Wat me het meest treft is dat je nog steeds met klachten zit en daarvoor naar Leuven moet. Ik hoop dat het niets al te ernstig is en dat men je daar kan helpen.
Leuven geeft me als Antwerpenaar altijd een beetje rillingen omdat men in Antwerpen naar daar wordt doorverwezen als het te ernstig is om in één van de vele Antwerpse ziekenhuizen behandeld te worden.
Mijn schoonzus moest vanuit de wachtkamer van haar huisarts twintig jaar geleden naar Leuven voor Leukemie. Ze stelt het nog wel dankzij de vooruitstrevende therapie van Gasthuisberg destijds.
Ook mijn vader moest vele jaren terug naar Leuven omdat het enkel daar was dat men toen een open hart operatie deed. Nu wordt het natuurlijk ook hier gedaan.
Ik kijk net zoals jij nu naar de witte, maar ijskoude pracht van buiten, maar zit ook liever binnen. Ventje moet er seffens door om de twee oudste kleinkinderen op te vangen.
Zoon 2 is daarnet komen zeggen dat de eerste stappen van Seppe in de kleuterschool niet bijster goed meevallen en of we misschien hem nog een tijdje halve dagen kunnen opvangen.
Dat wordt dan nog flink wat over en weer gerij want ze zijn flink wat verder gaan wonen, enfin een half uurke auto enkel.
En die hond ... ik kan me voorstellen dat je gefrustreerd wordt. Ooit hield er hier iemand in de buurt een haan en dat verdomde beest kraaide een godganse dag lang en we wonen tenslotte in't stad en niet op de boerenbuiten.
Ik vermoed dat er 's nachts iemand over een muurtje gekropen is en het beest de strot heeft toegeknepen want plots was het afgelopen.
Maar dat kan je met een hond niet maken hé, maar toch wel klacht indienen bij de wijkpolitie. Met wat goede raad moet de hond toch zijn slechte blafgewoonte kunnen afleren, desnoods in de hondenschool.
Lieve groetjes en stel het wel in Leuven hé!
05-01-2009 om 15:17 geschreven door bojako
|