Baby Tibo kon niet naar mijn verjaardagsfeestje komen omdat hij die dag zo ziek was, hij had heel hoge koorts, moest veel overgeven en had diaree.
Maandag kon hij niet naar de kribbe en kwam hij een hele dag naar zijn nana'ke.
De kleine, zieke, brave jongen heeft bijna de hele dag geslapen en wanneer hij niet sliep was het voldoende om eens flink geknuffeld te worden, wat ik natuurlijk graag gedaan heb.
Dinsdag en woensdag is hij bij zijn andere grootmoeder en donderdag en vrijdag komt hij terug naar ons. Hopelijk is hij dan weer voldoende genezen om volgende week terug naar de kribbe te gaan.
Ik ben benieuwd welke bacterie of virus hij dan weer gaat opdoen?
Ik hoop dat het mooie lenteweer nog even blijft duren, dan kunnen we morgen met hem een lange wandeling doen.
Maandag namiddag had de papa van Tibo vrij en hebben vader en zoon verder gewerkt aan onze bijkeuken. Nog even doorbijten en het is af.
Hieronder zie je de beginfase en daarna hoe het er nu 'gedeeltelijk' uitziet. Hoewel ik bang was van 'trop is teveel' met al het wit, stoort het me nu helemaal niet dat alles wit is, de ruimte is precies twee keer zo groot.
Dinsdag had ik dan een dagje vrij om even te bekomen van de vorige drukken dagen - de zilveren surfer gaat dan op stap met zijn ex-collega's - en daarom was het de geschikte dag om vriendin Paz uit te nodigen voor een babbeltje.
Hieronder zien jullie het prachtig geschenk dat ze voor mijn verjaardag heeft gemaakt .
Ze heeft (zonder dat ik er iets van wist) een foto van mij en de kleinkinderen gekopieerd, deze vervolgens aangepast en verkleind en dan heeft ze er een stempel van laten maken, zodat ik nu mijn persoonlijke boekenstempel heb.
Ik ben er ongelooflijk blij mee en ik vind dat ze de gelijkenis van mezelf en twee kleinkinderen ongelooflijk heeft weten te vatten, voor alle blogvrienden en familie en vrienden die haar kennen - ze is toch een veelzijdige artiest nietwaar?
Niet enkel kan ze fantastisch goed acteren, maar bovendien kan ze uitstekend tekenen en schilderen.
|