|
Een jaar is voorbij en het nieuwe is gestart. Ik vind het een prachtig getal 2007, want ik heb duidelijk iets met 7 en 3. Zelfs mijn geboortedatum heeft alles te maken met deze twee cijfers, en misschien is dat dan wel de oorzaak van mijn voorkeur! Ik ben een winterkind en in januari geboren, maar bij winter stel ik mij echt iets anders voor dat het druilerige weer, waarmee wij nu verwend worden. Terwijl ik deze woorden tokkel, tokkelt buiten de regen tegen de ramen en het liefst van al neem ik daar helemaal geen nota van. Ofschoon ik midden in de winter geboren ben, ben ik echt een zonnekind en kom ik pas echt tot leven als Laura staat te stralen in de lucht en de hele wereld zich wentelt in bonte kleuren en geuren.
Deze tijd van het jaar is uitermate geschikt om onder te duiken in herinneringen?. Oude foto's en tijdschriften opdiepen, die ik weet niet hoe lang al, ergens in een la vergeten liggen te wezen. Zo ontdekte ik verleden week enkel oude boekjes in een heel grote la. Daar ga ik dan echt bij op de grond zitten en ben ik de eerste uren niet meer weg te slaan uit het verleden. Ben ik echt al zo oud????
Ik ontdekte een oud banjoboekje, dat ik ergens in 1950 gekregen heb. Ik heb een oude banjo geerfd van mijn pa. Hij heeft hem mij gegeven, nog tijdens zijn leven, omdat ik de enige ben van de kinderen , die erop kan spelen. Het ding hangt tegen de grote schouw aan de open haard en is wel speciaal. Ik kan echt niet zeggen hoe oud het is, maar bestaat uit glanzend metaal, en helemaal rondom mooie metalen clipsen erop. Het heeft geen bodem, zoals de meeste banjo's wel hebben, hetgeen resulteert in een helder mooi geluid. De kop aan het uiteinde van de hals is uitgesneden als een bloem. Het model van deze banjo staat in het boekje beschreven als een amerikaanse banjo, en eigenlijk zou ik heel graag weten, hoe bejaard het ding werkelijk is! In elk geval ouder dan ik!
Buiten dit boekje, vond ik nog verschillende personeelstijdschriften van firma's, waar ik gewerkt hebt. Eén van die firma's was Siemens A.G. en terwijl ik rustig in de boekjes zat te bladeren kwam ik tot de ontdekking dat het allereerste nummer ook erbij was.
In dat nummer staat een intervieuw van een redacteur met mijzelf en dat ter gelegenheid van het feit dat ik de wedstrijd gewonnen had, die uitgeschreven was voor het kiezen van een naam voor het splinternieuwe tijdschrift.
De naam moest bruikbaar zijn voor het nederlandstalig en franstalig gedeelte van België. Ik had aan de wedstrijd deelgenomen, gewoon omdat ik graag met taal en woorden speel. Er waren maanden overeen gegaan en plots kreeg ik op mijn bureel een telefoontje met de mededeling: Proficiat, u heeft gewonnen.
Gewonnen???? Wat had ik gewonnen?? Ik wist niet eens meer dat ik aan de wedstrijd had deelgenomen, omdat er zoveel maanden overeen gegaan waren, en ik wel meer dingen invulde en opstuurde. Ik moest dus vragen, waar en wat ik gewonnen had. De naam die ik voorgesteld had, was uitgekozen voor het tijdschrift : SIEM-phonie. De stem van Siemens en de samenklank in harmonie van alle personeelsleden van het bedrijf. Vandaar de allusie op symfonie.
Ik was natuurlijk behoorlijk blij en ook trots dat mijn inzending bekroond werd. Er volgde een prijsuitreiking, genoemd intervieuw en een foto, die in het eerste nummer gepubliceerd werd.
Ik kijk naar die foto en zie een jonge vrouw met lange haren, die gelukgewenst wordt door de beide directeuren en de personeelschef. En dan kijk ik naar de omslag van het boekje en dit eerste nummer werd uitgegeven in december 1975: 31 jaar geleden en nog steeds draagt het blad die naam. Ik ben al een beetje oud, maar nog niet vergeten!
Schilderij: Un air de banjo van Yutao
|
