Vanmorgen werd pastoor begraven.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Triest mogen we eigenlijk niet zijn, want tenslotte gaan gelovigen op dat moment naar hun eeuwig paradijs en me dunkt dat een pastoor wel gelovig zal geweest zijn, want anders had hij het zo lang niet volgehouden.
De mis was heel sober, net zoals hij het gewild had. Het moest vandaag - vrijdag - gebeuren want morgen zaterdag ist eerste communie in de parochie.
De kerk zat nu al stampvol, wat zou het geweest zijn op een zaterdag?
De mis werd opgedragen door zijn vriend-priester èn de vicaris van de bisschop èn twee parochie assistenten.
Ik dacht dat het op zn minst de bisschop zelf zou zijn omdat er nog maar zo weinig priesters zijn, maar Daneels zal andere zaken om zijn hoofd hebben hij was waarschijnlijk naarstig op zoek naar nieuwe priesters. Ze zijn tegenwoordig niet zo erg dik bezaaid.
Ik ga enkel naar de mis voor begrafenissen, huwelijken en doopsels en ik merkte vandaag op dat er na pastoor geen échte opvolging meer is.
Er zijn nu parochie assistenten: een echtpaar. Die mensen bedoelen het waarschijnlijk heel goed maar ik zit met een prangende vraag.
Waarom zaaaaaaagen die mensen altijd zo?
Ik bedoel: krijgen priesters en assistenten speciale lessen om op die vreselijke zingende, zagende, zalvende toon te spreken?
Dat was nu juist wat pastoor zo onderscheidde van de anderen. Hij sprak heel gewoon en heel boeiend en niet op die vreselijke kerkelijke-zing-zalvende toon, waar ik de kriebels van krijg.
Bovendien staan ze ook altijd met hun handen zo half omhoog, de palmzijde open naar u toe. Ik heb nog nooit zo tegen iemand een uitleg staan doen. Mens, doe toch gewoon zit ik dan de hele tijd te denken.
Even erg vind ik de zaag-zangliedjes. Het zou toch stukken beter zijn indien we uit volle borst, in de handen klappend, gospels konden meezingen en af en toe eens lekker luid: Halleeeeluuuujaaaaa! roepen om ons te ontladen.
Gelukkig hebben de vader en de broer van mijn schoondochter op het einde van de dienst een mooie, ontroerende, soms vrij grappige tekst voorgelezen op een normale spreektoon.
Pastoor zou tevreden geweest zijn!
Hij hield ook niet van al dat stijf kerkelijk gedoe.
Zondag gaan we weer naar de mis het wordt al bijna een gewoonte! :roll:
Maar deze keer is het voor een vormsel.
Benieuwd hoe ze daar op den boerenbuiten de mis doen, zouden ze daar ook op diezelfde rare zalvende manier spreken?
|