Straf, straf, straf!!!. Met zijn laatste krachten heeft paus Franciscus zijn christenen, heel stilletjes kunnen toespreken en zegenen vanop het balkon in zijn paleis aan het Sint Pietersplein in Rome. Deze morgen heeft hij dan zijn laatste adem uitgeblazen, na een rijk en gevuld leven in het teken van de evangelisatie en het woord van Jezus Christus. De laatste maanden van zijn leven hebben wel in het teken van een lijdensweg gestaan. Hij is zijn eigen Calvarieberg opgegaan. En nu reppen alle kardinalen en bischoppen van heel de wereld zich richting Vaticaanstad, niet alleen om de uitvaart van Jorge Bergoglio (1936-2025) bij te wonen maar ook om in Conclaaf te treden om de nieuwe Paus te kiezen. Spannende tijden breken aan voor de Katholieke Kerk, want wie zal de volgende Grote Baas worden?. Een beetje tegen mijn gewoonte in, ga ik nu toch wel even de TV al aanzetten. Want dergelijk nieuws, als het overlijden van een prominent persoon van een Wereldkerk, wil ik wel volgen. Zeker eens zijn werken en impact op de wereld en zijn stellingname in biezondere menselijke kwesties (abortus, homo, euthanasie, oorlog...) nog eens kort samengevat, horen. Hopelijk vragen ze prof em Rik Torfs om dat alles te kaderen.
Ook op paasmaandag, niettegenstaande er geen krant is geschreven, laat ik mijn grijze hersencelletjes werken, want die mogen géén dag rust kennen. Ik heb mijn 'Beter..' testen, mijn 'Woordle 5 & 6', en deze avond zendt Het Nieuwsblad, een bladzijde vol met puzzels.
Niettegenstaande ik dacht dat de Paasklokken enkel voor de brave kindjes chocoladen eitjes naar beneden strooiden, kreeg dat 'meisje van 1948' toch een leuke chocoladen paashaas omringt met eitjes van een topchocolatier. Ik laat die mooie sculptuur nog even op mijn dressoir staan vooraleer ik alles met smaak en goesting ga verorberen.
De zon is weer van de partij, ik kan straks weer genieten van mijn bankje in mijn hoekje met mijn boekje. Tot morgen
|