Hij zat helemaal alleen wat gras te pikken aan de waterkant van de kanaalkom in Turnhout. Ik vond ook al dat ie opvallend rustig en zelfs een beetje apatisch was. Toen ik met buurtbewoners en vaste wandelaars, die hier vaker komen, aan de praat geraakte bleek dat ze zijn vrouwtje en de eieren hadden weggenomen. Ze vonden dat best erg en ik was het daar helemaal mee eens. Zoals alle zwanen zijn ook deze zwarte exemplaren strikt monogaam en vormen ze een levenslang koppel... wat een drama. Ik de loop van de avond leerde ik toevallig, toen ik het ter sprake bracht tijdens een telefoongesprek, dat zwarte zwanen eigenlijk exoten zijn en hier niet thuis horen. Om de populatie niet te laten aangroeien worden de eieren weg genomen. Daar heb ik in dat geval dan wel alle begrip voor, maar om zo'n koppel te scheiden dat vind ik toch een te strenge ingreep.
Na het bekijken van de foto’s van de watermolen van Tielen in de fotoclub is er meteen een nieuwe plaats gekozen voor de activiteit “fotograferen op locatie”. In een straal van 100 m rond Sas 9 worden we geacht originele beelden te scoren de komende maanden. Wij komen er regelmatig voorbij gefietst tijdens onze tochten langs het Kempisch kanaal, Sas 9 is voor ons dus niet onbekend. Vanavond ben ik er eens met de wagen naar toe gereden om te bekijken hoe het zit met de verlichting voor het geval ik nachtfotografie-plannen zou krijgen. En toevallig had ik de drone meegenomen, die heb ik dan ook maar even de lucht in gestuurd. Alvast enkele fotos scoren? Jazeker! Het kanaal in diagonaal, het sas en het sashuisje in het midden en als je goed kijkt zie je ook nog een fietser die net aankomt, ik neem aan om wat bij te praten met de sas-wachter. Geen idee of dit al een eerste beeld is dat ik zal selecteren voor visie in de club maar ik vind ‘m al niet verkeerd.
Er waren dit weekend veel fotosalons in de regio. Gisteren hadden we er eentje uitgepikt en ook vandaag wilden we er een bezoeken. We kozen voor de tentoonstelling van "Fotogroep Het Spoor" in Wechelderzande. Na ons bezoek zijn we nog even verder gereden naar het kasteel de Renesse in Oostmalle. We waren er al eerder deze maand maar er is altijd wel iets te beleven en te zien. Nu was er een boekenmarkt en ik heb weer wat interessant leesvoer op de kop kunnen tikken en natuurlijk hebben we de horeca afdeling ook alle eer aangedaan. En... in tegenstelling tot vorige keer had ik nu mijn fototoestel wél bij zodat het kasteel ook een plaatsje kan krijgen op deze pagina en in mijn volgende jaarboek.
We zijn in de loop van de dag het fotosalon van de fotoclub Doka gaan bezoeken in Mol. Op een gegeven moment stond het vrouwke vol vraagtekens te kijken naar een beeld en ze vroeg me: "Hoe hebben ze dat gedaan?" Ik zag meteen dat het een zgn. "little planet" was, een vrij eenvoudige bewerking. Ik heb er vroeger wel meerdere gemaakt. Ik legde het haar uit en stelde voor om het thuis even te demonstreren. Tijdens de terugweg zijn we even gestopt bij de watermolen in Kasterlee en daar heb ik een foto gemaakt. Achteraf bleek dat het niet de meest geschikte foto was om de bewerking op toe te passen en voor ik aan echte werk begon moest ik de foto toch eerst even bijschaven aan de zijkanten om te passen. Daarna had ik het in enkele klikken voor mekaar. Het is misschien niet de mooiste of de meest typische little planet die ik ooit in elkaar geknutseld heb maar zo heb ik weer eens wat kennis opgefrist die ik bijna kwijt was.
Het wandelseizoen in zorgtehuis Hoevezavel is ook weer begonnen. Voor het eerst dit jaar mochten we spreken van bijna zomers weer en als vrijwilligers hebben we de vrijdagse routine weer opgenomen: aan de wandel met de bewoners. Zo komen die mensen ook weer eens buiten en de sociale contacten worden ook weer wat steviger aangehaald. Dit is een foto van het grootste gedeelte van de rolstoelduwers en hun passagiers tijdens een bijbabbel-rustpauze. Een iets kleinere groep zat achter mij aan de andere kant van het pleintje, maar stereofotografie is voorlopig nog niet mogelijk he. Uiteraard is dit geen beeld waarmee ik naar een schoonheidsprijs wil dingen maar als aandenken van onze eerste wandeling van het jaar met de bewoners wil ik hiervoor toch graag een plaatsje in mijn jaaralbum reserveren.
Heerlijk fietsweer vandaag en dan hou je ons niet thuis. We fietsten langs het Kempisch Kanaal, van Sas 9 richting St Jozef Olen, toen we twee amazones voorbij staken die op de aardeweg aan de andere kant van de bomenrij rustig aan het stappen waren op hun paarden. Na een tijdje hoorde ik achter ons dat ze van stap naar galop waren overgeschakeld en het leek er op dat ze ons weer zouden inhalen. Ik ben snel gestopt, heb mijn kleine Sony uit mijn zak gehaald en.... was net te laat om ze frontaal in beeld te nemen. Verrassend genoeg stopten ze toen ze zagen dat ik ontgoocheld reageerde en ze vroegen of ik van plan was om ze te fotograferen, ja dus! Ze wilden wel even wachten, mij weer wat voorsprong geven en me de gelegenheid en de tijd gunnen om een herkansing te wagen. Terwijl ze een tweede keer voorbij galoppeerden kon ik diverse leuke shots scoren. Ik heb ze bedankt en verteld dat ze op deze plek een foto konden vinden.
PS. Dit is bedoeld voor de dames in kwestie: Rechts onder de lijst van datums staat een knop om me te emailen. Ik heb nog meer leuke beelden en ik stuur ze graag door in vol formaat.
Het weer was eindelijk weer eens geschikt om de drone mee op fototocht te nemen. De voorbije periode was er altijd wel iets wat vliegen onmogelijk maakte. Ofwel was er een een vluchtverbod omwille van militaire oefeningen, ofwel was er te veel wind, ofwel was de KP index te hoog... en eindelijk, net op tijd trouwens, kon het vandaag. Morgen is namelijk de dag dat we in de fotoclub de foto's tonen die we gemaakt hebben op de vastgestelde locatie: de watermolen. Ik was er al enkele keren geweest en ik had al een gevarieerde oogst, maar als ultieme aanvulling wilde ik toch ook nog een drone-beeld. Bij deze.
Na een toch wel redelijk gevulde drukke dag heb ik vanavond nog een wandeling gedaan, kwestie van mijn stappentotaal nog wat verder op te krikken. Het was al vrij donker en het blauwe uurtje - lievelingstijdstip van veel fotografen - begon zich te manifesteren. Toen ik door de Pastoor Dergentstraat het centrum van Lichtaart naderde kon ik dit beeld te pakken krijgen. Ik ben er in de nabewerking een tijdje mee bezig geweest om de opname naar mijn zin te kneden. De donkere tinten heb ik veelal nog wat extra doorgedrukt en de kleuren in de lucht een tikkeltje extra verzadiging meegegeven. Het ging me niet zozeer om de details maar om de contouren en de sfeer.
Heel soms wil ik wel eens wat vroeger uit de bedstee sukkelen, maar alleen als er een erg goede reden is. We zijn namelijk vanmorgen nog eens gaan ontbijten in het Ontbijthuis in Gerhagen, voor het laatst. Ze stoppen er mee eind deze maand en dit was de enige vrije datum die we nog konden boeken. Jammer, jammer, jammer... de eigenaars worden ouder, ze hebben geen kinderen en er zijn geen gegadigden om het over te nemen, te hard werken zeker? Voor 24 € kon je er copieus ontbijten en ik overdrijf niet als ik stel dat ze het meest gevarieerde, uitgebreide buffet aanboden dat ik ooit gezien heb, gasten kwamen dan ook van heinde en ver. Met het buikske vol zijn we nadien ook nog eens naar de site van het nabijgelegen bosmuseum gewandeld en we hebben er weer eens de uitkijktoren beklommen, kwestie van alvast iets goed te maken na de overdaad. In de loop van de dag is het weer steeds maar beter geworden maar toen ik deze foto maakte was het nog redelijk grijs. Ik zet morgen wel wat meer beelden op mijn Facebookpagina.
Mijn zus runt beroepshalve een evenementenburo. Bij gelegenheid van de grote lentebraderij in de stad organiseerde ze vandaag voor de Diestse middenstand een modeshow op de markt. Schoonbroer Dreeke, gerenommeerd beroepsfotograaf, zou zich bezig houden met filmen en dan wordt er wel eens beroep gedaan op ondergetekende om voor wat foto's te zorgen. Beelden van het event wil ik hier niet tonen maar natuurlijk heb ik nog veel meer rond gefotografeerd. Deze jonge dametjes in hun opvallende outfits waren alom tegenwoordig en toen ik vroeg of ik ze mocht fotograferen reageerden ze meteen positief. De eerste opnames waren redelijk braaf en giechelig maar toen ik voorstelde om wat meer enthousiasme te tonen en ik daarenboven ook even voordeed hoe je "Tjakaaaa !!!" roept en de duimpjes daarbij omhoog steekt kwam dit beeld te voorschijn.
We zijn in de loop van de namiddag met de wagen naar Brecht gereden om het salon van de plaatselijke fotokring Eigen Schoon te bezoeken. Om te fietsen vonden we het net iets te ver en ook te fris. Na afloop zijn we even gestopt in Wechelderzande om in Gasthof De Keizer iets te nuttigen. Da's vlak bij het Hof d'Intere en dat vonden we nog een korte wandeling waard, zo konden we ook nog wat foto's plukken. Meestal probeer ik mijn opnames mooi recht te zetten en bij het fotograferen van gebouwen werk ik het perspectief ook zo veel mogelijk weg maar deze keer koos ik er eens voor om de camera laag bij de grond te houden en het perspectief nog wat extra te accentueren. Van uit zulk laag standpunt levert dat meteen een totaal ander beeld op.
Altijd op zoek naar interessante bestemmingen om aan de wandel te gaan kwam ik vandaag terecht op de site Route You en daar zag ik een wandeling in en rond het natuurgebied De Hellekens in Herentals. ( Als je op google ingeeft “Route You 15311392” dan heb je ‘m. ) Natuurlijk ken ik De Hellekens en de omgeving, ik ben er al vaker geweest, maar ik vond het sowieso leuk om eens een tocht te volgen die iemand anders in elkaar geknutseld heeft. Alles verliep naar wens tot we onder de spoorweg door en via een loopbrug de Nete hadden overgestoken. Een vlonderpad leidde ons nog over een plas maar waar we op het einde ervan weer op een gewoon wandelpad hadden moeten belanden stonden we plots voor een quasi onoverkomelijke modderstrook. Na haar traumatische ervaring op het Totterpad in Meerhout een tijdje geleden weigerde het vrouwke obstinaat verder te gaan. We zijn dan maar terug gedraaid en hebben via-natte-vinger werk de geparkeerde wagen weer bereikt. Als herinnering aan het avontuur plaats ik een foto van het betreffende vlonderpad. De modder leverde immers een minder leuk beeld op…
We waren naar de parking bij De Ark gereden met de wagen om vandaar uit een wandeling te doen richting Korte Hei. Als we aan de wandel gaan zonder specifiek fotodoel neem ik meestal niet de zware Canon mee, het Sonytje is immers ook zeer goed en vooral, het is licht en het past in mijn jaszak. Al meteen bij het vertrek zag ik deze zwaan op de Nete. Hij/zij was redelijk ver weg en de maximale zoom op dat Sonytje komt overeen met een 200 mm. op een full frame. Net te weinig eigenlijk maar ik heb toch een poging gewaagd. Gelukkig kon ik het toestel op de brugleuning steunen zodat ik geen schrik moest hebben voor bewegingsonscherpte. Met de Canon en de 400 mm er op was de zwaan zeker groter in beeld gekomen en meer gedetailleerd maar dan was het ook een andere foto geworden. Nu is het de zwaan in zijn ruime omgeving.
We vonden het echt te fris om te gaan fietsen en we hebben dan maar een flinke wandeling gedaan, onze paraplus hadden we veiligheidshalve meegenomen. Maar... gelukkig hebben we ze niet nodig gehad, hoewel het enkele keren kantje boord was. We zijn vertrokken langs de Boskant en de Bekenbaan, even binnengewipt bij Balance om iets te consummeren, de Herentalse Baan over gestoken en via de Floreal, Camping Kempen en het woonzorgcentrum De Witte Bergen weer naar huize Pol en Josee te gaan, goed voor zo'n 14.000 stappen. Onderweg heb ik natuurlijk enkele stops ingelast om een en ander te fotograferen en dit beeld vond ik wel interessant. Er is een verhard rolstoelpad aangelegd tussen het woonzorgcentrum en de Floreal. Bewoners en/of bezoekers kunnen zo een mooi uitstapje maken zonder door het zand te moeten ploeteren. Om het kruispunt van de Coolsweg met het rolstoelpad te fotograferen heb ik even een iets hoger standpunt gezocht en met mijn Sonytje boven mijn hoofd gestoken lijkt het een beetje alsof het een drone-foto is....
Het was meteen een stuk minder qua temperatuur vandaag. Ik ben dan ook het grootste deel van de dag thuis gebleven, soms denk ik er wel eens aan dat er in huis nog een en ander te doen is he... Toch ben ik, om alsnog wat stappen te plukken voor de stappenteller, samen met het vrouwke naar de Spar gewandeld aan de andere kant van het dorp, om wat inkopen te doen. Dan lopen we door de Leistraat, de hoofdstraat, dwars door het centrum en dan komen we altijd weer voorbij dat opvallende huis. Het staat er trouwens op het enige nog redelijk groene perceel. Ik kan het niet verhelpen dat elke keer ik er langs loop ideeën of fantasieën krijg van magie, heksen, tovenarij, Harry Potter of Zweinstein, mijn verbeelding slaat al te vaak op hol... Zoals ik al vaker vertelde sluipt mijn Sonytje dikwijls uit mijn jaszak als ik iets zie wat een foto-onderwerp zou kunnen zijn en vandaag vond ik dat ik het plaatselijke Zweinstein dringend ook maar eens moest vastleggen. Ik heb 'm in zwart-wit omgezet en daarna toch weer gekozen om er een tikkeltje sepia aan toe te voegen om zo dicht mogelijk bij mijn fantasie te komen. Ik ken de mensen die er wonen niet trouwens en het is verre van mijn bedoeling te suggereren dat die iets te maken zouden hebben met tovenarij of andere lugubere toestanden.
Het vrouwke had geen zin om mee te gaan fietsen vandaag, ze voelde zich niet zo lekker. Ze vond het wel niet erg dat ik er alleen op uit trok. Ik ben dan nog maar eens naar de watermolen van Tielen gereden, dat is de locatie waar we met de leden van onze fotoclub geacht worden op fotojacht te gaan rond deze tijd. "Fotograferen op locatie" is een regelmatig weerkerende activiteit en telkens wordt er een andere plek gekozen. Ik was hier al eerder deze maand maar de foto die ik in gedachten had was me nog niet gelukt. Ook vandaag was ik weer op het verkeerde moment van de dag en was het licht niet naar mijn zin... Ik zal toch eens een keer wat vroeger uit bed moeten. Toch heb ik wel enkele andere leuke beelden kunnen scoren natuurlijk. De molensteen die in dit geval de fuctie van verkeerssluis heeft gekregen heb ik in zijn omgeving vastgelegd.
Alweer prachtig weer vandaag, beetje wind wel, maar de fietspret kan niet op dezer dagen. We hebben nog maar eens een pittig rondje afgelegd en het enige minpuntje was dat alle terrasjes bomvol zaten, nergens plaats om aan te leggen. We hebben dan ook zonder tussenstop doorgefietst en terug thuis gekomen een alcoholvrij biertje uit de koelkast gehaald. In Retie, gehucht Pontfort, kreeg ik deze wegwijzer in de gaten. Er zijn enkele merkwaardige vastellingen die zich bij me opdrongen. Hij onderscheidt zich sowieso al van zijn soortgenoten door de plaatsing, de kleur en de vorm, het lijkt een beetje folkloristisch als je het mij vraagt. Ook intrigerend is dat het gedeelte van een van de armen die naar Beverdonk wijst, omgebogen is, niet toevallig in de min of meer juiste richting. Of dat altijd zo geweest is lijkt me twijfelachtig. En dan is er nog een reden om vandaag voor deze opname te kiezen: het prachtige blauw in de lucht, waar we de hele rit van genoten, vult de foto bijna helemaal, iets om te koesteren en in mijn jaaralbum te bewaren. Morgen is het alsnog een voorlopig laatste mooie dag in onze regio hoorde ik de weermevrouw vertellen. De batterijen van de e-bikes zijn alweer opgeladen!
We zijn vandaag met de fiets naar het fotosalon van Arfoc geweest in Arendonk, goed voor zo'n 45 km. Het was heerlijk fietsen met dit zeer lente-achtige weer. Uiteraard kies ik tijdens onze fietstochten liefst voor autoluwe en iets kleinere wegen. In het gehucht Schoonbroek reden we over de E34 en in die regio tieren de windmolens welig. Van op de brug over de snelweg kregen we, kijkend in de richting Eindhoven 12 stuks in beeld en langs ons en achter ons waren er nog wel enkele exemplaren. Ik vond het alleszins de moeite om ook eens een windmolenbos te fotograferen.
We hebben, toen we pas getrouwd waren, enkele jaren in Antwerpen gewoond en ik voel me nog altijd een klein beetje sinjoor. Ik kom alleszins op z'n tijd graag weer eens op bezoek in de Koekenstad. Vandaag had ik er een dagje gepland samen met fotomaatje Alex. Ik wilde sowieso enkele foto's maken in het kader van een project waar we met de fotoclub mee bezig zijn maar als je er dan toch rondloopt dan zijn er nog zat andere onderwerpen te vinden. De oogst was weer rijkelijk gevarieerd. Uit het aanbod koos ik voor de combinatie van twee veel gefotografeerde Antwerpse bezienswaardigheden: de gerenoveerde Century-building en het metrostation Opera.
PS. Na een opmerking van vriend Fred Schafraet moet ik ootmoedig toegeven dat dit inderdaad de Antwerp Tower is en niet de Centyry building.
Heerlijk toch... we hebben er lang op moeten wachten maar ondertussen is het al enkele dagen prachtig fietsweer. En als je dan onderweg langs de weg regelmatig deze schoonheden ziet pronken dan weet je dat het echt lente aan het worden is. Paasbloemen, officieel heten ze narcissen, zijn de vrolijke boodschappers die ons komen vertellen dat de winter nu echt wel mag vertrekken, weg er mee, leve de mooie dagen!!!
