Gevolg gevend aan de suggestie van een lezer, heb ik mij eens verdiept in de werking van de MUG, de medische hulpdienst die mensenlevens redt en die wij daarom een grote waardering moeten toedragen.
Om jullie nauwkeurige informatie daarover te kunnen verschaffen, nam ik eerst contact op met Dr Mario Schurgers, hoofdarts van het AZ Damiaan in Oostende. Daarna stelde ik ook nog enkele vragen aan de Federale Gezondheidsinspectie van West- en Oost-Vlaanderen. Ze werden beantwoord door Dr Zeger Vermeulen, inspecteur en door de heer Filip Lingier, Adjunct Federaal Gezondheidsinspecteur van West-Vlaanderen en Secretaris van de Commissie voor Dringende Geneeskundige Hulpverlening West-Vlaanderen.
Ik bedank de drie heren voor hun bereidwillige en uiteraard deskundige bijdrage aan mijn artikel.

Organisatie van de medische hulpdiensten
De ambulance, de MUG, de PIT … zijn medische hulpdiensten die op een eigen wijze functioneren en elkaar aanvullen. De coördinatie is in handen van de Federale Overheidsdienst (FOD) Volksgezondheid, die de samenwerking tussen de verschillende diensten bepaalt. De medische hulpdiensten werken vaak samen met andere.

Wat is de MUG?
De MUG(Mobiele Urgentie Groep) is een snel interventievoertuig met aan boord een verpleegkundige met de BBT (Bijzondere Beroeps-Titel) ‘Intensieve zorgen en Spoedgevallenzorg’ en een urgentiearts gespecialiseerd in de aanpak van vitale urgenties.
Soms, in functie van de/het soort interventie, bestaat het MUG-team uit 3 personen. De derde persoon kan een vroedvrouw zijn of een ambulancier die het voertuig bestuurt en assisteert tijdens de interventie. Deze heeft dezelfde basisopleiding genoten als de ambulanciers van een reguliere 112-ziekenwagen. Vaak wordt deze opleiding dan op de spoedafdeling van het ziekenhuis zelf, verder uitgebreid.
De MUG verplaatst zich met medische interventievoertuigen die reanimatiemateriaal aan boord hebben: intubatiemateriaal, een beademingsapparaat, een hartmonitor, een toestel voor elektrocardiografie, een hartdefibrillator …
Het voertuig van de MUG is prioritair. Het heeft een gele kleur met rode strepen en is uitgerust met een sirene.

Volgens de Vlaamse Vereniging Verpleegkundigen Spoedgevallenzorg (VVVS) waren er in 2008 61 erkende MUG’s in Vlaanderen (gemiddeld 12 per provincie).
Om erkend te worden, moet de MUG - functie het bewijs leveren van de permanente bijscholing van zijn medisch en verpleegkundig personeel. Ze moet actief deelnemen aan de opleiding van de hulpverleners - ambulanciers.
Elke MUG wordt beheerd door een ziekenhuis of een vereniging van ziekenhuizen en is verbonden met de spoedgevallendienst van een ziekenhuis. De MUG - functie verzekert 24 uur op 24 uur een eigen medische permanentie.
Voor Oostende wordt deze alternatief, per week, verzekerd door het A.Z. Damiaan en het A.Z. ziekenhuis Sint-Jan Brugge campus H.Serruys in Oostende. Als de noodzaak zich voordoet, kunnen beide MUG’s ook samen ingezet worden.
Ook in de Sint-Augustinuskliniek in Veurne kan gerekend worden op een dergelijke permanentie.

Omdat sommige gebieden afgelegen zijn en sommige wegen helemaal vol zitten, worden sinds 1986 ook twee helikopters ingezet in België, één in Vlaanderen, met standplaats aan het AZ Sint-Jan in Brugge, en één in Wallonië. De heliploeg biedt vooral hulp in de strook van het strand en bij zeer zware incidenten. In minder dan 4 minuten kan de helikopter opstijgen van zijn basis. De gemiddelde snelheid via de lucht bedraagt 3 km/min en er wordt 1 minuut gerekend om te landen.
Ze hebben dezelfde bevoegdheden en dezelfde uitrusting als de MUG – auto 's en nemen bovendien het vervoer van een patiënt voor hun rekening en ook in dringende gevallen het vervoer van het ene hospitaal naar het andere.
De MUG-helikopter kan één patiënt vervoeren, zowel in liggende als in halfzittende houding.

Hoe wordt de MUG gefinancierd?
Sponsors
De MUG – voertuigen teams worden gefinancierd door het ziekenhuis waaraan ze verbonden zijn.
De West-Vlaamse MUG - helikopter krijgt financiële steun van het metaalbedrijf Case New Holland uit Zedelgem. CNH is de nieuwe hoofdsponsor die er samen met enkele kleinere sponsors voor zorgt dat de MUG - Heli dagelijks de lucht in kan. Ondanks het levensbelang en de meer dan dertienduizend interventies is de financiering van de MUG - Heli altijd een moeilijke zaak geweest. De jaarlijkse niet-medische kosten worden geraamd op 500.000 euro. De medische neemt het AZ Sint-Jan in Brugge voor zijn rekening.
De verdere financiering gebeurt door een belangrijke bijdrage van de provincie West-Vlaanderen. De meeste gemeentebesturen uit West-Vlaanderen en een 10-tal Oost-Vlaamse gemeenten leveren een jaarlijkse toelage in verhouding tot hun aantal inwoners. De toelage per inwoner bedraagt gemiddeld 15 eurocent met uitersten tussen 2 en 25 Eurocent per inwoner.
De West-Vlaamse MUG - heli was één van de eerste in Europa. Het is de enige in Vlaanderen.

Welke is de opdracht van de MUG?
De opdracht van de MUG is de vitale functies van de patiënt te stabiliseren alvorens deze naar het ziekenhuis vervoerd wordt. Deze snelle interventiedienst wordt dus niet automatisch ingeschakeld bij een noodsituatie. Hij wordt alleen opgeroepen bij levensgevaarlijke situaties, zoals:

• een verdrinkingsongeval
• ademhalingsnood
• ernstige brandwonden
• vergiftiging met chemicaliën of radioactieve stoffen
• een val van een hoogte van verschillende meters
• shock of coma
• een ernstig verkeersongeval
• wonden van de nek, borstkas of buik veroorzaakt door een vuur- of steekwapen

De MUG kan door een ambulancebemanning in bijstand gevraagd worden mocht de toestand van de patiënt verslechteren.
De MUG - bijstand is aangewezen bij het in het gedrang komen tot het afwezig zijn van één (of meer) van de vitale parameters Bewustzijn, Ademhaling, Circulatie.
Gaat het om een ernstige situatie, dan rijdt de urgentiearts mee met de ambulance en verzorgt hij de patiënt tot aan het ziekenhuis.
Hij adviseert de medewerker van de “100/112”-centrale ook bij de keuze van het ziekenhuis van bestemming naargelang de pathologie van de patiënt.

Hoe kan men een beroep doen op de MUG?
Wie bij ons gebruik maakt van het gratis telefoonnummer 100/112 om de MUG op te roepen, komt terecht in het eenvormig oproepcentrum HCS 112. De oproeper moet zijn identiteit opgeven, de juiste locatie vermelden, de aard en de omstandigheden van het ongeluk of de ziekte.
De aangestelde die de oproep ontvangt, ondervraagt de oproeper en evalueert de situatie op basis van zijn professionele ervaring en aan de hand van de voorbeelden in de Belgische Handleiding voor de Medische Regulatie. Vervolgens beslist de aangestelde welke middelen zullen ingezet worden.
Is de medewerker van de 100/112 centrale van mening dat een onmiddellijke medische tussenkomst vereist is, aan de hand van bovenstaande criteria, dan roept hij het snelste adequate middel op: heli, MUG of ambulance. Met andere woorden, het zal het middel zijn dat het snelst ter plaatse kan zijn. Het is dus niet zo dat voor elke MUG een eigen interventiegebied vastligt.
De plaats waar de ambulance of MUG zich op het ogenblik van de oproep bevindt, zal bepalend zijn.

De eenvormige oproepcentra vallen sinds dit jaar onder de bevoegdheid van het ministerie van Binnenlandse zaken, dat samenwerkt met de FOD Volksgezondheid. Voor ons bevindt zich dat in de Zandstraat in Brugge. Vroeger was dat in de brandweerkazerne van Brugge.
Het spreekt vanzelf dat de “100”-centrale niet mag belast worden met nutteloze oproepen. De computers van de “100”-centrale registreren elke oproep waardoor de oproeper steeds geïdentificeerd en gelokaliseerd kan worden. Kwaadwillige oproepen zijn dan ook wettelijk strafbaar.

Hoe wordt de beslissing aan de betrokken hulpdienst meegedeeld?
De centrale maakt sedert april van dit jaar gebruik van het radiocommunicatiesysteem A.S.T.R.I.D, “All-round Semi-cellular Trunking Radio communication system with Integrated Dispatching”.
Dat is een nationaal digitaal netwerk dat reeds geruime tijd door de politie gebruikt wordt, maar nu ook door de brandweer, de medische hulpdiensten en andere organisaties die een rol spelen in de openbare veiligheid.
Elf provinciale computerondersteunde meldkamers, die in contact staan met elkaar voor incidenten of gebeurtenissen die de provinciegrenzen overschrijden, worden door ASTRID ter beschikking gesteld van de hulp- en veiligheidsdiensten.
In elke meldkamer vinden we een aantal werkstations. Die zijn aangesloten op:

• het radiocommunicatiesysteem,
• een lokaal computernetwerk met databases die alle operationele informatie bevatten,
• de telefooncentrale voor het aannemen van de noodoproepen.

Op die manier beschikt de dispatcher over een volledig geïntegreerd hulpmiddel waarmee hij oproepen kan aannemen, doorsturen en de gebeurtenissen kan opvolgen. Daarnaast kan hij ondersteuning bieden aan de ploegen op het terrein: de positie bepalen van incidenten, een route uitstippelen, aanvullende informatie bezorgen, versterking oproepen, enzovoort. De ploegen op het terrein kunnen op hun beurt de databanken van de meldkamers van op afstand raadplegen, bijvoorbeeld vanuit hun interventievoertuig.

Het systeem schijnt echter nogal wat hiaten te vertonen, zo werd ons op 29 augustus 2013 door alle media geleerd. Er zouden vooral problemen zijn met de kaarten: ontbrekende locaties en niet-aangepaste routes.
Sommige berekeningen zouden niet kloppen omdat onvoldoende rekening gehouden wordt met het feit dat het MUG – voertuig als prioritair voertuig sneller mag/kan rijden.
Waarschijnlijk wordt er wel hard gewerkt om daaraan te verhelpen en dat is dan ook dringend aangewezen om pijnlijke voorvallen te vermijden.

Hoeveel bedragen de MUG - kosten voor de patiënt?
Voor het uitsturen van de MUG op zich mogen aan de patiënt geen kilometervergoeding of andere kosten worden aangerekend. De prestaties van de urgentiearts zullen op de ziekenhuisfactuur wel te vinden zijn.
Voor medische assistentie door een spoedarts in het kader van een MUG - interventie bedraagt het honorarium 52,87 euro. Dit bedrag wordt volledig vergoed door de ziekteverzekering. Ook andere technische prestaties kunnen worden aangerekend. Sommige zijn volledig ten laste van het ziekenfonds, voor andere geldt een klein persoonlijk aandeel.

Gemiddelde interventietijd
Hierna volgen de afstanden van de ziekenhuizen uit onze regio naar de dorpskernen van Westende en Lombardsijde, volgens de normale routes. De starttijd van de MUG-auto bedraagt ongeveer 2 minuten, de gemiddelde snelheid wordt geschat op 1 km/min.

	Westende -dorp	Lombardsijde -dorp
S. Augustinus, Ieperse steenweg 100 8630 Veurne	17,3 km	15,8 km
Damiaan, Gouwelozestraat 100 8400 Oostende	14,6 km	16,2 km
Serruys, Kaïrostraat 84 8400 Oostende	13,2 km	14,8 km

De gemiddelde interventietijd voor onze regio zou dus 15 tot 20 minuten bedragen, als met de normale interventiesnelheid kan gereden worden.

Verwart de MUG niet met de ambulancediensten.
Ambulancediensten kunnen verzekerd worden door een privéonderneming erkend door de FOD Volksgezondheid, door de brandweer, door een ziekenhuis (PIT) of door het Rode Kruis.
De MUG is niet belast met het vervoer van zieken.
Een ambulance vervoert een patiënt altijd naar de snelst bereikbare spoeddienst van een ziekenhuis, behalve als:

• het ziekenhuis het slachtoffer na de eerste hulp niet voldoende verzorging kan bieden
• het slachtoffer bekend is bij en behandeld wordt door een ander erkend ziekenhuis dat in maximaal tien minuten bereikbaar is

Voor dringend medisch vervoer per ziekenwagen (uitsluitend via de dienst 100/112) betaalt de ziekteverzekering 50% terug van de wettelijke tarieven van het dringend ziekenvervoer. Deze bedragen:
      € 60,50 voor de eerste 10 kilometer of minder 
      € 6,04 per kilometer, vanaf de 11de kilometer
      € 4,62per kilometer, vanaf de 21ste kilometer
Een rit van 15 km kost dus 90,70 euro (60,50 euro + 5x6,04 euro)
Elektroden voor externe defibrillator kosten 57,42 euro per paar.

Wordt er een helikopter ingezet vanuit de dienst 112, dan zijn de tarieven van het dringend ziekenvervoer van toepassing.

Een Paramedisch Interventieteam (PIT) is een hulpteam dat het midden houdt tussen een ambulance en een MUG. Een PIT is een ambulance die tot een ziekenhuis behoort. De PIT wordt bemand door een ambulancier en een verpleegkundige met BBT (Bijzondere Beroeps-Titel). Zij worden indien nodig ondersteund door een urgentiearts, met wie zij via een beveiligde radioverbinding in contact staan. Deze 'gemengde' teams verminderen de werklast van de MUG's, die nog te vaak worden ingeroepen uit voorzorg. Dankzij de PIT's kunnen de MUG's zich helemaal concentreren op levensgevaarlijke situaties.

Besluit
Hopelijk levert mijn artikel een bijdrage tot een betere kennis van het optreden van de dringende medische interventieploegen in onze regio. Bij het verzamelen van de gegevens heb ik zelf ook heel wat bijgeleerd.
Uiteraard hoop ik en wens ik dat jullie er nooit een beroep op moeten doen, maar ze staan altijd voor jullie en voor jullie families klaar.

Bron
http://www.belgium.be/nl/gezondheid/gezondheidszorg/spoedgevallen/spoeddiensten/
http://health.belgium.be/eportal/Healthcare/CrisisManagement/Participants/Actors/index.htm#.UcCGg-dM_Ck
http://health.belgium.be/eportal/Healthcare/CrisisManagement/Participants/VadeMecum/SMUR/index.htm#.UcCGVOdM_Ck
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=1U29MI1B
http://www.securitecivile.be/LinkClick.aspx?fileticket=ptmy0Vpk34c%3D&tabid=258&language=nl-BE
http://www.vvvs.be/images/uploads/spoedgevallen/Vgl_Spgdn_Vl_08_full_tekst__4_.pdf
http://www.imdh.eu/content/mug/hoofdstuk1
http://www.imdh.eu/content/mug/hoofdstuk5
http://www.astrid.be/templates/content.aspx?id=3740

02-09-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

15 augustus!! Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart of Maria-Tenhemelopneming!!
Steeds minder stervelingen kennen er nog de betekenis van.
Het is dus de dag dat de rooms-katholieke kerk het opnemen in de hemel van Maria ‘met lichaam en ziel’ herdenkt.
Waarom ze op die dag in de provincie Antwerpen absoluut ‘Moederdag’ moeten vieren, terwijl dat in de andere provincies gebeurt op de tweede zondag van mei? Zou het dan toch waar zijn wat over hen gezegd wordt?
We spreken ook van ‘halfoogst’ omdat in augustus geoogst wordt en omdat de maand vroeger zo genoemd werd.
Het is een ‘hoogdag’ voor de rooms-katholieken en voor de nog actieve werknemers die op die dag vrijaf krijgen, maar ook voor alle kustbewoners die 15 augustus, zolang ik mij kan herinneren, steeds als een topdag voor het toerisme beschouwd hebben (samen met 21 juli). Vroeger, maar dat is nu minder het geval, was men hier van mening dat die dag het einde van het seizoen inluidde.
Ik weet niet of er nog een superlatief bestaat, maar als die dag gekoppeld wordt aan een lang weekend, dan kunnen we spreken van een supertopdag.

Wat betekent dat voor een badplaats zoals Westende?
Als de badplaatsen al oververzadigd zijn, op een ‘gewoon’ weekend (als dat nog bestaat!), wat moet het dan wel zijn op zo’n dag?
Als je anders misschien nog een plaatsje vindt op een betaalde parking of als iemand zo vriendelijk is om vlak voor jouw neus een plaatsje vrij te maken, dan mag je dat zeker vergeten op 15 augustus.
De parkeerplaatsen zijn eivol, wat zeg ik, als de toeristen hun wagens in de hoogte konden stapelen, dan deden ze het. Vele staan dan ook verkeerd, ja soms gevaarlijk, geparkeerd.
De parkeerwachters fotograferen en schrijven dat het een lieve lust is!
De wegen naar de kust zijn verstopt, met ellendig fileleed tot gevolg!
De hotels zijn bijna of helemaal volgeboekt. In de restaurants kan je enkel nog terecht als je lang vooraf gereserveerd hebt. In de tearooms is het lopen en dringen voor een tafeltje. Op de dijk ontwijken wandelaars, fietsers en go-carters elkaar voortdurend om niet in botsing te komen. De stranden puilen uit en men krijgt soms de indruk dat de ene zonnebader de andere het zonlicht in de ogen niet gunt.
De redders weten niet waar eerst kijken om onvoorzichtige baders terecht te wijzen.

En nu komt zomerhit er nog bij!
Ik wil het hier niet nogmaals hebben over de volgens mij ongelukkige locatie voor het evenement. Of toch, maar dan met een lichtjes positieve noot! Ik ging eens ‘backstage’ kijken en stelde vast op 15.8 rond 11u30 dat de Strandlaan nog niet afgesloten was voor fietsers en wandelaars terwijl dat vroeger reeds enkele dagen vooraf gebeurde. Dat de wandelaars op dat ogenblik eens achter de scherman konden kijken, vind ik ook een gevoelige verbetering: een blik werpen op weliswaar nog lege tenten voor de VIP’s, voor de persmensen en voor de artiesten vinden de meeste wel leuk. De opstelling van het podium van dicht bijmaken en de technici van de VRT druk doende aan het werk zien om een optimaal beeld en een vlekkeloze klank te verkrijgen, is ook iets dat je niet elke dag beleeft.

Misschien was dat vroeger aan de ‘Rotonde’ ook reeds mogelijk, maar ik had het nog niet meegemaakt.

Ik wil het hier evenmin hebben over de artiesten, want ik wil de liefhebbers van hun muziek niet krenken.
Hier worden zogenaamde ‘hits’ gebracht. Een ‘hit’ is een succesnummer. Het is de Engelse vertaling voor ‘schlager’. Engels is in die wereld immers de hoofdtaal/voertaal. Zelfs bij 'Vlaanderen Muziekland'
Zomerhit noemt men een ‘awardshow’, omdat er prijzen uitgereikt worden aan Vlaamse zangers: de beste mannelijke en de beste vrouwelijke, de beste ambiance, het beste Nederlandstalige lied, de beste performance, de beste doorbraak.

Hoewel ze zoals gewoonlijk wel niet aan de lage kant zullen liggen, wil ik het hier ook niet hebben over de kosten waarvoor de belastingbetaler weer eens moet opdraaien: niet minder dan 96.800 euro subsidies Incl Tv -uitzending op VRT1, receptie VIP’s, arbeidsuren gemeentelijk personeel, inzet politie, verlies aan parkeergelden op de Sint-Laurentiusdijk, enz…
Toch even dit: dat men geen ingangsgeld vraagt (ook niet voor het dernycriterium in Lombardsijde), dat juich ik eigenlijk niet toe. Is het misschien niet eerder aangewezen dat de Vlaamse burger bijdraagt in de kosten van evenementen waarin hij of zij persoonlijk geïnteresseerd is: toegang museum, receptie, voetbalwedstrijd, wielerevenementen, zang- of theateroptreden, … ?
Dus zoiets als de ‘kerkbelasting’ in Duitsland. Is dat niet eerlijker?
Voor (meestal culturele) organisaties die zichzelf niet kunnen financieren en toch een meerwaarde betekenen, moet de solidariteit dan maar aangesproken worden.
Maar … misschien is de gratis - geste enkel bedoeld als tegenwaarde voor de subsidies? Ik ben er bijna zeker van en dat is volledig in tegenstrijd met het begrip ‘subsidie’.
In een toekomstig artikel over de eindbalans van de ‘Noordzeecross’, zal ik daar uitvoerig op terugkomen.

Waarover wil ik het dan wel hebben?
Volgens mijn opzoekingen en in functie van de weersomstandigheden, zouden er tussen 9.000 (in 2009) en (wat opgedreven?) 25.000 (in 2005)) toeschouwers het spektakel bijwonen. (17.000 in 2012)
Hoewel men daarin als haringen in een ton opgestapeld zit en staat, wordt het openbaar vervoer aanbevolen. Toch komen ook veel toeschouwers met de wagen.
Geen probleem, volgens de inrichters, er zijn namelijk drie publiekparkings:

- Parking Badenlaan (1,3 kilometer tussen de verste uithoek en het evenement, maar gratis)
- Parking Lacodam (betalend)
- Parking Herfstlaan (betalend)

‘Betalend’ betekent: 1 euro per uur of 5 euro voor een dagticket, maar van vrijdagavond 19 uur tot maandagmorgen 9 uur, mag men er gratis parkeren. Wie zei ooit ‘gratis bestaat niet!’ toen Steve Stevaert voorstelde geen geld meer te vragen voor allerlei openbare diensten, zoals busreizen?
Maar … is er daar wel plaats? Ik heb eens op voorhand een bezoekje aan die parkings gebracht.
      Op 15 augustus om 11 uur was er op de drie parkings niet één plaats vrij.
              Ook niet in de omringende straten van de Lakodam.
      Op 16 augustus om 10u30 was er nog steeds niets vrij in de Baden- en in de
            Herfstlaan.
            Voor de Lakodam dacht men er iets op gevonden te hebben. De vier en
            veertig betalende plaatsen waren nu plots verboden terrein, want er stond
            een E3 bord dat het parkeren verbood op 16 augustus.
            In de omringende straten (Britselaan en Oceaanlaan) stond nu plots een
            bord met parkeerverbod ‘van 14 tot 17 augustus’
            Dat kon eventueel nog eens een 20-tal parkeerplaatsen opleveren.
            Let wel: op 15 augustus stonden die verbodsborden er nog niet!
            Wat het bord rechts hieronder moest voorstellen is een raadsel!
     

Op 16 augustus om 19 uur stelde ik vast dat de Baden- en de Herfstlaan nog
            steeds eivol stonden.
           De ‘Lakodam’ zorgde voor de nodige verwarring. Er waren nog 17
           plaatsen vrij. Veel chauffeurs reden onrustig de parking op en ook weer af
           omdat ze het niet betrouwden en het risico van een retributie niet wilden
           lopen, aangezien men er volgens de borden op 16 augustus niet mocht 
           stilstaan en parkeren.
          Niettegenstaande het verbod om er te parkeren van 14 tot en met 17 
          augustus, stond de Oceaanlaan toch vol. Eigenaardig genoeg bleef de Britse
          laan leeg, tenminste tot bij mijn vertrek om 19u45.

Waar stonden de wagens met bestemming ‘Zomerhit’ dan wel?
De enkele nog vrije plaatsen in de Essex Scottishlaan waren nu bezet.
Wanhopige chauffeurs hadden, daar waar de bermen het toelaten, bezit genomen van de koninklijke baan. Dat vele half de doorgang op het voet- en fietspad beletten en het helmgras van de duinen platreden, daar stoorde zich niemand aan. Voor ‘zomerhit’ mag hier schijnbaar alles! Probeer echter maar eens je parkeertijd met vijf minuten te overschrijden. Dan slaan de parkeerwachters aan het fotograferen en aan het schrijven.

Waarom laat men toe dat zo’n mega-evenement plaatsgrijpt daags na 15 augustus en tijdens een lang weekend?
In de voorbije jaren was dat meestal wel even anders

	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013
datum	14.8	13.8	12.8	11.8	9.8	20.8	7.8	12.8	17.8	16.8
dag	zaterdag	zaterdag	zaterdag	zaterdag	zaterdag	donderdag	zaterdag	vrijdag	vrijdag	donderdag

Besluit
Bij elk  mega-evenement in Middelkerke (zomerhit, Noordzeecross), hoor en lees ik steeds weer dat zoiets voor de badplaats een zeer grote meerwaarde heeft en dat de subsidies die eraan besteed worden, meer dan hun bedrag waard zijn.
Ik heb daar al vaak over nagedacht en mij vragen gesteld, waarop ik vaak geen afdoend antwoord kan vinden omdat ik geen cijfers kan voorleggen.
Wat brengt de grote publiciteit, met hulp van VRT en radio 2, omtrent het gebeuren eigenlijk op? Komen de toeristen speciaal op vakantie naar Westende met het oog op zomerhit?
Kopen kandidaat-eigenaars nu juist een eigendom in Middelkerke omdat hier toch zoveel georganiseerd wordt? Of organiseren de badplaatsen allemaal veel?
Vaart de horeca er goed bij? Gaan de mensen op restaurant vóór ze naar de Sint-Laurentiusdijk trekken? Of is het dan nog te vroeg?
Gaan de aanwezigen achteraf naar een tearoom of een café? Of is het dan al te laat?
Zijn de meeste aanwezigen op het festival ééndagsbezoekers of zijn dat gewoon appartementbewoners of kampeerders die hier sowieso verblijven en dan maar eens gaan kijken?
Volgens mij zeker de moeite om eens over na te denken!

26-08-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Op 28 mei 2012 verscheen hier al mijn artikel “Middelkerke stelt een nieuwe gemeentesecretaris en een nieuwe financiële beheerder aan. Kan dat wel in een verkiezingsjaar?”
Om het jullie gemakkelijk te maken gebruik ik daarvan een stukje om het volgend artikel in te leiden.
Op 1 maart 2012, dus straks anderhalf jaar geleden, is gemeentesecretaris Leo Coulier met pensioen ‘gegaan’.
Toen in de gemeenteraadszitting van 12 januari 2012 gevraagd werd wie hem zou opvolgen, antwoordde burgemeester Landuyt dat een plaatsvervangend/waarnemend secretaris zou aangesteld worden omdat “de hogere overheid de definitieve benoeming van een secretaris in een verkiezingsjaar niet zal toelaten.”
Hij verwees daarmee naar de Omzendbrief BA 2006/02 van 3 februari 2006 van Vlaams minister Keulen waarin deze de provinciale en gemeentelijke overheden verzocht een zekere terughoudendheid in acht te nemen in het verkiezingsjaar (tot aan het einde van de lopende legislatuur) “en in extremis geen beslissingen te nemen die het beleid van de nieuwe raden of de toekomstige ontwikkeling van de financiën nodeloos zouden verstoren."

Heeft Landuyt die brief wel goed gelezen?
Je mag toch verwachten dat een burgemeester, tevens advocaat, een omzendbrief correct kan lezen en dat hij op de hoogte zou zijn van een arrest van de Raad van State terzake en dat hij zich zou geïnformeerd hebben naar precedenten in andere gemeenten.
Of werd hij verkeerd ingelicht? Of heeft hij de brief gewoon in zijn/iemands voordeel geïnterpreteerd? Of beschouwt hij ons allemaal als idioten die zijn woorden niet kunnen of durven in twijfel trekken?
Waarom werden elders in Vlaanderen wel secretarissen en gemeenteontvangers aangesteld, in een pre-verkiezingsperiode? (in Bonheiden en in Aalst in 1994, in Lovendegem en in Overijse in 2012).
Omdat, ten eerste, de omzendbrief dat niet verbiedt! Er staat namelijk enkel in dat de gemeentelijke communicatiemiddelen op een kiese manier moeten gebruikt worden en dat beslissingen met een vergaande draagwijdte die geacht worden binnen de uitsluitende politieke bevoegdheid van het nieuwe bestuur te vallen, moeten vermeden worden. Het personeelsbeleid van de lokale besturen maakt niet het voorwerp uit van de brief!!
Omdat, ten tweede, de nieuwe gemeentewet zich verzet tegen het uitstellen van de aanstelling van een gemeentesecretaris omwille van de sperperiode.
Omdat, ten derde, de raad van state zich reeds in twee arresten daarover uitgesproken heeft en de benoeming tijdens de sperperiode niet onregelmatig bevonden heeft.

De benoeming van een nieuwe gemeentesecretaris in stappen
In een eerste fase werd iemand tijdelijk aangesteld. Op 21.2.2012 besliste het college van burgemeester en schepenen een waarnemend gemeentesecretaris aan te stellen tot en met de gemeenteraadszitting van 8.3.2012. Dat werd Pascal Van Looy. In een besloten vergadering op 8.3.2012 werd aan de gemeenteraad gevraagd deze beslissing te bekrachtigen.
Daarna zou deze in de functie opgevolgd worden door Pierre Ryckewaert. ‘Voor de duur voor zijn aanstelling als gemeentesecretaris’ (?????) wordt die ontheven van zijn taken en bevoegdheden van ontvanger/ financieel beheerder.
Intussen zou volgens Landuyt het nodige gedaan worden om de gewenste procedure verder vorm te geven: “De rechtspositieregeling moet aangepast worden, er moeten evaluatiecriteria vastgesteld worden, de functie moet vacant verklaard worden, enz…”
Elke gemeente heeft een eigen rechtspositieregeling (RPR) van haar personeel. Die moest tegen 1 januari 2009 in overeenstemming zijn met het besluit van de Vlaamse regering (BVR) van 7 december 2007.
De vaststelling van de rechtspositieregeling van het personeel is een exclusieve bevoegdheid van de gemeenteraad die niet kan gedelegeerd worden naar het college van burgemeester en schepenen.
Deze maatregel zou er moeten voor zorgen dat de objectiviteit van de aanwervingen en bevorderingen van de kandidaten gewaarborgd is.

Laten we eens nagaan wat in de voorbije maanden gebeurd is in dat domein.

De vacant stelling
De functie moet vooreerst vacant gesteld worden door de gemeenteraad. Deze moet vooraf beslissen wie in aanmerking komt of met andere woorden, tot wie de vacant verklaring moet gericht worden: enkel aan het eigen gemeentepersoneel (bevordering), aan uitwendige kandidaten (aanwerving) of aan beide?
In het verslag van de gemeenteraadszitting van 14 juni 2012 kunnen we lezen, onder artikel 10, dat de vacant verklaring ‘via bevordering’ van deze betrekking opportuun wordt geacht en dat de betrekking van gemeentesecretaris in vast voltijds dienstverband vacant verklaard wordt.
Waarom ‘opportuun’? Als een uitwendige kandidaat volgens artikel 3.2.29 van de rechtspositieregeling moet voldoen aan de voorwaarden (diploma niveau A in een richting die ten minste 60 uren publiek en/of administratief en/of burgerlijk recht omvatte en gedurende de 10 jaar voorafgaand aan de kandidaatstelling ten minste 3 jaar relevante professionele ervaring hebben in een leidinggevende functie), dan is dat niet zo vanzelfsprekend.
Hoewel ik er voorstander van ben dat ook nieuw bloed een kans moet krijgen, kan ik wel begrijpen dat het bestuur, mits een grondige evaluatie en zonder vooroordelen, de voorkeur geeft aan iemand van het eigen personeel, die voldoende competentie bewezen heeft en waarin het vertrouwen heeft. Dat ze daarvoor liefst iemand van de eigen kleur kiezen, dat zal nu éénmaal ‘politiek’ zijn, zeker?
Volgens het gemeentedecreet artikel 83, in werking getreden op 1 juli 2009, moet de aanstelling gebeuren binnen de zes maanden na de vacant stelling. Deze periode kan één keer met zes maanden verlengd worden, voor zover de wervings- en/of bevorderingsprocedure is opgestart of als die procedure geen geslaagde kandidaat heeft opgeleverd. De verlenging moet goedgekeurd worden door de gemeenteraad.
Maar … er werd nooit een vraag voor verlenging aan de gemeenteraad voorgelegd!
Dat betekent dus dat het gemeentebestuur sinds 14 december 2012 in overtreding is met het decreet.

Nog in de zitting van 14 juni 2012 (artikel 9) werd aan de raad gevraagd diverse wijzigingen aan de rechtspositieregeling goed te keuren. Ze hebben, onder andere, betrekking op de selectietechnieken (artikel 3.2.32) en selectieprocedure (bijlage 5), de samenstelling van de selectiecommissie (artikel 3.2.15.§2bis), de functiebeschrijvingen (bijlage 4) en de evaluatiecriteria (bijlage 7) voor de gemeentesecretaris en voor de financiële beheerder.
Het voorontwerp van de wijzigingen werd opgesteld door de waarnemende gemeentesecretaris (!) in overleg met het managementteam. Dat is een ploeg die decretaal geleid wordt door de gemeentesecretaris en die de werking van de verschillende gemeentediensten moet coördineren.
In tegenstelling tot vroeger kan nu ook de financiële beheerder zich kandidaat stellen om secretaris te worden. In artikel 3.9.8 staat namelijk de voorwaarde “titularis zijn van de graad van financieel beheerder of van afdelingsfunctionaris (schalen A4a-A4b) of van sectorfunctionaris (schalen A1a-A3a).
De burgemeester verklaarde toen dat de procedure voor het aanstellen van een gemeentesecretaris 'stap voor stap op een correcte wijze' verloopt.
Maar, wat bedoelde hij daarmee eigenlijk? Misschien is mij daar iets ontsnapt, maar is er dan verder nog iets gebeurd? Op welke datum moesten de kandidaturen ingediend zijn? Zijn er al examens afgelegd, is de selectiecommissie al samengesteld?
De functie werd exact 13 maanden geleden opengesteld!

En de financiële beheerder?
De functie van financieel beheerder in Middelkerke werd nog steeds niet vacant verklaard? Ik zal dan maar een stoute vraag stellen: is dat misschien om Pierre Ryckewaert toe te laten in noodgeval terug te keren naar zijn vroegere functie?
Daarmee is wel een belangrijk gevolg verbonden!
In de gemeenteraad van 8 maart 2012 wordt Ryckewaert weliswaar ontheven van zijn taken en bevoegdheden van ontvanger/ financieel beheerder en dit voor de duur tot zijn aanstelling tot gemeentesecretaris. Hij blijft echter wel deels verantwoordelijk, zolang de nieuwe beheerder waarnemend is.
Dat maakt dat hij eigenlijk een dubbele pet op heeft. Het gemeentedecreet voorziet dat de secretaris de financiële beheerder moet controleren. Hij controleert dus zichzelf en dat is vanzelfsprekend onaanvaardbaar.

Hoe verloopt de procedure voor het voorleggen en goedkeuren van de jaarlijkse rekeningen?
De gemeenteraad spreekt zich in de loop van het eerste semester van het boekjaar dat volgt op datgene waarop de rekening betrekking heeft, uit over de vaststelling van de jaarrekening.
De jaarrekening geeft een overzicht van alle boekhoudkundige verrichtingen en geeft aan de hand van de balans en van de resultatenrekening de financiële toestand weer van het gemeentebestuur.
De goedkeuring van de jaarrekening ontlast de ontvanger van de financiële verplichtingen. (ook voor een stuk ontlasting van het schepencollege en van de secretaris – controleur).
Op 9 augustus 2012 werd in Middelkerke de eindafrekening en kwijting voor de rekening 2011 politiezone en gemeente, voorgelegd aan de gemeenteraad en goedgekeurd. Voor de gemeente is er ook een tussenafrekening tot 9.8.2012. Op dat ogenblik was Pierre Ryckewaert verantwoordelijk voor de rekening en als waarnemend secretaris verantwoordelijk voor de controle.
Pas op 28 februari 2013 werd door de gouverneur kwijting verleend voor wat betreft de bijzondere rekenplichtige voor de politiezone Middelkerke. Tot op heden is er nog geen kwijting verleend door de gouverneur voor wat betreft de eindafrekening gemeente.
Waarom niet?
Klopt er misschien iets niet? Heeft er al iemand klacht neergelegd? Mocht er reeds een reactie vanuit de provincie genoteerd worden? Ik begrijp het gewoon niet!

Besluit
Als reactie op mijn vorig artikel met hetzelfde onderwerp, schreef een ‘onbekende inwoner’ dat ik met grote achterdocht keek naar de hangende benoeming van de functies gemeentesecretaris en gemeenteontvanger en dat ik onterecht vriendjespolitiek suggereerde.
Hij/zij benadrukte dat het gemeentebestuur in deze aangelegenheid correct en goed heeft gehandeld, zoals het een goede huisvader behoort: “het geeft blijk van goed bestuur in het belang van de gemeente en van alle inwoners.”
Ik ben benieuwd of hij/zij nog steeds die mening toegedaan is. Waarschijnlijk wel, maar ik denk er alvast anders over!

Bronnen
http://steenokkerzeel.vlaamsbelanghallevilvoorde.org/Editor/assets/9/antwoorden%20college/20061003_antwcoll_betrekking_gemeentesecretaris.pdf

19-08-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Beste bloglezers,

Ik heb mij voorgenomen twee weken vakantie te nemen. Waar ik die zal doorbrengen?
Gewoon thuis in Westende! Niets sensationeel dus, maar hier voel ik mij goed.
Ik heb door de grote hitte ook een beetje mijn opzoekingswerk gestaakt. Eigenlijk ben ik er wat lui door geworden.
Maar, er werd mij beloofd dat het weer de eerstkomende twee weken zal voldoen aan mijn verwachtingen.
Beste toerist, het spijt mij dat uw zuurverdiende centen niet echt voor 100% zullen renderen.
Wij krijgen dus geen hittegolf meer, maar temperaturen van rond de 20 graden. Af en toe een buitje of zelfs een hevige bui maar dan ’s nachts, maar ’s namiddags aangenaam zonneweer.
Toch ook nog niet zo slecht, hé? En wie weet hebben de voorspellers zich gewoon vergist!
Mij komt het goed uit omdat ik, onder andere, van plan ben mijn ‘blik’ te werpen op het tuinwerk: rozen en struiken snoeien, gras afrijden, onkruid verdelgen, …
Ik ben dus inderdaad niet voornemens om lui in een strandstoel te gaan liggen.
Als iets mij interessant lijkt, op het gebied van recreatie en animatie in één van de kustplaatsen, dan zal ik ook daar mijn blik op richten. Om mijn gewicht en fitheid op peil te houden, blijf ik natuurlijk, naast enkele natuurwandelingen, ook elke dag een tiental kilometer rondtoeren op de fiets.
Mijn absolute voorrang zal echter gaan naar de kinderen en kleinkinderen en naar mijn wederhelft, natuurlijk, die al lang vindt dat ik te veel tijd achter mijn computer doorbreng.
Geven jullie het maar gerust toe, mijn voornemens zijn voorbeeldig.
Dat betekent nu weer niet dat ik niet elke dag mijn emails, of Facebook, of Twitter, of Linkedin zal raadplegen. Ik beken het niet graag, maar ik kan er niet meer zonder!
Jullie zien mij terug met een volgend blogartikel op 19 augustus 2013.
Hopelijk blijven jullie trouwe lezers en ik wens jullie nog een aangename en gelukkige vakantie.

05-08-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Wie nog niet wist dat Albert II op 21 juli als koning afgelost zou worden door zijn zoon Filips of door Philippe, zoals zijn geboorteakte vermeldt, die moet in de voorbije weken zijn TV toestel niet aangezet hebben of zijn oren dichtgestopt hebben en ook geen dagblad of tijdschrift gelezen hebben. We werden namelijk overstelpt van ’s morgens tot ’s avonds met beelden en berichten over het koningshuis.
Die gebeurtenis viel bovendien samen met de Belgische nationale feestdag. Wat de betekenis daarvan is, dat zal wel minder bekend zijn. Dat is namelijk de datum waarop in 1831 de eerste koning van de Belgen, Leopold I, de grondwettelijke eed aflegde. Ik neem aan dat iedereen wel weet dat het een officiële verlofdag is en dat er een compensatie volgt als die op een zondag valt?
In het hiernavolgend artikel, zal ik proberen op onpartijdige manier één en ander duidelijk te maken, niet enkel over de troonswisseling en de jaarlijkse feestdag, maar ook over de monarchie en dan vooral over de manier waarop de burger, in eerste instantie de Vlaamse, daar vandaag tegenaan kijkt.

Was Westende voor de gelegenheid bevlagd?
Uit nieuwsgierigheid heb ik op 21 juli eens Westende-bad en –dorp en Lombardsijde doorkruist met de fiets. Dat waren aardig wat meer kilometers dan mijn dagelijkse tien.
Mijn aandacht ging daarbij vooral naar het aantal vlaggen die wapperden aan vlaggenstokken, balkons en andere vasthechtingspunten.
Dat waren er één en dertig in Westende-bad, vier in Westende-dorp en vijftien in Lombardsijde. Hier en daar was er wel eentje verkeerd opgehangen. Het zwart moet namelijk tegen de mast of aan het balkon hangen. In Lombardsijde had zowaar iemand de Vlaams-nationalistische leeuwenvlag opgehangen.
Zelfs als we er overal een paar aan toevoegen omdat ik er misschien hier en daar naast of over gekeken heb, dan nog blijft het resultaat erg mager en weinig bemoedigend voor wie koningsgezind is en voor de toekomst van het koningshuis.
Ik moet daar ook nog aan toevoegen dat blijkbaar niet iedereen voor zijn televisietoestel zat. De straten waren niet leeg, niet leger dan op andere zondagen van het zomerseizoen.
Naar het schijnt lagen en zaten de stranden, de openluchtbaden en de pretparken overal vol, zodat misschien wel mag gezegd worden, samen met ‘Het Nieuwsblad’: ‘Een nieuwe koning is leuk, maar de zon is nog leuker.’

Waarom dat verschil tussen de drie onder-deelgemeenten?
Ik wil eerst en vooral proberen het verschil te verklaren tussen de drie onder-deelgemeenten.
In Westende-bad verblijven en wonen natuurlijk ook Walen. De twee landsdelen staan anders tegenover het koningshuis. Traditioneel is Wallonië meer koningsgezind dan Vlaanderen.
In Lombardsijde wonen nog militairen en ex-militairen in wat de ‘militaire’ wijk genoemd wordt. Van hen wordt verwacht dat zij koningsgezind zijn, maar slechts een paar vlaggen getuigden daarvan.
In Westende-dorp zijn er meer campings en vakantiehuisjes. Daar zijn de mensen eerder aan het genieten van hun vakantie.

Waarom zo weinig?
Ik wil ook een verklaring vinden voor het laag aantal vlaggen, maar ik moet bekennen dat dit mij niet zo bijster goed gelukt is. Ik geef toe dat ik enkel maar flauwe argumenten gevonden heb.
Ligt het misschien aan het feit dat veel mensen geen Belgische vlag bezitten? Ik betwijfel het.
Of hebben ze er één, maar niet in hun zomerverblijf?
Ik neem aan dat wie er één wil uithangen, er wel één zal kopen. Er bestaan ook kleine exemplaren in de speelgoedwinkels. Ze zijn eigenlijk bedoeld om mee te zwaaien, maar ik zag er toch ook een paar, bevestigd aan een balkon.
In een badplaats is de vakantieganger misschien eerder gevoelig voor mooi weer, voor het zitten of liggen op het strand dan aan het uiten van zijn aanhankelijkheid aan de koning.
We mogen echter niet al te snel besluiten dat die aanhankelijkheid er totaal niet meer is.

Geloven de Belgen nog wel in de monarchie?
Dat is natuurlijk een vraag waarop de ene positief en de andere negatief zal antwoorden.

Wat zeggen de tegenstanders van de monarchie?

We stellen vast dat heel wat argumenten kunnen aangehaald worden, die aan de basis liggen van het verminderd succes van het koningshuis.

Het voornaamste en meest gehoorde argument tegen de monarchie betreft de erfopvolging. Veel mensen vinden dat dit niet democratisch is en niet meer van deze tijd: “een relict uit lang vervlogen tijden”
De erfelijkheid van het koningschap is in strijd met artikel 1 van de ‘Universele Verklaring van de Rechten van de Mens’, zo stelt Piet Wittevrongel uit Blankenberge. “Alle mensen worden vrij en gelijk geboren”. Het kan dus volgens hem niet dat je door erfopvolging staatshoofd kan worden.
Bovendien worden er aan de koning helemaal geen eisen gesteld, behalve die van zijn afkomst. Een gekozen staatshoofd, zou integendeel getest moeten worden op kwaliteit en zou de steun van het hele volk moeten verdienen.
De vorst is onschendbaar. Dat betekent dat de ministers verantwoordelijk zijn voor zijn doen en laten. Ook dat is ondemocratisch, wordt beweerd, want volgens de wet moet iedereen op gelijke manier behandeld worden. Waarom mag de koning daar dan van afwijken?

Een tweede tegenargument slaat op het kostenplaatje dat de belastingsbetaler moet ophoesten aan het koningshuis.
Onder koning Filip zien de werkingskosten van de Koninklijke familie er uit als volgt:

(kv/nm) – Bron: Nieuwsblad.be (Update 16.07.2013)

De leden van de Koninklijke familie die in aanmerking komen voor een dotatie, hebben ook recht op huisvesting.
Dat België, als zeer klein land, nu recordhouder wordt met 2 koningen en 3 koninginnen, dat stuit veel mensen tegen de borst.
Er wordt dan wel eens vergeleken met ‘mijn eigen schamel pensioentje’

Een derde argument betreft het niet vervullen van de modelfunctie, die zou mogen verwacht worden van de leden van het koningshuis.
Denken we maar aan de relaties van de koning en de koningin tijdens hun eerste dertig huwelijksjaren.
Als men gedurende zestien jaar meer tijd doorbrengt bij zijn minnares dan bij zijn gezin en daar (hoewel nog steeds niet bewezen en bevestigd door een uitspraak van de rechter), een dochter aan overhoudt, en tezelfdertijd geen oog meer heeft voor zijn eigen kinderen, dan kan men bezwaarlijk nog langer beweren dat ‘het gezin de hoeksteen moet blijven van onze samenleving’, zoals Albert in één van zijn toespraken zei.
Ook Paola kwam regelmatig in opspraak en sommige beweren nog steeds hardnekkig dat Albert niet de biologische vader zou zijn van Laurent.
Alleen door de te strenge eisen bij een eventuele scheiding, gesteld door koning Boudewijn, bleven ze nog bij elkaar. Nu zouden ze elkaar weer innig liefhebben. Veel mensen betwijfelen dat.
De verstandhouding tussen de leden van de Koninklijke familie heeft ook jaren te wensen overgelaten. En dan maar spreken van ‘cohesie en solidariteit.’
Zij zijn katholiek, zeer gelovig zelfs, maar sommige gedragen er zich niet naar.
In januari 2013 werd koningin Fabiola gedwongen afstand te doen van het Fonds Pereos en de controversiële stichting te ontbinden. Er werd beweerd dat zij langs die weg haar erfenis wilde veiligstellen, waardoor haar erfgenamen geen successierechten zouden moeten betalen. Fabiola betwistte dat wel, maar weer kwam daarmee een lid van de Koninklijke familie in opspraak. De zoveelste!
Hoe verdraagzaam onze maatschappij vandaag ook mag zijn, toch ervaren vele de uitschuivers van Laurent als onwaardig voor een prins.
Ook de bewering dat de Belgen koningin Paola in hun hart dragen, wordt met een grote korrel zout genomen. Dat zij nauwelijks een woord Nederlands praat, is ook niet van aard om door de Vlamingen op handen gedragen te worden.
Als de mensen steeds weer voorgehouden krijgen dat Albert zijn twintig jaar koningschap op voortreffelijke manier ingevuld heeft, dan zien sommige niet goed in hoe dat te rijmen valt met de vele vakanties in Zuid-Frankrijk, Italië en Kroatië. Sommige noemen hem de ‘Zonnekoning’.
Het aantal vluchten met het vliegtuig van de luchtmacht (de Embraer met 34 plaatsen) naar zijn vakantiebestemmingen om documenten af te leveren en om wetteksten te ondertekenen, is indrukwekkend en vooral duur.
Het lijkt er eerder op dat de politici hem een goede koning vonden omdat hij zich niet met de politiek moeide, een jaknikker eigenlijk.

Een vierde argument is de twijfel over de bekwaamheid van de nieuwe koning.
Waarom vragen velen zich af, deed grootmaarschalk van het hof Herman Liebaers, tien jaar na het einde van zijn loopbaan die forse uitspraken over de kroonprins Filip in De Morgen: “Ik heb waarschijnlijk dezelfde mening als iedereen. Hij kan het niet, hé. Een droevig geval. Hij loopt als een hondje mee, handjes schudden.'' ?
Hij werd er wel voor verketterd maar was toch verwonderd over de heisa die hij veroorzaakt had. Later werd hij wat milder en beweerde hij slecht begrepen te zijn geweest.
Waarom heeft de regering Dehaene in 1993, Albert en niet Filip gekozen als opvolger voor Boudewijn?
Daarna werd de twijfel over Filip nog verder gevoed door diverse uitschuivers.
In 1997 deed hij voor het eerst stof opwaaien met een pleidooi in de Senaat voor een verbod op porno.
In 2002 ontvangt Filip een controversieel eredoctoraat van de Katholieke Universiteit Leuven.
In 2004 valt hij op handelsmissie naar China vooral op met een stevige uithaal naar Vlaams Belang: 'In ons land zijn er mensen en partijen, zoals het Vlaams Blok, die tegen België zijn, die ons land kapot willen maken. Ik kan je verzekeren dat ze dan met mij te maken krijgen. Vergis je niet, ik ben een taaie als het moet.', zegt hij in een interview met Story en wordt daarvoor door Verhofstadt terechtgewezen.
In de jaren daarna onderneemt de prins niet minder dan vijftig economische zendingen. Ook hier loopt het soms mis.
Zo ondertekende hij in 2005 in Griekenland eerder per ongeluk een eisenbundel van werkgeversorganisatie VBO, die erg kritisch was voor het werk van de regering. Toenmalig premier Guy Verhofstadt tikte hem daarvoor openlijk op de vingers.
In Zuid-Afrika krijgt Filip dan weer kritiek op zijn gebrek aan interesse voor de meereizende Belgische bedrijfsleiders.
Op de traditionele receptie met de gestelde lichamen in 2007 bijt hij van zich af tegenover politiek hoofdredacteur bij VTM Pol Van Den Driessche en De Morgen-chef Yves Desmet. 'Ik eis dat u eerbied betuigt voor mijn functie en ontzag en respect toont voor dit huis. Als u dat niet doet, bent u hier niet langer welkom'.
De uithaal naar beide journalisten lijkt even de spreekwoordelijke druppel te worden. Premier Verhofstadt keert zich openlijk tegen de kroonprins en weigert het incident te bedekken met de mantel der liefde.
In de voorbije dagen was Verhofstadt wel poeslief voor Filip.

Wisten jullie dat ‘Koninklijk’ met een hoofdletter moet geschreven worden en ‘koning’ en ‘koningin’ niet?

En de voorstanders?

Wie zijn dat?
Voorstanders van de monarchie beweren wel eens dat zij de echte Belgen zijn en noemen zich belgicisten.
Onder hen zijn er heel wat, vooral vrouwen, die gewoon houden van de koning en de koningin en hun kroost uit gevoelsredenen.
Paleizen, een troon, prinsen en (mooie) prinsessen, geven hen het gevoel in een sprookje te leven. Sommige zien er iets bovenaards in. Ze worden aangetrokken door de grandeur, de magie en de fascinatie voor alles wat prinsen en prinsessen doen. Filip maakte trouwens zelf tijdens zijn recent bezoek aan Disneyland in Californië op 4 juni 2013 de vergelijking. Hij bedankte de CEO van Disney “omdat u de prinsen en prinsessen erg populair maakt".

Andere vinden dat je alleen maar tot de upper-class van onze maatschappij kunt behoren als je op de één of andere manier met het hof verbonden bent. Ze lijken wel te lijden aan ‘Hermelijnkoorts’, dat is een aandoening waarbij de patiënt zich graag even tegen de royalty aanschurkt en daar vooral een bewijs van wil, bij middel van een foto. Er wordt al eens lachend van iemand gezegd dat hij een hele tijd zijn handen niet meer zal wassen, nadat de koning hem een handdruk gaf.
Er zijn er die hard kunnen lachen met wat de koning zegt, wat dat ook mag zijn.

De meeste media dragen ruimschoots bij om het imago van de Koninklijke familie hoog te houden. Waarom?
Maakt dat deel uit van de campagne tegen de N-VA en het Vlaams Belang die de eenheid van het land willen verbreken?
Dat geldt eveneens voor de politieke partijen van de meerderheid, vooral voor de Waalse, die als de dood zijn voor het uiteenvallen van het land.
PS - voorzitter Paul Magnette benadrukte het historisch karakter van 21 juli 2013. De manier waarop de machtsoverdracht tussen koning Albert en de nieuwe koning Filip verliep, bewijst volgens hem dat ons land zijn stabiliteit teruggevonden heeft. Hij vindt dat goed “op een moment waarop de media van over de hele wereld op ons land focussen".
Ook de CD&V is een fervent verdediger van het koningshuis. De ex-premiers houden niet op met het zwaaien van de loftrompet over de koning. Onder druk van Chris Peeters zegt voorzitter Wouter Beke dat koning Filip een 'hedendaagse invulling' aan het koningschap zal kunnen geven. Hij verwijst naar de impact van de zesde staatshervorming. "We leven sinds kort in een ander land, waarbij het zwaartepunt van de politieke besluitvorming is verschoven naar de deelstaten.’
Onder die politici zijn er ook die zeer graag aan het koninklijk hof verschijnen, ja zelfs die azen op een adellijke titel of minstens op het krijgen van onderscheidingen.

Hun argumenten
Eén van de voornaamste beweringen in het voordeel van de monarchie houdt in dat een president, die eventueel in de plaats zou komen van een koning, ook zwaar zou moeten vergoed worden voor het uitoefenen van zijn functie.
Hij/Zij zou tot één van de politieke partijen moeten behoren en tot één van de landsgedeelten, wat ook weer politieke en taalkwesties zou oproepen.
Herman De Croo haalt zelfs het argument aan dat straks misschien meerdere afgetreden of afgezette presidenten ook aanspraak zouden maken op een dotatie.

De voorstanders zijn van mening dat Filip wel bekwaam is. Hij heeft alleszins een betere intellectuele en karaktervorming genoten dan zijn vader. Hij was een leerling van de afdeling ‘Alle Wapens’ van de Koninklijke Militaire School, wat gelijkgesteld wordt met een universitaire vorming. Hij volgde tevens gedurende één jaar de cursussen aan een Amerikaanse universiteit en werd wekelijks gedurende langere tijd onderricht aan de Krijgsschool in Brussel waar hij, onder andere, vertrouwd gemaakt werd met de problemen van de economie en van de hedendaagse politiek, nationaal en internationaal.
Hij werd ook door zijn oom Boudewijn grondig voorbereid voor het koningschap.
Baron Paul Buysse, intimus en raadgever van de nieuwe koning, veegt de twijfels over de bekwaamheid van prins Filip als nieuwe koning van tafel.
Hij vindt dat zijn karakter en persoonlijkheid borg staan voor een succesvol ambt: “Hij zal een zeer bezorgde koning zijn, die het land wil bijeenhouden door een grote luisterbereidheid aan de dag te leggen".
Buysse merkt wel een verschil met zijn vader in zijn relatie met de politici in ons land: "Zijn contacten met politici verlopen meer binnenskamers, maar de relatie met de politici is zeer respectvol."

Filip en Mathilde zullen een ideaal koningspaar vormen. Mathilde heeft sociaal talent en is de liefhebbende moeder van 4 kinderen. Filip is een goede vader en dat is iets dat hij alvast beter kan doen dan zijn vader. Hij kwam altijd wel wat houterig en verlegen over, maar hij is sinds zijn huwelijk met Mathilde enorm geëvolueerd. Volgens zijn vader heeft hij een warm hart en bezit hij het intellect om het land zeer goed te dienen.

Volgens de baron Buysse zijn politiek en monarchie de twee belangrijkste bouwstenen voor het welzijn van de burger.

De leden van het Koninklijk Huis zijn onmisbaar als ambassadeurs bij internationale handelsbetrekkingen.
Commentaar van de tegenstanders
Dit is een hardnekkige mythe. De handelsmissies waarbij een lid van het koningshuis aanwezig is, doen het niet aantoonbaar beter of slechter dan handelsmissies van landen zonder koning, koningin, emir, groothertog of keizer. En mocht het wel zo zijn, dan is niet gezegd dat een president niet dezelfde invloed op handelspartners zou kunnen uitoefenen. De reden is even simpel als ontnuchterend: de markt heeft geen boodschap aan sprookjes. Als de deal goed is, is de deal goed. Als de deal slecht is, is de deal slecht.

De idee van een monarchie ligt te diepgeworteld in onze samenleving , dat moet je niet willen veranderen. Tradities en ‘royals’ moeten gerespecteerd worden, ook de geschiedenis.
Commentaar van de tegenstanders:
Het was ooit traditie dat kinderen na de lagere school meteen aan het werk moesten, tot ingezien werd dat kinderen beter af zijn als ze doorleren en pas later gaan werken. Het was ooit goed gebruik om slaven uit Afrika op te halen en aan het werk te zetten in Zuid-Amerika, tot men inzag dat die slaven ook mensen waren en ze gelijke rechten verdienden.

Het koningshuis houdt ons volk bij elkaar. De koning is het symbool voor de samenhang van België.
Commentaar van de tegenstanders:
Omringende republieken bewijzen dat er zonder geërfde macht genoeg samenhorigheid en nationalistische gevoelens bestaan. Kijkt maar naar ‘Quatorze Juillet’ in Parijs! Of naar ‘ Independence Day’ in de Verenigde Staten? Heeft u wel eens aan een Italiaan gevraagd of hij trots is op zijn afkomst?

Wat het kostenplaatje betreft: het wordt de grootste hervorming/aanpassing naar omlaag van het dotatiesysteem uit de geschiedenis van het land. De leden van de Koninklijke familie zullen ook personenbelasting moeten betalen op het gedeelte ‘vergoeding’. En ook BTW en accijnzen.
Het aantal begunstigden werd verminderd. In de toekomst zullen enkel de vermoedelijke troonopvolger, de overlevende echtgeno(o)te van de Koning, de overlevende echtgeno(o)te van de vermoedelijke troonopvolger en de koning die voortijdig zijn functies neerlegt, en zijn overlevende echtgeno(o)t(e) een dotatie genieten. De broers en zussen van de vermoedelijke troonopvolger zullen dus niet langer recht hebben op een dotatie. Als overgangsmaatregel behouden Astrid en Laurent hun dotatie.
Commentaar van de tegenstanders:
Die dotaties blijven veel te hoog. De Koninklijke familie is al rijk genoeg. Volgens journalist Rik Van Cauwelaert (Knack) heeft koning Boudewijn in 1993 een fortuin nagelaten van twaalf miljard frank, grotendeels weggestopt op buitenlandse rekeningen. Dat geld was afkomstig uit het Koninklijke aandeelhouderschap bij de Generale Maatschappij en tal van andere grote nationale en internationale ondernemingen, en uit de opbrengsten van de voormalige kolonies.
De Koninklijke familie zou via de Koninklijke Schenking, de Civiele Lijst en een via de Belgische Staat gegenereerd familiefortuin over voldoende middelen beschikken.
Wat de belastingen betreft, die worden slechts geheven op een klein deel van de dotatie, namelijk op circa 132.000 euro, zijnde de bruto jaarwedde van een regeringslid.
Volgens de berekening van ‘De Standaard’ zouden de dotaties daarmee slechts met een half procent verminderd worden.

Filip zal het hof verburgerlijken en moderniseren. Iedereen verwacht dat ook maar sommige voorstanders van de monarchie vrezen dat deze hierdoor zal uitgehold en ondermijnd worden.

Zoveel politieke invloed heeft de koning helemaal niet meer tegenwoordig.
Commentaar van de tegenstanders:
Ondanks de beperktere concrete politieke macht is er tijdverspillend veel interactie tussen Paleis en Ministers.
De koning benoemt de (in)formateur. Op zich zou je kunnen zeggen dat hij daardoor redelijk wat (politieke) macht heeft. Je zou kunnen aandragen dat het onverantwoord is om, ín een democratie, een ongekozen iemand, zonder bewezen kwaliteiten voor wat hij doet, zoiets politiek belangrijks te laten doen. Al helemaal omdat het in de praktijk er vaak op neer komt dat hij zich laat leiden door verschillende adviesgroepen.
De koning moet onder elk wetsvoorstel (wat dan al door de verschillende kamers is geweest) zijn handtekening zetten.
De officiële mededeling over de troonswissel wordt door verschillende, voornamelijk Vlaamse fracties aangegrepen om te pleiten voor een moderne, meer protocollaire monarchie. De ene partij is daar al wat explicieter in dan de andere.
De koning zou geen rol meer spelen bij het bekrachtigen van wetten, het genaderecht of de benoeming van ministers en staatssecretarissen.
Vooral dat laatste maakt het voor een republikein schier onmogelijk om carrière te maken in de Wetstraat.

De meerderheid wil het.
Commentaar van de tegenstanders:
Het is quasi onmogelijk correcte, objectieve cijfers daarover te vinden. Er werd nog nooit een referendum daarover uitgevoerd. Het blijft dus bij peilingen.
Als drie Vlaamse partijen, die zich republikeinen noemen, in Vlaanderen samen een meerderheid uitmaken, dan betekent dat toch iets.

Bronnen

• Tekst van Bert Kruismans in ‘Het Nieuwsblad’ van 22 juli 2013
• Bron: http://www.knack.be/nieuws/belgie/reacties-baron-paul-buysse-als-hij-er-nu-niet-klaar-voor-is-wanneer-dan-wel/article-4000355516600.htm
• Brief aan de koning’ door Liesbeth Van Impe in ‘Het Nieuwsblad’ van 22 juli 2013
• http://www.nrc.nl/troonswisseling/2013/04/29/tien-argumenten-voor-de-monarchie-ontkracht-alcohol-en-dag-vrij-beter-dan-zwaaiende-koning-in-touringcar/
• http://www.crk.be/?De-monarchie-een-noodzakelijk

29-07-2013, 11:53 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Stijgend aantal inbraken

Het aantal woninginbraken in ons land is vorig jaar gestegen met 7,5 procent. Dat is de sterkste stijging sinds het begin van de tellingen in 2000. Inbrekers zouden vooral huizen op het platteland viseren. Dat blijkt uit cijfers van het kabinet van minister van Binnenlandse Zaken Milquet. In 2012 vonden er in ons land 75.268 woninginbraken plaats, maar liefst een kwart meer dan in 2008.
Hoeveel er niet werden aangegeven, zal natuurlijk altijd een geheim blijven. Werden ze wel allemaal doorgegeven aan de statistici? Dat is maar een ‘stoute’ vraag van mijnentwege.
Zou het misschien kunnen dat de overheid de toestand wel eens mooier durft voorstellen dan ze is?
"Het aantal inbraken is duidelijk economisch gerelateerd", zegt Catherine De Bolle, commissaris-generaal van de federale politie. "We zien veel lokale daders in de statistieken. Er worden ook veel feiten gepleegd door rondtrekkende dadergroepen, maar die vestigen zich steeds vaker in ons land." De politie verwacht veel van het protocol met Roemenië, waardoor enkele Roemeense agenten in België verblijven en samenwerken met onze politie. "In 2011 werd al een dergelijk protocol afgesloten met Bulgarije en dat wierp vruchten af."

En hoeveel waren het er in Middelkerke?

2000: 131
2005: 153
2006: 123
2007: 68
2008: 73
2010: 86
2011: 79
2012: 85

De cijfers geven natuurlijk wel een tendens aan in elke gemeente, maar hoe meer inwoners in een gemeente, hoe meer huizen. Om de badplaatsen met elkaar te kunnen vergelijken moet men ook kijken naar het percentage inbraken per 1.000 inwoners.

De ‘Rotonde’ is weer gesloten!

Dat ‘De Rotonde’, als architecturaal hoogstandje en wegens zijn historische achtergrond aan Middelkerke een enorme meerwaarde biedt, daarin zal wel niemand mij tegenspreken.
Het werd van 1909 tot 1911 gebouwd, naar het ontwerp van de befaamde architect Octave Van Rysselberghe.
In juni 1911 werd het luxehotel geopend. Het telde toen 120 kamers, twee liften en zestien baden met warm zeewater. Zelfs de leden van de Koninklijke familie kwamen hier op vakantie en in die tijd betekende dat nog heel wat.
Na de schade van de Eerste Wereldoorlog werd het in het begin van de jaren 20 gerestaureerd.
De zuidelijke vleugel werd niet meer volledig herbouwd. Na de Tweede Wereldoorlog deed nog enkel de gelijkvloerse verdieping dienst als hotel (onder de naam Hotel Rotonde). De rest van het gebouw werd in appartementen verbouwd. Het geheel droeg de naam "Grand Hotel Bellevue".
Het werd in 1983 een beschermd monument en in 1999 zorgde een grote restauratie voor het definitieve behoud.
Het hotelgedeelte (10 kamers) vormde in 2009 het decor voor het televisieprogramma "Het hotel Westende" op VT4.
Vijf duo’s, elk met een eigen visie en stijl werden toen op het hotel losgelaten. Ze moesten het drie maanden lang samen opknappen terwijl de hoteldeuren openbleven en ze kregen de meest bizarre gasten over de vloer. De kandidaten werden van nabij gevolgd door een driekoppige jury bestaande uit een manager, een kok en een journaliste. Het meest talentvolle en koelbloedige duo dat overbleef mocht het hotel uitbaten en kreeg daarvoor een belangrijk startkapitaal.
Dat werd echter geen groot succes en ook de latere uitbaters konden dat niet bewerken.
Wat er van waar was, weet ik niet, maar je kreeg wel eens een negatieve recensie te lezen op internet.
Vier jaar later horen we nu dat het hotel verkocht zou zijn aan een particulier die er een groot appartement voor zichzelf zou willen van maken. Als dat juist is, dan zal er dus geen hotel meer zijn in ‘De Rotonde’.

En zo brokkelt de ‘grandeur’ steeds maar verder af.

Zomerhit van Radio 2

Op vrijdag 16 augustus 2013 organiseert Radio 2 zijn jaarlijks zomerhit-feestje in Westende.
Van 1970 tot 1972 waren ze al eens in Middelkerke. Ronse en Aalst mochten tussendoor dan eens gaststad spelen en van 1977 tot 2000 vond deze prijsuitreiking plaats in Blankenberge. Op zaterdag 18 augustus 2001 verhuisden ze dan weer naar de zeedijk aan het Casino van Middelkerke, waar ze tot 2004 hun vaste stek hadden. In 2005 verhuisde de zomerprijsuitreiking nog maar eens en dit keer ging de ‘eer’ naar Westende, waar ze tot vandaag nog steeds een onderkomen vinden.
Op dit evenement wordt de grootste zomerhit bekroond, maar er worden ook winnaars verkozen in verschillende nevencategorieën. Voor elke categorie kan gestemd worden op de website van Radio 2. De show is rechtstreeks te volgen op Radio 2 en sinds 2011 ook op televisie VRT.

Weer in Westende-dorp
Ik heb al enkele keren geschreven dat ik de locatie ‘Sint-Laurentiusdijk’ niet zo’n beste keuze vind.
Waarom?
De doorgang naar het Sint-Laurentiusstrand, via de Strandlaan, wordt gedurende een gans weekend afgesloten en de in Westende-dorp verblijvende vakantiegangers moeten ofwel naar Westende-bad met de auto, die ze daar niet kwijt geraken, ofwel een hele omweg maken om op hun favoriete plaats op het strand te geraken. Bovendien is dan de dijk niet toegankelijk voor fietsers en wandelaars.
Krijgt radio2 dan ook nog de betaalde parking cadeau, zoals de gratis inzet van het gemeentepersoneel?
Ik was dus tevreden toen ik verleden jaar hoorde en zag dat het zangfeest nu zou plaatsgrijpen aan de rotonde. De podia en de tribunes en de tenten stonden daar goed, volgens mij, deels op het strand en deels op de dijk.
Spijtig genoeg sluit de ‘Rotonde’ nu zijn deuren zodat de faciliteiten ervan niet langer beschikbaar zijn.
Volgens toerismeschepen Michel Landuyt zijn de handelaars te vinden voor de nieuwe locatie.
Wie zijn dat dan wel? De uitbater van ‘Sint-Laureins’ dat tijdens dat weekend voorbehouden wordt als logement en salon van de ‘sterren’? Voor de andere handelaars kan dat volgens mij geen verschil maken, of het feest nu aan het ene of aan het andere uiteinde van de dijk plaatsgrijpt.

Een zorgeloos feest wordt het niet
Het jaarlijks muziekfeest dreigt dit jaar in mineur te zullen verlopen. De relatie tussen de radiozender en de ‘artiesten’ uit het schlagergenre is immers vertroebeld. Reden van de onvrede van de Vlaamse zangers is dat hun muziek niet wordt gedraaid tijdens de dagprogrammatie. Een verzoeningsgesprek tussen manager Dirk Somers (Radio 2) en de belangenvereniging Vlaamse Podium Artiesten (VLAPO) leverde geen resultaat op, behalve enkele vage akkoorden. De VRT zal nu wel iemand aanstellen als aanspreekpunt en zij zijn bereid om met de managers rond de tafel te gaan zitten.
Jo De Clerck, voorzitter van de VLAPO: “Het blijft onvoldoende. Wij blijven onze artiesten aanraden zich niet voor de kar van Radio 2 te laten spannen". Somers zou zelfs verklaard hebben dat schlagers de luisteraars wegjagen. Ondertussen besliste het management van Laura Lynn (foto Kurt Maddens) en Willy Sommers dat ze niet naar 'Zomerhit' gaan zolang de VRT aan dat standpunt vasthoudt.

Wordt het Epernayplein de thuisbasis van de VRT?
Carine De Jonghe, afgevaardigd beheerder van de VVV (vereniging voor vreemdelingenverkeer) beweert inderdaad dat de onderhandelingen daaromtrent opgestart zijn.
Volgens haar zouden trouwens nog andere vormen van samenwerking met de VRT in de maak zijn. De openbare omroep zou sterk geïnteresseerd zijn in het Epernayplein als evenementenlocatie, dus niet in het echte ‘Evenementenplein’ van Middelkerke, het luxe-marktplein. Haar voorbeeld is wat slecht gekozen als ze verder beweert dat er alvast een remake gepland is van ‘Ochtendkuren’ met Somers en Verschueren in het Middelkerks casino (binnen dan!)

Bron
Artikel in ‘Het Laatste Nieuws’ van 3 mei 2013 door Paul Bruneel

Sint-Laurentiusdijk eindelijk klaar

Vlak voor de start van het nieuw zomerseizoen, juist op tijd dus, werd de renovatie van de Koning Ridderdijk afgewerkt. Het ziet er goed uit. Dat mag ook wel, want we hebben er lang genoeg moeten op wachten.
Inderdaad, in ‘Het Nieuwsblad’ van 10 juli 2008 las ik al dat de gemeenteraad de renovatie in Westende goedgekeurd had. Volgens schepen Janna Rommel-Opstaele (Open VLD). zouden de werkzaamheden begin 2009 starten en nog voor het zomerseizoen klaar zijn.
Er zouden nieuwe tegels gelegd worden in wat de laatste fase van de totale dijkrenovatie genoemd werd. Eerst zou het stuk tussen de Strandlaan en de Oceaanlaan aangepakt worden en daarna de zone tot aan de Flandrialaan. Maar het surfgebouw bleek, als ‘paradepaardje’, de absolute voorrang te genieten en daarom werd het stuk tussen de Strandlaan en de Oceaanlaan pas als laatste afgewerkt.
Het doortrekken van het fietspad in de Strandlaan vind ik een goede zaak.
Na enkele mislukte pogingen, staan er nu tien banken die beter opgesteld zijn dan vroeger, met een beter zicht en met minder kans op verzanding.
Toch heb ik al stemmen gehoord die het spijtig vinden dat de toiletten ter hoogte van de Strandlaan niet meer beschikbaar zijn. Die van de ‘Kwinte’ zijn inderdaad wat ver afgelegen voor strandgasten die het strand naar Lombardsijde toe bezetten.

Ziehier enkele beelden op het einde van de werken.

Inhuldiging van twee petanquebanen in Lombardsijde

Op woensdag 17 juli 2013 om 11u zouden de vier nieuwe petanqueterreinen naast sporthal De Bamburg te Lombardsijde ingehuldigd worden. Daar moest ik natuurlijk bij zijn.
Ik was daar een paar dagen geleden al voorbij gereden met de fiets en ik vind het aanleggen ervan een zeer goed initiatief. Het is geen megaproject en dus niet peperduur en zo kunnen (vooral) de ouderen zich ook overgeven aan hun geliefkoosde bezigheid.
Ik was daar natuurlijk stipt op tijd en de vroegere ‘Bond voor Grote en Jonge Gezinnen’ (nu OKRA genoemd), die er voortaan elke woensdagvoormiddag zal spelen, was zich al aan het inspelen.
Ik kon vaststellen hoe handig omgegaan werd met de koord met magneet, om niet steeds te moeten bukken bij het oprapen van de petanqueballen.
Het werd 11u10 en nog steeds werden geen aanstalten gemaakt om in te huldigen. Schepen voor sport Devey kwam toen wel aan en drukte iedereen de hand. (ook de mijne!)
Ik had toen al geprobeerd om plaats te nemen op het Bamburgterras maar, alhoewel de helft van de stoelen nog vrij was, mocht ik alleen ver van de petanquebanen gaan zitten, want alles werd ‘bezet’ verklaard.
Om 11u15 (academisch kwartiertje, nietwaar) vond ik het welletjes en heb ik mijn fietstocht maar verder gezet.
Spijtig, want achteraf hoor ik dat de inhuldiging in een Zuid-Franse sfeer heeft plaatsgegrepen. Warm was het in elk geval, er was ook een glaasje Ricard beloofd voor de liefhebbers.
Ricard is ontstaan na een strenge selectie van natuurlijke ingrediënten: aromatische planten van de Provence: zuivere alcohol, water, suiker en caramel.
Droegen de spelers dan misschien ook een Baskische baret?

De burgemeester zou ook een balletje geworpen hebben. Dat was zeker na het ‘politiek halfuurtje'? De petanqueterreinen liggen er voor iedereen en zijn gratis beschikbaar. Hier zien jullie een paar foto’s ervan.

22-07-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Hebben jullie nog weet van andere? Ik zou die ook willen kennen.

Moord en zelfmoord in Westende in 1926

In de Lombardsijdelaan 59 woonde het huisgezin Febronius Casselman en Victorine Louisa Marchandt. Het echtpaar was pas drie jaar gehuwd maar het geluk in het huisgezin was ver te zoeken.
Hij was een weduwnaar met drie kinderen, wiens eerste vrouw tijdens de bezetting in Oostende door een bom gedood werd. Hij was een buitengewoon sterke man, zeer brutaal en gevreesd in heel de omgeving.
Hij was afkomstig van Bredene waar hij op 30 december 1882 geboren werd.
De vrouw, geboren in Westende op 24 juli 1880, was een weduwe met vier kinderen: Achiel 17 j, Maria 15j 11m, Magdalena 15j 2m en Julia 13j. Haar eerste man Emilius Coppens (geboren in Westende op 30.9.1878) waarmee ze in 1908 in Westende huwde, stierf' kort na de wapenstilstand in Hannover (Duitsland) als krijgsgevangene.
Drie weken vóór de feiten, had haar tweede man het ouderlijk huis verlaten. Hij nam al het beschikbaar geld mee en liet zijn vrouw met 4 kinderen achter.
Op zaterdag 9 oktober 1926 ontving mevrouw Casselman een schrijven van haar man, met de melding dat hij ’s anderendaags zou afkomen om zijn kiesplicht te vervullen bij de gemeenteraadsverkiezingen.
Deze tijding veroorzaakte veel ontroering en schrik in het huishouden. Victorine liet zelfs aan haar familie weten dat zij een ongeluk vreesde.
De dag van zondag 10 oktober verliep tamelijk normaal en op maandag 11 oktober scheen de man zelfs goed gezind, Hij stelde voor het gemeenzaam leven te hervatten en de zaak, een vishandel, samen voort te zetten.
Hij spande paard en kar in en zegde voor zaken naar Nieuwpoort te vertrekken,
Een uur nadien echter keerde hij reeds terug en vond de vrouw alleen in de keuken. Deze wilde naar achter gaan doch kreeg onverwacht een slag op het hoofd, met een zware hamer, die de kerel uit zijn binnenzak haalde.
De vrouw stortte ten gronde en verloor veel bloed uit een gapende wonde.
De wreedaard bracht daarna nog verschillende wonden toe met een scheermes.
De zoon van de vrouw, Achiel, kwam op het hulpgeroep van zijn moeder toegesneld en vond haar bewusteloos te midden van een plas bloed.
De moordenaar beval hem terstond te vertrekken als hij niet hetzelfde lot wilde ondergaan. De jongeling liep naar buiten om buren en politie te verwittigen.
Deze kwamen ter plaatse doch vonden het huis gesloten. De deuren en vensters werden ingebeukt en toen de moordenaar geen uitweg meer zag, pleegde hij zelfmoord door met een scheermes zijn keel en zijn polsader door te snijden.
Casselman werd op woensdagavond 13 oktober ter aarde besteld.
De vrouw werd op donderdagvoormiddag 14 oktober om 9 uur begraven.

Bron: De Zeewacht 15.10.1926

Twee Tsjechen vermoord in villa ‘Sybaris’ in 1944

De hiernavolgende informatie is afkomstig van Jaak Maes, die een groot gedeelte van zijn jeugd doorbracht in Westende en die het zeer interessant boek ‘De Afrekening’ schreef, waarover ik het in de toekomst nog vaker zal hebben.

In de zomer van 1942 werd de dijk van Westende-bad omgevormd tot een onderdeel van de ‘Atlantikwal’.
De Atlantische Muur was een ononderbroken opeenvolging van steunpunten, batterijen en radarstations.
Voor wat Westende betreft, was dat het steunpunt Seydlitz, een kustbatterij van de landmacht, door de auteur ‘batterij Lakodam’ genoemd, die moest meehelpen het kustfront te verdedigen tegen een mogelijke geallieerde landing.
Midden augustus 1944 werd een afdeling van die batterij naar het invasiefront in Frankrijk gestuurd om de benedenloop van de Seine te helpen verdedigen tegen de in Normandië doorgebroken geallieerde legers. Dat vonden sommige Duitse militairen niet zo fijn en ze deserteerden dan ook prompt.
Onder de deserteurs bevonden zich ook vier Tsjechen waarbij de soldaten- haarkapper (‘Friseur’) van Westende - bad.
Ze vluchtten (waarschijnlijk) eerst naar de catacomben van de Lac-aux-Dames en daarna verhuisden twee van hen naar de villa ‘Sybaris’ via de ‘onderaardse gang’, een gemetselde overwelfde loopgraaf, die langs de achterkant van de dijkvilla’s alle mitrailleursnesten tussen het Westend’Palace aan de tennis en de Lac-aux-Dames met elkaar verbond.
Verschillende dagen later, op 20 augustus 1944, werden in de Sybaris de lijken van twee Tsjechen ontdekt. Ze waren schijnbaar eerst verdoofd en daarna met een scheermes de keel overgesneden.
Duitse soldaten verklaarden in een lokaal café dat de 'Friseur' die twee 'zwakke schakels' in hun slaap (of na verdoving) vermoord had, waarschijnlijk om zijn eigen vlucht te beveiligen.
Wegens de nakende bevrijding werd weinig tijd besteed aan het moordonderzoek.
Merkwaardig is wel dat de ‘Friseur’ dienst zou genomen hebben bij de Canadezen en bij de eerste verjaardagviering van de bevrijding in Westende in uniform kwam pronken.

René Clemens neergestoken door zijn stiefvader in 1949

Het gezin Edmond Lannoye - Rosa Clemens
Het gezin woonde in de Duinenweg (nu Duinenlaan) te Westende.
Naast Edmond en Rosa, beide 37 jaar, bestond de familie uit de 19 – jarige René Clemens en nog drie andere kinderen respectievelijk 14, 12 en 2 jaar oud.
Edmond en Rosa waren pas één jaar gehuwd.
Sinds de geboorte van het jongste kind, was Rosa verlamd en zat ze in een rolstoel.
Lannoye was aannemer in plafonneerwerken, René was timmerman.

De feiten
Op zaterdagavond 8 januari 1949 zat het gezin rustig samen rond de kachel.
Moeder Rosa Clemens bleef ’s avonds meestal op haar slaapkamer, maar die avond werd ze door haar man bij uitzondering in een zetel bij de familie neergezet. René was in lectuur verdiept. Ook Lannoye bladerde in een boek. Omstreeks 20 uur kregen ze het bezoek van een vriend van René, August Dewulf.
Rond 21 uur vroeg René aan zijn pleegvader of hij niet enkele boeken, bestemd voor Dewulf, die in de achterkeuken lagen, wilde halen.
Lannoye stond met een geheimzinnig lachje op en verliet de huiskamer. Slechts enkele ogenblikken later kwam hij terug, maar in plaats van boeken had hij een Duitse bajonet in zijn hand en plofte deze in de borst van de nietsvermoedende René. Dewulf probeerde hem te bedaren en tegen te houden,, maar tevergeefs. Het onder de tafel gekropen zwaar gekwetst slachtoffer kreeg nog 15 bajonetsteken toegediend, waaronder 9 dodelijke. Toen Lannoye zag dat zijn stiefzoon dood was, vluchtte hij naar buiten en op korte afstand van zijn huis bracht hij zichzelf twee steken toe in de buik, waarna hij het wapen weggooide. Hij liep daarna langs het strand tot bij zijn broer in de ‘Crocodille’. Deze bracht hem tot bij een dokter, die de lichte vleeswonden verzorgde. Kort daarna werden ze op straat door de rijkswacht opgemerkt en aangehouden.

Lannoye veinst waanzin
Tijdens de daaropvolgende nacht, werd de dader langdurig verhoord. Gevraagd naar zijn zoon, antwoordde hij “Hij ligt in de kliniek in Oostende maar hij zal wel naar huis komen”. Hij scheen zich niets van de moord te herinneren. Hij zou zelfs een drietal keren het bewustzijn verloren hebben. Omdat de dokter die hem behandelde geen tekenen van zinsverbijstering opgemerkt had, vermoedde men dat Lannoye krankzinnigheid veinsde.

Het motief
Alhoewel de dader daarover in eerste instantie niets losliet, zou er in de voormiddag een twist plaatsgegrepen hebben tussen vader en stiefzoon. Lannoye wenste dat René als timmerman in zijn plafonneerzaak zou werken, maar deze weigerde dat en niet voor de eerste keer trouwens.
Het zou niet goed meer gevlot hebben tussen beide. René moest eerstdaags zijn legerdienst vervullen en had ook zijn verlangen uitgedrukt om alleen te gaan wonen, om te ontsnappen aan de opvliegendheid van zijn stiefvader. Hij zou zelfs van plan geweest zijn al diezelfde avond te verhuizen. Om hem daarbij te helpen zou August Dewulf die avond naar het huis van zijn vriend gekomen zijn.
René wilde ook nog zijn moeder in een gesticht in Kortrijk onderbrengen, vooraleer naar het leger te vertrekken.

Claudine Vander Vloet dood op het strand in 1957

Toelichting bij de moord
Twee wandelaars, Albert Terwe uit Lombardsijde en Van Rompaey uit Geel, vonden op dinsdag 30 juli 1957, om 5uur30 ’s morgens, het lijk van een vrouw op het strand van Lombardsijde.
Bij de ontdekking liep nog bloed uit haar oren, neus en ogen. Een sjaal was rond haar mond gebonden. Het slachtoffer had geen papieren bij, alleen een trouwring met inschrift "André - Claudine 1955". Ze was gekleed in een nylon avondtoilet. Ze droeg noch kousen, noch schoenen, noch mantel. Ze werd waarschijnlijk op het hoofd geslagen.
Het bleek te gaan om Claudine Vander Vloet, geboren in Oostende op 16 juni 1934, enige dochter van Eduard Vander Vloet en van Marcella Cornette.
Ze was gehuwd te Westende op 5 oktober 1955 met André Sabbe, groothandelaar in vis, maar verliet haar echtgenoot reeds in februari 1957.

Sabbe werd vanaf het begin als hoofdverdachte beschouwd.
Dat zal wel niemand verwonderen als je zijn hiernavolgende levensgeschiedenis, in grote trekken, leest.
Hij werd dan ook aangehouden, weer vrijgelaten en weer aangehouden maar hij kon een sluitend alibi voorleggen.
André Sabbe stond bekend als liefhebber van mooie vrouwen en sportwagens en als regelmatig bezoeker van de Oostende nachtbars met rode neonlichtjes.
Hij was een echte avonturier en fantast. Hij deed nog maar eens van zich spreken in de jaren 60 toen hij duizenden beschermde exotische vogels invoerde en nooit betaalde aan de Engelse verkopers.
Begin van de jaren 70 zou hij gevechtstanks verkocht hebben aan Liberia. In 1978 slaagde hij erin een brevet van kapitein-ter-lange-omvaart, uitgegeven in Panama, te bemachtigen.
In hetzelfde jaar werd hij ook vernoemd in het proces tegen onderzoeksrechter Guy Jespers.
Hij smokkelde een tape uit de gevangenis waarin medegevangene De Craemer zich bereid verklaarde om de onderzoeksrechter vrij van schuld te verklaren, tegen een vergoeding van 20 miljoen francs. Het opzet mislukte echter.
Hij bracht inderdaad verschillende jaren in de gevangenis door wegens betrokkenheid in de smokkel van verdovende middelen aan boord van een plezierboot, alsook wegens verschillende diefstallen en uitgifte van checks zonder dekking.
In 1981 wilde hij 30.903 Somalische kinderen adopteren en reclameerde daarvoor 1,5 miljard francs aan sociale zekerheid aan de Belgische staat. Hij wou hier namelijk een ‘kinderdorp’ oprichten. Zijn vooruitzicht om zijn adoptiekinderen via Zeebrugge ons land binnen te brengen, mislukte echter.
Dat belette Sabbe niet stappen te ondernemen opdat Somalië hem zou voorstellen voor de ‘Nobelprijs voor de Vrede’.
In 1988 kocht hij een treiler, de ‘Zuiderzee’ van de reder Marcel Neudt uit Westende, zonder die te betalen en nam de vlucht met zijn tot ‘Breskens 6’ omgedoopte boot, die onder Nederlandse vlag vaarde, het ruim gevuld met smokkelwaar en drogeermiddelen, zo werd algemeen beweerd.
Op 9 november 1990 schreef Eddy Surmont in ‘Le Soir’ over de geheimzinnige dood van Sabbe. Hij zou namelijk in de voorbije maand februari vermoord geweest zijn bij een muiterij aan boord van zijn treiler, de ‘Breskens 6’, ergens tussen Sierra Leone en Gran Canaria, wegens achterstallige betaling. Dat verklaarden vier bemanningsleden tenminste aan de onderzoeksrechter in Middelburg (NL).
In oktober 1990 vertrouwde één van hen echter toe aan een gevangene met penitentiair verlof hoe zijn baas aan zijn einde gekomen was. Na een twist aan boord van de boot zou hij Sabbe, uit zelfverdediging, een vuistslag toegediend hebben om hem daarna over boord te kippen in de Atlantische oceaan.
Marcel Neudt twijfelde aan dat verhaal en zag er enkel een zoveelste truc in van Sabbe die volgens hem nog steeds in leven was. Sabbe’s lichaam werd trouwens nooit teruggevonden.
In juli 1994 werd de bewuste matroos dan toch veroordeeld tot 4 jaar gevangenis door het Hof van Beroep van Den Haag, bevoegd omwille van het feit dat de feiten zich hadden voorgedaan op een boot die onder Nederlandse vlag voer. Er werd toen door sommige gesuggereerd dat Sabbe nog steeds in leven was en dat zijn ‘moordenaar’ gewoon een medeplichtige was die wel enkele jaren wilde ‘zitten’ tegen de betaling van een grote som geld.

Het onderzoek naar de moord op Claudine heeft bij veel mensen vragen opgeroepen. Er kwam maar geen schot in de zaak.
Talloze personen werden ondervraagd en onderzoeken werden aan de lopende band uitgevoerd. Vele (gefantaseerde) getuigenissen die mekaar tegenspraken en tot niets leidden werden genoteerd.
Telkens doken weer rode sportauto’s op en talrijk waren de gemelde bezoeken van Claudine (of iemand die er op geleek) aan alle mogelijke plaatsen in Lombardsijde. Vooral in het militair kamp wemelde het van rijkswachters die de officieren en manschappen ondervroegen. Van de schildwachten werd verwacht dat ze misschien iets verdacht zouden opgemerkt hebben.
De misdaad werd echter nooit opgehelderd.

Claudine werd begraven op het kerkhof van Lombardsijde. Hieronder zien jullie haar graf.

Bronnen
Roger Timmermans, Oostende
Artikels van Eddy Surmont en van Marc Metdepenningen in ‘Le Soir’
Verschillende artikels in ‘De Zeewacht’ in 1957

Danny Tack vermoord in de duinen in 1983

Misdadige Waalse jongeren op pad
Tijdens het Pinksterenweekend van zaterdag 21, zondag 22 en 23 mei 1983 werden langs de kust, van Knokke tot Westende, acht aanrandingen gepleegd. Zeven jongelui tussen 15 en 19 jaar, richten er een ware ravage aan.
Met twee gestolen wagens raasden zij langs de kustwegen en vielen er voetgangers en fietsers lastig, sloegen ze en beroofden ze. De daders konden al bij al geen rijke buit verzamelen.
Maar, één van hun misdadige acties kende helaas een dodelijke afloop.

De feiten
Vrijdagavond 21 mei 1983 omstreeks middernacht, verliet Danny Tack, 27 jaar, sinds 1980 secretaris van het OCMW van Groot-Middelkerke en zoon van Henri, jarenlang gemeentesecretaris in Westende, de herberg ‘Central’ in de Meeuwenlaan in Westende-bad, uitgebaat door zijn nicht en haar echtgenoot.
Hij reed met de fiets naar huis in Westende-dorp.

Enkele tientallen meters voorbij de dancing ‘Lorenzo’, (ex ‘Relais-du-Lac’ en ex ‘Vacarsa’), op de hoek van de Koninklijke baan en de Henri Jasparlaan, werd hij de weg afgesneden door een personenwagen.
Er ontstond een vechtpartij. Alhoewel Danny een sterke man was, moest hij toch het onderspit delven.
Hij overleed in de duinen aan de hem toegebrachte verwondingen en werd er omstreeks 6 uur 40 door de fietsende Raymond Coulier aangetroffen.
Aangezien het slachtoffer slechts in het bezit was van enkele muntstukken, kan men inderdaad gewagen van een ‘moord om wat kleingeld’, zoals ‘De Zeewacht’ van 27 mei 1983 destijds kopte.

De daders
Op dinsdag 25 mei heeft de politie van Waterloo zeven jongeren uit Waterloo en Eigenbrakel aangehouden. Eerst zag het gerecht geen verband met de moord op Danny Tack tot op zondagmiddag 30 mei aan het station van Brugge een groene Mercedes aangetroffen werd die blijkbaar door de jongerenbende gebruikt werd om de overvallen en aanrandingen te plegen en waarin bloedsporen aangetroffen werden.

Bron
Artikel in ‘De Zeewacht’ van 27 mei 1983

Man vermoordt minnares van zijn vrouw in 1989

Op maandag 3 april 1989 vonden militairen van de luchtartillerieschool in Lombardsijde, tijdens een cross, in een gracht langs de Koninklijke baan, het lijk van de 26 – jarige Alain Dessaintes uit Soignies, die sinds enkele maanden in Westende woonde.
Twee kogels in het hart en één in het hoofd hadden een einde aan zijn leven gemaakt.
Op donderdagavond 6 april bekende bakker Jean Arrigoni, 30 jaar, wonende Distellaan 25 in Westende, de man vermoord te hebben met drie kogels uit een .22 Long Rifle. Toch bleven nog enkele duistere punten.
De speurders vroegen zich namelijk af welke rol Christine Gesnot, echtgenote van Arrigoni en maîtresse van het slachtoffer, in dit drama gespeeld had. Had zij misschien Dessaintes naar haar sportwinkel in Middelkerke gelokt? Het was inderdaad in de kelder van dat gebouw dat het slachtoffer geëxecuteerd werd.
Tijdens zijn verhoor verklaarde de dader dat hij gehandeld had zonder nadenken: ‘Vóór ik mij realiseerde wat er gebeurd was, lag Dessaintes reeds zieltogend op de grond.” Hij zei ook dat hij zonder hulp van iemand anders het slachtoffer in zijn auto geladen had en het daarna gedeponeerd had op de verlaten plaats waar de militairen het moesten vinden.
Wat was er voorafgegaan aan de moord? Op zondag 2 april werd Dessaintes 26 jaar. Hij vierde dit met zijn neef Lucien in een drankgelegenheid in de Meeuwenlaan. In dat etablissement had hij de gewoonte om de maandeinden als garçon af te ronden. De twee mannen vertrokken er rond 23 uur.
Op dinsdag vonden de speurders de wagen van het slachtoffer, een witte Peugeot 505 in de Bergenstraat in Middelkerke. Aangezien het slachtoffer, toen zijn lichaam gevonden werd, de sleutels van zijn wagen op zak had, veronderstelde men dat Dessaintes en zijn neef, na het verlaten van het café in Westende, naar Middelkerke gereden waren om er verder te vieren.

Bron
Artikel van Eddy Surmont op zaterdag 8 april 1989

Moordpoging op camping Cosmos in 2004

Een wandelaar vond op 1 augustus omstreeks 8 uur ’s morgens Benedicte Genevois (32) uit Elsene, zwaar bloedend op, het strand van Sint-Laureins in Westende. De vrouw was het slachtoffer van messteken en werd meteen naar het ziekenhuis in Oostende gebracht. Volgens het parket van Brugge verbleef de vrouw, samen met haar bijzit, op een flat die ze huurde in Westende. Daar kwam het tussen beiden tot een ruzie. De vrouw vertrok razend naar de caravan van een bevriend koppel op de camping Cosmos, langs de Kustbaan. Ook daar kwam het weer tot een ruzie, waarna de vrouw een mes trok en diverse steken toebracht aan de 32-jarige Benedicte Genevois. De Elsense strompelde langs de duinen en bezweek uiteindelijk op de rand van het strand van Sint-Laureins. De politie die een sporenonderzoek uitvoerde, vond bloedsporen van op de plaats waar de vrouw gevonden werd, tot aan de caravan op de camping. De enorme bloedvlekken op de kledij van het slachtoffer deden het ergste vrezen, maar al meteen werd de ambulanciers duidelijk dat de verwondingen in de borststreek niet echt diep waren. De vrouw mocht het ziekenhuis reeds na korte tijd verlaten.

Bronnen
Artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van dinsdag 3 augustus 2004 door Yvan Naessens
Artikel in ‘La Dernière Heure’ door Gilbert Dupont

Lijk van onbekende man gevonden op het strand in 2005

Op dinsdag 7 december 2005 werd omstreeks kwart voor 9 ’s ochtends het lichaam gevonden van een onbekende man op te strand van Westende.
Het betrof een man van ongeveer 60 jaar oud en 1m59 groot. Hij droeg een blauwe werkmansbroek en jas. Hij was vermoedelijk slecht te been en had een litteken op de rechterelleboog.

Meer informatie heb ik daarover niet kunnen vinden.

Jonge vrouw steekt vriend neer in Lombardsijde in 2006

Een 20-jarige vrouw heeft in de morgen van 17 juli 2006 in Lombardsijde, haar 24-jarige vriend met een keukenmes neergestoken. De jongeman werd in kritieke toestand in allerijl naar het ziekenhuis gebracht. De moordpoging gebeurde in de ouderlijke woning.
Het incident gebeurde omstreeks 5 uur in de Baronstraat, na een hoogoplopende ruzie. De man wilde een einde maken aan de relatie.
De vrouw, een Française, nam een mes en stak haar slapende vriend twee keer in de borst. Daarbij werden zijn longen geperforeerd maar hij overleefde de steekpartij.

Bron: belga

47-jarige vrouw vermoord met keukenmes in Westende in 2011

In een appartement aan de Oorlogsinvalidenstraat in Westende heeft een 44 – jarige man, Danny T. in de nacht van woensdag 11 mei op donderdag 12 zijn 47 – jarige vriendin Suzanne Timmermans vermoord door haar acht messteken, waaronder drie dodelijke, met een keukenmes toe te dienen. Eén daarvan, in het hart, was fataal.
De dader verwittigde daarna zelf de politie.
Het paar was afkomstig uit Brussel en woonde sinds 2004 in Westende. De politie kwam in het verleden al meermaals tussenbeide voor echtelijke ruzies. Iedere keer was er overmatig alcoholgebruik in het spel. Maar deze keer liep het uit de hand.
De vrouw was op woensdagavond opnieuw dronken en miste daardoor een afspraak met de commissie die moest beslissen of ze in aanmerking kwamen voor een transitwoning. De ruzie escaleerde en de vrouw zou met allerlei huisraad gegooid hebben. Toen ze ook messen begon te gooien, werd het hem te veel. Hij probeerde haar te bedaren, maar toen dat niet lukte, greep hij ook een mes, ter verdediging, beweerde hij. De messteken zouden toegebracht zijn tijdens de schermutseling.
De dader zat al een poos zonder werk en was een hevig gebruiker van geneesmiddelen.

Bron
Artikel van Dany Van Loo in “Het Nieuwsblad” van 12 en 13 mei 2011
Artikel in ‘Het Laatste Nieuws’ van 18 mei 2011

Tiener naar jeugdinstelling na steekpartij in Westende in 2012

Een 15-jarige uit Westende (Middelkerke) is door de jeugdrechter in een gesloten instelling geplaatst na een steekpartij in Westende. De feiten vonden plaats op zaterdag 7 april 2012 ‘s middags.
De dader stak zijn 17-jarige slachtoffer in de rug na een discussie. Het slachtoffer kon naar huis lopen om de hulpdiensten te verwittigen. Hij was niet levensbedreigend gewond. Omdat de twee elkaar kennen, was het voor de politie niet moeilijk de dader te vinden. Die ontkende wel gestoken te hebben.
De jeugdrechter stuurde hem na verhoor naar de gesloten instelling van Everberg.

Bronnen:
Belga
Artikel in ‘De Standaard’ van 09/04/2012doorjns

Besluit
Vooral in de 21^ste eeuw schijnt de zware criminaliteit erg toegenomen te zijn in Westende-Lombardsijde.
Het keuken- en scheermes schijnen daarbij belangrijke wapens te zijn geweest.
Alle moorden zijn vanzelfsprekend even erg maar in een dorp zoals Westende, waar iedereen iedereen kent, wordt de bevolking natuurlijk het meest getroffen als het gaat over bekenden.
Dat was vooral het geval bij de moorden op René Clemens en Danny Tack.
Zelf groeide ik in Westende-dorp op naast de drie jongste kinderen Clemens en ik herinner mij dat iedereen erg aangedaan was door de moord. Dat was misschien zelfs nog erger toen Danny Tack vermoord werd. Hij was een rasechte bekende Westendenaar, alom gerespecteerd evenals zijn familie. Iedereen in het dorp was er echt door aangegrepen.

15-07-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Herinneren jullie zich nog mijn artikel 'La Belle Epoque' van 5 maart 2012? Zie map 'Horeca'.
Dat ging toen over een initiatief van VTM, 'Chef in nood' genaamd.
Men wilde slabakkende restaurants een tweede adem geven. Daarvoor werd een bekende chef-kok ingeschakeld. De keuze viel daarbij op Stéphane Buyens, chef van het restaurant 'Le Fox' in De Panne, bekroond met twee Michelinsterren en een 16 op 20 score van Gault Millau. Hij moest verhelpen aan de talloze redenen waarom een horecazaak niet draait zoals het zou moeten en niet de vooropgestelde resultaten behaalt. Specifiek ging het toen in mijn artikel over 'La Belle Epoque' op de zeedijk in Middelkerke.
De uitbaters 'die er middenin zitten en vaak het bos door de bomen niet meer zien', werden door hem met hun neus op de feiten gedrukt.

Hij gaat er weer door met de grove borstel
Deze zomer is er een initiatief van 'De Grote Test', een wekelijkse weekendbijdrage in 'Het Nieuwsblad'.
‘Met een expert en veel honger’ trekken ze van kustgemeente naar kustgemeente 'om er de Vlaamse klassiekers te proeven en te beoordelen.'
Op 6 juli 2013 konden we nogmaals Stéphane Buyens aan het woord horen over ‘De garnaalkroket’. Er werden tien restaurants bezocht: in Blankenberge, De Panne, Knokke, Koksijde, Middelkerke, Nieuwpoort, Oostduinkerke, Oostende, Wenduine en Westende.
Vijf daarvan werden glansrijk gebuisd, twee haalden juist de helft, één juist met de hakken erover en twee kregen het maximaal cijfer dat Buyens wilde/ kon uitdelen, namelijk een zes.
Zijn algemeen oordeel is alweer veelbelovend: “Ik ben beschaamd als kustchef. Het was meer een grand concours van fabriekskroketten. Veel koks doen de moeite niet meer om tijd te steken in iets waarvan ik dacht dat het dé kustklassieker bij uitstek was. Een blamage voor de grijze garnaal, de kaviaar van onze Noordzee.’
Het doet nog eens denken aan zijn stijl bij ‘La Belle Epoque’: ‘brolgarnalen’, die pladijsfilet lust mijn kat heel graag maar ik ben geen kat, de roomsaus is half afgeroomde melk, de mosselsaus is de grootste miserie die ik ooit in mijn leven gezien heb. Maar ja, vond hij ook ‘er is geen enkel goed restaurant in Middelkerke.’

Jullie moeten er maar niet op letten, hoor, maar Stéphane heeft, zoals enkele andere mediakoks, een meerderwaardigheidsgevoel ten opzichte van minder begaafde (?) of minder succesrijke collega’s, zeker als het geen oud-leerlingen zijn van de hotelschool in Koksijde.

Welke waren dan wel de grootste gebreken van de geteste kroketten, in dezelfde volgorde als hierboven? En volgens welke criteria?
‘Een totale mislukking’, ‘Een OK kroket op een groezelig terras’, ‘Weer derderangsgarnalen’, ‘Is dit een kaaskroket?’, ‘Meer peper dan garnalensmaak’, ‘Goed gevuld, fijne smaak, maar niet zelfgemaakt’, ‘Gummibal gevuld met roze caoutchouc’, ‘Precies obus uit jaren 40’, ‘Koude schotel met kroket’ en ‘Confetti zonder smaak’.

Welke waren de gehanteerde criteria? Waren de kroketten zelfgemaakt of niet, smeuïge vulling, voldoende garnalen, niet te dikke korst, goede smaak, de garnituur (niet te veel, kwaliteit van de peterselie, citroen?), niet te zwaar gekruid.

Hoe brachten de Middelkerkse geteste restaurants het er van af?
In Middelkerke werd de ‘Paradiso’ op de zeedijk en in Westende de ‘St James’ op de Koning Ridderdijk bezocht.
De eerste kreeg een 5/10, omdat het een prefabkroket was die onvoldoende naar garnalen smaakte en teveel met peper gekruid was. Op de garnituur met gefrituurde peterselie, met wat geraspte wortel en knolselder was niets aan te merken.
De tweede was met 4/10 niet geslaagd. Buyens noemt de kroket ‘zoals je er dertien in een dozijn hebt, noch goed noch slecht’. De garnituur kon helemaal zijn goedkeuring niet wegdragen wegens de gedroogde peterselie uit een potje ('precies confetti') en groene boontjes uit conserven. ‘Dat ze dat nog durven te geven!’

Moeten we Buyens geloven en is het nuttig dat men hem zoiets laat doen?
Wie ben ik om te twijfelen aan het oordeel van een zo gelauwerde kok als Stéphane Buyens?
Ik ben ook helemaal niet van plan om een kroket te gaan eten in de geteste restaurants, om dat na te gaan.
Ik hoop wel dat zijn kruistocht langs de tien geselecteerde restaurants voor die uitbaters een stimulans mag zijn om de nodige verbeteringen aan te brengen.
Ik heb ooit de restaurants geteld in Middelkerke. Ik kwam uit op 112 waaronder 63 in Middelkerke en 38 in Westende-Lombardsijde. Dat zijn er van alle niveaus en in alle prijscategorieën.
Het zou dus verkeerd zijn te vergaande conclusies te trekken uit de beoordeling van de twee die Buyens in Middelkerke bezocht.
Het zou inderdaad een zware fout zijn, daaruit te besluiten dat men aan de kust nergens een deftige garnaalkroket kan eten. Ik ken persoonlijk al een paar restaurants waar ze heerlijk smaken, zelfgemaakte met veel garnalen, met een uitstekende garnituur en niet duurder dan de gemiddelde prijs van 12 à 13 euro in de ‘bezochte tien’.

08-07-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Toen verdween de firma Soetaert uit Westende
Op 21 juni 2009 schreef ik op mijn blog een artikel ‘Westende verliest weer één van zijn kroonjuwelen’ (zie map ‘Die goeie oude tijd’).
Dat ‘juweel’ was de gekende Westendse firma ‘Soetaert’ die 61 jaar in ons dorp gevestigd was en die zou verhuizen van de Heidestraat 43 naar een bedrijvenzone in Oostende.
De bureaus werden al overgeplaatst in april 2009 en de werkplaatsen volgden in oktober van hetzelfde jaar.
Als reden voor de verhuis werd opgegeven dat het bedrijf “omringd door campings en recreatiezones, gelegen midden in een woonzone” er eigenlijk niet (meer) op zijn plaats was.
In smalle straatjes met weinig manoeuvreerruimte was er weinig plaats voor het zwaar transport van de firma en het leek dus logisch dat de nieuwe bedrijfsleider Peter Caset uitkeek naar betere wegverbindingen en snellere uitvalswegen naar het binnenland.
Ik stelde toen echter de vraag “Wat gebeurt er nu met de terreinen”?
Zouden ze weer opgekocht worden door handelaars in vastgoed? Zouden er appartementen of witte huisjes in de plaats komen?
Ik hoorde toen echter ook al dat de uitbater van de camping ‘Westende’ Jan Vlamynck geïnteresseerd zou zijn in de grote hangar om er caravans in onder te brengen.
Ik hoopte maar dat de terreinen niet langer verwaarloosd zouden blijven liggen want dat is/was allesbehalve een mooi zicht, zoals trouwens blijkt uit de diverse foto’s hierna.
Ik noemde dat zelfs ‘een vuile hoek van Westende’.
Wel, de onzekerheid over de toekomst van die ‘vuile site’ werd nu zopas opgeheven. In 2012 kochten de eigenaars van de camping inderdaad de terreinen aan beide zijden van de Heidestraat.
Toen ik zag dat er aan het raam van de vroegere bureaus een aanvraag voor stedenbouwkundige vergunning met datum 28 mei 2013 geafficheerd was, werd ik natuurlijk nieuwsgierig. De aanvraag, ingediend door de maatschappij ‘Ten IJzer’, Westendelaan 341, betreft het slopen van de hangars, de bureaus en 1 woning (die van wijlen Rene Lanssens) en het uitbreken van de verharde grondoppervlakken.

Jullie zien hier foto’s van het te slopen geheel, van de drie huizen en van de vrije verharde ruimte met hangar.

Aan de andere zijde van de straat is ook nog een immens terrein waar niets moet gesloopt worden maar dat vrij moet gemaakt worden van platen en balken. Ook daarvan enkele foto’s hieronder.

Het slopen is voorzien voor oktober 2013.

Nu wilde ik natuurlijk nog graag weten wat in de plaats zou komen en daarom nam ik contact op met de aanvrager.
Het is dus gewoon de bedoeling de camping uit te breiden. Deze beslaat nu een oppervlakte van 4 hectare zestig en zou er dan 1 hectare twintig bij krijgen.
Zoals jullie wel weten, bevindt de ingang van de camping, die jullie hieronder zien, zich aan de Westendelaan 341.

En het terrein aan de Steenstraat?
De firma Soetaert, want zo heet ze nog steeds, ook na de overname, bezette ook nog een opslagplaats in de Steenstraat, een smal geasfalteerd straatje zoals de Heidestraat. Dat betekende dat grote kranen en camions met daarop zware poutrellen en buizen jaarlijks via beide straatjes 1200 industriële transporten uitvoerden. Dat zorgde meestal voor een hels gedaver tot zelfs beschadigingen aan het wegdek. Nog een reden dus voor de firma om andere oorden op te zoeken.
Een paar foto’s daarvan zien jullie hieronder, links het toen nog bezet en rechts het huidig leeg terrein.

Volgens mijn informatie zou het terrein nu aangekocht zijn door ‘vzw Natuurpunt’. 

Daar is ‘Schuddebeurze’ (hieronder), met een grootte van 37 hectare, er één van.

Natuurpunt vzw is in 2001 ontstaan uit de fusie van ‘De Wielewaal vzw’ (opgericht in 1933) en ‘Natuurreservaten vzw’ (opgericht in 1953). Deze laatste was een onderdeel van de Belgische Natuur- en Vogelreservaten (BNVR).

Het valt dus niet onder de bevoegdheid van de Vlaamse gemeenschap, het is met andere woorden een NGO (niet-gouvernementele organisatie). 

Het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) is wel van de Vlaamse overheid en werkt ook elke dag aan het behoud, de bescherming en de ontwikkeling van natuurgebieden, bossen en parken. 

Het werkt samen met veel verschillende partners en creëert zo een groter draagvlak voor natuur. 

Waarom ‘Natuurpunt’ er geen deel van uitmaakt is mij een raadsel. Van Natuurpunt kan men lid worden, van het agentschap niet.

Het ANB is de grootste groenbezitter in Vlaanderen. Het bezit 42.300 hectare eigen bossen, natuurgebieden en domeinen. Aangezien het agentschap ook anderen helpt bij het beheren van hun domeinen, maakt dat in totaal zo'n 75.000 hectare bos of natuurgebied.

Het Westends natuurgebied is in goede handen

Ik heb wat bijkomende informatie gevraagd aan de voorzitter van Natuurpunt Middenkust Dirk Vanhoecke en/of Johan Broidioi en Wim Boydens, conservators van het natuurgebied ‘Schuddebeurze’. In hun antwoord, waarvoor mijn dank, bevestigen beide laatste dat er inderdaad een compromis getekend werd met de huidige eigenaar van het terrein van Soetaert. De verkoop is natuurlijk maar definitief als de akte verleden wordt voor de notaris en dit zal volgens de schatting na de zomer gebeuren. Zo wordt het natuurgebied Schuddebeurze weer een stuk groter. Momenteel ligt het nieuw verworven stuk nog enigszins geïsoleerd maar 'Natuurpunt' hoopt ooit ook nog het perceel te kunnen kopen tussen dat van ex-Soetaert en dat waar de ezeltjes nog gestaan hebben. Hieronder zien jullie twee afbeeldingen van het bedoeld stuk terrein.

Hoe rijmt het beheer van natuurgebied met het gebruik van landbouwgrond?
Bij de aankoop van landbouwgebied moet de vzw Natuurpunt meestal overeenkomen met twee partijen: de eigenaar en de pachter. Tot een tiental jaren geleden was Jules De Zaeyer uit de Bamburgstraat de pachter van de grote wei, waar de bunkers op staan. Volgens de pachtwet mocht hij dus bemesten en mocht hij zijn grazende koeien ook bijvoederen, wat eigenlijk neerkomt op een onrechtstreekse bemesting.                                                                           Sinds de verwerving door Natuurpunt (in twee bewegingen: een eerste op het einde van de vorige eeuw en een tweede in 2001) is hij geen pachter meer maar gebruiker.  Hetzelfde geldt ook nog voor twee andere boeren (Dewitte en Marvellie) die eveneens percelen pachtten, aangekocht door Natuurpunt. De landbouwers mogen kosteloos gebruik maken van de weiden, mits in acht nemen van bepaalde voorwaarden. Zo mag mesten of bijvoederen niet meer.  Er mogen geen herbiciden noch pesticiden worden gebruikt.  De reden is de volgende: mesten bevoordeelt voornamelijk (vee)grassen die de andere bloemen wegconcurreren. Het beheer van ‘Natuurpunt’ is erop gericht de grond weer te verarmen zoals in zijn natuurlijke toestand. De 'Schuddebeurze' is van oorsprong altijd een zeer schraal gebied geweest, het dankt er vermoedelijk zelfs z’n naam aan…  (wie het niet breed had, had enkel wat ‘kluttergeld’ in de beurs). Net die zeer arme zandige bodem zorgt voor een rijk pallet aan planten, waar dan weer insecten op afkomen, die dan weer voedsel vormen voor amfibieën, vogels, zoogdieren, bloemen en kruiden, enz.  

Gewoonlijk geldt ook nog een tweede gebruiksvoorwaarde. Deze houdt meestal een beperking in op het aantal dieren en op de ‘vroegste datum’ van inscharen van het vee. Over het algemeen is dat 15 juni. Vóór die datum mag het vee niet grazen op de weide. Waarom? Omdat de weidevogels dan in het grasland broeden!

Weidevogels zijn vogelsoorten die in uitgestrekte graslanden broeden. Het begrip wordt veel gebruikt in discussies over agrarisch natuurbeheer en het behoud van weilanden als bijzonder cultuurlandschap, omdat het soorten betreft die in meer of mindere mate zijn aangewezen op een door de mens gevormd landschap. Tot de primaire weidevogels rekent men doorgaans de steltlopers, de kievit, de scholekster, de grutto, de tureluur, de wulp en soms ook de zeldzame kemphaan en watersnip. Ook enkele kleine zangvogels zoals de veldleeuwerik, de graspieper en de gele kwikstaart voelen zich thuis in weilanden. Omdat de Schuddebeurze - terreinen zich nog niet ontwikkelden in de zin dat ze al belangrijk zijn voor weidevogels, is er voor het ogenblik nog geen beperking op de vroegste datum van inscharing.

Geïnteresseerd in de natuur en/of in de geschiedenis (van Westende)? 
Wie wil deelnemen aan een zeer interessante gidsbeurt in de ‘Schuddebeurze’, onder zeer deskundige leiding, kan dit doen op volgende datums: 
               16 juli 2013 (19u30) – door Wim Boydens - start aan 
                                                                                   de  sporthalle ‘De Bamburg’ 
               28 juli 2013 (10 uur)  - door ??? start op de hoek Steenstraat - 
                                                                                                 Schuddebeurzeweg

Bron 
http://nl.wikipedia.org/wiki/Natuurpunt 
http://nl.wikipedia.org/wiki/Weidevogel
Mails van Johan Broidioi en Wim Boydens

01-07-2013, 10:27 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Als je van Westende - dorp naar Middelkerke rijdt, via de Westendelaan, zie je juist voor je Middelkerke binnenrijdt en naast de beroepsgerichte school ‘Ter Strepe’ aan je rechterzijde, een immens gebouw.
Nieuwsgierig van aard, wilde ik graag weten wat ermee zou aangevangen worden en daarom bekeek en fotografeerde ik het bord waarop meer bijzonderheden te lezen waren over de werken.
Hieronder kunnen jullie meelezen:

Daaruit bleek/blijkt dat het ging/gaat over het vakantieverblijf ‘Middelpunt’ gebouwd door ‘Mariasteen vzw’ uit Gits. Omdat mij dat niet bekend was, wilde ik er natuurlijk meer over weten.
Daarom nam ik contact op met de organisatie en mede dank zij mevrouw Sofie Goeminne, mijn correspondente, kwam onderstaand artikel tot stand.

Wie of wat staat er achter ‘Mariasteen’, de bouwheer uit Hooglede (Gits)?
Dienstencentrum GID(t)S is een organisatie, met rooms-katholieke strekking, die extra kansen creëert voor personen met beperking door het gezamenlijk aanbieden van zorg, onderwijs en werk.
Daaronder ressorteren vier operationele vzw’s, met name:

• Voor zorg en onderwijs: Dominiek Savio Instituut vzw
• Voor tewerkstelling: Mariasteen vzw en Sociale werkplaats Molendries vzw
• Voor toeleiding naar werk: Jobcentrum vzw

Mariasteen vzw maakt dus als toonaangevende beschutte werkplaats, deel uit van dat dienstencentrum.
Een beschutte werkplaats is in de eerste plaats een tewerkstellingsplaats voor alle werkwillige personen met een arbeidshandicap die tijdelijk of definitief niet in het normaal economisch circuit terecht kunnen. De specifieke aandacht gaat dus naar de zwakke werknemers. Het uiteindelijk doel is hun latere integratie in de maatschappij te verbeteren.
Al sinds 1963 verleent Mariasteen als bedrijf duurzame en lonende tewerkstelling aan personen met een beperking. Momenteel biedt het werk aan meer dan 830 mensen, waarvan zo'n 680 met een arbeidshandicap.
Het bedrijf is werkzaam in zeer diverse sectoren, met activiteiten in zowel productie (houtbewerking, metaal-/aluminiumbewerking,(electro)montage, verpakking,...) als in de dienstensector (groenzorg, horeca, hygiënisch onderhoud, strijkatelier,...) en een eigen afdeling orthopedie.
Steeds meer mensen werken ook in het bedrijf van de klant zelf, in zogenaamde enclaves.
Als modern bedrijf gelooft Mariasteen in de mogelijkheden van mensen met een beperking en biedt hen de kans te functioneren in een normale en beschermde omgeving. Ze willen maximaal kansen creëren zodat ze zich ten volle kunnen ontplooien.

Partner van de bouwheer is ADMB: Wie of wat is dat?
ADMB is de afkorting voor ‘Algemeen Dienstbetoon voor Middenstand en Beroepen’.
HR staat voor ‘Human Resources’ of letterlijk vertaald ‘menselijke productiemiddelen’.
De HR - dienstengroep ADMB ondersteunt bedrijven, zelfstandige ondernemers en ‘social profit’ organisaties op diverse terreinen van sociale wetgeving en personeelsbeleid.
De 1200 werknemers van de groep garanderen een persoonlijke en kwalitatieve dienstverlening op het vlak van:

- loonadministratie en –beleid
- selectie en rekrutering van vast en interim personeel, ook van buitenlandse
  kandidaten, potentieelonderzoek, outplacement (= begeleiding die bij ontslag
  aangeboden wordt door een gespecialiseerde dienstverlener op kosten van de
  werkgever) en HR - advies
- opleidingen rond verschillende HR - thema’s
- verzekeringen
- efficiënte controle van werknemers in geval van ziekte
- kinderbijslag voor loontrekkende
- preventie en bescherming op het werk
- advies op het vlak van veiligheid, kwaliteit, milieu, bouwcoördinatie en voeding
- starten met een eigen zaak
- het sociaal statuut van de zelfstandige (kinderbijslag, wettelijk en aanvullend
  pensioen, ziekteverzekering, etc.)
- terugbetaling gewaarborgd loon voor bouwbedrijven met minder dan 20
  werknemers
- borgstellingen voor de goede uitvoering van werken
- detachering IT - personeel en ICT - dienstverlening (= dienstverlening op het
  gebied van InformatieTechnologie of Informatie- en CommunicatieTechnologie)

De maatschappelijke zetel is in Antwerpen, maar er zijn twee ondernemingsloketten in West-Vlaanderen, in Brugge en in Harelbeke.

En, wat is ‘Middelpunt’?
Middelpunt, zo heet het nieuwe vakantieverblijf dat zorgt voor een ‘zorgeloze vakantie, maar dan met zorg’. Het is dus een toeristisch tewerkstellingsproject. Die naam werd gekozen om te benadrukken dat mensen met een beperking nu ook eens in het middelpunt staan en niet langer aan de zijkant. Verder is ‘Middel’ een link tussen het centrum en de gemeente.

                           

Een gast met een beperking en/of een (hoge) zorgvraag kan er volop genieten van een ontspannend en aangenaam verblijf aan de kust.
Comfort, de sfeer en de accommodatie van een hotel worden er gecombineerd met de faciliteiten en de volledige toegankelijkheid van een zorgverblijf. Voor elke zorgvraag wordt een gepaste oplossing gezocht.
Een vakantie in Middelpunt is niet enkel voor de zorgbehoevende een uitje, ook het gezin moet ervan genieten. De dagelijkse zorg wordt er overgenomen, zodat het voor het hele gezin vakantie is.
De gasten kunnen er samen met hun familie, hun gezin, een mantelzorger of in groep volop genieten van een ontspannend verblijf. Tegelijk is Middelpunt een tewerkstellingsproject voor personen met een arbeidshandicap.

Middelpunt werkt samen met de ALS DAN
Om vakantie voor personen met een hoge zorgvraag mogelijk te maken, werkt Middelpunt samen met de ALS DAN. (ALS staat voor Amyotrofe Lateraal Sclerose, DAN voor Dienstverlening Aangepaste Nursing)
Dat is een partnerschap tussen twee vzw’s vanuit GID(t)S: Mariasteen, als bouwheer en exploitant en Dominiek Savio Instituut, voor kennis en expertise in zorg.
ALS DAN is een respijteenheid voor personen met een geleidelijk evoluerende aandoening. Het zorgverblijf richt zich in de eerste plaats naar personen met snel degeneratieve aandoeningen, waarbij prioriteit wordt gegeven aan personen met Amyotrofe Lateraal Sclerose (ALS). Ook andere personen met een evolutieve ziekte, zoals neuromusculaire aandoeningen in een gevorderd stadium, mensen met multiple sclerose, ziekte van Parkinson, …….kunnen terecht in deze respijteenheid.
Amyotrofe laterale sclerose (ALS) is een ziekte van de zenuwcellen die de spieren aansturen. De motorische zenuwcellen in het ruggenmerg, het onderste deel van de hersenen ( hersenstam) en de motorische schors van de hersenen sterven af waardoor progressief krachtsverlies en verlamming ontstaat.
De ziekte leidt tot krachtsverlies van de extremiteiten, romp en ademhalingsmusculatuur en van de slik-, kauw- en spraakspieren.
De ziekte veroorzaakt meestal geen pijn en tast het verstand niet aan. Ook blijven de zintuigen (gevoel, seksuele functies, smaak, gezicht, reuk en gehoor) doorgaans intact, evenals de werking van darmen en blaas. Wel worden geleidelijk aan steeds meer spieren aangedaan, behalve de hartspier.
ALS is een niet-besmettelijke aandoening die in elke spiergroep kan beginnen en waarvan de oorzaak nog niet met zekerheid is vastgesteld. Evenmin is een afdoende behandeling of een preventiemethode momenteel gekend. De overlevingsduur en het beloop van de ziekte verschillen sterk tussen patiënten onderling, hetgeen zekere voorspellingen moeilijk maakt. De aandoening is veelal fataal binnen 3 à 5 jaar na diagnose en dit door verlamming van de ademhaling- of slikspieren. Maar toch zit er een grote variatie in de levensduur van ALS- patiënten.
In februari 1995 werd de vzw ALS Liga België officieel opgericht door een groep van patiënten en hun familieleden. Allen hadden nood aan goede informatie, hulp en coördinatie van de zorg bij ALS.

Met de steun van…
Ook de provincie West-Vlaanderen, Toerisme Vlaanderen en het departement Welzijn geloven sterk in dit concept en zorgen voor de nodige financiële ondersteuning.

Waarom in Middelkerke?
Tot een tiental jaar geleden konden mensen met een beperking terecht in Koksijde voor een vakantie in ‘De Zandcluyze’. De vakantiewoning werd verkocht wegens een te slechte ligging, te ver van het strand en van het centrum.
In Middelkerke is het gebouw beter gelegen, langs de Westendelaan 37, nabij het gemeentepark, op 500 meter van strand en centrum en van de kusttram.
In een iets bredere omgeving zijn er het duinenbad en de bowling.

Het gebouw

De omgeving van het gebouw ziet er nu reeds prima uit. Waarom ik dat zo benadruk? Ik was daar op dinsdagvoormiddag 18 juni nog voorbijgereden en toen viel mij op dat er nog bergen werk moesten verzet worden, wilde men klaar zijn voor de officiële opening.
Er is ook een afgeschermde binnentuin, waar de gasten kunnen genieten van de rust en van de zonnestralen.
Er werd grote aandacht besteed aan energiebesparing. Naast zonnepanelen op het dak werd als verwarmingssysteem gekozen voor betonkernactivering.

Beton is een materiaal met een erg dichte massa. Deze massa wordt geactiveerd door ze op strategische momenten warmte of koelte te laten opslaan en afgeven. Ze doet met haar grote dichtheid dienst als buffer tegen te hoge of te lage buitentemperaturen en zorgt ervoor dat de binnentemperatuur er op geen enkele manier door beïnvloed wordt. In tegenstelling tot vloerverwarming (waar de warmte enkel naar boven afstraalt) zorgt betonkernactivering voor een warmteafstraling naar boven én beneden. Dit levert heel wat meer rendement op.
Als je betonkernactivering dan ook nog eens koppelt aan geothermie (ook aardwarmte genoemd, is energie die kan ontstaan door het temperatuurverschil tussen het aardoppervlak en diep in de aarde gelegen warmtereservoirs), kan dat leiden tot een forse reductie van je energiekosten. Ten opzichte van een gebouw met traditionele verwarming en airco kan je maar liefst negentig procent besparen! Natuurlijk vereist geothermie een serieuze investering, maar terugverdientijden tot drie jaar zouden haalbaar zijn!”

Tijdens de rondleiding werden we er regelmatig op attent gemaakt dat in het ganse gebouw, voor wat versiering betreft, veelvoudig gebruik gemaakt werd van de ‘Middelpunt – Kleuren’.
Hier zien jullie een voorbeeld.

De openingszitting op 21 juni 2013
Op vrijdag 21 juni 2013 (= wereld ALS – dag) werden we dus om 16u30 verwacht.
Zoals het zo mooi verwoord werd op de uitnodiging, werd Middelpunt ons toegelicht vanuit verschillende invalshoeken.
De achtereenvolgende sprekers werden ingeleid door Mevrouw Kaat Vandenbulcke, directeur dagelijks beleid Mariasteen vzw.
Als eerste kwam de heer Philip Vanneste, gedelegeerd bestuurder van het dienstencentrum DID(t)S vzw aan het woord.
Hij werd gevolgd door de heer Philip Van Eeckhoute, gedelegeerd bestuurder van ADMB.
Als derde nam mevrouw Evy Reviers, als bestuurslid van ALS-DAN vzw, plaats achter het spreekgestoelte.
Ook de provincie mocht niet achterblijven. Het was Myriam Vanlerberghe, gedeputeerde van cultuur en welzijn, die in naam daarvan het woord voerde.
Al deze sprekers legden uit waar zij voor staan en verklaarden hun motivering om dit project te scheppen en/ of te ondersteunen. Eén van de meest gehoorde woorden, was ‘uitdaging’.
Ook Janna Rommel - Opstaele, die in mijn ogen de prijs voor de bondigheid verdiende, deed als burgemeester – gastvrouw haar zegje.
En dan kwam Geert Bourgeois (N-VA), viceminister president van de Vlaamse regering en minister van toerisme. aan het woord voor … twintig minuten. Ik vind dat hij in zijn functie eigenlijk op een wat kernachtiger wijze zou moeten besluiten … maar dat deed hij dus niet.
Een uitstekend muzikaal duo met een jongedame met een prachtige stem, zorgde voor enkele klassieke intermezzo’s, die het hoog niveau en stijl van de openingszitting benadrukten.

Het gebouw werd toen officieel geopend door de minister waarna de genodigden rondgeleid werden in het gebouw. Daarna werd een feestelijke receptie aangeboden.

De kamers
Er zijn 44 tweepersoonskamers. Een aantal daarvan zijn schakelbaar voor groepen en gezinnen tot acht personen. Twintig kamers zijn specifiek uitgerust voor personen met een hoge zorgvraag. Zo is er onder meer een vaste tillift en oproepsysteem voor noodgevallen aanwezig alsook geautomatiseerde deuren. Daarnaast is er een aanbod aan faciliteiten zoals Parkerbaden voor minder mobiele mensen of strandrolwagens en aangepaste fietsen.
Hieronder zien jullie, van links naar rechts: een parkerbad, een strandrolstoel, een tillift en een onderrijdbare rolstoel.

Iedere kamer is comfortabel uitgerust met 2 hoog/laag bedden, minikoelkast, noodoproepsysteem en een aangepaste badkamer met douche en onderrijdbare wastafel. De kamers beschikken over TV, gratis internet en een eigen balkon. Alle hulpmiddelen zijn voorzien.
Zoals in elk zorgcentrum tegenwoordig is er de klassieke verschuifbare wand. Daardoor is er overdag toegang mogelijk en is er 's nachts privacy en een directe toegang tot het sanitair.

Kwalitatieve verzorging
Voor mensen met een beperking is een vakantie verre van vanzelfsprekend. Sommige hotels zijn er wel voor uitgerust, maar er zijn altijd beperkingen.
In Middelpunt is alle nodige medische ondersteuning aanwezig, zonder dat men moet inboeten op de vakantiesfeer. Er is ook een kineruimte en een samenwerking met een kinesist, met de huisartsenkring Middelkerke, met het wit-gele kruis West-Vlaanderen en met een ziekenhuis.
Alle stijlvol ingerichte gemeenschappelijke ruimtes, zoals ontspanningsruimte en lounge, zijn volledig toegankelijk. De twee wellness badkamers zijn voorzien van comfortbaden met hydromassage.

Nog wat meer over de horecafunctie
De kamers worden verhuurd met hotelservice: een opgemaakt bed en het onderhoud van de kamer is voorzien.
Zowel een kamer met ontbijt als halfpension als volpension zijn mogelijk.
Het restaurant met bar is comfortabel ingericht. De keuken past het menu zo nodig aan de dieetwensen en noden van de gasten aan.

Wie heeft er nu eigenlijk het centrum geopend?
Zoals vele andere genodigden dacht ik dus aanwezig geweest te zijn op de officiële opening van Middelpunt. Dat was wel niet nodig, maar om dat te ‘bewijzen’ heb ik onderstaande foto links genomen.

Groot was dan ook mijn verwondering bij mijn thuiskomst. Het journaal van de VRT om 19 uur gaf beelden van ‘een’ opening door Prins Laurent, met dezelfde personen die ik zopas aan het werk zag.
Ik vind dat zoiets niet kan! ‘s Anderendaags vermeldt ‘Het Nieuwsblad’ dan ‘Prins Laurent was minister Bourgeois te vlug af door nog vóór de officiële opening het zorghotel te openen ’. Rechts hierboven zien jullie daarvan een foto uit dat blad.
Als minister, zou ik voor minder op mijn teen getrapt zijn!!! Maar ja, zijn naam staat toch op het inhuldigingsplaket aan de ingang.
Moest het imago van Laurent alweer eens opgekrikt worden? Mij goed, maar toch niet op deze achterbakse manier! Wat een komedie!!

Samenwerking met de gemeente
We mogen niet vergeten dat zo’n centrum ook nieuwe arbeidsplaatsen creëert. Zo zou een ploeg van ongeveer 15 mensen uit de regio (dat is niet noodzakelijk uit Middelkerke!), met een arbeidshandicap, werkzaam zijn in onderhoud, keuken, groenzorg, receptie/onthaal, …
Deze combinatie van vakantie VOOR personen met beperking DOOR personen met beperking is uniek in België.
Middelpunt zou ook volledig inzetten op ‘integratie in de omgeving’. ‘Zeker in de startfase’, zo zei een gids, zullen seminarieruimtes openstaan voor lokale besturen, verenigingen en organisaties. In alle zalen is er gratis WiFi.
Er zou ook samengewerkt worden met plaatselijke initiatieven van de toeristische dienst.

Ook de inwoners van Middelkerke mochten een kijkje komen nemen
Om de Middelkerkenaars, en enkel zij, kennis te laten maken met de werking, organiseerde het zorgcentrum een opendeurdag met rondleiding op zondag 23 juni tussen 14.30 en 18.30 u. Ik weet niet hoe eventuele geïnteresseerden daarvan verwittigd werden. Ikzelf vernam het pas op donderdag 20 juni ’s avonds. Ik ben benieuwd hoeveel personen gevolg gegeven hebben aan deze uitnodiging.

Bronnen
Artikel ‘Dominiek Savio bouwt hotel voor mensen met beperking’ van donderdag 21 juni 2012 door Arne Vansteenkiste
http://www.stichting-als.nl/wat-is-als/de-ziekte/
www.mariasteen.be
www.admb.be
www.alsliga.be
http://www.gidts.be/nieuws/middelpunt-biedt-een-zorgloze-vakantie-met-mensen-met-een-zorgvraag
http://nl.wikipedia.org/wiki/Aardwarmte
http://www.ode.be/ode/publicaties/nieuwsbrief/15-warmtepompen/738-betonkernactivering-wat-hoe-en-waarom

24-06-2013, 09:43 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Sportstadion Lombardsijde

In vorige artikels heb ik het reeds meerdere keren gehad over wat ik ‘het sportstadion’ van Sporting Club Lombardsijde noem. Ik wil jullie geruststellen: na het huidig artikel kom ik er niet meer op terug … tenzij …
Ik herhaal nogmaals dat ik vind dat ook provinciale voetballers in de eenentwintigste eeuw moeten kunnen beschikken over een menswaardige deftige infrastructuur. Ik vind nochtans dat daarbij de verhoudingen in acht moeten genomen worden. Het mag niet dat zij zich nog moeten wassen, zoals wij destijds, met een teil water buiten omdat er in de kleedkamer geen plaats voor is. Dat spreekt vanzelf! Ik wil ook nogmaals benadrukken dat ik veel sympathie heb voor de blauwgele club, waarvan ikzelf ooit nog de kleuren verdedigde. Dat het bestuur, de spelers en supporters van de club mij niet toejuichen als ik het weer eens heb over de buitensporige bouwkosten (met belastinggeld), daar heb ik begrip voor en ik verwijt hen dat niet. De club zelf kan er maar wel bij varen. Ik wil enkel maar mijn pijlen richten op het gemeentebestuur. omdat ze een stadion lieten bouwen dat niet in overeenstemming is met de voetbalstatus van de ploeg.
Als we eens de stand bekijken van de vierde provinciale afdeling West-Vlaanderen na het seizoen 2012-2013, dan zien we de pijnlijke laatste plaats van Lombardsijde in zijn reeks. Zakken kan dus niet meer. Aangezien er vier reeksen zijn in de vierde provinciale afdeling West-Vlaanderen, betekent dit dat de club één van de vier laagst gequoteerde ploegen is in West-Vlaanderen.

Dat bedoel ik dus met ‘voetbalstatus’.

De gemeente heeft mij ondertussen ook de uiteindelijke kostprijs van het geheel bezorgd.

Lot 1: tribune, cafetaria, kleedkamers, technische ruimtes en omheining:   1.115.952,31 euro
                      Erelonen gebouw : VC/EPB => 132.606,77 euro
Lot 2: terreinen (basketbal) en omgeving chalet jeugd: 444.680,99 euro
Lot 3: houten jeugdhuis: 133.883,35 euro
                    Erelelonen/VC/EPB => 33.447,43 euro
           VC = veiligheidscoördinator 
                   EPB = regelgeving op het vlak van energieprestatie & binnenklimaat (isolatie, verwarming, ventilatie,
                               zonne-energie,…)
Alles samen is dat dus: 1.860.570,85 euro of bijna 75 miljoen oude francs.
Het schijnt dat daar ergens ook nog petanqueterreinen moeten bij komen.
Hieronder zien jullie een foto van een deel van lot 2 en van lot 3.

Jullie zien dus dat er ook uitgaven bij zijn ten voordele van de jeugd. Wat worden zij toch verwend!
De jeugdsite werd ingehuldigd op 27 juni 2012 in aanwezigheid van Vlaams minister Smet.
Ook voor die installatie werd op geen honderdduizend euro gekeken.
Tussen de straat en het voetbalgebouw is er ook nog onderstaand speelpleintje voor de kleintjes.

Iedereen zijn mening natuurlijk, maar ik vind dat allemaal nogal buitensporig.

Middelkerks voetbal

Middelkerke telt vier voetbalverenigingen: Gold Star Middelkerke-Leffinge, DAVO Westende, SC Lombardsijde en SK Spermalie.
Ik heb daar op 13 december 2009 al eens uitvoerig over geschreven in een artikel ‘Voetbal in Middelkerke en deelgemeenten’. (zie map ‘Sport’)
Ik had het daarin over de inkomsten en uitgaven van zo’n provinciale club, over de moeilijkheid om de eindjes aan elkaar te knopen en over de steun door de gemeente. De rekrutering van spelers besprak ik toen ook evenals de jeugdwerking die fel gecentraliseerd is in Middelkerke. Ik schreef toen dat we niet jaloers hoeven te zijn op Koksijde dat een ploeg heeft die speelt in derde nationale. Om zoiets in stand te houden is een enorm budget nodig. Voetbal draait meer en meer om geld en steeds minder om clubliefde en vriendschap. Gelukkig zijn er nog de vrijwilligers (meestal ouderen), die ook de voetbalverenigingen recht houden. Het werk van de tweeling Etienne en Gilbert Renty in Westende, bijvoorbeeld, kan dan ook nooit genoeg bewierookt worden.
Ik schreef toen als besluit, terecht vind ik nog steeds, dat Middelkerke niet veel betekent op voetbalgebied. Ik staafde dat toen als volgt: “Gelukkig redt Spermalie nog de eer. Daar hadden ze trouwens vroeger altijd sterke jeugdploegen. Sommige vragen zich af waarom de kleine ploegen hun krachten niet bundelen en fusioneren. Voorstellen daartoe worden steeds weer afgewimpeld wegens jarenlange betrokkenheid van bestuursleden, door te verschillende financiële toestanden of omdat fusies niet noodzakelijk toelaten naar een hoger niveau te klimmen en er ook te blijven. Veel bestuurslieden willen dat ook niet, perse.“

Ik was dan ook verrast toen ik in het dagblad las dat Spermalie (tweede provinciale afdeling a) en Middelkerke-Leffinge (derde provinciale afdeling b) in het vervolg zouden samengaan als SK Spermalie-Middelkerke.
Het initiatief zou uitgegaan zijn van Spermalie en botste op niet de minste weerstand van Middelkerke. De gesprekken zouden al enige tijd geleden opgestart zijn op vraag van het gemeentebestuur. Kersvers gemeenteraadslid Ronny Devriendt (CD&V) is de stichter en al 40 jaar de bezieler van de ploeg in Slijpe, die opkomt voor Slijpe zelf, Sint-Pieterskapelle, Schore en Mannekensvere, samen Spermalie. Volgens hun website zou ‘zijn voetbalhart bloeden bij gebrek aan jeugdspelers en bestuursleden’.
De competitiewedstrijden van de nieuwe ploeg zullen in Spermalie afgewerkt worden. De terreinen van Middelkerke staan ten dienste van de beloften en de jeugd, en er zal daar ook getraind worden. Vanaf volgend seizoen zullen er ook opnieuw jeugdwedstrijden in Spermalie gespeeld worden. Een fusie is het niet want de vzw Middelkerke blijft bestaan. Er wordt dan ook gesproken over ‘samenwerking’.
Waarom de wedstrijden niet in Middelkerke gespeeld worden, weet ik niet, maar dat zal zeker een onderdeel zijn van het compromis tussen beide ploegen.
Ik ben beide terreinen eens gaan bekijken om ze te kunnen vergelijken. Dat van Middelkerke heeft natuurlijk meer mogelijkheden waaronder een tweede terrein en een betere tribune, maar dat van Spermalie is ook goed onderhouden en heeft ook een zeer degelijk kantinegebouw met voldoende sanitair.
Spermalie speelde wel een reeks hoger waardoor Middelkerke dus promoveert.
Het bestuur gaat er vanuit dat door de bundeling van twee clubs, elk met hun sterke en zwakke punten, één sterke ploeg kan gevormd worden. Volgens hen mag de toestand rooskleurig ingezien worden en zou de toekomst hierdoor verzekerd zijn. Ik kan ze alleen maar veel succes wensen.

Bron
http://www.nieuwsblad.be/sportwereld/cnt/DMF20130503_00566564
http://www.nieuwsblad.be/sportwereld/tag/voetbal/spermalie

17-06-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

De wet over de GAS-boetes – wat houdt die in?
Het systeem van de GAS-boetes of ‘Gemeentelijke Administratieve Sancties’ is niet nieuw. Het bestaat al sinds 1999 en is ‘uitgevonden’ door toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Luc Van den Bossche (SP-a).
Aanleiding daartoe was dat storende vormen van overlast, tot wanhoop van vele burgemeesters, zelden of nooit vervolgd werden. Parketten hadden daar immers de tijd en de mankracht niet voor.
In de federale kamer werd op 30 mei 2013 een strengere wet goedgekeurd. De gemeenten zouden nu in staat moeten zijn om de overlast aan te pakken.
Er waren 109 stemmen vóór van de meerderheidspartijen en de N-VA, 15 stemmen tegen van Ecolo-Groen, FDF en LDD (dat is Jean-Marie Dedecker), en 9 onthoudingen van Vlaams Belang.
Sommige beweren dat het strenger maken niet nodig was omdat het bestaand systeem goed werkt.
De nieuwe wet houdt ondermeer in dat minderjarigen vanaf 14 jaar al een boete kunnen krijgen. Voorheen was dat 16 jaar.
Concreet voorziet de wettekst dat de boetes verhogen tot maximaal 350 euro voor meerderjarigen en 175 euro voor minderjarigen. Ook is er sprake van een gemeenschapsdienst van maximaal 15 uur voor minderjarigen en 30 uur voor meerderjarigen, als alternatieve maatregel.
De tekst verplicht de gemeenten, die in hun politiereglement GAS - boetes vanaf 14 jaar voorzien, de betrokken minderjarigen daarvan met alle mogelijke communicatiemiddelen in te lichten. Minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (CDH) beklemtoont dat het slechts uitzonderlijk zal gebeuren dat een minderjarige tot een boete van 175 euro wordt veroordeeld, vermits er eerst een verplichte bemiddeling wordt opgelegd. Pas wanneer die faalt, en de minderjarige ook niet akkoord gaat met een gemeenschapsdienst van maximaal 15 uur, wordt de boete effectief opgelegd.
De burgemeester krijgt nu eveneens de mogelijkheid om een tijdelijk plaatsverbod op te leggen, wat betekent dat de betrokkenen zich niet op een bepaalde plaats mogen ophouden.
Voorts zullen meer groepen ambtenaren boetes kunnen uitschrijven en zullen gemeenten de krachten kunnen bundelen. (zie verder)
Nieuw is ook dat verkeersovertredingen kunnen bestraft worden via een GAS – boete. Het gaat dan vooral om overtredingen op het ‘stilstaan en parkeren’.
De wet treedt binnen zes maanden in voege. Op die manier hebben de gemeenten de tijd om zich voor te bereiden.

Als dat geen ‘rare’ wet is!
Toen ik in ‘Het Nieuwsblad’ las dat zowel de burgemeester van Koksijde, Marc Vanden Bussche (Open VLD) als de korpschef van de zone Westkust Nico Paelinck lieten verstaan dat ze de nieuwe wet niet gaan toepassen, dacht ik ‘dat moet een lapsus zijn want voor een 1 aprilgrap is het toch al te laat!”
Was dat geen ‘insubordinatie’ of ‘burgerlijke ongehoorzaamheid’? Ik kende toen nog de inhoud van de wetswijziging niet, maar neen hoor: de wet stelt inderdaad dat de gemeente haar volledige vrijheid behoudt om te beslissen om het systeem van de gemeentelijke administratieve sancties al dan niet toe te passen. Met andere woorden: ze beslist autonoom of zij voor de sancties opteert, voor welke feiten ze dat wil doen en of zij deze sancties ook wil toepassen op minderjarigen.
Mochten de belastingswetten toch ook maar op die manier opgesteld zijn!
Als ik dan nog lees dat een minderjarige eerst moet gevraagd worden of hij/zij bereid is een gemeenschapsdienst uit te voeren, vooraleer een boete te krijgen, dan valt mijn mond helemaal open.
Ik zal zeker weer ouderwets zijn? Maar ja, de tijden veranderen, nietwaar? Dat zal het wel zijn!

Nog enkele verduidelijkingen
Je kan een GAS - boete krijgen voor alle overtredingen op de algemene politieverordening van de gemeente. Voorbeelden zijn het achterlaten van hondenpoep (en van paardendrollen?), overlast door blaffende honden, nachtlawaai, Enz…
Alle personen ouder dan 16 jaar en rechtspersonen (zoals bvb. een vzw of een vennootschap) komen ervoor in aanmerking.
Het is de politie die de inbreuken, die kunnen leiden tot een GAS - boete, vaststelt

Wie legt de GAS - boete op?
Het is de sanctionerende ambtenaar, aangewezen door de gemeenteraad, die de boete oplegt.
De nieuwe wet zal het bestaande Koninklijk Besluit van 7 januari 2001 wijzigen dat vastlegt welke personen als sanctionerende ambtenaar aangeduid kunnen worden. In principe blijft dat de gemeentesecretaris of een andere gemeentelijk ambtenaar, met uitzondering van de ontvanger.
Daarnaast kunnen voortaan ook, tegen een vergoeding,personeelsleden van intergemeentelijke samenwerkingsverbanden (Vlaams Decreet van 6 juli 2001) worden aangeduid. Ook een provinciale sanctionerende ambtenaar kan nog steeds, tegen vergoeding,worden aangewezen op voorstel van de provincieraad.
Op die manier wil men bereiken dat de ambtenaar zo neutraal mogelijk optreedt.

Deze wetswijzigingen hebben al heel wat controversen uitgelokt. Iedereen heeft er plots een uitgesproken mening over. Op mijn vraag wat de korpschef van de Middelkerkse politie ervan vindt, verkoos hij ‘zich van commentaar te onthouden’.
Laten we even de voor- en tegenstanders aan het woord. De uitspraken hieronder werden grotendeels overgenomen uit de diverse door mij vermelde bronnen.

Wat zeggen de voorstanders van de wet?

De overlast wordt er toch mee aangepakt en justitie wordt erdoor ontlast!
Het parket en de politie moeten prioriteiten stellen. De kleine overlast waarvoor de GAS - boetes bedoeld zijn, vormen logischerwijze geen prioriteit voor het parket en voor de politie. De boetes kunnen dus een stok achter de deur zijn om kleinere vergrijpen zoals wildplassen aan te pakken.Die werken vaak het onveiligheidgevoel in de hand en blijven met de boetes niet langer onbestraft. De politie en het parket kunnen zich zo concentreren op ernstiger inbreuken.

Het is een flexibele wet!
De grootte van het probleem is afhankelijk van de grootte van de stad. Zo zal nachtlawaai in Oostende een groter probleem zijn dan in Middelkerke. Elke gemeente kan de administratieve sancties invullen in functie van de lokale toestand en zo eigen prioriteiten leggen.

Dat is een efficiënte maatregel
Wie een overtreding begaat, moet vaak maanden wachten voor hij zich voor de rechter kan verdedigen en een straf opgelegd krijgt. De GAS - boetes worden veel sneller afgehandeld, waardoor de straf direct op de handeling volgt. Die procedure is bovendien heel wat goedkoper.

Wat zeggen de tegenstanders?

Het bewijst het falen van het justitiebeleid
‘Ik noem dit de institutionalisering van de verzuring’, zegt Nico Paelinck, korpschef van de politiezone ‘Westhoek’. ‘Het bewijst alleen het falen van het justitiebeleid. Dat had beter geïnvesteerd in meer personeel dan die taken naar de gemeenten over te dragen.

Geldboetes opleggen aan minderjarigen? Het zijn toch de ouders die betalen!
‘Die jonge gasten geraken er op die manier al te makkelijk vanaf. Ze hebben meer deugd van enkele uren te helpen met bijvoorbeeld de reinigingsdienst als ze weer eens een vuilbak omgekieperd hebben. Dan pas beseffen ze wat ze aangericht hebben.’, zegt alweer Nico Paelinck.

De maatregel werkt gemeentelijke willekeur in de hand
Het GAS - stelsel laat alle lokale overheden toe om, geheel naar eigen smaak en voorkeur, vormen van overlast buiten de wet te stellen en zonder proces te bestraffen. Wat begon als een verdedigbaar beleidsinstrument om tastbare vormen van maatschappelijke overlast - sluikstorten bijvoorbeeld - te bestraffen zonder justitie verder te overbelasten, is intussen scheef gegroeid tot een ‘ronduit bedreigend systeem’.
De regering geeft een vage omschrijving van de feiten die met een GAS - boete mogen bestraft worden. De gemeenten kunnen dat zeer ruim interpreteren en bepalen zelf wat overlast is. Dat leidt soms tot bizarre regels en het straffen van onbenulligheden, en de burger weet nauwelijks nog wat wel en niet mag.
De jongerenvoorzitters van vier van de zes regeringspartijen pleitten dan ook voor een nationaal register dat alle vormen van overlast samenbrengt.Het is namelijk niet gemakkelijk te bepalen wat overlast juist is en zeker niet om bij te houden wat in een welbepaalde gemeente mag of niet mag.
Op een faceboekpagina werd opgeroepen om aan minister Joëlle Milquet een mail te sturen met de vraag om de reglementen van de 589 gemeentes en 195 politiezones op te sturen. Zo zou men niet voor onaangename verrassingen staan als men eens in een andere gemeente terechtkomt.
Volgens de CD&V is de kritiek op de GAS - boetes vooral ingegeven door de amateuristische regels die her en der in Vlaanderen zijn ingevoerd. Hierna volgen de meest absurde.

Kortrijk: Verboden mensen te beledigen.
Deinze: Het is tijdens carnavalsoptochten verboden opgeraapte confetti te gooien.
Dendermonde: Verboden om met twee van een waterglijbaan naar beneden te
          glijden.
Antwerpen: Eendjes voederen in het park en sneeuwballen gooien zijn verboden
Beveren: Verboden vogelnesten te verwijderen.
Leuven: Straatmuzikanten mogen niet vals spelen.
Mol: Verboden iemand te laten schrikken.
Hasselt-Zonhoven-Diepenbeek: Niet zitten op bankleuningen, geen kartonnen
     dozen verslepen.
     Enkel sinterklaas, zwarte piet, de Kerstman en de paashaas mogen nog het
     gelaat bedekken.
Lokeren: Het beoefenen van waarzeggen, uitleggen van dromen, kwakzalverij en
     aanverwante praktijken is verboden.
Mechelen: verboden een broodje te eten op de trap van de kathedraal

In het artikel in 'Het Nieuwsblad' over de op 30 mei 2013 goedgekeurde wijziging van de wet over de GAS – boetes, zag ik dat men op een gewenste gemeente kan klikken om te zien of die gemeente daaraan meedoet en welke overtredingen er allemaal bestraft worden.
Voor Middelkerke staat, spijtig genoeg, enkel aangegeven dat ze meedoen.
Ik heb dan ook via de korpschef van onze politiezone, die mij doorstuurde, aan de gemeentesecretaris gevraagd wat het Middelkerks politiereglement voorziet, maar ik mocht spijtig genoeg (nog?) geen antwoord ontvangen. Als men op het net dat reglement opvraagt, dan krijgt men ‘De pagina die u zoekt is ofwel verwijderd, of van naam veranderd of is tijdelijk niet beschikbaar.'
Men zal er zeker nog aan bezig zijn! Ik geeft toe dat ik het wat laat gevraagd heb.

Ik heb al eens een artikel geschreven (zie map ‘Dijk en Strand’ – Welkom aan de Toerist) over wat al dan niet verboden is op de stranden van de badplaatsen. Ook dat loopt fel uiteen. Zo is bij ons het gebruik van draagbare radio’s, cassetterecorders en draagbare televisietoestellen verboden. Ik troostte de Middelkerkse toerist toen met het feit dat sommige andere badplaatsen veel strenger zijn. Vaak mag je daar niet luid roepen, zingen, fluiten of op een trompet spelen. De ijsverkoper mag er slechts zijn waar met gedempte stem aanprijzen. In één plaats verbieden ze zelfs te schelden. In een andere plaats zijn ook piano’s verboden. In nog een andere is het niet toegestaan om vuurwapens af te vuren. Bij ons mocht dat toen allemaal wel, want het werd niet verboden.

De scheiding der machten is in gevaar
Volgens sommigen zijn de GAS - boetes een aanslag op de fundamenten van onze rechtsstaat. Door de versmelting van wetgever en rechter in één instantie wordt de scheiding der machten uitgehold. De sanctie - ambtenaar van de gemeente is zowel rechter als vorderend magistraat en wordt nu ook nog bemiddelaar', zegt Nico Paelinck.
Sommige vragen zich af wie de rechtzoekende burger dan nog beschermt tegen de willekeur van de burgemeester - rechter?

Leeftijdsgrens viseert jongeren
De leeftijdsgrens voor GAS - boetes naar veertien jaar verlagen is erg omstreden. Veel organisaties die met het welzijn van jongeren en kinderen bezig zijn, waaronder Unicef, vinden dat kinderen met die boetes kunnen gestraft worden voor gedrag dat vroeger als normaal werd aangezien. De boetes zouden niet in overeenstemming zijn met het kinderrechtenverdrag.

Moeilijk aan te vechten
In de procedure kan 'een verdachte' zijn zaak schriftelijk of mondeling verdedigen bij de GAS - ambtenaar.Wie dan effectief een boete krijgt, kan die aanvechten bij de politierechter. Voor personen tussen 16 en 18 jaar moet het dossier naar de jeugdrechtbank.Maar de verdediging is moeilijk, omdat de GAS - wet buiten de bestaande strafwetgeving staat. Een boete aanvechten kost natuurlijk ook geld en tijd.

De goedgekeurde GAS – wetgeving rammelt langs alle kanten
Het is een trieste dag voor de rechtsstaat, de democratie en het middenveld.
Rechtswaarborgen ontbreken, rechtszekerheid kan niet gegarandeerd worden, de scheiding der machten glijdt verder af en kinderen van 14 komen in het vizier. Allemaal zonder ernstige evaluatie van de huidige wetgeving en zonder grondig onderzoek. Wanneer experts en middenveldspelers vroegen om gehoord te worden, was daar geen tijd voor.

Jongeren worden te vaak met overlast geassocieerd
Als twintig jongeren een plein terroriseren, dan verkopen ze natuurlijk overlast. Als ze met drie op een bankje net iets te luidruchtig te keer gaan, dan is dat niet het geval. Jongerengedrag wijkt soms af, het stoort sommigen vaak en het kan in een aantal gevallen effectief leiden tot overlast. Toch kan de administratieve sanctie nooit bedoeld geweest zijn om een verbod op adolescentie in te voeren via een alternatief rechtscircuit dat zich onttrekt aan de gangbare democratische controle.
Kattenkwaad en storende overlast mogen niet verward worden!

Om de protesten af te sluiten laat ik jullie even de tekst lezen van het liedje dat een moeder schreef om te protesteren:

Lieve schat, ik moet eens met je praten
in je opvoeding zitten wat gaten
‘k heb je veel leugens verteld bovendien
van alles wat ik je heb geleerd
was blijkbaar toch wel wat verkeerd
het spijt me dat ik dat nooit heb gezien
want je mag je niet verkleden schat
luid zingend lopen door de stad
geen broodjes eten op de trappen van de kathedraal
als je lachen wil, zonder geluid
ben je vrolijk, ‘k wil niet dat je fluit
dat kost te veel centjes allemaal
vergeef me maar dat ik je stimuleerde
om gek te doen, je zelfs leerde
op je bezemsteel verder te vliegen dan ons huis
en jij dan naar de bakker vloog
in je beleving ging je echt wel hoog
stralend lachend met een brood kwam je weer thuis
maar je mag nu niet meer vliegen schat
die bezemsteel hebben we gehad
brood zullen wij wel met de wagen halen
fantasie is niet meer toegestaan
met hekserij is het voorgoed gedaan
voor vrolijkheid moet je voortaan betalen

Besluit
Verdraagzaamheid is natuurlijk aangewezen. Wij zijn ook jong geweest en we zijn allemaal wel eens ons boekje te buiten gegaan. Ik ben echter van mening dat GAS – boetes een teken van zwakheid zijn. Beschikken de ouders, de leerkrachten en de wijkagenten dan niet meer over het nodige gezag om de jeugd in toom te houden? Kennen ze nog wel de normen die het onderscheid moeten aangeven tussen kattenkwaad en ernstige overlast. Is er wel voldoende samenwerking tussen de verantwoordelijken? Waarom worden de ernstige feiten niet door de overkoepelende overheid vastgelegd en waarom tenslotte laat men een kinderrechter niet gewoon zijn werk doen en echt onhandelbare jongeren kordaat tot de orde roepen?

Bronnen
Opiniestuk van Bart Eeckhout in ‘De’ Morgen’ van 29 mei 2013: “Stop de verGASsing, nu het nog kan
Artikel in ‘De Standaard’ van 30 mei 2013 door jvt “De pro's en contra's van de GAS - boetes”
Artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van 31 mei 2013 door Mark Maes: ‘GAS - boetes voor jongeren vervangen door
         taakstraffen’
Artikel in ‘Gazet van Antwerpen’ (overgenomen van Belga) op 31 mei 2013: “Vlaamse Jeugdraad enorm 
         verontwaardigd over goedkeuring GAS - wet “
Artikel in ‘Gazet van Antwerpen’ van 31 mei 2013: “GAS - boetes mogen geen vrijgeleide voor willekeur zijn”
Artikel in ‘Het Nieuwsblad’ van 30 mei 2013 “Dit zijn de gekste GAS - boetes”
http://www.vvsg.be/veiligheid/bestuurlijke%20handhaving/gas/pages/welkomgas.aspx
http://www.vandaag.be/bizar/126813_moeder-maakt-liedje-tegen-gasboetes-video.html
https://www.facebook.com/events/475776705830135/

10-06-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Hoe het allemaal begon
In 1986 werd in de Sluisvaartstraat in Middelkerke een rusthuis gebouwd. Het kreeg de naam ‘De Ril’ en het had/heeft een capaciteit van 60 bedden. De OCMW – raad heeft enkele jaren geleden gevonden dat het aan vernieuwing en aan uitbreiding toe was en daarom moest er een nieuw gebouw komen waarvan men hoopte dat het in 2013 in gebruik zou kunnen genomen worden.
Zo moest het gebouw er uitzien.

Wie zal dat betalen?
Tijdens de periode waarin de plannen concreter vorm kregen, werd ook de procedure opgestart voor het aanstellen van een financieringsmaatschappij met projectbeheer. Dit houdt in dat de maatschappij een recht van opstal verwerft op de grond teneinde het gebouw te realiseren volgens de behoeften en vraag van het gemeentebestuur. Dat werd op 7 juli 2003 door de gemeenteraad toegestaan.

De houder van een recht van opstal heeft het recht om gedurende een termijn van maximaal 50 jaar gebouwen, werken of beplantingen op andermans grond te plaatsen. Hij betaalt hiervoor normaal een vergoeding aan de eigenaar van de grond (opstalvergoeding). Dat is voor dit project hier niet gebeurd.
De opstalhouder blijft eigenaar van wat hij op de grond heeft geplaatst. Hij heeft het recht om deze opstallen weg te nemen bij de beëindiging van het contract, maar hij kan de eigenaar (=opstalgever) ook verplichten om de gebouwen tegen een vergoeding over te nemen.
De opstalhouder is wettelijk verplicht om alle belastingen in verband met de grond te betalen.

De te financieren werken werden geraamd op 8.936.000 euro exclusief BTW en kosten van projectbeheer.
De opdracht werd gegund bij wijze van de algemene offerteaanvraag. Aangezien de raming de limieten van de Europese bekendmaking overschreed (5.150.000 euro op 1 januari 2008), moest de opdracht Europees bekend gemaakt worden volgens de geëigende standaardformulieren.
Er werd één offerte ontvangen, namelijk van Dexia Bank NV, nu ‘Belfius’ genoemd.
In de gemeenteraad van 14 december 2006 werd de financiering met projectbeheer goedgekeurd.
Per definitie betekent dit dat Dexia, tegen betaling, het toezicht en beheer, de verantwoordelijkheid en de financiering voor zijn rekening zou nemen.
De bank noemt dat systeem de ideale oplossing voor alle bouwprojecten.
Volgens hen kunnen de gemeentelijke investeringen, dank zij deze formule voor 100 % gefinancierd worden. Bovendien kan een beroep gedaan worden op hun ervaring en kennis op het vlak van vastgoedprojecten. Op die manier kan de gemeente rekenen op een onberispelijke kwaliteit voor alle facetten van het bouwproces, zoals kostenbeheer, timing en technische aspecten (dank zij permanente technische controle).

Dexia: “Voor de concrete uitwerking van uw project kunt u een beroep doen op een gespecialiseerd technisch team dat in nauw overleg met uw organisatie een aantal cruciale taken zal uitvoeren en steeds volgens de geldende voorschriften. Ons team zorgt voor de vereiste publicaties, analyses van de bestekken en offertes, een budgettaire follow-up, bezoeken aan de bouwplaats enz.
De gemeente wordt maximaal gespaard van administratieve en technische rompslomp, er wordt tijd en dus geld bespaard. Dat is vooral gunstig bij de bouw van een ziekenhuis of rusthuis omdat daar nog tal van administratieve bepalingen en technische verplichtingen bijkomen.
Tijdens het hele project houden we contact met u, zodat u indien nodig ook altijd wijzigingen kunt aanbrengen.
Zodra de werkzaamheden afgelopen zijn, kunt u het gebouw in gebruik nemen. Pas op dat ogenblik dient u de verschuldigde periodieke aflossingen te betalen, zoals bij een klassieke financiering.”

Dexia stelde dus ook een extern persoon aan die voor hen de werken moest volgen. Deze persoon zou om de 2 weken op de werfvergaderingen aanwezig moeten geweest zijn. In dit project was deze coördinator ook de veiligheidscoördinator.
De wijze van gunnen en lastenboeken werden goedgekeurd door de gemeenteraad. De gunning aan de inschrijver werd door het college goedgekeurd.
Ik neem aan dat wanneer budgetten overschreden werden, het gemeentebestuur hiervan op de hoogte gesteld werd zodat de nodige bijsturingen konden gebeuren.
Dexia/Belfius moest na elke betaling van facturen een kopie van de factuur overmaken aan de financiële dienst samen met een overzicht van de reeds betaalde facturen.
De door Dexia betaalde facturen betreffen bedragen excl. BTW, gezien onder BTW- stelsel gebouwd werd.

De bank neemt natuurlijk niet al dat werk voor zijn rekening voor de mooie ogen van de Middelkerkse politici. Naast de financieringskosten, moeten ook nog kosten voor projectbeheer betaald worden.
Volgens sommigen zou de formule ‘financiering met projectbeheer’ nog een aantal andere voordelen bieden. Vooreerst op financieel gebied. De eigen financiering kan er enkele jaren door uitgesteld worden. Het zou ook mooi meegenomen zijn dat de BTW op het einde van de werken in één keer wordt gefactureerd, zodat op die bedragen tijdens de duur van de bouwwerken geen rentelasten rusten, waardoor de leninglasten lager liggen.
Er gaan echter ook stemmen op tegen deze financieringswijze. Ook de lokale lijst Dedecker is er, volgens hun website, schijnbaar maar een koele minnaar van, omdat het volgens hen een ‘dure zaak’ is.
Voor het project van het zorghuis kost de projectbegeleiding 145.000 euro (excl. BTW).
Volgens de lijst Dedecker zou de architect, die de projectopvolging en veiligheidscoördinatie op de werf zelf doet, nog eens apart moeten betaald worden.
Zij beweren dat Dexia/Belfius enkel de administratieve begeleiding van het project verzekert: facturatie, vergunningen en dergelijke. Daarom vragen ze zich af of dan echt niemand van de vijfkoppige administratieploeg van het OCMW in staat was om dat werk zelf uit te voeren.
Wie moet ik nu geloven? Wat is er nu juist in die 145.000 euro begrepen?
Bovendien zou één en ander nog niet definitief door de wetgever geregeld zijn en moet er nog steeds gehandeld worden binnen een gedoogbeleid conform de voorwaarden omschreven in de omzendbrief van 18 juli 2008.

De voorbereiding van de werken
Op 24 februari 2010 startten de voorbereidende werkzaamheden. De oude loods van de dienst ‘Bouw en Renovatie’ werd met de grond gelijk gemaakt. Het gebouw is bij veel inwoners gekend als de voormalige ‘drankcentrale Vanhoutte’. En daarvoor deed het dienst als loods van het aannemersbedrijf van wijlen senator Willy Declerck.
Nadat de drankcentrale op het einde van de jaren tachtig naar de Oostendelaan verhuisde, bracht het OCMW er het sociaal atelier ‘Bouw en Renovatie’ in onder. In dat project probeerde men langdurig werklozen en ongeschoolden een gedegen opleiding te geven. Toen die een onderkomen vonden in een nieuw complex, konden de afbraakwerkzaamheden beginnen.

De werken
Het ontwerp is van het architectenbureau Verbeke en Verstraete, Vlinderstraat 2 in Oostende, de Oostendse dochter van Mebumar. Het bureau bouwt ook het woon- en zorgcentrum ‘Rustoord’ voor 90 bejaarden in Oostende.
Het OCMW - personeel kreeg de gelegenheid zijn wensen voor noodzakelijke voorzieningen kenbaar te maken aan de architect. Dat vind ik een wijze beslissing!
Aan de inkomgevel moest de ruim beglaasde cafetaria het uitkijkpunt bij uitstek worden . Aan de leefruimtes, werden per verdieping balkonterrassen voorzien. Een opmerkelijke bovenbouw met ovale open lamellenconstructie rond de technische ruimtes die met een dynamische led-verlichting uitgerust werd, springt in het oog.

De werken door de ‘Algemene Ondernemingen Chris Vuylsteke nv’ begonnen op 30 april 2011 met een eerste wandzetting, dus niet met een eerste steenlegging. Er werd namelijk een unieke bouwmethode toegepast. Het procedé bestaat erin dat de bakstenen die uit Duitsland afkomstig zijn, eerst in Nederland werden verlijmd om als afgewerkte wand naar hier te worden gebracht.
Op het bord hieronder kunnen jullie zien wie allemaal bij de bouw betrokken was.

Ziehier enkele foto’s van de werken, genomen op 20 februari 2012.

Hoeveel zal dat kosten?
De kostprijs bedraagt 11,7 miljoen euro zonder de omgevingswerken, maar … de helft wordt gesubsidieerd door de Vlaamse overheid. De provincie betaalt 600.000 euro. De goedkeuring van de toelagen liet evenwel een tijdje op zich wachten. Daarom startten de werkzaamheden later dan aanvankelijk gepland.
De uiteindelijke kostprijs zou volgens voorzitter Gilliaert 13 miljoen 900 duizend euro bedragen.

Welk gebruik zal van het nieuw gebouw gemaakt worden?
Het nieuw centrum zal plaats bieden aan 75 bewoners. Daarnaast is ook een kortverblijf gepland voor drie personen en op het gelijkvloers een dagverzorgingscentrum voor zo'n vijftien gebruikers.
Met dat dagcentrum wil het OCMW de ouderen zo lang mogelijk in hun vertrouwde thuisomgeving laten wonen, terwijl ze er overdag alle nodige zorgen kunnen krijgen.
In het nieuw woon- en zorgcentrum zijn alle kamers éénpersoonskamers, al zullen voor personen die willen samenwonen ook enkele koppelkamers gereserveerd kunnen worden. Het nieuw centrum is ingedeeld in leef- en woongroepen van ongeveer vijftien personen. Zo zal elke groep kunnen beschikken over zijn eigen daglokaal, een eethoek en een keukentje. Er is een doucheruimte en een badkamer per leefgroep met alle mogelijke bewegings- en ondersteuningsvoorzieningen. Dat is een grote verbetering ten opzichte van het oud gebouw waar slechts twee badkamers voorzien werden voor 60 bewoners.
Het centrum wil zich vooral toespitsen op personen die continu hulp nodig hebben, met bijzondere aandacht voor dementerende patiënten.
Ik hoorde een genodigde zeggen ‘dat gelijkt meer op een ziekenhuis dan op een rusthuis’ en daar zit veel waarheid in, natuurlijk.

Wie kan/mag er bewoner worden van het rust- en verzorgingscentrum?
Er is heel wat veranderd aan de voorwaarden om opgenomen te kunnen worden in het rust- en verzorgingscentrum.
Zo kan een bejaarde voortaan pas inschrijven als hij of zij minimum vijf jaar in Middelkerke gedomicilieerd is. Voor wie niet in de gemeente woont, moet zoon of dochter voortaan ook al minstens vijf jaar in Middelkerke gedomicilieerd zijn om in aanmerking te komen.
Voorheen volstond het om op het ogenblik van inschrijving in Middelkerke te wonen of er een familielid te hebben. Het gebeurde dan ook dat mensen zich in Middelkerke domicilieerden om in aanmerking te komen voor opname, zonder dat ze een band met de gemeente hadden.
Ook wie er ergens een neef of nicht wonen heeft, maar zelf niet in de gemeente woont, komt in tegenstelling tot vroeger niet langer in aanmerking.
Gezien de lange wachtlijsten worden nog alleen mensen opgenomen die een duurzame band met onze gemeente hebben. En ook de leeftijdsgrens voor opname is inmiddels opgetrokken tot 65 jaar.
Wie aan alle voorwaarden voldoet, maar zich nog goed voelt, wordt niet eens op de wachtlijst opgenomen.
Ik heb daar geen problemen mee, want ik vind dat leven in zijn gewone omgeving door niets kan overtroffen worden, zolang het gaat natuurlijk.
Men spreekt ook niet meer van een ‘rusthuis’ maar van een ‘woon- en zorgcentrum’.
Herinneren jullie zich nog de tijd dat men dat een ‘oudemannenhuis’ noemde? Heel lang geleden waren dergelijke huizen immers enkel voor mannen bestemd opdat die er hun oude dag zouden kunnen slijten.
Ik hoorde ter plekke dat een vrouwtje van 91 jaar zojuist haar aanvraag gedaan heeft en dat ze de vijftigste plaats bekleedt.

En … je moet het ook nog kunnen betalen: 54 euro per dag is de nieuwe prijs. Dat is toch niet niks, hé? Dat schijnt ook de prijs te zijn die men in ‘Ten Anker’ in Nieuwpoort (een privé huis) betaalt.
Daar komen echter nog allerlei kosten bij: remgeld huisarts en medicatie, hospitalisatiekosten, ambulancekosten, specifieke verzorgingsproducten ( zalf, lotions, … ), telefoon, kapper, pedicure, …, kinesitherapie voor de residenten die niet in een RVT statuut opgenomen zijn, naamtekenen en wassen van het persoonlijk linnen, mutualiteitbijdragen en bijdrage voor de zorgverzekering, consumpties in de cafetaria (alle andere dranken dan degene die in het WZC op de kamer en aan tafel aangeboden worden), kosten voor sondevoeding ten bedrage van de tussenkomst die de bewoner ontvangt van de ziekteverzekering, kosten voor begeleiden van externe consultaties door personeel van het WZC, kosten voor het leegmaken van de kamer bij ontslag, wanneer dit door personeel van het WZC dient te gebeuren.
Het bestuur van de ‘De Ril’ vindt dat geen buitensporige prijs en vergelijkt die met ‘Haerlebout’, het woonzorgcentrum van de Christelijke Mutualiteit (CM) dat op 1 juli 2013 in de Duinenweg, op de terreinen van home Pierre – Julien, zijn deuren opent. Daar zal de dagprijs 57 euro bedragen.
Hoeveel men per dag zal moeten betalen in ‘Westduin’, het gepland privé woon- en zorgcentrum dat in het najaar van 2014 ook 145 plaatsen beschikbaar zal stellen in de Badenlaan in Westende-bad, dat weet ik nog niet.
Uit onderzoek van de sociale dienst van ‘De Ril’ zou gebleken zijn dat het aantal residenten die ingevolge de verhoging van de dagprijs bijkomende financiële steun zullen nodig hebben, slechts in zeer beperkte mate zal stijgen.
Dit heeft te maken met het feit dat bewoners van een rusthuis een aantal bijkomende tegemoetkomingen krijgen, zoals van de zorgverzekering en voor bewoners met een lager pensioen ook voor hulp aan bejaarden. Voor dat laatste wordt er nagegaan welke de invloed is van uw handicap op uw dagelijkse activiteiten. Al naargelang de ernst kan een bedrag ontvangen worden tussen 81,81 euro en 549,15 euro per maand.
Bovendien wordt de stijging van de dagprijs voor de bewoners die vóór de verhuis naar de nieuwbouw opgenomen werden, in fasen doorgevoerd: een eerste stijging vanaf 1 juli 2013, een tweede vanaf 1 januari 2014 om uiteindelijk pas vanaf 1 juli 2014 de dagprijs van 54 euro te betalen.

De plechtige opening op 25 mei 2013
Op zaterdag 25 mei werd dus het nieuw woon- en zorgcentrum plechtig ingehuldigd.
Je kon er natuurlijk niet naast kijken. Naast de ingangsdeur staat een reuzengroot beeld van ‘cowboy Henk’.
Vanaf 10u30 werden de genodigden officieel onthaald. Op dat ogenblik stond de OCMW voorzitter aan de ingangsdeur met twee raadsleden. Later kwam daar het voltallig college bij. Ze mochten in totaal 270 genodigden begroeten.

In de gang hangen nog drie werken van de hand van ‘Herr Seele’, pseudoniem van Peter van Heirseele (Torhout, 13 april 1959), een Vlaams/Oostends kunstenaar, striptekenaar, programmamaker, scenarioschrijver, ... die een goede maand geleden door zijn vrouw beschuldigd werd van partnergeweld.
Jullie zien hieronder Kamagurka alleen of samen met Herr Seele vóór de verschillende doeken.

Ik vroeg een personeelslid wat de idee daarachter was en ze antwoordde me dat de doeken een luchtige sfeer scheppen in het centrum. Ik kan daar wel mee instemmen, alleen het reuzenbeeld buiten vind ik er teveel aan. Schijnbaar denken sommigen daar anders over. Om te poseren is het beeld alleszins geschikt, zoals hieronder blijkt.

Na het bewonderen van de kunstwerken werden de aankomende genodigden zoet gehouden met een versnapering en een drankje in de cafetaria ‘De Dronkenput’.
Dat waren: provincieraadsleden, schepencollege en secretaris, gemeenteraadsleden, OCMW raadsleden van Middelkerke en van andere gemeenten, al wie van dicht of van ver betrokken was bij de bouw en bij de subsidies, de dokters die de patiënten medisch verzorgen, leveranciers, de personeelsleden van het OCMW weliswaar zonder partners, de pers.
Wie ik (bij manier van spreken) gemist heb, zijn Jean-Marie Dedecker en enkele van zijn mederaadsleden uit de gemeenteraad. Niet iedereen die nog actief is, is natuurlijk vrij op zaterdag.
Er was voorzien dat de hiernavolgende autoriteiten vanaf 11 uur het spreekgestoelte zouden betreden.
Dirk Gilliaert, de OCMW-voorzitter van CD&V, opende de bijeenkomst en hij deed dat op een degelijke en duidelijke manier. Hij bedankte de halve wereld en vergat ook de vrijwilligers niet die grote diensten bewijzen aan het centrum.
Hij werd gevolgd door Janna Opstaele, de burgemeester, die het ook verre van slecht deed en die ook vond dat zij die halve wereld zeer dankbaar moet zijn.
Als spreker was ook Carl Decaluwé (CD&V), gouverneur van West-Vlaanderen en sponsor voorzien, maar hij bleek verontschuldigd te zijn. Ik weet niet waarom. Dat werd echter gecompenseerd door de aanwezigheid van federaal staatssecretaris Hendrik Bogaert (CD&V).
Hilde Crevits, Vlaams minister van mobiliteit en openbare werken (CD&V) en sponsor sprak tenslotte ook, na haar aankomst. Ik heb het nog nooit anders geweten in Middelkerke bij de zeldzame gelegenheden waarop ik aanwezig ben, maar om 11u30 was de minister (van mobiliteit!) er nog steeds niet … omdat ze in de file zat. Waarom vertrekken de autoriteiten niet wat vroeger? Ik erger me daaraan omdat ik het arrogant vind als iemand zoveel mensen op zich laat wachten.
Zij is wel sympathiek en was tegen haar gewoonte in (volgens haar eigen zeggen), gekleed in helle kleuren.
Ik noem haar soms, als ik haar hoor op TV, het ‘ratelmachientje’ omdat ze zo veel en ook zo rap spreekt. Ze geeft soms de indruk het allemaal ineens te willen zeggen. Wat ze zei was wel zinvol en ook haar dank voor iedereen bleef niet achterwege.
Het leek dus wel wat op een CD&V bestorming van de Open VLD – burcht van Middelkerke.
Tenslotte gaf Philippe Van den Abeele, die de dagelijkse leiding heeft over het zorgcentrum, praktische richtlijnen voor het verder verloop van het feest.

Om 12 uur werd het centrum officieel geopend (ik heb wel het lint niet zien doorknippen) waarna de geïnteresseerden rondgeleid werden in de nieuwe gebouwen.
Er waren negen groepen voor een goed georganiseerde rondleiding, waarbij elke groep één leefgroep bezocht. De kamers met eigen toilet, met digitale televisie en internet en met hospitaalbed leken mij zeer goed. Een bijzondere troef is een verschuifbare wand in de kamers. Daardoor is er overdag toegang mogelijk en is er 's nachts privacy en een directe toegang tot het sanitair voor de bejaarde. Alle kamers zijn aan de buitenzijde van het gebouw gelegen, waardoor de bewoners zicht hebben op een ruime omgeving. Aangezien ze niet allemaal op het gelijkvloers gelegen zijn, zijn er natuurlijk liften voorzien.
Er is voor elke groep een ruime leefruimte.

De leefgroepen kregen elk een naam die verband houdt met het bouwkundig erfgoed van Middelkerke: ‘Villa Cogels’, ‘Watertoren’ ‘Rotonde’ ‘Les Zéphyrs” en ‘Belle Vue’.
Ik vroeg op welke basis de indeling in leefgroepen gebeurde en er werd mij verzekerd dat het niet de bedoeling was dementerenden en niet - dementerenden te scheiden maar dat een expertenteam (of een gezamenlijke beslissing) voor de samenstelling van de groepen gekozen had.
Ik dacht namelijk dat de leefgroepen volledig van elkaar zouden verschillen, bijvoorbeeld dementerende ouderen apart, naast lichamelijk zorgbehoevende ouderen en naast ouderen die palliatieve zorgen toegediend krijgen. Het zijn hier dus gemengde groepen.

De ‘Sluuze’ vond voorzitter Gilliaert een gepaste naam voor het dagverzorgingscentrum dat einde 2013 opent, omdat het doel van een sluis erin bestaat het niveauverschil tussen twee waterpeilen te overbruggen. Hier moet het een overgang worden tussen de thuissituatie en de definitieve opname in het WZC.

Een uitgebreide receptie, met vlees- en visbuffet met veel ‘Cava’ en veel bieren en begeleid door een muzikaal ensemble, die tot 16 uur zou duren, moest de dag beëindigen. Groots opgevat? Ja, zoals altijd, maar ze zullen zeker gedacht hebben dat dit er nog wel bij kon, bij die bijna 14 miljoen euro.

Wat gebeurt er met het oud gebouw?
Met de bouw van het nieuw OCMW had men dus eigenlijk niet de bedoeling bijkomende capaciteit te creëren. Er zijn slechts een 15 – tal plaatsen meer dan in het oud gebouw. Ter staving daarvan: bij besluit van de administrateur-generaal van het Vlaams Agentschap Zorg en Gezondheid van 9 oktober 2006 wordt bepaald :
Artikel 1. Het besluit van 2003 wordt als volgt aangepast : « Aan het OCMW van 8430 Middelkerke wordt de voorafgaande vergunning verleend voor het bouwen van een rusthuis met 75 woongelegenheden, ter vervanging van het bestaande rusthuis « De Ril », Sluisvaartstraat 17, te 8430 Middelkerke ».
Jullie zien hier een foto van het oud gebouw en één met een stuk ervan naast de serviceflats.

Het oud gebouw zou niet meer voldoen aan de moderne verzorgingsnormen. Men zou er een dienstencentrum in onder brengen en kantoren, met eventueel een Sociaal Huis.
Eigenlijk is dat nog een vaag voornemen dat nog concreet moet gemaakt worden.
Het zal dus eigenlijk leegstaan en als er niet vlug een ernstige bezetting gebeurt, dan kan dat enkel leiden tot verwaarlozing. Waarom men het oud gebouw niet blijft gebruiken, samen met het nieuwe, en het geleidelijk afbouwt en bezet met andere diensten, is mij een raadsel. En niet voor mij alleen, want de lijst Dedecker (zie website) denkt er schijnbaar hetzelfde over.
Zij stellen zich ook vragen over de lopende geruchten. De ene zegt dat de dienst ‘welzijn’ er zijn intrek zal in nemen, de andere spreekt van het gebruik van de keuken om keukenpersoneel op te leiden.
Zijn dat eigenlijk geen beslissingen die zouden moeten genomen worden vooraleer een nieuw gebouw op te richten?

Besluit
Het is een prachtig nieuw gebouw, met al de nieuwste snufjes ingericht, met ruim gebruik van de nieuwe informaticamiddelen, met ultramoderne communicatiemiddelen, met de beste voorzieningen om het personeel toe te laten de beste zorgen toe te dienen aan de bejaarden.
Dat is ook nodig met de toekomstige concurrentie.
De bouwprijs is dan ook navenant. Het personeel mag van geluk spreken dat het bestuur royaal omgaat met het geld van de belastingbetaler. Ik vond het persoonlijk wel een beetje vroeg om na 25 jaar (en voor sommige onderdelen nog minder) het oud gebouw, dat nog in uitstekende staat verkeert, af te schrijven.
Ik woon al 40 jaar in mijn huis en ik zou ook liever in een supermoderne woning gehuisvest zijn. Ik moet echter de tering naar de nering zetten. Het schijnt dat de Vlaamse gemeenschap liever een nieuw gebouw hielp bekostigen in plaats van het oude te renoveren en te moderniseren. Ik zou graag eens de studie zien die tot dat besluit leidde. Om mee te gaan met de snelle technische vooruitgang en met de druk van het opbod van andere kustgemeenten, zal men toch straks niet om de tien of vijftien jaar een nieuw OCMW – gebouw oprichten, zeker?

In een later artikel zal ik het ook nog wel eens hebben over de groei van de woon- en zorgsector in de gemeente, met straks vier centra, ‘De Ril’, ‘Tara’, ‘Haerlebout’ en ‘Westduin’.

Bronnen
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=9D2E90JP
De Sirene nr 114 september – oktober 2009
Artikel in 'Het Nieuwsblad van 25 februari 2010 door Dany Van Loo Artikel in 'Het Nieuwsblad' van 2 mei 2011' door Dany Van Loo
http://www.ocmwmiddelkerke.be/deril.Asp
http://codex.vlaanderen.be/Zoeken/Document.aspx?DID=1017032¶m=inhoud
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=QS2RDBH8

http://www.lddmiddelkerke.be/

http://www.lddmiddelkerke.be/ Artikel ‘Nieuw woon- en zorgcentrum’ http://www.handicap.fgov.be/sites/5030.fedimbo.belgium.be/files/explorer/nl/brochure-thab.pdf

 

03-06-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

De ‘dynamiek van Janna Opstaele’

Zopas vond ik een nieuw nummer van ‘Open VLD blik’ in mijn bus. Als blogschrijver ben ik daar altijd dankbaar voor, omdat er vaak iets bijzonders is aan de inhoud en aan de vorm en omdat er altijd wel één of andere uitspraak van de blauwe partij vraagt om tegengesproken te worden.
Het gaat om het nummer 1 van de vierde jaargang. Dat begrijp ik eigenlijk niet zo goed. Ik heb voor het ogenblik zeven nummers in mijn bezit: jaargang 1/1 Jan 2009 – 1/2 Apr 2010 – 1/3 Dec 2010, jaargang 2/1 Apr 2011, 2/3 Dec 2011, jaargang 3/2 Sep 2012 en nu jaargang 4/1 Apr 2013. Twee ontbreken, heb ik niet ontvangen of werden niet verspreid.
‘Jaargang’ betekent alle afleveringen van een tijdschrift die in één jaar uitgegeven zijn. Zelfs als men dat niet per kalenderjaar bekijkt, dan waren er in januari 2013 vier jaar verlopen en het laatste nummer behoort dus tot het vijfde jaar, dus de vijfde jaargang. Niemand ligt daar natuurlijk wakker van.

De titel
Ik had eerst de titel niet goed gelezen. Ik dacht toch wel eerst dat het over een vrouw vol ‘dynamiet’ ging, zeker!
‘Dynamische vrouw’ zal men zeker bedoeld hebben? Dynamiek is eigenlijk een afwisseling van snelle bewegingen, terwijl dynamisch betekent ‘vol beweging, in volle vaart’.
Het gaat dus over burgemeester Janna en het zou mij sterk verwonderen als die de ene snelle beweging na de andere zou uitvoeren.

De vorm en de verantwoordelijke
In het blaadje van vier bladzijden in A4 – formaat heb ik vruchteloos gezocht naar een verantwoordelijke uitgever. Bij geen enkel onderdeel staat een schrijver vermeld.
Artikel 299 van het Belgisch strafwetboek zegt daaromtrent het volgende: “Hij die wetens meehelpt tot het uitgeven of verspreiden van enigerlei drukwerk, zonder dat daarin de ware naam en woonplaats van de schrijver of van de drukker zijn vermeld, wordt gestraft met gevangenisstraf van acht dagen tot twee maanden en met geldboete van zesentwintig frank tot tweehonderd frank of met een van die straffen alleen.” De Open VLD van Middelkerke zal zeker het tweede deel van dat artikel inroepen, dat zegt: “De gevangenisstraf kan echter niet worden uitgesproken, wanneer het drukwerk dat zonder de vereiste vermeldingen is uitgegeven, deel uitmaakt van een uitgave waarvan de herkomst bekend is door hetgeen daarvan vroeger verschenen is.” Als we dus allemaal aannemen dat het waarschijnlijk wel van de Open VLD komt, dan is het in orde? Mogen we misschien niet weten wie verantwoordelijk is voor de inhoud van het partijkrantje ? Mogen we de schrijver van de artikels niet kennen? Als iemand klacht wil indienen tegen de inhoud, tegen wie moet die klacht dan gericht zijn?

De inhoud
Zolang het blaadje bestaat, wordt het ondersteund door dezelfde blauwe sponsors. Hoofdsponsors, in werkelijkheid is er dat maar één, schijnen ‘Schoorbakkehoeve’ en ‘Limousin’ te zijn. Verder zijn er ‘Huis Depoorter’, ‘Ter Duinen’, De Wielingen en ‘Optiek Everaert’.
Ik weet niet of het de bedoeling is de inwoners te informeren, maar eigenlijk is het voor een groot deel zelfverheerlijking. De ‘mandatarisssen’ die ook al gedeeltelijk in ‘De Sirene’ staan, nemen een leeuwenaandeel voor hun rekening.
Het is wel het aprilnummer, maar ik heb het maar in mei ontvangen. Moest ik dan toch het artikel ‘Wat u nog niet wist’ opvatten als een aprilvis? Met een ‘smiley’ worden we ertoe uitgenodigd om te lachen, maar dat de oppositie in het parlement de Brusselse metro zou willen doorgetrokken zien tot in Middelkerke, dat vind ik echt niet grappig! Natuurlijk wil men hier de draak steken met enkele recente voorstellen van de Middelkerkse oppositie, maar er is zelfs geen schijn van waarheid in te bespeuren, wat toch een must is in een aprilgrap.
Er wordt beloofd dat de volgende editie van ‘Open VLD Blik’ wel grappiger zal zijn. De leukste vraag aan Janna de burgemeester en haar antwoord zullen er namelijk in verschijnen.
Naast een portie propaganda voor de partij, wat normaal is in een partijkrantje, zijn er eigenlijk maar twee artikels, die de naam waardig zijn.
Het eerste is een gesprek met de eerste vrouwelijke burgemeester van Middelkerke. Wie heeft dat geschreven en/of wie is de vraagsteller?
Dat kan Janna zelf wel zijn! Vandaar ook mijn vraag naar de namen van de schrijvers.
Het staat natuurlijk weer vol beloften, waarvan men zich kan afvragen waarom ze nog niet verwezenlijkt werden in de ’12 fantastische jaren’ waarin Janna schepen was.
Ik lees alvast dat er ‘nieuwe wegen zullen ingeslagen worden’ maar dat dit allemaal betaalbaar moet blijven. Was dat maar waar!
Hebben jullie al van besparingen gehoord, die de burger niet treffen?
Janna wil ook ‘een toeristisch beleid dat de economische motor volop doet draaien en zo alle deelgemeenten ten goede komt’. Ik ben echt benieuwd hoe ze dat zal doen.
Zullen de toeristen nu naar Wilskerke, Schore, Sint-Pieterskapelle of Mannekensvere gelokt worden?
Ze zegt verder dat haar man het al gewoon is dat zij niet veel thuis is. Hoe doe je dat als man? Kennen jullie het spreekwoord “gewend gelijk een duivel ’t branden”?
Of anders die van die boer die zijn ezel zeven dagen geen eten af. Toen het arme beest uiteindelijk van honger stierf, zei hij vol onbegrip: ‘hij was het nu toch bijna gewoon!!!’

Het tweede artikel gaat over ‘Onze mensen in de kijker’. Ik vind het altijd fijn dat men verdienstelijke mensen en vrijwilligers eens in de bloemen zet.

Jean-Marie Dedecker is zijn parlementaire onschendbaarheid kwijt

Op verzoek van procureur-generaal Liégeois heeft de plenaire Kamer van Volksvertegenwoordigers op donderdag 16 mei de parlementaire onschendbaarheid van Jean-Marie Dedecker opgeheven. Dat gebeurde met 85 stemmen voor het opheffen. 14 stemmen waren er tegen. Die kwamen onder meer van Vlaams Belang, Laurent Louis, Alexandra Colen en Dedecker zelf. Tenslotte waren er nog 35 onthoudingen van N-VA, Ecolo-Groen en FDF.

Waarom moet een parlementair onschendbaar zijn?
Velen vragen zich af waarom een parlementair niet op dezelfde manier moet of mag behandeld worden als een gewone burger?
De parlementaire onschendbaarheid wordt door de publieke opinie ervaren als een vorm van straffeloosheid, Dat is het dus niet. Het is geen persoonlijk privilege, maar een regeling die bedoeld is om de normale werking van het parlement te verzekeren.
De artikels 58 en 59 van de grondwet daarover, luiden als volgt:
Geen lid van een van beide Kamers kan worden vervolgd of aan enig onderzoek onderworpen naar aanleiding van een mening of een stem, in de uitoefening van zijn functie uitgebracht.
Behalve bij ontdekking op heterdaad kan geen lid van een van beide Kamers, tijdens de zitting en in strafzaken, worden verwezen naar of rechtstreeks gedagvaard voor een hof of een rechtbank, of worden aangehouden dan met verlof van de Kamer waarvan het lid deel uitmaakt.
Behalve bij ontdekking op heterdaad kunnen de dwangmaatregelen waarvoor het optreden van een rechter is vereist, ten opzichte van een lid van een van beide Kamers, tijdens de zitting en in strafzaken, alleen worden bevolen door de eerste voorzitter van het hof van beroep op verzoek van de bevoegde rechter. Deze beslissing wordt aan de voorzitter van de betrokken Kamer meegedeeld.

Dedecker: “Waarom heb ik er iets op tegen om mijn onschendbaarheid te verliezen? Omdat dat een precedent zou scheppen voor anderen die ook onderzoek voeren - waartoe het parlementair mandaat dient. Als dat geen politieke daden zijn, dan weet ik het niet meer. Ik heb dankzij mijn parlementaire onschendbaarheid kunnen zeggen wat ik wou, morgen kan ik dat niet meer.”

Professor Carl Devos: “Parlementsleden staan in de rechtstaat niet boven de wet. In hun politiek functioneren moeten ze maximaal beschermd worden, maar ze mogen wel vervolgd worden als ze een contract niet volgens de regels opstellen. Zoals ze ook niet dronken achter het stuur moeten zitten.”

Waarover gaat het hier eigenlijk?
Op 28 januari 2013 heb ik het boek van Jean-Marie ‘Eén tegen Allen Memoires’ uitvoerig besproken. Daarin legt hij uit waarom justitie hem al lang op de hielen zit.
Voor alle duidelijkheid, herneem ik nogmaals mijn resumé van de feiten.
Volgens Dedecker wilde Karel De Gucht hem, vanaf zijn toetreding tot de partij in 1999, enkel maar buiten pesten en vernederen. Hij noemt hem ‘hoogmoedig’ of zelfs ‘Keizer Karel’.
In 2008 werd De Gucht door het weekblad Humo beschuldigd van voorkennis bij de verkoop van Fortis-aandelen. Nog vóór het nieuws van de verkoop van Fortis aan Nederland bekend werd, zouden kennissen en familieleden aanzienlijke hoeveelheden aandelen verkocht hebben in het kantoor van Berlare. De zaak werd (op onbegrijpelijke manier?) geseponeerd.
Rond dezelfde tijd werd Dedecker ook op de hoogte gesteld dat De Gucht zou gelieerd zijn aan de nieuwe eigenaars van het gerechtshof in Veurne.
Dedecker zou grote onregelmatigheden vastgesteld hebben bij de verkoop van gerechtshoven, ingevolge de beslissing van de regering om 11 loten overheidsgebouwen te verkopen en dan terug te huren om op die manier gaten in de begroting te dichten.
Dat principe heet ‘sale-and-lease-back’, dus verkopen en daarna zelf huren. Dedecker laakt dat systeem ten zeerste, omdat het de beste manier blijkt om snel rijk te worden maar vooral omdat de belastingbetaler de rekening moet betalen. Hij stelt bovendien vast dat de transacties uitgevoerd worden door inderhaast opgerichte maatschappijen, zonder eigen kapitaal. Volgens Dedecker zou De Gucht als voorzitter van de VLD een connectie gehad hebben met zo’n maatschappij en mee geprofiteerd hebben.
Volgens Jean-Marie zijn de voorbeelden van gebouwen waarvoor, na de verkoop, gedurende jaren zotte en dure huurprijzen betaald werden, legio. De aangewende methode, met stromannen, geeft natuurlijk aanleiding tot schimmige toestanden. Toen Dedecker op een dood punt in Ierland aangeland leek, deed hij eind 2008 een beroep op een privédetective. Dat had als gevolg dat de pers in 2009 uitpakte met het nieuws dat hij een privédetective op De Gucht gezet had, terwijl het gevraagd onderzoek eigenlijk een investeringsmaatschappij betrof. Eén en ander zou echter gemanipuleerd zijn. Er ontbrak zogezegd een contract tussen de detective en JMD, waarin deze opdracht gaf om expliciet die maatschappij na te trekken.

De advokaat van J-M zag geen bezwaar in het opmaken en ondertekenen achteraf, aangezien de opdracht toch al uitgevoerd was.

De verdediging van Dedecker
In het debat in de Kamer kreeg Dedecker een goed uur om zich te verdedigen. Hij gaf toe dat hij het contract met de detective pas na haar onderzoek opstelde en dat aan het contract met de detective pas achteraf werd toegevoegd dat ze ook een onderzoek in verband met het gerechtsgebouw van Veurne zou voeren.
Maar hij bleef erbij dat hij een detective mocht inzetten tegen een minister.
Daarover zegt professor Carl Devos: “De aanstelling van een privédetective om in de papieren van een tegenstrever te duiken, was niet meteen de slimste zet van Dedecker. Het opent de weg naar een smerige vorm van politiek. Dedecker heeft geen politie noch staatsveiligheid, maar als al wie dat niet heeft, privéonderzoeken opent over tegenstrevers … Zo komen we inderdaad dichter bij Russische maffiapraktijken.”
Dedecker legde uit hoe hij indertijd privédetective Marleen Ceyssens inschakelde. Ze werd hem aangeraden door Guy Geens en zijn vriendin Liesbeth Smeets, die toen allebei bij de LDD zaten, de eerste als voorzitter van de partij in Limburg. Ze moest enerzijds een patentonderzoek voeren rond zijn eigen bedrijf, en anderzijds nagaan wie er achter een vennootschap zat in verband met de verkoop van het gerechtsgebouw van Veurne.
Ceyssens vond na twee maanden speurwerk niets van belang. Daarmee was de kous af, dacht Dedecker naar eigen zeggen. "Het onderzoek was daarmee voor mij begraven." Dat was in januari 2009.
Volgens Dedecker is Geens nadien zelf op onderzoek uitgetrokken om via een misleide ambtenaar bij de sociale inspectie informatie op te vragen over de firma's die detective Ceyssens in haar onderzoek was tegengekomen. Die informatie zou hij dan aan de detective hebben bezorgd.
In het dossier dat lekte, stonden ook privégegevens over het gezin van De Gucht.
Jean-Marie beweert dat Geens in april het door hemzelf aangedikte rapport bij Ceyssens ontvreemdde en overmaakte aan toenmalig Open VLD – kamerlid Hilde Vautmans die het verder doorspeelde aan Guy Verhofstadt en Karel De Gucht. De raadkamer van Hasselt oordeelde dat er geen redenen waren om aan te nemen dat Geens en Smeets documenten hadden toegevoegd aan het dossier dat privédetective Marleen Ceyssens had samengesteld. Daartegen tekende LDD beroep aan. Dedecker vroeg zich namelijk af hoe plots vertrouwelijke informatie over Jean-Jacques De Gucht in het dossier opgedoken was. En ‘daarop word ik juist afgerekend’.
Met een "fijn uitgekiend scenario dat voortdurend werd gecontroleerd door Vautmans,” werden de media bespeeld.
Naar het belang van Geens en zijn vriendin Liesbeth Smeets in de zaak heeft Dedecker naar eigen zeggen het raden, al merkte hij wel op dat "de aantijging dat ze 50.000 euro zouden hebben ontvangen van Open Vld om het dossier naar hen door te spelen", nooit werd onderzocht. Naar het schijnt zouden ze nu toch doorverwezen zijn naar de correctionele rechtbank.
Zouden ze dan toch iets op hun kerfstok hebben? LDD beschuldigt Geens en Smeets van valsheid in geschrifte, laster en eerroof en het toebrengen van schade. 'Als zij vrijgesproken worden, gaan wij opnieuw in beroep.'
Dedecker had het over een "mini-Watergate", omdat het over de vernietiging van zijn partij ging: “een politieke en gerechtelijke afrekening.
Tot slot voerde Dedecker aan dat procureur-generaal Liégeois het verzoek om zijn immuniteit op te heffen, met zeer merkwaardige argumenten heeft gestaafd. "Mijn advocaat heeft de commissie voor vervolgingen gewezen op de juridische anomalieën in het verzoek, omdat het niet de eerste keer is dat procureur-generaal Liégeois zich waagt aan de politieke sturing van gerechtelijke dossiers."

Wie de volledige toespraak van Jean-Marie wil lezen, kan die vinden op http://www.jmdedecker.com/2013/05/speech-opheffing-parlementaire.html

Wat is nu het gevolg van dat opheffen van Dedecker’s parlementaire onschendbaarheid?
Dat betekent dat hij in deze kwestie gerechtelijk kan vervolgd worden. In alle andere kwesties behoudt Dedecker zijn onschendbaarheid. Dedecker kan nu vervolgd worden voor medeplichtigheid aan valsheid in geschrifte in een zaak met een privédetective. Een veroordeling zou een streep door zijn politieke carrière betekenen: zijn kiesrecht zou bijvoorbeeld tijdelijk beknot kunnen worden. Dat is een groot probleem voor Jean-Marie Dedecker, want volgens de peilingen gaat het nu reeds zeer slecht met zijn partij.
Dedecker weet niet wat zijn politieke toekomst hem zal brengen: 'Het kan vriezen of dooien', zei hij in Villa Politica.

Besluit
Janna Opstaele betreurt, in het hierboven aangehaald interview in haar partijkrantje, dat de oppositie soms de regels van het fatsoen overschrijdt in de gemeenteraad.
Ik zou ook graag eens haar mening horen over de manipulaties door haar partij in het dossier ‘Opheffen van onschendbaarheid van Jean-Marie Dedecker’.

Bronnen
http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/politiek/130516_dedecker_onschendbaar
http://www.demorgen.be/dm/nl/5036/Wetstraat/article/detail/1634422/2013/05/16/Parlementaire-onschendbaarheid-Dedecker-opgeheven.dhtml
http://www.standaard.be/cnt/DMF20130516_00584854
http://www.tijd.be/nieuws/politiek_economie_belgie/Dedecker_verliest_parlementaire_onschendbaarheid.9345747-3136.art?ckc=1
http://www.knack.be/nieuws/belgie/jean-marie-dedecker-verliest-parlementaire-onschendbaarheid/article-4000304345600.htm
https://www.law.kuleuven.be/jura/art/31n3/buyens.pdf
http://www.senate.be/doc/magazine/1997_1/boven_nl.html
Foto’s Belga

27-05-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Wat houdt een roeping eigenlijk in?
Volgens Wikipedia is dat het subjectieve idee dat iemand heeft dat hij een taak te volbrengen heeft.
Deze taak kan ook maatschappelijk zijn (arts, verpleegster, leerkracht, …) maar ik wil het hierna enkel hebben over de geestelijke roeping waardoor iemand predikant, priester, broeder, zuster, missionaris of diaken wordt.
Dat houdt natuurlijk heel wat meer in dan het ‘volbrengen van een taak’. Laten we daar eens wat nader op ingaan.
Het ligt geenszins in mijn bedoeling de katholieke kerk te bewieroken of af te breken. Mijn kernpunt is de roepingsdag die op 27 augustus 1961 in Westende plaatsvond. In het kader van deze druk bijgewoonde bijeenkomst, kon ik niet anders dan mij afvragen waarom er in de voorbije decennia een geleidelijke maar grote terugloop was van het aantal roepingen.
Jullie zullen het ook wel vanzelfsprekend vinden dat ik, als leek, zelf niet in staat ben het antwoord daarop te geven. Ik moest dus de mosterd halen bij beter geïnformeerde die ook meer betrokken zijn bij de materie. Getuige daarvan de onderstaande paragraaf die soms wat geleerder aandoet dan wat jullie van mij gewoon zijn.

Voelen jongeren zich dan niet meer geroepen?
Het woord 'roeping' is een geladen woord. Jongeren geven vaak te kennen dat ze er een zekere achterdocht tegenover koesteren. Wellicht hangt dit samen met het feit dat zij het soms moeilijk hebben met engagementen op lange termijn. Een andere oorzaak van deze achterdocht ligt bij de expliciet religieuze invulling van het begrip hoewel roepingen zich op vele manieren kunnen manifesteren. In de media wordt ook dikwijls over de religieuze roeping gesproken met een negatieve (of spottende) connotatie. Het zijn vooral berichten in de aard van “in het seminarie te X schreef geen enkele kandidaat zich in” of “het aantal roepingen is weer gedaald ten opzichte van vorig jaar”, enz.
Het aanzien van de kerk, dat in de voorbije jaren een lelijke deuk gekregen heeft, speelt daarbij ook een rol. Mensen laten zich tegenwoordig zelfs ontdopen.
Op de website http://www.knr.nl/documenten/lezingfrBianchi.pdf heb ik een opsomming gevonden van de redenen die aan de basis zouden kunnen liggen van het laag aantal roepingen dat vandaag genoteerd wordt.
Allereerst sociologische : het teruglopen van de geboortes, het feit dat je steeds zeldzamer grote gezinnen aantreft (en verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat veel roepingen tot het priesterschap en het religieuze leven voortgekomen zijn uit gezinnen met veel kinderen), het verminderen van het aantal christenen (het christendom is in de minderheid geraakt).
Op economisch vlak heeft de algemeen toegenomen welstand het panorama radicaal veranderd, vergeleken met de naoorlogse jaren die een opbloei hadden laten zien van priester- en kloosterroepingen in een context van armoede en gebrek.
Op cultureel niveau wordt gesproken over onze maatschappij als over de eerste
posttraditionele maatschappij. De breuk met de traditie vormt een belangrijk element in de crisis van het geloof en in de overdracht ervan, hetgeen ook leidt tot een zwakkere greep van het kerkelijk instituut op het leven en bewegen van personen.
De secularisatie, en heden ten dage misschien de “secularisatie van de secularisatie”, is nóg een oorzaak, vanwege de opkomst van een cultuur die gekenmerkt wordt door het nihilisme en door de technologie- en informaticasamenleving. Al deze factoren hebben ertoe bijgedragen de “christelijke” wereld te verwijderen van een maatschappij die tot op de dag van gisteren veelal doordesemd was van de Kerk.
Deze crisis van het christendom brengt vanzelfsprekend een crisis van het religieuze leven met zich mee. Een groot deel van de congregaties die gesticht zijn met een bepaald doel – sociaal, hulpgevend, caritatief... – hebben inmiddels de ervaring opgedaan, dat het zo specifieke principe dat aan hen leven heeft gegeven, zich nu transformeert tot een principe dat leidt naar de dood : het maakt hun tegenwoordigheid doelloos en misplaatst.
Andere factoren, die beslist niet gunstig zijn voor het ontstaan van nieuwe roepingen, vinden we op kerkelijk gebied : de onbekendheid met de fundamentele waarheden van het geloof, zelfs onder christenen die praktiseren, het feit dat de geloofswoorden en – gebaren vandaag niet meer voor zichzelf spreken maar steeds weer moeten worden uitgelegd, hernieuwd, gerechtvaardigd, de stemming van vermoeidheid en frustratie tenslotte, die men bespeurt in talloze christelijke gemeenschappen.
Zij ontdekken immers dat de doelen waarvoor ze zich inzetten efficiënter en zonder celibaatsverplichting via andere vormen van werk en verbintenis kunnen worden bereikt. De groei van het welzijnswerk heeft duidelijk gemaakt dat het religieuze leven in feite niet nodig is om bepaalde vormen van getuigenis en dienstbaarheid ten gunste van armen en noodlijdenden gestalte te geven.
Om tot de wereld van de jongeren te komen, moeten we denken aan de snelle antropologische verandering, die een sterke dissymmetrie heeft geschapen tussen de verplichtingen die het religieuze leven met zich meebrengt en de verwachtingen van jonge mensen. Denken we alleen al aan wat men tegenwoordig bij heel veel jongeren opmerkt : de moeite die zij hebben om een keuze te maken en tot zich te laten doordringen dat die definitief zou kunnen zijn, alsook om vol te houden en trouw te blijven. Of ook aan hun onbegrip voor ascese en zich iets ontzeggen, hun behoefte aan zelfbevestiging op professioneel en economisch vlak, hun zoeken naar van de ene kant onafhankelijkheid, van de andere bescherming, hun vluchten voor lijden en vermoeidheid, hoe onpopulair celibaat en kuisheid bij hen zijn, niet alleen door hetgeen de communicatiemiddelen propageren, maar deels misschien door de nadruk waarmee kerkelijke middens het gezin ophemelen. Tenslotte – maar dat is niet de geringste reden – is er het analfabetisme wat het geloof betreft, hetgeen het nodig maakt, dat aan jongeren die toch naar de kerk zijn blijven gaan, elementaire catechese wordt gegeven.
Het valt goed te begrijpen dat al deze gegevens het religieuze leven voor de jongeren vreemd maken, ver weg, niet erg aantrekkelijk. En we moeten niet vergeten, dat die “jeugdige breekbaarheid” het volharden juist voor hen die erin slaagden in te treden, ook uiterst precair maken.

Wat is een roepingsdag?
Het is een dag waarop in een parochie alle priesters en zusters die er geboren zijn of die er geleefd hebben, bijeenkomen met de bedoeling nieuwe roepingen los te weken bij de parochianen.
Op initiatief van de toenmalige pastoor, kanunnik Wannyn, werd op 27 augustus 1961 ook in Westende zo’n samenkomst georganiseerd. Dat was een groot succes. Niet minder dan 11 paters of priesters en 18 zusters hadden gehoor gegeven aan de oproep om deel te nemen aan een mooie dag in ‘hun’ dorp, samen met hun broeders en zusters en met hun familie.
Jullie zien hieronder het prentje dat een blijde herinnering moest blijven aan de dag.

Natuurlijk moest de plaats van het gebeuren het klooster zijn dat in 1885 gesticht werd en al die tijd afhing van de orde van de zusters van de heilige Vincentius à Paulo van Kortemark. Niet minder dan elf zusters van die orde konden op de gelegenheidsfoto vastgelegd worden. Jullie zien ze hieronder.

Het zijn:
Op de bovenste rij van links naar rechts: de zusters Marie-Césarine (Georgine Norré), Marie-Bernadette (Martha Bourgeois), Marie-Gerda (Aline Viaene), Marie-Stanislas (Maria Morel), Marie-Gonzaga (Séraphine Verslype)
Op de onderste rij van links naar rechts: Marie-Borgia (Irma Maes), Marie-Celine (Madeleine Morel), Marie-Cyrilla (Espérance Morel), Marie-Noëlla (Sophie Verslype), Marie-Godelieve (Hilda Maes), Marie-Aloysia (Germaine Verslype)

Het verloop van de dag
Om 10 uur was de vergadering met familieleden en vrienden gepland waarna onder begeleiding van de Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia uit Moeskroen naar de kerk gestapt werd, onder de leiding van de voltallige gemeenteraad, de leden van de kerkfabriek en natuurlijk de ‘geroepenen’ uit Westende. De plechtige dankmis werd opgedragen door Pieter Renty, pastoor in Sint-Pieterskapelle, bijgestaan door een viertal priesters-Westendenaars. De mis werd opgeluisterd door het parochiaal zangkoor. Pater Morel ontroerde met een gelegenheidssermoen de talloze aanwezigen.
Daarna ontving burgemeester Van Huffel het gezelschap op het gemeentehuis, waar een glas geheven werd op ‘het edel en hoogverheven werk van deze uitgelezen schaar oud-Westendenaars’.
De huldiging werd verder gezet in het klooster met ‘Alte Kameraden ‘ door de harmonie en ‘Looft de Heer’ door het zangkoor.
Hieronder zien jullie de groepsfoto met alle aanwezigen en hun families.

Enkele uurtjes met de familie
In die tijd was één van de strenge regels van het kloosterleven nog steeds dat de contacten met de familie zeer beperkt moesten blijven. Om de geestelijken toe te laten enkele uurtjes in familiekring door te brengen, werd, op algemene aanvraag, afgezien van een gezamenlijk feestmaal.
Jullie zien hieronder de welgekende familie van en met Georgine Norré, (om haar thuis te wijzen: dochter van César en zuster van Ursio). Zij was het trouwens die mij in het bezit stelde van de nodige informatie en foto’s om dit artikel te kunnen samenstellen. Ik bedank haar nogmaals daarvoor. Ik bezocht haar in het klooster in Kortemark waar ze mij haar fotoalbums liet zien. Ik heb nog maar zelden zo’n één en negentig jarige gezien, nog zo klaar van geest, met onaangetast geheugen en lichamelijk nog zo gezwind. Ze leidde mij rond in het klooster en ik had zelfs enige moeite om haar bij te benen.

Jullie zien dus ook dat de namen ‘Morel’ en ‘Verslype’ de meest voorkomende namen zijn onder de genoemde geestelijken. Het gezin van schrijnwerker Cyriel Morel en Céline Jonckheere, die in de Lombardsijdelaan 5 woonden, werd gezegend met een groot aantal kinderen (15). Camiel werd pater Capucijn en de zusters Madeleine, Maria en Espérance traden in het klooster. 

Adrienne en Séraphine Verslype waren zusters en tantes van Germaine Verslype en van Hilda Maes. Georgine Norré is de nicht van Martha Bourgeois.
In de familie Maes vinden we Hilda en haar tante Irma. Pierre en Joseph Renty waren/ zijn broers, Louis Debaeke is hun schoonbroer. Raymond en Hendrik Coulier waren neven. Gerard en Raphaël Verstegen waren broers, Eudoxie en Georgette Calie waren zusters. Mogen/Moeten we daaruit afleiden dat de familie of de familiale omgeving een belangrijke rol speelde in de toetredingen?

Kloosternaam van de intredende kloosterzusters
Vroeger was het zo goed als algemeen dat mannen en vrouwen, bij het intreden in een klooster respectievelijk het lid worden van een door de rooms-katholieke kerk erkende orde of congregatie, een nieuwe naam aannamen ter vervanging van hun 'gewone' naam of doopnaam.
Daarmee wordt tot uitdrukking gebracht dat de betrokken man of vrouw vanaf het moment van intreden een nieuwe identiteit krijgt en aan een nieuw, aan God gewijd leven, begint.
Meestal wordt de naam van een heilige gekozen met wie de nieuweling zich verwant voelt en wiens leven en werk een bron van inspiratie voor hem of haar kan zijn.
Ook de voornamen van de ouders worden vaak als nieuwe naam aangenomen. Voorbeelden daarvan zijn Marie-Césarine (vader César Norré en moeder Maria Verslype) en Marie Céline en Marie Cyrilla (dochters van Cyriel Morel en Céline Jonckheere).

Wie van bovengenoemde geestelijken is er nog in leven?
Voor zover ik weet en op basis van gevonden bidprentjes, zouden de volgende geestelijken overleden zijn:
Hendrik Coulier (Westende 3.8.1923 – Roeselare 14.5.1997)
Marcel Deschacht (Middelkerke 15.10.1921 – Brugge 31.12.1968)
Camiel Morel (Westende 14.10.1909 – Leuven 8.5.1969)
Pieter Renty (Westende 22.12.1911 – Oostende 1.9.2005)
Gerard Verstegen (Westende 28.9.1928 – Bikschote 11 juli 1997)

Martha Bourgeois (Westende 30.03.1922 - Kortemark 03.07.2011)
Eudoxie Calie (Westende 6.7.1907 – Rumbeke 30.12.1967)
Georgette Calie (Westende 3.6.1913 – Rumbeke 2.8.2004)
Josephine Cordy (Oostende 16.12.1908 – Brugge 3.3.1994)
Irma Maes (Westende 15.7.1906 – Kortemark 21.4.1983)
Espérance Morel (Westende 4.7.1913 – Roeselare26.9.1995)
Madeleine Morel (Keiem 10.4.1904 - ? 10.1.1973)
Maria Morel (Keiem 31.7.1905 – Veurne 2.10.1977)
Adrienne Verslype (Westende 11.5.1902 – Moorslede 17.1.1981)
Séraphine Verslype(Westende 16.01.1907 - Kortemark 13.12.1976)
Sophie Verslype (Westende 17.2.1906 – Veurne 18.3.1983)

Met zekerheid nog in leven
Georgine Norré, Gilbert Cappelle en Germaine Verslype. Louis Debaeke leefde alleszins nog in oktober 2012.

Uitgetreden
Volgende zusters zouden uitgetreden zijn: Hilda Maes, Aline Viaene, Huguette Mollet, Suzy Constandt.
Raphaël Verstegen zou de enige uitgetreden priester zijn.

Geen verdere gegevens beschikbaar
Madeleine Vannecke en Prosper Verslype (beide naar Frankrijk getrokken), Joseph Renty, Raymond Coulier.

Andere geestelijke afkomstig uit Westende
Leonie Vanhoutte (zuster Marie-Henriette): (Westende 13.9.1861 – Kortemark 5.12.1956)

Bronnen
http://www.rosadoc.be/pdf/factsheets/nr29.pdf

20-05-2013, 09:51 Geschreven door stammer
Reageren (2)

Even voorstellen
Néron Hieronymus De Baets, geboren in Stene in 1915 als zoon van Dominicus en van Prudentia Engels. Zegt jullie dat (de ouderen dan) nog iets?
Ik vermoed, met een grote waarschijnlijkheid, dat dit niet het geval is.
Maar, misschien gaat er al een lichtje branden als ik zijn roepnaam gebruik. Iedereen sprak hem namelijk aan met ‘Jerome’. Nog niet? Jullie weten toch nog wie ‘Jerome de niengelsman’ was?
Hij was op 22 juli 1941 gehuwd in Middelkerke met Maria Ludovica Borry en had twee oudere broers, die bij hem inwoonden: René (geboren in Lembeke op 22 april 1900) en Alfred (geboren in Londen op 6 juni 1902).

Om een zo getrouw mogelijk beeld van Jerome en zijn gezin te kunnen schetsen, heb ik aan verschillende oudere Westendenaars gevraagd wat ze zich nog van hen herinnerden. Dat was niet bijster veel tot ik bij Gerard Ester terechtkwam, die er bijna alles over wist en die mij zelfs enkele foto’s kon bezorgen. Gerard is geboren in de Steenstraat en woont er al zijn hele leven.
Aangezien de wereld van Jerome Debaets ook voor een groot deel in en rond deze straat draaide, ligt de verklaring dus voor de hand. Ik bedank Gerard dan ook voor zijn bereidwillige medewerking aan dit artikel.

Waar komt die bijnaam ‘Iengelsman’ eigenlijk vandaan?
Iemand vertelde mij dat de grootvader van Jerome uit Engeland zou overgewaaid zijn. En (niet verschieten!) … die man zou zelfs tot de adel behoord hebben.
Ik heb heel wat opzoekingen gedaan, maar geen bevestiging daarvan gevonden. Zijn vader heette Dominicus en werd geboren in Ertvelde, zijn grootvader heette Petrus en zag het levenslicht in Evergem.
Zijn broer Alfred is geboren in Londen en daar kan misschien de uitleg liggen. Hebben zij een tijdje in Engeland gewoond en is Alfred daar toen geboren? Maar het is Jerome die ‘den Iengelsman’ genoemd werd!

Hoe kwam het gezin in Westende terecht?
Het jong gezin vestigde zich vooreerst in de ‘Rattevalle’ (de Zelte) in Slijpe tussen de Rattevallebrug en de Slijpebrug. Jerome was van oorsprong boer en hield er enkele koeien en varkens op na. Orde, netheid en hygiëne kwamen niet in zijn woordenboek voor en dat zou de vaste lijn doorheen zijn leven worden, wat niet van aard was om een goede verstandhouding met buren en dorpsgenoten in de hand te werken.
De bewoner van de naastliggende hoeve ‘Ampoorter’ kon ervan mee spreken. Hij werd er zelfs ooit vals van beschuldigd een koe van boer Debaets omgebracht te hebben. Hij werd er zelfs voor opgesloten. Later bleek de schuldige echter … broer René te zijn.
Het is dus niet te verwonderen dat Ampoorter van zijn buur wilde afgeraken. Hij kocht zelfs het boerderijtje dat Debaets huurde, om hem daarna gemakkelijker aan de deur te kunnen zetten.
Ziehier links een overblijfsel van de hoeve van Jerome langs de Vaartdijk-zuid naast een verzicht op de hoeve van de Ampoorter’s.

Het lager gelegen gedeelte van de Zelte kwam op zeker ogenblik onder water te staan, na het openen van de sluizen. Het gezin Debaets moest toen wel een ander onderkomen vinden. Dat werd dus Westende, maar …
Het huis in de Lombardsijdelaan 59, waar nu de nieuwkuis is, was op 11 oktober 1926 het toneel geworden van een moord en zelfmoord. Een zekere Februarius Casselman sneed er de keel van zijn vrouw Victorina Marchandt over om zich daarna zelf van het leven te beroven. Buurman César Norré hoorde hulpgeroep, snelde toe, vond het koppel badend in hun bloed en verwittigde de politie. De Westendenaars waren er daarna heilig van overtuigd dat die woning bezocht werd door boze geesten. Niemand wilde er nog binnengaan, laat staan er gaan wonen. 
Volgens Georgine Norré (zuster Marie-Césarine, 91 jaar, geboren in Westende en verblijvend in het klooster H. Vincentius à Paulo in Kortemark) zou een zekere Julien Stordeur (geboren in Nazareth op 10 februari 1875), een Franstalige Brusselaar komende uit Sint-Lambrechts-Woluwe die ijsroom verkocht, op 15 november 1927 toch in het huis getrokken zijn. Tegenwoordig zou men zeggen dat Julien niet geïntegreerd was want hij weigerde ook maar één woord Nederlands te praten. Toen hij in 1942 verhuisde naar Sombreffe, vond ook onze Jerome op 3 oktober 1944 dat hij die geesten in dat huis wel de baas zou kunnen.
Hij kweekte er geiten. Op zeker ogenblik werd vastgesteld dat hij geitenmelk met koeienmelk mengde en dat werd hem niet in dank afgenomen. Men kan haast zeggen dat Jerome vaker iets op zijn kerfstok had en dat hij daardoor ook vaker met het gerecht in aanraking kwam.
Er werd mij ook nog een ander ‘geitenverhaal’ verteld. Jerome leefde in onmin met zijn buur Alfons (‘Foenten’) Defraeye (‘Fraeye’). Om zijn geiten toch te laten bevruchten door de bokken van ‘Foenten’, maakte Fred een gat in de omheining tussen beide doeningen zodat de bokken zich konden uitleven en het geitennageslacht voor de Debaets’en weer verzekerd was.

Waarom was hij verder zo merkwaardig?

Zijn verschijning
Ik herinner mij niet de leden van het gezin ooit anders gezien te hebben als vuil, ja zelfs smerig en dus onwelriekend. Jerome haatte kousen en droeg er dan ook geen. Zijn blote voeten staken in wat wij kennen als ‘zeesluffers’. Zijn pet gaf de indruk in olie gedrenkt te zijn geweest en was zeker twintig jaar oud.
Als Maria een winkel betrad, bleken de andere klanten plots grote haast te hebben of bekeken ze elkaar eens terwijl ze de neus optrokken.
Als snuiver van tabak had Jerome ook de bijnaam ‘snuufdoze’ of ‘snuufneuze’. Dat laatste sloeg dan op de grootte van zijn reukorgaan. Wie hem daarmee aansprak, kon zeker op een pak slaag rekenen.
Hij verplaatste zich op een oude fiets.
Als jongste van de broers was hij wel de baas in het huis en van het bedrijf. Hij had ook de naam liever zijn broers aan het werk te zetten dan zelf de handen uit de mouwen te steken.
Sommige Westendenaars hadden wel eens medelijden met Maria, eigenlijk een braaf vrouwtje dat veel van kinderen hield hoewel ze er zelf geen had, maar geterroriseerd werd en bijna tot slavenarbeid gedwongen werd door het broedertrio.
Was het een hobby of was het om voor een deel in zijn levensonderhoud te voorzien, maar Jerome ging ik ook ‘kruien’.

HET verhaal
Reeds in mijn jeugd hoorde ik een leuk verhaal vertellen over de familie De Baets. Is het echt gebeurd? Of heeft iemand op de namen gespeeld en een verhaal daarover gebreid? Ik weet het niet!
Ik ga het jullie toch maar vertellen. Maria kookte dus voor de drie broers en toen het tijd was om te eten, werden de broers, die achteraan het huis aan het werk waren, daarvan verwittigd.
Ze riep dan luid aan de achterdeur: «Jerome, zeg tegen Neetn dat ‘n moe kommn frettn*» Een andere dag gebruikte ze een variante: «Jerome, zeg tegen Frettn dat’n moe kommn neetn.»
      *Westends voor ‘vreten’

Zo zag de pastoor van Westende hem
Jerome overleed in het Hendrik Serruysziekenhuis in Oostende op 16 april 1991 en werd begraven in Westende op 20 april. Zijn bidprentje geeft een deel weer van zijn persoonlijkheid.
Hij wordt daarin ‘een algemeen bekende dorpsfiguur’ genoemd: «Hij die zolang hij enigszins kon, alle plaatselijke begrafenissen bijwoonde, wordt nu zelf ten grave gedragen. Wij hadden hem al een tijdje bijna niet meer gezien op zijn fiets, met de stok als hulpmiddel tussen het zadel.Hij was een beetje filosoof. «

Zo zag de pastoor van Westende haar
Maria Borry werd geboren in Middelkerke op 5 januari 1914 en overleed in Westende op 20 november 1973.
«Haar leven was bescheiden en eenvoudig. Zij was geen grote dame waar men moest naar opzien maar zij heeft gewerkt zoveel ze kon en misschien meer dan ze vermocht. Trouw heeft zij haar man terzijde gestaan en verzorgd. Ook haar schoonbroers heeft zij met veel liefde onderdak en zorg gegeven.»

Wat gebeurde er uiteindelijk met de broers Alfred en René?

René stierf in het Heilig Hartziekenhuis in Oostende op 21 september 1964. Het overlijden van Alfred heb ik niet teruggevonden. Ze zouden beide begraven geweest zijn door toedoen van het OCMW ‘als honden’  in Stene.

De ophaling van het vuilnis in Westende vroeger
De Westendenaars hebben Jerome vooral gekend als ophaler van het huisvuil.
Ik heb ook eens opgezocht in de verslagen van de gemeenteraad wie dat karwei opknapte voorafgaand aan de periode ‘Debaets’.
In de zitting van 22 juli 1924 werd beslist de wekelijkse ‘reinigheidsdienst’ her in te richten. Désiré Verslype zou het dorp voor zijn rekening nemen tegen een vergoeding van 400 francs per jaar en voor 260 francs per jaar zou August Verleye-Ydou het vuilnis ophalen in Klein-Westende.
Tijdens de zitting van 22 maart 1927 gebeurde er een aanbesteding voor een reinigingsdienst in Westende-bad voor de periode ‘van de zaterdag voor de Paasweek 1927 tot en met de vrijdag voor de Paasweek 1933’. Laurent Verbeeke was de laagste met een jaarlijkse vergoeding van 2.900 fr, betaalbaar per kwartaal.
Van de zaterdag van de week vóór Paasweek 1939 tot Pasen 1945 haalde August Coopman het vuil op in Westende-Bad voor een jaarlijkse vergoeding van 5.000 fr.

De periode van Jerome De Baets
Na Coopman kreeg Debaets de concessie toegewezen voor negen jaar vanaf Pasen 1946 tot Pasen 1955. Die werd daarna nog verlengd en dat tot op 6.3.1958 in de raad beslist werd de vergoeding voor de reinigingsdienst met 30.000 fr per jaar toe te kennen aan Prosper Jacobs. Debaets kreeg toen een concessie van negen jaar in Lombardsijde.
Wij ouderen hebben allemaal geweten dat Jerome, geholpen door zijn broer Fred, het vuilnis ophaalde met paard en kar. Spijtig genoeg heb ik geen foto daarvan kunnen vinden.
Er werd gewerkt met een grote kar en met een kleine kar en met een aaltkar (“allekarre’ in het Westends) . Zoals jullie wel weten, is aalt of aal vloeibare mest, die terechtkwam in een beerput of aalput. Ik hoop dat jullie niet aan het eten zijn terwijl jullie dit lezen maar het bedrijf Debaets maakte ook beerputten leeg. Dat gebeurde door het uitscheppen met een emmer die uitgegoten werd in de aalkar, die jullie hieronder rechts zien, naast een hooimijt (‘u vumme’).

Een door mij aangesproken Westendenaar zag het nog voor zich dat Jerome ‘Zon en Zee’ binnenreed om alle vuilbakken leeg te maken.
Hij haalde er ook de etensresten op en reed er het gras af.
Zoals gezegd woonde het gezin toen nog langs de Lombardsijdelaan. Daar werden ook geiten en varkens, honden en katten gehouden. Toen op zeker ogenblik de geitenstallen afbrandden, betekende dat een rampdag voor Debaets.

Op 6 december 1961 werd verhuisd naar de Steenstraat 75 in een barak een beetje afgelegen van de straat.
Jullie zien er hieronder een foto van. Omdat hij de weide langs de Steenstraat had afgedolven om er zijn beesten te laten grazen, mocht Jerome, als compensatie, het terrein op nummer 75 bezetten.

Het huisvuil werd gestort om en achter zijn woonst.
De buren uit de Steenstraat waren ver van opgezet met een stort en een vuile barakomgeving in hun straat. Niet te verwonderen natuurlijk als je weet dat de nog gevulde vuilniskar soms enkele dagen in de straat stond te stinken. Het regende dan ook klachten.

Commissaris Landuyt versus Jerome Debaets
Sommigen beweren dat Jerome op een goed blaadje stond bij burgemeester Vannuffel en dat hij zich daardoor wat meer durfde permitteren. Maar daar zou verandering in komen! Na eerst een tijd veldwachter geweest te zijn vanaf 1 augustus 1951 in opvolging van de gepensioneerde Karel Lefevere, werd Roger Landuyt, komende van Hertsberge, op 1 april 1954 benoemd tot politiecommissaris van Westende. Alle oudere Westendenaars zijn het er over eens dat de arm van de wet toen heel wat strenger optrad. Sommige hebben het er zelfs over dat Landuyt toen ‘de strijd aangebonden’ heeft met Jerome Debaets die zich totdantoe niets had aangetrokken van wettelijke voorschriften noch van klachten van omwonenden.

De laatste levensjaren van Jerome
Na het stoppen van zijn vuilnisbedrijf trok Jerome zich samen met Maria op 19 april 1968 terug in een bosje in de Schuddebeurzestraat nummer 38. Jullie zien er hieronder een foto van. Naar het schijnt kwam hij toen heel wat properder en deftiger voor de dag, zonder te overdrijven, natuurlijk.

Gedaan met de middeleeuwse vuilniskar!

Genoeg is genoeg: het is niet hygiënisch, het stinkt en de toerist vindt het een schande voor een badplaats
Op 13 december 1963 besliste de gemeenteraad het contract met Prosper Jacobs op te zeggen tegen de eerstvolgende vervaldag in april 1963. Jacobs moest nadien wel gevraagd worden om het vuil nog wat langer op te halen aan een tarief van 1.500 fr per dag omdat er nog geen alternatief was.
Pas op 17 januari 1964 besliste de raad de dienst voor het afhalen van het huisvuil her in te richten vanaf 2 april 1964.
Maar er kwam maar geen schot in de aanbesteding wegens herhaalde klachten.
Bovendien rezen nog enkele andere problemen.
De gemeente deinde razendsnel uit en er kwamen steeds meer grote appartementsgebouwen bij. De aanbesteders vonden dat een nauwkeurige prijsopgave moeilijk te maken was.
Een private firma kon zich ook niet voorzien van modern en aangepast materiaal.
De ophaling van inpakpapier en dozen één of twee keren per week, zou nog wel te doen zijn met een gewone camion, maar … de rest? En het huisvuil?
Aangezien een camion 3T ook goed van pas zou komen voor het onderhoud van de wegen, voor het wegruimen van opgewaaid zand op de dijk, voor de onderhoudswerken aan de beplanting en voor toeristische aangelegenheden, besliste de gemeenteraad dan maar de dienst voor het afhalen van het huisvuil voortaan zelf voor zijn rekening te nemen.
In de volgende maanden werden daartoe een speciale huisvuilafhaalwagen, een kip-lastwagen, een lichte bulldozer en een gewone auto-camion van ongeveer 3 ton aangekocht alsmede de nodige speciale vuilnisemmers (2.000 stuks).

Maar, waar naartoe met dat vuil?
Op 14 september 1964 besliste het gemeentebestuur om een ‘machtiging’ aan te vragen aan de bestendige deputatie van de provincie om een pachtovereenkomst af te sluiten met de kerkfabriek voor het oprichten van een vuilnisbelt.
De kerkfabriek wilde namelijk voor een duur van negen jaar een veldweide in de Hofstraat verpachten aan de gemeente om ze te laten ontzanden en om er de opgehaalde vuilnissen te storten, mits een jaarlijkse pachtprijs van 3.500 fr.
Maar het oprichten van die vuilnisbelt werd niet goedgekeurd door de Bestendige Deputatie, die het vooral niet eens was met de termijn. Zij wilden 5 jaar in plaats van negen.
De gemeente tekende echter beroep aan tegen deze beslissing en kreeg tenslotte toch de gewenste machtiging.

Zo werd een streep getrokken onder een achterhaalde, achterlijke vuilnisophaling!

13-05-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (2)

En de enquête dan?
Tien jaar wordt er al over gesproken en er werd zelfs een actiegroep voor opgericht. Toen ik in het voorjaar van 2009 las en hoorde dat twee derde van de bevolking zich in een enquête, georganiseerd door het gemeentebestuur, uitgesproken had voor het behoud van de tram in de dorpskern, dacht ik dat de kous nu eindelijk af was.
Natuurlijk ben ik een absoluut verdediger van de eerbied voor de wil van het volk … als de volksraadpleging gebeurt op een eerlijke, representatieve en aanvaardbare manier.
Het is juist dat veel deelnemers aan zo’n enquête vaak niet weten waar de klepel hangt en zich gewoon laten overreden door een vriendelijke enquêteur die aan de deur komt of door een invloedrijke buurman/buurvrouw of politicus.
Het resultaat van zo’n raadpleging moet natuurlijk ook gezien worden in het licht van het aantal en van de hoedanigheid van de bevraagden. Als men in dit geval enkel de vraag zou stellen aan Lombardsijdenaars die vlak bij de nieuwe halte wonen en niet aan diegene die langs het tramtraject wonen of niet aan bewoners van wijken in het Prinsenveld of langs de Nieuwpoortlaan op 1 kilometer van de kern, dan is zo’n volksraadpleging natuurlijk waardeloos. Als de raadpleging niet betrouwbaar is en dat is spijtig genoeg vaker het geval, dan kan/moet het beleid daarop natuurlijk zijn beslissing niet baseren.
Naar het schijnt werden in 2009 1500 formulieren verstuurd, 1200 daarvan werden teruggestuurd, 65% daarvan waren voor het behoud van de tram in de dorpskern. Dat lijkt mij dus wel een betekenisvolle volksraadpleging. Van een gevolg daaraan was echter bijlange geen sprake.

De geschiedenis van het Lombardsijds verzet tegen de verlegging van de tram
Reeds in februari 1993 stapte Rigo Henderyckx naar het gemeentebestuur met de vraag om de verkeerssituatie in de dorpskern te verbeteren.
In 2004 richtte Roland Hollevoet de actiegroep ‘Red de tram’ op.
De groep hield voor de eerste keer een infovergadering voor 70 mensen op 17 maart 2004 in aanwezigheid van burgemeester Landuyt, van schepen voor openbare werken Liliane Pylyser-Dewulf en van schepen voor Middenstand Janna Rommel-Opstaele, maar zonder ‘De Lijn’. CD&V fractievoorzitter in de gemeenteraad Freddy Vandenbussche zag stemmen/kiezers in het massaal verzet en nam de actiegroep op sleeptouw. De burgemeester beweerde nog over te weinig gegevens te beschikken en hield zich op de vlakte. Hij wilde eerst het resultaat van een objectieve studie afwachten. Toch meende hij de inwoners al onder druk te moeten zetten: “ofwel verdwijnt de tram en komt er een mooi ogend Dorpsplein, ofwel blijft de tram en verandert er weinig aan het Dorpsplein’.
Vandenbussche hield zelf een enquête onder de inwoners die volgens hem wilden dat de tram bleef. Daarom stapte hij samen met de bond van trein-tram-busreizigers naar ‘De Lijn’. Daar vonden ze het protest voorbarig omdat er zelfs nog geen beslissing over het traject genomen was.
Schepen Pylyser-Dewulf vond dat er een referendum moest georganiseerd worden. Toenmalig schepen van Middenstand, nu burgemeester Rommel-Opstaele, hield er ‘in naam van de middenstanders’ een dubbelzinnige maar zeer merkwaardige mening op na. Enerzijds vond ze dat de tram mensen tot in het hart van de gemeente brengt maar anderzijds “gebruiken veel inwoners juist die tram om hun inkopen in Nieuwpoort te doen.”
Zullen ze dat dan niet meer doen als de tram langs de kustweg rijdt? Zal de afstand naar de tramhalte misschien te groot zijn? Kunnen ze de bus niet nemen? Eigenaardige (domme) uitspraak!
Zou het ook niet kunnen dat ze die inkopen niet meer kunnen doen in hun dorp, bij gebrek aan winkels?
Eén bakker, één beenhouwer en geen enkele geldautomaat is inderdaad maar mager. De vervangende ‘OKAY’ wordt straks ook niet meer aangedaan door de tram.

Reacties van ‘De Lijn’ en van het gemeentebestuur
De in Lombardsijde uitgevoerde enquête heeft dus ofwel bij het beleid niet voldoende vertrouwen gekregen ofwel hebben de politici, die altijd de mond vol hebben van ‘inspraak door’ en ‘participatie van’ de bevolking, gewoon hun gedacht gedaan en de conservatieve voorstanders moeten er zich maar bij neerleggen.
Het is natuurlijk het bestuur van ‘De Lijn’ dat beslist, maar zij voeren nooit zo’n grondige wijziging uit zonder het goedkeurend advies van het gemeentebestuur.

Politiek spelletje
Eigenlijk zijn alle partijen voor de verlegging en ze willen allemaal graag de eer ervoor opstrijken. Er zijn niet zoveel punten of projecten in Middelkerke waarover dergelijke eensgezindheid bestaat. ‘Omwille van de veiligheid’ is natuurlijk iets waarbij de partijen zich, willen of niet, moeten aansluiten.
Het was trouwens Jean-Marie Dedecker die als eerste het nieuws verspreidde, fier als hij was omdat daarmee het eerste programmapunt van zijn partij verwezenlijkt zal worden. Naar het schijnt zou de meerderheid deze beslissing reeds enkele maanden kennen maar ze wilde dat, voor een reden waarnaar men het raden kan hebben, liever nog een periode geheim houden.
Zes maanden voor de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2006 stuurde de Open VLD aan alle inwoners van Lombardsijde een bewonersbrief. Ze maakte daarin duidelijk dat de trambedding een 300-tal meters zou moeten verschoven worden. Dat het eigenlijk bijna 600 meters moet zijn, dat is maar een detail, in hun ogen. De vooruitzichten werden rooskleurig voorgesteld, juist zoals dit nu ook weer gebeurt.
Toenmalig Vlaams volksvertegenwoordiger van de SP-A Jacky Maes verklaarde in de krant van 19 mei 2007 dat er een oplossing in de maak was. Hij verklaarde zich, samen met partijgenoot en schepen Geert Verdonck, voorstander om de tram via de middenberm van de N34 te laten rijden. Hij sprak toen al van een parallel spoor langs de kustweg waar alle sneltrams maar ook een aantal stoptrams zouden rijden op een dubbel spoor. De sneltram zou de stoptram kunnen inhalen. De dorpskern zou enkel nog bediend worden door stoptrams.

Laten we even het tramtraject volgen en de kenmerken ervan opsommen

De lezer die minder vertrouwd is met Lombardsijde kan hierboven nog eens het huidig en het gepland traject bekijken.

Er komen drie bochten in voor: de bocht bij de kustweg-zeelaan, zeelaan-dorp en de kustweg-westendelaan aan het koning Albertmonument op het grondgebied van Nieuwpoort.
Een Lombardsijdenaar: “Bochten zijn een nachtmerrie voor de tram/’De Lijn’. De snelheid moet drastisch omlaag en de slijtage op de sporen is onevenredig groot ….en vaak komt daar nog een hinderlijk geluid bij. Vraag dit maar aan de bewoner die in de bocht zeelaan-dorp woont waar de tram op 2 meter van zijn bed passeert. Die bocht is in 2010 nochtans volledig vernieuwd maar voldoet op dit moment niet meer, wat geluid betreft.”
Jullie zien hieronder links, de bocht Kustweg - Zeelaan en rechts de bocht Zeelaan – Dorpsplein/Bassevillestraat

De tram passeert aan zes kruispunten, op Lombardsijds grondgebied: met de Elisabethlaan/Schorrestraat, met de Zeelaan voor verkeer komende uit het dorp, met de Hoogstraat, met de Schoolstraat, met de Oude Nieuwpoortstraat, met de Schorrenbloemstraat.
Auto’s mogen vanuit deze laatste straat de Nieuwpoortlaan niet oprijden.
Jullie zien hieronder een luchtbeeld en een foto van de kruispunten.

Van boven naar onder zijn dat:
Kruispunt Zeelaan met Elisbethlaan/ Schorrestraat (foto’s 1 en 2) en kruispunt
      tussen tram en Zeelaan voor verkeer komende uit het dorp (foto 3)
Kruispunt Zeelaan met Hoogstraat
Kruispunt Zeelaan met tram en met Bassevillestraat
Kruispunt met tram Dorpsplein – Bamburgstraat – Schoolstraat
Kruispunt Nieuwpoortlaan – Oude Nieuwpoortstraat ter hoogte van de 
       Santhovenstraat
Kruispunt Nieuwpoortlaan met Schorrenbloemstraat

Er zijn natuurlijk op elk traject kruispunten. Op het nieuw traject zal dat niet anders zijn: met Zeelaan, met Schoolstraat, met Havenstraat, met Schorrestraat, met Westendelaan in Nieuwpoort.
Misschien kunnen er daarvan wel 1 of 2 gesupprimeerd worden, maar dat zal dan wel ongemak meebrengen.

Er zijn elf huizen langs de Nieuwpoortlaan waarvan de uitrit de trambedding moet kruisen. Jullie zien er daarvan vijf, hieronder.

De tram rijdt in een eigen bedding langs de Zeelaan, behalve aan de twee gelijkgrondse kruispunten, en ook langs de Oude Nieuwpoortstraat en de Nieuwpoortlaan. Ziehier een voorbeeld.

Eigen trambeddingen, gelegen in of langs openbare wegen en ervan gescheiden door boordstenen, geleidingspalen, hekkens, bomen of andere vaste hindernissen, moeten bij gelijkgrondse kruisingen voor voetgangers voorzien zijn van vluchtheuvels, tenzij het dwarsen van de eigen bedding door verkeerslichten wordt geregeld.
De eigen beddingen mogen niet betreden of gebruikt worden door personen vreemd aan het trambedrijf.

Andere storende ongemakken die een tram veroorzaakt
Geluidsoverlast is storend maar mag tegenwoordig ‘nogal gering’ genoemd worden. Dat heeft dan wel een ander nadelig gevolg: je hoort de tram niet meer aankomen.
Waar is ook de tijd dat er alleen felgele trams reden? Er bestaan trouwens studies over die gele kleur in het verkeer die aantonen dat deze kleur het meest opvalt. Destijds in 1990 heeft Vlaams minister voor verkeer Sauwens zelfs alle verlichtingspalen in het geel laten schilderen. Hij was toen nog wel bij de Volksunie en daarom werd er een beetje zwart aan toegevoegd.
Nu is de tram beschilderd met reclame in alle kleuren waardoor hij niet meer zo opvalt.
Het denderen van de tram veroorzaakt ook trillingsschade aan de huizen dicht bij het spoor met scheuren in de fundering tot gevolg.
Hier kan terloops ook nog opgemerkt worden dat de bovenleidingen van het spoor in de gemeente Lombardsijde vorig jaar nog vernieuwd werden. Dat wordt dus verloren energie en verloren kapitaal.

De veiligheidsplannen van ‘De Lijn’ voor de kusttram
‘De Lijn’ heeft in de voorbije jaren miljoenen geïnvesteerd in de veiligheid van de tram.
Zij willen nog verder gaan: verkeerslichten of knipperlichten aan alle kruispunten, fietsers en voetgangers moeten zigzaggend de trambedding overschrijden (zoals aan de camping ‘Albatros’ zie hieronder) zodat ze de tram zien afkomen, de streepmarkeringen aan de oversteekplaatsen moeten reflecterend zijn en er moeten nog meer signalisatieborden geplaatst worden.

De meeste verkeerslichten werken met verkeerslichtenbeïnvloeding. Staat het licht op groen voor de tram, dan zijn alle andere lichten daar op dat moment rood, zodat conflicten uitgesloten zijn.
Er moet overal een veilige wachtzone bestaan tussen de tramsporen en de rijweg.
In het jaar 2002 werden alle kusttrams uitgerust met een soft-front en opschep. Bij een botsing geraakt de zwakke weggebruiker hierdoor niet langer onder de kusttram en zijn de letsels minder ernstig, alhoewel … en het dodelijk ongeval van 5.8.2011 dan?
Er bestaan eigenlijk maar weinig verkeersborden in verband met de tram. Hierna volgen ze: het zijn drie gevaarborden, van links naar rechts A45 (overweg voor enkel spoor), A47 (Overweg voor twee of meer sporen) en A49 (kruising van een openbare weg door één of meer in de rijbaan aangelegde sporen) en één voorrangsbord A51.

Op bepaalde plaatsen werd deze installatie aangevuld met een belsignaal wat vooral ten aanzien van fietsers en voetgangers een meerwaarde biedt.
Voor elke halte laat de chauffeur het typische trambelletje horen.
Speerpunt in hun streven is de verbetering van de opleiding van hun tramgeleiders.
Ik lees ook op hun website dat er sinds de jaren tachtig in hun schoot een werkgroep met wegbeheerders bestaat, met vertegenwoordigers van de gemeenten, de provincie en de Vlaamse gemeenschap.
Wie daaraan deelneemt voor Middelkerke en wat de resultaten ervan zijn, heb ik niet kunnen achterhalen.
Elke chauffeur, fietser of voetganger die verstrooid is en/of onvoldoende oplet aan een kruispunt, kan natuurlijk verwikkeld geraken in een ongeval. De dag van vandaag wil ‘De Lijn’ tengevolge van aanhoudende kritiek om de vele ongevallen met de kusttram, dat risico tot elke prijs verminderen door overal (dure) hulpmiddelen aan te brengen. De weggebruiker wordt echt gepamperd en moet haast niet meer nadenken. Dat is ook wel gevaarlijk, maar algemeen moet toch gezegd worden dat de veiligheid er fel door verhoogd wordt.

In hoeverre zijn die plannen reeds uitgevoerd in Lombardsijde?
Zoals jullie hieronder kunnen zien is er een veilige wachtzone aan de tramhalte ‘YMCA’ (links); in Lombardsijde-bad (rechts) is er wel een vluchtheuvel maar geen reling.

De kruispunten met de Schoolstraat (verkeerslichten), aan de Schorrenbloemstraat en aan de Elisabethlaan (knipperlichten, spiegels en oplichtend TRAM - bord) en aan de Hoogstraat (knipperlichten en oplichtend TRAM – bord) lijken mij goed beveiligd.
De kruispunten met de Oude Nieuwpoortstraat en met de Bassevillestraat zijn haast niet beveiligd: geen lichten, geen oplichtend TRAM – bord. Op het eerste kruispunt staat enkel een gevaarsbord A49 dat de kruising met de tram aangeeft en op het kruisend fietspad is er nog een A49 geschilderd, op het tweede staat een spiegel, die naar het schijnt meedraait met de wind (toestand op 1 mei 2013).

Welke voordelen zou het nieuw traject opleveren, volgens de voorstanders van de wijziging?

Er zouden minder ongelukken gebeuren!
Telkens er zich een ongeval voordoet met de kusttram wordt daar veel ophef over gemaakt. Het is natuurlijk juist dat er jaarlijks (te) veel dergelijke ongevallen te betreuren vallen.
In de periode 2003-2009 daalde het aantal van 127 naar 69, om in 2010 en 2011 opnieuw te stijgen naar respectievelijk 86 en 100. Volgens ‘De Lijn’ door fors te investeren in veiligheid, daalde het aantal in 2012 opnieuw naar 80.
Als we een rangschikking opstellen voor alle kustplaatsen, dan neemt Lombardsijde daarin een zeer gunstige plaats in.
Ik weet ook wel dat Lombardsijde niet de drukste kustplaats is, maar wat ik ook weet is dat de zware ongevallen die zich hier met de kusttram voordeden in de voorbije jaren niets te maken hadden met het gevolgde traject, noch met het feit dat de tram door de dorpskern rijdt.
Volgens een provinciale studie zouden de zwaarste ongevallen zich trouwens voordoen met trams in eigen bedding.
Het is natuurlijk vanzelfsprekend dat er zich in Lombardsijde geen tramongevallen meer zullen voordoen als er geen tram meer rijdt.
Ik hoop van wel, maar zal de tram op zijn nieuw traject dan wel gevrijwaard blijven van ongevallen?

Ziehier het lijstje van de zware ongevallen in Lombardsijde.
Op 12 februari 2010 overleed een 52-jarige man nadat hij werd aangereden door de kusttram. De man had zijn wagen geparkeerd op de parking naast de trambedding en wilde de sporen oversteken om naar zijn woning te wandelen. Hij gebruikte daarbij niet de voorziene oversteekplaats voor voetgangers. Hij zou gestruikeld zijn over een hindernis toen hij de trambedding wou oversteken.
Zo’n spijtig ongeval is mogelijk aan elke oversteekplaats van de trambedding. Dat had dus niets te zien met het traject van de tram noch met de dorpskern van Lombardsijde.
Er werd ondertussen een afsluiting geplaatst tussen de parkeerplaats en de trambedding, zoals te zien is op onderstaande foto..

Op vrijdag 05 augustus 2011 in de Nieuwpoortlaan ter hoogte van de halte YMCA tussen Lombardsijde en Nieuwpoort, wilde een vrouw nog snel bij de halte geraken toen de tram reeds in aantocht was.
De vrouw maakte spijtig genoeg een inschattingsfout en geraakte onder de tram. Zo’n ongeval is mogelijk aan elke halte. Het ongeval had dus niets te zien met het traject van de tram noch met de dorpskern van Lombardsijde.

Op 15 oktober 2011 ontspoorde de tram in de bocht aan het koning Albertmonument. De oorzaak was overdreven snelheid. Er waren 31 gewonden. Het ongeval had niets te zien met het traject noch met de dorpskern van Lombardsijde. Er zijn overal bochten in het tramproject en er wordt overal te snel gereden.

Het nieuw project zou rijtijdwinst opleveren
Kijken jullie even naar de trajectduur die nu geldig is, volgens ‘De Lijn’:
    Westende Sint-Laureins naar Nieuwpoort: 8 minuten
    Lombardsijde-bad naar Nieuwpoort via dorp: 6 minuten
    Westende Sint-Laureins naar Lombardsijde-bad: 2 minuten
    Lombardsijde-dorp naar Nieuwpoort 4 minuten

Laat ons dus aannemen dat er een maximale (volgens mij verwaarloosbare) winst zal zijn van 3 minuten. De trambegeleiders zullen dan wel een veel hogere snelheid kunnen ontwikkelen en zullen dat ook doen, met de nadelen voor het comfort van de reizigers en met mogelijkheid van meer ongevallen aan de kruispunten, tenzij deze laatste extra beveiligd worden maar dat zal wel het geval zijn, neem ik aan.

Daardoor zal Lombardsijde nu eindelijk ook zijn pleintje krijgen
Als de politici eerlijk willen zijn, zullen ze moeten toegeven dat de tram vooral daarvoor uit het dorp moet verdwijnen. Elke deelgemeente moet immers zijn pleintje hebben, het handelsmerk van de Open VLD Middelkerke.

Ze willen op het Dorpplein een oase van rust en stilte creëren, met bomen, fonteinen en zitbanken en lampenkappen (de kleur is nog niet gekozen!). Dat alles in de schaduw van ‘Onze Lieve-Vrouw Bezoeking’ en aanleunend bij de ingetogenheid op het kerkhof.
Men kan zich afvragen of ze het nu nog min of meer levendige Lombardsijde misschien even doods willen maken als Westende.
Een Lombardsijdenaar vindt het huidige Lombardsijde nochtans nu reeds ‘zo dood als een pier’. ‘Hier gebeurt nooit wat. Er zijn zelfs bijna geen winkels meer. Alle woonhuizen die te koop staan worden vervangen door appartementen…nog meer grijs…

Schepen Liliane Pylyser-Dewulf belooft echter beterschap: “het aanzicht van Lombardsijde zal drastisch wijzigen. Hierdoor kan het dorp weer opleven.’

Een andere Lombardsijdenaar verheugt er zich reeds op dat terrasjes op het Dorpsplein mogelijk zullen zijn, dat de Ezelcavalcade geen last meer zal hebben van de tram en dat avond- en rommelmarkten opnieuw in de dorpskern zullen kunnen opgesteld worden.
Gedurende de maanden juli en augustus is er op woensdagavond een zeer druk bezochte avondmarkt. De trambestuurder heeft dan al de moeite van de wereld om onvoorzichtige marktbezoekers de sporen te doen vrijmaken.

Hoewel het niet expliciet over Lombardsijde gaat, schrijft ‘De Lijn’ nochtans op een website: “Dankzij de tram verhoogt de verkeersleefbaarheid van de kustgemeenten. Ze draagt ook bij tot de economische en sociale welvaart in de regio.”

Ook andere voor Lombardsijde belangrijke wegen zouden een opknapbeurt krijgen
Volgens een Lombardsijdenaar heeft het dorp veel meer dan een pleintje nodig… namelijk “een volledige herwaardering zodat het er goed wonen is voor jonge gezinnen. “
Volgens schepen Pylyser-Dewulf zou Lombardsijde dat ook krijgen. Ze beweert onder andere: “De Zeelaan zal veranderen in een promenade. “
Hopelijk moet dat weer niet bij de gebruikelijke grootspraak van het gemeentebestuur gerekend worden.
Michel Landuyt zei ook ooit dat de Meeuwenlaan in Westende-bad een soort ‘La rambla’ zou worden zoals in Barcelona. Hebben jullie al iets gezien dat daarop gelijkt?
Een promenade is meer dan een wandelweg. Gebruikt men die naam niet enkel voor een zeedijk of voor een weg met bezienswaardigheden aan beide zijden?
Waar leidt de Zeelaan eigenlijk naartoe?

De zeelaan hoort naar de zee te leiden…en naar het militair kamp…de grote werkgever in Lombardsijde. De zeelaan kan naar de zee leiden als de Matrozenlaan doorgetrokken wordt naar het strand. Dit is op dit moment moeilijk te verwezenlijken omdat het munitiedepot dan gescheiden wordt van de rest van het kamp. Het is dus wachten op de eventuele ontmanteling van de militaire camping en de invulling van de duinenzone om enige zekerheid te krijgen over de toegang tot het strand.
Een Lombardsijdenaar heeft enkele bruikbare ideeën daarover: “de Zeelaan kan ook een grote opwaardering gebruiken van wat we tegenwoordig ‘hondenpoeplaan’ noemen naar een prachtig wandelparadijs waar auto’s met mondjesmaat geduld worden. Rechts (vanuit het dorp gezien) ligt de golfsite. Goed onderhouden groene borders en voldoende straatverlichting zijn hier zeer noodzakelijk. De linkerkant kan voorzien worden van een schitterend woongebied waar villabouw naast sociale woningen geïntegreerd in een groenpark de toon zetten. Appartementen en een mini-atlantic wall zijn hier niet op hun plaats. De RUP in aanleg kan hier alvast rekening mee houden. Geef de bouwmafia en malafide promotoren geen kans.”

Over de Nieuwpoortlaan zegt schepen Pylyser-Dewulf: “De huidige trambedding zullen we samen met de Vlaamse overheid omvormen tot een veilig wandel- en fietspad.
Een Lombardsijdenaar: “De heraanleg van wat in de volksmond “de Nieuwpoortse steenweg” genoemd wordt, is bij mijn weten gestopt in Middelkerke na de renovatie van de Oostendelaan. Het traject tot aan de brug in Nieuwpoort is ook dringend aan vernieuwing toe. Er mag ook wel wat gedaan worden aan de verkeerssituatie op de Lombardsijdelaan.”
Op 11 april 2013 stelt burgemeester Janna Rommel-Opstaele dat de vernieuwing van de Lombardsijdelaan nu reeds vast ligt tot aan de Baronstraat en dat nu werk zal gemaakt worden van het laatste stuk tot buiten de dorpskern.

Een Lombardsijdenaar: “De aanleg van het nieuwe spoor langs de kustweg houdt ook een volledige reconstructie van de kustweg in naar het voorbeeld van het traject tussen Middelkerke en Westende bad. Eindelijk zou dan een snelheidsbeperking van 70 km per uur ingesteld kunnen worden en zou al het verkeer gedwongen worden op 1 rijstrook te rijden. Dit betekent dan het einde van een racebaan die kaarsrecht naar de brug in Nieuwpoort loopt en waar vooral motoren zich op een circuit wanen waar ze tot over de 200 km per uur kunnen halen.”

Er zullen wel tientallen bomen moeten geveld worden!

Verandert dat iets aan het beschermd dorpszicht dat bedongen werd bij de renovatie van het klooster?
Een Lombardsijdenaar: “Het beschermde dorpszicht krijgt bij het wegvallen van het spoor wel meer betekenis. In dit kader zou het beter zijn het hele dorp die status te geven en de kerk en de begraafplaats en het restaurant (de Bellevue) en de pastorie erbij te betrekken.”

Dan zal er ook plaats zijn voor een feesttent
Zowat in alle deelgemeenten worden de huidige feesten en evenementen gevierd in een tent. Zeer comfortabel (natuurlijk nodig bij slecht weer) en als men toch op geen euro moet kijken …
Maar volgens de Open VLD zou dat nu in Lombardsijde niet mogelijk zijn. Later wel … tussen de bomen, fonteinen en zitbanken!
En de Oude Nieuwpoortlaan dan? Daar staat de kermis nu toch ook!

Dan zal er ook meer parkeergelegenheid zijn op het Dorpsplein
Is dat argument niet een beetje strijdig met de oase van stilte en rust die moet gecreëerd worden?
Wordt het Dorpsplein, in tegenstelling met het 'evenementenplein' in Middelkerke, nu een parkeerplein zoals de markt van Westende?
Op de website van de lijst Dedecker lees ik: “In de zomer davert er iedere 10 minuten een 48-tonner van 30 m lengte voorbij de voordeur van de Lombardsijdse dorpsbewoners”. Ze zullen daar nu wel stilaan aan gewoon geraakt zijn, zeker? Zal het druk op- en afrijden van auto’s dan zoveel beter zijn?

In Westende is het toch ook zo
De (politieke) meerderheid heeft natuurlijk gelijk als ze beweert dat de tram destijds ook door de dorpskern van Westende reed. De halte was aan ‘La Lanterne’.
Eerst en vooral wil ik opmerken dat het verplaatsen van de tramlijn in Westende uitgevoerd werd bij de vervanging van de stoomtram door een elektrische tram en dat het traject langs de dorpen meer bedoeld was voor het goederenvervoer. Toen wilde men de stichting van badplaatsen een handje toesteken en wilde men de toerist laten genieten van de zee en van de duinen. (zie verder)
Westende heeft een badplaats, Lombardsijde niet. Het is vanzelfsprekend dat de tram door Westende-bad rijdt om toeristen aan te voeren. Dat betekent echter niet dat dit geen ongemak betekent voor de gemiddelde dorpeling.

Er worden compensaties voorzien
In principe kunnen er haltes komen aan de kruising kustweg-zeelaan (militair kamp en campings) en de kruising Schoolstraat-kustweg. Ze liggen op exact 500 meter van elkaar.
In Westende is de afstand van ‘La Lanterne’ naar de huidige halte aan de Essex-Scottishlaan exact 1 kilometer.
Van het kamp en van de campings is de afstand naar de huidige of naar de toekomstige halte ongeveer dezelfde. De afstand voor de Lombardsijdenaars, die in de dorpskern wonen, naar de halte aan de Schoolstraat zou nauwelijks 600 meter bedragen. Aanvaardbaar, maar moet er dan geen rekening gehouden worden met diegene die buiten die kern wonen? Dan kan de nieuwe afstand al rap meer dan anderhalve kilometer bedragen.

Er zouden meer bussen ingelegd worden. Zal ‘De Lijn’ daarvoor de prijs willen betalen? Je mag dus stellen dat er dan praktisch een dubbel openbaar vervoer zou gecreëerd worden.
Als we dan toch vergelijken met Westende: waarom zou ‘De Lijn’ meer bussen inleggen voor Lombardsijde dan ze nu doet voor Westende? Er zijn weliswaar nu reeds veel bussen, aangepast aan morgen- en avondspits, aan middaguur en aan schooldagen en –uren.
Mag ik misschien ook nog de vraag stellen of busvervoer zoveel veiliger is?

Wat zeggen de voorstanders van het behoud?
Roland Hollevoet, oprichter van de werkgroep ‘Red de tram’: ‘Dit is geen goede beslissing, zeker niet voor de mindervalide en oudere mensen. Maar ook voor de schoolgaande jeugd, die hierdoor fel beperkt wordt. Ik twijfel aan de frequentie van de bussen. Dat zal nooit de luxe van een tramverbinding om de 15 minuten kunnen vervangen.'
Hoewel hij vreest dat toch niet meer naar zijn kreet om hulp zal geluisterd worden, vindt hij ook vandaag nog dat samen met de tram ook het sociaal leven uit het dorp zal verdwijnen.

Sam Govaert en Peggy Blancke baten langs het traject taverne 't Zwientje uit, de vroegere ‘Avenue de la Reine’. De kusttram dendert op amper anderhalve meter van hun voordeur voorbij. Maar toch houden zij er gemengde gevoelens op na. ‘Voor het gemak moet de kusttram niet weg, maar wel voor de veiligheid', zegt Sam. ‘We hebben er weinig last van, maar het blijft gevaarlijk. Er zijn al enkele zware ongevallen gebeurd. De heraanleg van de weg en dorpsplein is mooi meegenomen.'

Ik vrees dat zij niet verder gekeken hebben dan hun eigen omgeving, voor wat betreft de veiligheid. Alhoewel vlak voor de uitgang van hun café een reling geplaatst werd opdat de vertrekkende cafégangers niet recht onder de tram zouden lopen, zien ze schijnbaar enkel maar de toestand rond hun instelling, waar nochtans nog nooit een zwaar ongeval gebeurde te wijten aan het traject van de tram.

Zullen de evenementen zoals avondmarkt en ezelstoet, …. er onder te lijden hebben? Ik denk dat niemand die vraag op dit ogenblik kan beantwoorden.
De caféhouders op het Dorpsplein, die veel tramreizigers onder hun cliënteel tellen, zien de toekomst niet al te rooskleurig tegemoet.

Dit was al een discussiepunt in 1924
In “Le Carillon d’Ostende et de la Région” van 27.11.1924 verscheen het artikel ‘La ligne électrique Ostende-La Panne” van Georges Paquot. Het is in het Frans gesteld maar ik heb het hier even voor jullie geresumeerd. Het gaat over de periode waarin de elektrische tram zijn eindpunt had in Westende-bad.
«Het was om economische redenen dat het kortere traject van Westende naar de sluizen van Nieuwpoort voorgesteld werd. Als de tram door Lombardsijde-dorp moest rijden, zou veel duurdere grond moeten verworven worden dan voor een traject door de verlaten duinenzone.
De nieuwe lijn werd aangelegd om de toeristen toe te laten langs de kuststrook te rijden, om deze aldus aan te prijzen en onze badplaatsen in de kijker te plaatsen. Het zou dus een vergissing zijn om door de dorpen te rijden!
Een elektrische lijn langs de kust van Westende en langs de monding van de IJzer zal het oprichten van nieuwe villa’s en hotels in een totnogoe te veel verwaarloosde zone bevorderen.
Het voorstel tot weginkorting van de minister van financiën zou het gedeelte van de duinen in de hoek tussen de kust en de IJzer over de laatste drie kilometers rechteroever, in de vergeethoek duwen.
In september laatstleden kwam de gemeentelijke administratie van Westende, ingevolge een vergadering van de burgemeesters van Westende en Lombardsijde met de grondeigenaars van het dorp met een nog slechtere oplossing voor de pinnen: ze stelden namelijk aan het bestuur van de buurtspoorwegen voor om het huidig eindpunt van de elektrische lijn, te verbinden met het spoor van de stoomtram Oostende-Nieuwpoort. Zo zou de verlengde elektrische tramlijn door Westende-dorp rijden en aldus tegemoet komen aan de wensen van de landelijke eigenaars. Maar zo zou de elektrische tram zijn reden van bestaan verliezen, namelijk de ontwikkeling van de nationale kust- en toeristische nijverheid helpen bevorderen. Daarmee zou het algemeen belang niet gediend zijn.
Gelukkig ging de maatschappij voor buurtspoorwegen daar niet op in. De weg Oostende-Nieuwpoort is trouwens niet breed genoeg voor een dubbel spoor.
Het is hoog tijd om eens en voor altijd een einde te stellen aan de complicaties die steeds weer het gevolg zijn van de grillen van de landelijke elementen.»

Op 4 februari 1920 besliste de gemeenteraad van Westende jaarlijkse betalingen van 6.900 fr te zullen uitvoeren (totaal 138.000 fr) om de kosten van het doortrekken van de elektrische lijn van Westende-bad naar Nieuwpoort te helpen dragen. Vier jaar later, op 13 december 1924, werd dat besluit echter weer ingetrokken.
Dat was niet naar de zin van Georges Pacquot die op 13.01.1925 daaraan een nieuw artikel wijdde in ‘Le Carillon d’Ostende et de la Région’: “Singulière décision à Westende”.

“Deze ommezwaai is onverantwoord en onaanvaardbaar. Het mag dan ook verwacht worden dat de hogere overheid daar niet mee akkoord zal gaan. Waar gaan we naartoe als een beslissing die bijna vijf jaar geleden genomen werd en waarop verder gewerkt werd, niet meer gerespecteerd wordt?
Het incident is spijtig genoeg van die aard dat weer veel tijd zal verloren gaan. Eens te meer wordt hierdoor bewezen dat Westende-dorp het grondgebied zou moeten afgenomen worden waarop zich de badplaats Westende-bad bevindt. Deze laatste zou een zelfstandige gemeente moeten worden.
De ontwikkeling van de badplaatsen is duidelijk niet de zaak van de landelijke elementen van de bevolking die in de nabijgelegen badplaats slechts een melkkoe zien en die zich geenszins rekenschap geven van de algemene behoeften op het gebied van toerisme en nationale welvaart.”

En welke zijn nu de huidige vooruitzichten?
Ik ontleen de volgende tekst van de website van de Lijst Dedecker: “Het project zou al kunnen gerealiseerd worden vanaf 2014. Landmeters zijn vandaag al het nieuwe traject op de kustweg aan het uittekenen. Het is nog wachten op het financieel fiat van het Vlaams Gewest om definitief van start te gaan. Dit geeft de gemeente ruimschoots de tijd om te starten met de planning voor de noodzakelijke opwaardering van Lombardsijde. Lombardsijde zou zo ook perfect kunnen aansluiten op de Nieuwpoortse Yachthaven en een nieuw elan geven voor projecten aan de Zeelaan.”

Een Lombardsijdenaar: “Mijn inschatting van de werkelijkheid: Het is een utopie om te veronderstellen dat het nieuwe spoor tegen de zomer 2014 klaar zou zijn. Plannen maken en ruimtelijke ordening zijn geen sterke punten van onze overheden. Er is niet iets als een dwingende instantie die de ruimte op een zinvolle manier ordent en met gezag optreedt. De politiek is te wispelturig en wordt door teveel lieden beïnvloed om snelle beslissingen te nemen. Dus…..2018 is beter……”

In een eerste fase zou er een extra snelle verbinding komen tussen Westende en Nieuwpoort. Die sneltram zou reeds tegen de zomer voorzien zijn en zal langs het nieuwe traject lopen. De gewone kusttram zou nog een tijdje zijn huidige route volgen, maar zou binnenkort (??) definitief uit de dorpskern verdwijnen.
Dezelfde Lombardsijdenaar: “Dit is pure onzin…je gaat geen nieuwe lijn aanleggen voor een zogenoemde sneltram en daarbij de oude lijn met al haar mogelijke problemen aanhouden.”

Hoeveel zal dat weer kosten?
Dat is altijd mijn laatste vraag. De kostprijs van zo’n project moet enorm zijn. Ik zal daar later wel eens naar vragen. Heeft ‘De Lijn’ daar budgetten voor? Is er dan geen crisis voor de Vlaamse gemeenschap?

Besluit
Aangezien ik niet onmiddellijk betrokken ben bij het besproken tramprobleem en ik geen inwoner ben van Lombardsijde, had ik geprobeerd een objectieve analyse te maken, zonder vooroordelen, enkel de voor- en nadelen tegen elkaar afwegend.
Zo was ik tot het besluit gekomen dat deze tramverlegging eigenlijk geen absolute noodzaak was.
Na raadpleging van enkele Lombardsijdenaars, die enkele nieuwe argumenten aanbrachten, werd het moeilijk voor mij. Nu begin ik te twijfelen of de voordelen van de verlegging misschien toch niet opwegen tegen de nadelen. Als de meerderheid van de inwoners vinden dat hun dorp er beter en veiliger van wordt en als de kosten niet al te veel de pan uitswingen, dan zeg ik ook maar “waarom niet?”

Als zij en het gemeentebestuur er later maar geen spijt van krijgen!
Veranderen is niet altijd verbeteren!

Bronnen
Artikel van Dany Van Loo in ‘Het Nieuwsblad’ op 11 april 2013 “Kusttram verdwijnt toch uit Lombardsijde”
http://www.westnieuws.be/verkeer/tramlijn-weg-uit-dorpskern-lombardsijde/ en http://www.jmdedecker.com/2013/04/tramlijn-weg-uit-dorpskern-lombardsijde.html (zelfde artikel)
http://www.focus-wtv.tv/video/kusttram-verdwijnt-uit-lombardsijde
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20130118_00438244 kustongevallen
http://docs.vlaamsparlement.be/docs/ext/20120116-094808bijlage1_VOU255_en_VOU272_(2011-2012)_c0m047ope4-27102011.pdf
http://kw.knack.be/west-vlaanderen/nieuws/algemeen/zwakke-weggebruiker-het-kwetsbaarst-bij-ongeval-met-kusttram/article-4000178548047.htm
http://www.reizigersbond.be/Bestanden/BeveilingKusttramaug2012.pdf
http://www.delijn.be/dekusttram/info/veiligheid.htm
Mening van Lombardsijdenaars
Artikel van BPM/MME in ‘Het Laatste Nieuws” van 19.5.2007
Artikel van Paul Bruneel in ‘Het Laatste Nieuws’ van 11 april 2013
Documentatie van Roland Hollevoet

06-05-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (0)

Wat betekent ‘pétanque’ eigenlijk?
Een populaire verklaring van het woord pétanque is dat het afkomstig zou zijn van het Franse "pieds tanqués" dat "voeten samen" zou betekenen. Specialisten ontkennen dat echter en beweren dat het werkwoord "tanquer" (of het daarvan afgeleide adjectief "tanqué") niet bestaat in het Frans. Het woord zou komen van het Provençaals "pétanco", wat een samenstelling is van pé (voet) en tanco (stutpaal) en dient dus opgevat te worden als "voeten die zo geplaatst zijn dat ze zo stevig staan als een stutpaal".

Hoe verloopt het spel?
Petanque kan zowel individueel als in teamverband gespeeld worden, waarbij een team kan bestaan uit twee of drie spelers. Men noemt dit ook wel ‘doublette’ en ‘triplette’. Individueel noemt men ‘tête-à-tête’. Als met drie spelers per team wordt gespeeld, heeft elke speler 2 ballen, terwijl elke speler bij doublette en tête-à-tête 3 ballen heeft. De metalen ballen ("boules") hebben een diameter tussen 70,5 en 80 millimeter en een gewicht tussen 650 en 800 gram. De but ('Frans voor "het doel") heeft een diameter van 30 millimeter met een variatie van 1 mm.

Het team dat de wedstrijd mag beginnen wordt bepaald door loting. Degene die de toss wint, trekt een cirkel met een diameter van 50 centimeter en gooit het but uit op een afstand tussen de 6 en 10 meter. Het team dat het but werpt, werpt ook de eerste boule en probeert deze zo dicht mogelijk bij het but te plaatsen. Daarbij moet er op gelet worden dat de voeten in de cirkel staan en zij niet van hun plaats komen voordat de geworpen boule de grond heeft geraakt.
Vervolgens mag de tegenpartij proberen een boule dichter bij het but te plaatsen (pointer), de bal van het andere team te verplaatsen (tirer of schieten) of het but te verplaatsen.
Het team dat het dichtste bij het but ligt, speelt pas weer als de tegenstander beter ligt of geen boules meer heeft.
In het laatste geval mag dat team proberen meer punten te scoren door boules dichterbij te brengen dan de beste van de tegenstander. Voor elke boule die een speler dichter heeft geplaatst dan de tegenpartij krijgt men een punt (max. 6 punten bij triplette en doublette). Dan is de ronde of ‘mène’ voorbij. Het team dat heeft gescoord, trekt een cirkel op de plaats waar het but lag en gooit hem opnieuw, waarna de volgende mène begint.
Het spel eindigt als een team het eerste 13 punten heeft behaald.

Is Middelkerke niet enkel gek van wielrennen maar ook van pétanque?
Petanque is niet alleen in Frankrijk een populair tijdverdrijf. Ook aan de Belgische kust wordt het meer en meer gespeeld.
Middelkerke lijkt wel een petanquegemeente. Niet te verwonderen natuurlijk als je weet dat veel ouderen ofwel een tweede verblijf hebben in de gemeente ofwel bij hun op rust stelling ervoor gekozen hebben om in hun laatste levensjaren te komen genieten van de frisse zeelucht.
Men zegt wel dat het ballenspel zowel voor jong als voor oud een geliefd tijdverdrijf is, maar dat lijkt mij wat overdreven want je ziet overal vooral ouderen op de daarvoor bestemde terreinen.
Middelkerke en Westende hebben talloze aangelegde velden waar men zowel individueel als in clubverband een balletje kan gooien.
Ziehier hoeveel banen er beschikbaar zijn in Middelkerke en Westende:
   Sportpark Middelkerke (20 buiten en 12 binnen)
   Sluisvaartstraat 19 OCMW Dienstencentrum (3)
   Westenlaan Westende-bad (4)
   Tussen Britselaan en Franselaan Westende-bad (Lakodam) (16)
    Baronstraat 25 (De Bamburg) Lombardsijde (2 buiten, nog aan te leggen) en 2
         binnen bij privépersonen)
    Campings en Vakantieparken
       Middelkerke: Cosmos (6), Mercator (2), Mid’s Park (2), Mijn Plezier (1) 
       Westende: Kristinapark (1), Marinapark (1), Poldervallei (5), Westende (2),
                        Zee & Polder (3) 
       Lombardsijde: Albatros (4), KACB (3), Kompas (3), Lombarde (de) (3),
                 Zomerzon (3)
In de andere deelgemeenten wordt schijnbaar geen petanque gespeeld. Is dat misschien een spel voorbehouden aan toeristen, vakantiegangers of ‘aangespoelden’?
Ik telde dus een groot aantal terreinen! Misschien zijn er zelfs nog meer. Ik heb veel campings bezocht, maar niet allemaal en voor de ontbrekende heb ik de vraag gesteld per email … maar niet van iedereen antwoord ontvangen, behalve van ‘De Viking’ die zijn terreinen verving door een speelplein, wegens gebrek aan belangstelling voor petanque.
Op sommige campings zouden de terreinen wel eens een opsmukbeurt kunnen gebruiken (KACB?).
Het feit dat er zoveel bestaan is dus wel positief, als er maar vraag naar is en als ze ook gebruikt worden!
En dat brengt mij bij de hoofdschotel van dit artikel.

Plots verrees een echt petanqueparadijs in Middelkerke

Nog vóór de zomer 2012 werd naast het tweede voetbalveld van Gold Star Middelkerke een petanque-infrastructuur opgericht met hal (en bar) en uiteraard met speelbanen, zowel binnen (12) als buiten (20).
Ik weet niet of daar eigenlijk veel vraag naar was. Iemand die het zou kunnen weten vertelde mij dat dit geenszins het geval was.
Jullie weten nu stilaan wel dat in Middelkerke op geen euro gekeken wordt en de installatie mocht dus wel wat kosten.
Het gebouw en de binneninrichting leverden uiteindelijk een factuur op van 520.211,43 euro.
De aanleg van de terreinen buiten kostte 154.369,31 euro. Tenslotte moesten nog 41.967,12 euro afgedokt worden voor de erelonen, voor de veiligheidscoördinatie (VC) en voor de EPB- verslaggever die moet nazien of er voldaan wordt aan een aantal vereisten inzake thermische isolatie, energieprestatie en binnenklimaat.
Het letterwoord EPB staat voor ‘Energie Prestatie Binnenklimaat’.
Samen kostte dit dus 716.547,86 euro aan de gemeente. Voor diegene die zo’n bedrag nog steeds graag omzetten in Belgische francs, is dat 28 miljoen 661 duizend 914 francs. Geen peulschil, dus!!!
Ik laat jullie mee oordelen of zoiets wel verantwoord is.
Hieronder zien jullie een paar foto’s van de nieuwe installatie.

Jullie zullen zich de tijd nog wel herinneren dat er in de Leopoldlaan een club gevestigd was, aangesloten bij de ‘Petanque Federatie Vlaanderen’ met de frivole naam ‘De Zeemeermin’. Boze tongen beweren nu dat de nieuwe petanquesite er gekomen is omdat het gemeentebestuur, absoluut het ‘exploot’ van het marktplein wilde herhalen. Ondanks alles, moest er nog zo’n ondergrondse parking met drie verdiepingen bijkomen en daarom moest de club daar verdwijnen.
Er moest enkel nog een uitbater gevonden worden, een waardige bovendien, om dat nieuw juweeltje te koesteren en Middelkerke te promoten in binnen- en buitenland.
Dat mocht niet de eerste de beste zijn want er werd geëist dat de uitbating diende te gebeuren door een lid van de petanquefederatie Vlaanderen. De uitbater moest geïnteresseerd zijn in petanque en mocht niet enkel manager zijn. Na 3 jaar zou er een evaluatie volgen.

Op de gemeenteraad van 14 juni 2012 werd aan de leden gevraagd een bestek goed te keuren, dat voorzag in een openbare inschrijvingsprocedure naast onder andere volgende voorwaarden:
       - duurtijd: 01/08/2012 tot en met 31/12/2015
       - vergoeding
              a) concessievergoeding exploitatie cafetaria: de geboden jaarprijs, met 
                  een minimum van €3.600
              b) gebruiksrechten op de petanqueterreinen (32): € 0,50 per terrein
                  per halve dag met een minimum van € 2.400 per jaar
              c) overige kosten in functie van de dienstverlening

De gemeente wilde actief blijven tussenkomen in deze concessie die dus niet beschouwd werd als het ‘louter ter beschikking stellen van ruimtes, maar eerder als het verlenen van diensten en prestaties.’
Dat had tot gevolg dat het verlenen van concessierechten een btw-plichtige activiteit is, waardoor er een recht op aftrek ontstaat van de btw op de investerings- en exploitatiekosten.
Zoals dat hier wel meer gebeurt (zie ondergrondse parking Leopoldlaan) voelde niemand zich geroepen om zich in te schrijven op basis van bovengenoemd bestek. Een nieuw dus maar … en daarom werd op 13.12.2012 nog maar eens aan de gemeenteraad gevraagd om dat goed te keuren.
Aan de substantiële elementen van de overeenkomst, zoals prijs en duur, werd niet geraakt.
Volgens de gemeente betroffen de wijzigingen enkel modaliteiten die ervoor zorgden dat het bestek nauwer aansloot bij de dagdagelijkse werking van een petanqueclub,
Zo werden de verplichte openingsuren teruggebracht van 18u30 naar 17u30 en werd er een sluitingsdag toegestaan op maandag.
Het recht van de gemeente om de constructie te gebruiken gedurende 10 dagen/jaar bleef ook ongewijzigd. De concessionaris maakt jaarlijks een lijst over van de competitiedagen en de gemeente dient uiterlijk 15 dagen na ontvangst van die lijst mee te delen op welke competitiedagen zij gebruik wenst te maken van de infrastructuur.
Op niet-competitiedagen verwittigt de gemeente Middelkerke de concessionaris dat zij van dit recht gebruik zal maken, uiterlijk dertig dagen voordien.
De verplichting om twee terreinen vrij te houden voor spel door recreanten wordt beperkt tot niet-competitiedagen. De eerste drie maal mogen recreanten gratis spelen. Vanaf de vierde maal dient een bijdrage van 5 euro betaald te worden. Mijn vraag: gaat de uitbater dan ook een verzekering aan voor die recreanten?
Er wordt een opzeggingsmogelijkheid voorzien voor de concessionaris bij het einde van de proefperiode (1 jaar).
Werden die wijzigingen aangebracht ‘à la tête du client’? Deze keer was er welgeteld 1 inschrijving.
Het college van burgemeester en schepenen besliste dus op 21 januari 2013 de concessie toe te wijzen aan ‘PTC De Zeemeermin’ die verhuist van de Leopoldlaan naar de nieuwe site.
De concessie, eigenlijk voorzien vanaf 1 maart, vangt echter maar aan na de inrichting van de bar. Dat zou stante pede gebeuren zodat de uitbating op korte termijn kon aanvangen. De concessietermijn werd verlengd met de vertragingstijd.
Voor alle zekerheid ben ik op 26 april 2013 nog eens polshoogte gaan nemen. Alhoewel alles afgesloten was en er geen beweging te bespeuren viel, lijkt de termijn wel degelijk reeds ingegaan.
Jullie zien de inrichting van de bar hieronder.

Is dat nu een goed akkoord, dat de gemeente waar voor haar geld geeft?
Dat de uitbater na 1 jaar de concessie kan/mag opzeggen, is natuurlijk niet zonder gevaar! Wat zal er volgend jaar gebeuren als de proefperiode geen succes blijkt te zijn?
Zal er dan nog een nieuwe uitbater gevonden worden of zal de installatie enkele jaren onbezet blijven?
Wat houdt de clausule in dat de gemeente 10 dagen per jaar de constructie mag gebruiken? Is dat misschien voor de VIP’s van de hoofdsponsor tijdens de Noordzeecross?
Twee terreinen vrijhouden voor recreanten, die drie maal gratis mogen spelen en daarna 5 euro moeten betalen lijkt mij ook maar een mager voordeel voor de gemeente.
Recreanten vinden trouwens altijd wel een terrein: op het strand, op het gras, desnoods tussen de auto’s op een parking als hun normaal terrein onder water staat.
Is de vergoeding voldoende? Als de uitbater zich houdt aan de minima voor uitbating van cafetaria en terreinen, dan betaalt hij/zij 6.000 euro per jaar. Tegenover een kostprijs van meer dan 700.000 euro betekent dat maar een magere oogst. Kosten voor dienstverlening is geen winst voor de gemeente want daar zullen prestaties tegenover staan.

Besluit
Mogen/moeten we dat alweer een typisch Middelkerks product noemen? Verschrikkelijk veel geld uitgeven voor iets waar misschien onvoldoende vraag naar was. Geen uitbater vinden en dan veel water in de wijn doen om toch iemand ervoor te interesseren en tenslotte ruim verlies lijden op het geheel. Ons bestuur zal toch wel een kosten - baten analyse uitgevoerd hebben, zeker?

Ik hoop dat ik ongelijk heb want het is tenslotte allemaal met ons geld.

Bronnen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Petanque
Informatie opgevraagd aan gemeentebestuur + verslagen GR en SC

29-04-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)

Op 11 april 2013 las ik in ‘Het Nieuwsblad’ het artikel ‘Gemeente bindt strijd aan tegen hondenpoep’.
Daarin staan enkele merkwaardige passages.

Ten eerste: “Bestuur wil hondenpoep PRIORITAIR aanpakken”
Dit is het derde blogartikel dat ik wijd aan deze verbeten strijd die het huidig gemeentebestuur nu al meer dan 12 jaar voert tegen honden en hun eigenaars. Terecht, overigens! Het verschijnsel van hondenpoep is immers, naast de globalisering, de economische en financiële wereldcrisis, de honger in de wereld, de vergrijzing, de migratie en de voortschrijding van de islam, de opwarming van de aarde en de criminaliteit één van de belangrijkste problemen van onze hedendaagse maatschappij.
Hoe ik daarbij kom? Hoe verklaar je anders de massa middelen die onze gemeente daarvoor inzet?
Dat is ook nodig want deze strijd is één van de belangrijkste die in de 21^ste eeuw door ons bestuur uitgevochten werd. Schijnbaar zonder succes, maar jullie weten toch ook dat ‘De aanhouder wint’. Of niet?
Wie de strijd gemeentebestuur – hondenpoep in de voorbije jaren op de voet wenst te volgen, kan mijn artikels ‘De weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens…’ (11.4.2010) en ‘Hondendrollen en paardenvijgen’ (26.9.2007) raadplegen in de map ‘Milieu’.

Ten tweede: “De preventiedienst plaatste een paar honderd vlaggetjes met de boodschap ‘Honden welkom, hondenpoep niet. Wij willen immers in de eerste plaats sensibiliseren!”
‘Sensibiliseren’ is een modern woord. Het betekent volgens mij ‘preventieve actie voeren met het woord in plaats van achteraf met de daad’. Meestal heeft het weinig positieve resultaten.
Jullie kennen alvast de gemeentelijke folder ‘Bezorg jezelf geen overlast!’, met een zeer interessant luik ‘nette baasjes van honden’?
Jullie lezen toch de gemeentelijke webstek waar de afmetingen en bestemming na gebruik van het hondenpoepzakje vermeld worden?
Bij een zoektocht naar een mensentoilet zijn jullie zeker al voorbij gegaan aan één van de dagelijks gereinigde en ontsmette gemeentelijke hondentoiletten?
Wat jullie misschien niet kennen is de hoeveelheid en verscheidenheid aan personeel die in het strijdperk geworpen wordt: veiligheidsagenten, stadswachten, jobstudenten, milieuambtenaar, preventiemedewerkers, de GAS – ambtenaren en officieren van de lokale en federale en gerechtelijke politie, anonieme controleurs en tenslotte een milieucel om eventuele overtreders te vervolgen.
Dat leger is bovendien goed bewapend en uitgerust tot en met een brommer voor het reinigen van de hondentoiletten.
Ook in de preventieve acties speelt onze gemeente een hoofdrol. Hebben jullie nog nooit de affiche gezien die furore maakte in Nederland niettegenstaande (of juist door) zijn dubbelzinnige tekst ‘Hondenpoep… het moet, het kan!’?
Deze keer gebeurt het met vlag en wimpel. De baasjes zullen nu wel weten dat zij met hun honden welkom zijn maar hun poep niet.

Ten derde: “Vooral het Mouchotteplein, het Normandpark, de wandelpaden in de duinen en de Kerkhofdreef worden vaak bevuild”.
De Westendenaars zijn natuurlijk niet tevreden dat het probleem zich voordoet, maar als het moet dat het dan gelukkig enkel in de deelgemeente Middelkerke gebeurt, want alle vernoemde plaatsen (tenzij de duinen) bevinden zich in Middelkerke. Zijn ze daar misschien niet zo gedisciplineerd als in de andere deelgemeenten?

Ten vierde: “Hondenbaasjes die zich aan de richtlijnen houden, krijgen bovendien een kleine attentie in de vorm van een hondenpoeptasje.”
‘Wie braaf is krijgt lekkers …’ Alle middelen zijn goed om het doel te bereiken, kan je wel zeggen, maar ik ben een tegenstander van beloningen omdat je gewoon doet wat je moet doen. Een hondenpoeptasje staat natuurlijk ‘chique’. In Nieuwpoort-bad heb ik onlangs een automaat gezien waar je weliswaar ‘slechts één zakje per keer’ gratis kunt uithalen.

Ten vijfde: “Als we overtredingen vaststellen, zal de gemeenschapswachter een verslag voor de GAS-ambtenaar opstellen. Dat kan een boete opleveren van 60 tot 250 euro'.”
‘Wie stout is de roe…’ Die ‘kan’ is er volgens mij te veel aan. Een proces-verbaal, in de portemonnee zitten van onwillige baasjes is veel efficiënter.
Het feit dat er zoveel ‘pretbedervers’ zijn, heeft natuurlijk te maken met het feit dat zij wel weten dat de kans op een boete minimaal is.

Mag ik eindigen met mijn ‘dada’?
Telkens de gemeente uitpakt met een nieuwe campagne tegen hondenpoep, vraag ik mij af wat er gedaan wordt tegen paardenvijgen.
Ik kan maar niet begrijpen waarom daartegen nooit een actie gevoerd wordt.
Een paardenvijg stoort mij meer dan een hondendrol! En is dertig keren groter!
Ziet het bestuur misschien geen graten in een hoop donkerbruine smurrie in het midden van een rijbaan?
Jullie wisten toch reeds dat er ook nylon ‘paardenpoepzakken’ bestaan? Goed voor drie beurten! Ze worden onder de paardenstaart (van een paard) gehangen en vastgehaakt aan het zadel.
Paardenpoeptassen zijn nog niet op de markt.

Besluit
Niettegenstaande ik er hierboven wat de draak mee gestoken heb, apprecieer ik ten volle de goedbedoelde inspanningen van ons bestuur. Ze kennen het probleem en willen er absoluut iets aan doen. Ik besef ook dat dit geen eenvoudige strijd is. Ze moeten echter inzien dat het niet bij sensibiliseren en preventieve acties mag blijven. Overtredingen ‘vaststellen’ is niet goed genoeg.
Dure campagnes en een legertje personeel worden dan op de duur misschien overbodig.

15-04-2013, 00:00 Geschreven door stammer
Reageren (1)