|
Drie uur s morgens en ik kan niet slapen
ik ben waarschijnlijk nog steeds niet bekomen van die allereerste warme, zonnige, windvrije zomerdag hier aan zee.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Onze zes vrienden brachten van Antwerpen de zon met zich mee, waarvoor oprechte dank, maar ik hoor net op het weerbericht dat dit waarschijnlijk de enige echte zomerdag zal zijn van onze vakantie, morgen zou het weer naar de knoppen zijn.
t Was nochtans heerlijk en ik wens onze vriend Ludovicus en zijn Lea elke dag van hun vakantie zulk mooi weer toe volgende maand. We zaten gisteren precies int zuiden.
Rond 11 uur arriveerden onze vrienden, net op tijd voor een lekker aperitief, buiten op het terras van het restaurant waar we wat later gingen eten. Schwiegermutti ook van de partij wou liefst buiten op het terras eten, maar ze werd weggestemd. Geen enkele van onze vrienden rookt maar Schwiegermutti nog wel. Uit ervaring (ben ooit zelf kettingrookster geweest) weet ik dat een sigaretje tussen de gangen wel kan smaken.
Het eten was geen top kwaliteit (we waren in dat restaurant nog nooit gaan eten) maar kom, t was te doen
behalve natuurlijk het lamskroontje van Schwiegermutti
. 't vlees nog te rauw, geen saus, te weinig mayonnaise en niet genoeg frietjes
voor de rest was alles goed.
De ober, een lieve jonge man, die schoonmoeder al vrij goed kent omdat ze al vaak daar een koffie heeft gedronken, nam met een brede glimlach haar bord terug mee en bracht het terug, maar nondepippel ....deze keer te veel saus, te veel mayonnaise en het vlees aangebrand. Dedju een mens kan toch tegenslag hebben nietwaar en waarom is dat nu altijd bij haar? t Is precies of ze doen het ervoor.:-8)
Eerlijkheid dwingt me om hier te schrijven dat ze zich sinds zo ongeveer het einde van de eerste week vakantie aan de afspraken heeft gehouden. Ze komt enkel naar ons op uitnodiging en trekt verder goed haar plan. Ze heeft zelfs tot mijn grote verbazing haar GSM leren gebruiken. In nood kan ze ons dus altijd bereiken.
Schoonbroer en schoonzus zee zijn haar ook al regelmatig komen bezoeken. Weliswaar moest dit soms s avonds zijn, want zij hielpen bijna elke dag hun dochter uit de nood, die al sinds haar twintigste week zwangerschap verplicht platte bedrust moest nemen.
Hier is gisteren een einde aan gekomen, ze is de trotse moeder geworden van een flinke dochter. Schwiegermutti heeft nu negen achterkleinkinderen!
Bovendien is Schwiegermutti nog niet bekomen van de vreselijke schok dat haar idool Walter Capiau, die hier vlakbij woont en die we regelmatig tegenkwamen, van zijne sokkel is gevallen.
Voor het groot schandaal losbarstte knikte ze bijna dubbel wanneer we hem zagen en dit met een brede smile dat wij een ietsiepietsie overdreven vonden.
Nu is het echter het tegenovergestelde
we zijn als de dood dat ze hem nu bij een terloopse ontmoeting luidop zal uitmaken voor pedofiel. Ze is niet bang om mensen hardop haar gedacht te zeggen, dat heeft ze al bewezen toen ze de Duitse dame met de twee loslopende honden luid en streng flink naar haar voeten gaf.
Maar ik denk niet dat we Walter nu nog zullen tegenkomen, hij zit waarschijnlijk ergens samen in een klooster te schuilen bij Van Geluwe.
Vrijdag gaan we terug naar huis, joepiedepoepie
. !!!! Ik ga mijn inkom deurmat weer op mijn kniekes een kuske geven.:-D
Zaterdag is het feest omdat onze oudste kleinzoon (met een fantastisch rapport) de lagere school heeft beëindigd.
Zoon 1 en zijn vrouw zijn niet gelovig maar vinden dat kleinzoon ook een feest verdient hoewel hij zijn communie niet doet. Ik vind dat natuurlijk ook. Als er iets is dat wij heel graag doen, dan is het feesten.
Onze zes vrienden vandaag op bezoek èn dan als toemaatje het prachtig zomerweer
dat was ook een feest om niet te vergeten. We hebben al onze zorgen weer eens kunnen weglachen.
Ik hoop terug wat slaperig te worden door seffens een saai spelletje te spelen op de computer, maar ik reken er niet op, ik denk dat het er niet meer inzit, 't is ondertussen al 4 uur geworden. Ik zie de lichtjes van de schepen die voorbijvaren...mooi hoor.
Molly (zie foto) is op een jaar tijd een prachtige, lieve, zachte, volgzame hond geworden. Ze staat wel op structuur. Om 19.30 u blaft ze omdat ze buiten moet en om 20.30u blaft ze om te laten weten dat ze wil gaan slapen. Ze slaapt de hele nacht door als een roos tot 9u s morgens
ongelooflijk! Ik heb wel besloten om haar baard af te knippen wanneer we thuiskomen, want iedereen denkt dat ze een reu is ocharme. Een beauty is ze niet, dat geef ik grif toe, maar echte schoonheid zit van binnen nietwaar? :wink:
|
dikke floddrkus!
