Tussen Gierle en Tielen, bij het brugje over de Aa, kwamen we een collega fietser tegen die ons vroeg om even aan de kant te gaan staan want achter hem kwam een grote groep schoolkinderen die op fietsuitstap waren. En inderdaad, voorafgegaan door een tweede leerkracht kwam een hele sliert jeugd aangereden. Omdat ik toch stilstond heb ik het Sonytje weer eens uit mijn zak gehaald en diverse opnames gemaakt. Dit is eigenlijk de eerste uit het rijtje. Tegenlicht en... wat me bijzonder opviel was dat alle kinderen een fietshelm droegen en de voorop rijdende leerkracht, waarvan je toch denkt dat die het voorbeeld moet geven... niet!
Na een mooie dag fietsen zijn we, liever dan alsnog zelf te koken, een hapje gaan eten, en waar kun je dat beter doen dan bij Toke in de Korte Hei. We hadden ons behaaglijk in het zonnetje geïnstalleerd op het terras aan het water en alvorens we onze avondmaaltijd bestelden hebben we eerst nog wat ge-aperitiefd. En dan gebeurt het dat mijn aandacht plots wordt afgeleid naar enkele spelende kinderen in het tegenlicht aan de waterkant. Nu en dan was er zelfs een moedige die zich tot in het water durfde te wagen. Zoals zo vaak kwam mijn Sonytje weer uit mijn jaszak geslopen en voor ik het door had stonden er al enkele opnames op het geheugenkaartje. Deze vond ik bijzonder geslaagd, ook al omwille van de plek die mijn onderwerp uitgekozen had, precies in een lichter gedeelte van de spiegeling in het water.
We hadden bezoek in de namiddag en pas na half vijf kon ik toch nog even gaan fietsen. Het vrouwke koos er voor deze keer te passen en zodoende heb ik alleen een tochtje rond Turnhout gemaakt. Ik heb behoorlijk wat leuke beelden kunnen scoren en dan is de taak om er één uit te selecteren vaak moeilijk. Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog eens in het Begijnhof was en ik ben met mijn rug tegen de deur van de begijnhofkerk gaan staan om een overzicht van de oost-kant te tonen. Vroeger kwam ik hier vaak. Commandant van Herck, zaliger gedachtenis, manager en ontdekker van o.a. Marc Dex, Juul Kabas, Micha Mara en nog wel wat anderen woonde hier, hij was een goede vriend en we hebben vaak samen gezeten om wilde plannen te smeden. Mooie tijden... en dit beeld is dan ook weer een soort kapstok om de herinnering levend te houden.
Op deze zaterdag waren er enkele activiteiten waar we met de leden van onze fotoclub graag bij wilden zijn. Uiteraard was er de babyborrel bij de geboorte van de tweede telg van ons clublid Mathias. Maar met z'n zessen hadden we besloten om met de fiets te gaan en eerst een ommetje te maken langs Tielen om daar het atelier van Jef Urkens te bezoeken in het kader van het evenement Atelier in Beeld. Het was een aangename en zeer leerrijke kennismaking. De kunstenaar nam zijn tijd om alle aspecten van zijn bij abstrakt aanleunend werk uitvoerig aan ons te tonen. Olieverf, acryl, aquarel, waterverf, witzand en twijgjes om structuur in de werken te brengen, het gebruik van een tekennaald... kortom het was razend interessant. Toen ik hem vroeg of ik hem mocht fotograferen zette hij één van zijn werken op een verfblik en poseerde hij graag er naast.
We zijn vanavond samen met maatje Alex en zijn Leentje iets gaan eten in Lommel. La Terrazza was het etablissement dat we hadden uitgekozen en we vonden het zeker voor herhaling vatbaar. Na de zeer gesmaakte maaltijd wilden we ook nog even proeven van de avondlijke gezelligheid in een of andere kroeg en deze keer had ik gekozen voor De Bourgondier. Als je het hebt over bruine kroeg in Lommel denk je meteen aan De Kroon, en dat is zeer terecht, maar De Bourgondier komt zeker dicht in de buurt. Ook tussen 9 en 10h was het er nog gezellig druk en ik kon niet anders dan even een stukje van de sfeer meenemen op het geheugenkaartje van mijn Sonytje. Met de camera boven mijn hoofd en uit de losse hand met een sluitertijd van 1/15 (!!!) kon ik dit beeld scoren. Na wat wijntjes en Duvel had ik dus nog niet de bibber he. Zwart-wit leek me in dit geval de betere keuze om het nostalgische gevoel het best over te brengen. Ik zal de kleurenversie morgen wel op Facebook knallen samen met nog enkele andere beelden.
Het vrouwke wilde naar het shopping park in Olen en dat is een leuke fietstocht. Kleine dingen, grote dingen, spectaculaire en minder spectaculaire dingen... ik richt mijn camera op veel onderwerpen onderweg. De boeren in onze regio verdienen ook wel eens wat aandacht. Ondanks de aanhoudende droogte lijkt het er op dat de ingezaaide gewassen toch weer aan het groeien zijn gegaan. Deze akker die langs de bochtige weg een plaatsje heeft gevonden vond ik een interessant onderwerp. Op zoek naar afwisseling in mijn fotografie spraken de zig zag lijnen me wel aan.
Het blijft maar zomeren ( lenteren klinkt niet zo mooi he ). In de loop van de vroege namiddag hebben we nog even met het gras gevochten. Er waren namelijk nog enkele stroken die nog wat extra gekortwiekt moesten worden om ingezaaid te worden met wilde bloemenzaad zodra het voldoende geregend heeft. Daarna zijn we toch nog een klein rondje gaan fietsen. Ondanks het feit dat ik me flink afgepeigerd voelde en mijn achterwerk een steeds grotere afkeer van het fietszadel blijkt te krijgen door het veelvoudig gebruik hebben we toch nog zo'n 20 km op de teller gezet. Zoals altijd heb ik de ogen goed open gehouden om te speuren naar mogelijke leuke foto-mogelijkheden. Deze kapel leek me een leuk onderwerp. Het is tenslotte de mei-maand en uit mijn godvruchtige jeugd () herinner ik mij dat de Maria-viering dan extra aandacht krijgt. Bij deze sluit ik me aan bij deze traditie.
Het wordt eentonig maar ook vandaag was de lokroep van de e-bike te luid om te negeren. En met dit weer is er geen beter traject denkbaar dan een eindje langs het kanaal fietsen. De watervogels hebben ondertussen voor nageslacht gezorgd en de kids mogen al mee op uitstap met de ouders. Mooi op een rij, zo hoort het. Ik vond het een fotostop waard.
Ik heb deze oude schuur al wel vaker gefotografeerd en ik weet niet zeker of ze al eens op deze pagina voorbij gekomen is, maar nu ze zo mooi gerestaureerd is kon ik het weer niet laten een fotostop in te lassen toen we er voorbij gefietst kwamen. Eigenlijk was ik vooral geïntrigeerd door de opvallende schaduwen van de schijnbaar lukraak geplaatste dakpannen en ik heb er een aantal detailfoto's van gemaakt maar alles welbeschouwd vond ik de totaalfoto toch beter. Camera - Sonytje met uitklapbaar scherm - laag bij de grond en dan heb je meteen ook een originele invalshoek.
Tijdens de vorige vergadering van onze fotoclub waren er enkele leden die naar naar de tentoonstelling van Fotogroep Spectrum in Fort V in Edegem geweest waren en die spraken daar erg lovend over. De tentoonstelling loopt over 3 opeenvolgende weekends en ik wilde dan ook graag vandaag er ook eens naar toe gaan. Ik moet meteen beamen dat het echt de moeite waard was. Het was wel frisjes in het fort en het vrouwke die al redelijk zomers gekleed was vond het toch net iets minder. Na het bezoek zijn we nog wat buiten blijven rondlopen om weer op te warmen en om eventueel wat beelden te schieten van dat fort. Het licht was wel erg hard zo vlak na de middag en dan vind ik het vaak interessant om de opnames eens naar zwart wit om te zetten. Ook bij dit beeld heb ik lang getwijfeld maar uiteindelijk koos ik toch voor zwart wit.
Morgen gaat de triatlon van Geel door in Ten Aard. Eigenlijk is het een kwart-triatlon, maar ook dan spreekt het tot de verbeelding. Nationaal en internationaal is er veel belangstelling en het belooft er erg druk te worden. Tijdens onze fietstocht langs het Kempisch Kanaal vandaag zagen we eerst een gele ballon en beweging in het water en na wat beter gekeken te hebben zagen we dat er blijkbaar iemand al zwemmend aan het proeven was van het kanaalwater om zich voor te bereiden op het event. Natuurlijk heb ik een fotostop ingelast en zo kwam ik in gesprek met de begeleidende coach die van op de oever de training volgde. De gele ballon die de zwemmende athlete mee sleepte was eigenlijk voor de veiligheid. Gelukkig was er op deze zaterdagnamiddag nauwelijks of geen scheepvaart-verkeer op het kanaal, maar als opvallend voorwerp vond ik het wel een goed bedacht hulpmiddel. Voor dit soort fotografie had ik uiteraard liever mijn Canon met de tele erop gebruikt maar tijdens onze fietstochten heb ik meestal alleen maar het kleine Sonytje in mijn zak. Dat ding kweet zich ook deze keer weer erg goed van zijn taak.
Ik wil graag nog even verder borduren op het thema dat ik gisteren al aanhaalde, nl. rood. Mooi weer vandaag, dus als vrijwilligers zijn we gaan wandelen met de bewoners van Hoevezavel, daarna een hapje eten bij Toke, en wat smaakt er beter bij Ribbekes dan een Duvelke... Tja, dan komt meteen weer de foto-jacht naar "rood" helemaal naar boven. De drank kwam eerst dus ik had alle tijd om mijn Sonytje op de kleuraccenten te richten. Deze keer wil ik graag tonen hoe de beelden in de reeks er zullen uitzien, nl. pittig zwart-wit met behoud van enkel de kleur rood. Bij deze foto is de kans dat ie de uiteindelijke reeks haalt trouwens een flink stuk groter dan bij die van gisteren... hoe zou dat komen?
Ik ben vandaag weer de strijd aan gegaan met het gras, deze keer was de overdadige woekering achter ons huis de tegenstrever en dank zij onze super grasmaaier heb ik ook deze keer de strijd gewonnen. Vanavond was er dan weer de wekelijkse vergadering van onze fotoclub en daar tussenin vonden we toch nog even de tijd om een kort fietstochtje te maken, langs het Kempisch Kanaal. Ik ben nog steeds in de ban van de kleur rood. Voor het fotosalon van de club plan ik namelijk een zwart-wit reeks met alleen rode kleuraccenten. "Stel je voor dat, zoals bij sommige diersoorten, wij kleuren anders zouden zien, bvb. alleen rood en al de rest zwart wit." Tijdens elke fiets- of wandeltocht ben ik konstant op zoek naar rood. Deze klaprozen kon ik niet voorbij fietsen. Ik heb ze van uit enkele standpunten in beeld genomen en uiteraard heb ik er thuis al een zwartwit omzetting van gemaakt met behoud van rood. Hier toon ik wel het origineel en of omzetting de uiteindelijke reeks zal halen weet ik nog niet...
Ik ben de ganse dag redelijk druk bezig geweest met van alles en nog wat en pas vanavond vond ik de tijd om alsnog een kort rondje te gaan fietsen. Een eind langs het Kempisch Kanaal staat garant voor fotomogelijkheden en zeker nu de zon er regelmatig doorkwam en het warme avondlicht de omgeving nog veel mooier maakte. Toen ik deze drie kanovaarders zag aankomen peddelen ben ik gestopt en ik heb mijn tijd genomen om ze uitgebreid te fotograferen. Uit de vele shots is dit mijn keuze voor vandaag.
Niet op de buienradar en zeker niet in het echt, ook vandaag was er weer geen spatje nattigheid te bespeuren. De temperatuur was ook net iets minder fris dan gisteren en dus heb ik mijn tweewielige metgezel weer eens uit de garage gehaald. Het vrouwke vond het toch net iets te winderig en ik heb dan maar een solotocht ondernomen. Echt olympische prestaties hoef je van mij niet meer te verwachten en ongeveer 40 km vind ik meestal wel voldoende om de dagelijkse lichaamsbeweging te plukken en om links en rechts wat interessante beelden te schieten. Bijna terug thuis, nog 2 km te gaan, zag ik in de verte deze horde wieler-sportievelingen naderen. Ik heb me veiligheidshalve even aan de kant gezet, niet alleen omwille van het mogelijke gevaar van zo'n voorbij razende meute, maar ook om mijn Sonytje te richten op het aanstormende peloton.
Het was een fotoluwe dag vandaag. Het was niet meteen het meest aangename weer om er al wandelend of al fietsend op uit te trekken en omdat er nogal wat achterstallig administratief en ander thuiswerk op het to-do lijstje stond zijn we nauwelijks de deur uit gekomen. De enige uitzondering kwam er toen we toch even naar de Spar moesten aan de andere kant van het dorp, we moeten nu eenmaal ook eten he. Onderweg kon ik toch ook enkele keren mijn Sonytje bovenhalen, o.a. bij het passeren van de gerenommeerde ijsjes-winkel Barijs. Ik ben niet meteen een ijsjes-smulpaap maar de enkele keren dat we er geweest zijn en geproefd hebben van hun lekkernijen waren zonder meer zeer positieve ervaringen. Wat mij betreft mogen ze ook in mijn jaaralbum.
Na de bekerfinale op TV ben ik nog eens op pad geweest met blauwe-uurtje-fotoplannen. Ik wilde de pop-up zomerbar Bar Goose gaan fotograferen van aan de overkant van het Kempisch Kanaal. Maar... hoe dom kun je zijn... iets voor 10 uur was de temperatuur niet meer van dien aard om bezoekers naar een buiten terras te lokken en Bar Goose was al gesloten. Dan ben ik maar weer eens naar een van mijn andere dada's overgestapt. Bruggen zijn ook altijd favoriete onderwerpen en op de Lierse Steenweg kun je van op hetzelfde standpunt er een aantal te pakken krijgen. Ik heb diverse shots kunnen maken en net toen ik vond dat de oogst groot genoeg was kwam er een tractor met aanhangwagen over de brug gereden. Veeeel lichtjes, lange sluitertijd, brug en blauwe uurtje... wat wil een mens nog meer om een bijzondere foto te scoren?
Gisteren had ik al, uit eerlijke schaamte, de grasmaaier over het gras gereden voor ons huis, op de hoogste stand en vandaag heb ik er nog een extra laagje afgedaan. Daarna ben ik er met de verticuteermachine in twee richtingen overheen gegaan en het lag klaar voor verdere actie. Dat het er nu redelijk droog en dor uitziet is de minste van mijn zorgen. Ik had voor één keer gehoopt op de beloofde regen maar die hebben we niet gekregen. We hebben zoals ieder jaar weer wilde bloemen zaad gekocht en het plan was om dat in te zaaien en te profiteren van de nattigheid om de groei in gang te zetten. Niet dus... Ondertussen hebben de vogels uit de buurt wel verzamelen geblazen op onze toekomstige bloemenwei, wachtend op de zaadjes? Ik heb van achter het raam diverse soorten in close up kunnen fotograferen. Mussen, eksters een enkele merel en meerdere kauwen. Ik ben niet zeker of ik de individuen uit elkaar kan houden maar ik denk dat deze bezoeker dezelfde is dan degene die zelfs tijdens het maaien en verticuteren gewoon uitdagend enkele meters verwijderd gewoon bleef zitten en verder zocht of er niks te pikken was.
Ik kon het niet meer aanzien en het vrouwke had ook al enkele niet mis te verstane opmerkingen gemaakt: ik moest vandaag met de grasmaaier aan de slag. Na gedane arbeid - het was zweten met dit weer - ben ik dan toch nog een rondje gaan fietsen. Na een Duvelke bij de net geopende pop-up zomerbar BarGoose in Herentals besloot ik om voor één keer eens de fiets-o-strade F 105 te nemen richting Olen. Het is zeker niet mijn favoriete onderdeel van het Kempische fietsroutenetwerk maar als snelle verbinding begrijp ik de zin ervan wel, zolang je kunt leven met speedpedelecs die je zonder bellen en af en toe luid blaffend tegen ongeziene snelheden voorbij geflitst komen. Het bood me alleszins ook weer wat andere fotomogelijkheden. De F 105 loopt voor het allergrootste gedeelte langs de spoorlijn Herentals-Mol-Leopoldsburg en in een wijde bocht kon ik mijn eigen vervoermiddel samen met een NMBS exemplaar samen op de foto krijgen. De plaatslocatie zit ook nog in het beeld.
De Kempen, onze regio heeft best wel veel toeristische troeven. Zowel cullinair, landschappelijk, natuur, rust en nog zoveel meer moet je echt eens komen proeven van dit stukje Belgie. Niet toevallig is onze gemeente, Kasterlee, dit jaar als wandelgemeente van Vlaanderen verkozen. Maar ook het fietsknooppuntennetwerk wil ik graag vermelden en dan heb je ook nog de uitgebreide kano- en kajakmogelijkheden op de Nete. Tussen Retie en Grobbendonk kun je eigenlijk, liefst stroomafwaarts, een dagtocht ondernemen. De meeste recreanten splitsen het op in kleinere etappes en er zijn ook soms moedigen of overmoedigen die het stroomopwaarts willen proberen. Eigenlijk is dat ook niet meteen een erg zware opdracht maar toen we vandaag over de brug bij de Ark gefietst kwamen zag ik een kano die vruchteloos probeerde voorbij de smalle doorgang naar open water te geraken. Tja, de loop van de Nete is daar omgeleid en vanaf het vertrekpunt moet je eerst die tegenstroom overwinnen. Keer op keer ging het fout bij deze watertoeristen... We hebben boven op de brug een tijdje staan kijken, supporteren en raadgevingen toeschreeuwen maar uiteindelijk hebben ze zich laten terugdrijven naar het startpunt/eindpunt.
) herinner ik mij dat de Maria-viering dan extra aandacht krijgt. Bij deze sluit ik me aan bij deze traditie. 
