt men er niet in alles met ellkaar te connecteren. Het is zoals in het ziekenhuis, daar is een centrale computer die enkel zegt hoeveel je het ziekenhuis schuldig bent maar de gegevens van de afzonderlijke diensten niet kan bijeenbrengen, zodat je bv telkens een nieuw bloedonderzoek moet ondergaan als je een verdiep hoger een andere consultatie moet hebben. Misschien speelt daar dan wel de 'privacy' dat iedereen met een centrale computer in de mond neemt om onbevoegden uit te sluiten. Enfin, mijn vriend heeft goed nieuws gekregen na zijn laatste scan en kan weer het leven met plezier tegemoet zien. Tot morgen
|