Hoewel het best aangenaam weer was voor de tijd van het jaar, ben ik niet de deur uit geweest gedurende de dag. Ik had mezelf voor de computer neer geplant en ben begonnen met het maken van mijn jaaralbum. De gegevens uit de digitale wereld overhevelen naar een programma dat daar dan weer voor zorgt dat een bedrijf er een dik album van kan maken, daar kruipt behoorlijk wat werk in. Na het avondeten realiseerde ik me dat ik nog geen enkele foto gemaakt had vandaag en dat de dagelijkse blog me weer argwanend aan het inschatten was. Ik ben dan alsnog maar eens naar Kasterlee gereden om daar de eindejaars- en Kerstverlichting eens te bekijken en te fotograferen. Dit is een impressie van het gemeentehuis en een deel van de versierde markt.
We zijn vandaag nog maar eens naar Aarschot gereden. Wij spelen dan wel niet meer mee in de kerstmusical maar dat wil niet zeggen dat wij er met onenigheid uitgestapt zijn, integendeel. Het werd ons te zwaar maar we zijn nog altijd betrokken bij alles wat er gebeurt. Als Joris, die een van de slechterikken speelt weer een aantal kilo's verdikt is en niet meer in zijn pak past dan is het vrouwke meteen bereid om haar naaivaardigheden te gebruiken om daar een oplossing voor te toveren. Meten, passen, afwerken, enkele keren over en weer rijden is dan de consequentie. Als we dan toch in Aarschot zijn, maken we natuurlijk gebruik van de mogelijkheid om ook eens op de Markt en in het park te gaan rondkijken naar de vele winterfeest attracties, speeltuigen en versieringen. Toen ik het haar vroeg poseerde het vrouwke graag in een sierkader dat door een reuze sneeuwman voor haar vastgehouden werd en ik haalde natuurlijk mijn fototoestel uit mijn zak.
Ik was er al zo vaak langs gekomen met de wagen en ik was telkens weer gecharmeerd door de kleuren. Stoppen en de wagen langs de kant zetten om een foto te maken is daar jammer genoeg bijna onmogelijk en alleszins zeer riskant. Vandaag was het best aangenaam fietsweer en het vrouwke had andere dingen te doen, dat was voor mij de gelegenheid om eens via Buul naar Olen te fietsen. Een fiets kun je net iets makkelijker aan de kant zetten en zo kon ik ruim de tijd nemen om de vestiging van OVI te fotograferen. De mooie blauwe lucht was nog een extra aanvulling bij de al erg rijke kleurenpracht. Stel je voor dat alle bedrijven in de industriezone evenveel aandacht aan de buitenkant zouden besteden, het zou er zeker mooier op worden. Hoewel... de gustibus non disputandum est...
Niet alleen in onze streken is het een traditie. Er zijn meerdere plaatsen waar op de tweede zondag van december een lichtjeswandeling wordt georganiseerd ter nagedachtenis van kindjes die er niet meer zijn. Emily, een van de dames die het evenement organiseren in Lichtaart had me gevraagd of ik misschien met de drone wat beelden van uit de lucht wilde maken. Graag! Ik had er wel bij verteld dat het zou afhangen van de weersomstandigheden en nog een aantal parameters die mogelijk een belemmering zouden kunnen zijn. Het zag er gelukkig allemaal best oke uit vanavond, zij het dat de windsnelheid kantje boord was. Ik heb het er toch op gewaagd en ik heb aan de organisatie een aantal leuke beelden kunnen bezorgen. Door de soms toch wel pittige wind waren alle beelden niet allemaal even scherp maar die heb ik natuurlijk weg geselecteerd. Hier loopt de stoet door de Dennenlaan en op de oprit van mede-fotoclublid Guy had ik zelf een veilige staanplaats gevonden terwijl de drone van op zo'n 20 m hoogte aan het fotograferen was.
Samen met maatje Alex waren we van plan om naar de avond-kerstmarkt te gaan in Herentals. Onze vrouwen waren ook van de partij. Maar... op de markt in Herentals was weinig te beleven, de kerstmarkt is morgen blijkbaar. Vergissen is menselijk. Dat wil niet zeggen dat we ons niet geamuseerd hebben met onze gezamenlijke fotojacht. Er is daar altijd wel iets te zien en te fotograferen en zeker in deze tijd van het jaar. Deze twee would-be kerstfiguren die al musicerend op een soort kerstmobiel, de Santa D Djay, door de Zandstraat toerden, vonden het niet erg om gefotografeerd te worden. Ze namen ruim de tijd om voor ons te poseren.
Dat ik van avond- en nachtfotografie hou is algemeen geweten neem ik aan. Enkele dagen geleden was mijn poging om wat feest-sfeer beelden te gaan maken in Herentals helemaal uitgeregend en ik vertelde toen al dat ik dat snel wel eens wilde overdoen. Vanavond leek mij een geschikt moment en toen ik naar fotomaatje Alex belde wilde hij meteen mee op fotojacht. We hebben een aantal interessante plekken bezocht en we konden ons uitleven met het schieten van leuke beelden. Uit de grote oogst heb ik er uiteindelijk negen overgehouden, de rest weg gekieperd. Ik heb het vrouwke laten kiezen welke de dagelijkse blogfoto moest worden. De overige zal ik morgen wel op Facebook knallen.
Of je het nu feestverlichting noemt of kerstverlichting, soms is het minimaal, soms is het subtiel, soms is het smaakvol en soms is het overdadig. In ons dorp zijn er enkele huizen waar de bewoners zich met volle overgave storten op het versieren van hun thuis. Ik heb ze niet geteld maar het aantal lichtjes op dit adres langs de Poederleesteenweg is een getal met minimaal 5 cijfers...
Telkens als we naar Geel rijden komen we, net voor we in het centrum komen, langs dit ooit prestigieuze pand, ondertussen vergane glorie. Ik heb er al vaker aan gedacht dat dit wel een dankbaar foto-onderwerp zou kunnen zijn en vandaag ben ik eindelijk eens gestopt om mijn fototoestel zijn ding te laten doen. Ik vraag me trouwens af of dit geen intrigerende urbex locatie zou kunnen zijn. Binnendringen, daar denk ik voorlopig niet aan maar ook de buitenkant vond ik al boeiend genoeg. Toen ik thuis de opnames bekeek en de leukste er uit geselecteerd had vond ik ook meteen dat ik hier een pittige zwart-wit omzetting op moest loslaten.
Dertien graden, half bewolkt, in de verste verte geen nattigheid in zicht, heerlijk fietsweer... dan hou je ons niet thuis. We zijn er blijgezind weer op uit getrokken en dat was alweer enkele dagen geleden. Via een omweg zijn we naar Herentals gefietst en binnendoor, voor de kaartlezers: via de Heistraat en de Watervoort, weer naar huis. Het werd een gezapig ritje, goed voor een dikke 30 km, voor ons volstond dat vandaag. Als je de Heistraat indraait van uit de Wijngaard kom je al snel langs het begin van De Kruisweg. Daar zijn we deze keer eens gestopt om wat foto's te maken. Ter info: De Herentalse kruisweg is trouwens vermoedelijk de oudste kruisweg in Belgie en dateert van 1461.
Ik had nog niks op mijn geheugenkaartje vandaag. Volgens de buienradar zou het tussen zeven en negen uur vanavond droog blijven en daar wilde ik gebruik van maken om eens naar Herentals te rijden en wat eindejaarsverlichting-foto's te scoren. Toen ik vertrok was het inderdaad aanvaardbaar foto-weer maar al snel moesten de ruitenwissers worden ingeschakeld. De voorspellingen zitten er wel eens naast he. Eerst was het nog lichte motregen maar toen ik bij de Bovenpoort aankwam -het eerste doelwit- waren de hemelsluizen al een beetje verder open gezet en het zou er niet op beteren. Ik ben koppig toch uitgestapt, Canon op statief, Iso-waarde een beetje hoger dan normaal en het diafragma ook wat groter om niet te lang in de nattigheid te moeten staan en ik heb welgeteld een (1) foto gemaakt en dan snel terug de wagen in. Ik heb diezelfde dwaasheid nog eens over gedaan op de markt maar toen vond ik het welletjes. Ze zeggen dat die apparatuur wel tegen een beetje regen kan maar ik wilde het lot toch niet te erg tarten. Dit is de foto van de Bovenpoort. Als het weer binnenkort een beetje meezit ga ik wel eens op een meer uitgebreide fotojacht in Herentals.
