Ach, ik heb zo'n medelijden met de mensen die nu op vakantie zijn aan zee. Het kon niet blijven duren hé, die heerlijke, lange, hete zomer.
Maar ja... dit is België en daarom moeten we altijd zoveel meenemen als we hier op vakantie gaan. Kleding voor koud, nat en warm weer. Altijd een grote valies vol, want ge weet nooit hoe de volgende dag zal zijn.
Enfin, ik ga niet te zwartgallig zijn. Augustus is nog maar pas bezig en 't kan nog keren hoop ik. Het hoeft voor mij zeker geen 30°C te zijn, maar gewoon : droog en een blauwe lucht, ge ziet dat ik niet veeleisend ben. :-)
Rekening houdend met wat we zien op het nieuws mogen we nog blij zijn. Overstromingen en bosbranden zoals Rusland en Pakistan zijn nog veel erger.
Ooit...vele jaren geleden, reden we tweeduizend kilometer om zeker te zijn van zon en toen hebben we in Spanje ook vreselijk weer gehad en bovendien midden in een overstroming gezeten. Het leek of ons appartementen blok in het midden van de kolkende zee stond. Bangelijk !
De volgende dag hield de regen wel op, maar de schade was toen ook niet te overzien. Van de zeilboot van mijn schoonvader waren er enkel nog splinters over en veel auto's die niet naar hoger gelegen gebieden waren getrokken, hadden tot aan het stuur onder water gestaan.
Het appartementje van mijn schoonouders was op het gelijkvloers en wij huurden op het eerste verdiep.
Drie dagen hebben we dan met z'n allen stinkende modder moeten opkuisen om hun appartementje terug bewoonbaar te krijgen.
Toen hield ik het ook voor gezien en zijn we na tien dagen ipv de geplande maand terug naar huis gereden.
Tweeduizend kilometer rijden om uitgeregend te worden! Nee hoor, geef mij dan maar onze kust, regen of geen regen.
Veel nieuws ten huize Bojako is er niet.
Seppe is aan het bekomen van zijn schommel trauma. Zijn lippen hebben volgens zoon 2 al terug hun normale afmetingen. Hij vond het niet erg om enkele dagen te leven op een dieet van ijskreem en yogurt en hoe het met zijn losse snijtand zal aflopen weet ik nog niet. Gelukkig is het nog een melktandje.
Mr. Silver is terug thuis in gang geschoten en is nu eindelijk aan de eindafwerking van de keuken en bij-keuken bezig.
Tussendoor peddelt hij naar de tuin waar de verse groenten nu volop aan het rijpen zijn. Beide families zijn al goed voorzien van lekkere princessebonen, rode biet, sla en aardappelen. Ik zit likkebaardend uit te kijken naar onze tomaten, die nog aan de groene kant zijn.
Seffens gaan we nog eens kijken of er iets te rapen valt!
|