Mijn persoonlijke belevingswereld. Lieve bezoekers van mijn blog.
Ik wil jullie vragen om geen grote prenten als button te gebruiken omdat het mijn blog onnoemelijk langzaam maakt en slecht te openen, wat anderen dan weer afschrikt. Ik hoop op jullie begrip! Bedankt.
29-01-2008
En wie loopt het hardst????
Elke laatste donderdag van de maand kom ik samen met vriendinnen uit mijn lagere schooltijd. We vertellen over vanalles en nog wat en drinken een koffietje of wijntje en telkens weer is dat een aangename namiddag, die we geen van allen willen missen. Bij de laatste bijeenkomst kwam het gesprek op een of andere manier op de smokkeltijd in onze jeugdjaren. Wij woonden vlak bij de Maas, die de grens vormde met Nederland en via een veerboot trokken de inwoners regelmatig naar de overkant om daar zaken te kopen, die hier duurder waren. Dat waren o.a. lederen schoenen, boter, stof om kostuums te maken en dergelijke meer. Er was echter een verbod op de vrije invoer van deze goederen. De aankoop moest aangegeven "gedeclareerd" worden in het kantoor van de douane en er moesten invoerrechten op betaald worden. Natuurlijk deden de mensen, die voor eigen gebruik inkochten, dat niet, want dan was hun profijt gewoon afgedragen aan de staat en iedereen, die weet, hoe een Belg in mekaar steekt, weet ook dat hij altijd zal proberen deze dingen te omzeilen. Vrouwen droegen brede jassen, met daaronder nog bredere rokken, die aan de binnenzijde voorzien waren van grote zakken, waarin allerlei smokkelwaar werd gestopt. Een vriendin vertelde het verhaal van haar man M. en zijn belevenis met de douane. M. en J. zouden hun plechtige communie gaan doen en natuurlijk hoorde daarbij een mooi nieuw kostuum. Stof hiervoor was echter erg duur, dus er werd besloten, dat ze samen met hun moeder de grens zouden oversteken en in Nederland kostuumstof zouden kopen. Er werden voor beide jongens mooie stoffen gekozen en die stof werd rond hun lichaam gedraaid. Ze droegen op dat ogenblik allebei een pofbroek, die in die jaren mode was. Dus dat viel allemaal tamelijk ruim en daar kon wel een en ander onder verborgen worden. Toen ze terugkwamen aan de grens werden ze door de Nederlandse douane tegengehouden en moesten ze mee naar het kantoortje. Of ze iets aan te geven hadden? Neen , schudde de moeder, J. en M. De douanier keek M. doordingend aan en vroeg of dat de waarheid was. M., een klein donker en pezig manneke, had het duidelijk niet begrepen op de man, kreeg onder de doordringende blikken plotseling een schrik te pakken, bedacht zich niet en zette het op een lopen. Maar dat was zonder de waard gerekend. De man zette prompt de achtervolging in. M. rende wat hij rennen kon en boog iets verder een straatje in naar een boerderij, waar ze wel eens kwamen. Hij rende rond de mesthoop, die midden op het erf voor het huis lag, en bleef maar rondjes draaien. Zijn achtervolger gaf het echter niet op en volgde hem hijgend en proestend. Dit bracht dus geen zoden aan de dijk en dus besloot M. maar terug te rennen naar het douanekantoor, waar de collega van zijn achtervolger ondertussen de mooie stoffen wikkel van zijn broer op het spoor was gekomen en deze had aangeslagen. Buiten adem arriveerde M. terug in het bureeltje, prompt gevolgd door de andere douanier. Hij kreeg een donderende uitbrander, die hij met gebogen hoofd stond aan te horen. Toen de tirade was afgelopen, mochten ze alle drie vertrekken. Bij hun thuiskomst draaide zijn moeder voorzichtig de kostuumstof van zijn lichaam. Van alteratie had zijn achtervolger totaal vergeten hem ook te fouilleren.
... het verhaal van een tante die samen met haar vriendin met de fiets naar Hulst reden om "drank" te smokkelen. Mijn tante - die gek was op het purperen goedje parfait d'amour- was echter niet zo'n heldin en in het zicht van de grenspost kreeg ze onoverkomelijke schrik. Ze heeft zich dan maar in de grachtkant gezet en de hele fles soldaat gemaakt...
03-03-2008 om 12:18 geschreven door affodil
05-02-2008
*
He he ik kan eindelijk terug op je blog. Dat lukte me de laatste paar dagen niet. Maar enfin, nu toch kunnen bijlezen. Zo'n ijzelverhaal zou ik ook kunnen vertellen, smokkelverhalen echter niet. Wel veel avontuurlijke verhalen horen vertellen door mijn pleegouders die gingen smokkelen in de oorlog. Hachelijke onderneming op dat moment, want ooit hebben ze een man zien doodschieten door een duitse grenswachter. Maar later was het goed voor leuke avond verhalen. Veel beter dan tv. Lieve groetjes, huismusje
05-02-2008 om 12:34 geschreven door huismusje/troubadoerke
..
Je zou die oude tijd al bijna beginnen missen, als het niet zo treurig was. Beter niet te moeten smokkelen.
05-02-2008 om 00:52 geschreven door Ludovikus
04-02-2008
hihihi inderdaad ik herinner me de smokkel nog heel goed
het was iedere keer een heel avontuur die rit naar nederland langs de binnenwegen hihi, en wij braafjes op de achterbank als onschuldige engeltjes met samengeknepen lippen want er mocht geen woord gesproken worden over wat er in de koffer, onder de bank en de voeten zat, waar is die tijd toch gebleven en hoe simpel was toen alles niet hé... soms heb ik echt heimwee naar 'toen'
04-02-2008 om 21:10 geschreven door hartendame2
31-01-2008
..
Smokkelen, dat was zoiets als de nationale sport voor ons Vlamingen. Wij noemden die pofbroeken "golfbroeken" of ook "smokkelbroeken". Mijn eerste lange broek was er een. K'heb er ooit een blogje aan gewijd. Goh zeg, in die pijpen kon wat in hoor, een paar kilo boter was snel over de grens. Wij smokkelden liefst met de trein. Het was niet elke keer douane controle, het was gokken. Je kon een valies boven in het bagage rek heffen, als je geklist werd kon je nog altijd ontkennen dat het jouw valies was. Je was dan wel alles kwijt. Maar onder de rokken van de vrouwen keken ze niet, daar is wel etelijk kilo'tje boter gesmolten als de controle lang duurde. Lappen spek kon je rond je benen binden onder je pofbroek. Werd je gepakt, dan had je het spek aan je been nietwaar.
31-01-2008 om 00:45 geschreven door Ludovikus
30-01-2008
..
Ik kan me de tijd niet herinneren dat je moest smokkelen tussen België en Nederland Michelly! Hoe lang is dat geleden want het lijkt me zo onvoorstelbaar. Voortgaande op de mode van de pofbroeken zal het waarschijnlijk zijn voor ik naar België kwam, want ik kan me die mode ook niet meer herinneren, toch zeker niet voor jongens of mannen. Lieve groetjes,
30-01-2008 om 20:52 geschreven door bojako
29-01-2008
Kat en muis.
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Wie tegen de grens woonde speelde vroeger soms smokkelaar.
Een spelletje van kat en muis.
De muis bracht boter naar huis.
Vele douaniers kenden de trucjes en vonden de smokkelwaar.
