Met zulk mooi weer had ik een iets langere fietstocht gepland. Na dik 25 km vond ik het tijd om even een terrasje te doen in De Herberg in Grobbendonk, vroeger nog uitgebaat door Bartel van Riet. Maar, wat een drukte… van een rustig moment met een frisse Duvel was überhaupt geen sprake. Er stonden overal meer mensen recht met of zonder drank dan er zaten aan de tafeltjes. Er was blijkbaar een evenement gaande - “Toeren om te loeren” - in Grobbendonk en Vorselaar en niet alleen het buitenterras was overvol, ook binnen was geen plaats. Daarenboven stonden achterin op het gras ook nog een heleboel kraampjes met prullaria en allerlei wereldverbeterende spullen, waar dan ook weer hele hordes bezoekers rondwaarden. Man, man, man, niet echt mijn ding…
Toen ik alsnog een plekje meende te spotten (midden op de foto) werd mij door de enige persoon die aan die tafel zat verteld dat hij de plaats vrijhield voor zijn gezelschap dat er zat aan te komen. Ik ben dan maar verder gefietst, een leuk alternatief kwam ik wel niet meer tegen maar ik heb gelukkig thuis ook een en ander in de koelkast staan…
We zijn vanavond naar Mol Ginderbuiten gereden om te gaan kijken naar de lichtstoet, en we hebben genoten van het spektakel. Ik heb me best goed kunnen amuzeren met het scoren van een heleboel leuke beelden. In het begin duurde het wel even voor ik de juiste instellingen had gevonden maar na enkele shots en bijhorende correcties had ik alles helemaal naar mijn smaak. Dit is misschien niet de aller-allerleukste wagen uit het deelnemersveld, en op het papier dat in mijn handen geduwd werd om te stemmen om de prijswinnaar aan te duiden zou ik zeker een andere gekozen hebben maar omwille van de sfeer en de vele toeschouwers koos ik voor dit minder ingezoomd beeld. Zoals altijd beperk ik me hier tot één foto maar morgen komen er wel meer voorbij op mijn Facebook pagina.
Vandaag wilde ik weer eens richting en rond Turnhout fietsen. De meeste mogelijke trajecten daar heb ik al eens gezien maar ik probeer toch altijd weer iets nieuws in te lassen. Na het kanaal Schoten-Turnhout-Dessel van oost naar west gevolgd te hebben vanaf de ringweg tot het Klaverhof bij de brug (ze verkopen daar Duvel) aan de Steenweg op Merksplas koos ik er voor met de natte vinger om aan de andere kant van het kanaal te gaan rijden over het grindpad richting Vosselaar. Ik had ondertussen al wel enkele andere leuke shots op mijn geheugenkaartje kunnen zetten maar omdat dit voor mij een nog niet bezochte plek was koos ik voor dit beeld vandaag. Helemaal in de verte, nog nauwelijks herkenbaar in dit formaat, zie je nog de kanaalkom en de jachthaven, de spiegelingen van de bomen in het water en... wat ik pas thuis opmerkte bij het bekijken van mijn beelden, de schaduw van een fotograaf die zijn toestel boven zijn hoofd houdt om deze foto te maken.
Gaffiti. Vaak wordt er rotzooi of onzin gespoten op plekken waar je van denkt "verniel de schoonheid hier toch niet"... maar evenzeer zijn er ook verrassende kunstwerken die je niet kunt negeren als je enige zin voor schoonheid en vernieuwende trends hebt. In Berchem bvb is er in de buurt van de Zomerfabriek een lange straat waar regelmatig professionals hun werken op de muren komen spuiten en ik noem het Kunst, met een hoofdletter! In Gent, idem dito, het Werregarenstraatje is een plek waar de spuiters hun gang kunnen gaan en het ene beeld is er al iets kunstzinniger dan de andere. Het interesseert me en zowel in Berchem als hier ben ik er al enkele keren doorheen gewandeld. Vandaag passeerde ik met de fiets - jawel ik ben weer gaan fietsen ondanks het iets frissere weer - de ex-bloemmolens in Geel ten Aard en ik heb daar al vaker de iets oudere graffiti gezien en gefotografeerd, maar vandaag kwam ik van de andere kant en langs de inrit van wat ik vermoed de parking is, brandden langs beide kanten snoeren met lampjes. Nieuwsgierig als altijd ben ik er naar binnen gefietst en daar zag ik warempel een aantal nieuwe creaties die ik meteen als grote kunst zou bestempelen. Ik heb er een tijd rondgehangen en veel gefotografeerd. Uit de oogst is dit één van de wow-momenten.
Het is nu eenmaal een van mijn favoriete aanleghavens tijdens mijn fietstochten... Het is dan ook niet de eerste keer dat er een beeld voorbij komt dat ik in de Lentehei kon scoren. Op een woensdag namiddag, als de kinderen niet naar school moeten, is het opvallend dat er veel grootouders met de kleinkinderen naar de diertjes komen kijken. Ik kan het niet laten om na het nuttigen van iets fris, gewapend met mijn Sonytje, even aan de omheining van de voor de dieren gereserveerde ruimte te gaan staan. Twee alpaca's en enkele schapen hadden een groepje bezoekers opgezocht omdat ze wisten dat daar lekkere hapjes te versieren waren.
Ik realiseer me dat het een beetje eentonig wordt. Ik ben weer gaan fietsen. Ik denk dat ik verslaafd ben. Het is vandaag een, naar mijn normen, pittige rit geworden, meer dan 50 km. is voor deze tachtig-plusser toch een prestatie he? De Sas-4 toren was het doel vandaag en daar aangekomen heb ik mijn voluptueuze lijf ook nog eens 216 trappen naar boven gehesen. Het uitzicht daar vraagt om fotografisch gedocumenteerd te worden en ik heb dan ook mijn Sonytje uitgebreid aan het werk gezet. De plek is uiteraard zeer rijk aan fotomogelijkheden. Het kruispunt van kanalen, uniek in Belgie, en misschien wel in Europa, biedt interessante uitzichten in alle richtingen. Uit het aanbod koos ik voor deze pagina een zicht op het Kempisch Kanaal richting de restaurantboot De Kleppende Klipper (helemaal in de verte). Op mijn Facebookpagina staan ondertussen al meerdere andere beelden.
Ik-zie-wel-waar-ik-uitkom, natte vingerwerk en willekeurige links of rechts afslag... da's het soort fietstocht dat ik vandaag ondernam. Toen ik langs de Kluis, bijna aan de Tikkebroeken, niet gepland, voorbij dit erfgoed-pand kwam besloot ik er eens een uitgebreide shoot aan te wijden. Uit het aanbod plaats ik hier, getrouw aan mijn zelf opgelegde beperking, maar één foto, en de keuze was moeilijk... Enige informatie. 't Schaepershuys dateert volgens de inscriptie ter plaatse van MDXLII. Na wat zoeken op het net lijkt het er op dat dit jaartal (heb je het ontcijferd?) slaat op een eerste bouwsel. Wat er nu te bewonderen is zou volgens het kadaster dateren uit het vierde kwart van de 19de eeuw, ook al eerbiedwaardig en dat lijkt me meer aannemelijk. Ik vind het alleszins een prachtig, romantisch aandenken aan ons verleden en een terechte plaats in mijn volgende jaaralbum.
Misschien is er enige verwarring bij het lezen van de titel maar dat is gewoon de naam van die straat... ik kan het ook niet helpen. Tegen beter weten in ben ik ook vandaag weer gaan fietsen. Net zoals de vorige dagen was er een bijna permanente regendreiging volgens de buienradar maar net zoals de vorige dagen heb ik ook deze keer gegokt dat het wel zou meevallen na even naar de lucht gekeken te hebben. En het viel ook mee tot ik op dit punt plots overtuigd raakte dat ik nu echt nat ging worden. Ik kon het wel niet laten alsnog even te stoppen om van het mooie licht te profiteren en deze foto te scoren en na als voorzorg een regencape aangetrokken te hebben ging het verder huiswaarts. Enkele kilometers verder reed ik inderdaad over een nat wegdek maar het had daar toch al opgehouden met regenen. Kortom: ik ben weer droog gebleven. Je kunt het lot blijven tarten he, benieuwd hoe lang dat gaat duren.
Dit weekend is het Lichtaart kermis en traditioneel gaat dat van start op zaterdag. Toen ik in de late namiddag na de regen alsnog een korte fietstocht maakte had ik gezien dat er best enige activiteit was op de foor en op het speelterrein in de Schoolstraat was een volksfeest waar een erg leuk orkestje optrad. Ik maakte meteen plannen om later op de avond er eens te voet naar toe te trekken, niet zozeer omdat ik een kermisvierder ben maar wel om wat fotomogelijkheden te benutten. Helaas... op het feestterrein was geen levende ziel meer te bespeuren iets over acht en ook de foor was in een snel tempo aan het leegbloeden. Deze foto geeft een indruk van de tristesse rond kwart voor negen. De paardenmolen (rechts), gesloten, de springtrampolines (links), gesloten, de Lambada (verlicht, achterin), net gesloten, alleen de speelautomatentent er tegenover was nog open en daar liepen ook nog enkele klanten rond. Verder was er uit het aanbod van schiettenten, ballengooitenten, en dergelijke nog één enkele kraam open maar klanten zag ik daar niet, alleen bij frituur en smoutebollenkraam Booms Frituur stonden nog 6 personen te wachten om bediend te worden... Man, man, man... waar is de tijd dat de kermis nog echt leefde? Morgen toon ik nog wel enkele andere beelden op mijn Facebook pagina.
Vandaag was het cultuurdag in onze gemeente Kasterlee. Fotoclub Visueel neemt daar al sedert jaar en dag aan deel en ook dit jaar ontvingen we 5 klasjes in ons lokaal om hen een en ander over fotografie te vertellen en daarna een half uurtje mee op stap te gaan om groepsfoto's te maken, de kinderen zelf te laten fotograferen en te poseren, dat alles onder begeleiding van enkele geroutineerde clubleden. Het waren interessante sessies en de resultaten waren vaak verrassend leuk. Uiteraard had ik ook mijn Sonytje op zak, zoals altijd trouwens, en naast de geplande routines heb ik zelf ook wat foto's gescoord. Voor we naar buiten gingen poseerde dit groepje in ons lokaal precies zoals ik gevraagd had en vanuit een erg laag standpunt kon ik deze groepsfoto maken.
Het was best aanvaardbaar fietsweer en ik ben er dan ook weer op uit getrokken. Zolang het kan blijf ik mijn dagelijkse beweging plukken samen met mijn vriend de e-bike. Een fietstocht is wat mij betreft niet "af" als er ook niet een tussenstop op een terrasje bij zit. Het hof Rodin leek mij een hernieuwde kennismaking waard. We kwamen er vroeger wel vaker, het heette toen nog Het Corsendoncks Hof. Maar toen het huurcontract ten einde liep en de huurders dat niet verlengden bleef het een tijdje leeg staan. Ondertussen zijn er nieuwe uitbaters, is de naam veranderd maar verder is het er ongeveer hetzelfde gebleven vond ik. Ik kan de kwaliteit van het geserveerde eten niet beoordelen, dat testen we later wel eens uit, maar de Duvel smaakte er alleszins al even lekker.
Een tijd geleden deed ik het wel vaker: om de zoveel kilometer stoppen tijdens mijn fietstochten om waar je dan ook bent een foto te maken. Vandaag heb ik die routine weer eens opgepikt. Strikt om de drie kilometer mocht mijn Sonytje uit de jaszak. Er zijn dan plaatsen waar je zonder zoeken makkelijk een beeld kunt scoren maar anderzijds is het soms ook moeilijk om een interessant onderwerp te vinden. Het is sowieso een leuke oefening. Na wat natte vinger werk, willekeurig links en rechts zomaar wat nergens naartoe fietsen stond ik bij kilometer 15 voor de ingang van de tunnel waar de fiets-o-strade F 105 onder de spoorweg naar de andere kant gaat. Da's natuurlijk een best fotowaardige plek... even wachten tot er een andere fietser in beeld kwam en "klik". Ik vind het trouwens leuk dat er gewaarschuwd wordt dat fietsers die groter zijn dan 2,5 m moeten oppassen. Bukken dan he!!!
Ik zag deze voormiddag door het raam dat aan de andere kant van het glas tientallen zoem-zoem-beestjes hun best aan het doen waren om zoveel mogelijk bloemen te bezoeken en dat de nectarverzameldrift hoogtij vierde. Zoiets triggert dan weer mijn fotogoesting en met de macrolens op mijn toestel ben ik naar buiten gelopen om er wat beelden van te sprokkelen. Ik heb er eerder al enkele gedeeld via Facebook maar deze heb ik bewaard voor deze pagina.
De bloemenweide die we ingezaaid hadden voor ons huis is een groot fiasco gebleken dit jaar. Waren het de vogels die de zaadjes op gepikt hebben, het mindere weer of een verkeerde timing... wie zal het zeggen. Anderzijds zijn de afrikaantjes in de bloembakken weelderiger dan ooit aan het bloeien gegaan en de druifjes doen het ook uitstekend. Ik heb ze vandaag eens samen in beeld genomen, kwestie van in mijn jaaralbum daar ook weer een herinnering van te bewaren.
Na tien jaar vond ik het tijd om de rol door te geven. Ik zal dit jaar geen kerstman meer zijn in Aarschot en omgeving en mijn schatje dus ook geen kerstvrouwke. Mijn zus blijft de productie en de organisatie van de show wel op zich nemen en de meeste deelnemers bleven aan boord. Om te tonen dat er geen meningsverschillen of conflicten aan de basis van onze beslissing lagen zijn wij vandaag naar de eerste repetitie voor de nieuwe uitvoering geweest. Het gebeuren gaat wel niet meer door in Aarschot maar wel in Diest in de schouwburg De Amer waar ook deze repetitie gepland was. Eigenlijk was het niet echt een repetitie maar een eerste kennismaking, een herontdekking van het verhaal - bijna hetzelfde als vorig jaar - en een verwelkoming van de nieuwelingen. Het was een warm weerzien, in het bijzonder met de elfen en we zullen zeker in de aanloop naar de voorstellingen nog wel enkele keren de gang van zaken ter plaatse gaan volgen. Toen er een groepsfoto van de volledige cast gemaakt werd op het podium was ik er natuurlijk bij om ook enkele foto's te schieten.
Ik fietste vandaag een eind over de fiets-o-strade F 105. Die loopt langs de spoorlijn Herentals-Mol-Leopoldsburg. Als recreatieve fietser ben ik niet meteen een grote fan van die fietssnelwegen maar soms waag ik me er toch op ondanks de vele voorbij suizende, voor niks wijkende speedpedelecs. Langs de spoorlijn zie je natuurlijk een trein al van erg ver aankomen en dan heb je tijd zat om te stoppen, je fototoestel in aanslag te nemen, een verantwoorde compositie uit te dokteren en op het goede moment enkele beelden te scoren. Deze vind ik zelf best geslaagd. Het is niet de eerste trein die op deze pagina's voorbij komt maar na wat vergelijken en twijfelen vond ik dit wel de beste foto uit de oogst van vandaag.
Alweer waren de weersvoorspellingen niet goed en alweer hebben we het er op gewaagd om alsnog te gaan fietsen en alweer hebben we het droog gehouden. Meer nog: het was een meestal zonnige en best aangename tocht. Een extra opsteker was dat het vrouwke zich veel beter voelde dan de voorbije dagen, de last aan de schouder lijkt verleden tijd en die is dus mee op pad gegaan. Ergens tussen Retie en Dessel, in de buurt van het Campinastrand tegenover Het Vijverzicht zag ik op de rand van een van de Goor plassen twee zwanen. Toen ik stopte, afstapte en dichterbij kwam met mijn fototoestel in aanslag bleven ze gewoon op dezelfde plaats. Dat gaf mij de gelegenheid om bij elke voorzichtige stap dichter telkens een foto te maken. Thuis heb ik uit de reeks er een gekozen voor deze pagina.
Ach, je moet niet altijd klakkeloos geloven wat de weermannen -vrouwen en de buienradar vertellen. Vandaag zou er zowat de ganse namiddag 50, 60 en 90 procent kans op regen zijn. Toen ik rond half drie eens naar de lucht keek en ook even naar het zuidwesten, had ik er alle vertrouwen in dat ik het wel droog zou houden en ik ben dan ook weer vertrokken voor een rondje fietsen. Watervoort, Herentals, stukje fiets-o-strade 105, langs het kempisch Kanaal terug tot bij den Thys en zo weer naar huis... een goede 25 km vond ik genoeg om even mijn nodige dagelijkse lichaamsbeweging te plukken. Langs het Kempisch Kanaal, in de buurt van de baileybrug, het heet daar Gebeunt, zag ik de kans schoon om nog eens iets met symmetrie in elkaar te knutselen. Camera tegen de grond en de roodwitte bescherm rasters links en rechts waren de glijbaan waarlangs de blik de verte opzoekt. De bewoning links doorbreekt de symmetrie wel maar daar hou ik even geen rekening mee.
Vandaag ben ik eens in de loop van de namiddag naar Herentals gefietst. De foto-oogst van vorige maandag avond was nogal magertjes en ik mikte op een herkansing. Woensdag namiddag leek me ideaal omdat de schoolgaande jeugd dan geniet van een vrije namiddag. En deze keer heb ik meerdere leuke shots kunnen scoren. Het hoeven niet altijd high-tech toestanden met bulderende basklanken te zijn om klanten te lokken. Ik heb me deze keer geconcentreerd op enkele simpele attracties waar de kinderen hun talenten konden toetsen aan de moeilijkheden die ze voorgeschoteld kregen. Of het nu springen is over rond draaiende obstakels of pogingen tot koprol hangend aan elastische riemen, het waren evenzovele potentiele fotodoelen. Deze jonge knaap kon ik van uit een dichtbij en laag standpunt in volle actie te pakken krijgen. Meer op https://www.facebook.com/pol.schrijvers .
Het is niet de eerste keer dat de molen van 't veld onderwerp is op deze pagina's. Maar er is een goede reden om nog eens in herhaling te vervallen. Ik was in de loop van de vooravond nog even een uurtje gaan fietsen en toen ik voorbij de molen kwam zag ik dat de restauratie nu helemaal voltooid is. Hij staat weer te pronken in zijn nieuwe kleed en mooie wieken. Ik kon het niet laten om hem nog maar eens te fotograferen.
