|
Mr. Silver en ik hebben de driedaagse van ons Parochiefeest ofte Vlaamse Kermis nogmaals overleefd.
Donderdag ben ik als een bevrozen ijskonijn naar huis gestrompeld na een hele dag buiten in de kou in een kraampje. Thuis heb ik vervolgens een lekker warm bad genomen om te ontdooien, een extra dosis pijnstillers genomen voor mijn rug en de volgende twee dagen stond ik weer paraat om de grijpgrage kindjes van speelkaarten te voorzien en de portemonnees van mama's, papa's en grootouders zo leeg mogelijk te krijgen : alles voor het goede doel.
Gisteren was het : 'bezoek de diëtiste dag'. Dat had best op een andere datum kunnen gepland worden. :-)
Ondanks de fritjes van de frituur, de hamburgers en de cava's ben ik er blijkbaar toch ingeslaagd om niet al het goede van voordien ongedaan te maken. Er was nog een miezerig kilootje af. Als ik verder doe zoals ik nu bezig ben, dan ben ik tegen de tijd dat ik in mijn doodskist moet een slanke den.
Oei... die doodskist!
Wat een schok die ik gisteren te verwerken kreeg. Ik vernam dat één van mijn jonge ex-patrons op zeer korte tijd is overleden. Hij is nog geen zestig mogen worden.
Gelukkig zat ik op de sofa Tibo een papfles te geven of ik was van 't verschieten moeten gaan zitten. Ocharme, zo jong en zo onverwacht, ik ben er nog steeds niet van bekomen. Mijn hart gaat uit naar zijn lieve familie.
Gisteren zijn zoon 2 en zijn vrouwtje met Tibo nogmaals naar de specialist gegaan voor alle uitslagen.
De bloedtesten waren allemaal goed, de echo en de zweet testen ook. Langs de ene kant is dat allemaal goed nieuws, maar het heeft een keerzijde. Nu moet men dringend op zoek naar de echte oorzaak waarom Tibo geen vaste voeding kan binnenhouden. Voor zover ik mijn zoon begrepen heb gaan ze nu eerst een contrast vloeistof toedienen vooraleer over te gaan tot onderzoeken met een endoscoop, wat een serieuze ingreep is bij zo'n kleine baby. Deze verdere onderzoeken zouden toch dringend moeten gebeuren want Tibo kan niet voor eeuwig en altijd op papflesjes blijven leven. Zijn groeicurve gaat in sterk dalende lijn.
Enfin, ik hoop maar dat er snel een oplossing gevonden wordt.
Eens je kinderen het huis uit zijn denk je dat je zorgen voorbij zijn .... tot je kleinkinderen krijgt! pffft....
Ik heb er vannacht amper van kunnen slapen, het was teveel slecht nieuws op te korte tijd. :-(
|
dikke kus van moi!(en Nestje natuurlijk)
jammer dat die kindjes zo'n probleem hebben , maar 't komt goed , moet je denken !
