Snel even mijn dagboek wat bijwerken. Ik heb nog een uurtje en dan moeten we bij schoonma zijn.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Donderdag hebben we schoondochter 2 en de kleintjes op bezoek gehad, want zij zijn nu voor veertien dagen naar zee vertrokken. Ik hoop voor hen dat het wat beter weer wordt. Zoon 2 blijft thuis, want het huis moet bewoonbaar zijn tegen half augustus.
We zijn nu even volledig kinder- en kleinkinderloos tot onze oudsten volgende week terugkomen van Kroatië.
Tijd dus om even bepaalde zaken op orde te stellen waaronder mijn budgetbeheer.
Ik had het beter niet gedaan want ik krijg het ervan aan mijnen tikker.
Ik heb onmiddellijk voor de dag daarop een afspraak gemaakt bij de bank. Ik moet ervoor zorgen dat we onze nog resterende spaarcentjes een andere bestemming geven zodat we niet even arm zullen sterven als we geboren werden.
Ik vraag me af wie er vandaag nog rond komt met een gewoon pensioentje. Die mogen het aan mij eens komen uitleggen.
Nog even en we moeten terug werk zoeken! Ik zie het al voor me : allemaal oude besjes aan de kassa van de supermarkt!
Henrietta liet al een weekje niet meer van zich horen en ik voelde me gisteren helemaal in form.
Ventje ging de hele dag verder Bob de bouwer spelen bij zoon 2 en ik besloot om mee te gaan en me ook daar eens nuttig te maken.
Oud behang van de muren steken is één van de taken die me al dikwijls in het leven is toegewezen en ik vind het een vrij ontspannende job. Je kan je hersenen volledig op nul zetten terwijl je lekker de lagen papier van de muur weekt en steekt.
Om half acht gisterenavond besloten ventje en zoon om te stoppen. De leidingen die ze die dag wilden leggen waren gelegd. Zoon bleef nog even om wat kleine werkjes te doen die hij alleen kon en wijle weg.
Ventje had me al drie nachten na elkaar om het uur wakker gesnurkt en ik zei dat ik na zon zware dag eens een volledige nacht wou doorslapen en in ons logeerbed zou slapen.
Niks van antwoordde mijne alfa man: Ik zal daar slapen, want ons bed is beter en die ben je gewoon.
Ik zorgde ervoor dat alle tussenduren gesloten waren, en om zelfs het geluid van de wind en de regen uit te sluiten sloot ik het venster. Het was in de kamer heerlijk stil en donker en het duurde niet lang of ik lag lekker in de armen van Morpheus.
Plots schoot ik wakker ik keek naar mijn reuzewekker en schrok : 01.30 dat kan niet zijn verdomme!, dacht ik dit moet mijn avond onafgebroken nachtrust zijn. Ik luisterde, maar hoorde vanuit de aanpalende kamer helemaal geen gesnurk, dus dat kon me niet gewekt hebben.
Met een zucht wou ik me omdraaien om terug in te slapen en toen wist ik meteen waarom ik wakker was. Herniaretta had terug toegeslagen! Ik kon amper bewegen.
Toen ik eindelijk terug naar adem kon happen trok ik me voorzichtig recht en viste met moeite een pijnstiller uit mijn nachtkastje.
Ventje vroeg vanmorgen of ik nu eens lekker had kunnen doorslapen. Toen hij me schuifelend zag voortbewegen zei hij : oh nee, ge hebt precies terug prijs, das van al dat rekken en strekken gisteren zeker?
Ik ben dan vanmorgen maar terug aan een kuur ontstekingsremmers begonnen en ik had zo graag volgende week nog willen gaan verder werken.
Ach
we shall see said the blind man!
Enfin, het wordt nu tijd om naar schoonma te schuifelen. Ventje zal me wel willen helpen om mijn schoenen aan te trekken zeker! ?
Bukken lukt me nog niet. Das voor straks wanneer de pillen beginnen te werken.
Diepe zucht
.:wink:
|