Camping Westende en natuurgebied Schuddebeurze breiden uit.
Toen verdween de firma Soetaert uit Westende Op 21 juni 2009 schreef ik op mijn blog een artikel Westende verliest weer één van zijn kroonjuwelen (zie map Die goeie oude tijd). Dat juweel was de gekende Westendse firma Soetaert die 61 jaar in ons dorp gevestigd was en die zou verhuizen van de Heidestraat 43 naar een bedrijvenzone in Oostende. De bureaus werden al overgeplaatst in april 2009 en de werkplaatsen volgden in oktober van hetzelfde jaar. Als reden voor de verhuis werd opgegeven dat het bedrijf omringd door campings en recreatiezones, gelegen midden in een woonzone er eigenlijk niet (meer) op zijn plaats was. In smalle straatjes met weinig manoeuvreerruimte was er weinig plaats voor het zwaar transport van de firma en het leek dus logisch dat de nieuwe bedrijfsleider Peter Caset uitkeek naar betere wegverbindingen en snellere uitvalswegen naar het binnenland. Ik stelde toen echter de vraag Wat gebeurt er nu met de terreinen? Zouden ze weer opgekocht worden door handelaars in vastgoed? Zouden er appartementen of witte huisjes in de plaats komen? Ik hoorde toen echter ook al dat de uitbater van de camping Westende Jan Vlamynck geïnteresseerd zou zijn in de grote hangar om er caravans in onder te brengen. Ik hoopte maar dat de terreinen niet langer verwaarloosd zouden blijven liggen want dat is/was allesbehalve een mooi zicht, zoals trouwens blijkt uit de diverse fotos hierna. Ik noemde dat zelfs een vuile hoek van Westende. Wel, de onzekerheid over de toekomst van die vuile site werd nu zopas opgeheven. In 2012 kochten de eigenaars van de camping inderdaad de terreinen aan beide zijden van de Heidestraat. Toen ik zag dat er aan het raam van de vroegere bureaus een aanvraag voor stedenbouwkundige vergunning met datum 28 mei 2013 geafficheerd was, werd ik natuurlijk nieuwsgierig. De aanvraag, ingediend door de maatschappij Ten IJzer, Westendelaan 341, betreft het slopen van de hangars, de bureaus en 1 woning (die van wijlen Rene Lanssens) en het uitbreken van de verharde grondoppervlakken.
Jullie zien hier fotos van het te slopen geheel, van de drie huizen en van de vrije verharde ruimte met hangar.
Aan de andere zijde van de straat is ook nog een immens terrein waar niets moet gesloopt worden maar dat vrij moet gemaakt worden van platen en balken. Ook daarvan enkele fotos hieronder.
Het slopen is voorzien voor oktober 2013.
Nu wilde ik natuurlijk nog graag weten wat in de plaats zou komen en daarom nam ik contact op met de aanvrager. Het is dus gewoon de bedoeling de camping uit te breiden. Deze beslaat nu een oppervlakte van 4 hectare zestig en zou er dan 1 hectare twintig bij krijgen. Zoals jullie wel weten, bevindt de ingang van de camping, die jullie hieronder zien, zich aan de Westendelaan 341.
En het terrein aan de Steenstraat? De firma Soetaert, want zo heet ze nog steeds, ook na de overname, bezette ook nog een opslagplaats in de Steenstraat, een smal geasfalteerd straatje zoals de Heidestraat. Dat betekende dat grote kranen en camions met daarop zware poutrellen en buizen jaarlijks via beide straatjes 1200 industriële transporten uitvoerden. Dat zorgde meestal voor een hels gedaver tot zelfs beschadigingen aan het wegdek. Nog een reden dus voor de firma om andere oorden op te zoeken. Een paar fotos daarvan zien jullie hieronder, links het toen nog bezet en rechts het huidig leeg terrein.
Volgens mijn informatie zou het terrein nu aangekocht zijn door vzw Natuurpunt.
Wat is 'Natuurpunt'?
Zoals de naam doet vermoeden, is dat een vereniging die zich bekommert om het behoud van de natuur. De werking ervan steunt op drie pijlers: natuureducatie, beheer en studie van de natuur, om in te wandelen of te fietsen , of om van te genieten. Het is met circa 88.000 leden de grootste Vlaamse natuurvereniging. Vandaag heeft Natuurpunt 612 natuurgebieden, wat samen goed is voor ruim 20.000 hectare.
Daar is Schuddebeurze (hieronder), met een grootte van 37 hectare, er één van.
Natuurpunt vzw is in 2001 ontstaan uit de fusie van De Wielewaal vzw (opgericht in 1933) en Natuurreservaten vzw (opgericht in 1953). Deze laatste was een onderdeel van de Belgische Natuur- en Vogelreservaten (BNVR).
Het valt dus niet onder de bevoegdheid van de Vlaamse gemeenschap, het is met andere woorden een NGO (niet-gouvernementele organisatie).
Het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) is wel van de Vlaamse overheid en werkt ook elke dag aan het behoud, de bescherming en de ontwikkeling van natuurgebieden, bossen en parken.
Het werkt samen met veel verschillende partners en creëert zo een groter draagvlak voor natuur.
Waarom Natuurpunt er geen deel van uitmaakt is mij een raadsel. Van Natuurpunt kan men lid worden, van het agentschap niet.
Het ANB is de grootste groenbezitter in Vlaanderen. Het bezit 42.300 hectare eigen bossen, natuurgebieden en domeinen. Aangezien het agentschap ook anderen helpt bij het beheren van hun domeinen, maakt dat in totaal zo'n 75.000 hectare bos of natuurgebied.
Het Westends natuurgebied is in goede handen
Ik heb wat bijkomende informatie gevraagd aan de voorzitter van Natuurpunt Middenkust Dirk Vanhoecke en/of Johan Broidioi en Wim Boydens, conservators van het natuurgebied Schuddebeurze. In hun antwoord, waarvoor mijn dank, bevestigen beide laatste dat er inderdaad een compromis getekend werd met de huidige eigenaar van het terrein van Soetaert. De verkoop is natuurlijk maar definitief als de akte verleden wordt voor de notaris en dit zal volgens de schatting na de zomer gebeuren. Zo wordt het natuurgebied Schuddebeurze weer een stuk groter. Momenteel ligt het nieuw verworven stuk nog enigszins geïsoleerd maar 'Natuurpunt' hoopt ooit ook nog het perceel te kunnen kopen tussen dat van ex-Soetaert en dat waar de ezeltjes nog gestaan hebben. Hieronder zien jullie twee afbeeldingen van het bedoeld stuk terrein.
Hoe rijmt het beheer van natuurgebied met het gebruik van landbouwgrond? Bij de aankoop van landbouwgebied moet de vzw Natuurpunt meestal overeenkomen met twee partijen: de eigenaar en de pachter. Tot een tiental jaren geleden was Jules De Zaeyer uit de Bamburgstraat de pachter van de grote wei, waar de bunkers op staan. Volgens de pachtwet mocht hij dus bemesten en mocht hij zijn grazende koeien ook bijvoederen, wat eigenlijk neerkomt op een onrechtstreekse bemesting. Sinds de verwerving door Natuurpunt (in twee bewegingen: een eerste op het einde van de vorige eeuw en een tweede in 2001) is hij geen pachter meer maar gebruiker. Hetzelfde geldt ook nog voor twee andere boeren (Dewitte en Marvellie) die eveneenspercelen pachtten, aangekocht door Natuurpunt. De landbouwers mogen kosteloos gebruik maken van de weiden, mits in acht nemen van bepaalde voorwaarden. Zo mag mesten of bijvoederen niet meer. Er mogen geen herbiciden noch pesticiden worden gebruikt. De reden is de volgende: mesten bevoordeelt voornamelijk (vee)grassen die de andere bloemen wegconcurreren. Het beheer van Natuurpunt is erop gericht de grond weer te verarmen zoals in zijn natuurlijke toestand. De 'Schuddebeurze' is van oorsprong altijd een zeer schraal gebied geweest, het dankt er vermoedelijk zelfs zn naam aan (wie het niet breed had, had enkel wat kluttergeld in de beurs). Net die zeer arme zandige bodem zorgt voor een rijk pallet aan planten, waar dan weer insecten op afkomen, die dan weer voedsel vormen voor amfibieën, vogels, zoogdieren, bloemen en kruiden, enz.
Gewoonlijk geldt ook nog een tweede gebruiksvoorwaarde. Deze houdt meestal een beperking in op het aantal dieren en op de vroegste datum van inscharen van het vee. Over het algemeen is dat 15 juni. Vóór die datum mag het vee niet grazen op de weide. Waarom? Omdat de weidevogels dan in het grasland broeden!
Weidevogels zijn vogelsoorten die in uitgestrekte graslanden broeden. Het begrip wordt veel gebruikt in discussies over agrarisch natuurbeheer en het behoud van weilanden als bijzonder cultuurlandschap, omdat het soorten betreft die in meer of mindere mate zijn aangewezen op een door de mens gevormd landschap. Tot de primaire weidevogels rekent men doorgaans de steltlopers, de kievit, de scholekster, de grutto, de tureluur, de wulp en soms ook de zeldzame kemphaan en watersnip. Ook enkele kleine zangvogels zoals de veldleeuwerik, de graspieper en de gele kwikstaart voelen zich thuis in weilanden. Omdat de Schuddebeurze - terreinen zich nog niet ontwikkelden in de zin dat ze al belangrijk zijn voor weidevogels, is er voor het ogenblik nog geen beperking op de vroegste datum van inscharing.
Geïnteresseerd in de natuur en/of in de geschiedenis (van Westende)? Wie wil deelnemen aan een zeer interessante gidsbeurt in de Schuddebeurze, onder zeer deskundige leiding, kan dit doen op volgende datums: 16 juli 2013 (19u30) door Wim Boydens - start aan de sporthalle De Bamburg 28 juli 2013 (10 uur) - door ??? start op de hoek Steenstraat - Schuddebeurzeweg
Middelkerke: natuurlijk hebben ook personen met een beperking recht op vakantie aan zee
Als je van Westende - dorp naar Middelkerke rijdt, via de Westendelaan, zie je juist voor je Middelkerke binnenrijdt en naast de beroepsgerichte school Ter Strepe aan je rechterzijde, een immens gebouw. Nieuwsgierig van aard, wilde ik graag weten wat ermee zou aangevangen worden en daarom bekeek en fotografeerde ik het bord waarop meer bijzonderheden te lezen waren over de werken. Hieronder kunnen jullie meelezen:
Daaruit bleek/blijkt dat het ging/gaat over het vakantieverblijf Middelpunt gebouwd door Mariasteen vzw uit Gits. Omdat mij dat niet bekend was, wilde ik er natuurlijk meer over weten. Daarom nam ik contact op met de organisatie en mede dank zij mevrouw Sofie Goeminne, mijn correspondente, kwam onderstaand artikel tot stand.
Wie of wat staat er achter Mariasteen, de bouwheer uit Hooglede (Gits)? Dienstencentrum GID(t)S is een organisatie, met rooms-katholieke strekking, die extra kansen creëert voor personen met beperking door het gezamenlijk aanbieden van zorg, onderwijs en werk. Daaronder ressorteren vier operationele vzws, met name:
Voor zorg en onderwijs: Dominiek Savio Instituut vzw
Voor tewerkstelling: Mariasteen vzw en Sociale werkplaats Molendries vzw
Voor toeleiding naar werk: Jobcentrum vzw
Mariasteen vzw maakt dus als toonaangevende beschutte werkplaats, deel uit van dat dienstencentrum. Een beschutte werkplaats is in de eerste plaats een tewerkstellingsplaats voor alle werkwillige personen met een arbeidshandicap die tijdelijk of definitief niet in het normaal economisch circuit terecht kunnen. De specifieke aandacht gaat dus naar de zwakke werknemers. Het uiteindelijk doel is hun latere integratie in de maatschappij te verbeteren. Al sinds 1963 verleent Mariasteen als bedrijf duurzame en lonende tewerkstelling aan personen met een beperking. Momenteel biedt het werk aan meer dan 830 mensen, waarvan zo'n 680 met een arbeidshandicap. Het bedrijf is werkzaam in zeer diverse sectoren, met activiteiten in zowel productie (houtbewerking, metaal-/aluminiumbewerking,(electro)montage, verpakking,...) als in de dienstensector (groenzorg, horeca, hygiënisch onderhoud, strijkatelier,...) en een eigen afdeling orthopedie. Steeds meer mensen werken ook in het bedrijf van de klant zelf, in zogenaamde enclaves. Als modern bedrijf gelooft Mariasteen in de mogelijkheden van mensen met een beperking en biedt hen de kans te functioneren in een normale en beschermde omgeving. Ze willen maximaal kansen creëren zodat ze zich ten volle kunnen ontplooien.
Partner van de bouwheer is ADMB: Wie of wat is dat? ADMB is de afkorting voor Algemeen Dienstbetoon voor Middenstand en Beroepen. HR staat voor Human Resources of letterlijk vertaald menselijke productiemiddelen. De HR - dienstengroep ADMB ondersteunt bedrijven, zelfstandige ondernemers en social profit organisaties op diverse terreinen van sociale wetgeving en personeelsbeleid. De 1200 werknemers van de groep garanderen een persoonlijke en kwalitatieve dienstverlening op het vlak van:
- loonadministratie en beleid - selectie en rekrutering van vast en interim personeel, ook van buitenlandse kandidaten, potentieelonderzoek, outplacement (= begeleiding die bij ontslag aangeboden wordt door een gespecialiseerde dienstverlener op kosten van de werkgever) en HR - advies - opleidingen rond verschillende HR - themas - verzekeringen - efficiënte controle van werknemers in geval van ziekte - kinderbijslag voor loontrekkende - preventie en bescherming op het werk - advies op het vlak van veiligheid, kwaliteit, milieu, bouwcoördinatie en voeding - starten met een eigen zaak - het sociaal statuut van de zelfstandige (kinderbijslag, wettelijk en aanvullend pensioen, ziekteverzekering, etc.) - terugbetaling gewaarborgd loon voor bouwbedrijven met minder dan 20 werknemers - borgstellingen voor de goede uitvoering van werken - detachering IT - personeel en ICT - dienstverlening (= dienstverlening op het gebied van InformatieTechnologie of Informatie- en CommunicatieTechnologie)
De maatschappelijke zetel is in Antwerpen, maar er zijn twee ondernemingsloketten in West-Vlaanderen, in Brugge en in Harelbeke.
En, wat is Middelpunt? Middelpunt, zo heet het nieuwe vakantieverblijf dat zorgt voor een zorgeloze vakantie, maar dan metzorg. Het is dus een toeristisch tewerkstellingsproject. Die naam werd gekozen om te benadrukken dat mensen met een beperking nu ook eens in het middelpunt staan en niet langer aan de zijkant. Verder is Middel een link tussen het centrum en de gemeente.
Een gast met een beperking en/of een (hoge) zorgvraag kan er volop genieten van een ontspannend en aangenaam verblijf aan de kust. Comfort, de sfeer en de accommodatie van een hotel worden er gecombineerd met de faciliteiten en de volledige toegankelijkheid van een zorgverblijf. Voor elke zorgvraag wordt een gepaste oplossing gezocht. Een vakantie in Middelpunt is niet enkel voor de zorgbehoevende een uitje, ook het gezin moet ervan genieten. De dagelijkse zorg wordt er overgenomen, zodat het voor het hele gezin vakantie is. De gasten kunnen er samen met hun familie, hun gezin, een mantelzorger of in groep volop genieten van een ontspannend verblijf. Tegelijk is Middelpunt een tewerkstellingsproject voor personen met een arbeidshandicap.
Middelpunt werkt samen met de ALS DAN Om vakantie voor personen met een hoge zorgvraag mogelijk te maken, werkt Middelpunt samen met de ALS DAN. (ALS staat voor Amyotrofe Lateraal Sclerose, DAN voor Dienstverlening Aangepaste Nursing) Dat is een partnerschap tussen twee vzws vanuit GID(t)S: Mariasteen, als bouwheer en exploitant en Dominiek Savio Instituut, voor kennis en expertise in zorg. ALS DAN is een respijteenheid voor personen met een geleidelijk evoluerende aandoening. Het zorgverblijf richt zich in de eerste plaats naar personen met snel degeneratieve aandoeningen, waarbij prioriteit wordt gegeven aan personen met Amyotrofe Lateraal Sclerose (ALS). Ook andere personen met een evolutieve ziekte, zoals neuromusculaire aandoeningen in een gevorderd stadium, mensen met multiple sclerose, ziekte van Parkinson, .kunnen terecht in deze respijteenheid. Amyotrofe laterale sclerose (ALS) is een ziekte van de zenuwcellen die de spieren aansturen. De motorische zenuwcellen in het ruggenmerg, het onderste deel van de hersenen ( hersenstam) en de motorische schors van de hersenen sterven af waardoor progressief krachtsverlies en verlamming ontstaat. De ziekte leidt tot krachtsverlies van de extremiteiten, romp en ademhalingsmusculatuur en van de slik-, kauw- en spraakspieren. De ziekte veroorzaakt meestal geen pijn en tast het verstand niet aan. Ook blijven de zintuigen (gevoel, seksuele functies, smaak, gezicht, reuk en gehoor) doorgaans intact, evenals de werking van darmen en blaas. Wel worden geleidelijk aan steeds meer spieren aangedaan, behalve de hartspier. ALS is een niet-besmettelijke aandoening die in elke spiergroep kan beginnen en waarvan de oorzaak nog niet met zekerheid is vastgesteld. Evenmin is een afdoende behandeling of een preventiemethode momenteel gekend. De overlevingsduur en het beloop van de ziekte verschillen sterk tussen patiënten onderling, hetgeen zekere voorspellingen moeilijk maakt. De aandoening is veelal fataal binnen 3 à 5 jaar na diagnose en dit door verlamming van de ademhaling- of slikspieren. Maar toch zit er een grote variatie in de levensduur van ALS- patiënten. In februari 1995 werd de vzw ALS Liga België officieel opgericht door een groep van patiënten en hun familieleden. Allen hadden nood aan goede informatie, hulp en coördinatie van de zorg bij ALS.
Met de steun van Ook de provincie West-Vlaanderen, Toerisme Vlaanderen en het departement Welzijn geloven sterk in dit concept en zorgen voor de nodige financiële ondersteuning.
Waarom in Middelkerke? Tot een tiental jaar geleden konden mensen met een beperking terecht in Koksijde voor een vakantie in De Zandcluyze. De vakantiewoning werd verkocht wegens een te slechte ligging, te ver van het strand en van het centrum. In Middelkerke is het gebouw beter gelegen, langs de Westendelaan 37, nabij het gemeentepark, op 500 meter van strand en centrum en van de kusttram. In een iets bredere omgeving zijn er het duinenbad en de bowling.
Het gebouw
De omgeving van het gebouw ziet er nu reeds prima uit. Waarom ik dat zo benadruk? Ik was daar op dinsdagvoormiddag 18 juni nog voorbijgereden en toen viel mij op dat er nog bergen werk moesten verzet worden, wilde men klaar zijn voor de officiële opening. Er is ook een afgeschermde binnentuin, waar de gasten kunnen genieten van de rust en van de zonnestralen. Er werd grote aandacht besteed aan energiebesparing. Naast zonnepanelen op het dak werd als verwarmingssysteem gekozen voor betonkernactivering.
Beton is een materiaal met een erg dichte massa. Deze massa wordt geactiveerd door ze op strategische momenten warmte of koelte te laten opslaan en afgeven. Ze doet met haar grote dichtheid dienst als buffer tegen te hoge of te lage buitentemperaturen en zorgt ervoor dat de binnentemperatuur er op geen enkele manier door beïnvloed wordt. In tegenstelling tot vloerverwarming (waar de warmte enkel naar boven afstraalt) zorgt betonkernactivering voor een warmteafstraling naar boven én beneden. Dit levert heel wat meer rendement op. Als je betonkernactivering dan ook nog eens koppelt aan geothermie (ook aardwarmte genoemd, is energie die kan ontstaan door het temperatuurverschil tussen het aardoppervlak en diep in de aarde gelegen warmtereservoirs), kan dat leiden tot een forse reductie van je energiekosten. Ten opzichte van een gebouw met traditionele verwarming en airco kan je maar liefst negentig procent besparen! Natuurlijk vereist geothermie een serieuze investering, maar terugverdientijden tot drie jaar zouden haalbaar zijn!
Tijdens de rondleiding werden we er regelmatig op attent gemaakt dat in het ganse gebouw, voor wat versiering betreft, veelvoudig gebruik gemaakt werd van de Middelpunt Kleuren. Hier zien jullie een voorbeeld.
De openingszitting op 21 juni 2013 Op vrijdag 21 juni 2013 (= wereld ALS dag) werden we dus om 16u30 verwacht. Zoals het zo mooi verwoord werd op de uitnodiging, werd Middelpunt ons toegelicht vanuit verschillende invalshoeken. De achtereenvolgende sprekers werden ingeleid door Mevrouw Kaat Vandenbulcke, directeur dagelijks beleid Mariasteen vzw. Als eerste kwam de heer Philip Vanneste, gedelegeerd bestuurder van het dienstencentrum DID(t)S vzw aan het woord. Hij werd gevolgd door de heer Philip Van Eeckhoute, gedelegeerd bestuurder van ADMB. Als derde nam mevrouw Evy Reviers, als bestuurslid van ALS-DAN vzw, plaats achter het spreekgestoelte. Ook de provincie mocht niet achterblijven. Het was Myriam Vanlerberghe, gedeputeerde van cultuur en welzijn, die in naam daarvan het woord voerde. Al deze sprekers legden uit waar zij voor staan en verklaarden hun motivering om dit project te scheppen en/ of te ondersteunen. Eén van de meest gehoorde woorden, was uitdaging. Ook Janna Rommel - Opstaele, die in mijn ogen de prijs voor de bondigheid verdiende, deed als burgemeester gastvrouw haar zegje. En dan kwam Geert Bourgeois (N-VA), viceminister president van de Vlaamse regering en minister van toerisme. aan het woord voor twintig minuten. Ik vind dat hij in zijn functie eigenlijk op een wat kernachtiger wijze zou moeten besluiten maar dat deed hij dus niet. Een uitstekend muzikaal duo met een jongedame met een prachtige stem, zorgde voor enkele klassieke intermezzos, die het hoog niveau en stijl van de openingszitting benadrukten.
Het gebouw werd toen officieel geopend door de minister waarna de genodigden rondgeleid werden in het gebouw. Daarna werd een feestelijke receptie aangeboden.
De kamers Er zijn 44 tweepersoonskamers. Een aantal daarvan zijn schakelbaar voor groepen en gezinnen tot acht personen. Twintig kamers zijn specifiek uitgerust voor personen met een hoge zorgvraag. Zo is er onder meer een vaste tillift en oproepsysteem voor noodgevallen aanwezig alsook geautomatiseerde deuren. Daarnaast is er een aanbod aan faciliteiten zoals Parkerbaden voor minder mobiele mensen of strandrolwagens en aangepaste fietsen. Hieronder zien jullie, van links naar rechts: een parkerbad, een strandrolstoel, een tillift en een onderrijdbare rolstoel.
Iedere kamer is comfortabel uitgerust met 2 hoog/laag bedden, minikoelkast, noodoproepsysteem en een aangepaste badkamer met douche en onderrijdbare wastafel. De kamers beschikken over TV, gratis internet en een eigen balkon. Alle hulpmiddelen zijn voorzien. Zoals in elk zorgcentrum tegenwoordig is er de klassieke verschuifbare wand. Daardoor is er overdag toegang mogelijk en is er 's nachts privacy en een directe toegang tot het sanitair.
Kwalitatieve verzorging Voor mensen met een beperking is een vakantie verre van vanzelfsprekend. Sommige hotels zijn er wel voor uitgerust, maar er zijn altijd beperkingen. In Middelpunt is alle nodige medische ondersteuning aanwezig, zonder dat men moet inboeten op de vakantiesfeer. Er is ook een kineruimte en een samenwerking met een kinesist, met de huisartsenkring Middelkerke, met het wit-gele kruis West-Vlaanderen en met een ziekenhuis. Alle stijlvol ingerichte gemeenschappelijke ruimtes, zoals ontspanningsruimte en lounge, zijn volledig toegankelijk. De twee wellness badkamers zijn voorzien van comfortbaden met hydromassage.
Nog wat meer over de horecafunctie De kamers worden verhuurd met hotelservice: een opgemaakt bed en het onderhoud van de kamer is voorzien. Zowel een kamer met ontbijt als halfpension als volpension zijn mogelijk. Het restaurant met bar is comfortabel ingericht. De keuken past het menu zo nodig aan de dieetwensen en noden van de gasten aan.
Wie heeft er nu eigenlijk het centrum geopend? Zoals vele andere genodigden dacht ik dus aanwezig geweest te zijn op de officiële opening van Middelpunt. Dat was wel niet nodig, maar om dat te bewijzen heb ik onderstaande foto links genomen.
Groot was dan ook mijn verwondering bij mijn thuiskomst. Het journaal van de VRT om 19 uur gaf beelden van een opening door Prins Laurent, met dezelfde personen die ik zopas aan het werk zag. Ik vind dat zoiets niet kan! s Anderendaags vermeldt Het Nieuwsblad dan Prins Laurent was minister Bourgeois te vlug af door nog vóór de officiële opening het zorghotel te openen . Rechts hierboven zien jullie daarvan een foto uit dat blad. Als minister, zou ik voor minder op mijn teen getrapt zijn!!! Maar ja, zijn naam staat toch op het inhuldigingsplaket aan de ingang. Moest het imago van Laurent alweer eens opgekrikt worden? Mij goed, maar toch niet op deze achterbakse manier! Wat een komedie!!
Samenwerking met de gemeente We mogen niet vergeten dat zon centrum ook nieuwe arbeidsplaatsen creëert. Zo zou een ploeg van ongeveer 15 mensen uit de regio (dat is niet noodzakelijk uit Middelkerke!), met een arbeidshandicap, werkzaam zijn in onderhoud, keuken, groenzorg, receptie/onthaal, Deze combinatie van vakantie VOOR personen met beperking DOOR personen met beperking is uniek in België. Middelpunt zou ook volledig inzetten op integratie in de omgeving. Zeker in de startfase, zo zei een gids, zullen seminarieruimtes openstaan voor lokale besturen, verenigingen en organisaties. In alle zalen is er gratis WiFi. Er zou ook samengewerkt worden met plaatselijke initiatieven van de toeristische dienst.
Ook de inwoners van Middelkerke mochten een kijkje komen nemen Om de Middelkerkenaars, en enkel zij, kennis te laten maken met de werking, organiseerde het zorgcentrum een opendeurdag met rondleiding op zondag 23 juni tussen 14.30 en 18.30 u. Ik weet niet hoe eventuele geïnteresseerden daarvan verwittigd werden. Ikzelf vernam het pas op donderdag 20 juni s avonds. Ik ben benieuwd hoeveel personen gevolg gegeven hebben aan deze uitnodiging.
Middelkerke: Over voetbal, geld, fusies en toekomstperspectieven
Sportstadion Lombardsijde
In vorige artikels heb ik het reeds meerdere keren gehad over wat ik het sportstadion van Sporting Club Lombardsijde noem. Ik wil jullie geruststellen: na het huidig artikel kom ik er niet meer op terug tenzij Ik herhaal nogmaals dat ik vind dat ook provinciale voetballers in de eenentwintigste eeuw moeten kunnen beschikken over een menswaardige deftige infrastructuur. Ik vind nochtans dat daarbij de verhoudingen in acht moeten genomen worden. Het mag niet dat zij zich nog moeten wassen, zoals wij destijds, met een teil water buiten omdat er in de kleedkamer geen plaats voor is. Dat spreekt vanzelf! Ik wil ook nogmaals benadrukken dat ik veel sympathie heb voor de blauwgele club, waarvan ikzelf ooit nog de kleuren verdedigde. Dat het bestuur, de spelers en supporters van de club mij niet toejuichen als ik het weer eens heb over de buitensporige bouwkosten (met belastinggeld), daar heb ik begrip voor en ik verwijt hen dat niet. De club zelf kan er maar wel bij varen. Ik wil enkel maar mijn pijlen richten op het gemeentebestuur. omdat ze een stadion lieten bouwen dat niet in overeenstemming is met de voetbalstatus van de ploeg. Als we eens de stand bekijken van de vierde provinciale afdeling West-Vlaanderen na het seizoen 2012-2013, dan zien we de pijnlijke laatste plaats van Lombardsijde in zijn reeks. Zakken kan dus niet meer. Aangezien er vier reeksen zijn in de vierde provinciale afdeling West-Vlaanderen, betekent dit dat de club één van de vier laagst gequoteerde ploegen is in West-Vlaanderen.
De gemeente heeft mij ondertussen ook de uiteindelijke kostprijs van het geheel bezorgd.
Lot 1: tribune, cafetaria, kleedkamers, technische ruimtes en omheining: 1.115.952,31 euro Erelonen gebouw : VC/EPB => 132.606,77 euro Lot 2: terreinen (basketbal) en omgeving chalet jeugd: 444.680,99 euro Lot 3: houten jeugdhuis: 133.883,35 euro Erelelonen/VC/EPB => 33.447,43 euro VC = veiligheidscoördinator EPB = regelgeving op het vlak van energieprestatie & binnenklimaat (isolatie, verwarming, ventilatie, zonne-energie, ) Alles samen is dat dus: 1.860.570,85 euro of bijna 75 miljoen oude francs. Het schijnt dat daar ergens ook nog petanqueterreinen moeten bij komen. Hieronder zien jullie een foto van een deel van lot 2 en van lot 3.
Jullie zien dus dat er ook uitgaven bij zijn ten voordele van de jeugd. Wat worden zij toch verwend! De jeugdsite werd ingehuldigd op 27 juni 2012 in aanwezigheid van Vlaams minister Smet. Ook voor die installatie werd op geen honderdduizend euro gekeken. Tussen de straat en het voetbalgebouw is er ook nog onderstaand speelpleintje voor de kleintjes.
Iedereen zijn mening natuurlijk, maar ik vind dat allemaal nogal buitensporig.
Middelkerks voetbal
Middelkerke telt vier voetbalverenigingen: Gold Star Middelkerke-Leffinge, DAVO Westende, SC Lombardsijde en SK Spermalie. Ik heb daar op 13 december 2009 al eens uitvoerig over geschreven in een artikel Voetbal in Middelkerke en deelgemeenten. (zie map Sport) Ik had het daarin over de inkomsten en uitgaven van zon provinciale club, over de moeilijkheid om de eindjes aan elkaar te knopen en over de steun door de gemeente. De rekrutering van spelers besprak ik toen ook evenals de jeugdwerking die fel gecentraliseerd is in Middelkerke. Ik schreef toen dat we niet jaloers hoeven te zijn op Koksijde dat een ploeg heeft die speelt in derde nationale. Om zoiets in stand te houden is een enorm budget nodig. Voetbal draait meer en meer om geld en steeds minder om clubliefde en vriendschap. Gelukkig zijn er nog de vrijwilligers (meestal ouderen), die ook de voetbalverenigingen recht houden. Het werk van de tweeling Etienne en Gilbert Renty in Westende, bijvoorbeeld, kan dan ook nooit genoeg bewierookt worden. Ik schreef toen als besluit, terecht vind ik nog steeds, dat Middelkerke niet veel betekent op voetbalgebied. Ik staafde dat toen als volgt: Gelukkig redt Spermalie nog de eer. Daar hadden ze trouwens vroeger altijd sterke jeugdploegen. Sommige vragen zich af waarom de kleine ploegen hun krachten niet bundelen en fusioneren. Voorstellen daartoe worden steeds weer afgewimpeld wegens jarenlange betrokkenheid van bestuursleden, door te verschillende financiële toestanden of omdat fusies niet noodzakelijk toelaten naar een hoger niveau te klimmen en er ook te blijven. Veel bestuurslieden willen dat ook niet, perse.
Ik was dan ook verrast toen ik in het dagblad las dat Spermalie (tweede provinciale afdeling a) en Middelkerke-Leffinge (derde provinciale afdeling b) in het vervolg zouden samengaan als SK Spermalie-Middelkerke. Het initiatief zou uitgegaan zijn van Spermalie en botste op niet de minste weerstand van Middelkerke. De gesprekken zouden al enige tijd geleden opgestart zijn op vraag van het gemeentebestuur. Kersvers gemeenteraadslid Ronny Devriendt (CD&V) is de stichter en al 40 jaar de bezieler van de ploeg in Slijpe, die opkomt voor Slijpe zelf, Sint-Pieterskapelle, Schore en Mannekensvere, samen Spermalie. Volgens hun website zou zijn voetbalhart bloeden bij gebrek aan jeugdspelers en bestuursleden. De competitiewedstrijden van de nieuwe ploeg zullen in Spermalie afgewerkt worden. De terreinen van Middelkerke staan ten dienste van de beloften en de jeugd, en er zal daar ook getraind worden. Vanaf volgend seizoen zullen er ook opnieuw jeugdwedstrijden in Spermalie gespeeld worden. Een fusie is het niet want de vzw Middelkerke blijft bestaan. Er wordt dan ook gesproken over samenwerking. Waarom de wedstrijden niet in Middelkerke gespeeld worden, weet ik niet, maar dat zal zeker een onderdeel zijn van het compromis tussen beide ploegen. Ik ben beide terreinen eens gaan bekijken om ze te kunnen vergelijken. Dat van Middelkerke heeft natuurlijk meer mogelijkheden waaronder een tweede terrein en een betere tribune, maar dat van Spermalie is ook goed onderhouden en heeft ook een zeer degelijk kantinegebouw met voldoende sanitair. Spermalie speelde wel een reeks hoger waardoor Middelkerke dus promoveert. Het bestuur gaat er vanuit dat door de bundeling van twee clubs, elk met hun sterke en zwakke punten, één sterke ploeg kan gevormd worden. Volgens hen mag de toestand rooskleurig ingezien worden en zou de toekomst hierdoor verzekerd zijn. Ik kan ze alleen maar veel succes wensen.
Wat denk jij over de GAS boetes? Vind je het goed dat Middelkerke eraan meedoet?
De wet over de GAS-boetes wat houdt die in? Het systeem van de GAS-boetes of Gemeentelijke Administratieve Sancties is niet nieuw. Het bestaat al sinds 1999 en is uitgevonden door toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Luc Van den Bossche (SP-a). Aanleiding daartoe was dat storende vormen van overlast, tot wanhoop van vele burgemeesters, zelden of nooit vervolgd werden. Parketten hadden daar immers de tijd en de mankracht niet voor. In de federale kamer werd op 30 mei 2013 een strengere wet goedgekeurd. De gemeenten zouden nu in staat moeten zijn om de overlast aan te pakken. Er waren 109 stemmen vóór van de meerderheidspartijen en de N-VA, 15 stemmen tegen van Ecolo-Groen, FDF en LDD (dat is Jean-Marie Dedecker), en 9 onthoudingen van Vlaams Belang. Sommige beweren dat het strenger maken niet nodig was omdat het bestaand systeem goed werkt. De nieuwe wet houdt ondermeer in dat minderjarigen vanaf 14 jaar al een boete kunnen krijgen. Voorheen was dat 16 jaar. Concreet voorziet de wettekst dat de boetes verhogen tot maximaal 350 euro voor meerderjarigen en 175 euro voor minderjarigen. Ook is er sprake van een gemeenschapsdienst van maximaal 15 uur voor minderjarigen en 30 uur voor meerderjarigen, als alternatieve maatregel. De tekst verplicht de gemeenten, die in hun politiereglement GAS - boetes vanaf 14 jaar voorzien, de betrokken minderjarigen daarvan met alle mogelijke communicatiemiddelen in te lichten. Minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (CDH) beklemtoont dat het slechts uitzonderlijk zal gebeuren dat een minderjarige tot een boete van 175 euro wordt veroordeeld, vermits er eerst een verplichte bemiddeling wordt opgelegd. Pas wanneer die faalt, en de minderjarige ook niet akkoord gaat met een gemeenschapsdienst van maximaal 15 uur, wordt de boete effectief opgelegd. De burgemeester krijgt nu eveneens de mogelijkheid om een tijdelijk plaatsverbod op te leggen, wat betekent dat de betrokkenen zich niet op een bepaalde plaats mogen ophouden. Voorts zullen meer groepen ambtenaren boetes kunnen uitschrijven en zullen gemeenten de krachten kunnen bundelen. (zie verder) Nieuw is ook dat verkeersovertredingen kunnen bestraft worden via een GAS boete. Het gaat dan vooral om overtredingen op het stilstaan en parkeren. De wet treedt binnen zes maanden in voege. Op die manier hebben de gemeenten de tijd om zich voor te bereiden.
Als dat geen rare wet is! Toen ik in Het Nieuwsblad las dat zowel de burgemeester van Koksijde, Marc Vanden Bussche (Open VLD) als de korpschef van de zone Westkust Nico Paelinck lieten verstaan dat ze de nieuwe wet niet gaan toepassen, dacht ik dat moet een lapsus zijn want voor een 1 aprilgrap is het toch al te laat! Was dat geen insubordinatie of burgerlijke ongehoorzaamheid? Ik kende toen nog de inhoud van de wetswijziging niet, maar neen hoor: de wet stelt inderdaad dat de gemeente haar volledige vrijheid behoudt om te beslissen om het systeem van de gemeentelijke administratieve sancties al dan niet toe te passen. Met andere woorden: ze beslist autonoom of zij voor de sancties opteert, voor welke feiten ze dat wil doen en of zij deze sancties ook wil toepassen op minderjarigen. Mochten de belastingswetten toch ook maar op die manier opgesteld zijn! Als ik dan nog lees dat een minderjarige eerst moet gevraagd worden of hij/zij bereid is een gemeenschapsdienst uit te voeren, vooraleer een boete te krijgen, dan valt mijn mond helemaal open. Ik zal zeker weer ouderwets zijn? Maar ja, de tijden veranderen, nietwaar? Dat zal het wel zijn!
Nog enkele verduidelijkingen Je kan een GAS - boete krijgen voor alle overtredingen op de algemene politieverordening van de gemeente. Voorbeelden zijn het achterlaten van hondenpoep (en van paardendrollen?), overlast door blaffende honden, nachtlawaai, Enz Alle personen ouder dan 16 jaar en rechtspersonen (zoals bvb. een vzw of een vennootschap) komen ervoor in aanmerking. Het is de politie die deinbreuken, die kunnen leiden tot een GAS - boete, vaststelt
Wie legt de GAS - boete op? Het is de sanctionerende ambtenaar, aangewezen door de gemeenteraad, die de boete oplegt. De nieuwe wet zal het bestaande Koninklijk Besluit van 7 januari 2001 wijzigen dat vastlegt welke personen als sanctionerende ambtenaar aangeduid kunnen worden. In principe blijft dat de gemeentesecretaris of een andere gemeentelijk ambtenaar, met uitzondering van de ontvanger. Daarnaast kunnen voortaan ook, tegen een vergoeding,personeelsleden van intergemeentelijke samenwerkingsverbanden (Vlaams Decreet van 6 juli 2001) worden aangeduid. Ook een provinciale sanctionerende ambtenaar kan nog steeds, tegen vergoeding,worden aangewezen op voorstel van de provincieraad. Op die manier wil men bereiken dat de ambtenaar zo neutraal mogelijk optreedt.
Deze wetswijzigingen hebben al heel wat controversen uitgelokt. Iedereen heeft er plots een uitgesproken mening over. Op mijn vraag wat de korpschef van de Middelkerkse politie ervan vindt, verkoos hij zich van commentaar te onthouden. Laten we even de voor- en tegenstanders aan het woord. De uitspraken hieronder werden grotendeels overgenomen uit de diverse door mij vermelde bronnen.
Wat zeggen de voorstanders van de wet?
De overlast wordt er toch mee aangepakt en justitie wordt erdoor ontlast! Het parket en de politie moeten prioriteiten stellen. De kleine overlast waarvoor de GAS - boetes bedoeld zijn, vormen logischerwijze geen prioriteit voor het parket en voor de politie. De boetes kunnen dus een stok achter de deur zijn om kleinere vergrijpen zoals wildplassen aan te pakken.Die werken vaak het onveiligheidgevoel in de hand en blijven met de boetes niet langer onbestraft. De politie en het parket kunnen zich zo concentreren op ernstiger inbreuken.
Het is een flexibele wet! De grootte van het probleem is afhankelijk van de grootte van de stad. Zo zal nachtlawaai in Oostende een groter probleem zijn dan in Middelkerke. Elke gemeente kan de administratieve sancties invullen in functie van de lokale toestand en zo eigen prioriteiten leggen.
Dat is een efficiënte maatregel Wie een overtreding begaat, moet vaak maanden wachten voor hij zich voor de rechter kan verdedigen en een straf opgelegd krijgt. De GAS - boetes worden veel sneller afgehandeld, waardoor de straf direct op de handeling volgt. Die procedure is bovendien heel wat goedkoper.
Wat zeggen de tegenstanders?
Het bewijst het falen van het justitiebeleid Ik noem dit de institutionalisering van de verzuring, zegt Nico Paelinck, korpschef van de politiezone Westhoek. Het bewijst alleen het falen van het justitiebeleid. Dat had beter geïnvesteerd in meer personeel dan die taken naar de gemeenten over te dragen.
Geldboetes opleggen aan minderjarigen? Het zijn toch de ouders die betalen! Die jonge gasten geraken er op die manier al te makkelijk vanaf. Ze hebben meer deugd van enkele uren te helpen met bijvoorbeeld de reinigingsdienst als ze weer eens een vuilbak omgekieperd hebben. Dan pas beseffen ze wat ze aangericht hebben., zegt alweer Nico Paelinck.
De maatregel werkt gemeentelijke willekeur in de hand Het GAS - stelsel laat alle lokale overheden toe om, geheel naar eigen smaak en voorkeur, vormen van overlast buiten de wet te stellen en zonder proces te bestraffen. Wat begon als een verdedigbaar beleidsinstrument om tastbare vormen van maatschappelijke overlast - sluikstorten bijvoorbeeld - te bestraffen zonder justitie verder te overbelasten, is intussen scheef gegroeid tot een ronduit bedreigend systeem. De regering geeft een vage omschrijving van de feiten die met een GAS - boete mogen bestraft worden. De gemeenten kunnen dat zeer ruim interpreteren en bepalen zelf wat overlast is. Dat leidt soms tot bizarre regels en het straffen van onbenulligheden, en de burger weet nauwelijks nog wat wel en niet mag. De jongerenvoorzitters van vier van de zes regeringspartijen pleitten dan ook voor een nationaal register dat alle vormen van overlast samenbrengt.Het is namelijk niet gemakkelijk te bepalen wat overlast juist is en zeker niet om bij te houden wat in een welbepaalde gemeente mag of niet mag. Op een faceboekpagina werd opgeroepen om aan minister Joëlle Milquet een mail te sturen met de vraag om de reglementen van de 589 gemeentes en 195 politiezones op te sturen. Zo zou men niet voor onaangename verrassingen staan als men eens in een andere gemeente terechtkomt. Volgens de CD&V is de kritiek op de GAS - boetes vooral ingegeven door de amateuristische regels die her en der in Vlaanderen zijn ingevoerd. Hierna volgen de meest absurde.
Kortrijk: Verboden mensen te beledigen. Deinze: Het is tijdens carnavalsoptochten verboden opgeraapte confetti te gooien. Dendermonde: Verboden om met twee van een waterglijbaan naar beneden te glijden. Antwerpen: Eendjes voederen in het park en sneeuwballen gooien zijn verboden Beveren: Verboden vogelnesten te verwijderen. Leuven: Straatmuzikanten mogen niet vals spelen. Mol: Verboden iemand te laten schrikken. Hasselt-Zonhoven-Diepenbeek: Niet zitten op bankleuningen, geen kartonnen dozen verslepen. Enkel sinterklaas, zwarte piet, de Kerstman en de paashaas mogen nog het gelaat bedekken. Lokeren: Het beoefenen van waarzeggen, uitleggen van dromen, kwakzalverij en aanverwante praktijken is verboden. Mechelen: verboden een broodje te eten op de trap van de kathedraal
In het artikel in 'Het Nieuwsblad' over de op 30 mei 2013 goedgekeurde wijziging van de wet over de GAS boetes, zag ik dat men op een gewenste gemeente kan klikken om te zien of die gemeente daaraan meedoet en welke overtredingen er allemaal bestraft worden. Voor Middelkerke staat, spijtig genoeg, enkel aangegeven dat ze meedoen. Ik heb dan ook via de korpschef van onze politiezone, die mij doorstuurde, aan de gemeentesecretaris gevraagd wat het Middelkerks politiereglement voorziet, maar ik mocht spijtig genoeg (nog?) geen antwoord ontvangen. Als men op het net dat reglement opvraagt, dan krijgt men De pagina die u zoekt is ofwel verwijderd, of van naam veranderd of is tijdelijk niet beschikbaar.' Men zal er zeker nog aan bezig zijn! Ik geeft toe dat ik het wat laat gevraagd heb.
Ik heb al eens een artikel geschreven (zie map Dijk en Strand Welkom aan de Toerist) over wat al dan niet verboden is op de stranden van de badplaatsen. Ook dat loopt fel uiteen. Zo is bij ons het gebruik van draagbare radios, cassetterecorders en draagbare televisietoestellen verboden. Ik troostte de Middelkerkse toerist toen met het feit dat sommige andere badplaatsen veel strenger zijn. Vaak mag je daar niet luid roepen, zingen, fluiten of op een trompet spelen. De ijsverkoper mag er slechts zijn waar met gedempte stem aanprijzen. In één plaats verbieden ze zelfs te schelden. In een andere plaats zijn ook pianos verboden. In nog een andere is het niet toegestaan om vuurwapens af te vuren. Bij ons mocht dat toen allemaal wel, want het werd niet verboden.
De scheiding der machten is in gevaar Volgens sommigen zijn de GAS - boetes een aanslag op de fundamenten van onze rechtsstaat. Door de versmelting van wetgever en rechter in één instantie wordt de scheiding der machten uitgehold. De sanctie - ambtenaar van de gemeente is zowel rechter als vorderend magistraat en wordt nu ook nog bemiddelaar', zegt Nico Paelinck. Sommige vragen zich af wie de rechtzoekende burger dan nog beschermt tegen de willekeur van de burgemeester - rechter?
Leeftijdsgrens viseert jongeren De leeftijdsgrens voor GAS - boetes naar veertien jaar verlagen is erg omstreden. Veel organisaties die met het welzijn van jongeren en kinderen bezig zijn, waaronder Unicef, vinden dat kinderen met die boetes kunnen gestraft worden voor gedrag dat vroeger als normaal werd aangezien. De boetes zouden niet in overeenstemming zijn met het kinderrechtenverdrag.
Moeilijk aan te vechten In de procedure kan 'een verdachte' zijn zaak schriftelijk of mondeling verdedigen bij de GAS - ambtenaar.Wie dan effectief een boete krijgt, kan die aanvechten bij de politierechter. Voor personen tussen 16 en 18 jaar moet het dossier naar de jeugdrechtbank.Maar de verdediging is moeilijk, omdat de GAS - wet buiten de bestaande strafwetgeving staat. Een boete aanvechten kost natuurlijk ook geld en tijd.
De goedgekeurde GAS wetgeving rammelt langs alle kanten Het is een trieste dag voor de rechtsstaat, de democratie en het middenveld. Rechtswaarborgen ontbreken, rechtszekerheid kan niet gegarandeerd worden, de scheiding der machten glijdt verder af en kinderen van 14 komen in het vizier. Allemaal zonder ernstige evaluatie van de huidige wetgeving en zonder grondig onderzoek. Wanneer experts en middenveldspelers vroegen om gehoord te worden, was daar geen tijd voor.
Jongeren worden te vaak met overlast geassocieerd Als twintig jongeren een plein terroriseren, dan verkopen ze natuurlijk overlast. Als ze met drie op een bankje net iets te luidruchtig te keer gaan, dan is dat niet het geval. Jongerengedrag wijkt soms af, het stoort sommigen vaak en het kan in een aantal gevallen effectief leiden tot overlast. Toch kan de administratieve sanctie nooit bedoeld geweest zijn om een verbod op adolescentie in te voeren via een alternatief rechtscircuit dat zich onttrekt aan de gangbare democratische controle. Kattenkwaad en storende overlast mogen niet verward worden!
Om de protesten af te sluiten laat ik jullie even de tekst lezen van het liedje dat een moeder schreef om te protesteren:
Lieve schat, ik moet eens met je praten in je opvoeding zitten wat gaten k heb je veel leugens verteld bovendien van alles wat ik je heb geleerd was blijkbaar toch wel wat verkeerd het spijt me dat ik dat nooit heb gezien want je mag je niet verkleden schat luid zingend lopen door de stad geen broodjes eten op de trappen van de kathedraal als je lachen wil, zonder geluid ben je vrolijk, k wil niet dat je fluit dat kost te veel centjes allemaal vergeef me maar dat ik je stimuleerde om gek te doen, je zelfs leerde op je bezemsteel verder te vliegen dan ons huis en jij dan naar de bakker vloog in je beleving ging je echt wel hoog stralend lachend met een brood kwam je weer thuis maar je mag nu niet meer vliegen schat die bezemsteel hebben we gehad brood zullen wij wel met de wagen halen fantasie is niet meer toegestaan met hekserij is het voorgoed gedaan voor vrolijkheid moet je voortaan betalen
Besluit Verdraagzaamheid is natuurlijk aangewezen. Wij zijn ook jong geweest en we zijn allemaal wel eens ons boekje te buiten gegaan. Ik ben echter van mening dat GAS boetes een teken van zwakheid zijn. Beschikken de ouders, de leerkrachten en de wijkagenten dan niet meer over het nodige gezag om de jeugd in toom te houden? Kennen ze nog wel de normen die het onderscheid moeten aangeven tussen kattenkwaad en ernstige overlast. Is er wel voldoende samenwerking tussen de verantwoordelijken? Waarom worden de ernstige feiten niet door de overkoepelende overheid vastgelegd en waarom tenslotte laat men een kinderrechter niet gewoon zijn werk doen en echt onhandelbare jongeren kordaat tot de orde roepen?
Bronnen Opiniestuk van Bart Eeckhout in De Morgen van 29 mei 2013: Stop de verGASsing, nu het nog kan Artikel in De Standaard van 30 mei 2013 door jvt De pro's en contra's van de GAS - boetes Artikel in Het Nieuwsblad van 31 mei 2013 door Mark Maes: GAS - boetes voor jongeren vervangen door taakstraffen Artikel in Gazet van Antwerpen (overgenomen van Belga) op 31 mei 2013: Vlaamse Jeugdraad enorm verontwaardigd over goedkeuring GAS - wet Artikel in Gazet van Antwerpen van 31 mei 2013: GAS - boetes mogen geen vrijgeleide voor willekeur zijn Artikel in Het Nieuwsblad van 30 mei 2013 Dit zijn de gekste GAS - boetes http://www.vvsg.be/veiligheid/bestuurlijke%20handhaving/gas/pages/welkomgas.aspx http://www.vandaag.be/bizar/126813_moeder-maakt-liedje-tegen-gasboetes-video.html https://www.facebook.com/events/475776705830135/
Vijf en twintig jaar na het huidige een nieuw OCMW gebouw in Middelkerke
Hoe het allemaal begon In 1986 werd in de Sluisvaartstraat in Middelkerke een rusthuis gebouwd. Het kreeg de naam De Ril en het had/heeft een capaciteit van 60 bedden. De OCMW raad heeft enkele jaren geleden gevonden dat het aan vernieuwing en aan uitbreiding toe was en daarom moest er een nieuw gebouw komen waarvan men hoopte dat het in 2013 in gebruik zou kunnen genomen worden. Zo moest het gebouw er uitzien.
Wie zal dat betalen? Tijdens de periode waarin de plannen concreter vorm kregen, werd ook de procedure opgestart voor het aanstellen van een financieringsmaatschappij met projectbeheer. Dit houdt in dat de maatschappij een recht van opstal verwerft op de grond teneinde het gebouw te realiseren volgens de behoeften en vraag van het gemeentebestuur. Dat werd op 7 juli 2003 door de gemeenteraad toegestaan.
De houder van een recht van opstal heeft het recht om gedurende een termijn van maximaal 50 jaar gebouwen, werken of beplantingen op andermans grond te plaatsen. Hij betaalt hiervoor normaal een vergoeding aan de eigenaar van de grond (opstalvergoeding). Dat is voor dit project hier niet gebeurd. De opstalhouder blijft eigenaar van wat hij op de grond heeft geplaatst. Hij heeft het recht om deze opstallen weg te nemen bij de beëindiging van het contract, maar hij kan de eigenaar (=opstalgever) ook verplichten om de gebouwen tegen een vergoeding over te nemen. De opstalhouder is wettelijk verplicht om alle belastingen in verband met de grond te betalen.
De te financieren werken werden geraamd op 8.936.000 euro exclusief BTW en kosten van projectbeheer. De opdracht werd gegund bij wijze van de algemene offerteaanvraag. Aangezien de raming de limieten van de Europese bekendmaking overschreed (5.150.000 euro op 1 januari 2008), moest de opdracht Europees bekend gemaakt worden volgens de geëigende standaardformulieren. Er werd één offerte ontvangen, namelijk van Dexia Bank NV, nu Belfius genoemd. In de gemeenteraad van 14 december 2006 werd de financiering met projectbeheer goedgekeurd. Per definitie betekent dit dat Dexia, tegen betaling, het toezicht en beheer, de verantwoordelijkheid en de financiering voor zijn rekening zou nemen. De bank noemt dat systeem de ideale oplossing voor alle bouwprojecten. Volgens hen kunnen de gemeentelijke investeringen, dank zij deze formule voor 100 % gefinancierd worden. Bovendien kan een beroep gedaan worden op hun ervaring en kennis op het vlak van vastgoedprojecten. Op die manier kan de gemeente rekenen op een onberispelijke kwaliteit voor alle facetten van het bouwproces, zoals kostenbeheer, timing en technische aspecten (dank zij permanente technische controle).
Dexia: Voor de concrete uitwerking van uw project kunt u een beroep doen op een gespecialiseerd technisch team dat in nauw overleg met uw organisatie een aantal cruciale taken zal uitvoeren en steeds volgens de geldende voorschriften. Ons team zorgt voor de vereiste publicaties, analyses van de bestekken en offertes, een budgettaire follow-up, bezoeken aan de bouwplaats enz. De gemeente wordt maximaal gespaard van administratieve en technische rompslomp, er wordt tijd en dus geld bespaard. Dat is vooral gunstig bij de bouw van een ziekenhuis of rusthuis omdat daar nog tal van administratieve bepalingen en technische verplichtingen bijkomen. Tijdens het hele project houden we contact met u, zodat u indien nodig ook altijd wijzigingen kunt aanbrengen. Zodra de werkzaamheden afgelopen zijn, kunt u het gebouw in gebruik nemen. Pas op dat ogenblik dient u de verschuldigde periodieke aflossingen te betalen, zoals bij een klassieke financiering.
Dexia stelde dus ook een extern persoon aan die voor hen de werken moest volgen. Deze persoon zou om de 2 weken op de werfvergaderingen aanwezig moeten geweest zijn. In dit project was deze coördinator ook de veiligheidscoördinator. De wijze van gunnen en lastenboeken werden goedgekeurd door de gemeenteraad. De gunning aan de inschrijver werd door het college goedgekeurd. Ik neem aan dat wanneer budgetten overschreden werden, het gemeentebestuur hiervan op de hoogte gesteld werd zodat de nodige bijsturingen konden gebeuren. Dexia/Belfius moest na elke betaling van facturen een kopie van de factuur overmaken aan de financiële dienst samen met een overzicht van de reeds betaalde facturen. De door Dexia betaalde facturen betreffen bedragen excl. BTW, gezien onder BTW- stelsel gebouwd werd.
De bank neemt natuurlijk niet al dat werk voor zijn rekening voor de mooie ogen van de Middelkerkse politici. Naast de financieringskosten, moeten ook nog kosten voor projectbeheer betaald worden. Volgens sommigen zou de formule financiering met projectbeheer nog een aantal andere voordelen bieden. Vooreerst op financieel gebied. De eigen financiering kan er enkele jaren door uitgesteld worden. Het zou ook mooi meegenomen zijn dat de BTW op het einde van de werken in één keer wordt gefactureerd, zodat op die bedragen tijdens de duur van de bouwwerken geen rentelasten rusten, waardoor de leninglasten lager liggen. Er gaan echter ook stemmen op tegen deze financieringswijze. Ook de lokale lijst Dedecker is er, volgens hun website, schijnbaar maar een koele minnaar van, omdat het volgens hen een dure zaak is. Voor het project van het zorghuis kost de projectbegeleiding 145.000 euro (excl. BTW). Volgens de lijst Dedecker zou de architect, die de projectopvolging en veiligheidscoördinatie op de werf zelf doet, nog eens apart moeten betaald worden. Zij beweren dat Dexia/Belfius enkel de administratieve begeleiding van het project verzekert: facturatie, vergunningen en dergelijke. Daarom vragen ze zich af of dan echt niemand van de vijfkoppige administratieploeg van het OCMW in staat was om dat werk zelf uit te voeren. Wie moet ik nu geloven? Wat is er nu juist in die 145.000 euro begrepen? Bovendien zou één en ander nog niet definitief door de wetgever geregeld zijn en moet er nog steeds gehandeld worden binnen een gedoogbeleid conform de voorwaarden omschreven in de omzendbrief van 18 juli 2008.
De voorbereiding van de werken Op 24 februari 2010 startten de voorbereidende werkzaamheden. De oude loods van de dienst Bouw en Renovatie werd met de grond gelijk gemaakt. Het gebouw is bij veel inwoners gekend als de voormalige drankcentrale Vanhoutte. En daarvoor deed het dienst als loods van het aannemersbedrijf van wijlen senator Willy Declerck. Nadat de drankcentrale op het einde van de jaren tachtig naar de Oostendelaan verhuisde, bracht het OCMW er het sociaal atelier Bouw en Renovatie in onder. In dat project probeerde men langdurig werklozen en ongeschoolden een gedegen opleiding te geven. Toen die een onderkomen vonden in een nieuw complex, konden de afbraakwerkzaamheden beginnen.
De werken Het ontwerp is van het architectenbureau Verbeke en Verstraete, Vlinderstraat 2 in Oostende, de Oostendse dochter van Mebumar. Het bureau bouwt ook het woon- en zorgcentrum Rustoord voor 90 bejaarden in Oostende. Het OCMW - personeel kreeg de gelegenheid zijn wensen voor noodzakelijke voorzieningen kenbaar te maken aan de architect. Dat vind ik een wijze beslissing! Aan de inkomgevel moest de ruim beglaasde cafetaria het uitkijkpunt bij uitstek worden . Aan de leefruimtes, werden per verdieping balkonterrassen voorzien. Een opmerkelijke bovenbouw met ovale open lamellenconstructie rond de technische ruimtes die met een dynamische led-verlichting uitgerust werd, springt in het oog.
De werken door de Algemene Ondernemingen Chris Vuylsteke nv begonnen op 30 april 2011 met een eerste wandzetting, dus niet met een eerste steenlegging. Er werd namelijk een unieke bouwmethode toegepast. Het procedé bestaat erin dat de bakstenen die uit Duitsland afkomstig zijn, eerst in Nederland werden verlijmd om als afgewerkte wand naar hier te worden gebracht. Op het bord hieronder kunnen jullie zien wie allemaal bij de bouw betrokken was.
Ziehier enkele fotos van de werken, genomen op 20 februari 2012.
Hoeveel zal dat kosten? De kostprijs bedraagt 11,7 miljoen euro zonder de omgevingswerken, maar de helft wordt gesubsidieerd door de Vlaamse overheid. De provincie betaalt 600.000 euro. De goedkeuring van de toelagen liet evenwel een tijdje op zich wachten. Daarom startten de werkzaamheden later dan aanvankelijk gepland. De uiteindelijke kostprijs zou volgens voorzitter Gilliaert 13 miljoen 900 duizend euro bedragen.
Welk gebruik zal van het nieuw gebouw gemaakt worden? Het nieuw centrum zal plaats bieden aan 75 bewoners. Daarnaast is ook een kortverblijf gepland voor drie personen en op het gelijkvloers een dagverzorgingscentrum voor zo'n vijftien gebruikers. Met dat dagcentrum wil het OCMW de ouderen zo lang mogelijk in hun vertrouwde thuisomgeving laten wonen, terwijl ze er overdag alle nodige zorgen kunnen krijgen. In het nieuw woon- en zorgcentrum zijn alle kamers éénpersoonskamers, al zullen voor personen die willen samenwonen ook enkele koppelkamers gereserveerd kunnen worden. Het nieuw centrum is ingedeeld in leef- en woongroepen van ongeveer vijftien personen. Zo zal elke groep kunnen beschikken over zijn eigen daglokaal, een eethoek en een keukentje. Er is een doucheruimte en een badkamer per leefgroep met alle mogelijke bewegings- en ondersteuningsvoorzieningen. Dat is een grote verbetering ten opzichte van het oud gebouw waar slechts twee badkamers voorzien werden voor 60 bewoners. Het centrum wil zich vooral toespitsen op personen die continu hulp nodig hebben, met bijzondere aandacht voor dementerende patiënten. Ik hoorde een genodigde zeggen dat gelijkt meer op een ziekenhuis dan op een rusthuis en daar zit veel waarheid in, natuurlijk.
Wie kan/mag er bewoner worden van het rust- en verzorgingscentrum? Er is heel wat veranderd aan de voorwaarden om opgenomen te kunnen worden in het rust- en verzorgingscentrum. Zo kan een bejaarde voortaan pas inschrijven als hij of zij minimum vijf jaar in Middelkerke gedomicilieerd is. Voor wie niet in de gemeente woont, moet zoon of dochter voortaan ook al minstens vijf jaar in Middelkerke gedomicilieerd zijn om in aanmerking te komen. Voorheen volstond het om op het ogenblik van inschrijving in Middelkerke te wonen of er een familielid te hebben. Het gebeurde dan ook dat mensen zich in Middelkerke domicilieerden om in aanmerking te komen voor opname, zonder dat ze een band met de gemeente hadden. Ook wie er ergens een neef of nicht wonen heeft, maar zelf niet in de gemeente woont, komt in tegenstelling tot vroeger niet langer in aanmerking. Gezien de lange wachtlijsten worden nog alleen mensen opgenomen die een duurzame band met onze gemeente hebben. En ook de leeftijdsgrens voor opname is inmiddels opgetrokken tot 65 jaar. Wie aan alle voorwaarden voldoet, maar zich nog goed voelt, wordt niet eens op de wachtlijst opgenomen. Ik heb daar geen problemen mee, want ik vind dat leven in zijn gewone omgeving door niets kan overtroffen worden, zolang het gaat natuurlijk. Men spreekt ook niet meer van een rusthuis maar van een woon- en zorgcentrum. Herinneren jullie zich nog de tijd dat men dat een oudemannenhuis noemde? Heel lang geleden waren dergelijke huizen immers enkel voor mannen bestemd opdat die er hun oude dag zouden kunnen slijten. Ik hoorde ter plekke dat een vrouwtje van 91 jaar zojuist haar aanvraag gedaan heeft en dat ze de vijftigste plaats bekleedt.
En je moet het ook nog kunnen betalen: 54 euro per dag is de nieuwe prijs. Dat is toch niet niks, hé? Dat schijnt ook de prijs te zijn die men in Ten Anker in Nieuwpoort (een privé huis) betaalt. Daar komen echter nog allerlei kosten bij: remgeld huisarts en medicatie, hospitalisatiekosten, ambulancekosten, specifieke verzorgingsproducten ( zalf, lotions, ), telefoon, kapper, pedicure, , kinesitherapie voor de residenten die niet in een RVT statuut opgenomen zijn, naamtekenen en wassen van het persoonlijk linnen, mutualiteitbijdragen en bijdrage voor de zorgverzekering, consumpties in de cafetaria (alle andere dranken dan degene die in het WZC op de kamer en aan tafel aangeboden worden), kosten voor sondevoeding ten bedrage van de tussenkomst die de bewoner ontvangt van de ziekteverzekering, kosten voor begeleiden van externe consultaties door personeel van het WZC, kosten voor het leegmaken van de kamer bij ontslag, wanneer dit door personeel van het WZC dient te gebeuren. Het bestuur van de De Ril vindt dat geen buitensporige prijs en vergelijkt die met Haerlebout, het woonzorgcentrum van de Christelijke Mutualiteit (CM) dat op 1 juli 2013 in de Duinenweg, op de terreinen van home Pierre Julien, zijn deuren opent. Daar zal de dagprijs 57 euro bedragen. Hoeveel men per dag zal moeten betalen in Westduin, het gepland privé woon- en zorgcentrum dat in het najaar van 2014 ook 145 plaatsen beschikbaar zal stellen in de Badenlaan in Westende-bad, dat weet ik nog niet. Uit onderzoek van de sociale dienst van De Ril zou gebleken zijn dat het aantal residenten die ingevolge de verhoging van de dagprijs bijkomende financiële steun zullen nodig hebben, slechts in zeer beperkte mate zal stijgen. Dit heeft te maken met het feit dat bewoners van een rusthuis een aantal bijkomende tegemoetkomingen krijgen, zoals van de zorgverzekering en voor bewoners met een lager pensioen ook voor hulp aan bejaarden. Voor dat laatste wordt er nagegaan welke de invloed is van uw handicap op uw dagelijkse activiteiten. Al naargelang de ernst kan een bedrag ontvangen worden tussen 81,81 euro en 549,15 euro per maand. Bovendien wordt de stijging van de dagprijs voor de bewoners die vóór de verhuis naar de nieuwbouw opgenomen werden, in fasen doorgevoerd: een eerste stijging vanaf 1 juli 2013, een tweede vanaf 1 januari 2014 om uiteindelijk pas vanaf 1 juli 2014 de dagprijs van 54 euro te betalen.
De plechtige opening op 25 mei 2013 Op zaterdag 25 mei werd dus het nieuw woon- en zorgcentrum plechtig ingehuldigd. Je kon er natuurlijk niet naast kijken. Naast de ingangsdeur staat een reuzengroot beeld van cowboy Henk. Vanaf 10u30 werden de genodigden officieel onthaald. Op dat ogenblik stond de OCMW voorzitter aan de ingangsdeur met twee raadsleden. Later kwam daar het voltallig college bij. Ze mochten in totaal 270 genodigden begroeten.
In de gang hangen nog drie werken van de hand van Herr Seele, pseudoniem van Peter van Heirseele (Torhout, 13 april 1959), een Vlaams/Oostends kunstenaar, striptekenaar, programmamaker, scenarioschrijver, ... die een goede maand geleden door zijn vrouw beschuldigd werd van partnergeweld. Jullie zien hieronder Kamagurka alleen of samen met Herr Seele vóór de verschillende doeken.
Ik vroeg een personeelslid wat de idee daarachter was en ze antwoordde me dat de doeken een luchtige sfeer scheppen in het centrum. Ik kan daar wel mee instemmen, alleen het reuzenbeeld buiten vind ik er teveel aan. Schijnbaar denken sommigen daar anders over. Om te poseren is het beeld alleszins geschikt, zoals hieronder blijkt.
Na het bewonderen van de kunstwerken werden de aankomende genodigden zoet gehouden met een versnapering en een drankje in de cafetaria De Dronkenput. Dat waren: provincieraadsleden, schepencollege en secretaris, gemeenteraadsleden, OCMW raadsleden van Middelkerke en van andere gemeenten, al wie van dicht of van ver betrokken was bij de bouw en bij de subsidies, de dokters die de patiënten medisch verzorgen, leveranciers, de personeelsleden van het OCMW weliswaar zonder partners, de pers. Wie ik (bij manier van spreken) gemist heb, zijn Jean-Marie Dedecker en enkele van zijn mederaadsleden uit de gemeenteraad. Niet iedereen die nog actief is, is natuurlijk vrij op zaterdag. Er was voorzien dat de hiernavolgende autoriteiten vanaf 11 uur het spreekgestoelte zouden betreden. Dirk Gilliaert, de OCMW-voorzitter van CD&V, opende de bijeenkomst en hij deed dat op een degelijke en duidelijke manier. Hij bedankte de halve wereld en vergat ook de vrijwilligers niet die grote diensten bewijzen aan het centrum. Hij werd gevolgd door Janna Opstaele, de burgemeester, die het ook verre van slecht deed en die ook vond dat zij die halve wereld zeer dankbaar moet zijn. Als spreker was ook Carl Decaluwé (CD&V), gouverneur van West-Vlaanderen en sponsor voorzien, maar hij bleek verontschuldigd te zijn. Ik weet niet waarom. Dat werd echter gecompenseerd door de aanwezigheid van federaal staatssecretaris Hendrik Bogaert (CD&V). Hilde Crevits, Vlaams minister van mobiliteit en openbare werken (CD&V) en sponsor sprak tenslotte ook, na haar aankomst. Ik heb het nog nooit anders geweten in Middelkerke bij de zeldzame gelegenheden waarop ik aanwezig ben, maar om 11u30 was de minister (van mobiliteit!) er nog steeds niet omdat ze in de file zat. Waarom vertrekken de autoriteiten niet wat vroeger? Ik erger me daaraan omdat ik het arrogant vind als iemand zoveel mensen op zich laat wachten. Zij is wel sympathiek en was tegen haar gewoonte in (volgens haar eigen zeggen), gekleed in helle kleuren. Ik noem haar soms, als ik haar hoor op TV, het ratelmachientje omdat ze zo veel en ook zo rap spreekt. Ze geeft soms de indruk het allemaal ineens te willen zeggen. Wat ze zei was wel zinvol en ook haar dank voor iedereen bleef niet achterwege. Het leek dus wel wat op een CD&V bestorming van de Open VLD burcht van Middelkerke. Tenslotte gaf Philippe Van den Abeele, die de dagelijkse leiding heeft over het zorgcentrum, praktische richtlijnen voor het verder verloop van het feest.
Om 12 uur werd het centrum officieel geopend (ik heb wel het lint niet zien doorknippen) waarna de geïnteresseerden rondgeleid werden in de nieuwe gebouwen. Er waren negen groepen voor een goed georganiseerde rondleiding, waarbij elke groep één leefgroep bezocht. De kamers met eigen toilet, met digitale televisie en internet en met hospitaalbed leken mij zeer goed. Een bijzondere troef is een verschuifbare wand in de kamers. Daardoor is er overdag toegang mogelijk en is er 's nachts privacy en een directe toegang tot het sanitair voor de bejaarde. Alle kamers zijn aan de buitenzijde van het gebouw gelegen, waardoor de bewoners zicht hebben op een ruime omgeving. Aangezien ze niet allemaal op het gelijkvloers gelegen zijn, zijn er natuurlijk liften voorzien. Er is voor elke groep een ruime leefruimte.
De leefgroepen kregen elk een naam die verband houdt met het bouwkundig erfgoed van Middelkerke: Villa Cogels, Watertoren Rotonde Les Zéphyrs en Belle Vue. Ik vroeg op welke basis de indeling in leefgroepen gebeurde en er werd mij verzekerd dat het niet de bedoeling was dementerenden en niet - dementerenden te scheiden maar dat een expertenteam (of een gezamenlijke beslissing) voor de samenstelling van de groepen gekozen had. Ik dacht namelijk dat de leefgroepen volledig van elkaar zouden verschillen, bijvoorbeeld dementerende ouderen apart, naast lichamelijk zorgbehoevende ouderen en naast ouderen die palliatieve zorgen toegediend krijgen. Het zijn hier dus gemengde groepen.
De Sluuze vond voorzitter Gilliaert een gepaste naam voor het dagverzorgingscentrum dat einde 2013 opent, omdat het doel van een sluis erin bestaat het niveauverschil tussen twee waterpeilen te overbruggen. Hier moet het een overgang worden tussen de thuissituatie en de definitieve opname in het WZC.
Een uitgebreide receptie, met vlees- en visbuffet met veel Cava en veel bieren en begeleid door een muzikaal ensemble, die tot 16 uur zou duren, moest de dag beëindigen. Groots opgevat? Ja, zoals altijd, maar ze zullen zeker gedacht hebben dat dit er nog wel bij kon, bij die bijna 14 miljoen euro.
Wat gebeurt er met het oud gebouw? Met de bouw van het nieuw OCMW had men dus eigenlijk niet de bedoeling bijkomende capaciteit te creëren. Er zijn slechts een 15 tal plaatsen meer dan in het oud gebouw. Ter staving daarvan: bij besluit van de administrateur-generaal van het Vlaams Agentschap Zorg en Gezondheid van 9 oktober 2006 wordt bepaald : Artikel 1. Het besluit van 2003 wordt als volgt aangepast : « Aan het OCMW van 8430 Middelkerke wordt de voorafgaande vergunning verleend voor het bouwen van een rusthuis met 75 woongelegenheden, ter vervanging van het bestaande rusthuis« De Ril », Sluisvaartstraat 17, te 8430 Middelkerke ». Jullie zien hier een foto van het oud gebouw en één met een stuk ervan naast de serviceflats.
Het oud gebouw zou niet meer voldoen aan de moderne verzorgingsnormen. Men zou er een dienstencentrum in onder brengen en kantoren, met eventueel een Sociaal Huis. Eigenlijk is dat nog een vaag voornemen dat nog concreet moet gemaakt worden. Het zal dus eigenlijk leegstaan en als er niet vlug een ernstige bezetting gebeurt, dan kan dat enkel leiden tot verwaarlozing. Waarom men het oud gebouw niet blijft gebruiken, samen met het nieuwe, en het geleidelijk afbouwt en bezet met andere diensten, is mij een raadsel. En niet voor mij alleen, want de lijst Dedecker (zie website) denkt er schijnbaar hetzelfde over. Zij stellen zich ook vragen over de lopende geruchten. De ene zegt dat de dienst welzijn er zijn intrek zal in nemen, de andere spreekt van het gebruik van de keuken om keukenpersoneel op te leiden. Zijn dat eigenlijk geen beslissingen die zouden moeten genomen worden vooraleer een nieuw gebouw op te richten?
Besluit Het is een prachtig nieuw gebouw, met al de nieuwste snufjes ingericht, met ruim gebruik van de nieuwe informaticamiddelen, met ultramoderne communicatiemiddelen, met de beste voorzieningen om het personeel toe te laten de beste zorgen toe te dienen aan de bejaarden. Dat is ook nodig met de toekomstige concurrentie. De bouwprijs is dan ook navenant. Het personeel mag van geluk spreken dat het bestuur royaal omgaat met het geld van de belastingbetaler. Ik vond het persoonlijk wel een beetje vroeg om na 25 jaar (en voor sommige onderdelen nog minder) het oud gebouw, dat nog in uitstekende staat verkeert, af te schrijven. Ik woon al 40 jaar in mijn huis en ik zou ook liever in een supermoderne woning gehuisvest zijn. Ik moet echter de tering naar de nering zetten. Het schijnt dat de Vlaamse gemeenschap liever een nieuw gebouw hielp bekostigen in plaats van het oude te renoveren en te moderniseren. Ik zou graag eens de studie zien die tot dat besluit leidde. Om mee te gaan met de snelle technische vooruitgang en met de druk van het opbod van andere kustgemeenten, zal men toch straks niet om de tien of vijftien jaar een nieuw OCMW gebouw oprichten, zeker?
In een later artikel zal ik het ook nog wel eens hebben over de groei van de woon- en zorgsector in de gemeente, met straks vier centra, De Ril, Tara, Haerlebout en Westduin.
Middelkerke: van Janna, een burgemeester vol dynamiek tot Jean-Marie, een schendbare oppositieleider
De dynamiek van Janna Opstaele
Zopas vond ik een nieuw nummer van Open VLD blik in mijn bus. Als blogschrijver ben ik daar altijd dankbaar voor, omdat er vaak iets bijzonders is aan de inhoud en aan de vorm en omdat er altijd wel één of andere uitspraak van de blauwe partij vraagt om tegengesproken te worden. Het gaat om het nummer 1 van de vierde jaargang. Dat begrijp ik eigenlijk niet zo goed. Ik heb voor het ogenblik zeven nummers in mijn bezit: jaargang 1/1 Jan 2009 1/2 Apr 2010 1/3 Dec 2010, jaargang 2/1 Apr 2011, 2/3 Dec 2011, jaargang 3/2 Sep 2012 en nu jaargang 4/1 Apr 2013. Twee ontbreken, heb ik niet ontvangen of werden niet verspreid. Jaargang betekent alle afleveringen van een tijdschrift die in één jaar uitgegeven zijn. Zelfs als men dat niet per kalenderjaar bekijkt, dan waren er in januari 2013 vier jaar verlopen en het laatste nummer behoort dus tot het vijfde jaar, dus de vijfde jaargang. Niemand ligt daar natuurlijk wakker van.
De titel Ik had eerst de titel niet goed gelezen. Ik dacht toch wel eerst dat het over een vrouw vol dynamiet ging, zeker! Dynamische vrouw zal men zeker bedoeld hebben? Dynamiek is eigenlijk een afwisseling van snelle bewegingen, terwijl dynamisch betekent vol beweging, in volle vaart. Het gaat dus over burgemeester Janna en het zou mij sterk verwonderen als die de ene snelle beweging na de andere zou uitvoeren.
De vorm en de verantwoordelijke In het blaadje van vier bladzijden in A4 formaat heb ik vruchteloos gezocht naar een verantwoordelijke uitgever. Bij geen enkel onderdeel staat een schrijver vermeld. Artikel 299 van het Belgisch strafwetboek zegt daaromtrent het volgende: Hij die wetens meehelpt tot het uitgeven of verspreiden van enigerlei drukwerk, zonder dat daarin de ware naam en woonplaats van de schrijver of van de drukker zijn vermeld, wordt gestraft met gevangenisstraf van acht dagen tot twee maanden en met geldboete van zesentwintig frank tot tweehonderd frank of met een van die straffen alleen. De Open VLD van Middelkerke zal zeker het tweede deel van dat artikel inroepen, dat zegt: De gevangenisstraf kan echter niet worden uitgesproken, wanneer het drukwerk dat zonder de vereiste vermeldingen is uitgegeven, deel uitmaakt van een uitgave waarvan de herkomst bekend is door hetgeen daarvan vroeger verschenen is. Als we dus allemaal aannemen dat het waarschijnlijk wel van de Open VLD komt, dan is het in orde? Mogen we misschien niet weten wie verantwoordelijk is voor de inhoud van het partijkrantje ? Mogen we de schrijver van de artikels niet kennen? Als iemand klacht wil indienen tegen de inhoud, tegen wie moet die klacht dan gericht zijn?
De inhoud Zolang het blaadje bestaat, wordt het ondersteund door dezelfde blauwe sponsors. Hoofdsponsors, in werkelijkheid is er dat maar één, schijnen Schoorbakkehoeve en Limousin te zijn. Verder zijn er Huis Depoorter, Ter Duinen, De Wielingen en Optiek Everaert. Ik weet niet of het de bedoeling is de inwoners te informeren, maar eigenlijk is het voor een groot deel zelfverheerlijking. De mandatarisssen die ook al gedeeltelijk in De Sirene staan, nemen een leeuwenaandeel voor hun rekening. Het is wel het aprilnummer, maar ik heb het maar in mei ontvangen. Moest ik dan toch het artikel Wat u nog niet wist opvatten als een aprilvis? Met een smiley worden we ertoe uitgenodigd om te lachen, maar dat de oppositie in het parlement de Brusselse metro zou willen doorgetrokken zien tot in Middelkerke, dat vind ik echt niet grappig! Natuurlijk wil men hier de draak steken met enkele recente voorstellen van de Middelkerkse oppositie, maar er is zelfs geen schijn van waarheid in te bespeuren, wat toch een must is in een aprilgrap. Er wordt beloofd dat de volgende editie van Open VLD Blik wel grappiger zal zijn. De leukste vraag aan Janna de burgemeester en haar antwoord zullen er namelijk in verschijnen. Naast een portie propaganda voor de partij, wat normaal is in een partijkrantje, zijn er eigenlijk maar twee artikels, die de naam waardig zijn. Het eerste is een gesprek met de eerste vrouwelijke burgemeester van Middelkerke. Wie heeft dat geschreven en/of wie is de vraagsteller? Dat kan Janna zelf wel zijn! Vandaar ook mijn vraag naar de namen van de schrijvers. Het staat natuurlijk weer vol beloften, waarvan men zich kan afvragen waarom ze nog niet verwezenlijkt werden in de 12 fantastische jaren waarin Janna schepen was. Ik lees alvast dat er nieuwe wegen zullen ingeslagen worden maar dat dit allemaal betaalbaar moet blijven. Was dat maar waar! Hebben jullie al van besparingen gehoord, die de burger niet treffen? Janna wil ook een toeristisch beleid dat de economische motor volop doet draaien en zo alle deelgemeenten ten goede komt. Ik ben echt benieuwd hoe ze dat zal doen. Zullen de toeristen nu naar Wilskerke, Schore, Sint-Pieterskapelle of Mannekensvere gelokt worden? Ze zegt verder dat haar man het al gewoon is dat zij niet veel thuis is. Hoe doe je dat als man? Kennen jullie het spreekwoord gewend gelijk een duivel t branden? Of anders die van die boer die zijn ezel zeven dagen geen eten af. Toen het arme beest uiteindelijk van honger stierf, zei hij vol onbegrip: hij was het nu toch bijna gewoon!!!
Het tweede artikel gaat over Onze mensen in de kijker. Ik vind het altijd fijn dat men verdienstelijke mensen en vrijwilligers eens in de bloemen zet.
Jean-Marie Dedecker is zijn parlementaire onschendbaarheid kwijt
Op verzoek van procureur-generaal Liégeois heeft de plenaire Kamer van Volksvertegenwoordigers op donderdag 16 mei de parlementaire onschendbaarheid van Jean-Marie Dedecker opgeheven. Dat gebeurde met 85 stemmen voor het opheffen. 14 stemmen waren er tegen. Die kwamen onder meer van Vlaams Belang, Laurent Louis, Alexandra Colen en Dedecker zelf. Tenslotte waren er nog 35 onthoudingen van N-VA, Ecolo-Groen en FDF.
Waarom moet een parlementair onschendbaar zijn? Velen vragen zich af waarom een parlementair niet op dezelfde manier moet of mag behandeld worden als een gewone burger? De parlementaire onschendbaarheid wordt door de publieke opinie ervaren als een vorm van straffeloosheid, Dat is het dus niet. Het is geen persoonlijk privilege, maar een regeling die bedoeld is om de normale werking van het parlement te verzekeren. De artikels 58 en 59 van de grondwet daarover, luiden als volgt: Geen lid van een van beide Kamers kan worden vervolgd of aan enig onderzoek onderworpen naar aanleiding van een mening of een stem, in de uitoefening van zijn functie uitgebracht. Behalve bij ontdekking op heterdaad kan geen lid van een van beide Kamers, tijdens de zitting en in strafzaken, worden verwezen naar of rechtstreeks gedagvaard voor een hof of een rechtbank, of worden aangehouden dan met verlof van de Kamer waarvan het lid deel uitmaakt. Behalve bij ontdekking op heterdaad kunnen de dwangmaatregelen waarvoor het optreden van een rechter is vereist, ten opzichte van een lid van een van beide Kamers, tijdens de zitting en in strafzaken, alleen worden bevolen door de eerste voorzitter van het hof van beroep op verzoek van de bevoegde rechter. Deze beslissing wordt aan de voorzitter van de betrokken Kamer meegedeeld.
Dedecker: Waarom heb ik er iets op tegen om mijn onschendbaarheid te verliezen? Omdat dat een precedent zou scheppen voor anderen die ook onderzoek voeren - waartoe het parlementair mandaat dient. Als dat geen politieke daden zijn, dan weet ik het niet meer. Ik heb dankzij mijn parlementaire onschendbaarheid kunnen zeggen wat ik wou, morgen kan ik dat niet meer.
Professor Carl Devos: Parlementsleden staan in de rechtstaat niet boven de wet. In hun politiek functioneren moeten ze maximaal beschermd worden, maar ze mogen wel vervolgd worden als ze een contract niet volgens de regels opstellen. Zoals ze ook niet dronken achter het stuur moeten zitten.
Waarover gaat het hier eigenlijk? Op 28 januari 2013 heb ik het boek van Jean-Marie Eén tegen Allen Memoires uitvoerig besproken. Daarin legt hij uit waarom justitie hem al lang op de hielen zit. Voor alle duidelijkheid, herneem ik nogmaals mijn resumé van de feiten. Volgens Dedecker wilde Karel De Gucht hem, vanaf zijn toetreding tot de partij in 1999, enkel maar buiten pesten en vernederen. Hij noemt hem hoogmoedig of zelfs Keizer Karel. In 2008 werd De Gucht door het weekblad Humo beschuldigd van voorkennis bij de verkoop van Fortis-aandelen. Nog vóór het nieuws van de verkoop van Fortis aan Nederland bekend werd, zouden kennissen en familieleden aanzienlijke hoeveelheden aandelen verkocht hebben in het kantoor van Berlare. De zaak werd (op onbegrijpelijke manier?) geseponeerd. Rond dezelfde tijd werd Dedecker ook op de hoogte gesteld dat De Gucht zou gelieerd zijn aan de nieuwe eigenaars van het gerechtshof in Veurne. Dedecker zou grote onregelmatigheden vastgesteld hebben bij de verkoop van gerechtshoven, ingevolge de beslissing van de regering om 11 loten overheidsgebouwen te verkopen en dan terug te huren om op die manier gaten in de begroting te dichten. Dat principe heet sale-and-lease-back, dus verkopen en daarna zelf huren. Dedecker laakt dat systeem ten zeerste, omdat het de beste manier blijkt om snel rijk te worden maar vooral omdat de belastingbetaler de rekening moet betalen. Hij stelt bovendien vast dat de transacties uitgevoerd worden door inderhaast opgerichte maatschappijen, zonder eigen kapitaal. Volgens Dedecker zou De Gucht als voorzitter van de VLD een connectie gehad hebben met zon maatschappij en mee geprofiteerd hebben. Volgens Jean-Marie zijn de voorbeelden van gebouwen waarvoor, na de verkoop, gedurende jaren zotte en dure huurprijzen betaald werden, legio. De aangewende methode, met stromannen, geeft natuurlijk aanleiding tot schimmige toestanden. Toen Dedecker op een dood punt in Ierland aangeland leek, deed hij eind 2008 een beroep op een privédetective. Dat had als gevolg dat de pers in 2009 uitpakte met het nieuws dat hij een privédetective op De Gucht gezet had, terwijl het gevraagd onderzoek eigenlijk een investeringsmaatschappij betrof. Eén en ander zou echter gemanipuleerd zijn. Er ontbrak zogezegd een contract tussen de detective en JMD, waarin deze opdracht gaf om expliciet die maatschappij na te trekken.
De advokaat van J-M zag geen bezwaar in het opmaken en ondertekenen achteraf, aangezien de opdracht toch al uitgevoerd was.
De verdediging van Dedecker In het debat in de Kamer kreeg Dedecker een goed uur om zich te verdedigen. Hij gaf toe dat hij het contract met de detective pas na haar onderzoek opstelde en dat aan het contract met de detective pas achteraf werd toegevoegd dat ze ook een onderzoek in verband met het gerechtsgebouw van Veurne zou voeren. Maar hij bleef erbij dat hij een detective mocht inzetten tegen een minister. Daarover zegt professor Carl Devos: De aanstelling van een privédetective om in de papieren van een tegenstrever te duiken, was niet meteen de slimste zet van Dedecker. Het opent de weg naar een smerige vorm van politiek. Dedecker heeft geen politie noch staatsveiligheid, maar als al wie dat niet heeft, privéonderzoeken opent over tegenstrevers Zo komen we inderdaad dichter bij Russische maffiapraktijken. Dedecker legde uit hoe hij indertijd privédetective Marleen Ceyssens inschakelde. Ze werd hem aangeraden door Guy Geens en zijn vriendin Liesbeth Smeets, die toen allebei bij de LDD zaten, de eerste als voorzitter van de partij in Limburg. Ze moest enerzijds een patentonderzoek voeren rond zijn eigen bedrijf, en anderzijds nagaan wie er achter een vennootschap zat in verband met de verkoop van het gerechtsgebouw van Veurne. Ceyssens vond na twee maanden speurwerk niets van belang. Daarmee was de kous af, dacht Dedecker naar eigen zeggen. "Het onderzoek was daarmee voor mij begraven." Dat was in januari 2009. Volgens Dedecker is Geens nadien zelf op onderzoek uitgetrokken om via een misleide ambtenaar bij de sociale inspectie informatie op te vragen over de firma's die detective Ceyssens in haar onderzoek was tegengekomen. Die informatie zou hij dan aan de detective hebben bezorgd. In het dossier dat lekte, stonden ook privégegevens over het gezin van De Gucht. Jean-Marie beweert dat Geens in april het door hemzelf aangedikte rapport bij Ceyssens ontvreemdde en overmaakte aan toenmalig Open VLD kamerlid Hilde Vautmans die het verder doorspeelde aan Guy Verhofstadt en Karel De Gucht. De raadkamer van Hasselt oordeelde dat er geen redenen waren om aan te nemen dat Geens en Smeets documenten hadden toegevoegd aan het dossier dat privédetective Marleen Ceyssens had samengesteld. Daartegen tekende LDD beroep aan. Dedecker vroeg zich namelijk af hoe plots vertrouwelijke informatie over Jean-Jacques De Gucht in het dossier opgedoken was. En daarop word ik juist afgerekend. Met een "fijn uitgekiend scenario dat voortdurend werd gecontroleerd door Vautmans, werden de media bespeeld. Naar het belang van Geens en zijn vriendin Liesbeth Smeets in de zaak heeft Dedecker naar eigen zeggen het raden, al merkte hij wel op dat "de aantijging dat ze 50.000 euro zouden hebben ontvangen van Open Vld om het dossier naar hen door te spelen", nooit werd onderzocht. Naar het schijnt zouden ze nu toch doorverwezen zijn naar de correctionele rechtbank. Zouden ze dan toch iets op hun kerfstok hebben? LDD beschuldigt Geens en Smeets van valsheid in geschrifte, laster en eerroof en het toebrengen van schade. 'Als zij vrijgesproken worden, gaan wij opnieuw in beroep.' Dedecker had het over een "mini-Watergate", omdat het over de vernietiging van zijn partij ging: een politieke en gerechtelijke afrekening. Tot slot voerde Dedecker aan dat procureur-generaal Liégeois het verzoek om zijn immuniteit op te heffen, met zeer merkwaardige argumenten heeft gestaafd. "Mijn advocaat heeft de commissie voor vervolgingen gewezen op de juridische anomalieën in het verzoek, omdat het niet de eerste keer is dat procureur-generaal Liégeois zich waagt aan de politieke sturing van gerechtelijke dossiers."
Wat is nu het gevolg van dat opheffen van Dedeckers parlementaire onschendbaarheid? Dat betekent dat hij in deze kwestie gerechtelijk kan vervolgd worden. In alle andere kwesties behoudt Dedecker zijn onschendbaarheid. Dedecker kan nu vervolgd worden voor medeplichtigheid aan valsheid in geschrifte in een zaak met een privédetective. Een veroordeling zou een streep door zijn politieke carrière betekenen: zijn kiesrecht zou bijvoorbeeld tijdelijk beknot kunnen worden. Dat is een groot probleem voor Jean-Marie Dedecker, want volgens de peilingen gaat het nu reeds zeer slecht met zijn partij. Dedecker weet niet wat zijn politieke toekomst hem zal brengen: 'Het kan vriezen of dooien', zei hij in Villa Politica.
Besluit Janna Opstaele betreurt, in het hierboven aangehaald interview in haar partijkrantje, dat de oppositie soms de regels van het fatsoen overschrijdt in de gemeenteraad. Ik zou ook graag eens haar mening horen over de manipulaties door haar partij in het dossier Opheffen van onschendbaarheid van Jean-Marie Dedecker.
Westende zendt zijn zonen en dochters uit en krijgt er broeders en zusters voor terug op de Roepingsdag op 27 augustus 1961
Wat houdt een roeping eigenlijk in? Volgens Wikipedia is dat het subjectieve idee dat iemand heeft dat hij een taak te volbrengen heeft. Deze taak kan ook maatschappelijk zijn (arts, verpleegster, leerkracht, ) maar ik wil het hierna enkel hebben over de geestelijke roeping waardoor iemand predikant, priester, broeder, zuster, missionaris of diaken wordt. Dat houdt natuurlijk heel wat meer in dan het volbrengen van een taak. Laten we daar eens wat nader op ingaan. Het ligt geenszins in mijn bedoeling de katholieke kerk te bewieroken of af te breken. Mijn kernpunt is de roepingsdag die op 27 augustus 1961 in Westende plaatsvond. In het kader van deze druk bijgewoonde bijeenkomst, kon ik niet anders dan mij afvragen waarom er in de voorbije decennia een geleidelijke maar grote terugloop was van het aantal roepingen. Jullie zullen het ook wel vanzelfsprekend vinden dat ik, als leek, zelf niet in staat ben het antwoord daarop te geven. Ik moest dus de mosterd halen bij beter geïnformeerde die ook meer betrokken zijn bij de materie. Getuige daarvan de onderstaande paragraaf die soms wat geleerder aandoet dan wat jullie van mij gewoon zijn.
Voelen jongeren zich dan niet meer geroepen? Het woord 'roeping' is een geladen woord. Jongeren geven vaak te kennen dat ze er een zekere achterdocht tegenover koesteren. Wellicht hangt dit samen met het feit dat zij het soms moeilijk hebben met engagementen op lange termijn. Een andere oorzaak van deze achterdocht ligt bij de expliciet religieuze invulling van het begrip hoewel roepingen zich op vele manieren kunnen manifesteren. In de media wordt ook dikwijls over de religieuze roeping gesproken met een negatieve (of spottende) connotatie. Het zijn vooral berichten in de aard van in het seminarie te X schreef geen enkele kandidaat zich in of het aantal roepingen is weer gedaald ten opzichte van vorig jaar, enz. Het aanzien van de kerk, dat in de voorbije jaren een lelijke deuk gekregen heeft, speelt daarbij ook een rol. Mensen laten zich tegenwoordig zelfs ontdopen. Op de website http://www.knr.nl/documenten/lezingfrBianchi.pdf heb ik een opsomming gevonden van de redenen die aan de basis zouden kunnen liggen van het laag aantal roepingen dat vandaag genoteerd wordt. Allereerst sociologische : het teruglopen van de geboortes, het feit dat je steeds zeldzamer grote gezinnen aantreft (en verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat veel roepingen tot het priesterschap en het religieuze leven voortgekomen zijn uit gezinnen met veel kinderen), het verminderen van het aantal christenen (het christendom is in de minderheid geraakt). Op economisch vlak heeft de algemeen toegenomen welstand het panorama radicaal veranderd, vergeleken met de naoorlogse jaren die een opbloei hadden laten zien van priester- en kloosterroepingen in een context van armoede en gebrek. Op cultureel niveau wordt gesproken over onze maatschappij als over de eerste posttraditionele maatschappij. De breuk met de traditie vormt een belangrijk element in de crisis van het geloof en in de overdracht ervan, hetgeen ook leidt tot een zwakkere greep van het kerkelijk instituut op het leven en bewegen van personen. De secularisatie, en heden ten dage misschien de secularisatie van de secularisatie, is nóg een oorzaak, vanwege de opkomst van een cultuur die gekenmerkt wordt door het nihilisme en door de technologie- en informaticasamenleving. Al deze factoren hebben ertoe bijgedragen de christelijke wereld te verwijderen van een maatschappij die tot op de dag van gisteren veelal doordesemd was van de Kerk. Deze crisis van het christendom brengt vanzelfsprekend een crisis van het religieuze leven met zich mee. Een groot deel van de congregaties die gesticht zijn met een bepaald doel sociaal, hulpgevend, caritatief... hebben inmiddels de ervaring opgedaan, dat het zo specifieke principe dat aan hen leven heeft gegeven, zich nu transformeert tot een principe dat leidt naar de dood : het maakt hun tegenwoordigheid doelloos en misplaatst. Andere factoren, die beslist niet gunstig zijn voor het ontstaan van nieuwe roepingen, vinden we op kerkelijk gebied : de onbekendheid met de fundamentele waarheden van het geloof, zelfs onder christenen die praktiseren, het feit dat de geloofswoorden en gebaren vandaag niet meer voor zichzelf spreken maar steeds weer moeten worden uitgelegd, hernieuwd, gerechtvaardigd, de stemming van vermoeidheid en frustratie tenslotte, die men bespeurt in talloze christelijke gemeenschappen. Zij ontdekken immers dat de doelen waarvoor ze zich inzetten efficiënter en zonder celibaatsverplichting via andere vormen van werk en verbintenis kunnen worden bereikt. De groei van het welzijnswerk heeft duidelijk gemaakt dat het religieuze leven in feite niet nodig is om bepaalde vormen van getuigenis en dienstbaarheid ten gunste van armen en noodlijdenden gestalte te geven. Om tot de wereld van de jongeren te komen, moeten we denken aan de snelle antropologische verandering, die een sterke dissymmetrie heeft geschapen tussen de verplichtingen die het religieuze leven met zich meebrengt en de verwachtingen van jonge mensen. Denken we alleen al aan wat men tegenwoordig bij heel veel jongeren opmerkt : de moeite die zij hebben om een keuze te maken en tot zich te laten doordringen dat die definitief zou kunnen zijn, alsook om vol te houden en trouw te blijven. Of ook aan hun onbegrip voor ascese en zich iets ontzeggen, hun behoefte aan zelfbevestiging op professioneel en economisch vlak, hun zoeken naar van de ene kant onafhankelijkheid, van de andere bescherming, hun vluchten voor lijden en vermoeidheid, hoe onpopulair celibaat en kuisheid bij hen zijn, niet alleen door hetgeen de communicatiemiddelen propageren, maar deels misschien door de nadruk waarmee kerkelijke middens het gezin ophemelen. Tenslotte maar dat is niet de geringste reden is er het analfabetisme wat het geloof betreft, hetgeen het nodig maakt, dat aan jongeren die toch naar de kerk zijn blijven gaan, elementaire catechese wordt gegeven. Het valt goed te begrijpen dat al deze gegevens het religieuze leven voor de jongeren vreemd maken, ver weg, niet erg aantrekkelijk. En we moeten niet vergeten, dat die jeugdige breekbaarheid het volharden juist voor hen die erin slaagden in te treden, ook uiterst precair maken.
Wat is een roepingsdag? Het is een dag waarop in een parochie alle priesters en zusters die er geboren zijn of die er geleefd hebben, bijeenkomen met de bedoeling nieuwe roepingen los te weken bij de parochianen. Op initiatief van de toenmalige pastoor, kanunnik Wannyn, werd op 27 augustus 1961 ook in Westende zon samenkomst georganiseerd. Dat was een groot succes. Niet minder dan 11 paters of priesters en 18 zusters hadden gehoor gegeven aan de oproep om deel te nemen aan een mooie dag in hun dorp, samen met hun broeders en zusters en met hun familie. Jullie zien hieronder het prentje dat een blijde herinnering moest blijven aan de dag.
Natuurlijk moest de plaats van het gebeuren het klooster zijn dat in 1885 gesticht werd en al die tijd afhing van de orde van de zusters van de heilige Vincentius à Paulo van Kortemark. Niet minder dan elf zusters van die orde konden op de gelegenheidsfoto vastgelegd worden. Jullie zien ze hieronder.
Het zijn: Op de bovenste rij van links naar rechts: de zusters Marie-Césarine (Georgine Norré), Marie-Bernadette (Martha Bourgeois), Marie-Gerda (Aline Viaene), Marie-Stanislas (Maria Morel), Marie-Gonzaga (Séraphine Verslype) Op de onderste rij van links naar rechts: Marie-Borgia (Irma Maes), Marie-Celine (Madeleine Morel), Marie-Cyrilla (Espérance Morel), Marie-Noëlla (Sophie Verslype), Marie-Godelieve (Hilda Maes), Marie-Aloysia (Germaine Verslype)
Het verloop van de dag Om 10 uur was de vergadering met familieleden en vrienden gepland waarna onder begeleiding van de Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia uit Moeskroen naar de kerk gestapt werd, onder de leiding van de voltallige gemeenteraad, de leden van de kerkfabriek en natuurlijk de geroepenen uit Westende. De plechtige dankmis werd opgedragen door Pieter Renty, pastoor in Sint-Pieterskapelle, bijgestaan door een viertal priesters-Westendenaars. De mis werd opgeluisterd door het parochiaal zangkoor. Pater Morel ontroerde met een gelegenheidssermoen de talloze aanwezigen. Daarna ontving burgemeester Van Huffel het gezelschap op het gemeentehuis, waar een glas geheven werd op het edel en hoogverheven werk van deze uitgelezen schaar oud-Westendenaars. De huldiging werd verder gezet in het klooster met Alte Kameraden door de harmonie en Looft de Heer door het zangkoor. Hieronder zien jullie de groepsfoto met alle aanwezigen en hun families.
Enkele uurtjes met de familie In die tijd was één van de strenge regels van het kloosterleven nog steeds dat de contacten met de familie zeer beperkt moesten blijven. Om de geestelijken toe te laten enkele uurtjes in familiekring door te brengen, werd, op algemene aanvraag, afgezien van een gezamenlijk feestmaal. Jullie zien hieronder de welgekende familie van en met Georgine Norré, (om haar thuis te wijzen: dochter van César en zuster van Ursio). Zij was het trouwens die mij in het bezit stelde van de nodige informatie en fotos om dit artikel te kunnen samenstellen. Ik bedank haar nogmaals daarvoor. Ik bezocht haar in het klooster in Kortemark waar ze mij haar fotoalbums liet zien. Ik heb nog maar zelden zon één en negentig jarige gezien, nog zo klaar van geest, met onaangetast geheugen en lichamelijk nog zo gezwind. Ze leidde mij rond in het klooster en ik had zelfs enige moeite om haar bij te benen.
Jullie zien dus ook dat de namen Morel en Verslype de meest voorkomende namen zijn onder de genoemde geestelijken. Het gezin van schrijnwerker Cyriel Morel en Céline Jonckheere, die in de Lombardsijdelaan 5 woonden, werd gezegend met een groot aantal kinderen (15). Camiel werd pater Capucijn en de zusters Madeleine, Maria en Espérance traden in het klooster.
Adrienne en Séraphine Verslype waren zusters en tantes van Germaine Verslype en van Hilda Maes. Georgine Norré is de nicht van Martha Bourgeois. In de familie Maes vinden we Hilda en haar tante Irma. Pierre en Joseph Renty waren/ zijn broers, Louis Debaeke is hun schoonbroer. Raymond en Hendrik Coulier waren neven. Gerard en Raphaël Verstegen waren broers, Eudoxie en Georgette Calie waren zusters. Mogen/Moeten we daaruit afleiden dat de familie of de familiale omgeving een belangrijke rol speelde in de toetredingen?
Kloosternaam van de intredende kloosterzusters Vroeger was het zo goed als algemeen dat mannen en vrouwen, bij het intreden in een klooster respectievelijk het lid worden van een door de rooms-katholieke kerk erkende orde of congregatie, een nieuwe naam aannamen ter vervanging van hun 'gewone' naam of doopnaam. Daarmee wordt tot uitdrukking gebracht dat de betrokken man of vrouw vanaf het moment van intreden een nieuwe identiteit krijgt en aan een nieuw, aan God gewijd leven, begint. Meestal wordt de naam van een heilige gekozen met wie de nieuweling zich verwant voelt en wiens leven en werk een bron van inspiratie voor hem of haar kan zijn. Ook de voornamen van de ouders worden vaak als nieuwe naam aangenomen. Voorbeelden daarvan zijn Marie-Césarine (vader César Norré en moeder Maria Verslype) en Marie Céline en Marie Cyrilla (dochters van Cyriel Morel en Céline Jonckheere).
Wie van bovengenoemde geestelijken is er nog in leven? Voor zover ik weet en op basis van gevonden bidprentjes, zouden de volgende geestelijken overleden zijn: Hendrik Coulier (Westende 3.8.1923 Roeselare 14.5.1997) Marcel Deschacht (Middelkerke 15.10.1921 Brugge 31.12.1968) Camiel Morel (Westende 14.10.1909 Leuven 8.5.1969) Pieter Renty (Westende 22.12.1911 Oostende 1.9.2005) Gerard Verstegen (Westende 28.9.1928 Bikschote 11 juli 1997)
Met zekerheid nog in leven Georgine Norré, Gilbert Cappelle en Germaine Verslype. Louis Debaeke leefde alleszins nog in oktober 2012.
Uitgetreden Volgende zusters zouden uitgetreden zijn: Hilda Maes, Aline Viaene, Huguette Mollet, Suzy Constandt. Raphaël Verstegen zou de enige uitgetreden priester zijn.
Geen verdere gegevens beschikbaar Madeleine Vannecke en Prosper Verslype (beide naar Frankrijk getrokken), Joseph Renty, Raymond Coulier.
Andere geestelijke afkomstig uit Westende Leonie Vanhoutte (zuster Marie-Henriette): (Westende 13.9.1861 Kortemark 5.12.1956)
Westende: zijn er vandaag nog zulke merkwaardige figuren?
Even voorstellen Néron Hieronymus De Baets, geboren in Stene in 1915 als zoon van Dominicus en van Prudentia Engels. Zegt jullie dat (de ouderen dan) nog iets? Ik vermoed, met een grote waarschijnlijkheid, dat dit niet het geval is. Maar, misschien gaat er al een lichtje branden als ik zijn roepnaam gebruik. Iedereen sprak hem namelijk aan met Jerome. Nog niet? Jullie weten toch nog wie Jerome de niengelsman was? Hij was op 22 juli 1941 gehuwd in Middelkerke met Maria Ludovica Borry en had twee oudere broers, die bij hem inwoonden: René (geboren in Lembeke op 22 april 1900) en Alfred (geboren in Londen op 6 juni 1902).
Om een zo getrouw mogelijk beeld van Jerome en zijn gezin te kunnen schetsen, heb ik aan verschillende oudere Westendenaars gevraagd wat ze zich nog van hen herinnerden. Dat was niet bijster veel tot ik bij Gerard Ester terechtkwam, die er bijna alles over wist en die mij zelfs enkele fotos kon bezorgen. Gerard is geboren in de Steenstraat en woont er al zijn hele leven. Aangezien de wereld van Jerome Debaets ook voor een groot deel in en rond deze straat draaide, ligt de verklaring dus voor de hand. Ik bedank Gerard dan ook voor zijn bereidwillige medewerking aan dit artikel.
Waar komt die bijnaam Iengelsman eigenlijk vandaan? Iemand vertelde mij dat de grootvader van Jerome uit Engeland zou overgewaaid zijn. En (niet verschieten!) die man zou zelfs tot de adel behoord hebben. Ik heb heel wat opzoekingen gedaan, maar geen bevestiging daarvan gevonden. Zijn vader heette Dominicus en werd geboren in Ertvelde, zijn grootvader heette Petrus en zag het levenslicht in Evergem. Zijn broer Alfred is geboren in Londen en daar kan misschien de uitleg liggen. Hebben zij een tijdje in Engeland gewoond en is Alfred daar toen geboren? Maar het is Jerome die den Iengelsman genoemd werd!
Hoe kwam het gezin in Westende terecht? Het jong gezin vestigde zich vooreerst in de Rattevalle (de Zelte) in Slijpe tussen de Rattevallebrug en de Slijpebrug. Jerome was van oorsprong boer en hield er enkele koeien en varkens op na. Orde, netheid en hygiëne kwamen niet in zijn woordenboek voor en dat zou de vaste lijn doorheen zijn leven worden, wat niet van aard was om een goede verstandhouding met buren en dorpsgenoten in de hand te werken. De bewoner van de naastliggende hoeve Ampoorter kon ervan mee spreken. Hij werd er zelfs ooit vals van beschuldigd een koe van boer Debaets omgebracht te hebben. Hij werd er zelfs voor opgesloten. Later bleek de schuldige echter broer René te zijn. Het is dus niet te verwonderen dat Ampoorter van zijn buur wilde afgeraken. Hij kocht zelfs het boerderijtje dat Debaets huurde, om hem daarna gemakkelijker aan de deur te kunnen zetten. Ziehier links een overblijfsel van de hoeve van Jerome langs de Vaartdijk-zuid naast een verzicht op de hoeve van de Ampoorters.
Het lager gelegen gedeelte van de Zelte kwam op zeker ogenblik onder water te staan, na het openen van de sluizen. Het gezin Debaets moest toen wel een ander onderkomen vinden. Dat werd dus Westende, maar Het huis in de Lombardsijdelaan 59, waar nu de nieuwkuis is, was op 11 oktober 1926 het toneel geworden van een moord en zelfmoord. Een zekere Februarius Casselman sneed er de keel van zijn vrouw Victorina Marchandt over om zich daarna zelf van het leven te beroven. Buurman César Norré hoorde hulpgeroep, snelde toe, vond het koppel badend in hun bloed en verwittigde de politie. De Westendenaars waren er daarna heilig van overtuigd dat die woning bezocht werd door boze geesten. Niemand wilde er nog binnengaan, laat staan er gaan wonen. Volgens Georgine Norré (zuster Marie-Césarine, 91 jaar, geboren in Westende en verblijvend in het klooster H. Vincentius à Paulo in Kortemark) zou een zekere Julien Stordeur (geboren in Nazareth op 10 februari 1875), een Franstalige Brusselaar komende uit Sint-Lambrechts-Woluwe die ijsroom verkocht, op 15 november 1927 toch in het huis getrokken zijn. Tegenwoordig zou men zeggen dat Julien niet geïntegreerd was want hij weigerde ook maar één woord Nederlands te praten. Toen hij in 1942 verhuisde naar Sombreffe, vond ook onze Jerome op 3 oktober 1944 dat hij die geesten in dat huis wel de baas zou kunnen. Hij kweekte er geiten. Op zeker ogenblik werd vastgesteld dat hij geitenmelk met koeienmelk mengde en dat werd hem niet in dank afgenomen. Men kan haast zeggen dat Jerome vaker iets op zijn kerfstok had en dat hij daardoor ook vaker met het gerecht in aanraking kwam. Er werd mij ook nog een ander geitenverhaal verteld. Jerome leefde in onmin met zijn buur Alfons (Foenten) Defraeye (Fraeye). Om zijn geiten toch te laten bevruchten door de bokken van Foenten, maakte Fred een gat in de omheining tussen beide doeningen zodat de bokken zich konden uitleven en het geitennageslacht voor de Debaetsen weer verzekerd was.
Waarom was hij verder zo merkwaardig?
Zijn verschijning Ik herinner mij niet de leden van het gezin ooit anders gezien te hebben als vuil, ja zelfs smerig en dus onwelriekend. Jerome haatte kousen en droeg er dan ook geen. Zijn blote voeten staken in wat wij kennen als zeesluffers. Zijn pet gaf de indruk in olie gedrenkt te zijn geweest en was zeker twintig jaar oud. Als Maria een winkel betrad, bleken de andere klanten plots grote haast te hebben of bekeken ze elkaar eens terwijl ze de neus optrokken. Als snuiver van tabak had Jerome ook de bijnaam snuufdoze of snuufneuze. Dat laatste sloeg dan op de grootte van zijn reukorgaan. Wie hem daarmee aansprak, kon zeker op een pak slaag rekenen. Hij verplaatste zich op een oude fiets. Als jongste van de broers was hij wel de baas in het huis en van het bedrijf. Hij had ook de naam liever zijn broers aan het werk te zetten dan zelf de handen uit de mouwen te steken. Sommige Westendenaars hadden wel eens medelijden met Maria, eigenlijk een braaf vrouwtje dat veel van kinderen hield hoewel ze er zelf geen had, maar geterroriseerd werd en bijna tot slavenarbeid gedwongen werd door het broedertrio. Was het een hobby of was het om voor een deel in zijn levensonderhoud te voorzien, maar Jerome ging ik ook kruien.
HET verhaal Reeds in mijn jeugd hoorde ik een leuk verhaal vertellen over de familie De Baets. Is het echt gebeurd? Of heeft iemand op de namen gespeeld en een verhaal daarover gebreid? Ik weet het niet! Ik ga het jullie toch maar vertellen. Maria kookte dus voor de drie broers en toen het tijd was om te eten, werden de broers, die achteraan het huis aan het werk waren, daarvan verwittigd. Ze riep dan luid aan de achterdeur: «Jerome, zeg tegen Neetn dat n moe kommn frettn*» Een andere dag gebruikte ze een variante: «Jerome, zeg tegen Frettn datn moe kommn neetn.» *Westends voor vreten
Zo zag de pastoor van Westende hem Jerome overleed in het Hendrik Serruysziekenhuis in Oostende op 16 april 1991 en werd begraven in Westende op 20 april. Zijn bidprentje geeft een deel weer van zijn persoonlijkheid. Hij wordt daarin een algemeen bekende dorpsfiguur genoemd: «Hij die zolang hij enigszins kon, alle plaatselijke begrafenissen bijwoonde, wordt nu zelf ten grave gedragen. Wij hadden hem al een tijdje bijna niet meer gezien op zijn fiets, met de stok als hulpmiddel tussen het zadel.Hij was een beetje filosoof. «
Zo zag de pastoor van Westende haar Maria Borry werd geboren in Middelkerke op 5 januari 1914 en overleed in Westende op 20 november 1973. «Haar leven was bescheiden en eenvoudig. Zij was geen grote dame waar men moest naar opzien maar zij heeft gewerkt zoveel ze kon en misschien meer dan ze vermocht. Trouw heeft zij haar man terzijde gestaan en verzorgd. Ook haar schoonbroers heeft zij met veel liefde onderdak en zorg gegeven.»
Wat gebeurde er uiteindelijk met de broers Alfred en René?
René stierf in het Heilig Hartziekenhuis in Oostende op 21 september 1964. Het overlijden van Alfred heb ik niet teruggevonden. Ze zouden beide begraven geweest zijn door toedoen van het OCMW als hondenin Stene.
De ophaling van het vuilnis in Westende vroeger De Westendenaars hebben Jerome vooral gekend als ophaler van het huisvuil. Ik heb ook eens opgezocht in de verslagen van de gemeenteraad wie dat karwei opknapte voorafgaand aan de periode Debaets. In de zitting van 22 juli 1924 werd beslist de wekelijkse reinigheidsdienst her in te richten. Désiré Verslype zou het dorp voor zijn rekening nemen tegen een vergoeding van 400 francs per jaar en voor 260 francs per jaar zou August Verleye-Ydou het vuilnis ophalen in Klein-Westende. Tijdens de zitting van 22 maart 1927 gebeurde er een aanbesteding voor een reinigingsdienst in Westende-bad voor de periode van de zaterdag voor de Paasweek 1927 tot en met de vrijdag voor de Paasweek 1933. Laurent Verbeeke was de laagste met een jaarlijkse vergoeding van 2.900 fr, betaalbaar per kwartaal. Van de zaterdag van de week vóór Paasweek 1939 tot Pasen 1945 haalde August Coopman het vuil op in Westende-Bad voor een jaarlijkse vergoeding van 5.000 fr.
De periode van Jerome De Baets Na Coopman kreeg Debaets de concessie toegewezen voor negen jaar vanaf Pasen 1946 tot Pasen 1955. Die werd daarna nog verlengd en dat tot op 6.3.1958 in de raad beslist werd de vergoeding voor de reinigingsdienst met 30.000 fr per jaar toe te kennen aan Prosper Jacobs. Debaets kreeg toen een concessie van negen jaar in Lombardsijde. Wij ouderen hebben allemaal geweten dat Jerome, geholpen door zijn broer Fred, het vuilnis ophaalde met paard en kar. Spijtig genoeg heb ik geen foto daarvan kunnen vinden. Er werd gewerkt met een grote kar en met een kleine kar en met een aaltkar (allekarre in het Westends) . Zoals jullie wel weten, is aalt of aal vloeibare mest, die terechtkwam in een beerput of aalput. Ik hoop dat jullie niet aan het eten zijn terwijl jullie dit lezen maar het bedrijf Debaets maakte ook beerputten leeg. Dat gebeurde door het uitscheppen met een emmer die uitgegoten werd in de aalkar, die jullie hieronder rechts zien, naast een hooimijt (u vumme).
Een door mij aangesproken Westendenaar zag het nog voor zich dat Jerome Zon en Zee binnenreed om alle vuilbakken leeg te maken. Hij haalde er ook de etensresten op en reed er het gras af. Zoals gezegd woonde het gezin toen nog langs de Lombardsijdelaan. Daar werden ook geiten en varkens, honden en katten gehouden. Toen op zeker ogenblik de geitenstallen afbrandden, betekende dat een rampdag voor Debaets.
Op 6 december 1961 werd verhuisd naar de Steenstraat 75 in een barak een beetje afgelegen van de straat. Jullie zien er hieronder een foto van. Omdat hij de weide langs de Steenstraat had afgedolven om er zijn beesten te laten grazen, mocht Jerome, als compensatie, het terrein op nummer 75 bezetten.
Het huisvuil werd gestort om en achter zijn woonst. De buren uit de Steenstraat waren ver van opgezet met een stort en een vuile barakomgeving in hun straat. Niet te verwonderen natuurlijk als je weet dat de nog gevulde vuilniskar soms enkele dagen in de straat stond te stinken. Het regende dan ook klachten.
Commissaris Landuyt versus Jerome Debaets Sommigen beweren dat Jerome op een goed blaadje stond bij burgemeester Vannuffel en dat hij zich daardoor wat meer durfde permitteren. Maar daar zou verandering in komen! Na eerst een tijd veldwachter geweest te zijn vanaf 1 augustus 1951 in opvolging van de gepensioneerde Karel Lefevere, werd Roger Landuyt, komende van Hertsberge, op 1 april 1954 benoemd tot politiecommissaris van Westende. Alle oudere Westendenaars zijn het er over eens dat de arm van de wet toen heel wat strenger optrad. Sommige hebben het er zelfs over dat Landuyt toen de strijd aangebonden heeft met Jerome Debaets die zich totdantoe niets had aangetrokken van wettelijke voorschriften noch van klachten van omwonenden.
De laatste levensjaren van Jerome Na het stoppen van zijn vuilnisbedrijf trok Jerome zich samen met Maria op 19 april 1968 terug in een bosje in de Schuddebeurzestraat nummer 38. Jullie zien er hieronder een foto van. Naar het schijnt kwam hij toen heel wat properder en deftiger voor de dag, zonder te overdrijven, natuurlijk.
Gedaan met de middeleeuwse vuilniskar!
Genoeg is genoeg: het is niet hygiënisch, het stinkt en de toerist vindt het een schande voor een badplaats Op 13 december 1963 besliste de gemeenteraad het contract met Prosper Jacobs op te zeggen tegen de eerstvolgende vervaldag in april 1963. Jacobs moest nadien wel gevraagd worden om het vuil nog wat langer op te halen aan een tarief van 1.500 fr per dag omdat er nog geen alternatief was. Pas op 17 januari 1964 besliste de raad de dienst voor het afhalen van het huisvuil her in te richten vanaf 2 april 1964. Maar er kwam maar geen schot in de aanbesteding wegens herhaalde klachten. Bovendien rezen nog enkele andere problemen. De gemeente deinde razendsnel uit en er kwamen steeds meer grote appartementsgebouwen bij. De aanbesteders vonden dat een nauwkeurige prijsopgave moeilijk te maken was. Een private firma kon zich ook niet voorzien van modern en aangepast materiaal. De ophaling van inpakpapier en dozen één of twee keren per week, zou nog wel te doen zijn met een gewone camion, maar de rest? En het huisvuil? Aangezien een camion 3T ook goed van pas zou komen voor het onderhoud van de wegen, voor het wegruimen van opgewaaid zand op de dijk, voor de onderhoudswerken aan de beplanting en voor toeristische aangelegenheden, besliste de gemeenteraad dan maar de dienst voor het afhalen van het huisvuil voortaan zelf voor zijn rekening te nemen. In de volgende maanden werden daartoe een speciale huisvuilafhaalwagen, een kip-lastwagen, een lichte bulldozer en een gewone auto-camion van ongeveer 3 ton aangekocht alsmede de nodige speciale vuilnisemmers (2.000 stuks).
Maar, waar naartoe met dat vuil? Op 14 september 1964 besliste het gemeentebestuur om een machtiging aan te vragen aan de bestendige deputatie van de provincie om een pachtovereenkomst af te sluiten met de kerkfabriek voor het oprichten van een vuilnisbelt. De kerkfabriek wilde namelijk voor een duur van negen jaar een veldweide in de Hofstraat verpachten aan de gemeente om ze te laten ontzanden en om er de opgehaalde vuilnissen te storten, mits een jaarlijkse pachtprijs van 3.500 fr. Maar het oprichten van die vuilnisbelt werd niet goedgekeurd door de Bestendige Deputatie, die het vooral niet eens was met de termijn. Zij wilden 5 jaar in plaats van negen. De gemeente tekende echter beroep aan tegen deze beslissing en kreeg tenslotte toch de gewenste machtiging.
Zo werd een streep getrokken onder een achterhaalde, achterlijke vuilnisophaling!
Zou de tramlijn dan toch nog uit de dorpskern van Lombardsijde verdwijnen?
En de enquête dan? Tien jaar wordt er al over gesproken en er werd zelfs een actiegroep voor opgericht. Toen ik in het voorjaar van 2009 las en hoorde dat twee derde van de bevolking zich in een enquête, georganiseerd door het gemeentebestuur, uitgesproken had voor het behoud van de tram in de dorpskern, dacht ik dat de kous nu eindelijk af was. Natuurlijk ben ik een absoluut verdediger van de eerbied voor de wil van het volk als de volksraadpleging gebeurt op een eerlijke, representatieve en aanvaardbare manier. Het is juist dat veel deelnemers aan zon enquête vaak niet weten waar de klepel hangt en zich gewoon laten overreden door een vriendelijke enquêteur die aan de deur komt of door een invloedrijke buurman/buurvrouw of politicus. Het resultaat van zon raadpleging moet natuurlijk ook gezien worden in het licht van het aantal en van de hoedanigheid van de bevraagden. Als men in dit geval enkel de vraag zou stellen aan Lombardsijdenaars die vlak bij de nieuwe halte wonen en niet aan diegene die langs het tramtraject wonen of niet aan bewoners van wijken in het Prinsenveld of langs de Nieuwpoortlaan op 1 kilometer van de kern, dan is zon volksraadpleging natuurlijk waardeloos. Als de raadpleging niet betrouwbaar is en dat is spijtig genoeg vaker het geval, dan kan/moet het beleid daarop natuurlijk zijn beslissing niet baseren. Naar het schijnt werden in 2009 1500 formulieren verstuurd, 1200 daarvan werden teruggestuurd, 65% daarvan waren voor het behoud van de tram in de dorpskern. Dat lijkt mij dus wel een betekenisvolle volksraadpleging. Van een gevolg daaraan was echter bijlange geen sprake.
De geschiedenis van het Lombardsijds verzet tegen de verlegging van de tram Reeds in februari 1993 stapte Rigo Henderyckx naar het gemeentebestuur met de vraag om de verkeerssituatie in de dorpskern te verbeteren. In 2004 richtte Roland Hollevoet de actiegroep Red de tram op. De groep hield voor de eerste keer een infovergadering voor 70 mensen op 17 maart 2004 in aanwezigheid van burgemeester Landuyt, van schepen voor openbare werken Liliane Pylyser-Dewulf en van schepen voor Middenstand Janna Rommel-Opstaele, maar zonder De Lijn. CD&V fractievoorzitter in de gemeenteraad Freddy Vandenbussche zag stemmen/kiezers in het massaal verzet en nam de actiegroep op sleeptouw. De burgemeester beweerde nog over te weinig gegevens te beschikken en hield zich op de vlakte. Hij wilde eerst het resultaat van een objectieve studie afwachten. Toch meende hij de inwoners al onder druk te moeten zetten: ofwel verdwijnt de tram en komt er een mooi ogend Dorpsplein, ofwel blijft de tram en verandert er weinig aan het Dorpsplein. Vandenbussche hield zelf een enquête onder de inwoners die volgens hem wilden dat de tram bleef. Daarom stapte hij samen met de bond van trein-tram-busreizigers naar De Lijn. Daar vonden ze het protest voorbarig omdat er zelfs nog geen beslissing over het traject genomen was. Schepen Pylyser-Dewulf vond dat er een referendum moest georganiseerd worden. Toenmalig schepen van Middenstand, nu burgemeester Rommel-Opstaele, hield er in naam van de middenstanders een dubbelzinnige maar zeer merkwaardige mening op na. Enerzijds vond ze dat de tram mensen tot in het hart van de gemeente brengt maar anderzijds gebruiken veel inwoners juist die tram om hun inkopen in Nieuwpoort te doen. Zullen ze dat dan niet meer doen als de tram langs de kustweg rijdt? Zal de afstand naar de tramhalte misschien te groot zijn? Kunnen ze de bus niet nemen? Eigenaardige (domme) uitspraak! Zou het ook niet kunnen dat ze die inkopen niet meer kunnen doen in hun dorp, bij gebrek aan winkels? Eén bakker, één beenhouwer en geen enkele geldautomaat is inderdaad maar mager. De vervangende OKAY wordt straks ook niet meer aangedaan door de tram.
Reacties van De Lijn en van het gemeentebestuur De in Lombardsijde uitgevoerde enquête heeft dus ofwel bij het beleid niet voldoende vertrouwen gekregen ofwel hebben de politici, die altijd de mond vol hebben van inspraak door en participatie van de bevolking, gewoon hun gedacht gedaan en de conservatieve voorstanders moeten er zich maar bij neerleggen. Het is natuurlijk het bestuur van De Lijn dat beslist, maar zij voeren nooit zon grondige wijziging uit zonder het goedkeurend advies van het gemeentebestuur.
Politiek spelletje Eigenlijk zijn alle partijen voor de verlegging en ze willen allemaal graag de eer ervoor opstrijken. Er zijn niet zoveel punten of projecten in Middelkerke waarover dergelijke eensgezindheid bestaat. Omwille van de veiligheid is natuurlijk iets waarbij de partijen zich, willen of niet, moeten aansluiten. Het was trouwens Jean-Marie Dedecker die als eerste het nieuws verspreidde, fier als hij was omdat daarmee het eerste programmapunt van zijn partij verwezenlijkt zal worden. Naar het schijnt zou de meerderheid deze beslissing reeds enkele maanden kennen maar ze wilde dat, voor een reden waarnaar men het raden kan hebben, liever nog een periode geheim houden. Zes maanden voor de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2006 stuurde de Open VLD aan alle inwoners van Lombardsijde een bewonersbrief. Ze maakte daarin duidelijk dat de trambedding een 300-tal meters zou moeten verschoven worden. Dat het eigenlijk bijna 600 meters moet zijn, dat is maar een detail, in hun ogen. De vooruitzichten werden rooskleurig voorgesteld, juist zoals dit nu ook weer gebeurt. Toenmalig Vlaams volksvertegenwoordiger van de SP-A Jacky Maes verklaarde in de krant van 19 mei 2007 dat er een oplossing in de maak was. Hij verklaarde zich, samen met partijgenoot en schepen Geert Verdonck, voorstander om de tram via de middenberm van de N34 te laten rijden. Hij sprak toen al van een parallel spoor langs de kustweg waar alle sneltrams maar ook een aantal stoptrams zouden rijden op een dubbel spoor. De sneltram zou de stoptram kunnen inhalen. De dorpskern zou enkel nog bediend worden door stoptrams.
Laten we even het tramtraject volgen en de kenmerken ervan opsommen
De lezer die minder vertrouwd is met Lombardsijde kan hierboven nog eens het huidig en het gepland traject bekijken.
Er komen drie bochten in voor: de bocht bij de kustweg-zeelaan, zeelaan-dorp en de kustweg-westendelaan aan het koning Albertmonument op het grondgebied van Nieuwpoort. Een Lombardsijdenaar: Bochten zijn een nachtmerrie voor de tram/De Lijn. De snelheid moet drastisch omlaag en de slijtage op de sporen is onevenredig groot .en vaak komt daar nog een hinderlijk geluid bij. Vraag dit maar aan de bewoner die in de bocht zeelaan-dorp woont waar de tram op 2 meter van zijn bed passeert. Die bocht is in 2010 nochtans volledig vernieuwd maar voldoet op dit moment niet meer, wat geluid betreft. Jullie zien hieronder links, de bocht Kustweg - Zeelaan en rechts de bocht Zeelaan Dorpsplein/Bassevillestraat
De tram passeert aan zes kruispunten, op Lombardsijds grondgebied: met de Elisabethlaan/Schorrestraat, met de Zeelaan voor verkeer komende uit het dorp, met de Hoogstraat, met de Schoolstraat, met de Oude Nieuwpoortstraat, met de Schorrenbloemstraat. Autos mogen vanuit deze laatste straat de Nieuwpoortlaan niet oprijden. Jullie zien hieronder een luchtbeeld en een foto van de kruispunten.
Van boven naar onder zijn dat: Kruispunt Zeelaan met Elisbethlaan/ Schorrestraat (fotos 1 en 2) en kruispunt tussen tram en Zeelaan voor verkeer komende uit het dorp (foto 3) Kruispunt Zeelaan met Hoogstraat Kruispunt Zeelaan met tram en met Bassevillestraat Kruispunt met tram Dorpsplein Bamburgstraat Schoolstraat Kruispunt Nieuwpoortlaan Oude Nieuwpoortstraat ter hoogte van de Santhovenstraat Kruispunt Nieuwpoortlaan met Schorrenbloemstraat
Er zijn natuurlijk op elk traject kruispunten. Op het nieuw traject zal dat niet anders zijn: met Zeelaan, met Schoolstraat, met Havenstraat, met Schorrestraat, met Westendelaan in Nieuwpoort. Misschien kunnen er daarvan wel 1 of 2 gesupprimeerd worden, maar dat zal dan wel ongemak meebrengen.
Er zijn elf huizen langs de Nieuwpoortlaan waarvan de uitrit de trambedding moet kruisen. Jullie zien er daarvan vijf, hieronder.
De tram rijdt in een eigen bedding langs de Zeelaan, behalve aan de twee gelijkgrondse kruispunten, en ook langs de Oude Nieuwpoortstraat en de Nieuwpoortlaan. Ziehier een voorbeeld.
Eigen trambeddingen, gelegen in of langs openbare wegen en ervan gescheiden door boordstenen, geleidingspalen, hekkens, bomen of andere vaste hindernissen, moeten bij gelijkgrondse kruisingen voor voetgangers voorzien zijn van vluchtheuvels, tenzij het dwarsen van de eigen bedding door verkeerslichten wordt geregeld. De eigen beddingen mogen niet betreden of gebruikt worden door personen vreemd aan het trambedrijf.
Andere storende ongemakken die een tram veroorzaakt Geluidsoverlast is storend maar mag tegenwoordig nogal gering genoemd worden. Dat heeft dan wel een ander nadelig gevolg: je hoort de tram niet meer aankomen. Waar is ook de tijd dat er alleen felgele trams reden? Er bestaan trouwens studies over die gele kleur in het verkeer die aantonen dat deze kleur het meest opvalt. Destijds in 1990 heeft Vlaams minister voor verkeer Sauwens zelfs alle verlichtingspalen in het geel laten schilderen. Hij was toen nog wel bij de Volksunie en daarom werd er een beetje zwart aan toegevoegd. Nu is de tram beschilderd met reclame in alle kleuren waardoor hij niet meer zo opvalt. Het denderen van de tram veroorzaakt ook trillingsschade aan de huizen dicht bij het spoor met scheuren in de fundering tot gevolg. Hier kan terloops ook nog opgemerkt worden dat de bovenleidingen van het spoor in de gemeente Lombardsijde vorig jaar nog vernieuwd werden. Dat wordt dus verloren energie en verloren kapitaal.
De veiligheidsplannen van De Lijn voor de kusttram De Lijn heeft in de voorbije jaren miljoenen geïnvesteerd in de veiligheid van de tram. Zij willen nog verder gaan: verkeerslichten of knipperlichten aan alle kruispunten, fietsers en voetgangers moeten zigzaggend de trambedding overschrijden (zoals aan de camping Albatros zie hieronder) zodat ze de tram zien afkomen, de streepmarkeringen aan de oversteekplaatsen moeten reflecterend zijn en er moeten nog meer signalisatieborden geplaatst worden.
De meeste verkeerslichten werken met verkeerslichtenbeïnvloeding. Staat het licht op groen voor de tram, dan zijn alle andere lichten daar op dat moment rood, zodat conflicten uitgesloten zijn. Er moet overal een veilige wachtzone bestaan tussen de tramsporen en de rijweg. In het jaar 2002 werden alle kusttrams uitgerust met een soft-front en opschep. Bij een botsing geraakt de zwakke weggebruiker hierdoor niet langer onder de kusttram en zijn de letsels minder ernstig, alhoewel en het dodelijk ongeval van 5.8.2011 dan? Er bestaan eigenlijk maar weinig verkeersborden in verband met de tram. Hierna volgen ze: het zijn drie gevaarborden, van links naar rechts A45 (overweg voor enkel spoor), A47 (Overweg voor twee of meer sporen) en A49 (kruising van een openbare weg door één of meer in de rijbaan aangelegde sporen) en één voorrangsbord A51.
Op bepaalde plaatsen werd deze installatie aangevuld met een belsignaal wat vooral ten aanzien van fietsers en voetgangers een meerwaarde biedt. Voor elke halte laat de chauffeur het typische trambelletje horen. Speerpunt in hun streven is de verbetering van de opleiding van hun tramgeleiders. Ik lees ook op hun website dat er sinds de jaren tachtig in hun schoot een werkgroep met wegbeheerders bestaat, met vertegenwoordigers van de gemeenten, de provincie en de Vlaamse gemeenschap. Wie daaraan deelneemt voor Middelkerke en wat de resultaten ervan zijn, heb ik niet kunnen achterhalen. Elke chauffeur, fietser of voetganger die verstrooid is en/of onvoldoende oplet aan een kruispunt, kan natuurlijk verwikkeld geraken in een ongeval. De dag van vandaag wil De Lijn tengevolge van aanhoudende kritiek om de vele ongevallen met de kusttram, dat risico tot elke prijs verminderen door overal (dure) hulpmiddelen aan te brengen. De weggebruiker wordt echt gepamperd en moet haast niet meer nadenken. Dat is ook wel gevaarlijk, maar algemeen moet toch gezegd worden dat de veiligheid er fel door verhoogd wordt.
In hoeverre zijn die plannen reeds uitgevoerd in Lombardsijde? Zoals jullie hieronder kunnen zien is er een veilige wachtzone aan de tramhalte YMCA (links); in Lombardsijde-bad (rechts) is er wel een vluchtheuvel maar geen reling.
De kruispunten met de Schoolstraat (verkeerslichten), aan de Schorrenbloemstraat en aan de Elisabethlaan (knipperlichten, spiegels en oplichtend TRAM - bord) en aan de Hoogstraat (knipperlichten en oplichtend TRAM bord) lijken mij goed beveiligd. De kruispunten met de Oude Nieuwpoortstraat en met de Bassevillestraat zijn haast niet beveiligd: geen lichten, geen oplichtend TRAM bord. Op het eerste kruispunt staat enkel een gevaarsbord A49 dat de kruising met de tram aangeeft en op het kruisend fietspad is er nog een A49 geschilderd, op het tweede staat een spiegel, die naar het schijnt meedraait met de wind (toestand op 1 mei 2013).
Welke voordelen zou het nieuw traject opleveren, volgens de voorstanders van de wijziging?
Er zouden minder ongelukken gebeuren! Telkens er zich een ongeval voordoet met de kusttram wordt daar veel ophef over gemaakt. Het is natuurlijk juist dat er jaarlijks (te) veel dergelijke ongevallen te betreuren vallen. In de periode 2003-2009 daalde het aantal van 127 naar 69, om in 2010 en 2011 opnieuw te stijgen naar respectievelijk 86 en 100. Volgens De Lijn door fors te investeren in veiligheid, daalde het aantal in 2012 opnieuw naar 80. Als we een rangschikking opstellen voor alle kustplaatsen, dan neemt Lombardsijde daarin een zeer gunstige plaats in. Ik weet ook wel dat Lombardsijde niet de drukste kustplaats is, maar wat ik ook weet is dat de zware ongevallen die zich hier met de kusttram voordeden in de voorbije jaren niets te maken hadden met het gevolgde traject, noch met het feit dat de tram door de dorpskern rijdt. Volgens een provinciale studie zouden de zwaarste ongevallen zich trouwens voordoen met trams in eigen bedding. Het is natuurlijk vanzelfsprekend dat er zich in Lombardsijde geen tramongevallen meer zullen voordoen als er geen tram meer rijdt. Ik hoop van wel, maar zal de tram op zijn nieuw traject dan wel gevrijwaard blijven van ongevallen?
Ziehier het lijstje van de zware ongevallen in Lombardsijde. Op 12 februari 2010 overleed een 52-jarige man nadat hij werd aangereden door de kusttram. De man had zijn wagen geparkeerd op de parking naast de trambedding en wilde de sporen oversteken om naar zijn woning te wandelen. Hij gebruikte daarbij niet de voorziene oversteekplaats voor voetgangers. Hij zou gestruikeld zijn over een hindernis toen hij de trambedding wou oversteken. Zon spijtig ongeval is mogelijk aan elke oversteekplaats van de trambedding. Dat had dus niets te zien met het traject van de tram noch met de dorpskern van Lombardsijde. Er werd ondertussen een afsluiting geplaatst tussen de parkeerplaats en de trambedding, zoals te zien is op onderstaande foto..
Op vrijdag 05 augustus 2011 in de Nieuwpoortlaan ter hoogte van de halte YMCA tussen Lombardsijde en Nieuwpoort, wilde een vrouw nog snel bij de halte geraken toen de tram reeds in aantocht was. De vrouw maakte spijtig genoeg een inschattingsfout en geraakte onder de tram. Zon ongeval is mogelijk aan elke halte. Het ongeval had dus niets te zien met het traject van de tram noch met de dorpskern van Lombardsijde.
Op 15 oktober 2011 ontspoorde de tram in de bocht aan het koning Albertmonument. De oorzaak was overdreven snelheid. Er waren 31 gewonden. Het ongeval had niets te zien met het traject noch met de dorpskern van Lombardsijde. Er zijn overal bochten in het tramproject en er wordt overal te snel gereden.
Het nieuw project zou rijtijdwinst opleveren Kijken jullie even naar de trajectduur die nu geldig is, volgens De Lijn: Westende Sint-Laureins naar Nieuwpoort: 8 minuten Lombardsijde-bad naar Nieuwpoort via dorp: 6 minuten Westende Sint-Laureins naar Lombardsijde-bad: 2 minuten Lombardsijde-dorp naar Nieuwpoort 4 minuten
Laat ons dus aannemen dat er een maximale (volgens mij verwaarloosbare) winst zal zijn van 3 minuten. De trambegeleiders zullen dan wel een veel hogere snelheid kunnen ontwikkelen en zullen dat ook doen, met de nadelen voor het comfort van de reizigers en met mogelijkheid van meer ongevallen aan de kruispunten, tenzij deze laatste extra beveiligd worden maar dat zal wel het geval zijn, neem ik aan.
Daardoor zal Lombardsijde nu eindelijk ook zijn pleintje krijgen Als de politici eerlijk willen zijn, zullen ze moeten toegeven dat de tram vooral daarvoor uit het dorp moet verdwijnen. Elke deelgemeente moet immers zijn pleintje hebben, het handelsmerk van de Open VLD Middelkerke.
Ze willen op het Dorpplein een oase van rust en stilte creëren, met bomen, fonteinen en zitbanken en lampenkappen (de kleur is nog niet gekozen!). Dat alles in de schaduw van Onze Lieve-Vrouw Bezoeking en aanleunend bij de ingetogenheid op het kerkhof. Men kan zich afvragen of ze het nu nog min of meer levendige Lombardsijde misschien even doods willen maken als Westende. Een Lombardsijdenaar vindt het huidige Lombardsijde nochtans nu reeds zo dood als een pier. Hier gebeurt nooit wat. Er zijn zelfs bijna geen winkels meer. Alle woonhuizen die te koop staan worden vervangen door appartementen nog meer grijs
Schepen Liliane Pylyser-Dewulf belooft echter beterschap: het aanzicht van Lombardsijde zal drastisch wijzigen. Hierdoor kan het dorp weer opleven.
Een andere Lombardsijdenaar verheugt er zich reeds op dat terrasjes op het Dorpsplein mogelijk zullen zijn, dat de Ezelcavalcade geen last meer zal hebben van de tram en dat avond- en rommelmarkten opnieuw in de dorpskern zullen kunnen opgesteld worden. Gedurende de maanden juli en augustus is er op woensdagavond een zeer druk bezochte avondmarkt. De trambestuurder heeft dan al de moeite van de wereld om onvoorzichtige marktbezoekers de sporen te doen vrijmaken.
Hoewel het niet expliciet over Lombardsijde gaat, schrijft De Lijn nochtans op een website: Dankzij de tram verhoogt de verkeersleefbaarheid van de kustgemeenten. Ze draagt ook bij tot de economische en sociale welvaart in de regio.
Ook andere voor Lombardsijde belangrijke wegen zouden een opknapbeurt krijgen Volgens een Lombardsijdenaar heeft het dorp veel meer dan een pleintje nodig namelijk een volledige herwaardering zodat het er goed wonen is voor jonge gezinnen. Volgens schepen Pylyser-Dewulf zou Lombardsijde dat ook krijgen. Ze beweert onder andere: De Zeelaan zal veranderen in een promenade. Hopelijk moet dat weer niet bij de gebruikelijke grootspraak van het gemeentebestuur gerekend worden. Michel Landuyt zei ook ooit dat de Meeuwenlaan in Westende-bad een soort La rambla zou worden zoals in Barcelona. Hebben jullie al iets gezien dat daarop gelijkt? Een promenade is meer dan een wandelweg. Gebruikt men die naam niet enkel voor een zeedijk of voor een weg met bezienswaardigheden aan beide zijden? Waar leidt de Zeelaan eigenlijk naartoe?
De zeelaan hoort naar de zee te leiden en naar het militair kamp de grote werkgever in Lombardsijde. De zeelaan kan naar de zee leiden als de Matrozenlaan doorgetrokken wordt naar het strand. Dit is op dit moment moeilijk te verwezenlijken omdat het munitiedepot dan gescheiden wordt van de rest van het kamp. Het is dus wachten op de eventuele ontmanteling van de militaire camping en de invulling van de duinenzone om enige zekerheid te krijgen over de toegang tot het strand. Een Lombardsijdenaar heeft enkele bruikbare ideeën daarover: de Zeelaan kan ook een grote opwaardering gebruiken van wat we tegenwoordig hondenpoeplaan noemen naar een prachtig wandelparadijs waar autos met mondjesmaat geduld worden. Rechts (vanuit het dorp gezien) ligt de golfsite. Goed onderhouden groene borders en voldoende straatverlichting zijn hier zeer noodzakelijk. De linkerkant kan voorzien worden van een schitterend woongebied waar villabouw naast sociale woningen geïntegreerd in een groenpark de toon zetten. Appartementen en een mini-atlantic wall zijn hier niet op hun plaats. De RUP in aanleg kan hier alvast rekening mee houden. Geef de bouwmafia en malafide promotoren geen kans.
Over de Nieuwpoortlaan zegt schepen Pylyser-Dewulf: De huidige trambedding zullen we samen met de Vlaamse overheid omvormen tot een veilig wandel- en fietspad. Een Lombardsijdenaar: De heraanleg van wat in de volksmond de Nieuwpoortse steenweg genoemd wordt, is bij mijn weten gestopt in Middelkerke na de renovatie van de Oostendelaan. Het traject tot aan de brug in Nieuwpoort is ook dringend aan vernieuwing toe. Er mag ook wel wat gedaan worden aan de verkeerssituatie op de Lombardsijdelaan. Op 11 april 2013 stelt burgemeester Janna Rommel-Opstaele dat de vernieuwing van de Lombardsijdelaan nu reeds vast ligt tot aan de Baronstraat en dat nu werk zal gemaakt worden van het laatste stuk tot buiten de dorpskern.
Een Lombardsijdenaar: De aanleg van het nieuwe spoor langs de kustweg houdt ook een volledige reconstructie van de kustweg in naar het voorbeeld van het traject tussen Middelkerke en Westende bad. Eindelijk zou dan een snelheidsbeperking van 70 km per uur ingesteld kunnen worden en zou al het verkeer gedwongen worden op 1 rijstrook te rijden. Dit betekent dan het einde van een racebaan die kaarsrecht naar de brug in Nieuwpoort loopt en waar vooral motoren zich op een circuit wanen waar ze tot over de 200 km per uur kunnen halen.
Er zullen wel tientallen bomen moeten geveld worden!
Verandert dat iets aan het beschermd dorpszicht dat bedongen werd bij de renovatie van het klooster? Een Lombardsijdenaar: Het beschermde dorpszicht krijgt bij het wegvallen van het spoor wel meer betekenis. In dit kader zou het beter zijn het hele dorp die status te geven en de kerk en de begraafplaats en het restaurant (de Bellevue) en de pastorie erbij te betrekken.
Dan zal er ook plaats zijn voor een feesttent Zowat in alle deelgemeenten worden de huidige feesten en evenementen gevierd in een tent. Zeer comfortabel (natuurlijk nodig bij slecht weer) en als men toch op geen euro moet kijken Maar volgens de Open VLD zou dat nu in Lombardsijde niet mogelijk zijn. Later wel tussen de bomen, fonteinen en zitbanken! En de Oude Nieuwpoortlaan dan? Daar staat de kermis nu toch ook!
Dan zal er ook meer parkeergelegenheid zijn op het Dorpsplein Is dat argument niet een beetje strijdig met de oase van stilte en rust die moet gecreëerd worden? Wordt het Dorpsplein, in tegenstelling met het 'evenementenplein' in Middelkerke, nu een parkeerplein zoals de markt van Westende? Op de website van de lijst Dedecker lees ik: In de zomer davert er iedere 10 minuten een 48-tonner van 30 m lengte voorbij de voordeur van de Lombardsijdse dorpsbewoners. Ze zullen daar nu wel stilaan aan gewoon geraakt zijn, zeker? Zal het druk op- en afrijden van autos dan zoveel beter zijn?
In Westende is het toch ook zo De (politieke) meerderheid heeft natuurlijk gelijk als ze beweert dat de tram destijds ook door de dorpskern van Westende reed. De halte was aan La Lanterne. Eerst en vooral wil ik opmerken dat het verplaatsen van de tramlijn in Westende uitgevoerd werd bij de vervanging van de stoomtram door een elektrische tram en dat het traject langs de dorpen meer bedoeld was voor het goederenvervoer. Toen wilde men de stichting van badplaatsen een handje toesteken en wilde men de toerist laten genieten van de zee en van de duinen. (zie verder) Westende heeft een badplaats, Lombardsijde niet. Het is vanzelfsprekend dat de tram door Westende-bad rijdt om toeristen aan te voeren. Dat betekent echter niet dat dit geen ongemak betekent voor de gemiddelde dorpeling.
Er worden compensaties voorzien In principe kunnen er haltes komen aan de kruising kustweg-zeelaan (militair kamp en campings) en de kruising Schoolstraat-kustweg. Ze liggen op exact 500 meter van elkaar. In Westende is de afstand van La Lanterne naar de huidige halte aan de Essex-Scottishlaan exact 1 kilometer. Van het kamp en van de campings is de afstand naar de huidige of naar de toekomstige halte ongeveer dezelfde. De afstand voor de Lombardsijdenaars, die in de dorpskern wonen, naar de halte aan de Schoolstraat zou nauwelijks 600 meter bedragen. Aanvaardbaar, maar moet er dan geen rekening gehouden worden met diegene die buiten die kern wonen? Dan kan de nieuwe afstand al rap meer dan anderhalve kilometer bedragen.
Er zouden meer bussen ingelegd worden. Zal De Lijn daarvoor de prijs willen betalen? Je mag dus stellen dat er dan praktisch een dubbel openbaar vervoer zou gecreëerd worden. Als we dan toch vergelijken met Westende: waarom zou De Lijn meer bussen inleggen voor Lombardsijde dan ze nu doet voor Westende? Er zijn weliswaar nu reeds veel bussen, aangepast aan morgen- en avondspits, aan middaguur en aan schooldagen en uren. Mag ik misschien ook nog de vraag stellen of busvervoer zoveel veiliger is?
Wat zeggen de voorstanders van het behoud? Roland Hollevoet, oprichter van de werkgroep Red de tram: Dit is geen goede beslissing, zeker niet voor de mindervalide en oudere mensen. Maar ook voor de schoolgaande jeugd, die hierdoor fel beperkt wordt. Ik twijfel aan de frequentie van de bussen. Dat zal nooit de luxe van een tramverbinding om de 15 minuten kunnen vervangen.' Hoewel hij vreest dat toch niet meer naar zijn kreet om hulp zal geluisterd worden, vindt hij ook vandaag nog dat samen met de tram ook het sociaal leven uit het dorp zal verdwijnen.
Sam Govaert en Peggy Blancke baten langs het traject taverne 't Zwientje uit, de vroegere Avenue de la Reine. De kusttram dendert op amper anderhalve meter van hun voordeur voorbij. Maar toch houden zij er gemengde gevoelens op na. Voor het gemak moet de kusttram niet weg, maar wel voor de veiligheid', zegt Sam. We hebben er weinig last van, maar het blijft gevaarlijk. Er zijn al enkele zware ongevallen gebeurd. De heraanleg van de weg en dorpsplein is mooi meegenomen.'
Ik vrees dat zij niet verder gekeken hebben dan hun eigen omgeving, voor wat betreft de veiligheid. Alhoewel vlak voor de uitgang van hun café een reling geplaatst werd opdat de vertrekkende cafégangers niet recht onder de tram zouden lopen, zien ze schijnbaar enkel maar de toestand rond hun instelling, waar nochtans nog nooit een zwaar ongeval gebeurde te wijten aan het traject van de tram.
Zullen de evenementen zoals avondmarkt en ezelstoet, . er onder te lijden hebben? Ik denk dat niemand die vraag op dit ogenblik kan beantwoorden. De caféhouders op het Dorpsplein, die veel tramreizigers onder hun cliënteel tellen, zien de toekomst niet al te rooskleurig tegemoet.
Dit was al een discussiepunt in 1924 In Le Carillon dOstende et de la Région van 27.11.1924 verscheen het artikel La ligne électrique Ostende-La Panne van Georges Paquot. Het is in het Frans gesteld maar ik heb het hier even voor jullie geresumeerd. Het gaat over de periode waarin de elektrische tram zijn eindpunt had in Westende-bad. «Het was om economische redenen dat het kortere traject van Westende naar de sluizen van Nieuwpoort voorgesteld werd. Als de tram door Lombardsijde-dorp moest rijden, zou veel duurdere grond moeten verworven worden dan voor een traject door de verlaten duinenzone. De nieuwe lijn werd aangelegd om de toeristen toe te laten langs de kuststrook te rijden, om deze aldus aan te prijzen en onze badplaatsen in de kijker te plaatsen. Het zou dus een vergissing zijn om door de dorpen te rijden! Een elektrische lijn langs de kust van Westende en langs de monding van de IJzer zal het oprichten van nieuwe villas en hotels in een totnogoe te veel verwaarloosde zone bevorderen. Het voorstel tot weginkorting van de minister van financiën zou het gedeelte van de duinen in de hoek tussen de kust en de IJzer over de laatste drie kilometers rechteroever, in de vergeethoek duwen. In september laatstleden kwam de gemeentelijke administratie van Westende, ingevolge een vergadering van de burgemeesters van Westende en Lombardsijde met de grondeigenaars van het dorp met een nog slechtere oplossing voor de pinnen: ze stelden namelijk aan het bestuur van de buurtspoorwegen voor om het huidig eindpunt van de elektrische lijn, te verbinden met het spoor van de stoomtram Oostende-Nieuwpoort. Zo zou de verlengde elektrische tramlijn door Westende-dorp rijden en aldus tegemoet komen aan de wensen van de landelijke eigenaars. Maar zo zou de elektrische tram zijn reden van bestaan verliezen, namelijk de ontwikkeling van de nationale kust- en toeristische nijverheid helpen bevorderen. Daarmee zou het algemeen belang niet gediend zijn. Gelukkig ging de maatschappij voor buurtspoorwegen daar niet op in. De weg Oostende-Nieuwpoort is trouwens niet breed genoeg voor een dubbel spoor. Het is hoog tijd om eens en voor altijd een einde te stellen aan de complicaties die steeds weer het gevolg zijn van de grillen van de landelijke elementen.»
Op 4 februari 1920 besliste de gemeenteraad van Westende jaarlijkse betalingen van 6.900 fr te zullen uitvoeren (totaal 138.000 fr) om de kosten van het doortrekken van de elektrische lijn van Westende-bad naar Nieuwpoort te helpen dragen. Vier jaar later, op 13 december 1924, werd dat besluit echter weer ingetrokken. Dat was niet naar de zin van Georges Pacquot die op 13.01.1925 daaraan een nieuw artikel wijdde in Le Carillon dOstende et de la Région: Singulière décision à Westende.
Deze ommezwaai is onverantwoord en onaanvaardbaar. Het mag dan ook verwacht worden dat de hogere overheid daar niet mee akkoord zal gaan. Waar gaan we naartoe als een beslissing die bijna vijf jaar geleden genomen werd en waarop verder gewerkt werd, niet meer gerespecteerd wordt? Het incident is spijtig genoeg van die aard dat weer veel tijd zal verloren gaan. Eens te meer wordt hierdoor bewezen dat Westende-dorp het grondgebied zou moeten afgenomen worden waarop zich de badplaats Westende-bad bevindt. Deze laatste zou een zelfstandige gemeente moeten worden. De ontwikkeling van de badplaatsen is duidelijk niet de zaak van de landelijke elementen van de bevolking die in de nabijgelegen badplaats slechts een melkkoe zien en die zich geenszins rekenschap geven van de algemene behoeften op het gebied van toerisme en nationale welvaart.
En welke zijn nu de huidige vooruitzichten? Ik ontleen de volgende tekst van de website van de Lijst Dedecker: Het project zou al kunnen gerealiseerd worden vanaf 2014. Landmeters zijn vandaag al het nieuwe traject op de kustweg aan het uittekenen. Het is nog wachten op het financieel fiat van het Vlaams Gewest om definitief van start te gaan. Dit geeft de gemeente ruimschoots de tijd om te starten met de planning voor de noodzakelijke opwaardering van Lombardsijde. Lombardsijde zou zo ook perfect kunnen aansluiten op de Nieuwpoortse Yachthaven en een nieuw elan geven voor projecten aan de Zeelaan.
Een Lombardsijdenaar: Mijn inschatting van de werkelijkheid: Het is een utopie om te veronderstellen dat het nieuwe spoor tegen de zomer 2014 klaar zou zijn. Plannen maken en ruimtelijke ordening zijn geen sterke punten van onze overheden. Er is niet iets als een dwingende instantie die de ruimte op een zinvolle manier ordent en met gezag optreedt. De politiek is te wispelturig en wordt door teveel lieden beïnvloed om snelle beslissingen te nemen. Dus ..2018 is beter
In een eerste fase zou er een extra snelle verbinding komen tussen Westende en Nieuwpoort. Die sneltram zou reeds tegen de zomer voorzien zijn en zal langs het nieuwe traject lopen. De gewone kusttram zou nog een tijdje zijn huidige route volgen, maar zou binnenkort (??) definitief uit de dorpskern verdwijnen. Dezelfde Lombardsijdenaar: Dit is pure onzin je gaat geen nieuwe lijn aanleggen voor een zogenoemde sneltram en daarbij de oude lijn met al haar mogelijke problemen aanhouden.
Hoeveel zal dat weer kosten? Dat is altijd mijn laatste vraag. De kostprijs van zon project moet enorm zijn. Ik zal daar later wel eens naar vragen. Heeft De Lijn daar budgetten voor? Is er dan geen crisis voor de Vlaamse gemeenschap?
Besluit Aangezien ik niet onmiddellijk betrokken ben bij het besproken tramprobleem en ik geen inwoner ben van Lombardsijde, had ik geprobeerd een objectieve analyse te maken, zonder vooroordelen, enkel de voor- en nadelen tegen elkaar afwegend. Zo was ik tot het besluit gekomen dat deze tramverlegging eigenlijk geen absolute noodzaak was. Na raadpleging van enkele Lombardsijdenaars, die enkele nieuwe argumenten aanbrachten, werd het moeilijk voor mij. Nu begin ik te twijfelen of de voordelen van de verlegging misschien toch niet opwegen tegen de nadelen. Als de meerderheid van de inwoners vinden dat hun dorp er beter en veiliger van wordt en als de kosten niet al te veel de pan uitswingen, dan zeg ik ook maar waarom niet?
Als zij en het gemeentebestuur er later maar geen spijt van krijgen! Veranderen is niet altijd verbeteren!
Wat betekent pétanque eigenlijk? Een populaire verklaring van het woord pétanque is dat het afkomstig zou zijn van het Franse "pieds tanqués" dat "voeten samen" zou betekenen. Specialisten ontkennen dat echter en beweren dat het werkwoord "tanquer" (of het daarvan afgeleide adjectief "tanqué") niet bestaat in het Frans. Het woord zou komen van het Provençaals "pétanco", wat een samenstelling is van pé (voet) en tanco (stutpaal) en dient dus opgevat te worden als "voeten die zo geplaatst zijn dat ze zo stevig staan als een stutpaal".
Hoe verloopt het spel? Petanque kan zowel individueel als in teamverband gespeeld worden, waarbij een team kan bestaan uit twee of drie spelers. Men noemt dit ook wel doublette en triplette. Individueel noemt men tête-à-tête. Als met drie spelers per team wordt gespeeld, heeft elke speler 2 ballen, terwijl elke speler bij doublette en tête-à-tête 3 ballen heeft. De metalen ballen ("boules") hebben een diameter tussen 70,5 en 80 millimeter en een gewicht tussen 650 en 800 gram. De but ('Frans voor "het doel") heeft een diameter van 30 millimeter met een variatie van 1 mm.
Het team dat de wedstrijd mag beginnen wordt bepaald door loting. Degene die de toss wint, trekt een cirkel met een diameter van 50 centimeter en gooit het but uit op een afstand tussen de 6 en 10 meter. Het team dat het but werpt, werpt ook de eerste boule en probeert deze zo dicht mogelijk bij het but te plaatsen. Daarbij moet er op gelet worden dat de voeten in de cirkel staan en zij niet van hun plaats komen voordat de geworpen boule de grond heeft geraakt. Vervolgens mag de tegenpartij proberen een boule dichter bij het but te plaatsen (pointer), de bal van het andere team te verplaatsen (tirer of schieten) of het but te verplaatsen. Het team dat het dichtste bij het but ligt, speelt pas weer als de tegenstander beter ligt of geen boules meer heeft. In het laatste geval mag dat team proberen meer punten te scoren door boules dichterbij te brengen dan de beste van de tegenstander. Voor elke boule die een speler dichter heeft geplaatst dan de tegenpartij krijgt men een punt (max. 6 punten bij triplette en doublette). Dan is de ronde of mène voorbij. Het team dat heeft gescoord, trekt een cirkel op de plaats waar het but lag en gooit hem opnieuw, waarna de volgende mène begint. Het spel eindigt als een team het eerste 13 punten heeft behaald.
Is Middelkerke niet enkel gek van wielrennen maar ook van pétanque? Petanque is niet alleen in Frankrijk een populair tijdverdrijf. Ook aan de Belgische kust wordt het meer en meer gespeeld. Middelkerke lijkt wel een petanquegemeente. Niet te verwonderen natuurlijk als je weet dat veel ouderen ofwel een tweede verblijf hebben in de gemeente ofwel bij hun op rust stelling ervoor gekozen hebben om in hun laatste levensjaren te komen genieten van de frisse zeelucht. Men zegt wel dat het ballenspel zowel voor jong als voor oud een geliefd tijdverdrijf is, maar dat lijkt mij wat overdreven want je ziet overal vooral ouderen op de daarvoor bestemde terreinen. Middelkerke en Westende hebben talloze aangelegde velden waar men zowel individueel als in clubverband een balletje kan gooien. Ziehier hoeveel banen er beschikbaar zijn in Middelkerke en Westende: Sportpark Middelkerke (20 buiten en 12 binnen) Sluisvaartstraat 19 OCMW Dienstencentrum (3) Westenlaan Westende-bad (4) Tussen Britselaan en Franselaan Westende-bad (Lakodam) (16) Baronstraat 25 (De Bamburg) Lombardsijde (2 buiten, nog aan te leggen) en 2 binnen bij privépersonen) Campings en Vakantieparken Middelkerke: Cosmos (6), Mercator (2), Mids Park (2), Mijn Plezier (1) Westende: Kristinapark (1), Marinapark (1), Poldervallei (5), Westende (2), Zee & Polder (3) Lombardsijde: Albatros (4), KACB (3), Kompas (3), Lombarde (de) (3), Zomerzon (3) In de andere deelgemeenten wordt schijnbaar geen petanque gespeeld. Is dat misschien een spel voorbehouden aan toeristen, vakantiegangers of aangespoelden? Ik telde dus een groot aantal terreinen! Misschien zijn er zelfs nog meer. Ik heb veel campings bezocht, maar niet allemaal en voor de ontbrekende heb ik de vraag gesteld per email maar niet van iedereen antwoord ontvangen, behalve van De Viking die zijn terreinen verving door een speelplein, wegens gebrek aan belangstelling voor petanque. Op sommige campings zouden de terreinen wel eens een opsmukbeurt kunnen gebruiken (KACB?). Het feit dat er zoveel bestaan is dus wel positief, als er maar vraag naar is en als ze ook gebruikt worden! En dat brengt mij bij de hoofdschotel van dit artikel.
Plots verrees een echt petanqueparadijs in Middelkerke
Nog vóór de zomer 2012 werd naast het tweede voetbalveld van Gold Star Middelkerke een petanque-infrastructuur opgericht met hal (en bar) en uiteraard met speelbanen, zowel binnen (12) als buiten (20). Ik weet niet of daar eigenlijk veel vraag naar was. Iemand die het zou kunnen weten vertelde mij dat dit geenszins het geval was. Jullie weten nu stilaan wel dat in Middelkerke op geen euro gekeken wordt en de installatie mocht dus wel wat kosten. Het gebouw en de binneninrichting leverden uiteindelijk een factuur op van 520.211,43 euro. De aanleg van de terreinen buiten kostte 154.369,31 euro. Tenslotte moesten nog 41.967,12 euro afgedokt worden voor de erelonen, voor de veiligheidscoördinatie (VC) en voor de EPB- verslaggever die moet nazien of er voldaan wordt aan een aantal vereisten inzake thermische isolatie, energieprestatie en binnenklimaat. Het letterwoord EPB staat voor Energie Prestatie Binnenklimaat. Samen kostte dit dus 716.547,86 euro aan de gemeente. Voor diegene die zon bedrag nog steeds graag omzetten in Belgische francs, is dat 28 miljoen 661 duizend 914 francs. Geen peulschil, dus!!! Ik laat jullie mee oordelen of zoiets wel verantwoord is. Hieronder zien jullie een paar fotos van de nieuwe installatie.
Jullie zullen zich de tijd nog wel herinneren dat er in de Leopoldlaan een club gevestigd was, aangesloten bij de Petanque Federatie Vlaanderen met de frivole naam De Zeemeermin. Boze tongen beweren nu dat de nieuwe petanquesite er gekomen is omdat het gemeentebestuur, absoluut het exploot van het marktplein wilde herhalen. Ondanks alles, moest er nog zon ondergrondse parking met drie verdiepingen bijkomen en daarom moest de club daar verdwijnen. Er moest enkel nog een uitbater gevonden worden, een waardige bovendien, om dat nieuw juweeltje te koesteren en Middelkerke te promoten in binnen- en buitenland. Dat mocht niet de eerste de beste zijn want er werd geëist dat de uitbating diende te gebeuren door een lid van de petanquefederatie Vlaanderen. De uitbater moest geïnteresseerd zijn in petanque en mocht niet enkel manager zijn. Na 3 jaar zou er een evaluatie volgen.
Op de gemeenteraad van 14 juni 2012 werd aan de leden gevraagd een bestek goed te keuren, dat voorzag in een openbare inschrijvingsprocedure naast onder andere volgende voorwaarden: - duurtijd: 01/08/2012 tot en met 31/12/2015 - vergoeding a) concessievergoeding exploitatie cafetaria: de geboden jaarprijs, met een minimum van 3.600 b) gebruiksrechten op de petanqueterreinen (32): 0,50 per terrein per halve dag met een minimum van 2.400 per jaar c) overige kosten in functie van de dienstverlening
De gemeente wilde actief blijven tussenkomen in deze concessie die dus niet beschouwd werd als het louter ter beschikking stellen van ruimtes, maar eerder als het verlenen van diensten en prestaties. Dat had tot gevolg dat het verlenen van concessierechten een btw-plichtige activiteit is, waardoor er een recht op aftrek ontstaat van de btw op de investerings- en exploitatiekosten. Zoals dat hier wel meer gebeurt (zie ondergrondse parking Leopoldlaan) voelde niemand zich geroepen om zich in te schrijven op basis van bovengenoemd bestek. Een nieuw dus maar en daarom werd op 13.12.2012 nog maar eens aan de gemeenteraad gevraagd om dat goed te keuren. Aan de substantiële elementen van de overeenkomst, zoals prijs en duur, werd niet geraakt. Volgens de gemeente betroffen de wijzigingen enkel modaliteiten die ervoor zorgden dat het bestek nauwer aansloot bij de dagdagelijkse werking van een petanqueclub, Zo werden de verplichte openingsuren teruggebracht van 18u30 naar 17u30 en werd er een sluitingsdag toegestaan op maandag. Het recht van de gemeente om de constructie te gebruiken gedurende 10 dagen/jaar bleef ook ongewijzigd. De concessionaris maakt jaarlijks een lijst over van de competitiedagen en de gemeente dient uiterlijk 15 dagen na ontvangst van die lijst mee te delen op welke competitiedagen zij gebruik wenst te maken van de infrastructuur. Op niet-competitiedagen verwittigt de gemeente Middelkerke de concessionaris dat zij van dit recht gebruik zal maken, uiterlijk dertig dagen voordien. De verplichting om twee terreinen vrij te houden voor spel door recreanten wordt beperkt tot niet-competitiedagen. De eerste drie maal mogen recreanten gratis spelen. Vanaf de vierde maal dient een bijdrage van 5 euro betaald te worden. Mijn vraag: gaat de uitbater dan ook een verzekering aan voor die recreanten? Er wordt een opzeggingsmogelijkheid voorzien voor de concessionaris bij het einde van de proefperiode (1 jaar). Werden die wijzigingen aangebracht à la tête du client? Deze keer was er welgeteld 1 inschrijving. Het college van burgemeester en schepenen besliste dus op 21 januari 2013 de concessie toe te wijzen aan PTC De Zeemeermin die verhuist van de Leopoldlaan naar de nieuwe site. De concessie, eigenlijk voorzien vanaf 1 maart, vangt echter maar aan na de inrichting van de bar. Dat zou stante pede gebeuren zodat de uitbating op korte termijn kon aanvangen. De concessietermijn werd verlengd met de vertragingstijd. Voor alle zekerheid ben ik op 26 april 2013 nog eens polshoogte gaan nemen. Alhoewel alles afgesloten was en er geen beweging te bespeuren viel, lijkt de termijn wel degelijk reeds ingegaan. Jullie zien de inrichting van de bar hieronder.
Is dat nu een goed akkoord, dat de gemeente waar voor haar geld geeft? Dat de uitbater na 1 jaar de concessie kan/mag opzeggen, is natuurlijk niet zonder gevaar! Wat zal er volgend jaar gebeuren als de proefperiode geen succes blijkt te zijn? Zal er dan nog een nieuwe uitbater gevonden worden of zal de installatie enkele jaren onbezet blijven? Wat houdt de clausule in dat de gemeente 10 dagen per jaar de constructie mag gebruiken? Is dat misschien voor de VIPs van de hoofdsponsor tijdens de Noordzeecross? Twee terreinen vrijhouden voor recreanten, die drie maal gratis mogen spelen en daarna 5 euro moeten betalen lijkt mij ook maar een mager voordeel voor de gemeente. Recreanten vinden trouwens altijd wel een terrein: op het strand, op het gras, desnoods tussen de autos op een parking als hun normaal terrein onder water staat. Is de vergoeding voldoende? Als de uitbater zich houdt aan de minima voor uitbating van cafetaria en terreinen, dan betaalt hij/zij 6.000 euro per jaar. Tegenover een kostprijs van meer dan 700.000 euro betekent dat maar een magere oogst. Kosten voor dienstverlening is geen winst voor de gemeente want daar zullen prestaties tegenover staan.
Besluit Mogen/moeten we dat alweer een typisch Middelkerks product noemen? Verschrikkelijk veel geld uitgeven voor iets waar misschien onvoldoende vraag naar was. Geen uitbater vinden en dan veel water in de wijn doen om toch iemand ervoor te interesseren en tenslotte ruim verlies lijden op het geheel. Ons bestuur zal toch wel een kosten - baten analyse uitgevoerd hebben, zeker?
Ik hoop dat ik ongelijk heb want het is tenslotte allemaal met ons geld.
Erfgoeddag 2013 Middelkerke en Deelgemeenten | Stop de tijd!
Trouwe lezers van deze blog, en die worden steeds talrijker, weten al lang dat ik een groot voorstander ben van Erfgoeddag, omdat ik hou van het erfgoed van mijn dorp en bij uitbreiding, maar in mindere mate, van mijn gemeente. Ik vind ook dat Middelkerke steeds moet deelnemen aan die dag. Zelf wil ik er ook steeds op aanwezig zijn. Het was dan ook met grote voldoening dat ik vastgesteld heb dat er in 2013 weer een interessant programma op poten gezet werd. Dat werd tevens de dertiende editie en ze had plaats op zondag 21 april.
Wat is ook weer de bedoeling van Erfgoeddag? (overgenomen tekst) Erfgoeddag is de jaarlijkse hoogdag voor iedereen die met cultureel erfgoed begaan is. Elk jaar mobiliseert het evenement in Vlaanderen bijna een kwart miljoen bezoekers. Erfgoeddag is in essentie een sensibiliseringsactie over cultureel erfgoed en de zorg die dat erfgoed vereist. Werken rond erfgoed gaat over omgaan met heden en verleden, over engagement, zorg, aandacht, reflectie en communicatie. Op Erfgoeddag krijgt het publiek op vele plaatsen een exclusieve kijk achter de schermen. Bezoekers vernemen wat erfgoedinstellingen bewaren en, vooral, hoe en waarom ze dat doen. Met deze editie zoomt de cultureel-erfgoedsector met andere woorden in op het (voor het publiek) grotendeels onzichtbare, back office werk dat nodig is om ons cultureel erfgoed te behouden en te beheren. Daarnaast wil Erfgoeddag ook een lans breken met het aanbod voor gezinnen. Erfgoededucatie, en meer bepaald op een speelse manier leren wat cultureel erfgoed betekent, tot stand komt en voorstelt, loopt ook dit jaar weer als een rode draad doorheen het aanbod.
Erfgoeddag is een initiatief van FARO. Vlaams steunpunt voor cultureel erfgoedvzw, in samenwerking met de erfgoedgemeenschappen in Vlaanderen en Brussel.
Wat voorziet het programma voor 2013 voor Vlaanderen en Brussel? Meer dan 500 organisaties , musea, archieven, erfgoedbibliotheken, heemkundige kringen, kerkfabrieken, sociaal - culturele verenigingen, restauratoren, klokkenmakers en vele andere deelnemers presenteren die dag een veelkleurige waaier van meer dan 750 activiteiten.
Het thema voor 2013 (overgenomen tekst) Stop de Tijd! Vanwaar nu die roepnaam? Om te beginnen zijn erfgoedwerkers voortdurend in de weer om, heel letterlijk, de destructieve effecten van de tijd te vertragen. Een doordacht behoud- en beheerswerk is hierbij essentieel. Daarnaast is er vanzelfsprekend ook aandacht voor de ruimere invulling van het begrip tijd. Tijd kennen we allemaal, natuurlijk. Maar wàt is tijd? En hoe en waarom maten onze voorouders tijd? Bestond er in het verleden ook al vrije tijd? En wat doet de roze blik van de nostalgie met ons?
En wat deed Middelkerke? In Middelkerke vonden ze dat de dood de meest drastische manier is om de tijd te stoppen. Nog drastischer, vonden ze, als iemand vermoord of terechtgesteld wordt. In het licht daarvan werd een rondrit georganiseerd met een moordtrein langs plaatsen in de verschillende deelgemeenten waar 300 jaar geleden misdrijven werden gepleegd: moord en doodslag, overspel, pedofilie, zelfmoord en vergiftiging.
De illustratie hierboven is van de hand van Joris Debruyne en stelt de verbranding voor van de heks Barbele (De Cock) op de Burg in Brugge in 1634. (zie hierna Halte 5)
Michel Landuyt geeft zijn mening over het behandelde thema Volgens schepen van cultuur Landuyt toont het moordparcours vooral dat er niet veel veranderd is sinds de zeventiende en achttiende eeuw. Natuurlijk weet ik wel wat hij bedoelt. De misdaden van toen worden inderdaad vandaag nog steeds gepleegd: moord en doodslag, overspel, pedofilie, zelfmoord, vergiftiging. Er stonden in die tijd wel gruwelijke straffen op die feiten. Maar dat weerhield misdadigers er niet van om ze toch te plegen. Dat is natuurlijk wat al te ongenuanceerd. Er worden nu honderd keren meer misdrijven gepleegd, er wordt nu veel minder gestraft. In die tijd kregen misdadigers geen enkelband, sommige werden geradbraakt, levend of dood verbrand, gekookt of vreselijk verminkt!. Michel zal toch niet bedoeld hebben dat straffen niet helpen, zeker? Het vermelden waard is ook dat die straffen destijds uitgesproken werden door de schepenen, nu doen daarvoor opgeleide rechters dat. Pedofiele priesters/ bisschoppen waren er toen misschien ook wel, maar het werd niet openbaar gemaakt. Heksen zijn er bij mijn weten niet meer. De levensomstandigheden waren niet te vergelijken met de huidige: op het gebied van opvoeding, financieel, sociaal, en politiek. Wat zegt de schepen, er is niet veel veranderd?
Even de gids bij de rondrit voorstellen Eduard Vyvey brengt op onnavolgbare wijze de kleine kantjes van de condition humaine tot leven. Hij is een Leffingenaar en hij laat dat (terecht) graag blijken. Hij is een gewezen leerkracht, maar ook een genealoog met jarenlange ervaring en een begeesterd auteur. Eén van zijn werken is Criminaliteit in Camerlinckx Ambacht, uitgegeven op 16 juni 2011. Het boek is te koop in de Standaard boekhandel en kost 28 euro. De verhalen voor de moordtrip of erfgoeddag werden geput uit dat werk. We konden dus zeker geen betere gids treffen.
Camerlinckx-ambacht was het gebied dat bestond uit de parochies Stene, Snaaskerke, Leffinge, Middelkerke, Slijpe/Mannekensvere, Westende en Wilskerke. (dus NIET Lombardsijde) Hij schreef verder ook de geschiedenis van het kanaal Plassendale-Nieuwpoort onder de titel De Nieuwe Riviere (voorgesteld op 14.2.2010). Ook de geschiedenis van Wilskerke (Willeckinskerke 400 jaar geleden), gepubliceerd op 20 december 2012, is van zijn hand. Andere werken van Eduard Vyvey: De Legende van Fleris, Leffinge vroeger en nu, Camerlinckx Ambacht tot 1792/Middelkerke sinds 1977, Familiae Latfingae. Hij geeft ook regelmatig voordrachten over heemkunde. Een interessant, productief en verdienstelijk man, dus.
Aan boord van de moordtrein Blijkbaar spreekt zoiets tot de verbeelding van de bevolking, want toen ik mij veertien dagen op voorhand inschreef voor één van de geplande ritten om 10 uur of om 14 uur, schenen beide reeds volzet te zijn. Dat betekende 2 x 60 geïnteresseerden, wat dus al een groot succes mocht genoemd worden. Gelukkig voor mij werd toen nog een derde rit voorzien om 17 uur met nog eens 60 deelnemers. Voor de gratis rondrit in de criminele wereld in de 17e en 18e eeuw werd verzamelen geblazen aan het centrum De Branding. Daarna werd het geelgroene tschu-tschu treintje uit Germany, met twee wagonnetjes à 30 reizigers, vooral ouderen, getrokken door een locomotiefje natuurlijk, op de sporen gezet voor een rit van twee uur. Ik had mij wat warm aangekleed, met sjerp, omdat ik vreesde dat het niet te warm zou zijn op zon toeristentreintje. Verkeerd gedacht want de blakende zon op het volledig gesloten glazen treintje, deden de temperatuur zeer hoog oplopen.
Korte situering van de rondrit Er waren zeven haltes voorzien, maar niemand mocht/moest uitstappen. De plaatsen waar de misdaden gepleegd werden, zijn inderdaad vandaag niet bezienswaardig meer, want na al die tijd maar vooral door twee wereldoorlogen in de twintigste eeuw bestaan die hoeven of huizen niet meer.
Halte 1: WILSKERKE CENTRAAL: Jan De Cuelenaere baatte, samen met zijn vrouw Anna een hoeve uit. Zij hadden 5 kinderen waaronder drie meisjes, waarmee Jan incest pleegde. Na foltering bekende hij zijn misdaad.
Halte 2: LEFFINGE-NOORD, Torhoutsesteenweg: Landbouwer Joannes Denys had een verhouding met een andere vrouw Joanna. Na enkele mislukte andere moordpogingen, vergiftigde hij zijn nochtans veel jongere echtgenote Maria. Joannes en zijn aanhoudster werden betrapt en geradbraakt.
Halte 3 : LEFFINGE- CENTRAAL, Kerkplein: Cornelis van Bourgognie was schoolmeester, koster en hij was bijzonder vaardig in het namaken en vervalsen van handschriften en handtekeningen. Hij maakte daarvan gebruik om bedrog en fraude met documenten te plegen. Hij werd in 1722 in Gent ter dood veroordeeld en op gruwelijke wijze geëxecuteerd. (wurging en onthoofding)
Er was een pauze voorzien in het centrum De Zwerver in Leffinge maar ook daar werd gewoon doorgereden.
Halte 4: SLIJPE-CENTRAAL, Gistelstraat: De 25- jarige Cornelis Boydens wist dat zijn heel wat oudere buurvrouw Maria Hendrickx over aardig wat centen beschikte. Hij raadde haar zelfs aan hoe ze te bewaren. Maria had hem echter door en maakte hem uit voor dief. Dat werd haar dood want Cornelius vermoordde haar. Hij werd daarvoor bedacht met stokslagen en zijn armen en benen werden verbrijzeld.
Halte 5: SLIJPE-BRUG: de zaak Barbele hekserij. Ze werd veroordeeld wegens verboden geneeskundige handelingen (aderlatingen), wegens misbruik van Gods naam, enz
Halte 6: LOMBARDSIJDE-TUINWIJK, Schuddebeurzeweg, de zaak Pieter Roeland, die zijn vrouw verdronk in een gracht omdat ze hem niet wou vertellen waar ze geweest was. Zijn rechterhand, waarmee hij zijn vrouw op het hoofd geslagen had, werd afgehakt en hij werd tentoongesteld op een rad.
de zaak Wilson diefstal met inbraak de zaak Joachim Heindryx zelfdoding
En het treintje reed maar door: de gids onderhield de reizigers met een interessante uitleg (met misschien iets te veel informatie). Hij beperkte zich niet tot de gevallen hierboven maar kruidde zijn uitleg met nog meer misdaden (Van Nieuwenhuyze, Van Wezemael, Pieter Boydens).
Besluit Ik heb genoten van de uitleg van de gids en ik wil hem daarvoor nogmaals feliciteren, in de eerste plaats natuurlijk voor zijn opzoekingswerk.
Misschien hebben we wat te veel gereden naar plaatsen die ons niet konden herinneren aan de tijd van toen. Als de schepen voor cultuur wil onderzoeken in hoeverre ze van de rondrit een permanente attractie kunnen maken door ze bijvoorbeeld in een nieuwe wandel- of fietsroute te gieten dan zal daar nog heel wat moeten aan gesleuteld worden.
Deelgemeente Middelkerke gaat in zijn eentje voor de zoveelste keer een verwoede strijd aan tegen hondenpoep
Op 11 april 2013 las ik in Het Nieuwsblad het artikel Gemeente bindt strijd aan tegen hondenpoep. Daarin staan enkele merkwaardige passages.
Ten eerste: Bestuur wil hondenpoep PRIORITAIR aanpakken Dit is het derde blogartikel dat ik wijd aan deze verbeten strijd die het huidig gemeentebestuur nu al meer dan 12 jaar voert tegen honden en hun eigenaars. Terecht, overigens! Het verschijnsel van hondenpoep is immers, naast de globalisering, de economische en financiële wereldcrisis, de honger in de wereld, de vergrijzing, de migratie en de voortschrijding van de islam, de opwarming van de aarde en de criminaliteit één van de belangrijkste problemen van onze hedendaagse maatschappij. Hoe ik daarbij kom? Hoe verklaar je anders de massa middelen die onze gemeente daarvoor inzet? Dat is ook nodig want deze strijd is één van de belangrijkste die in de 21ste eeuw door ons bestuur uitgevochten werd. Schijnbaar zonder succes, maar jullie weten toch ook dat De aanhouder wint. Of niet? Wie de strijd gemeentebestuur hondenpoep in de voorbije jaren op de voet wenst te volgen, kan mijn artikels De weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens (11.4.2010) en Hondendrollen en paardenvijgen (26.9.2007) raadplegen in de map Milieu.
Ten tweede: De preventiedienst plaatste een paar honderd vlaggetjes met de boodschap Honden welkom, hondenpoep niet. Wij willen immers in de eerste plaats sensibiliseren! Sensibiliseren is een modern woord. Het betekent volgens mij preventieve actie voeren met het woord in plaats van achteraf met de daad. Meestal heeft het weinig positieve resultaten. Jullie kennen alvast de gemeentelijke folder Bezorg jezelf geen overlast!, met een zeer interessant luik nette baasjes van honden? Jullie lezen toch de gemeentelijke webstek waar de afmetingen en bestemming na gebruik van het hondenpoepzakje vermeld worden? Bij een zoektocht naar een mensentoilet zijn jullie zeker al voorbij gegaan aan één van de dagelijks gereinigde en ontsmette gemeentelijke hondentoiletten? Wat jullie misschien niet kennen is de hoeveelheid en verscheidenheid aan personeel die in het strijdperk geworpen wordt: veiligheidsagenten, stadswachten, jobstudenten, milieuambtenaar, preventiemedewerkers, de GAS ambtenaren en officieren van de lokale en federale en gerechtelijke politie, anonieme controleurs en tenslotte een milieucel om eventuele overtreders te vervolgen. Dat leger is bovendien goed bewapend en uitgerust tot en met een brommer voor het reinigen van de hondentoiletten. Ook in de preventieve acties speelt onze gemeente een hoofdrol. Hebben jullie nog nooit de affiche gezien die furore maakte in Nederland niettegenstaande (of juist door) zijn dubbelzinnige tekst Hondenpoep het moet, het kan!? Deze keer gebeurt het met vlag en wimpel. De baasjes zullen nu wel weten dat zij met hun honden welkom zijn maar hun poep niet.
Ten derde: Vooral het Mouchotteplein, het Normandpark, de wandelpaden in de duinen en de Kerkhofdreef worden vaak bevuild. De Westendenaars zijn natuurlijk niet tevreden dat het probleem zich voordoet, maar als het moet dat het dan gelukkig enkel in de deelgemeente Middelkerke gebeurt, want alle vernoemde plaatsen (tenzij de duinen) bevinden zich in Middelkerke. Zijn ze daar misschien niet zo gedisciplineerd als in de andere deelgemeenten?
Ten vierde: Hondenbaasjes die zich aan de richtlijnen houden, krijgen bovendien een kleine attentie in de vorm van een hondenpoeptasje. Wie braaf is krijgt lekkers Alle middelen zijn goed om het doel te bereiken, kan je wel zeggen, maar ik ben een tegenstander van beloningen omdat je gewoon doet wat je moet doen. Een hondenpoeptasje staat natuurlijk chique. In Nieuwpoort-bad heb ik onlangs een automaat gezien waar je weliswaar slechts één zakje per keer gratis kunt uithalen.
Ten vijfde: Als we overtredingen vaststellen, zal de gemeenschapswachter een verslag voor de GAS-ambtenaar opstellen. Dat kan een boete opleveren van 60 tot 250 euro'. Wie stout is de roe Die kan is er volgens mij te veel aan. Een proces-verbaal, in de portemonnee zitten van onwillige baasjes is veel efficiënter. Het feit dat er zoveel pretbedervers zijn, heeft natuurlijk te maken met het feit dat zij wel weten dat de kans op een boete minimaal is.
Mag ik eindigen met mijn dada? Telkens de gemeente uitpakt met een nieuwe campagne tegen hondenpoep, vraag ik mij af wat er gedaan wordt tegen paardenvijgen. Ik kan maar niet begrijpen waarom daartegen nooit een actie gevoerd wordt. Een paardenvijg stoort mij meer dan een hondendrol! En is dertig keren groter! Ziet het bestuur misschien geen graten in een hoop donkerbruine smurrie in het midden van een rijbaan? Jullie wisten toch reeds dat er ook nylon paardenpoepzakken bestaan? Goed voor drie beurten! Ze worden onder de paardenstaart (van een paard) gehangen en vastgehaakt aan het zadel. Paardenpoeptassen zijn nog niet op de markt.
Besluit Niettegenstaande ik er hierboven wat de draak mee gestoken heb, apprecieer ik ten volle de goedbedoelde inspanningen van ons bestuur. Ze kennen het probleem en willen er absoluut iets aan doen. Ik besef ook dat dit geen eenvoudige strijd is. Ze moeten echter inzien dat het niet bij sensibiliseren en preventieve acties mag blijven. Overtredingen vaststellen is niet goed genoeg. Dure campagnes en een legertje personeel worden dan op de duur misschien overbodig.
Er zijn zo van die gelegenheden in een mensenleven die men niet mag/kan laten voorbijgaan. Als 1 april op een maandag valt, de dag waarop ik gewoonlijk een nieuw artikel op mijn blog plaats, dan is dat een ideale gelegenheid om eens te proberen de lezers van deze blog op het verkeerde been te zetten. Ik deed dat exact 5 jaar geleden ook al eens toen ik jullie probeerde wijs te maken dat er in Westende-dorp op de terreinen van Zon en Zee een moskee zou gebouwd worden. In elke aprilgrap zit een bron van waarheid, wordt er gezegd. Zoals jullie allemaal zeer goed weten, houdt het gemeentebestuur van Middelkerke van grote en dure projecten. Natuurlijk heb ik alles nog wat breder, hoger en duurder uitgesmeerd dan we van hen gewoon zijn, om het project onwaarschijnlijker te doen lijken. Anderzijds hoopte ik toch dat wat twijfel zou rijzen. Jullie oordelen zelf wel of ik daarin geslaagd ben.
Ik hoop in elk geval dat jullie er wat plezier aan beleefd hebben en dat ik het bestuur niet op slechte gedachten gebracht heb!
Middelkerke: Kregen jullie ooit al te maken met een parkeerretributie van de gemeente?
Wat is een retributie? Wanneer wordt ze geheven? Een retributie is geen proces-verbaal, het is een verschuldigde belasting die geheven wordt door een stad of gemeente, bijvoorbeeld om te parkeren. Dat gebeurt op die plaatsen waar betalend parkeren verplicht is of op die plaatsen waar parkeerders gebonden zijn aan het beperkt parkeren en hun blauwe parkeerschijf dienen te leggen. Is uw parkeertijd verstreken op het moment van de parkeercontrole? Ligt uw parkeerticket niet duidelijk zichtbaar? Dan betaal je!
Betaalt de inwoner van Middelkerke daarmee de defecte parkeerautomaten? Je zou het haast denken! Lezen jullie maar eens het onwaarschijnlijk verhaal dat ikzelf beleefd heb. Met de bedoeling op 12 september 2012 om 10 uur te parkeren in de Kerkstraat in Middelkerke, begaf ik mij naar de parkeermeter tegenover de praktijk van Dokter Van Dorpe. De meter gaf echter aan: Buiten gebruik parkeerschijf gebruiken. Dat deed ik dan ook. Groot was echter mijn verwondering, bij het buitenkomen bij de dokter, toen ik aan mijn voorruit een halve-dag biljet vond, met een te betalen som van 15 euro. Nu kon/kan ik zweren op het hoofd van allen die mij dierbaar zijn, dat mijn verhaal de zuivere waarheid is en niets dan de waarheid. Ik voelde me dus onheus behandeld en ik schreef een brief aan het college van burgemeester en schepenen om te vragen of ze dat misverstand misschien wilden ophelderen aangezien ik van mening was dat ik geen overtreding begaan had tegen de parkeerregels. In mijn naïviteit (domheid eigenlijk) beschouwde ik dat niet als een bezwaarschrift omdat ik dacht dat het een vergissing betrof die stante pede door onze wijze bestuurders zou rechtgezet worden. Ik hoorde daar inderdaad niets meer van tot op 20 maart 2013, dus meer dan zes maanden later. Op die dag kreeg ik een officiële brief, ondertekend door de burgemeester en de secretaris, dat mijn geval op 18 februari 2013, dus meer dan vijf maanden na de feiten, door het schepencollege behandeld werd. Waarom de brief gedagtekend was op 5 maart, dat kan ik enkel maar vermoeden. Het college was van oordeel dat mijn klacht ontvankelijk doch ongegrond was en dat ik de parkeerretributie wel degelijk moest betalen en nog wel binnen een termijn van 10 dagen, gezien de hoogdringendheid van het geval. (dat laatste is mijn toevoegsel!) Ik was geschokt door deze grove onrechtvaardigheid. Mag men nu zelfs geen vertrouwen meer hebben in de gemeentelijke arm van de wet?
Is daar nu echt niets tegen te beginnen? Mijn eerste gedachte was uiteraard dat zoiets niet kan en dat er een procedure moet bestaan om daar tegen te reageren. Enkele opzoekingen op internet gaven volgend resultaat. Het is inderdaad mogelijk een bezwaarschrift in te dienen indien je het niet eens bent met die retributie of als je ze niet wenst te betalen. Op http://verkeersboetes.blogspot.be/2010/01/voorbeeldbrief-bezwaar-parkeerboete.html vinden jullie een voorbeeldbrief die als model kan dienen voor zon bezwaarschrift. Het is natuurlijk niet zon hoog bedrag waar het hier over gaat en veel mensen zien er tegenop om zon brief te schrijven. Wie dat toch wenst te doen, kan daar best niet te lang mee wachten. Dat moet namelijk gebeuren binnen zes weken na ontvangst van uw beschikking. Indien het bezwaar is afgewezen dan kan men ervoor kiezen in beroep te gaan bij de belastingrechter.
Beschik jij over een bewijs dat je recht in je schoenen staat? Het spreekt vanzelf dat je niet zomaar kunt protesteren met enige kans op een positief resultaat als je geen geldige reden hebt of als je niet over het bewijs van het tegendeel beschikt. Er worden natuurlijk heel wat flauwe redenen aangehaald om niet te moeten betalen. Vanuit het standpunt van diegene die je klacht zal behandelen, zijn er heel wat van die redenen bij het haar gegrepen zijn en die niet de minste schijn van betrouwbaarheid vertonen. Ziehier enkele voorbeelden van domme argumenten:
Ik ben die dag daar niet geweest
Mijn afspraak liep uit
Ik was maar een paar minuten te laat
Ik had geen kleingeld bij
Ik ben onbekend op de locatie of Ik wist niet dat er betaald moest worden voor het parkeren of Ik wist niet dat er schijfparkeren van kracht was.
Ik kon geen parkeerautomaat vinden
Mijn parkeerkaartje was op de grond gevallen
De overtreding werd vastgesteld terwijl ik op weg was naar de parkeermeter
Ik ben het niet eens met de hoogte van het bedrag van de retributie
Ik heb geen retributiebon gevonden achter de ruitenwisser, maar kreeg onmiddellijk een aanmaning met overschrijvingsformulier.
Goede of mogelijk aanvaardbare argumenten voor je bezwaarschrift, alhoewel
Bij alle argumenten geldt dat je moet proberen bewijsstukken te leveren die je bezwaarschrift kracht bij zetten.
Noodsituatie zoals ziekenhuis- of huisartsbezoek
Overlijden van een naaste
Ik was personen of goederen aan het laden en lossen Stuur uw leveringsbon met vermelding van uur en plaats op.
Ik had mijn auto uitgeleend.
Ik parkeerde mijn wagen om eerste hulp te bieden bij een ongeval.
De parkeermeter was defect en gaf aan dat de parkeerschijf moest geplaatst worden Leg eventueel een geschreven bericht op uw dashbord met de vermelding dat de parkeermeter defect was met vaststelling van uur en minuten. Vraag eventueel een getuige een verklaring te willen ondertekenen dat de parkeermeter wel degelijk defect was en dat de parkeerschijf achter de ruit lag. Neem fotos van het bericht op de parkeermeter en van de schijf achter de voorruit.
Waarom ik die 15 euro dan toch betaald heb?
Ik zei het hierboven al dat ik een gewone brief geschreven heb naar het schepencollege en geen bezwaarschrift ingediend had. Of ik anders dat formele bezwaarschrift zou ingediend hebben? Hoe kon ik in mijn situatie bewijzen dat ik mij niet bezondigd had tegen de parkeerregels? Ik had geen foto genomen van de defecte parkeermeter. Ik weet het, met wat goede wil had de gemeente kunnen nagaan of de bewuste parkeermeter wel degelijk defect was op de bewuste datum. Maar ja, als kritische blogschrijver kan ik natuurlijk geen goede wil verwachten van de gemeente. Ik had geen foto van mijn parkeerschijf achter mijn ruit. Ik maak nochtans op uit brieven op internet dat zeer vaak (90%) door de controleurs een foto genomen wordt waaruit blijkt dat de parkeerschijf er niet lag. Eigenlijk moeten zij ook hun gelijk bewijzen! Is dat hier niet gebeurd of werd dat bewijsstuk moedwillig niet gebruikt?
Ik raad jullie dus aan en ik verzeker jullie dat ik vanaf heden van plan ben om altijd en overal mijn fototoestel bij te hebben.
Middelkerke wil het hoogste gebouw van België op zijn grondgebied
De idee is niet erg origineel, want meerdere burgemeesters van een kustgemeente (Knokke-Heist, Koksijde, Middelkerke en Zeebrugge/Brugge) pleiten al langer voor het bouwen in de hoogte omdat het gebrek aan bouwgrond aan de kust steeds meer de kop opsteekt.
En aangezien hun vrienden, de handelaars in immobiliën, toch ook moeten leven ... Ons dynamisch gemeentebestuur heeft nu beslist om niet langer te talmen en de koe bij de horens te vatten. Het wil al de andere de loef afsteken en er als eerste mee van wal steken. Toen hij nog burgemeester was, zei Michel Landuyt ooit: 'Persoonlijk meen ik dat we nu te veel gebonden zijn aan regels op stedenbouwkundig vlak Dat belemmert de ontwikkeling. Ik vind het met andere woorden een haalbaar idee om zo hoog te bouwen. De vakgroep Stedenbouw en Architectuur aan de universiteit van Gent bevestigt dat we dergelijke projecten niet mogen uitsluiten. Het project mag wel geen schade berokkenen aan anderen.' Zo is onze Michel, hé! Al die regels, daar houdt hij niet van als het hem niet goed uitkomt. Iedereen weet ook dat hij nooit zijn kiezers van Middelkerke schade wil berokkenen. Als je naar het hoogste punt van zo'n woontoren kijkt, dan mag je toch geen stijve nek krijgen, nietwaar? Natuurlijk zou het ongehoord zijn als iemand je vanuit de hoogte begluurt terwijl je in monokini op het dak van je huis of woonblok of op je terras ligt te zonnen, Zo'n gebouw mag toch de zon en het licht van de Middelkerkenaar niet wegnemen! (en zeker het eventueel licht van onze politici niet!) En het mag toch niet te hard waaien rond dat gebouw want ze maken al wind genoeg in Middelkerke! Gelukkig zorgt er altijd iemand voor ons welzijn! Bedankt, Michel! Ik vernam uit welingelichte bron dat de Middelkerkse handelaars in onroerend goed Janna en Michel door dik en dun zouden steunen in hun letterlijke en figuurlijke hoogheidwaanzin..
Aan welke hoogte wordt er gedacht? Voor het ogenblik is de Zuidertoren in Brussel met 38 verdiepingen en een top op 150 meter nog steeds het hoogste gebouw in België. In Middelkerke wordt gedacht aan 246 meter hoogte.
In Europa kan Moscou er zich op beroemen het hoogste gebouw op zijn grondgebied te hebben. Dat is de woon- en kantoortoren 'Mercury City' met een top van 338 meter. Die zal niet lang de hoogste blijven want vlak ernaast wordt de 'Federation Tower' gebouwd, die 506 meter hoog moet worden en volgend jaar klaar moet zijn. In West-Europa voert Londen de toon aan met de 310 meter hoge 'Shard'. In Noord-Amerika, Azië en het Midden-Oosten staan bijna zestig gebouwen die hoger zijn dan Mercury City. Het allerhoogste, 828 meter, is het 'Burj Khalifa' in Dubai.
Hoewel dat hoogst ongewoon is voor Middelkerke, zijn ze hier toch nog enigszins bescheiden gebleven, nietwaar?
Locatie Als locatie had het gemeentebestuur gedacht aan de huidige plaats van het casino, dat zou afgebroken worden. Op het gelijkvloers zou dan, ter compensatie, een supermodern casino ingericht worden.
Uitzonderlijk zijn de lijst Dedecker en de meerderheid het daarover eens. Of de LDD -ers voor hoogbouw zijn, dat weet ik niet, maar één van hun programmapunten bij de gemeenteraadsverkiezingen op 14 oktober 2012, was de renovatie van het casino. De meerderheid heeft wel alweer geen rekening gehouden met hun voorstel om een architectuurwedstrijd uit te schrijven. Als de bestaande plannen uitgevoerd worden, dan zou de casinosite er zo uitzien:
<align="center">
En verder, binnenin? De wolkenkrabber zou 56 bovengrondse en 4 ondergrondse verdiepingen tellen. De totale oppervlakte zou 159.000 vierkante meter bedragen. Op de ondergrondse verdiepingen zouden parkeergarages ingericht worden met 442 parkeerplaatsen, waaronder ook 80 garageboxen. Zonder dat dit dubbelzinnig moet opgevat worden, mag gezegd worden dat deze laatste beter in de Middelkerkse markt liggen.
Tot en met de 3de verdieping zouden voorzien zijn voor kantoren en bedrijfsruimten. De verdiepingen 4 tot 26 worden omgetoverd tot een hotel met 200 luxueuze kamers. Twee zwembaden zouden voor de hotelgasten voorbehouden blijven. Volgens burgemeester Janna Rommel- Opstaele zou er in Middelkerke immers veel vraag zijn naar grote hotels met veel kamers. De etages 27 tot 54 zullen exclusieve appartementen bevatten die 3 miljoen euro per stuk zullen kosten. Op de 35ste verdieping zou een exclusief zwembad voorzien worden. De verdiepingen 55 tot 56 zouden observatiegalerijen zijn. Op het dak wordt een cirkelvormige helihaven aangelegd om tegemoet te komen aan de vraag van rijke eigenaars en hotelgasten, die aldus niet meer veroordeeld zouden worden om urenlang aan te schuiven in files op de autostrade. Het is een feit dat er meer en meer helikopters worden aangekocht. Voor een Robinson R22 betaal je vandaag ongeveer 200.000 euro. Geen koopje, maar voor de gegoede burgerij is dat de prijs van een dure sportwagen. Bij helder weer zou het verzicht 51 kilometer bedragen. Het gebouw zal uitgerust worden met meerdere supersnelle dubbeldekkerliften. Met 8 meter per seconde zoeven deze naar boven. Dat is ook wel nodig want zelfs dan duurt het meer dan een halve minuut voordat je de bovenste verdieping bereikt Hiermee hoopt Middelkerke eens Koksijde maar vooral Knokke-Heist naar de kroon te kunnen steken. Eindelijk!!
Het gebouw zou kaderen in een vernieuwing van de omgeving Het gemeentebestuur ziet ook al langere tijd uit naar de uitbouw van de dijk rond het casino.
<align="center">
In een foldertje beloofde Michel Landuyt dat wie op 14 oktober 2012 voor hem zou kiezen, zich aan zon uitbouw mocht verwachten. Hij is nu wel geen burgemeester meer, maar toch ...
Kostprijs
De prijs van het nieuwe gebouw ligt nog niet vast maar de project- en beheerskosten door het Brugs studiebureau 'Ellebol' zullen alvast hoog oplopen. Prijsstijgingen, die altijd bij zo'n bouw optreden, door misrekeningen en duurder wordende bouwmaterialen kunnen inderdaad die prijs enorm doen stijgen. De gemeente zou ook moeten bijdragen in die overigens gedeelde kosten omdat het gebouw alweer een parkeerprobleem oplost en voorziet in een groot nieuw hotel waardoor Middelkerke zal kunnen rekenen op heel wat meer toeristen die deze bezienswaardigheid niet zullen willen missen. De Vlaamse gemeenschap (10%) en de provincie (15%) zouden echter het project ruim subsidiëren zodat de last van de gemeente fel zou teruggeschroefd worden. De privésector zal natuurlijk aangesproken worden zowel voor de uitbating van het hotel, voor de verkoop en verhuur van parkeerplaatsen als voor de verkoop van de appartementen. Naar verluidt zou met veel belangstelling uitgekeken worden naar de verwezenlijking van dit grandioos project.
De tegenargumenten worden weggewuifd Naar goede gewoonte heeft het gemeentebestuur geen oren naar mogelijke bezwaren. Dat het moeilijk zou/kan worden voor de brandweer mocht ooit brand uitbreken in het gebouw, dat wuift het bestuur weg met de belofte dat de brandweer een reuzenkraan zou mogen aanschaffen. Als die dan al nodig is, want de ontwerpers zijn van mening dat het gebouw zo goed als onbrandbaar zal zijn. De kans op een 'Towering Inferno' zou dus vrijwel onbestaande zijn? Waar hebben we dat nog ergens gehoord? Was dat niet de 'Titanic' die niet kon zinken? Dat Stedenbouw zich mogelijk zou kunnen verzetten tegen het hoog aantal verdiepingen, wordt ontzenuwd door de mededeling dat de dienst werd gecontacteerd en geen bezwaar heeft omdat de bouw de werkgelegenheid in de gemeente en de bloei van het toerisme zou bevorderen. Dat dergelijke hoogbouw licht, zon en privacy zou wegnemen en het centrum van Middelkerke zou overschaduwen, dat erkent de burgemeester wel gedeeltelijk maar ze vindt anderzijds dat 'voor wat hoort wat'. Ze vindt dat de inwoners eerder dankbaar moeten zijn voor dit 'hemels' geschenk. De geluidsoverlast voor de omwonenden door helikopters zou tot een minimum herleid worden omdat de moderne tuigen steeds minder luidruchtig worden.
Besluit De waanzin blijft maar duren. Is er voor die mensen dan geen crisis? Natuurlijk zal dit voorbeeld navolging vinden in andere badplaatsen. Natuurlijk zullen ze elkaar weer willen overtreffen. Waar eindigt dat? Is de 'sky' dan echt 'the limit'.
Ik wil het toch allemaal eerst zien en dan pas geloven!
Duinen van Westende: Natuurgebied of Oefenterrein voor Mountainbikers?
Nogmaals de loftrompet Ik heb al vaak de loftrompet geblazen voor het herstel van de natuur en voor het restaureren van de stelling van een artilleriebatterij op de site van de oude camping Cosmos. De voorgeschiedenis kunnen jullie lezen in de map Duinen onder Inrichtingsplan voor de duinen in Westende en Lombardsijde (23.09.2007) en in de map Natuur onder Cristal Place: terug naar de natuur (08.11.2009). Om even kort het geheugen op te frissen: de Vlaamse overheid kocht de site in 2004 en besteedde kort daarna ruim één miljoen euro aan het opruimen van het gebied. Het zand werd gezeefd om zoveel mogelijk puin te verwijderen en de duinen in hun oorspronkelijke en natuurlijke toestand te herstellen. Ook uit de beschermde bunkers op het terrein werd een pak rommel gehaald, zelfs asbest. Ze werden nu afgesloten met deuren. De hoofdopdracht was om de natuurlijke zeewering te herstellen. Daarvoor werd een duinpanne uitgegraven. Het zand daarvan is gebruikt voor de aanleg van nieuwe duinen. Naast zeewering is ook geïnvesteerd in natuurontwikkeling. In de duinpanne zijn poelen voor vogels en planten aangelegd. Dat zorgt voor een grote diversiteit van flora en fauna. Ook de wandelaar komt aan zijn trekken. Doorheen het gebied zijn tal van wandelpaden aangelegd. Wie het nog niet deed, moet dat gebied absoluut eens bezoeken!
Maar, wat gebeurt er nu met de voetgangerspaadjes? Ik schreef in mijn vorig artikel over dat onderwerp dat ik de paadjes wat te smal vond en dat ik vreesde dat ze al te snel zouden verzanden. Welnu, dat is ondertussen gebeurd! Dat is te zien op onderstaande foto, genomen vanaf de Strandlaan. Om even lichtjes te overdrijven: gelukkig staat er een bord dat aangeeft dat de doorgang enkel voor wandelaars is, anders wist niemand van het bestaan van een wandelpad af. Kan het pad misschien af en toe zandvrij gemaakt worden?
De mountainbikers rukken op Een bezorgde natuurliefhebber meldt mij dat onze duinen in het algemeen en het nieuw wandelpad aan Sint-Laurentius in het bijzonder steeds vaker gebruikt worden (platgereden is de juiste term) als oefenomloop van honderden mountainbikers, dus ook daar waar de toegang verboden is. Deze waardevolle biotoop verdient volgens hem en ook volgens mij, wat meer respect. Daarom wendde hij zich tot het Agentschap voor Natuur en Bos, West-Vlaanderen, Regio Kust, om het probleem aan te kaarten. Boswachter Hans Vansteenbrugge, zijn gesprekspartner, beweert zich er terdege van bewust te zijn dat er een mountainbikeprobleem bestaat in de duinen. Hij aanvaardt dat deze nieuwe recreanten al een tiental jaren een opkomende groep vormen in ons landschap en dat zij voor een stuk een stek moeten zoeken en zullen krijgen in het buitengebied. Dat schijnt inderdaad de tendens te zijn. Ik heb de coureurs ook al bezig gezien in de duinen juist buiten Middelkerke naar Raversijde toe. Straks krijgen we er misschien in onze wielergekke gemeente nog een superprestigewedstrijd bij, voor mountainbikers dan. Het Agentschap voor Natuur en Bos heeft zelfs al, in samenwerking met het Agentschap Maritieme Dienstverlening en Kust (MDK) en de gemeente, een doortocht gerealiseerd door de duinbossen van De Haan. Het zou de bedoeling zijn dat er een gesloten lus gerealiseerd wordt door de polders door de gemeente.Ook de provincie en Westtoer leggen al hier en daar een parcours aan. Bij organisaties van toertochten wordt om bepaalde verbindingen te realiseren soms een éénmalige doortocht toegestaan door bepaalde van onze duingebieden. Mijnheer Vansteenbrugge is wel van mening dat de mountainbikers zich aan de opgelegde regels moeten houden en hij beweert dat zijn diensten regelmatig controles uitvoeren in hun domeinen. Er werd hem gevraagd wat die regels dan wel mogen inhouden. Het antwoord kwam razendsnel: voor wat betreft het domeinbos van De Haan komen de regels hoofdzakelijk hierop neer: wandelaars op de paden voor wandelaars, honden overal aan de leiband, ruiters op de ruiterpaden en mountainbikers op het nieuwe mountainbikepad. Al deze paden zijn met toegankelijkheidsborden aan elke ingang van het bos en bij kruisingen van paden aangeduid. Ze hebben ondertussen ondervonden dat ze daar in de toekomst wat voorzichtiger zullen moeten mee omspringen en dat ze blijvend controles moeten uitvoeren en waar nodig processen opmaken.
De meeste duinen (zoals Crystal Palace en Cosmos) zijn echter eigendom en worden beheerd door het Agentschap Maritieme Dienstverlening en Kust (MDK), afdeling Kust van de Vlaamse Overheid, de instantie die instaat voor onze kustverdediging. Specifiek voor de Middelkerkse duinen is de verantwoordelijke een zekere Koen Matthys. Ook hij werd gecontacteerd omdat we graag zijn reactie zouden horen op het feit dat de mountainbikers de duinen platrijden in ons gloednieuw natuurgebied.
De heer Matthys scheen niet zo direct van plan te zijn om te antwoorden en hield er lang de spanning in. Ze schijnen het daar echt moeilijk te hebben met de hen gestelde vraag. Maar de opdracht om de zaak verder te behandelen werd alvast gegeven. De afdeling zal niet nalaten de briefschrijver op de hoogte te houden van het verder verloop van het dossier. Wat zou hij daar eigenlijk wel kunnen op antwoorden? Toch niet dat men in het bewust natuurgebied een parcours voor mountainbikers zal aanleggen naast het wandelpad? Dat men dat eventueel doet in de duinen naast de camping Albatros waar Freddy Maertens en Michel Pollentier heel wat oefenstonden vol maakten, tot daar toe, met die verstande dat het pad niet mag verlaten worden. Dat zou zelfs beter zijn dan de duinen kriskras te doorkruisen, zoals nu het geval is.
Waarop wacht de Vlaamse gemeenschap? Ze gaan toch hun prachtprestatie in de duinen van de ex-Cosmos en ex-Crystal Palace niet bezoedelen, zeker?
Aanpassing op 25 maart 2013 Amper een halve dag na het publiceren van bovenstaand artikel, kwam dan toch al een antwoord van de 'Maritieme Dienstverlening en Kust'. Spijtig genoeg wordt daarin de gestelde vraag niet beantwoord. Ze geven namelijk de regels waaraan organisatoren van tochten en georganiseerde mountainbikers zich moeten houden. Ze geven als regel dat er niet mag gefietst worden in het duinengebied, maar dat mountainbikers moeten rijden op de verharde wandelpaden. Dat slaat, hoop ik althans, niet op het duingebied ex-Cosmos, want daar staat een bord 'Enkel voor wandelaars!' Aanpassing op 27 maart 2013 Geloof het of niet, maar vandaag werd het pad met ingang aan de Strandlaan, zandvrij gemaakt. Bedankt aan de verantwoordelijke!
Doet Jean-Marie Dedecker met zijn ploeg een nieuwe wind waaien door de gemeentepolitiek in Middelkerke?
Natuurlijk zal geen enkele lezer verrast zijn over mijn titel van deze week en dus ook niet over mijn hiernavolgend artikel. Even herinneren: de meerderheid wordt in Middelkerke gevormd door 9 leden van de Open VLD (2 minder dan in de vorige legislatuur) en 5 leden van de CD&V. (3 minder). Die meerderheid kennen we nog van de periode 2001-2006. Oude wijn in nieuwe zakken, dus? De Open VLD heeft nog steeds de meerderheid in het college (Opstaele, Landuyt, Devey, Vandekerckhove) tegenover 3 van de CD&V (Dewulf, Gilliaert en Claeys-Goemaere) daar waar het Progressief Kartel de vorige keer 2 schepenen leverde. Iedereen weet ondertussen ook dat Janna Rommel-Opstaele burgemeester is maar dat Michel Landuyt nog steeds de gemeenteraad voorzit. Zij zwaaien dus nog steeds de plak en het ziet er niet naar uit dat er iets zal veranderen aan het beleid.
De oppositie heeft een andere gedaante aangenomen Eigenlijk wilde ik het hier voornamelijk hebben over de oppositie. Ik heb na de verkiezingen de hoop uitgedrukt dat de oppositie eindelijk weer wat zou betekenen en het lijkt er inderdaad op dat mijn gebeden zullen verhoord worden. Als het maar blijft duren! In de oppositie zitten nu drie partijen: de lijst Dedecker met 7 vertegenwoordigers, het progressief kartel met twee en de N-VA ook met twee. Ik kan mij niet voorstellen dat LDD en het kartel zich in alle punten zullen vinden maar als het gaat over misbruiken, vooral machtsmisbruik en onnodige uitgaven, dan zullen zij toch wel de handen in elkaar slaan. En de N-VA? Dat is een apart geval. Je zou bijna kunnen zeggen dat zij vanaf de start van deze legislatuur de meerderheid geen stro in de weg zullen leggen, erger nog, dat zij aan de zijde van de meerderheid zullen staan. Misschien stemmen zij ook nog wel eens tegen maar dat zal dan meer voor de vorm zijn. We zullen verder zien hoe zij daarvoor al vooraf beloond werden. De oppositie bestaat dus eigenlijk slechts uit 9 leden tegenover 14 of 16 meerderheidsleden, als we de N-VA erbij rekenen. Gelukkig zijn er nogal wat oppositieleden met haar op de tanden! Zal dat iets opbrengen? De middelen van de oppositie zijn natuurlijk beperkt, maar ik hoop dat de Open VLD nu toch wel wat beter op zijn tellen zal (moeten) letten en soms wel twee keer zal (moeten) nadenken vooraleer nog meer peperdure en onbezonnen initiatieven te nemen. Dat betekent wel niet dat zij welwillend zullen staan tegenover de voorstellen van de oppositie, want zij hebben nu eenmaal een hekel aan tegenspraak.
Eerste pogingen om oppositie te voeren Het begon al goed: de lijst Dedecker diende op 13 november 2012 een klacht in bij de Raad voor Verkiezingsbetwistingen omdat in één stembureau sprake zou geweest zijn van onverzegelde stembussen en niet-afgestempelde stembiljetten. De klacht werd wel ontvankelijk maar ongegrond verklaard. Maar Dedecker gaf zich nog niet gewonnen en trok naar de Raad van State. Hij zegt opgeven staat niet in mijn woordenboek. Dat hoor ik altijd graag! De Raad van State besliste echter dat de gemeenteraadsverkiezingen te Middelkerke ondanks onregelmatigheden (!) toch geldig waren en dat ze niet van die aard waren dat ze een zetelverschuiving teweeg hadden gebracht. Dedecker lichtte de reden van zijn klacht als volgt toe: Ik doe dit niet uit weerwraak. Ik ambieer rechtvaardige verkiezingen zodat er een rechtvaardige coalitie kan gemaakt worden. Dedecker haalde het meeste voorkeursstemmen en LDD haalde 24,9 procent van de stemmen en werd er de op één na grootste, maar verliezers CD&V en Open VLD vormden toch een coalitie. Ik wil echt opnieuw naar de stembus om te zien wat de bevolking vindt van deze Kortrijkse toestanden. Volgens mij had hij dit beter niet verklaard omdat het de indruk gaf dat zijn klacht enkel gebaseerd was op ontgoocheling.
Tot op vandaag hebben in de gemeente reeds vier gemeenteraadszittingen plaats gehad sinds de nieuwe gemeenteraad geïnstalleerd werd. Drie daarvan waren geplande en één werd bijeengeroepen door de oppositie. Ik herinner mij niet dat zich ooit voorheen zoiets voorgedaan heeft in Middelkerke, maar de LDD en Progressief Kartel hebben samen 9 raadsleden, dus meer dan 1/3 dat vereist is om zoiets te mogen/kunnen doen. Op die voorbije vergaderingen hebben LDD + progressief kartel reeds enkele pogingen ondernomen om de meerderheid het vuur aan de schenen te leggen. Op de eerste op 10 januari 2013 stonden maar twee punten op de agenda, de VVV(Vereniging voor Vreemdelingenverkeer) en de AGB (Autonoom Gemeentebedrijf). In het eerste geval was er een geschil over de samenstelling van de raad van bestuur. Moest dat een weerspiegeling zijn van de samenstelling van de gemeenteraad of van die van het college? De meerderheid wenste verder het aantal deskundigen in de raad van bestuur van het AGB te verhogen tot 5. De LDD en Lode Maesen konden zich daar wel in vinden maar de LDD wenste dat het daadwerkelijke deskundigen waren en geen politieke aanduidingen binnen een partijpolitieke belonings-en postjescultuur. De meerderheid schijnt dat normaal te vinden. Dat verwondert mij vanwege de CD&V. Ex-raadslid en fractieleider van hun partij Freddy Vandenbussche stelde immers op een gemeenteraadszitting ooit de vraag of er criteria vastgelegd waren waaraan de deskundigen moesten voldoen. De vergadering van 28 januari werd bijeengeroepen door LDD en progressief kartel. Deze beide partijen legden twee voorstellen ter goedkeuring voor: een huishoudelijk reglement, dat de werking van de gemeenteraad beschrijft en een deontologische code die de afspraken vastlegt betreffende de gedragingen van lokale mandatarissen met betrekking tot de dienstverlening aan de bevolking. Geen van beide kon de goedkeuring van de meerderheid wegdragen en de voorstellen werden dus verworpen. In de derde vergadering van 7 februari 2013 stelde de meerderheid nu zelf een huishoudelijk reglement voor dat deze keer verworpen werd door de oppositie maar uiteraard aangenomen door de raad. De meerderheid stelde eveneens voor de bestaande deontologische code opnieuw vast te stellen en eigenaardig genoeg stemde de oppositie daar wel mee in. Dedecker betreurt de houding van de meerderheid en verklaart: We zullen de komende zes jaar een constructieve oppositie voeren. Maar dit is enkel mogelijk als de meerderheid ons toelaat constructief te zijn en niet elk positief voorstel onfatsoenlijk zonder debat verwerpt. We zullen erop toezien dat de cultuur van de onregelmatigheden verdwijnt, en dit door intensief oppositiewerk en doorgedreven controle. We zullen zo elke kiezer via hard werk belonen voor zijn stem.
Eén ding is zeker: voor iemand die blogartikels schrijft, is Jean-Marie een hemels geschenk. Mocht mijn inspiratie ooit uitgeput geraken, wat nu wel bijlange niet het geval is, dan zal ik zeker op hem kunnen rekenen om de nodige stof te leveren.
Ex-burgemeester Andreas Inghelram krijgt dan toch zijn pleintje niet Misschien hebben jullie in één van de voorbije weken mijn artikel gelezen over het feit of het plein voor De Branding al dan niet mocht genoemd worden naar ex-burgemeester Andreas Inghelram? Wel, de meerderheid schijnt dan toch niet zo vergevingsgezind te zijn: het plein zal voortaan de wel zeer originele naam van Brandingplein dragen. De N-VA en het progressief kartel met Lode Maesen die destijds de naam van Inghelram naar voor had geschoven stemden tegen en de lijst Dedecker onthield zich. Eigenlijk mocht de toch wel machteloze raad van jaknikkers en oppositieleden enkel de beslissing van het college, reeds genomen op 21.3.2013, goedkeuren. Inghelram zal dus nog een beetje moeten wachten tot een gezuiverde N-VA partij aan de macht komt in Middelkerke.
Intercommunales Op 16 oktober 2010 heb ik een artikel gewijd aan de verdiensten van onze gemeenteraadsleden. Ik heb toen één en ander uit de doeken gedaan over de intercommunales, hun aantal zittingen en de zitpenningen die daarmee gepaard gaan. De titel was Loont het financieel de moeite om gemeenteraadslid te zijn in Middelkerke? Jullie kunnen het vinden in de map Gemeentebestuur. In de gemeenteraadszitting van 7 februari 2013 werden al de vertegenwoordigers en hun plaatsvervangers van de gemeente op de algemene vergaderingen, de raden van bestuur, de directiecomités, aangeduid.
In Verdeling van mandaten in intercommunales vinden jullie de tabel met alle te verdelen mandaten en de namen van de aangeduide mandatarissen.
Ik heb met B of NB aangeduid of de aanwezigheid al dan niet bezoldigd wordt. Omdat ik dat niet voor alle mandaten wist, heb ik de hulp ingeroepen van een bevoegd gemeenteambtenaar, die ik hartelijk dank voor de verstrekte ontbrekende gegevens. Wat valt daarbij speciaal op? Ten eerste, daar waar in de vorige legislaturen de oppositie niet in aanmerking kwam voor zon aanduiding, is dat nu duidelijk wel het geval. Het N-VA profiteert mee van de grote koek. Wat hebben ze daarvoor moeten beloven? Mogen ze nu nooit meer tegenstemmen? Is dat nog wel oppositie voeren of is dat eerder collaboreren? Natuurlijk dat laatste! Op zijn website schrijft Jean-Marie Dedecker daarover: Voor N-VA Middelkerke is het gerinkel van de kassa belangrijker dan het geruis van haar geweten. Met een tiental extra postjes in allerhande communales en gemeentebedrijven kroont Vandenbroucke zich tot mandatenkampioen van Middelkerke. Gisteren waren we getuige van 1 grote pak-de-poen-show, waarbij de N-VA bewijst dat zij geen enkele morele waarde kent. Het tweede opvallend punt is dat burgemeester en schepenen deze keer meer mandaten bekleden. Voor sommige zijn dat vooral onbezoldigde of als plaatsvervanger, wat redelijk en eigenlijk logisch is aangezien zij kunnen genieten van een niet onaardige wedde. Maar toch zijn er in het college leden die wel nog een paar bezoldigde mandaten lusten. Bij de Open VLD zie ik dat enkele oudgedienden over het hoofd gezien werden bij het verdelen van de postjes: Lucien Niville, Frederic Spaey, en Loosbergh. Tom Lingier moest zich deze keer met 1 bezoldigd mandaat tevreden stellen. Ik stel mij verder de vraag of het wel normaal is dat een gemeenteraadslid de vertegenwoordiger wordt op de algemene vergadering en tezelfdertijd lid wordt van een directiecomité of van een raad van bestuur? Ik vind van niet. Gezien de bevoegdheden van beide groepen is de onafhankelijkheid niet meer gewaarborgd. Dat duidt dus op het feit dat een kleine partijgroep niet bereid is om de zitpenningen nog meer te spreiden. Nadat ik dat neergeschreven had, ontving ik de agenda van de gemeenteraadszitting van 14 maart 2013. En wat lees ik? Franky Annys en Bart Vandekerckhove werden respectievelijk als vertegenwoordiger en als plaatsvervanger aangeduid voor de algemene vergadering maar ook als lid van een directiecomité van TMVW. Dat blijkt nu onverenigbaar te zijn en op de zitting van 14.3 moesten nu andere personen voor de onbezoldigde algemene vergadering aangeduid worden. Dat werden dan Geert Galle als effectief en Michel Landuyt als plaatsvervanger. Als je dan weet dat Landuyt reeds op de zitting van februari 2013 aangeduid werd als plaatsvervanger, dan begrijpen jullie dat ik het niet begrijp. Maar is die onverenigbaarheid dan ook niet geldig voor de raad van bestuur van EFIN, Crematoriumbeheer, IMVW, OVSG en VVSG? Wie er eens de tekst met de bevoegdheden van de algemene vergadering en van de raad van bestuur op naslaat, kan niet anders dan met mij instemmen. Het feit dat alle aanduidingen in één raadszitting gebeurden, heeft natuurlijk het voordeel dat niet meer vóór elke algemene vergadering moet gestemd worden. Er is echter ook een nadeel, maar ik neem aan dat onze bestuurders daar niet wakker van liggen. Nu ziet de burger eens bij hoeveel intercommunales de gemeente aangesloten is, hoeveel en welke politici hun beurzen mogen spekken, wie uit de boot valt, enz
Eén ding staat als een paal boven het zeewater: er moet dringend een einde komen aan die vloed van mandaten!!
Go ju mee u toertju gon doeën met du noto i Westende
Jullie zullen zeker al gemerkt hebben dat ik jaarlijks rond 15 maart een artikel plaats dat in het Westends dialect geschreven werd? Dat is niet zo eenvoudig als jullie wel zouden kunnen denken, vooral als je, zoals ik, geen taalkundige bent. Natuurlijk doe ik dat niet zo maar in het wilde weg. Natuurlijk heb ik wel een aantal teksten gelezen over uitgangen en klanken in het West-Vlaams dialect, dat één van de Ingwaeoonsedialecten is, maar toch Als ik dan eens iets lees in het Westends (of in het Middelkerks, alhoewel tussen beide verschillen bestaan) van iemand anders, dan toets ik mijn werk daar eens aan. Op 31 december 2012 had naar jaarlijkse gewoonte in Nederland en Vlaanderen het poëziefeest plaats, zeg maar gedichtendag. Bij die gelegenheid stopte de gemeentelijke cultuurdienst een mooie postkaart in de bus met aan de ene zijde een foto van Nina Lybeert van het zand dat wegstuift over een golfbreker op ons lokaal strand en aan de andere kant een gedicht van Sylvie Covemaeker in ons dialect. Een mooi gedicht, zeker wat de inhoud en constructie betreft. Ik geef het hier eens weer voor diegene die de kaart als reclame zouden beschouwd hebben en die ze hetzelfde lot zouden beschoren hebben als de vele folders en krantjes die we wekelijks in onze brievenbus vinden.
Storme an zèè Zand in jen oren en ogen, je noar die sebiets go meugen drogen; je vel die scheurt langs alle kanten, an je nanden piewanten, ne dikke sjale roend je nekke, voruutgoan gelik u slekke; gin mens die begriept wa daje doar doet, tis storme en iesbere koed; mor niks zo gèstig of up tsrange goan lopen, da zet je loengen goed open, wa roepen en tieren, bleiten en gieren, gin mens die jen oort doar eje toge woord. Storme aan zèè das beter dan een psycholoog of twèè!
Hierna volgt dan mijn artikel. Jullie zullen opmerken dat er toch wel enkele taalverschillen zijn.De uitgang zoals in drogen en meugen en kanten zou ik als droogn, meugn en kantn schrijven omdat de West-Vlaming moeilijk het einde van een woord haalt. De woordjes een, twee en zee moeten als eeën,tweeë en zeeë uitgesproken en geschreven worden. Ik wil niet langer de pezewever uithangen maar ik vrees dat gèstig, iesbere en mens niet op die manier uitgesproken worden. Maar ja, misschien moest dat wel omwille van de dichterlijke vrijheid.
* *
Errinneriengn an de tied van toenne
U noede kammeroad vamme, die in Westende weunde otn nog u kiend was en doarachter no de Limburg goan weun is, vroegt u tietje geleen otn u ki mochte ofkomn. Ne was namelik nooit mi weregekomn no ze gebooörtedorp. Ik zeiën nateurlik va ja. Zu grotste weëns was van u ki roend te rieën in Westende of u wandelienge te doeën toetan de dieng datn em erinnerde uut de noedn tied. Me begostn an de kerke op de platse van Lombardsiede: Oenze Lieve Vrouwtje en de roendgang roend de kerke met de Mariabeeldjes die u bitje verwoarloosd zien. Ne was verwoenderd dat tkerkof nog roend de kerke ligt. Ne peisde dat de kazeirn van Lombardsiede ook nog bie uuzze gemeinte was, mo dat is nu tkwartier Niepooört, é. Ne keek nogal u bitje ze noogn uut otn de woestiene van Zon en Zee zag. En zegn dat dadooit u bloeiend vakaansecentrum was! En trustooörd wo dat de duutsche ingekwartierd laagn binst de noorloge! De Massevin, die nu de Calidris eeët, zei dem ook nog utwa. En doa was de Lakodam wo da me leeërdn zwemn binst de noorloge. Briek Booöne, zwemkampioeën van België, waster toene redder. Doar enk ook nog basketbal gespeeld met de zeuns van Briek en met de broers Moane (Maene) mor ik ton bie de kadetn. Beneen wastru ristorang van woruut daje oender twoater koste kiekn. En me dijen da nateurlik! Nu en ze doa appartementn roendgezet, dedeze an de voarkant wierdn gebouwd deur Robert Van Biervlieët met Denève as architect in de joarn 53-54. Witte giedr oevele dat zooön appartement gemiddeld koste in die tied? Geloof dut of gelooft dut nie mo da was etwa van vieroenderd duust frang. Goekoop, é? Ik kunt weetn want kdijn ik doa toenne u vakaansejob in dagence Van Biervlieët. Me giengn toen verder langs de diek verbie de plekke woa da vroegr de trianon stoend en me kwaamn aan twestendotel, vroegr nog zooön merkwoardig gebouw, ofgebrokn in 1972, mo nu u mastodoente me kweetnie oevele appartementn. Gelukkig zaagn me toen de Belle Vue stoan, juste gelik vroegr zoadoanig dadalles toch nie verdween is. Ne was fel gintresseerd in Les Zéphyrs, nu toeriesteburo en te bezichtign merkwoardige weuninge omdat er doa rieke menschen weundn me personeeël datin in die tied in de kelder moest zitn en werkn. Tkapelletje voentn nie vele veranderd mo dat de garage doa rechtover nu u tsenakel is, da was nieuwe. kZaagn em in de lucht kiekn en da was omdatn zochte achter de woatertorre, die allange ofgebrookn is. Me zaktn toen of no torp langs de Duuneloane, die vroeger de Duuneweg eette. Woa zien de duunn noartoe, vroegtn. Ne wilde agliek ook nog de relais du lac zieën. Gin vakaansecentrum mi moar u geweun uus. Woar is de tied, é? De gemeinteschole zieët er nog juuste tsefste uut lik vroegr, zeitn. Om an de kerke van Westende kwaamn metta nieuw plingsje schootn in u lach otn die lampekapn zaag. De mart voentn vele verbeterd mo ja, twas doa vroegr niemendalle, é. An de nunneschole moestn kook u bitje uutleg geevn: gin klooëster mi moar u geweun uus, gin nunnetjes mi en u vele modernere fassoade. Dattur doa vroeger binst de noorloge en lange doarachter, u nabri op de koer stoend, da wistn nie mè.
Ewè, zeitn, Westende is we veranderd, é. En ik: kzoend u bitje gloovn!!
**
Als we de Nederlandse dialectoloog Marc van Oostendorp mogen geloven, wat we volgens de Vlaamse professor Johan Taeldeman maar beter niet doen omdat het de grootste onzin is die hij ooit gehoord heeft, dan spreken de Vlamingen binnen tweehonderd jaar allemaal een taal die heel hard lijkt op het West-Vlaams.
De standaardtaal in België en Nederland groeien nu al steeds verder uit elkaar, en ik denk dat die tendens zich zal voortzetten. De Vlamingen worden steeds trotser op hun eigen taal en gaan zich terugplooien op het meest Vlaamse Vlaams dat ze kunnen spreken. En dat is het West-Vlaams, en bijvoorbeeld niet het Limburgs of het Brabants. West-Vlaams staat het verst van wat ze in Nederland praten.
Volgens Van Oostendorp heeft het West-Vlaams zelfs een aantal universele kenmerken die de taal makkelijker maken om aan te leren, bijvoorbeeld voor migranten. Ook daardoor zou het West-Vlaams meer overlevingskansen hebben de komende eeuwen. Het onderscheid tussen de zachte g en de h bijvoorbeeld is bijzonder complex, maar dat wordt in het West-Vlaams niet gebruikt, zegt de professor. De ui is de moeilijkste klank uit onze taal, en ook die wordt in West-Vlaanderen niet gebruikt.
Middelkerke: de CD&V in de huidige meerderheid, is dat die van de vorige oppositie en/of van de legislatuur 2001-2006?
Partijblaadje van februari maart 2013 Het nieuwste partijblaadje van de CD&V Middelkerke viel zojuist in de bus. De layout ervan is goed verzorgd en het hoofdthema is vanzelfsprekend het wonder dat de partij opnieuw deel uitmaakt van de bestuursmeerderheid in de gemeente. Na de negatieve ervaring waarbij de CD&V en de Open VLD tijdens de legislatuur 2001-2006 op vele ogenblikken niet meer door éénzelfde deur konden, schijnt alles vergeven en vergeten. Ja, als men zich aan de macht vastklampt, dan wordt men vergevingsgezind en zet men alle deuren weer breed open. Zoals gebruikelijk zijn in het blaadje vier bladzijden van de acht gewijd aan de lokale partij.
1. Een dankwoord van de afscheidnemende voorzitter 2. De aankondiging door Dirk Gilliaert dat de partij een beleidsplan of 14- speerpuntenprogramma opgemaakt heeft dat als basis zal dienen om in de komende bestuursperiode onze gemeente te besturen 3. Een artikel door Ronny Devriendt om zijn leedwezen uit te drukken over het feit dat de verkiezingsklacht van Jean-Marie Dedecker niet aanvaard werd. Hij betreurt dat daaraan zoveel geld van de belastingbetaler besteed werd en dat Dedecker alweer zoveel media-aandacht kreeg. Hij vindt dat Jean-Marie maar eens moet stoppen met natrappen en constructief moet meewerken. 4. Een In memoriam voor Jan Stragier, die nog als kandidaat deelnam aan de voorbije verkiezingen maar onmiddellijk daarna overleed aan een hartfalen. Afscheidswoorden van de oude voorzitter die kort terugblikt op wat hij voor de partij deed en die zijn bereidheid uitdrukt om verder voor de lokale CD&V te werken.
Wim Desender bedankt De vroegere voorzitter Wim Desender bedankt voor de steun die zijn partij op 14 oktober kreeg. Hij beweert: ons verhaal van degelijkheid en een eensgezind team dat voor de Middelkerkenaars klaarstaat, heeft u aangesproken. Wij kregen het vertrouwen .. Wim, heb je dan uit het oog verloren dat jouw partij bij die verkiezingen eigenlijk tot de verliezers behoorde of beter gezegd eigenlijk een opdoffer gekregen heeft? Of hoe moet ik anders 5 gemeenteraadsleden in plaats van 8 en 2 OCMW leden in plaats van 3 noemen? In 2006 waren ze in kartel met het N-VA en ze behaalden samen 8 zetels, allemaal voor de CD&V. Van de N-VA werd niemand verkozen, alhoewel we niet kunnen negeren dat de toenmalige N-VAer Henk Dierendonck (702) en de huidige N-VAer Danny Van Den Broucke (496) toch een meerwaarde aan de lijst gaven. Het zou dus juister zijn te zeggen dat enkel door een coalitievorming met een andere verliezer de schijn van succes kon opgehouden worden.
De nieuwe voorzitter Op de nieuwjaarsreceptie van de partij op 2 februari 2013 werd dus niet enkel afscheid genomen van Wim Desender, maar werd tevens de nieuwe voorzitter voorgesteld. Het wordt Kristof Devos, 38 jaar jong en woonachtig in Lombardsijde. Hij was 5 jaar onderwijzer van het Sint-Jozefsinstituut in Middelkerke en werd in september 2005 directeur van de Sint-Lutgardisschool in Westende. Hij was ook ooit nog financieel adviseur voor verschillende financiële ondernemingen. Op de lijst voor de CD&V bij de verkiezingen van 14 oktober 2012, stond hij op de 24ste plaats of zoals men dat heet tegenwoordig, hij was medelijstduwer. Hij verspreidde een verkiezingsfolder waarin hij de steun van de kiezer vroeg voor zijn 10 puntenprogramma voor Westende en Middelkerke. Hij legde daarin dus het accent op Westende omdat hij vooral hier stemmen van kiezers moest zoeken. Voor drie concrete punten kon/kan hij alvast op mijn steun rekenen aangezien ik er zelf al meerdere keren voor gepleit heb:
1. Veilige gemeente is een basisrecht: degelijk en veilig wegennet zonder putten, meer veilige fietspaden, verkeersveilige schoolomgevingen, veiligheid van elk individu 2. Werk maken van een netter Westende (hondenpoep, zwerfvuil, ) 3. Een bedrijfsvriendelijker klimaat realiseren voor onze KMOs (parkeergelegenheid, echte inspraak door de handelaarsbond, degelijk wegennet en voetpaden, ruimte voor ondernemen in bedrijvenzone, Verschillende punten kan ik niet beoordelen omdat ze veel te vaag zijn: 1. Overlast in Westende ernstig nemen en degelijk aanpakken 2. De verloedering van Westende-bad dringend tegengaan 3. Een toeristvriendelijk beleid, dat onze lokale handelaars te goede komt, realiseren. 4. Initiatieven die het respect tussen de verschillende generaties ondersteunen, alle kansen geven. Natuurlijk verdienen de senioren respect en natuurlijk verdienen spelende kinderen begrip, maar hoe of met welke maatregelen zal dat gebeuren? Twee punten doen het beste verhopen maar de vraag is of ze wel verwezenlijkt zullen kunnen worden. 1. Wonen aantrekkelijker maken voor jonge gezinnen (wervingspremie en opvolgingspremie voor wie hier komt wonen, 2. Sportverenigingen subsidiëren vanuit een langetermijnvisie gericht op een degelijke jeugdwerking (investeren in jeugd en opleiding/trainers). Met één punt ben ik het helemaal oneens, namelijk met de gelijke behandeling van alle Middelkerkse schoolkinderen, ongeacht tot welk onderwijsnet ze behoren. Ik neem aan dat hij het niet over de kinderen zelf heeft, want daar heeft hij gelijk, maar over de scholen. Als de katholieke scholen op dezelfde wijze wensen gesteund te worden door de gemeente, dan moeten ze volgens mij maar fusioneren met de gemeentescholen op ons grondgebied. Dat zal toelaten heel wat te besparen en zo zullen meer middelen voor iedereen beschikbaar worden. Jullie zien hieronder links Wim Desender en rechts Kristof Devos.
Wat houdt het 14 speerpuntenprogramma in? Ik heb bij Dirk Gilliaert navraag gedaan naar dat beleidsplan en hij was zo vriendelijk om het mij onmiddellijk door te sturen, waarvoor mijn hartelijke dank. Ziehier wat het inhoudt:
1. Meer betaalbare huisvesting voor jong en oud - het uitvoeren van een actief grond - en pandenbeleid - creëren van nieuwe betaalbare bouwgrond - opmaken van kwaliteitsnormen voor huurwoningen - uitwerken van premies voor duurzame woningrenovatie - jonge gezinnen aantrekken met een huisvestingspremie. - bouwen van bijkomende serviceflats voor onze senioren 2. Uitbouwen van flexibele kinderopvang - opstarten van een gemeentelijke crèche en ondersteuning van de private initiatieven - ondersteunen van thuisopvang bij zieke kinderen 3. Gelijke behandeling van alle schoolkinderen zowel voor het gemeentelijk of vrij onderwijs 4. Het voeren van een gezond en verantwoord financieel beleid met een klantvriendelijke dienstverlening - zinvolle en verantwoorde investeringen met het maximaal benutten van subsidies van de hogere overheid - geen belastingsverhogingen - inspraak van de inwoners bij beleidsbeslissingen en openbare werken. 5. Toegankelijkheid van onze toeristische centra verbeteren - vaste brug over het kanaal met een vlotte verbinding tot aan de rotonde in de Westendelaan 6. Uitbouw van de zeedijk met een wandelpromenade 7. Verder investeren in een mooie en nette gemeente met bijzondere aandacht voor veilige wandel - en fietspaden - uitbreiden van het fietspadennetwerk - plaatsen van fietsstallingen en oplaadpunten voor elektrische fietsen- klantvriendelijke reorganisatie van het containerpark - invoeren van mobiele groencontainers 8. Meer ondersteuning en begeleiding voor onze ondernemers - voor het verkrijgen van vergunningen - aantrekkelijk en functioneel maken van onze winkelstraten 9. Positieve en praktische ondersteuning voor onze landbouwers - selectieve inzameling van landbouwafval - realisatie van uitwijkstroken op de landelijke wegen - modder- en sneeuwvrij houden van de landbouwwegen 10. Grondige evaluatie van het huidige parkeerbeleid - gratis parkeren voor onze minder validen - totale herziening van het parkeerbeleid - het invoeren van het 'parkingplus - systeem' voor zorgverstrekkers en thuiszorgdiensten 11. Uitbreiding van het openbare vervoer - bijzondere aandacht voor een busverbinding van en naar het hinterland 12. Een kordaat veiligheidsbeleid - opwaardering van de wijkagent: regelmatig contact met de bewoners - elke schoolomgeving veiliger maken op vlak van infrastructuur - aanpassen van het subsidiereglement bij het plaatsen van beveiligingssystemen voor de woning 13. Uitbreiden ouderen- en thuiszorg - verhogen van de mantelzorgpremie - uitbreiding van de thuiszorgdiensten - tegemoetkoming bij thuisoppas en personen alarmtoestellen - ondersteuning dagopvang en kortverblijf - financieel ondersteunen van het ' minder-mobielenvervoer' 14. Ondersteunen jeugd -, sport - en cultuurverenigingen - het realiseren van aangepaste en veilige jeugdlokalen - het bouwen van een nieuw aangepast zwembad - het ontwikkelen van een duidelijke visie en bestemming voor het sportpark ' De Krokodiele' - het realiseren van een gemeenschapsruimte in Westende en Sint-Pieterskapelle.
Dat lijkt mij voorwaar een zeer ambitieus plan. De eerste vraag die ik me natuurlijk stel, is: Is er geld om dat allemaal te realiseren? Werd de kost van dat plan berekend? In de voorbije jaren heb ik heel wat kritiek geuit op de overdreven dure en grote projecten. Ik vind er ook hier ook enkele: de vaste brug over het kanaal met een vlotte verbinding tot aan de rotonde in de Westendelaan (punt 5), de uitbouw van de zeedijk met een wandelpromenade (punt 6) en het bouwen van een nieuw zwembad (punt 14) zijn er alvast drie van. Die promenade heb in een vorig artikel al eens grondig behandeld en ik vind het project onuitvoerbaar en zinloos. Ik heb hierboven al gezegd dat ik het niet eens ben met punt 3 over de onderwijsnetten. Het klinkt goed als men een aantal sociale maatregelen voorstelt. Wie zou iets kunnen hebben tegen betaalbare huisvesting voor jong en oud (punt 1), tegen flexibele kinderopvang (punt 2), tegen Uitbreiden van ouderen- en thuiszorg (punt 13), alleen moet de gulden middenweg bewandeld worden als het gaat over premies en tegemoetkomingen. De gemeente mag geen geldschieter noch sponsor zijn! Natuurlijk moet zorgzaam met de gemeentelijke financies omgesprongen worden, natuurlijk mogen de belastingen niet verhoogd worden want iedereen vraagt juist dat de aanvullende personenbelasting op NUL zou gebracht worden zoals in Knokke- Heist, Koksijde en De Panne. Ik zal ook nog maar eens herhalen dat ik een hevig tegenstander ben van subsidies, maar als ze er zijn moeten ze vanzelfsprekend maximaal benut worden. Ik ben echt benieuwd hoe de inspraak van de bewoners bij beleidsbeslissingen en openbare werken er zal uitzien! In één van mijn artikels heb ik ook al eens uitgelegd dat het gratis parkeren voor gehandicapten in Middelkerke eigenlijk een miniprobleempje is. De gehandicaptenverenigingen vragen er zelf niet om, omdat ze niet als armoezaaiers willen betiteld worden. Er zijn een paar punten waar ik zonder meer achtersta, namelijk een beter uitgebouwd fietspadennetwerk en een kordaat veiligheidsbeleid. Er zijn er ook een paar die ik niet goed begrijp. Welke gemeenschapsruimte zal dat worden in Westende? Afschaffen buurthuis in Westende- bad en alles samenbrengen in de Calidris? Zal het jeugdlokaal in Westende- dorp gerenoveerd en gemoderniseerd worden? Waar zal een kindercrèche opgestart worden? Is er nu al geen kinderopvang in het oud gemeentehuis? Hoewel ik daarin geen betrokkene ben, vind ik het goed dat ook aan de landbouwers gedacht wordt. De eigen schepen voor landbouw Francine Ampe-Duron zal daar wel over waken. Hetzelfde geldt voor de ondernemers. Zij zijn het immers die mede het uithangbordje van de gemeente vormen. Wat men met de winkelstraten wil doen is toch wel wat al te vaag. Zal men eindelijk het wegdek herstellen van de Meeuwenlaan en de Distellaan? Als er cliënteel is voor een bus naar het hinterland, dan moet daar natuurlijk spoedig iets voor gedaan worden.
Het is niet mogelijk om over dat globaal beleidsplan nu reeds een beoordeling noch veroordeling uit te spreken. Men kan het goedvinden dat er aan bepaalde punten gedacht wordt en men kan zelfs geloven dat er ook een inspanning zal voor gedaan worden. Maar eerst zien en dan geloven, zei de blinde. Nikita Chroetsjtsjov zei ooit: Politici beloven bruggen te bouwen, zelfs waar geen rivier is. Ik hoop dat hij ongelijk had.
Het is natuurlijk het resultaat dat telt en de beoordeling zal dus pas in 2020 mogelijk zijn. Bij leven en welzijn geef ik daarvoor een afspraak.
Is de lokale CD&V veranderd door deel uit te maken van de meerderheid? Ik heb de verslagen van de gemeenteraadszittingen tijdens de vorige legislatuur nog eens nagekeken De partij zal moeten toegeven dat hun oppositie niet van zeer hoge kwaliteit geweest is. In de legislatuur 2001 2006 was er een akkoord tussen de Open VLD en de CD&V dat deze laatste partij zich mocht onthouden in ethische kwesties. In de tijd van het asielcentrum in Zon en Zee hebben ze daar eens gebruik van gemaakt. Bestaat dat akkoord nu weer? Zoals ik dat vroeger al schreef over de Open VLD stel ik ook bij de CD&V vast dat het nog steeds dezelfde figuren zijn die het mooi weer maken. Waarom zou er dan iets veranderen (en/of verbeteren) nu beide partijen, ondanks verlies bij de vorige verkiezingen, weer het beleid bepalen in de gemeente?
En niet onbelangrijk: zijn zij nu plots de beste vrienden geworden?
Finale Superprestige veldrijden op 16.02.2013 in Middelkerke
Is Middelkerke een wielergemeente? Men kan gerust beweren dat onze gemeente stilaan die reputatie aan het krijgen is. Sommigen spreken zelfs van een wielergekke gemeente. Je kunt hier inderdaad het vertrek meemaken van een rit van de Driedaagse van De Panne-Koksijde. Je kunt hier straks op 1 maart 2013 de proloog zien van de Ronde van West-Vlaanderen en op zaterdag 16 februari laatstleden werd hier voor de derde keer op rij de Noordzeecross verreden, de finale van de 8 veldritten van het regelmatigheidscriterium Superprestige. Vanaf het seizoen 2012-2013 wordt die Nissan-Hansgrohe Superprestige genoemd. Hansgrohe, de Duitse firma voor sanitaire installaties, is immers medehoofdsponsor geworden, samen met autoconstructeur Nissan, die nog een lopend contract heeft voor twee seizoenen. Op het eerste gezicht zou je denken dat Middelkerke weer eens Koksijde achternaloopt, want in die andere blauwe gemeente werd verleden jaar op 29 januari al het wereldkampioenschap cyclocross betwist en op 24 november 2012 had er ook al een wedstrijd voor de wereldbeker veldrijden plaats. Deze laatste heeft internationale allure en wordt hoger aangeschreven dan de Superprestige die op Vlaamse bodem blijft, alhoewel de toonaangevende renners in beide competities wel dezelfde zijn. In de wereldbeker is het totaal bedrag voor het klassement veel hoger dan in de superprestige. (160.000 euro tegenover 96.400 euro); voor de eerste is er in de wereldbeker 30.000 euro tegenover 26.500 euro voor de superprestige. Koksijde heeft ook een groter aandeel in de driedaagse van De Panne-Koksijde zodat men kan beweren dat zij nog een trapje hoger staan als wielergemeente dan wij. Maar weten jullie ook dat Middelkerke de 54ste editie van zijn cross organiseerde, onafgebroken sedert 1959 en daarmee de oudste cross van het land is? Vroeger heette die Duinencross. In 2005 werd die, dank zij Sven Nys volgens directeur van toerisme Germonprez, van de ondergang gered. De erelijst ervan is werkelijk schitterend, met onder andere als winnaars kersvers wereldkampioen Sven Nys (5x), Eric De Vlaeminck (5) maar ook onze lokale Oostendse tenoren van destijds Norbert Dedeckere uit Oostende (5x) en ook Charles Vanhoutte (in 1963), wiens naam voor eeuwig zal verbonden blijven met de Noordzeecross. Hij was één van de mannen die de cross hielpen groot maken. 'Ik was de publiekslieveling van mijn generatie', zegt hij zelf.
Wie organiseert dat eigenlijk? Als je leest De vzw CycloCrossComité Middelkerke organiseert in samenwerking met het gemeentebestuur, dan ben je geneigd te denken dat de gemeente alleen maar wat subsidies toekent aan de organisatoren en er uiteraard zijn volledige morele en zelfs wat materiële steun aan levert. Maar de werkelijkheid is anders: het is gewoon de gemeente Middelkerke die organiseert. Of vergis ik mij? Ik moest dat toch denken na het overlopen van de functies van de leden van het organisatiecomité. Norbert Cicou, naar het schijnt een oud-wielrenner uit Middelkerke, is de voorzitter. Johnny Devey, schepen van sport, is lid. Peter Germonprez, directeur toerisme, is de algemene coördinator. Pierre Ryckewaert, gemeentesecretaris, is coördinator VIP. Andere leden van het gemeentepersoneel zijn Daan Fossaert, die zich in de gemeente bezighoudt met de juridische zaken en secretaris is van het comité en Bart Verdonck van de toeristische dienst die cross en logistiek coördineert. Persverantwoordelijke is Marc Van Landeghem, sportjournalist, gespecialiseerd in wielrennen. Natuurlijk moesten er ook een paar bij met rennerservaring. Daarom zorgt Ivan Messelis voor de rennerscontracten en tekent Norbert Dedeckere al jaren het parcours uit. Je mag dus gerust aannemen dat dit comité samengesteld is uit kopstukken van de gemeentelijke diensten die als geen ander de weg kennen in de administratieve en technische diensten van de gemeente. Altijd handig, nietwaar? Zon organisatie vergt natuurlijk heel wat materiaal en heel wat handenarbeid. Wie plaatst de nadarafsluitingen, wie bouwt de bruggetjes en de hindernissen op het parcours? Wie brengt de wegwijzers aan op de toegangswegen naar de parkings, naar de omloop en naar de VIP tent? Wie zorgt voor de reclame via websites, folders en affiches? Omdat ik altijd bezorgd ben als er gevaar bestaat voor de verkwisting van ons belastingsgeld, wou ik daarover wat meer duidelijkheid krijgen. Daarom stelde ik op 7 februari 2013, in het kader van het decreet van de openbaarheid van bestuur van 26 maart 2004, volgende vragen aan het college van burgemeester en schepenen.
1. Hoeveel bedraagt de gemeentelijke subsidie voor de organisatie van de Noordzeecross? 2. Worden de prestaties van het gemeentepersoneel, dat deel uitmaakt van het organisatiecomité, uitgevoerd tijdens de diensturen en zo neen, worden ze extra bezoldigd? 3. Werden de bruggetjes en hindernissen op het parcours opgebouwd en de nadarafsluitingen geplaatst door gemeentepersoneel? Zo ja, hoeveel bedraagt de gezamenlijke loonkost voor deze prestatie; 4. Op de dag van de cross a. Hoeveel bedragen de kosten voor het inzetten van de Middelkerkse politie? b. Hoeveel bedragen de kosten voor het inzetten van ander gemeentepersoneel?
Hoewel de gemeente, volgens het decreet, mij die informatie zou moeten meedelen binnen de 15 dagen, was dat spijtig genoeg op 24.2.2013 nog steeds niet het geval. Ik hoop de gegevens toch nog te krijgen en ik zal alle voorziene mogelijkheden benutten opdat dit ook zou gebeuren. Ik houd jullie op de hoogte!
Het VIP verschijnsel Er was eens een 100% volkssport die vooral in Vlaanderen de supportersharten in vuur en vlam zette. Wie heeft nooit gehoord van de Flandriens? Sportjournalist Karel Van Wijnendaele lanceerde het begrip in het begin van de vorige eeuw. Hij bedoelde er een renner mee die fysiek sterk en wilskrachtig was, doorgaans een West- of Oost-Vlaming, die in de Vlaamse klassiekers zonder tactisch inzicht het beste van zichzelf gaf. In de oorspronkelijke betekenis zou een Flandrien dus vooral een knoestige Vlaamse renner zijn. Op zijn fiets wist de dappere Flandrien zich een weg uit de armoede te knokken. Heden ten dage probeert men die definitie te verbloemen. Er werd altijd gezegd dat Briek Schotte de laatste Flandrien zou geweest zijn, maar sportjournalisten kleven die benaming tegenwoordig op elke renner die zich bijzonder inspant. Michel Wuyts maakte voor Canvas zelfs een zesdelige reeks De Flandriens van het veld. Natuurlijk is er vandaag geen sprake meer van zich uit de armoede knokken. Integendeel! We mogen dat niet veralgemenen maar een goeie renner verdient tegenwoordig meer dan een hele goeie boterham: een wedde van de sponsor, sponsorgeld, startpremies, winstpremies, klassementspremies en inkomsten uit reclame. Zeer vaak worden twee crossen op een weekend gereden. Rijden die renners alleen tijdens de winter? Neen, want na afloop van het veldritseizoen stappen sommigen over naar de wegritten of naar mountainbike-wedstrijden. Een organisator die een deftig deelnemersveld aan de start wil krijgen moet over een rijke beurs beschikken. Die wordt natuurlijk gedeeltelijk gevuld door de sponsors, maar ook door de inkomsten via een fenomeen, dat zich de laatste jaren meer en meer doorzet in de wielersport, die steeds commerciëler wordt. Ik bedoel de VIP. Je ziet dan ook in alle grote koersen, zoals de ronde van Vlaanderen, de VIP tenten verrijzen. Ook het veldrijden kan het niet meer stellen zonder een VIP arrangement waar vooral gegeten en gedronken wordt. En goedkoop is dat niet. Verre van! Ziehier wat aan de gegadigden aangeboden werd en hoeveel die daarvoor moesten ophoesten. Wil je genieten van het VIP Noordzeearrangement? Nadat je de wagen kwijtgeraakt bent vlak bij de omloop op de voorbehouden VIP parking, word je persoonlijk ontvangen in het welcome-center met een sprankelend aperitief. Er is een tafel voor je gereserveerd waar een luxe 3-gangenmenu met aangepaste dranken gevolgd door koffie, opgediend wordt. Van 16 tot 20 uur mag je gratis drinken in het crosscafé maar na de wedstrijd word je natuurlijk verwacht op de VIP receptie waar ook nog een hartelijk buffet op je wacht. Dat kost je wel 150 euro per persoon, BTW NIET- inbegrepen. Dat er veel trek is naar deze luxehappening mocht blijken uit de mededeling in de nieuwsbrief van de dienst toerisme van 13 februari dat het arrangement uitverkocht was. Behoor je niet tot de upper-class maar wil je toch een soort VIP behandeling, dan is er nog altijd het VIP crossKaffee arrangement. Je mag ook parkeren op de VIP parking en je wordt ook persoonlijk ontvangen in het Welcome center. Je krijgt dan toegang tot het crossCafé waar je ook gratis mag drinken van 16 tot 20 uur. Je geniet natuurlijk van een VIP ticket voor de omloop. Wat dit inhoudt heb ik niet kunnen achterhalen. Loop je dan misschien op tapijten rond de omloop? Na de wedstrijd word je vanaf 17u30 verwacht op het hartelijk buffet. Je komt er wel wat goedkoper van af want je betaalt slechts 60 euro per persoon, BTW NIET inbegrepen. Er waren trouwens nog meer VIPs. Het zojuist gebouwd en nog onbezet gebouw van een toekomstige petanqueclub was voorbehouden aan de speciale genodigden van Hansgrohe. Wat daar gegeten werd en hoe die daar verzorgd werden en volgens welke regels, werd niet bekendgemaakt. En de rest van de aanwezigen? Die deden een mooie lange frisse wandeling van hun auto naar de ingang. De inwoners van de gemeente of zij die hier een tweede verblijf hebben, konden genieten van een vermindering van 5 euro op het ingangsticket (5 in plaats van 10 euro). Zo trek je meer volk aan en worden de toeschouwers tenminste tolerant. Misschien laten sommige zich daardoor wel verblinden en zien ze niet meer hoe ondemocratisch de wielersport wel geworden is. Volgens een nieuwsbrief van de gemeente zouden er 2.500 kaarten aan halve prijs verkocht geweest zijn en mochten de kinderen zelfs gratis binnen. Er was een publiekstent waar het plebs (tegen betaling natuurlijk) pinten en Leffe kon drinken en waar ik zelfs enkele koppels een dansje zag inzetten. Eet- en drankkraampjes stonden er verder genoeg op de omloop. Frieten aan 3 euro per portie, braadworsten aan 4 euro per stuk, hamburgers en hotdogs aan 3,5 euro, een kleine pint in een plastieken bekertje aan 2 euro. Ik vind dit schandalig hoge prijzen. Toevallig was ik enkele dagen vóór de cross in Aachen en daar kost een braadworst aan een kraampje tussen 2,10 en 2,50 euro. De foerier is catering Verkinderen. Bestaat er eigenlijk nog wel een ander gelijkaardig concurrerend bedrijf? Je ziet ze namelijk overal, bijvoorbeeld ook rond het stadion van Club Brugge. Dat is trouwens ook de firma die op de gemeentelijke nieuwjaarsreceptie de aanwezigen verwent met een gratis zak frieten. Waarom eigenlijk?
Het VIP schandaal in Middelkerke Jullie weten natuurlijk dat VIP de afkorting is van Very Important Person. Waarom die vleiende naam? Omdat ze sponsor- of belastingsgeld in het laatje brengen? De VIPs zijn inderdaad de sponsors (zie verder) en personen die genieten van een relatiegeschenk zoals dat zo mooi heet en misschien ook wel enkele rijken of mensen die zich als rijk willen voordoen en die gewoon voor zichzelf betalen. Op de zitting van de OCMW-raad Middelkerke van woensdag 23 januari 2013 besliste de meerderheid van Open VLD en CD&V gesteund door N-VA, volgens Henk Dierendonck, om uitgebreid mee te gaan feesten maar dan op kosten van het sociaal budget. De raadsleden en hun partner mochten genieten van het VIP-arrangement. Henk Dierendonck was het daar natuurlijk niet mee eens: Het sociaal budget dient om de minderbedeelden van Middelkerke een betere toekomst te verschaffen en niet om de raadsleden en hun partners (18 personen) mee te laten schuiven aan een dis van champagne en kaviaar. Lijst Dedecker heeft zich ter zitting formeel verzet tegen dit schandalig profitariaat. Voor de Open VLD/CD&V/N-VAraadsleden is politiek kennelijk gaan feesten en fuiven. Voor Lijst Dedecker is de OCMW-raad er om mensen te helpen. Een slordige 6.500 euro fondsen bedoeld om de armoede te bestrijden, verdwijnen zo in de kas van de cyclocross. De Open VLD/CD&V/N-VAraadsleden zijn ordinaire tafelschuimers op kosten van de belastingbetalers. De meerderheid kon als enige tegenargument inbrengen dat ook de gemeenteraadsleden hetzelfde zouden doen. Mocht het cyclocrosscomité ons uitnodigen, zij krijgen massaal subsidies van het gemeentebestuur, gaan wij hier graag op in.* Terwijl de buurman naar de voedselbank moet, vullen zij hun buiken met het geld bestemd voor armoedebestrijding. *Die subsidies komen anders ook van de belastingbetaler, hé Henk!
Is zon cross een meerwaarde voor de gemeente? Cyclocross is vandaag merkwaardig populair in ons land. Nu Sven Nys wereldkampioen geworden is, lijkt opnieuw een gektegolf losgebroken. Men beweert nochtans dat de spanning er uitgaat na het wereldkampioenschap en dat ook de renners op hun tandvlees zitten. Nys zegt zelf Net als iedereen snak ik ook naar het einde. Ik kijk ook graag naar zon wedstrijd maar zelfs de fanatiekste crossliefhebber zal moeten toegeven dat veldrijden internationaal niets voorstelt of met andere woorden dat de Belgische (uitsluitend Vlaamse) toprenners weinig of geen concurrentie ondervinden. Winnaars zijn altijd sympathiek en daarom stromen de supporters massaal toe bij elke wedstrijd. De vraag is hoe lang dat nog blijft duren. Zijn dat allemaal Middelkerkenaars? Natuurlijk niet! De renners van alle categorieën worden vergezeld door een grote schare familieleden en supporters. Middelkerke levert dus een enorme materiële en financiële hulp, maar wat krijgt ze daarvoor terug? Dat hier de slotcross georganiseerd wordt, daar wordt over gesproken en geschreven en als de wedstrijd dan nog uitgezonden wordt op TV (VIER) dan ligt onze gemeente wel in de volksmond. Heeft de lokale horeca er iets aan? Maaltijden worden opgediend in tenten voor VIPs en de minder bedeelde of minder gefavoriseerde supporter lest zijn dorst met een pint bij een pak frieten of een worst op de omloop. Je zou dus geneigd zijn te denken dat de meerwaarde voor Middelkerke gering is. Maar volgens directeur van toerisme Germonprez heeft het gemeentebestuur meerdere initiatieven genomen om van zaterdag 16 februari een succesdag te maken. Zo werd gebruik gemaakt van het weekend van Valentijn om mannen en vrouwen naar onze gemeente te lokken. De middenstanders moesten dan maar de vrouwen verwennen terwijl de mannen naar de cross keken. Leve Valentijn, ik zie jou toch zo graag, maar de cross zie ik nog liever! Maakt Germonprez daarmee enkel maar (voor hem logische) reclame voor het toerisme in Middelkerke of varen de restaurants en hotels in deelgemeente Middelkerke er echt wel bij? Dat kan ik achter mijn computer moeilijk beoordelen, maar ik heb zo mijn twijfels!
Is de cross winstgevend? Er wordt gezegd dat je nooit de rekening van iemand anders kunt maken, maar op het eerste gezicht zou ik denken dat zon organisatie zeer winstgevend is. Een hele resem sponsors, financiële, materiële en personeelssteun van de gemeente, entreegelden, VIP arrangementen, standgeld kraampjes, TV rechten. De Vlaamse gemeenschap, vroeger de hoofdsponsor, zal ook nog wel zijn steen bijdragen. Natuurlijk werkt de vzw Verenigde Veldritorganisatoren, die het geheel van de superprestigewedstrijden onder zijn hoede heeft, ook niet voor de schone ogen van de supporters. Zij pikken dus waarschijnlijk ook hun graantje(s) mee!
Hoe zag het deelnemersveld er uit? Alle nationale en internationale toppers zouden dus aanwezig zijn, volgens de organisatoren. Dat zou niet enkel het geval zijn bij de elite (!) maar ook bij de beloften, de juniores en de nieuwelingen. Alle wereldkampioenen, in alle categorieën, zouden aan de start zijn. Bij de beloften en bij de dames heb ik nochtans wel de wereldtrui gemist! Wereldkampioen bij de elite Sven Nys stond natuurlijk in het brandpunt van de belangstelling en werd ook het luidst aangemoedigd. Alhoewel de jonge gasten voor de toekomst van het veldrijden zullen zorgen en hun ouders en supporters hopen dat hun poulains ooit Nys zullen evenaren, toch gaat de meeste aandacht naar de elite. De deelnemerslijst was rijk gevuld maar dat is niets nieuws. De renners zijn in alle wedstrijden dezelfde, vooral in klassementswedstrijden. Een organisatiecomité pronkt graag met de aanwezigheid van landskampioenen zoals Klaas Vantornhout, Philip Walsleben (Duitsland), Jonathan Page (Verenigde Staten), Julien Taramarcaz ( Zwitsersland). De gekwetste Lars Van der Haar (Nederland) kon er deze keer niet bij zijn. Buiten de Belg en de Nederlander zijn dat eigenlijk geen grote namen. Dan voegt men er maar aan toe dat ook onze andere toppers meereden: Niels Albert, Kevin Pauwels, Tom Meeusen, Bart Wellens, Rob Peeters, Bart Arnouts, Dieter en Sven Vanthourenhout, Jan Denuwelaere. Misschien zijn er getrouwen van dergelijke crossen onder jullie nog die Kenneth Van Compernolle en Jim Aernouts kennen, maar Joeri Adams en Vincent Bastaens waren mij volslagen onbekend. Als we dan toch een internationaal cachet aan de cross willen toekennen, dan kan ik nog zeggen dat Radomir Simunek, Thijs Van Amerongen (Nl), Gerben De Knegt, Marcel Meisen (D) en Martin Bina (Tsjechië) meereden. Die kennen jullie toch wel? De namen van Arnaud Jouffroy (Fr), Mathieu Boulo (Fr), Al Thys (NL), Patrick Van Leeuwen (Nl), Marius Gil (P), Niels Wubben (Nl), Ian Field (GB), Arnaud Grand (Sui), Alex Revell (N-ZL), Petrus Lubomir (Tsj) en nog enkele anderen zullen wel niet bekend in de oren klinken. We kunnen dus best erkennen dat zon cross eerder een Vlaamse aangelegenheid is.
En wie zijn de sponsors? Er zijn er twee soorten, de sponsors van de superprestige zelf (hieronder links) en de lokale sponsors (rechts).
Het geld dat sponsors in de sport investeren is geen schenking. Sponsoring wordt gedaan om er iets voor terug te krijgen. Vooreerst mag dat geld voor 50% afgetrokken worden van de belastingen. Er schijnen ook methodes te bestaan om nog meer af te trekken. Zo zagen we in de voorbije week op TV dat sommige sponsors in de voetbal een ontvangstbewijs krijgen voor het dubbele van het geschonken bedrag zodat ze alles van de belastingen kunnen aftrekken. Wij betalen dus een groot deel van het geld dat de kas van een organisatiecomité moet spekken. En wat krijgt een sponsor terug van het veldrijden? Naar het schijnt leggen ze daardoor contacten. Ook in de gemeente? Waarvoor?
Was de organisatie goed? Hoe was de sfeer? Wie regelmatig zon cross bijwoont, zal wel enkele overal terugkerende goede punten in de organisatie herkennen. Als leek vond ik de organisatie bijzonder goed: de georganiseerde doorgangen om het parcours over te steken maar vooral de grote TV schermen zodat je op elk ogenblik de renners aan het werk kon zien en aldus de stand en de evolutie van de koers kon volgen. De geluidsinstallatie werkte prima en duidelijk. De sfeer was uitstekend. Volgens de lokale omroeper zouden er om en bij de 20.000 toeschouwers geweest zijn, vergeleken met andere crossen een hoog aantal! Ik heb een wandeling gedaan rond de volledige omloop en ik heb geen enkele zich misdragende toeschouwer opgemerkt. Bierblikjes en ander vuil lagen er wel maar het was zeker geen vuilhoop. Eén minpunt toch! Misschien zou De Lijn eens moeten overtuigd worden om aan de tram op het einde van de koers een wagon meer te hangen, zodat de reizigers niet als haringen in een ton zouden opgestapeld zitten. De platforms zijn overbezet! Wat als er iets ergs zou gebeuren?
Hoe verliep de koers? Na zijn zege in Hoogstraten op zondag 10 februari, al zijn zestigste in de geschiedenis van de Superprestige, kon Sven Nys zich al opmaken om in Middelkerke zijn twaalfde eindwinst in de Hansgrohe Superprestige te vieren. Vóór de start had hij tien punten voorsprong op Niels Albert en Kevin Pauwels. Zelfs een tiende plaats zou dus altijd voldoende zijn. Dat is zelfs een onwaarschijnlijke plaats voor Nys, hoewel men natuurlijk nooit kan weten. Brute pech kan iedereen hebben! Dat maakte dus wel dat de spanning niet meer kon gesneden worden. Het was dus nog erger dan in 2011-2012 toen Nys hier aan de cross begon met 4 punten voorsprong op Pauwels. Toch zei de dienst toerisme op 13 februari in een nieuwsbrief dat het de laatste cross is van het seizoen en dat de spanning dus verzekerd is. Nys zei op 16 februari in Het Nieuwsblad Ik moet ook niet echt nog voor iets knokken. Ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat de meeste renners hun inspanningen doseren, naarmate het seizoen vordert, in functie van hun plaats in de klassementen (Wereldbeker, Superprestige, Gazet van Antwerpen of BPost). De eliterenners begonnen er aan om 16 uur bij een temperatuur van 8 graden en droog weer. Voorzitter Cicou zei dat het late uur gekozen werd omwille van de kijkcijfers op VIER. Het leek mij een mooie en lastige omloop. Slijkerig was die niet voor de renners maar wel voor de toeschouwers, maar niet overdreven.
Het was tenslotte Klaas Van Tornhout die met grote voorsprong de wedstrijd won vóór Niels Albert. Ik had de indruk dat een vermoeide Nys die zo lang mogelijk bij Albert bleef en met een onbestaande Kevin Pauwels in de achtergrond, zich niet al te ongerust moest maken in verband met de eindzege en dit dan ook niet deed. Een zeer verdienstelijke Tom Meeusen en een hard doorbijtende Bart Aernouts konden respectievelijk de derde en de vierde plaats in de wacht slepen.
Jullie zien hier fotos van het te slopen geheel, van de drie huizen en van de vrije verharde ruimte met hangar.
Aan de andere zijde van de straat is ook nog een immens terrein waar niets moet gesloopt worden maar dat vrij moet gemaakt worden van platen en balken. Ook daarvan enkele fotos hieronder.
Het slopen is voorzien voor oktober 2013.
Daaruit bleek/blijkt dat het ging/gaat over het vakantieverblijf Middelpunt gebouwd door Mariasteen vzw uit Gits. Omdat mij dat niet bekend was, wilde ik er natuurlijk meer over weten. 
Een gast met een beperking en/of een (hoge) zorgvraag kan er volop genieten van een ontspannend en aangenaam verblijf aan de kust. 
De omgeving van het gebouw ziet er nu reeds prima uit. Waarom ik dat zo benadruk? Ik was daar op dinsdagvoormiddag 18 juni nog voorbijgereden en toen viel mij op dat er nog bergen werk moesten verzet worden, wilde men klaar zijn voor de officiële opening.
Iedere kamer is comfortabel uitgerust met 2 hoog/laag bedden, minikoelkast, noodoproepsysteem en een aangepaste badkamer met douche en onderrijdbare wastafel. De kamers beschikken over TV, gratis internet en een eigen balkon. Alle hulpmiddelen zijn voorzien.
Groot was dan ook mijn verwondering bij mijn thuiskomst. Het journaal van de VRT om 19 uur gaf beelden van een opening door Prins Laurent, met dezelfde personen die ik zopas aan het werk zag.
Jullie zien dus dat er ook uitgaven bij zijn ten voordele van de jeugd. Wat worden zij toch verwend!
Iedereen zijn mening natuurlijk, maar ik vind dat allemaal nogal buitensporig. 
Natuurlijk moest de plaats van het gebeuren het klooster zijn dat in 1885 gesticht werd en al die tijd afhing van de orde van de zusters van de heilige Vincentius à Paulo van Kortemark. Niet minder dan elf zusters van die orde konden op de gelegenheidsfoto vastgelegd worden. Jullie zien ze hieronder.
Het zijn:
Jullie zien dus ook dat de namen Morel en Verslype de meest voorkomende namen zijn onder de genoemde geestelijken. Het gezin van schrijnwerker Cyriel Morel en Céline Jonckheere, die in de Lombardsijdelaan 5 woonden, werd gezegend met een groot aantal kinderen (15). Camiel werd pater Capucijn en de zusters Madeleine, Maria en Espérance traden in het klooster. 
Om een zo getrouw mogelijk beeld van Jerome en zijn gezin te kunnen schetsen, heb ik aan verschillende oudere Westendenaars gevraagd wat ze zich nog van hen herinnerden. Dat was niet bijster veel tot ik bij Gerard Ester terechtkwam, die er bijna alles over wist en die mij zelfs enkele fotos kon bezorgen. Gerard is geboren in de Steenstraat en woont er al zijn hele leven.
Het lager gelegen gedeelte van de Zelte kwam op zeker ogenblik onder water te staan, na het openen van de sluizen. Het gezin Debaets moest toen wel een ander onderkomen vinden. Dat werd dus Westende, maar
Een door mij aangesproken Westendenaar zag het nog voor zich dat Jerome Zon en Zee binnenreed om alle vuilbakken leeg te maken. 
Het huisvuil werd gestort om en achter zijn woonst.
De lezer die minder vertrouwd is met Lombardsijde kan hierboven nog eens het huidig en het gepland traject bekijken.
Van boven naar onder zijn dat:
Eigen trambeddingen, gelegen in of langs openbare wegen en ervan gescheiden door boordstenen, geleidingspalen, hekkens, bomen of andere vaste hindernissen, moeten bij gelijkgrondse kruisingen voor voetgangers voorzien zijn van vluchtheuvels, tenzij het dwarsen van de eigen bedding door verkeerslichten wordt geregeld. 
De meeste verkeerslichten werken met verkeerslichtenbeïnvloeding. Staat het licht op groen voor de tram, dan zijn alle andere lichten daar op dat moment rood, zodat conflicten uitgesloten zijn.
Op bepaalde plaatsen werd deze installatie aangevuld met een belsignaal wat vooral ten aanzien van fietsers en voetgangers een meerwaarde biedt.
De kruispunten met de Schoolstraat (verkeerslichten), aan de Schorrenbloemstraat en aan de Elisabethlaan (knipperlichten, spiegels en oplichtend TRAM - bord) en aan de Hoogstraat (knipperlichten en oplichtend TRAM bord) lijken mij goed beveiligd. 
Ik vrees dat zij niet verder gekeken hebben dan hun eigen omgeving, voor wat betreft de veiligheid. Alhoewel vlak voor de uitgang van hun café een reling geplaatst werd opdat de vertrekkende cafégangers niet recht onder de tram zouden lopen, zien ze schijnbaar enkel maar de toestand rond hun instelling, waar nochtans nog nooit een zwaar ongeval gebeurde te wijten aan het traject van de tram.
Het team dat de wedstrijd mag beginnen wordt bepaald door loting. Degene die de toss wint, trekt een cirkel met een diameter van 50 centimeter en gooit het but uit op een afstand tussen de 6 en 10 meter. Het team dat het but werpt, werpt ook de eerste boule en probeert deze zo dicht mogelijk bij het but te plaatsen. Daarbij moet er op gelet worden dat de voeten in de cirkel staan en zij niet van hun plaats komen voordat de geworpen boule de grond heeft geraakt.
Jullie zullen zich de tijd nog wel herinneren dat er in de Leopoldlaan een club gevestigd was, aangesloten bij de Petanque Federatie Vlaanderen met de frivole naam De Zeemeermin. Boze tongen beweren nu dat de nieuwe petanquesite er gekomen is omdat het gemeentebestuur, absoluut het exploot van het marktplein wilde herhalen. Ondanks alles, moest er nog zon ondergrondse parking met drie verdiepingen bijkomen en daarom moest de club daar verdwijnen. 
De illustratie hierboven is van de hand van Joris Debruyne en stelt de verbranding voor van de heks Barbele (De Cock) op de Burg in Brugge in 1634. (zie hierna Halte 5)
Camerlinckx-ambacht was het gebied dat bestond uit de parochies Stene, Snaaskerke, Leffinge, Middelkerke, Slijpe/Mannekensvere, Westende en Wilskerke. (dus NIET Lombardsijde)
Het geld dat sponsors in de sport investeren is geen schenking. Sponsoring wordt gedaan om er iets voor terug te krijgen. Vooreerst mag dat geld voor 50% afgetrokken worden van de belastingen.
Het was tenslotte Klaas Van Tornhout die met grote voorsprong de wedstrijd won vóór Niels Albert. Ik had de indruk dat een vermoeide Nys die zo lang mogelijk bij Albert bleef en met een onbestaande Kevin Pauwels in de achtergrond, zich niet al te ongerust moest maken in verband met de eindzege en dit dan ook niet deed. Een zeer verdienstelijke Tom Meeusen en een hard doorbijtende Bart Aernouts konden respectievelijk de derde en de vierde plaats in de wacht slepen.
