|
Lap ‘t is weeral dinsdag, de dagen vliegen zo snel dat ik amper kan bijbenen.
Gelukkig slaap ik nog altijd slecht, dus ik ben omstreeks zes uur 's morgens wakker en dan lijkt het alsof ik een beetje meer uren heb dan in een gewone vierentwintig uren dag.
Ik geniet van die extra tijd door na het lezen van de krant nog te kijken naar een gemiste TV programma.
Vanochtend was dat : De jaren stillekes op één.
Dit was de eerste aflevering met Frieda van Wijck.
De presentator Steven van Herreweghe moet beslist Britse genen hebben, want zijn droge humor was écht te smaken.
Omdat ik, net zoals Frieda, uit die jaren stillekes kom die in het programma aan bod kwamen, genoot ik er des te meer van.
Het is inderdaad ongelooflijk om weer vast te stellen wat voor onnozel, naïeve geiten wij toen toch waren!
Enfin, een echte aanrader indien de volgende afleveringen van hetzelfde niveau blijken.
http://www.een.be/programmas/de-jaren-stillekes/
Bij het lezen van de krant kreeg ik het dan weer op mijn sijskes van het hoofddoeken debat.
Moet je weten dat wij héél lang geleden vlak bij het Atheneum gewoond hebben en ik toen dacht : "tiens dat zal later gemakkelijk zijn, dan hoeven onze eventuele kinderen niet ver te zoeken naar een goede school".
Ben ik nu blij dat we verhuisd zijn!
Je zal je kind daar nu maar op school hebben met zo'n grimmige sfeer.
Ik ben geen rascist, maar als je tegenwoordig iets daarover durft zeggen in Antwerpen, dan krijg je onmiddellijk dat etiket opgeplakt.
Meer nog ... ik ben zelf vreemdeling, dus ik ben een ervaringsdeskundige.
Ik kon ook geen woord Nederlands toen ik hier aankwam op achtjarige leeftijd, maar mijn vader drukte ons kinderen op het hart om zeker, op geen enkele manier, uit de boot te vallen en we moesten ons vooral aanpassen, want : .... en dit zei hij op dreigende toon : " als jullie iets erg mispeuteren, dan kunnen wij allemaal onmiddellijk gedeporteerd worden! ".
Ik durfde begot nog niet op het gras lopen in het Nachtegalenpark omdat daar verbod bordjes op stonden.
Nu breken ze in een Atheneum in, betogen ze, slaan ze de boel kort en klein en bedreigen ze zelfs de Directrice met de dood.
In mijn boekje is dat nu nèt iets te ver zie.
Vooral mensen, die in gemeentes wonen waar van deze migratie politiek niets te merken is, hebben de neiging om te vinden dat er sterk overdreven wordt ... ‘ pffft... en dit allemaal om een hoofddoek, laat die meisjes toch doen!'
Hopelijk merken ze nu dat het niet enkel om de hoofddoek gaat. Het probleem zit veel dieper. De onwil om zich in de prachtig land te integreren blijkt hoe langer hoe meer. Wij moeten doen wat zij willen en niet omgekeerd!
Wanneer gaan de moslims eindelijk begrijpen dat ze hier in het land van melk en honing zijn beland?
Als vreemdeling besef ik dat zelf maar al te goed hoor!
Wij zijn ook naar hier gekomen om ons te verbeteren en omdat er in de mijnstreek in het noorden van Engeland geen werk meer was voor mijn vader.
Een lezer schreef in de GVA : quote : "wij eisen toch ook niet om onze schoenen aan te houden in een moskee." unquote
Ik vond dat een terechte opmerking, want wij zijn ook niet gewoon om onze schoenen uit te doen in onze kerken, maar we passen ons aan wanneer nodig, zoals bv. in een Moskee en wij noemen dat : "respect".
Zwaar bier om negen uur 's morgens hé mannekes, maar 't moet niet altijd over de kleinkinderen gaan, nietwaar?
(Wat me trouwens eraan herinnert dat ik niet mag vergeten om vanavond een paar uurtjes te gaan babysitten. :-)
Na de middag ga ik eens lekker bijpraten met een goede vriendin en morgen ga ik op bezoek bij Natoken en Paz! Ge ziet, het leven kan toch ook heel plezant zijn.
Neem nu het onverwacht, prachtig zomerweer dat we gisteren en vandaag cadeau kregen!
't Is toch een ongelooflijke goede zomer geweest hé. Het doet me terugdenken aan de zomer van 1976 - de jaren stillekes dus :-) -
Nog beter zijn de zes weken extra zomer die we zullen krijgen wanneer we op het einde van de maand op reis vertrekken.
Ik weet dat het in The land of Oz nu lente is, maar mijn nicht in Brisbane zei me eergisteren dat het daar deze winter tussen de 25° en 30° C was, dus de lente zal nog warmer zijn.
Toen ik dat hoorde smeet ik al onmiddellijk een hoop zaken terug uit mijn valies.
Jaja... mijn valiezen staan al klaar te wachten om verder gevuld te worden.
Omdat ik niet graag reis, had ik aan Mr. Silver 'beleefd' gecommandeerd om NIET te spreken over de reis tot één maand ervoor.
We zijn nu één maand ervoor en nu zijn bij hem alle remmen losgeslagen. :-)
In de reserve kamer stonden begin deze week de ge-opende valiezen klaar en ik krijg nu voortdurend vragen zoals : "euh shoeke, hebt ge al een lijstje getypt wat er allemaal meemoet? Ge kunt misschien al beginnen met van alles in de valiezen te steken hoor, ze staan klaar zenne."
Ik begin het al ‘bijna' leuk te vinden, maar ik moet ook nog aan zoveel andere zaken denken.
De box moest bv. terug uit de kelder gehaald worden om Tibo veilig te zetten wanneer hij op bezoek . (dit niet omdat hij al rondkruipt, maar ter bescherming van alle kussende, verzorgende, liefhebbende siblings.)
Ik moet ook dringend grote kuis doen in mijn PC, want het werkt alsmaar trager.
Misschien zal ik best eens beginnen met al de foto's op DVD te zetten, dan komt er waarschijnlijk al een hoop ruimte vrij.
Iemand heeft me onlangs nog gezegd dat er een programma bestaat, dat alle overbodige rommel dat je nooit gebruikt, van je computer verwijdert, maar ik weet niet meer wie het gezegd heeft.
Dat oud worden en die vergeetachtigheid trekt op niets hé... maar het alternatief om niet oud te worden trekt mij ook niet bijzonder aan!
De nieuwe (oude) laptop van Oxfam moet ook nog in orde gebracht worden om mee te nemen.
Ik zoek ook nog de mogelijkheid om al mijn contacten van Outlook over te zetten op de laptop waar enkel Open Office op staat. Pffft....
Bovendien moet ik nu ook nog mijn testament schrijven, want Mr. Silver joeg me eergisteren de stuipen op het lijf.
Samen met zoon 1 was hij aan het keuvelen over ditjes en datjes zoals bv. het neerstorten van vliegtuigen - dat moet ge nu net doen wanneer ik rondloop - maar kom, ik berustte erin omdat ik besef dat het tenminste een snelle dood zou zijn, tot mijne lekkere plots opmerkte dat je in een vliegtuig, dat neerstort in zee, tenminste nog wat tijd hebt. Tijd voor watte ????
Ja DAT moest ik nu net weten zie!
Het idee alleen al om in zo'n zinkende doodskist / duikboot nog wat langer te leven is nu precies wat iemand met claustrofobie niet wil weten.
Hier in de haven lag ooit een duikboot aangemeerd die mocht je bezoeken, wel daar durfde ik zelfs niet in, gewoon omdat er een groot deel van de duikboot onder water lag.
Ik denk dat ik best aan de stewardess of steward (die zijn er ook hé) een heel straf slaappilleke ga vragen!
Wie niet weet niet deert.
|
Kwestie van je down-under gevoel,als je crocodile dundee moetst zien ,vraag hem eens hoe hij dat flikt om die beesten zijn goesrting tez laten doen
...ik ga je missen zenne!
