Zoals zovelen heb ik op nieuwjaarsdag vele goede voornemens gemaakt, een to do-lijstje om gezond en fit te blijven om mij een lang, gelukkig, gezond leven te bezorgen. Vandaag is het dag 100 van 2022 en tijd om een balans op te maken wat er met al die goede voornemens gebeurd is en waar ze gebleven zijn. Spijtige conclusie: niets!. Het zal niet bij mij alleen zijn, dat de woorden verdwijnen als sneeuw onder de zon. Ik heb mezelf gisterenavond in bed, voorgenomen om er wél werk van te maken. Daar ben ik deze morgen mee begonnen. Ik heb een oude en goede gewoonte terug opgenomen. Direct bij het opstaan erop uit trekken met de hond, richting strand en zee. We hebben er allebei ongeloofelijk deugd van gehad. En hoewel velen spuwen op dat plastieken schoeisel, de crocs zijn ideaal om strandwandelingen te doen en pootje te baden met de hond. Het is dan rustig, geen andere of weinig wandelaars te zien en de hond is blij geen andere beesten tegen te komen. Een ander goed voornemen ben ik gisterenavond al begonnen. Terug het 'intermittent fastingsysteem' in gang zetten: 16u enkel water, koffie of thee nuttigen, 8u normale maaltijden. Ik ben verplicht om mezelf in het oog te houden want er loopt geen kat naast mij die 'stop' zegt als ik nog een koekske pak. Dat was de laatste tijd weer even uit de hand aan het lopen. Ik ben content van mijn zondagmorgen. Dan ga ik nu verder met enkele filosofische vragen. 17) zit er vooruitgang in kunst? 18) moet kunst mooi zijn? 19) is schoonheid altijd persoonlijk? 20) waarom zijn er dingen? 21) hebben we een vrije wil? 22) wat is ons bewustzijn? 23) wat is de relatie tussen 'tijd' en 'zijn' van dingen en van ons? 24) hoe weet je of dat wat jij ervaart hetzelfde is wat anderen ervaren? 25) zijn er universele waarden en normen? 26) wat is het verschil tussen geloven en weten? 27) kunnen we weten hoe het is om een vleermuis te zijn? Dat zijn de vragen voor vandaag en dan ga ik nu over tot de orde van de dag op deze feestdag van Ezechiël, die samen met Jesaja en Jeremia de 3 belangrijkste profeten zijn uit het Oude Testament. Die heeft natuurlijk van onze voorouders een spreuk gekregen: zaait ge op Sint Ezechiël, zeker lukt de vlasschaard wel. En daar heeft Stijn Streuvels (1871-1969) een boek over geschreven, "De Vlasschaard". Een generatiekloof en dus een generatieconflict tussen een vader en zoon op den boerenbuiten. En voor de rest van deze zondag, is er koers op Hollandse bodem en zal er veel gezever zijn in alle nieuwsprogramma's over de eerste ronde van de 'Élections Présidentielles' bij de Zuiderburen. Ik zal weer, de vele exit polls, gevolgen, vooruitbeschouwingen enz horen. Hier passen Franse liedjes uit de oude doos: Aline, Kathy en Capri. Tot morgen
|