this
picture shows a line of little girls holding hands facing the immensity of
ocean waves.
Alone they might be washed away, but together they stand strong.
Thank you each for holding my hand somewhere along the way when I was facing
a wave of my own.
I hope you will reach for my hand when your own wave threatens.
All
of us girls,
Old
and young, Near and far, Hold special memories of good times
we've shared. We've had our share of hard times when
our friends were there to make us feel better. We've shared... our hearts, our time, our secrets
, our fears,
our hopes and our dreams. Let us never break the chain of friends!
Mrs.Bo and Mr. Silver
10-07-2008
'Stront'weer .... letterlijk en figuurlijk !
.
Zoon 1 is met zijn gezin op vakantie naar Kroatië en het is daar prachtig weer,30°C ik krijg al zin om mijn koffers te pakken. Dat heb je met zo'n pokkenweer !
Zoon 2 heeft ook vakantie, maar hun huis moet bewoonbaar zijn tegen midden augustus.
Elke dag wordt er nu volop gewerkt.
Eergisteren had ventje een rustdag ingelast omdat hij dringend een nieuw scheerapparaat nodig had en omdat het soldentijd is.Elke eurocent is er ééntje nietwaar?
Ik heb dit onmiddellijk rechtgezet door mezelf een nieuwe digitale camera aan te schaffen omdat mijn oude het begeven had. (mijn keuze stond niet in solden, dat ga je altijd zien)
Nadien gingen we Seppe afhalen in de kribbe, want hij kwam bij ons slapen en bleef de volgende dag logeren.
We hadden ook onverwacht een telefoontje gekregen van broer Ardennen dat ons half varken er was. Vermits vers vlees zo snel mogelijk de diepvriezer in moet stelde broer voor om het die avond nog te brengen.Ze zouden dan ook blijven overnachten.
t Was even een beddendans. Het bedje van Seppe staat in de logeerkamer, dus ik vond het maar best dat wij daar sliepen en broer en zus in onze kamer.Snel snel de lakens van ons bed verschoond.
Rond tien uur s avonds arriveerde broer, zijn vrouw en een half varken. Broer was uitgeput, want hij is pas heel ziek geweest en is nog niet echt genezen.Voordien had hij hun helft van het vlees thuis verpakt en ingevrozen.
Mr. Silver kent het verschil niet tussen een kotelet, een filet of een karbonade, maar hij maakte zich nuttig door alles - mits aanwijzing - helpen in te pakken en naar de vriezer te dragen.
Ik was me er niet van bewust dat bij de aanschaf van een half varken er ook een halve kop, twee poten, een staart en enkele ingewanden horen.
Schoonzus had ik gezegd dat ze de kop de staart mocht houden. Bij het bekijken van de poten werd ik al misselijk. Ik begrijp niet hoe mijn moeder en haar zus dat vroeger een lekkernij vonden.
Enfin, tegen één uur s morgens stak eindelijk alles in de vriezer en kropen we allemaal uitgeput in ons bed. Seppe lag vredig te slapen en wij kropen zo stil mogelijk in ons logeerbed.
Ik heb geen oog toegedaan. Om de haverklap werd ik wakker om luid-snurkend ventje een por te geven, ik was bang datSeppe zou wakker worden.
s Morgens waren we allemaal héél vroeg op. Er was maar ééntje fris uitgeslapen : Seppe natuurlijk!
Schoonzus moest op controle naar Leuven en om de files voor te zijn vertrokken ze om 6.30 uur.
Ventje moest om 8.30 bij zoon 2 zijn omdat ze de chappe gingen leggen.
Buiten regende het pijpenstelen.
Ik vraag me af wat het meest vermoeiend is in de bouw werken of een héél energieke, avontuurlijke tweejarige oppassen.
Buite peele zei Seppe keer op keer met zijn snotneusje tegen de veranda deur gedrukt, dit nadat hij elk stuk speelgoed over mijn benedenverdieping had verspreid.
Ge kunt niet buiten spelen schatje, het giet! zei ik.Buite peele, buite peele hield Seppe vol.
Teneinde raad heb ik hem in de buggy gezet, hij lekker droog onder de plastic, ik met mijn waterdichte anorak mèt kap, en wijle op stap door de gietende regen.
Een buggy besturen met één hand en een paraplu lukt me niet. Ik had de kap van mijn anorak wel op, maar iedereen die een bril draagt weet dat je nakorte tijd toch niet veel meer ziet.
Ik wandelde snel richting winkelstraat en kocht een pet, trok daar mijn kap over om zo de regen van mijn bril te houden. Natuurlijk stond alles min 50% behalve die pet.
Ventje had me beloofd dat hij vroeg zou stoppen met werken, want hij weet dat het heffen van Seppe niet bevorderlijk is voor Herniaretta en een kindje van twee moet je nog dikwijls oppakken.
Vroeg is relatief om vijf uur liet hij me weten dat het wat langer zou duren dan ze gedacht hadden maar dat hij om half zeven zou stoppen en dan Seppe naar huis doen.
Seppe was, uitgerust van de wandeling, zo fit als een hoentje. Ik daarentegen, was stikkapot.
De deugnieterij droop uit zijn ogen.Ik plukte hem uit de gordijnen, van de tafel, van de stoelleuningen, van de vensterbank. Ontelbare keren zette ik hem op zn potje, want hij is bijna droog, maar hij vindt het een héél leuk spelletje om telkens weer naar de WC te lopen, broekje uit te doen,er met moeite enkele druppels uit te persen en door te spoelen. Het doorspoelen en het handenwassen vindt hij het leukst. Toen hij om kwart na zes voor de elfendertigste keer kaka doen zei dacht ik : foert hij wil gewoon weer met water spelen.
Plots trok hij zn broek naar beneden en ja hoor wat dacht je alles vol str
Heel voorzichtig pakte ik hem op onder zijn oksels en droeg hem zo voor me uit naar de badkamer boven, stroopte zo goed mogelijk alle kleren af, maar toch speelde hij het klaar om de smurrie overal op te krijgen.
Deze keer moest ik hem helemaal wassen. Eigen schuld - dikke bult, ik had maar naar hem moeten luisteren.
Toen ventje eindelijk arriveerde kon ik geen pap meer zeggen.
Ik kon wel geen pap zeggen, maar een man die net twee ton chappe heeft verzet moet eten hebben. Vraag me niet meer wat we gegeten hebben want ik weet het niet meer.
Om half negen ben ik uitgeput naar boven getrokken en viel als een blok int slaap.
En zeggen dat er vrouwen van zestig zijn die nog kinderen willen ! Goe zot zeg dat ik het gezegd heb.
Ach, nog een half jaartje en dan is de moeilijkste leeftijd weer eens voorbij.
Ik geef het op ik heb de nieuwe editor eraf gegooid laat iemand anders het maar uittesten die meer van html kent dan ik.
Nu maar mijn vingers gekruist houden en kijken of de oude editor het nog wil doen.
Bij elke wijziging aan de instellingen lijkt er daarna wel iets fout te gaan.Ik zie dat de flash, boven onder mijn blognaam, nu weer verdwenen is sakker de sakker de sakker
Ik zal de volgende dagen ook weinig tijd hebben om nog veel meer te doen dan misschien een reactie te schrijven.
Seppe komt twee dagen logeren en Mr. Silver wil absoluut op solden jacht!
Ik ben zo denk ik toch - de enige vrouw met een shopaholic man.
Broer en zus Ardennen komen ons 's avonds het besteld biologisch vlees brengen en zij blijven ook overnachten omdat schoonzus de volgende dag weer op onderzoek naar Leuven moet.
Broer is zelf net ontslagen uit het ziekenhuis, dus het verwondert me wel dat hij niet moet rusten.Hopelijk hervalt hij niet want het is de allereerste keer dat broer 1 zo ziek is geweest.
't ja we worden allemaal een dagje ouder niewaar?
Ik begin gelukkig de werking van het Flash programma een beetje te begrijpen, maar er is nog heel veel werk aan de winkel vooraleer er iets deftig op dit blog zal verschijnen.
Tot dan zullen jullie het met mijn testjes moeten stellen vrees ik.
Zij die nu naar Herniaretta luisteren gaan rusten en groeten u!
Ik ga vandaag nog eens een poging doen om iets in te zetten met "de nieuwe editor". Benieuwd hoe het deze keer op mijn blog te voorschijn zal komen?!
Bij mijn vorig item was de tekst font niet juist, mijn kader was verdwenen en de foto die ik bovenaan had gezet stond vanonder als een apart item.
Maar ik ben een doorzetter. Ik blijf lustig verder knoeien en als we niet proberen weten we het niet hé? Ik merk dat er toch al enkele fouten rechtgezet zijn.
Het spijtige is wel dat voor elk ding dat rechtgezet wordt een ander dan weer fout loopt, maar ik ga vandaag niet te veel moeite doen. Gewoon schrijven, knippen en plakken, misschien met een foto....lukt het niet dan heb ik er niet al te veel tijd in gestoken.
Ik zou vandaag trouwens nog wat willen oefenen met ‘Flashkes' maken. Tot veel meer ben ik spijtig genoeg niet in staat. Ik kan vandaag al terug recht zitten. Tot gisteren lag ik horizontaal, plat, flat-out, K.O., in de zetel of op het bed.
Herniaretta - de lelijke duvel - had me weer in haar wurggreep. Door haar heb ik mijn blogmeeting met mijn vrienden waar ik zo naar uitkeek moeten missen. Vreselijk! Nu moet ik weer een heel maand wachten.
Maar het was dikke bult, mijn eigen schuld.
Donderdag waren kleinzoon 2 en 3 hier en ik voelde me goed, heel goed zelfs. Ik ben me er altijd van bewust dat ik voorzichtig moet zijn, dus toen ik kleinzoon 2 leerde touwtje springen, sprong ik héél voorzichtig.
Kort erna toen ik kleinzoon 3 naar boven droeg om een propere pamper aan te doen, ging ik langzaam met hem op mijn arm de trap op. Ik was er niet op voorbereid dat hij zich plots voorover zou laten vallen en ik ons enkel nog kon redden mits een acrobatische toer dat me zelf verbaasde. Ik wist niet dat ik nog zo lenig was.
Daarna was't natuurlijk prijs ... eerst kwam de knagende pijn, dan de zeurende pijn en dan... yep ... Herniaretta sloeg weer meedogenloos en genadeloos toe. Ik kon amper nog bewegen.
Ik las (en heb het met mijn eigen ogen gezien) dat de zoon van Paz na een rugoperatie ongelooflijk snel goed te been en pijnvrij was, maar ik ben doodsbang om me te laten opereren. Trouwens geen enkele dokter spreekt van een operatie, misschien omdat mijn Herniaretta niet constant aanwezig is.
Enfin, genoeg gezaagd en gezeverd, er zijn mensen die veel erger ziek zijn.
Ventje is vandaag weer de hele dag aan't verbouwen bij zoon 2 en toen ik hem zei dat ik vandaag misschien het gras wel kon afrijden kreeg ik een dodelijke blik en zei hij : "durft niet hé, ge zijt nu eindelijk een beetje beter! Schrijf maar wat op uw computer" - en zoals ge ziet ben ik een héél volgzame, gehoorzame vrouw.
Nog even en we moeten door de tuin met een machete onze weg banen, maar ik zal het toch maar best vandaag nog wat kalmpjes aan doen.
Ik wil wel even terugkomen op mijn vorige item over "de kleuterjuf" op de voorpagina van de Frut.
Een lezer schreef me dat hij het jammer vond dat ik niet dieper ingegaan was ‘waarom' dit artikel voorpagina nieuws was.
Nu, dat was nèt wat me dwars zat : dit artikel had nooit op de voorpagina mogen staan, dit artikel had zelfs NIET in de krant mogen staan.
Ik vraag me nog altijd af waarom de redacteur beslist heeft om dit in de krant te zetten en dan nog wel op de voorpagina.
Kende hij de ouders persoonlijk? Kende hij de school? Kende hij de juf? Was het gewoon sensatie? Is het komkommertijd?
Bovendien vond mijn lezer het jammer dat ik de GVA "de Frut" noemde, maar niet zei waar deze naam vandaan kwam.
Wilt ge geloven dat ik niet weet waarom we het "de Frut " noemen. Misschien is het omdat met in 't Antwerps een friet een frut noemt en gebruikte men vroeger oude kranten om fritten te verpakken in de frituur.
Frut is ook "kop" of "kip-kap" in het Antwerps. Men zegt ook: " 't hangt in frut vaneen." ('t is helemaal kapot).
Ook zegt men "'t is frut.." als het op niets trekt, slechte kwaliteit, slecht gemaakt.
De GVA hoeft nu geen sensatieblad te worden om die naam waar te maken hé!
Dankzij mijn lezer ben ik nu al twee dagen (ik lag tenslotte plat) aan't piekeren over de Frut/GVA. Ik vind geen duidelijke definitie op Google.
Kan iemand me misdschien zeggen waarom we de GVA de Frut noemen?
Trouwens ik was, toen ik dat item schreef over de kleuterjuf, zo boos op de GVA dat ik hen geen gratis reclame gunde en daarom bewust het Antwerps woord Frut gebruikte. (Bij deze is dat dan wel gebeurd)
Ik heb ook geen lezersbrief naar de GVA gezonden omdat de mama en de kleuter ‘nieuwe Belgen' zijn en bij alle kritiek op ‘nieuwe Belgen' wordt men in Antwerpen voor racist uitgescholden of ben je "eentje van het VB."
Ik hoop dat ik de vragen van mijn lezer hiermee enigszins beantwoord heb.
Al een tijdje vraag ik me af : zou ik er over schrijven of niet.
Ja - dan toch maar, want het moet van mijn lever.
Ik heb het over onze krant, De Frut – ik neem het al sinds we gehuwd zijn en gewoon uit traditie.
Vader las het en ik bleef het lezen.
Idem dito met de Humo, maar da’s een verhaal voor een andere keer.
Wat er de laatste tijd gebeurt met mijn krant weet ik niet, maar ik overweeg nu om een andere te nemen. Ik zal u even uitleggen waarom.
Vorige week op de "voorpagina" – een enorm groot artikel: een kleuterjuf die een kindje van vier jaar oud als straf een tijdje in een bezemhok heeft opgesloten.
Mag niet! – ik weet het, en ja ik heb het gelezen – er stonden niet alleen bezems in het bezemhok maar ook detergenten, maar hoeft dit in een krant en meer bepaald : is dit voorpagina nieuws?
Eergisteren hoorde ik van ver in de keuken iets op het TV nieuws over : ‘per ongeluk’ enkele kinderen doodgeschoten in Carcasonne door soldaten.
Ik wou er meer over weten, maar wachtte het late journaal niet af en dacht : ik lees dit morgen wel in de krant.
De volgende ochtend – ik keek naar de voorpagina : niets – noppes – ergens op blz. 12 – onderaan, daar stond het in een piepklein artikeltje.
Zijn we nu helemaal gek aan het worden of ben ik het alleen?
Jullie weten dat ik een zwak heb voor kleuterjuffen. Ze verdienen standbeelden.
Trouwens alle leerkrachten, maar kleuterjuffen zeker.
In het bewuste artikel verwees men ook nog naar die andere grote misdaad : de kleuterjuf die een kind met een sjaal op een stoel had vastgebonden.
Jaja…hoor ik jullie zeggen : maar het zal uw kind maar zijn!
Wel als het mijn kind was, dan zou ik het misschien niet graag hebben en ik zou er met de juf over praten en indien nodig met de directie, maar het zou voor zo iets nooit bij me opkomen om naar een krant te bellen.
Ik stel me de vraag: wat doe je met een vierjarige die het echt te bont maakt in een klasje van wellicht rond de dertig kinderen?
Ik spreek nu uit ondervinding, want mijn oudste zoon was ook ‘onstrafbaar’ toen hij die leeftijd had.
Je bent eerst boos tegen het kind.
Het kind lacht je uit en doet rustig verder.
Je roept. Het kind negeert je.
Je tiert. Idem.
Je zet het in de strafhoek. Het kind loopt weg uit de strafhoek.
En nu ? Wat moet je nu doen als kleuterjuf?
Het kind op de gang zetten? Dan loopt het misschien weg.
Het kind naar de directeur doen? Waar blijf je inmiddels met de rest van je klasje?
Het kind vastbinden op een stoel? Nee hoor, dat stond onlangs uitgebreid in de krant, dat is crimineel.
Je andere kindjes vragen ondertussen om aandacht, het stout kind blijft stout : er is maar één oplossing. Het kind even in afzondering zetten.
Dat deed ik vroeger ook en waarschijnlijk nog met een flinke tik op z’n broek.
Supernanny zal wel een veel betere oplossing hebben, maar Supernanny is op dat ogenblik niet aanwezig.
Bij ons vroeger (jaja-ik weet hetvroeger was vroeger) vlogen de bordvegers en de natte sponzen door de klas – de zogezegde dommeriken kregen een hoed op met ezelsoren – en nog een alternatieve straf was : op je knieën zitten met je handen omhoog op de trede van de juf vooraan in de klas.
Pedagogisch totaal onverantwoord. Ik weet het.
Maar zo ging het nu eenmaal vroeger : helemaal niet goed te praten, maar als vader het nadien hoorde kregen we er nog een extra oorvijg bij en de vermaning dat we ons beter moesten gedragen in de klas.
Nee : tegenwoordig bellen we de krant en krijgt de kleuterjuf evenveel voorpagina plaats als Fritzl de incestueuze Oostenrijkse kinderverkrachter.
Sorry lieve mensen, maar dit gaat nu mijn verstand te boven.
Welke nieuwe, serieuze krant kunnen jullie me aanraden?
Het loopt vandaag totaal fout bij Sennet's nieuwe editor.
Mijn kader is verdwenen en de foto van Seppe vinden jullie wel ergens op mijn blog zeker? Misschien hieronder?
vandaag ga ik gewoon lekker genieten van het zonnetje in de tuin en wat rond plodderen in mijn zwembadje op de tonen van de heerlijke muziek die je kan horen op deze video. (wel even best mijn muziek afzetten - rechts)
Iemand in mijn buurt - ik weet nog steeds niet wie - speelt dit soort muziek een hele namiddag.
Ik doe mijn uiterste best om na een kwartier niet te beginnen gillen en met mijn ogen toe probeer ik mezelf dan maar te overtuigen dat ik ergens op een strand in Turkije lig.
Ik zal me maar gelukkig prijzen dat het geen Heavy Metal Fan is. (rollende ogen) sorry maar de smileys in de nieuwe editor laten wreed te wensen over (grote smile)
Je zet bij 'King of the castle ' wel best eerst mijn blogmuziekje af en wacht even tot het bestand gedownload is...de tekst is bangelijk. Before you open this link, turn off my blog music at the top right! Wait until it opens...listen to what he sings - it's worth it!
