|
Mensenlief wat doet dat eerste lentezonnetje toch deugd aan die oude knoken hé...op de middag ben ik toch even lekker buiten gaan zitten in de tuin en die eerste zalige zonnestralen op mijn gezicht voelden heerlijk aan.
Dat vind ik nu net het mooie aan ons klimaat, je begint na een tijdje altijd naar ander weer te snakken.
Na de winter kijk je uit naar het eerste lentezonnetje, daarna naar de hopelijk warme, zonnige zomer, wanneer het dan weer te warm wordt kijk je al verlangend uit naar de herfst en dan is het cirkeltje mooi rond.
Alhoewel, een échte winter hebben we dit jaar wel niet gehad. Ik geloof dat ik mijn dikke winterjas zelfs niet uit de kast heb moeten halen. De dikke handschoenen en de muts ook niet nu ik er goed over nadenk.
We hebben thuis centrale verwarming, maar mijn ventje houdt van gezelligheid en steekt regelmatig graag de kachel aan.
Waar we het meestal niet over eens zijn is de temperatuur in huis, ventje heeft een volledig andere thermostaat in zijn lichaam dan ik, ik val van mijne sus rond dertig graden en hij begint zich dan pas goed te voelen.
Het werd gisteren in de living steeds warmer en warmer. Ik stroopte het éne kledingstuk na het ander af. Toen ik bijna op ontploffen stond ging ik even naar de thermometer kijken en zag dat het 27°C was.
Ventje vond het zalig maar ik moest gewoon de kamer uit, t was veel te warm. Ik zal maar denken dat het een voorbereiding is op een lange hete zomer ...
Ach, de temperatuur in- en buitenhuis zal bij ons altijd een discussiepunt blijven. Ik vind dat het best wat frisser mag zijn en ik zal een warme trui dragen, maar ventje zit liever in een warme omgevingstemperatuur in zijn T shirt.
Ik had dan ook wel een hele namiddag in een warme keuken biscuits en cakes gebakken want ik moet voorzien zijn tegen mijn verjaardag.
Als ik begin te bakken doe ik net hetzelfde als met koken. Ik maak het dubbele klaar en vries dan een deel in, altijd gemakkelijk als je onverwacht bezoek krijgt. (gouden raad van Tante Kaat) :lol:
Na de middag heb ik weer zitten ploeteren aan mijn computer, ik wou absoluut een website aanmaken. Niet dat ik een website nodig heb, maar stel dat onze jonge Patrick bij Sennet het ooit voor bekeken houdt en ik mijn blogje moet opgeven, waar ga ik dan mijn fotos van de kleinkindjes plakken?
Nu kan ik aan mijn wijd verspreide familie zeggen dat ze af en toe te bewonderen zijn op mijn blog, maar het zou toch plezanter zijn op een website. Familiefotos zijn tenslotte enkel voor de naaste familie leuk.
Holàba....het belletje gaat in de keuken, mijn erwtensoep zal klaar zijn!
Mmmmm.......Lekker! .... bij warm weer krijg ik altijd zin in zon winterkost, hoe zou dat nu komen?
|
