MET EEN KNIPOOG

Deze citaten ergens gelezen, is altijd goed om weten.

Vrouwen geven hun fouten vlugger toe dan mannen, daardoor lijkt het of ze er meer hebben.
Gina Lollobrigida

Drie soorten mannen begrijpen niets van vrouwen, jonge mannen, mannen op middelbare leeftijd en oude mannen.
Iers gezegde

Er zal altijd een strijd zijn tussen de seksen omdat mannen en vrouwen niet op hetzelfde uit zijn, mannen willen vrouwen en vrouwen willen mannen.
George Burns

Vrouwen verbazen zich hoeveel mannen kunnen vergeten, mannen verbazen zich hoeveel vrouwen zich herinneren.
Peter Bamm

Een vrouw hoeft maar één man goed te kennen om alle mannen te begrijpen, terwijl een man alle vrouwen wil leren kennen en niet één van hen begrijpt.
Helen Rowland

Alle mannen zijn hetzelfde, ze hebben alleen verschillende gezichten zodat je ze uit elkaar kan houden.
Marilyn Monroe

26-12-2006 om 16:27 geschreven door Myette

25-12-2006 om 00:00 geschreven door Myette

Na het ontbijt ga ik gewoonlijk een halfuurtje zitten lezen of puzzelen... soms loopt dat halfuurtje wel eens uit maar ja... wie daarover valt... zo ook deze ochtend... en wat las ik...

GRAPPIGE VROUWEN

Vrouwen en humor... het blijft een gevoelig onderwerp. Zijn vrouwen even grappig als mannen? Zo ja, waar zijn al die vrouwelijke komieken en cabaretiers dan? Volgens een studie van de Engelse Universiteit van Maryland (en die kunnen het weten) lachen we over het algemeen meer met grappen van mannen dan van vrouwen. De onderzoekers stelden vast dat 60 % van de mannelijke proefpersonen moest lachen met grappen verteld door mannen en dat slechts 38 % moest lachen met grappen verteld door vrouwen. Omgekeerd moest 71 % van de vrouwen lachen met moppen verteld door mannen en maar 35 % met die verteld door vrouwen (heel onloyaal). Maar dat betekent niet dat vrouwen geen humor hebben, ze zouden volgens de San Francisco State University (en die weten het nóg beter) een ander soort humor hanteren (dat wisten we allang). Onder vrouwen is humor spontaner en zelfrelativerend terwijl mannen vaak een vast arsenaal van standaardgrappen hebben (meestal grove) en zelden zichzelf het voorwerp van spot maken (waarom niet?). Hun grappen gaan meestal ten koste van anderen. Ook humor lijkt bij mannen een soort spelletje, een competitie te zijn (haantjes).

Weet je trouwens waarom domme blondjes moppen eigenlijk zo eenvoudig zijn?
Omdat mannen ze ook zouden kunnen begrijpen!

Na dit gelezen te hebben heb ik me vast voorgenomen nooit ofte nimmer nog een poging te doen grappig te wezen... het wordt toch niet geappreciëerd... dus waarom zou ik me dan nog moe maken... van nu af aan hoor je me alleen nog maar zeer ernstige gespreksthema's aanboren zoals... hmhm... laat me even nadenken... tja kan zo direct niets bedenken... zal voor morgen zijn!!!

Wat ik wèl weet is dat de meeste vrouwen vallen voor een man die hen doet lachen maar is dat ook zo voor mannen of is dat in hun ogen oneerlijke concurrentie? Gaarne jullie mening hierover...

22-12-2006 om 21:31 geschreven door Myette

Even terug in de tijd

Bobby Goldsboro
Honey

zet wel even blogmuziek af

19-12-2006 om 20:36 geschreven door Myette

Vanochtend stond zoals gewoonlijk de radio aan en opeens werd ik geboeid door de warme stem van een  man... ja ik heb nu eenmaal iets met stemmen... aangezien de radio de hele dag aanstaat hier luister ik allang niet meer naar alle prietpraat die er gespuid wordt... ditmaal luisterde ik echter wèl en er werd de een of andere minister geïnterviewd... ik had het begin gemist en ook nog het einde van het gesprek omdat ik dringend aan m'n werk moest beginnen zodat ik niet weet wie het was... alleen dat hij weldra 60 wordt... franssprekend van huis uit maar hij leerde vloeiend nederlands spreken door zijn vele vlaamse vrienden... zijn vader metser was en met de duiven speelde... hij een tweelingbroer heeft... zijn pa overleed toen ze 17 waren... rara wie is het?

Zoals ik al zegde boeide het gesprek me... hij leek me een heel vriendelijk en wijs man... toen men hem vroeg hoe hij zich voelde nu hij 60 wordt was zijn antwoord : "Ik heb me vroeger voorgenomen nooit ouder dan 40 te worden dus ik leef, werk en gedraag me nog altijd hetzelfde en dat zal niet veranderen zolang ik kan"... met die stelling ben ik volledig akkoord... ik heb de grens getrokken op 39 (klinkt ietwat beter dan 40)... ... en ben vast van plan dat zolang mogelijk vol te houden... ook zegde hij nog : "Ik hou me voor dat het beste nog moet komen"... nog zoiets waar ik kan mee instemmen... toen moest ik naar boven om aan mijn huiswerk te beginnen maar die uitspraak liet me niet los en er begonnen zowaar dichtregels in me op te borrelen... en dàt terwijl ik aan die gehate strijk bezig was... hieronder heb ik ze voor jullie opgeschreven... maar wees niet bang het is eenmalig hoor... ik ga hier geen gewoonte van maken!

De leidraad in je leven
Zou voor elkeen moeten zijn
Het beste van je geven
Ook al doet het je soms pijn
En wat het leven je ook bracht
Denk nooit of nooit : "was dat nu al"
Vaak gebeurt er iets onverwacht
En kruip je uit dat diepe dal
Hou liever steeds voor ogen
Het beste moet nog komen
Daar is echt niets van gelogen
De boodschap is : Blijven Dromen

Ziezo daar ben ik vanaf... aan jullie te nemen of te laten... een groot dichteres zal ik nooit worden maar karamellenverzen aaneenfrutselen deed ik vroeger veel... ik ga nu weer aan het werk... tot een volgende keer beste blogmaatjes!!!

18-12-2006 om 19:52 geschreven door Myette

HELMUT LOTTI

Manlief is een hevige fan van den Helmut... ik heb niks tegen die jongen maar begin nu ook niet direct te zwijmelen als ik hem hoor of zie... vond hem er altijd nogal "flauwtjes" uitzien... niet bepaald mijn genre... maar nu hadden we kaarten gekregen van dochter voor zijn optreden gisteravond in de Elisabethzaal in Antwerpen... ik vertrok met het gedacht van : "och ik zal het wel overleven"... wel lieve mensen ik klop mij deemoedig op de borst en roep luidkeels : "die knaap valt geweldig mee!!!"... zwijmelen doe ik nog niet maar hij heeft me wel geweldig geboeid... misschien ook omdat hij voornamelijk songs bracht uit onze "gouden jaren" maar ook omdat hij enorm veelzijdig is... hij trad op met zijn "Crooners" en dat is al een verzameling bekwame muzikanten... hij bracht romantische ballades afgewisseld met wat pittiger songs die me met moeite in m'n stoel hielden... en Lotti zèlf die danste en swingde het hele podium op en neer... liep al eens de zaal in... o.a. terwijl hij het liedje "Catharina" zong... vroeg enkele dames hun voornaam en verving dan Catharina door hun naam... de betreffende dames waren dan een appelflauwte nabij... ik was al heel blij dat ik boven zat en uit zijn bereik want op zulke dingen ben ik echt niet happig... er waren verscheidene fans... alleen vrouwen uiteraard... die hem tijdens zijn optreden een cadeautje brachten in ruil voor een kusje van hem... wel zoiets heb ik nooit kunnen begrijpen... er werd ook duchtig "geflasht"... de hele vertoning door werden er foto's geschoten aan de lopende band... wel hinderlijk vind ik... toen hij aankondigde dat de show over was en het toneel verliet bleven de mensen klappen tot hij terugkwam en nog eens en nog eens... wij stonden al klaar om te vertrekken maar bleven toch nog even afwachten in de deuropening en ja hij kwam nog eens weer en heeft ons vergast op een serie Elvis songs... de meeste van die heerlijk wilde rock-and-rolls... terwijl Lotti het hele podium afrockte hebben 't manneke en ik mee staan dansen... dus BRAVO voor Helmut want de man die mij zover krijgt dat ik spontaan begin te swingen zonder me iets aan te trekken van m'n omgeving  krijgt van mij een daverend applaus!!!

Achteraf nog even een wijntje gaan drinken in de Paon Royal en dan op een drafje naar de metro voor de laatste tram... mag niet vergeten dochter straks nog eens extra te bedanken... vanavond ga ik weer op stap maar wel alleen... naar de vertolking van Shirley Valentijn door Paz kijken... daar zal wel geen rock aan te pas komen maar ik heb er het volste vertrouwen in... toi toi toi Paz!!!

16-12-2006 om 12:02 geschreven door Myette

Het is weeral wat geleden dat ik nog eens m'n innerlijk uitstortte op dit blogje... nou innerlijk... dat stelt niet veel voor hoor maar ik vind het goed klinken... ...  en de reden daarvan is dat het weer sukkelen was... eerst kwam er een hele apotheek de boel hier blokkeren... ben ten einde raad naar het forum getrokken en dàt probleem is opgelost... ... ik wilde dan... om niet onder te doen voor die cracks hier op het net... eens met iets nieuws en schokkends voor de pinnen komen maar dat mislukte grandioos... uuuuren en uuuuuren zitten zweten en sakkeren en allemaal tevergeefs... vraag me nu niet wàt ik wilde doen want dat ben ik ondertussen al vergeten... ... ik zal me er moeten bij neerleggen dat computerale hoogstandjes te hoog gegrepen zijn voor mij... zal het maar bij het gewone recept houden.

Toen ik zoëven m'n blogronde deed stond ik versteld van alle problemen om me heen... ik die dacht het redelijk druk te hebben... moet deemoedig bekennen dat ik eigenlijk een heel rustig en vredig leventje leid... bij Bojako vloog de "kaka" me om de oren... de Ludo zit thuis op zijn nagels te bijten want Lea moest dochter gaan helpen... Lips zit in angstige afwachting... Mus ook maar daar gaat het om kikkerogen...  Franske is ook al niet in zijn hum... en dat is maar een handjevol... ik mag er niet aan denken wat er nog meer misgaat in blogland... ik ga zo dadelijk m'n bed induiken en me onder de dekens verstoppen.
 
Vandaag was het weer "kindervoederdag"... wortelsoep en fricassé... dat betekent de hele middag peekes krabben en balletjes draaien... dat kan het kleinste kind maar het is wel een zeer saai werkje en ik haat saai... ik had natuurlijk een heel ingewikkeld menu kunnen opstellen maar daar had ik nu eens echt geen zin in... las juist op een blog dat ze daar sinds hun pensioen alleen nog maar doen waar ze zin in hebben... dat idee zegt me wel iets en ik probeer dat soms in de praktijk te brengen maar stuit dan op weerstand van mijn wettelijke wederhelft die het zijn plicht vindt mij op mijn echtelijke plichten te wijzen... en dat is nu juist ietske teveel "plicht" naar mijn goesting en als ik geen goesting heb dan heb ik geen g... enz. enz.

Heb daarjuist nog wat zitten knoeien met Google Earth... verdorie ik kan dat maar niet voor 100 % onder de knie krijgen... krijg er geweldige frustraties van... maar allee nog eentje erbij zal ook de zaak niet uitmaken zeker... ik zal me toch eens een prive leraar moeten zoeken die me wegwijs maakt in computerland anders blijf ik klungelen... heb al vaak het voornemen gemaakt les te gaan volgen maar ik kan die scholen niet overhalen de lessen op de dagen en uren te geven die mij schikken... helaas!!!

Het wordt stilaan tijd voor m'n schoonheidsslaapje... by the way die worden langer en langer... kan 's morgens haast m'n bed niet uit en als ik na de middag niet in beweging blijf val ik weer in slaap... zal me maar troosten met het gedacht dat dit een dierlijk instinct is... in de winter alles op een laag pitje zetten... en om eerlijk te zijn ik geniet ervan.

13-12-2006 om 23:57 geschreven door Myette

OM IN KERSTSTEMMING TE KOMEN

even op Betty klikken

Eerst Travolta tot zwijgen brengen en even geduld oefenen

11-12-2006 om 11:33 geschreven door Myette

BRAVO
VOOR ONZE WEBMASTER... DIE HEEFT ZICH OVER HET PROBLEEM ONTFERMD... DE RECLAME SNOODAARD WEGGEWERKT EN ONZE GASTENBOEKEN GERED

BEDANKT EN EEN DIKKE KUS VAN ONS ALLEN

09-12-2006 om 20:39 geschreven door Myette

GASTENBOEK
Momenteel kan niemand in m'n gastenboek binnen omdat er een reclame van de een of andere pharmaceutische firma de hele boel blokkeert.

Ik probeerde dat spul te wissen maar het lukte niet... heb dan geprobeerd een protestmail te sturen naar hen maar ook dat mislukte.

Heb hulp gezocht bij het Forum waar een bereidwillige heer me vertelde dat ik het hele gastenboek zou moeten liquideren.

Ik vraag me wel af wat deze mensen denken te bereiken... ze willen hun producten verkopen maar denken ze nu echt dat het op deze manier zal lukken... ik voor mijn part zou nooit of te nimmer één artikel uit hun assortiment willen kopen... niet als ze op deze manier de hele boel hier komen verpesten.

IK RAAD IEDEREEN AAN EVEN OP HET GASTENBOEK TE GAAN KIJKEN EN DIE FIRMA OP HUN ZWARTE LIJST TE ZETTEN.

Ik wacht nog even met het verwijderen van m'n gastenboek... misschien weet iemand een andere oplossing... men weze wèl gewaarschuwd!!!

09-12-2006 om 11:50 geschreven door Myette

SORRY... IK HEB DE CODE ER TERUG OP MOETEN ZETTEN WANT ER ZITTEN WEER VAN DIE AMBETANTERIKKEN OP HET BLOG DIE ER HUN RECLAMES KOMEN INZETTEN

09-12-2006 om 10:34 geschreven door Myette

Vandaag donderdag... weer om geen hond door te jagen... geen hond nee maar wij wèl... op zo'n momenten ben ik maar wàt blij dat we een auto hebben... we moesten namelijk naar het kasteel van Schoten... daar wordt een tentoonstelling gehouden van bloemensierkunst... één van onze leden is bij de Rotary en als gewezen florist organiseert hij dit jaarlijks... de opbrengsten zijn bestemd voor het een of andere "goede doel"... wat doe je dan als goeie burger... maar zoals ik al opmerkte... als ik dit met het openbaar vervoer had moeten doen had ik forfait gegeven... we hebben het er soms over of we de wagen wel zouden vervangen als hij afgekeurd wordt... ons Jettake is namelijk al 20 jaar oud... mooie leeftijd voor een meisje maar voor een auto al stokoud... ik zie het echter zo direct toch niet zitten steeds te moeten afrekenen met tram of bus... zou funest zijn voor mijn "uitgaansleven" en dan zou ik gaan zitten verkommeren... wegkwijnen... een verbitterd oud mens worden... bwah mag er niet aan dènken... oud worden is al erg genoeg maar dan nog verbitterd en zuur worden een echt schrikbeeld... dat zijn echter zorgen voor later... véél later... vandaag waren we dus op stap... we kregen een lieve dame als gids die ons moest vertellen welke trucjes de bloemschikkers al zo gebruiken bij het maken van hun kunstwerken... er stonden een aantal tafels gedekt en versierd met de mooiste gewrochten... willen jullie wel geloven dat ik er een licht gevoel van onbehagen heb aan overgehouden... wat die mensen al niet kunnen met maar twee handen aangevuld met een onmetelijk geduld... ik kreeg er zowaar een minderwaardigheidsgevoel van... om dat weg te spoelen zijn we dan maar iets gaan drinken in de Ridderhoeve... onze mannen waren ons daar al voorgegaan... ik denk dat die amper twee versierde tafels hebben gehaald terwijl wij vrouwen de hele mikmak hebben doorworsteld... als het morgen iets beter weer is zal ik de tuin eens intrekken en hier en daar wat takjes en toefjes sprokkelen in de hoop er iets ordentelijks mee te maken... wat ik tenzeerste betwijfel maar... allez... wie niet waagt niet wint!!!

De vorige dagen heb ik ietwat teruggetrokken geleefd... ik zou kunnen zeggen dat het was om "tot bezinning te komen" maar ik vrees dat niemand dat gaat geloven dus zal ik maar eerlijk bekennen... het was pure en zuivere luiheid... voilà nu weet je dat ook weer... ik kan soms onvoorstelbaar lui zijn... zoals alles bij mij gaat dat in vlagen... ofwel vlieg ik er hals over kop in ofwel ga ik een beetje naar m'n navel zitten staren... sommige mensen komen daardoor tot een betere kennis van zichzelf... ik niet dus... en eerlijk gezegd... ik ben er echt niet op uit mezelf dieper te doorgronden... wie weet wat ik dan allemaal zou aantreffen... dus laat ik dat potje veilig dicht... beter zo voor m'n gemoedsrust... ik was dus weer eens lui... heb wat geestdodende klusjes in huis afgelapt... m'n heer en gemaal wat op zijn zenuwen gewerkt... is geen al te zware klus want dat gaat vanzelf... tevergeefs gepoogd iets zinnigs op m'n blog te zetten... nog en passant een "terminale" vriendin gaan bezoeken... zeer deprimerend... wat over en weer gemaild en gechat... al bij al ook behoorlijk vermoeiend... en m'n hersentjes gepijnigd met nadenken over de feestdagen... ik moet nog voor de familie geschenken kopen en heb totaal geen inspiratie... vandaag even aankopen gedaan voor zondag... dan komen onze kaartvrienden en die moeten gevoederd en gedrenkt worden... als dàt voorbij is ga ik me eens met volle kracht op het probleem "kerst en nieuwjaar" storten... als jullie een knal horen is dat niet een vervroegd vuurwerk maar ikke... maar nu ben ik uitgeput van al dat schrijven en ga jullie aan je avondlijke plichten en lusten laten... doei!!!

07-12-2006 om 20:32 geschreven door Myette

Even vlug de laatste berichten van huize Myette doorseinen...

Donderdag zoals ik reeds zegde begonnen met de begrafenis van een van m'n favoriete clubleden... ik had me al opgetut voor ons kerstdiner achteraf... dat betekent wat meer make-up dan gewoonlijk inclusief mascara... dat bracht de nodige problemen mee want ik mocht absoluut niet gaan snotteren... daar kan die mascara niet tegen... heb dus het plafond en de muurschilderingen van die kerk  (Dageraadplaats) er bijna afgekeken en de tafels van vermenigvuldiging opgezegd (niet hardop uiteraard) om toch maar niet aan G te denken... zal hem later wel gedenken... nadien rap rap naar de PIVA... ik heb me toen maar dadelijk in de aperitief gestort en alle leden eens een knuffel gegeven voor we aan tafel gingen... het voer was voortreffelijk en de bediening en ons tafelgezelschap prima.

Vrijdag zijn we weer eens samengekomen met ons bloggroepje... spijtig genoeg hebben enkelen forfait moeten geven wegens huiselijke omstandigheden maar we hebben gezellig zitten kletsen en... zoals beloofd... we hebben niet over de afwezigen geroddeld... ... een zeer geslaagde dag... we hopen echter dat volgende keer iedereen present kan zijn.

Zaterdagavond hadden we afgesproken met enkele golfvrienden voor een etentje... ja alweer... dat was weer super gezellig... heb lekker gesmuld EN gepimpeld... toen de kelner demonstratief met de stoelen begon te schuiven en rond te drentelen zijn we afgezakt naar een andere gelegenheid... het was dus weer laat... maar wonder boven wonder heb ik goed geslapen en ben zonder kater wakker geworden... zoals bij alles... oefening baart kunst.

Zondag een lekker luie dag genomen... na de middag vielen m'n blaffetuurkes dicht... dutje gedaan... vroeg gaan slapen... de was en de planten staan er morgen ook nog wel... en ja ze staan er nog... was op weg om daar eens korte metten mee te gaan maken... wilde eerst toch even m'n mailbox openen en zie me hier nu weeral zitten... eerst een ander muziekje op m'n blog gezet met de nodige problemen want sennet wilde het weer niet aannemen... dan even nog wat bijschrijven en het is weeral bijna middag... ga me nu toch vierklauwens op m'n werk storten hoor... doei... tot de volgende!!!

04-12-2006 om 11:48 geschreven door Myette

Eerst en vooral wil ik allen bedanken die me een verjaardagswens toestuurden... het doet steeds goed als er iemand aan je denkt

Het was me gisteren het dagje wèl... allereerst moesten we naar de begrafenis van een van onze clubvrienden... dat was nog eens zo'n ouderwetse dienst met alles erop en eraan... begeleid door een mannenkoor met kyrie en gloria van jewelste... duurde ook behoorlijk lang

Toen we thuiskwamen lag de volgende doodsbrief al in de bus... ook een van de clubvrienden... deze is voor donderdag... er lag ook nog een ander bericht ons op te wachten... dat onze hospitaalverzekering weer eens opslaat en maar liefst met 160 €

's Avonds werden de kaartvrienden van 't manneke verwacht dus nog even naar de winkel om voer in huis te halen voor bij hun biertje... tussen de bedrijven in kwam zoon even binnenwippen om moeke haar cadeautje te brengen... nog wat telefoontjes afgehandeld... eten maken... toen de mannen kwamen binnengedruppeld even een babbeltje en een glaasje op mijn gezondheid gedronken... dan eindelijk kon ik den Buddy gaan opzoeken... ondertussen was m'n stemming wel drastisch gedaald... je zou voor minder... en het bloggen ging me niet zo goed af... ben dan maar vroeg gaan slapen.

Toen we gisteren op pad waren kwam manlief tot de ontdekking dat de benzinemeter op rood stond en bleef staan... dat kón toch niet want we hadden echt niet veel gereden... dacht hij... even gaan nakijken... oei oei... seffes gaat dat spul hier stilvallen... rap naar de Makro om te gaan tanken... ik moest echter eerst nog naar de bibliotheek want het was de laatste dag van de uitlening... volgende dag boete betalen... geen tijd meer voor de Makro... dan maar morgen... vandaag dus.

Vanochtend heel vroeg een belletje... altijd schrikken als er zo vroeg iemand komt aanbellen... het was de Post met een pakje... nog even terug onder de dekens... dan er maar uit want de tank moest gevuld worden... dus naar de Makro gaan tanken... nog wat kattenvoer  gekocht en naar huis... de spullen die ik per postorder gekocht had aangepast en natuurlijk had ik weer prijs... een boos telefoontje gepleegd naar de firma en ik mag het terugsturen... dat betekent weer naar de post... gggrrr... zal voor overmorgen zijn... straks komen de kinderen eten en ik moet nog aan de kook beginnen... heb niet veel goesting maar ja... wat doet een mens al niet voor zijn kroost... oei en ik bedenk me daar net dat ik nog dat strijkje moet doen!!!

Morgen is het ons jaarlijks kerstdiner van de club... nu komt die begrafenis er ook nog bij... het zal weer haast en spoed worden maar aangezien de overledene een van m'n favoriete clubleden was moet en zal ik op post zijn... dan op een drafje naar het restaurant waar het gelukkig wel wat leuker zal zijn... ik hoop dat we nog op tijd voor het aperitief zijn... zal wel een borrel kunnen gebruiken tegen dan.

Dat waren weer mijn wederwaardigheden van de laatste dagen... zoals altijd al geweest is komt alles weer met golven op me af... maar aangezien ik een taai vrouwmens ben hou ik stand... alhoewel de laatste tijd er wel veel op ons afkomt... we hebben een grote kennissenkring... gezien de meesten al op gevorderde leeftijd zijn krijgen we ook regelmatig onaangename berichten te verwerken... tja wat doe je eraan... je opsluiten en afzonderen is ook geen optie dus zullen we het moeten nemen zoals het komt... schouders achteruit en borst vooruit en vórt met de geit!

En nu ga ik eerst dat strijkje mores leren en dan aan de kookpot... tot later blogmaatjes... toedeloe!!!

29-11-2006 om 14:02 geschreven door Myette

Het leven is even wisselvallig als het weer... zo ook m'n gemoedsrust... donderdag was ik weer eens op stap met de club voor de hele dag... niettegenstaande de niet aflatende regen kon dat m'n goed humeur niet bederven... nee hoor... als ik met vrienden op stap ben moet er heel wat gebeuren voor m'n kin op m'n knieën hangt... we pletsten dus gezellig in de regen rond... bewonderden de stadhuizen van Lokeren en Dendermonde binnen en buiten... ook enkele kerken... zaten 's middags genoeglijk te smullen van een heerlijk maaltje overgoten met een nog heerlijker wijntje... als jullie ooit eens in Zele terechtkomen stap dan eens in restaurant Den Anker binnen... echt aan te bevelen... en plots tussen het hoofdgerecht en dessert in kreeg ik te horen dat een van onze oudste leden terminaal is... dat is wel even slikken... ik moet eerlijk bekennen dat de genuttigde wijn de schok ietwat verzacht heeft maar toch... de rest van de dag moest ik steeds aan G denken... een schat van een man waar ik vaak een babbel mee had als we op tocht waren... vrijdag lag er een doodsbrief in de bus... ik dacht direct aan G maar nee het was van een van onze andere leden die plotseling overleden was... weer een onaangename verrassing... 's avonds belde een vriendin uit ons vroegere fietsgroepje me op om me de laatste nieuwsjes mee te delen en vertelde en passant dat een van de fietsvrienden zwaar ziek is... pardaf... weer een stomp in de maag... die middag hadden we la mamma bezocht en we zien haar geestelijk achteruit gaan... verleden jaar was ze nog zeer helder maar elke week merken we het verschil... de hoofdverpleger van haar afdeling riep me voor een gesprek en vroeg me wat ze moesten doen... ze wil namelijk steeds zèlf van haar stoel in bed stappen en omgekeerd niettegenstaande het haar verboden is... er zijn 3 mogelijkheden... ofwel onder de pillen houden... of vastbinden in haar rolstoel... ofwel niets doen en het risico lopen dat ze een fatele val maakt... moeilijke keuze maar ik heb geopteerd voor het laatste... vastbinden en pillen zie ik niet echt zitten dus dan maar het risico... dat werd in haar dossier bijgeschreven en ik moest tekenen... als er iets gebeurt ben ik dus verantwoordelijk... zo zij het!!!

Dit alles maar om te zeggen dat m'n goed humeur op een laag pitje zat gisteren... trop is trop... wat ik me wèl heb voorgenomen... gezien de vergankelijkheid van het leven... is uit het leven dat mij nog beschoren is zoveel mogelijk vreugde te halen... ik heb 't manneke verwittigd dat hij niet moet proberen me tegen te houden want dit keer zal het hem niet lukken... ik ben altijd al wel een fuifnummer geweest maar was meestal aan huis gebonden door man en kinderen... op reis gaan met kleine kinderen vond ik niet zo leuk dus werd het in onze vakantie de ardennen of de zee... later zou ik m'n scha wel inhalen dacht ik... nu het wèl zou gaan krijg ik mijn huisband niet mee... ik heb me daar bij neergelegd maar wat andere uitjes betreft die laat ik me niet door de neus boren... men weze gewaarschuwd... vorige week ben ik met een vriendin naar toneel geweest zonder protest van zijn kant en de geplande blogmeetingen kregen ook geen commentaar te verwerken... bij de vorige uitstapjes die ik zonder hem deed stormde het nog... ik hoop dat hij eindelijk door heeft dat er aan mij toch geen eer te behalen valt... trouwens hij heeft ook zijn solo uitjes met de vrienden en daar heb ik nog nooit bezwaar tegen gemaakt... integendeel... lekker rustig thuis!!!

Lieve mensen allemaal... ik hoop jullie niet teveel verveeld te hebben... hoor ik daar niet iemand snurken... ach nee het is mijnen Buddy maar die er genoeg van heeft en een dutje wil doen... jaja venteke ik stop al hoor... tot de volgende aflevering blogmaatjes... doei!!!

25-11-2006 om 16:26 geschreven door Myette

Ik heb weer een drukke week achter de rug... zoals altijd in m'n leven komt alles in "golven" op me af... gaat het slecht... ja dan wil er ook niets niemendal meer lukken... het enige wat je dan kunt doen is je in een hoekje terugtrekken en wachten tot de bui over is... deze keer was het een "leuke golf" en dat betekent plezier... ik had al enkele afspraken geboekt enige tijd geleden en plots kwamen er van alle kanten telefoontjes om hier en daar te verschijnen... ik heb een peperkoeken hart en kan moeilijk iets weigeren dus offerde ik me maar op... en schoof ze tussen de andere afspraken... als je wat ouder wordt stel je beter niets meer uit... DOEN is de boodschap.

Eén van deze uitstapjes was naar het "Echt Antwaarps Theater"... ik kan best begrijpen dat sommigen daar hun neus voor ophalen... dat zijn dan de diepzinnige types... och ik had  ook wel zo van die momenten vroeger... toen ik nog pril en leergierig was... dat ik diepzinnig zat te peinzen over het leven en dan uitriep : "Moeder Waarom Leven Wij" maar er heeft me nog nooit iemand daarop een zinnig antwoord gegeven ... dus ik neem het leven zoals het komt... als het regent trek ik m'n haar over m'n ogen en wacht stillekes af tot de vlaag voorbij is en als de zon schijnt geniet ik er met volle teugen van... aangezien het soms meer regent dan zont moet je elke gelegenheid tot pret maken aangrijpen... toen ik jong was besefte ik dat niet tenvolle en stelde alles maar uit wegens "geen tijd" ... "geen goesting"... "zal het later wel doen"... ja ik wist toen ook wel dat ik ooit eens oud zou zijn en ooit eens zou sterven maar dat was nog hééééél ver van m'n bed... nu piep ik wel anders... ik hoor er enkelen denken : "Ai ai wat een oppervlakkig mens is dàt"... geen diepgang... maar dan vergissen ze zich toch een beetje... ik heb mezelf gewoon afgeleerd  te diep over sommige dingen na te denken... dat was in m'n tienerjaren en als jonge vrouw wel even anders... toen zat ik vaak te "navelstaren" ... heeft me niets opgeleverd... integendeel... je wordt er soms intens triest van... toen ik weer zo'n periode doormaakte dat ik het leven in het algemeen maar knudde vond heb ik totaal het roer omgegooid... ben de deur uitgestapt om allerlei activiteiten te ondernemen en ben er nog mee bezig... voel me nu heel wat beter in m'n vel.

Terug naar het Antwaarps Theater... niet Antwerpenaren zullen er misschien weinig van snappen want het is door en door volks... heb daar nog enkele typische uitdrukkingen gehoord waarvan ik dacht dat die terziele waren gegaan... nee dus tot mijn grote pret... ik hou van volks en van dialecten... nog zoiets waar veel mensen vies van zijn... ik dus niet... en niet alleen van m'n eigen Antwerps... Brussels op z'n ketjes vind ik zalig... eigenlijk elk dialect... zelfs die waar ik geen snars van begrijp... heb het altijd zo wonderlijk gevonden hoeveel verschillende uitdrukkingen er wel niet bestaan van een en hetzelfde ding... ik vind het wel spijtig dat onze jeugd dat niet meer kent... die gebruiken een uniforme zoutloze taal... op de chat is het cybertaal... en dat is dat... spelling is niet meer IN... en als men nog vaker de spellingsregels gaat veranderen is iedereen spoedig het noorden kwijt... ik moet eerlijk bekennen dat ik tegenwoordig al een kompas nodig heb om m'n weg erin te vinden.

Maar nu ga ik even... heel even maar... wat huishoudelijk werk aanpakken... tot de volgende keer blogmaatjes!!!

21-11-2006 om 11:22 geschreven door Myette

MET DANK AAN BOJAKO


Danke Boke voor je hulp... eindelijk kan ik eens andere muziek op m'n blogje zetten!!!

18-11-2006 om 15:44 geschreven door Myette

Klik eens even op de kip!

17-11-2006 om 15:49 geschreven door Myette

MET DANK AAN VIFKE VOOR DE HULP MySpace Comments Graphics

16-11-2006 om 20:16 geschreven door Myette

Ben zojuist begonnen met m'n blogronde en heb...  omdat de B van Bojako bovenaan m'n lijst staat... haar laatste bijdrage dus ook eerst gelezen... en bingo... de herinneringen kwamen bovendrijven... dat GES syndroom waar ze het over heeft heb ik dus ook al jààààren maar wist niet dat het zo heette... nu ik het uit geleerde bron bevestigd krijg voel ik me een stuk beter... toen de kinderen ons kwamen vervoegen heb ik verkozen thuis te blijven... kinderdagverblijven waren toen zeker niet drukgezaaid en ik wilde m'n ouders niet opzadelen met de zorg voor 2 peuters... met één modaal loon was het niet bepaald grote luxe maar we kwamen rond en ik was er steeds voor man en kinderen... als thuiswerkende moeder heb je ook het voordeel je dagen te organiseren zoals je zelf wilt... heb je geen zin om de vaat te doen dan laat je die gewoon staan tot later... je doet je eigen zin en dat gedurende al de jaren dat je man werkt... maar... eens komt de dag dat manlief op pensioen moet... ik beken eerlijk dat ik niet bepaald stond te dansen van plezier toen het eindelijk zover was... beide kinderen woonden nog thuis... en dan plots zit je man de godganse dag thuis... loopt je voor de voeten... zit zich te vervelen... wil met je vrijen op alle mogelijke en onmogelijke uren... of de deur uit om ik weet niet wat te gaan doen... want hij is nu vrij en wil ervan profiteren... waar hij niet aan denkt is dat de vrouw niet op pensioen is en nog steeds evenveel werk in huis heeft... ik stelde toen voor eens naar de mini golf te gaan om hem bezig te houden... dat was direct een succes... we kwamen in contact met mensen die in een wandelgroep en fietsgroep zaten... dus wij op wandel- en fietstochten... allemaal heel leuk hoor maar als ik thuis kwam lagen de was en strijk me aan te gluren en... terwijl manlief lekker lui op de bank ging liggen kon ik het achterstallige werk te lijf gaan... wat met 2 kinderen in huis aardig kan oplopen... hij begon zich ook te moeien in het huishouden... mijn manier om de vaat te doen was niet de juiste... en waarom deed ik DIT en waarom deed ik DAT niet... ik ben nu bepaald niet begiftigd met een engelengeduld en het stormde dan ook regelmatig bij ons... na enkele weken stond ik op een ochtend op en duikelde terug neer... och... 't zal wel overwaaien dacht ik... niks van overwaaien... het werd langsom erger en erger tot ik gewoon niet meer alleen de straat opdurfde... dan maar naar de dokter die constateerde dat m'n bloeddruk op 19 zat... pillen gekregen... toen die op waren terug die duizelingen... weer pillen... de derde keer vroeg hij me wàt me eigenlijk dwars zat... waarop ik begon met te zeggen dat alles prima was bij ons thuis... geen problemen met de kinderen... alleen dat m'n man op pensioen was gegaan... ik moest niet verder vertellen want direct repliceerde hij dat dàt het probleem was... en weet je wat hij nog meer zegde... dat dit op de stress schaal gelijk stond met een sterfgeval in de naaste familie... dit voor het GES syndroom... nu hebben we ons min of meer... met de nadruk op "min"... aangepast maar die bloeddrukverlagende pillen slik ik nog steeds of de stoom komt bij tijden m'n oren uit... ik las dat Paz het heerlijk vindt haar ventje thuis te hebben... dat moet dan een extra super fantastisch ventje zijn want de meeste van mijn vrouwelijke kennissen denken er anders over... Boke ik hoop dat je het me niet kwalijk neemt te hebben ingehaakt op jouw logje maar toen ik het las moest het me even van het hart... en nu ga ik nog even verder op blogronde... tot de volgende...

15-11-2006 om 21:37 geschreven door Myette