Pluk de dag, vertaald uit het Latijn. Staat in een gedicht van Horatius (65-6 vCh). Louis Couperus * heeft er een essay aan gewijd met volgende alinea: Pluk de dag, dweep en droom niet met de schim van het Verleden, en wees niet bang voor het spook van de Toekomst, maar sla de verliefde armen vast om het levende, gloeiende Heden.
Door de commotie rond het virus is er een goede ingesteldheid van iedereen nodig. Het leven zoals het is, vandaag. Met ook zijn wonderlijke kanten die de fantasie van de mensen weer prikkelt. Een Italiaanse zanger die "Volare"* ten berde bracht, heeft overal de zangers het sein gegeven om vanop de balkons en open vensters, maar serenades te geven. Een serenade is van oorsprong een Italiaanse avondhulde, een blijk van liefde, een eerbetoon. Ontstaan in de 16e E. om 's avonds een groet aan de geliefde al zingend te brengen. Meestal half geïmproviseerde liederen, licht van stijl en begeleid met een draagbaar muziekinstrument. "Serenata" een lieflijk woord afgeleid van het woord "serenus" vertaald is dat "kalm". In latere eeuwen werden dat composities met als bekendste misschien "Kleine Nachtmuziek" van Mozart. Omdat in Spanje ook het virus ongekende hoogtes van besmettingen opleverde, zingen we niet meer "Eviva España" van Samantha. Daar is ook een "serenade op het balkon" in opgenomen, maar niemand heeft zin om dat te zingen. Maar men kan ook een mooie tekst declameren zoals Romeo aan zijn Julia deed. Men kan ook fluiten, al zal men dat vandaag de dag misschien niet meer zo appreciëren. Maar ik weet wel dat ik ongelooflijk blij en fier was met een fluitconcert, toen ik (in mijne goede jaren) nog kon zonnen in bikini. Ik dacht dat het van bouwvakkers kwam! Maar dat fluiten bleef duren en ik begon toen maar om me heen te kijken. Ik moest niet lang zoeken naar degene die me betoverend vond: de buurvrouw had haar papegaai op het terras gezet om van het zonnetje en het uitzicht te genieten!
*Louis Couperus, 1863-1923, Nederlandse schrijver, waarvan veel werken de basis voor film zijn of feuilleton zijn geweest o.a. Eline Vere, De boeken der kleine zielen, de stille kracht, Van oude mensen, dingen die voorbij gaan....
*"Volare, nel blu dipinto di blu" (in het blauw geschilderde blauw) was de eigenlijke titel. Gezongen door Domenico Maduno en Johnny Dorelli, wonnen er het Eurosongfestival mee in 1958
|