(derwish danser)
Het uur van de waarheid is aangebroken. De kogel is door de kerk. Het spelletje tussen ventje en mij is gedaan, afgelopen, finito, geen komedie meer, we doen niet meer alsof. Het wordt nu héél ernstig, want we vertrekken bijna op onze caravan vakantie op zoek naar de zon. Mijn lijst met - to do or not to do ligt open en bloot op de keukentafel. Menslievendeugd, er komt nogal wat bij kijken bij een kampeervakantie, vier bladzijden A4 om precies te zijn. Eén bladzijde kan ik al wegdoen, wat dat betrof onze lieve hond zaliger.
Naast mijn A4tjes liggen nu ook lieflijk zij-aan-zij alle paperassen van ventje : uitprintjes over campings in Frankrijk, routebeschrijvingen, gidsen, wegenkaarten, camping checks teveel om op te noemen. Stiekem is hij al maandenlang deze reis aan t voorbereiden, ieder zijn plezierke ! Het voorbereiden van een reis is in feite het leukste deel van de reis voor hem.
Hij straalt vandaag, hij glundert, hij draait op volle toeren en dan nog houdt hij zich in omdat hij weet dat ik zijn sprankelend enthousiasme helemaal niet deel. Ik heb alles wat met deze nakende vakantie te maken had gewoon uit mijn hoofd verbannen tot nu.
Maar vandaag is het D-day.
Gisteren hadden we onze twee kleinste kapoentjes van drie en één hier, en dan kan je met de beste wil van de wereld niets doen. Stik kapot waren we gisterenavond. Seppe, die nu vrij goed kan lopen, wil nu rennen, hij heeft nu ook leren draaien en hij draait als een kleine Derwish met zijn armpjes gestrekt, rondeke na rondeke tot hij zo zat wordt als een kanon en dan tegen de vlakte slaat, met de nodige traantjes als gevolg natuurlijk.
Kleindochter gaat maandag naar de eerste kleuterklas en is nu DROOG ! Maar... ze heeft de voordelen van het potje ook meteen ontdekt, een echt vrouwtje. Wil ze aandacht, en dat is dikwijls, dan zegt ze : pipi doen nana en ja hoor, je neemt in die periode helemaal geen risico, want ze draagt geen pamper, dus om de haverklap ren je met haar naar de WC en mevrouwtje presteert het dan ook nog om er elke keer met een grote smile op haar gezicht, een paar druppels uit te persen.
Morgen is er ook geen tijd om in te pakken, want dan trouwt de zoon van één van mijn beste vriendinnen. Die lieve vriendin heb ik voor het eerst ontmoet tijdens de prenatale kiné. Onze zonen zijn enkele dagen na elkaar geboren in hetzelfde moederhuis waar we die kiné volgden en sindsdien ontmoeten we elkaar zeker één keer per maand, dit nu al tweeëndertig jaar lang.
Overmorgen moet schwiegermutti naar haar vakantiebestemming aan zee vervoerd worden. Terloops passeren we even voor een bezoekje + etentje bij schoonbroer : haar jongste zoon en schoondochter, en maandag wil mijn Heer en Meester dan eindelijk vertrekken naar de caravan.
Mijn valies ligt nu open op het echtelijk bed maagdelijk leeg naar mij te gapen.
Ik heb me deze keer voorgenomen om zo weinig mogelijk mee te nemen. Ik neem altijd veel te veel kleding mee op reis. We gaan tenslotte op zoek naar de zon: dat mysterieus geel, schitterend ding dat je af en toe ziet schijnen in de lucht.
Uitstel is niet langer mogelijk. Geen gratie meer, vandaag moet alles gebeuren.
Maandag vertrekken we dan met gevulde auto naar onze caravan en dan vertrekken we naar ??.... bestemming voorlopig nog onbekend want er moet zon zijn. Hopelijk hoeven we niet tot Gibraltar te rijden.
Toemaatje à la Kommaneuker :
Gisteren in de krant las ik :
- dat men nu lessen wil geven in het Arabisch ! diepe zucht !
- dan men in Lokeren wil dat men nu ook hondenplasjes opkuist op straat? (Emmer water en vod meenemen op de wandeling misschien???)
- nog in Lokeren : verboden om iemand te laten schrikken ! Ogen toe beste Lokenaars: Boe !
|