|
De weerman heeft wel hevige onweders voorspeld maar ik vraag heel lief aan de weergoden of ze nog even willen wachten tot maandag astemblieft, dankuwel.
Vandaag gaan we naar een jubileumfeest van lieve vriendin Paz en morgen vieren we Mr. Silver zijn 66ste verjaardag. Het zou heerlijk zijn indien we dit nog zouden kunnen doen in een zonnige, droge tuin en het zou ook heerlijk zijn indien de kleinkindjes in het zwembad kunnen.
Allez toe, allemaal schietebedjes opzeggen aub ! :-)
Met Tibo gaat het sinds de gastroscopie uitzonderlijk goed. (schreef ze met gekruiste vingers en tenen).
Hoewel men niets had gezien via de endoscoop, of de echografie, of tijdens het onderzoek met de contra stof, of in het bloed, of in de zweettesten, vermoeden wij dat de endoscoop 'misschien' toch een kleine, bijna onmerkbare vernauwing heeft weggewerkt.
Enfin zijn vast eten, weliswaar nog heel fijn gezeefd, blijft er sinds dat onderzoek in en hij komt toch elke dag wat grammetjes bij.
Dindsdag moest hij terug binnen voor een bijkomend onderzoek bij een logopediste. Beide ouders moesten werken en nana was de oppas voor die dag.
Wat een dag pffft....
Hoewel onze kinderen de week ervoor betaalden voor een eenpersoonskamer, werden we nu bij een ander heel ziek kindje + mama gezet. De mama van het kindje en ikzelf waren beiden even ontzet. Haar kindje lag doodziek met een bacteriële longontsteking en daar waar ik vreesde dat Tibo die bacterie zou kunnen overkrijgen, vreesde de andere mama net hetzelfde. Bovendien wou zij die nacht ook bij haar kindje blijven slapen en mijn zoon was ook van plan om de nacht bij Tibo door te brengen. De hele dag heb ik daar zitten zweten in een donkere kamer, de ramen allemaal toe en ik heb de lievelings DVD van het zieke kindje : Peter Pan tot treurens toe mee bekeken.
Moest het aan mij gelegen hebben, dan had ik Tibo onmiddellijk terug mee naar huis genomen, maar 't ja ... het is mijn kind niet hé en ik kon onze kinderen telefonisch niet bereiken tijdens de schooluren.
De verpleging op de afdeling pediatrie van het UZ liep - naar mijn bescheiden mening - ongelooflijk mank die dag, waarschijnlijk omdat er heel veel kindjes opgenomen waren. Uiteindelijk belandde ik, na heel veel aandringen, rond vier uur bij de logopediste, die me observeerde terwijl ik Tibo fruitpap gaf.
Haar conclusie was dat Tibo 'een uiterst gevoelige mondje' had en ik kreeg allerlei raad (opmerkingen) over hoe ik hem moest voeden.
De fruitpap die bij elke lepel bij beetjes terug uit zijn mondje liepen mocht ik met de lepel niet terug opvangen (moeders en grootmoeders zullen wel begrijpen wat ik bedoel) nee ... ik moest alles laten lopen en geloof me ...het liep! Tot in de plooien van zijn nekje.
"Kan geen kwaad, kan geen kwaad ....laten lopen" opperde de Hollands sprekende logopediste en "niet te veel op het lepeltje leggen, kleine beetjes mevrouw". Toen ik dan heel het klodderboeltje op zijn gezicht en in zijn nek met zijn slabbetje wou bijeenvegen kreeg ik weer een opmerking : "nee mevrouw nee .... niet vegen, u moet deppen, kijk even hoe ik het doe !!!" en ze wees me hoe ik moest deppen. Ik ben nu een expert depper. :-)
Na die les hingen Tibo en ikzelf vol fruitpap, maar kom ... de dame heeft dit fenomeen op universitair niveau bestudeerd en ze werkt op een universitair ziekenhuis, zij zal het wel beter weten dan ik zeker?
De rest van de week hebben Mr. Silver en ik wel serieus gelachen bij elke maaltijd, wat een klodderboel! Ik wist trouwens niet dat er zo iets bestond als een 'gevoelig mondje'. De logopediste vergeleek het steeds weer met een emmer dat overliep, maar ik begrijp nog altijd niet wat ze bedoelde. Ik propte zijn mondje niet overvol en wachtte steeds geduldig tot het leeg was om het volgend lepeltje eten te presenteren.
Ach ... ik herinner me de heel wijze woorden van onze kinderarts destijds : "madammeke ...tegen dat hij naar den troep moet zal hij het wel kunnen" ...
Gisteren namiddag was het de maandelijkse ontmoeting met mijn blogmaatjes op een zonnige terras met een lekker drankje.
Meer moet het niet zijn hé ? :-)
|
,en ook voor Pazke he!
maar hopen van ni zeker,Kussssss
