“Hoe onze Kring heuren Beeweg naar Scherpenheuvel deed “xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

13 april 2008

door Daniël De Vos

Met meer dan 70 kwamen de Timmermansvrienden afgezakt naar Scherpenheuvel in het land van de Witte. In restaurant De Ster werd de koffie geserveerd en werden de nieuwtjes uitgewisseld. De Kring kon elke deelnemer weer een juweel van een herinneringsprentje aanbieden:  een drieluikje met enkele zinnen uit De Wonderbare Tocht van Claes,  omkaderd door een illustratie van Timmermans en één van Karlheinz Pieroth.

Rond 10u45 nam voorzitter Etienne De Smedt het woord om ieder enthousiast te begroeten en het gezelschap op de hoogte te brengen van de plannen van de FT-Kring voor de komende jaren. De 20^e verjaardag van onze Kring in 2010 zal zeker niet ongemerkt voorbijgaan. U krijgt op tijd alle nodige info. Een hartelijk welkom was er ook voor ons nieuw bestuurslid, Cees Visser, die voortaan zal meewerken aan Zilveren Verpozingen als “een stem uit Nederland”: een flinke aanwinst!

Tijd voor onze eerste spreker: Jan Van Hemelryck, voorzitter en bezieler van het Ernest Claes-Genootschap. Hij bracht het verhaal van de uitgave van de Claes-novelle De Wonderbare Tocht, een werk dat zich afspeelt in Scherpenheuvel en dat tevens één van de mooiste uitgaven van het Claes-Genootschap mag worden genoemd. De schitterende tekeningen van Timmermans maken het boek een absoluut hebbeding voor elke Timmermansfan. Oorspronkelijk verscheen het werk in 1933 onder de titel Toen Ons-Lieve-Vrouwke heuren Beeweg deed. Voor de Franse vertaling (La Nocturne Visite de Notre Dame- 1934), zorgde Timmermans voor een reeks schitterende tekeningen. Pas in 1997 verscheen de 5^e druk van het werk (de originele Nederlandse versie) t.g.v. de 125^e verjaardag  van de Kroningsfeesten van O.L.V. van Scherpenheuvel in opdracht van het Claes-Genootschap,  met de unieke tekeningen van Timmermans,  prachtig ingekleurd door de Duitse kunstenaar Karlheinz Pieroth. Van Hemelryck deed met veel kennis van zaken al de perikelen rond deze uitgave uit de doeken, waarbij Sabam de kroon op het werk zette door nog maar liefst 80.000 Bef aan auteursrechten te eisen. Een financiële ramp,  maar gelukkig werden zowat alle exemplaren verkocht.

De volgende spreker, Cas Goossens, (gewezen directeur-generaal van de Vlaamse Televisie) had het over  Het landschap van boer Wortel. Hij vertelde boeiend over zijn jeugdjaren in zijn geboortedorp Itegem.

Hij las Timmermans en ontdekte dat de wereld van Felix, zijn wereld was, die tussen Nete en Demer.  Goossens ontdekte de poëzie: Beaudelaire en Goethe, maar het meest houdt hij van De blaadren rijzen door den stuggen nevel uit de Adagiogedichten. Is het werk van Timmermans grote kunst? Rilke is zeker veel krachtiger, maar in Adagio heeft de auteur zich aan de allergrootsten gelaafd. Hij werd trouwens als één van die groten beschouwd en werd destijds uitgenodigd op de uitreiking van de Nobelprijs aan Thomas Mann.   De  heer Goossens is een geboren verteller en hij wist zijn luisteraars te boeien met zijn mijmeringen en verhalen over kruisjassen, volksfiguren uit zijn dorp als Steinke van Spriete, Flor van Tokes (gevelschilder en kapper), boer Sooi die geen chémique wou gebruiken, net zoals boer Wortel dit weigerde. En over de laatste zware stropers uit de streek van de Vossekoten. Hilariteit was er na zijn komische verhaal over konijnenstroper Fons die ondertrouw ging doen bij zijn pastoor. En ook over de fameuze Begijnenbossen: een bomenrij waarin je met wat fantasie een woud in kon zien. Het landschap van Wortel is het meest etherische landschap in Vlaanderen en voor Cas Goossens is het allemaal achter de deur gebeurd! Wie graag deze heerlijke voordracht rustig naleest, vindt de tekst in het jaarboek editie 2007 van het F.T.-Genootschap.

Het middagmaal was er één met echte Vlaamse allure: lekker en véél. Scherpenheuvel vertroetelt zijn bedevaarders! Daarna kon iedereen de beentjes even strekken en naar believen gaan kuieren tussen de kraampjes op zoek naar een vlaggesken, een zak noppen of een noveenkaars. Of de basiliek binnenstappen,  de grote of kleine kruisweg volgen of een kaars gaan branden. Wie denkt dat de volksdevotie is doodgebloed,  moet maar dringend opnieuw Scherpenheuvel bezoeken.

Terug in De Ster, nam mevrouw Ingrid Wolters, voorzitster van het Deutsche Timmermans Gesellschaft het woord en informeerde ons dat in Duitsland zowel radio als TV aandacht hebben besteed aan de 60^e verjaardag van het overlijden van de meester. Zij beval ons een CD met Weihnachtsgeschichten aan, waarin Timmermans met zijn Driekoningentryptiek schittert in gezelschap van grote namen als Brecht, Singer en Dostojewski. De CD werd uitgegeven door de Deutsche Stiftung Denkmalschutz (monumentenzorg) en bevat tevens delen uit het Kerstoratorium van Bach. Mevrouw Wolters heeft zelf de Adagiogedichten vertaald en zij kon opgelucht melden dat er nu toch een uitgever bereid is voor de uitgave te zorgen. Zij verheugde zich tevens over de goede samenwerking tussen de Timmermansverenigingen en het Claes Genootschap en citeerde haar Duitse versie van het gedicht De geest waait waar hij wil : der Geist weht wo er will. Een heerlijk poëtisch moment.

Voordrachtkunstenaar Fons De Roeck mocht voor een schitterende apotheose zorgen: hij was nog eens bereid om het meesterlijke Timmermansverhaal De kistprocessie ten beste te geven. Fons weet met zijn talenten te woekeren en we werden direct meegesleurd in de fascinerende vertelling,  met de dood in de hoofdrol. ’t Is misschien toch niet zo ongevaarlijk om naar Scherpenheuvel te gaan.

Onze beloning mocht er ook zijn: een lekker stuk Kempische vlaai met koffie. Meteen ook het einde van een alweer zeer aangename ledendag van de Felix Timmermans-Kring!

 






(Foto's Stanny Correwijn)