|
.
|
|
Lewieke, beter bekend als ons aller LUDOVICUS heeft zelf heel zware rugproblemen.
Daarbij vergeleken zijn die van mij en die van vele mede-bloggers peanuts.
Zoals alle mensen van onze gezegende leeftijd zagen we over onze pijntjes en kwaaltjes wanneer we elkaar in de lijve ontmoeten tussen pot en pint.
Nadat ik de laatste keer van mijne huisdoktoor te horen had gekregen : "mevrouw, met die slechte rug zult ge moeten leren leven, ik zal u wat zwaardere pijnstillers geven en probeer wat te vermageren!!!" zei ons Lewieke : "Maar Bo, ga toch eens naar mijne rugspecialist, ik ben er zeker van dat die u kan helpen."
Leren leven met een slechte rug en steeds maar zwaardere pijnstillers nemen zag ik echt nog niet zitten, dus ik zei tegen mijnen huisdoktoor : " sorry dokter, ik hoop dat ge het niet kwalijk neemt, maar ik ga ergens anders om een tweede opinie" waarop ik zag dat de man bij zijn eigen zichzelve dacht : "mens doet al op...."
'k heb vrij lang moeten wachten maar dinsdag was het eindelijk zo ver, ik mocht naar de dokter van Lewieke.
Ik vertelde mijn rugverhaal in steno versie aan de dokter, hij bezag even mijn vele platen, scans etc.. en zei na TWEE minuten : "ik zie waar het probleem zit mevrouw, sta eens even recht", wat ik natuurlijk deed, want een doktoor is ongeveer hetzelfde als de directeur vroeger op school, als die zegt : spring, dan spring je.
Plots drukte de dokter nèt op de plaats waar de pijn zich situeert en ik kromp ineen van de pijn.
" daar zit het hé mevrouw?" vroeg hij vriendelijk, terwijl ik me bleekjes liet neerzakken op een stoel en enkel nog ja kon knikken.
" 't ja u hebt aan uw heiligbeen een aangeboren afwijking mevrouw en daar is weinig aan te verhelpen met kiné, dat zal wel even deugd doen, maar de volgende dag hebt u terug pijn. Ge hebt zeker de meeste pijn terwijl ge slentert of stilstaat?"
Goddekke toch, die man was gewoon een helderziende!
Ik stamelde dan ook : " verdorie meneer, gij zijt precies nen helderziende, hoe kunt ge het weten?"
Hij glimlachte en ik werd bijna op slag verliefd ... eindelijk iemand die wist wat ik had, bovendien was hij de alleereerste die NIET zei dat ik moest vermageren.
Hij ging verder en ik luisterde met open mond: "Ik heb goed nieuws, ik kan u misschien helpen, maar 100% beloven durf ik niet, het zal afwachten zijn hoe u reageert op de facetbehandeling. Ik zal het u even in lekentermen trachten uit te leggen: ik zal proberen de zenuwen dood te maken zodat ge geen pijn meer voelt. Ge kunt het vergelijken met een slechte tand. Het is alsof ik de zenuw in de tand dood maak, maar ge behoudt de tand. Ge begrijpt dat de oorzaak dan niet weg is, maar de pijn zou moeten weg zijn, wat denkt ge?"
Wat dacht die dat ik dacht, ik sprong bijna een gat in de lucht en zei : " geen tandpijn meer in mijne rug, doe het maar direct dokter, ik teken er onmiddellijk voor, kill die zenuw en liefst zo snel mogelijk!".
Zo snel mogelijk is natuurlijk een relatieve term in de medische wereld.
Hij nam zijn afspraak agenda, humde en zuchtte en zei toen : "ik heb pas een vrije datum in juli, schikt u dat?"
Hoewel juli ons vakantie maand is (aan zee) twijfelde ik geen seconde en ik noteerde het in mijn agenda.
Ongelooflijk hé... jaren loop je met pijn en al die dokters merkten niet op dat ik een aangeboren afwijking in mijn rug had en deze zag het onmiddellijk.
Zo zie je dat je zelfs in de medische wereld moet rondshoppen om uiteindelijk bij de juiste dokter terecht te komen.
Bedankt Lewieke...de volgende keer dat ik u zie krijgt ge nog een extra extra dikke knuffel. :-)
|
Alleen spijtig dat het nog zolang moet duren he...maar allee je hebt nu goede vooruitzichten en dat is 't belangrijkste he! Dikke kus van moi!en Nestje natuurlijk!
