Vlaamser dan Vlaams.
Gommaar Timmermans: "Vaders boeken herleven als ik door Lier kuier"

Door Hans Avontuur uit het Algemeen Dagblad van 12/05/1990

Lier — 'Waar de drie kronkelende Nethen een zilveren knoop leggen; plots het spekbuikige, overvloed-hoornige Brabant zich scheidt van 't mijmerend,magere Kempenland, daar is het.'

Met dit palet van woorden begint de Vlaamse schrijver Felix Timmermans zijn boek Schoon Lier; een ode aan het zoete stadje waar hij in 1886 werd geboren en zestig jaar later overleed.
Wat is er na al die jaren over van die kleine plaats aan de drie riviertjes Neten (Grote, Kleine en Binnen Nete)? Ze ligt amper een uur rijden van Breda. Ze had witte huisjes, rode daken, tuintjes, torentjes en markante mensen, zoals Timmermans dat in 1925 uit zijn jeugdherinneringen optekende.

Wat is er over van de 'dromende heide, de donkere bossen en de malse veldtapijten waar de Nethens langs weerskanten blinkend doorheen schieten'?

GEMOEDELIJK
In een gemoedelijk café aan de voet van de beroemde Zimmer-toren, waarin de bescheiden horlogemaker Louis Zimmer in de jaren dertig een planetarium en vele uurwerken plaatste die onder meer jaargetijden, waterstand en weekdagen aanduiden, geeft de nu 59-jarige zoon van Felix Timmermans, Gommaar, een kortcryptisch antwoord: "Er is veel weg en er is veel gebleven."
Hij heeft gelijk. Twee wereldoorlogen sloegen diepe wonden in het doorleefde stadsgezicht van Lier. En later waren het de Lierenaars zelf die historische panden sloopten en er nieuwe, niet altijd even mooie, voor in de plaats zetten.
Maar toch zijn het de oude gevels die het zonnige Netestadje uit de boeken van Timmermans nog altijd intimiteit en charme geven. Met een prachtig begijnhof als een oase van rust in het levendig centrum waar winkels, cafés en terrasjes zich aaneenschakelen.

"Als ik door de stad kuier, moet ik vaak aan boeken van mijn vader denken", zegt Gommaar.
"Veel verhalen spelen zich hier af en vele decors van toen zijn bewaard gebleven.

Zo is de Mosdijk bij de Vismarkt nog precies als in pa's boek Anna-Marie. In mijn fantasie herleeft er keer op keer de tijd van vroeger. Die oude huisjes voeren me terug naar de 19de eeuw, waarin vader de onmogelijke liefde tussen Anna-Marie en de getrouwde Corenhemel plaatste."

Ook het begijnhof, de St. Gummarustoren, de Netedijk, de smalle met kasseien beklede straatjes en het stadhuis op de fors uitgevallen Grote Markt met zijn Belforttoren, bepalen nog altijd het gezicht van de plaats die door Timmermans 'de Vlaamste stad van Vlaanderen' en 'Lierke Plezierke' werd genoemd.

Een stad waar het leven goed is; waar vandaag wordt geleefd en morgen wordt gezorgd.

Die lichte levensopvatting, genieten van het moment, sloot de schrijver zelf pas in zijn hart toen hij als knaap ernstig ziek was. Op de drempel van de dood zag de eerst zo pessimistische jongeman in, dat het bestaan eigenlijk zo eenvoudig was. 'Het moeilijke van 't leven is er de simpelheid van te vinden.'
Eenmaal hersteld, schreef hij 'Pallieter'; een boek over een levensgenieter pur sang. Het maakte hem èn Lier — daar speelt het verhaal zich af— over de hele wereld beroemd.
Van heinde en verre kwamen en komen mensen kijken naar de bossen, het water en het eigenzinnige provinciestadje waar de onverbeterlijke Pallieter met gulzige teugen van het leven genoot.

TE MOOI
"In het begin zijn veel bezoekers vaak diep teleurgesteld", weet Gommaar. "De mensen vergeten dat vader alles wat mooier en kleurrijker maakte, dan het in werkelijkheid was. Als je vanaf de Netedijk op de begijnenbossen kijkt, zien ze er oneindig groot uit. En zo beleefde vader dat ook. Maar in feite houden ze na honderd meter op. Dat kun je vanaf de dijk niet zien."
Behalve Timmermans lieten ook andere kunstenaars — onder wie de schrijvers Tony Bergmann en Jozef Arras en de schilders Isidoor Opsomer, Oscar van Rompay en de ons welbekende Anton Pieck — zich door Lier inspireren. Vooral het in 1216 gestichte begijnhof werd bezongen en veelvuldig op linnen gezet.

Het hof, dat tot de grotere van België hoort, is een stadje in een stad met smalle straatjes, piepkleine 17^de en 18^de eeuwse huisjes en een eigen kerk uit 1664. Vroeger leefden hier begijntjes; ongehuwde dames die hun leven aan God wijdden door zieken en bejaarden te verzorgen. Nu wonen er burgers.
Het begijnhof, gedecoreerd met oude waterpompjes, een tapijt van kasseien, de staties van een openbare kruisweg en met bloemen en gordijntjes aangeklede vensters, is net als de meeste andere bezienswaardigheden in Lier opgenomen in het vijf kilometer lange Timmermanspad.
Het begint op de imposante Grote Markt waar het stadhuis (1740-1745), de hersenpan van de stad, en de Belforttoren in het oog springen en de gevels van oude gildehuizen aan Amsterdam doen denken.

De grootste attractie, de Zimmer-toren en het Zimmer-paviljoen aan een vlakbij gelegen plein, dankt Lier aan Louis Zimmer (1888-1970). Hij bouwde in 1930 in de oude Corneliustoren een astronomisch uurwerk, waarop onder meer de stand van de planeten is af te lezen, en maakte voor de wereldtentoonstelling in Brussel (1935) een klok met 93 wijzerplaten: de Wonderklok. Nadat het uurwerk jaren 'zoek' was geweest na een expositie in de Verenigde Staten, werd het in 1960 in een speciaal daarvoor gebouwd paviljoen geplaatst; naast de toren.
Al eeuwenlang is Lier een bekoorlijk stadje. Maar het zogenoemd 'Liers Klaverblad van vier' — de schrijver Felix Timmermans, de schilder Isidoor Opsomer, de kunstsmid Lodewijk van Boeckel en Louis Zimmer — gaf er in de eerste helft van deze eeuw bekendheid aan.
Alle vier leven ze voort: Zimmer in zijn toren en paviljoen en de anderen in het 'Hof van Geetruyen' dat als museum dienst doet. Alleen de Binnen Nete scheidt de twee musea van elkaar.

PALING
"Vroeger zat de rivier nog vol paling en andere vissoorten", zegt Gommaar, de zoon van Felix Timmermans die zelf onder de naam 'GoT' ook verdienstelijk schrijft en tekent.
"De paling werd toen gestoken. Vissers haalden ze met een soort klem zo uit het water. Er zou zelfs een visser zijn geweest die zijn neus dichtkneep en al wandelend over de bodem van de Nete zijn werk deed!

Ge ziet wel, da'k goe naar de vertelsels van mijn vader heb geluisterd."

********

Het 30.000 inwoners tellende Lier ligt op een uurtje rijden van Breda tussen Antwerpen en Mechelen.

De stad, met specialiteiten als Lierse Vlaaikes, Caves Bier en Lierse kant, is eenvoudig te bereiken over de A1 (E19) Breda-Antwerpen en vervolgens richting Luik over de A13. De afslag Lier staat aangegeven.