|
Ongeveer dertig jaar geleden zat ik met onze jongste zoon, hij zal toen een jaar of vijf geweest zijn, in de cinema naar de film ET te kijken.
Toen waren er nog geen Nederlandse versies, er waren enkel (godzijdank) de originele films met ondertitels.
Onze oudste kon al goed lezen en verstond ook engels omdat engels thuis bij mijn ouders de voertaal was.
Waarom ik me deze film zo goed herinner?
Omdat zoon 2 er zó van onder de indruk was en de hele film lang steeds weer vroeg :wat doet hij mama?- wat zegt hij mama? - wat denkt hij mama?.
Rond mij hoorde ik voortdurend mensen geërgerd "shhhhhhten" en toen het licht in de zaal aanging kreeg ik van alle kanten boze blikken toegeworpen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Maar - to get to the point - zoals de Britten zeggen.
Gisterenavond kwamen onze twee oudste kleinzonen slapen en ze hadden een DVD bij.
Ge kunt het wel raden zeker?
Juist, het was ET en alle herinneringen van dertig jaar geleden kwamen terug boven.
Kleinzoon keek me met pretoogjes aan, giechelde en zei: " ge gaat het nooit raden nana, 't een film over een platkop!"
Hun papa kon niet snel genoeg de deur uitgewerkt worden, de pyamas aan en wij samen knus in de zetel voor de TV.
Mijne zilveren ook, maar hij was compleet afgepeigerd na een dag hard labeur op de bouwwerf van zoon 2 en sliep al na vijf minuten. (als hij niet afgepeigerd is slaapt hij ook wel na vijf minuten, maar soit):lol:
Gelukkig of ongelukkig, t is maar hoe ge het bekijkt kunt ge tegenwoordig de taal kiezen op een DVD, want onze kleinzonen zijn derde generatie en spreken geen engels meer, er werd daarom gekozen voor de optie Nederlands'. Als het gaat kiezen we liever Vlaams, maar die keuze was er niet op deze DVD.
Die Nederlandse gedubde versie klonk wel raar, maar gelukkig hadden ze het meesterlijk stukje dialoog : Ietie gooo hooooom nog in de originele taal erin gelaten.
Geef toe dat er bij Ietie wiiiil naaaaar huiiiiis veel van de charme verloren zou gaan.
Ik bekeek de film als in een déjà-vu. Met vijfjarig kleinzoontje op de schoot leek het alsof ik gewoon een grote stap terug in de tijd had gezet.
Spijtig genoeg haalde hij het einde niet. Zijn hoofdje werd zwaarder en zwaarder op mijn schouder, het duimpje ging dieper in de mond en ik zag hem moeite doen om zijn oogjes open te houden.
Wilt ge naar boven zoeteke? vroeg ik en hij knikte halfslapend ja.
Ge houdt die klein mannen speciaal laat op omdat ge denkt dat ze dan wat langer zullen slapen maar nee, om half acht waren ze klaarwakker.
Aan de ontbijttafel ondervond ik ook dat de tienerjaren veel sneller lijken te beginnen dan vroeger.
Ik herinner me als eerste muziek de 'Twist' met Chubby Checker, maar ik was toen zeker al dertien jaar oud.
Kleinzoon 1, slechts zeven jaar oud, vertelde dat er op Ketnet keitoffe, coole liedjes gezongen werden en hij begon toen als een volleerde popster een of ander hitje te zingen.
t Was nog goed ook, geen enkele valse noot en zelfs met de nodige show erbij.
Met zijn knappe looks, zijn aanstekelijke lach en zijn lange, dikke lokken gaat hij later nog veel hartjes breken, daar ben ik van overtuigd.
Maar ja..zo denkt elke grootmoeder over haar kleinzoon zeker? :wink:
| 
...Wel die gele kaders of blokken waar je nu in schrijft vind ik tof, iets ZONNIG hé , en leest duidelijk!! 
