Vandaag een vrij drukke dag gehad, veel kindjes en veel bezoek. Spijtig genoeg te weinig tijd om aan mijn computerke te zitten, maar ik heb wel lekker in mijn grote knuffelstoel in de tuin kunnen zitten en de kindjes hebben weer eens echt goed kunnen ravotten.
Ik moest lachen bij het blogje van Ludovicus en zijn pelouse, als die mijn gras zou zien kreeg hij een appelflauwte.
Wij zijn blij dat er nog wat mos wil groeien dan is er nog wat groen in de tuin met hier en daar een plukje gras.
Een hond die overal plast en alle katten van de buren die onze tuin als verblijfplaats gekozen hebben, een hoop rondrennende, shottende klein mannen..... gras wat is dat eigenlijk?
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Dus geen tijd om zelf te schrijven, dan maar een leuke limerick. Ik moest er zelf om lachen.
The once was a young girl from Norway Who hung by her feet from the doorway; which worked out quite well, 'Cause when you rang her bell, it actually turned out to be foreplay!
Scott Straub
|