|
Ik draag ze al sinds ze op de markt kwamen: mijn Crocs. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ventje gaf ze ooit als een extraatje onder de kerstboom.
Toen ik het pakje openmaakte dacht ik bij mezelf dat hij compleet geflipt was.
Voor mij lagen twee lelijke, onelegante plastieken sloefen vol gaten.
Omdat mijn ouders mij heel beleefd hebben opgevoed vroeg ik: zijde gij nu helemaal geflipt? Plastieken sloefen! Hoe komt ge daar nu bij om zoiets te kopen?
Ventje legde me toen uit dat deze sloefen Het van Het waren. Het ultieme genot voor uw voeten.
Waar hij al deze wijsheden en nieuwigheden vindt is me een raadsel.
Maar zoals meermaals gebeurd is kreeg hij gelijk.
Om hem een plezier te doen moest ik natuurlijk die vreselijk onelegante plastieken sleffers aandoen en eens rond de kamer lopen.
Ik moest onmiddellijk toegeven dat ze inderdaad heel gemakkelijk aanvoelen, vederlicht, ik voelde bijna niet dat ik ze droeg.
Ik dacht ook dat plastic koud en klam zou aanvoelen, met daaropvolgend vreselijk zweetvoeten, maar integendeel, ze voelden onmiddellijk warm aan.
De binnenzool staat vol plastieken mini boebeltjes die uw voetzolen masseren en dat voelt ook prettig aan.
Ik moet dus bekennen dat ik sindsdien bijna nooit andere schoenen draag. Kort daarna ben ik zelfs een tweede paar gaan kopen om eens te kunnen afwisselen van kleur.
Hier aan zee zijn ze echt onmisbaar.
Je houdt ze aan om door het zand te lopen, schudt door de gaatjes het zand er gewoon weer uit en je loopt rustig verder.
Idem dito met het water, of het nu zee of regenwater is, dat sijpelt er langs alle kanten terug uit, ze hebben veel verluchtingsgaten.
Lange afstandswandelingen
geen probleem: met mijn Crocs nooit pijnlijke voeten of blaren.
Ik moet mezelf tegenwoordig dwingen om mijn gewone mooie schoenen te dragen en je moet weten dat ik een schoenkast heb waar Imelda Marcos jaloers op zou zijn.
Begin deze week ging ventje even wandelen en toen hij terug kwam overhandigde hij me een heel klein geschenkzakje.
Ik deed het open en keek verbaasd naar een piepklein plastiek rood hemelbeestje en een gekleurde kristal met dezelfde afmetingen.
Verbaasd vroeg ik waarvoor ze dienden. Ze leken op speelgoed buttons voor de kindjes.
Die moet je als versiering in de gaatjes van je Crocs steken zei hij met een brede grijns. Ik liep daarnet voorbij een schoenwinkel waar ze Crocs verkopen en met deze buttons geef je je Crocs een eigen stempeltje.
Mijn linker Croc draagt nu het hemelbeestje en mijn rechter Croc het roze kristalletje. Nu ken ik eindelijk mijn linkervoet uit mijn rechter zonder dat ik daarbij hoef na te denken!
Gisteren liepen we samen voorbij de Croc schoenwinkel en ik ben voor mijn ander paar ook enkele buttons gaan kopen.
Ik kon er niet aan weerstaan.
Rode Lipjes en een rood hartje, een gele smiley en een yin-yang.
Aan zee valt het niet op als een oude Bomma gek doet.
De dresscode hier is helemaal anders dan thuis in de koekenstad.
Ik had wel niet meteen zon succes verwacht.
s Avonds in het restaurant waar we gingen eten keek de jonge kelner naar mijn voeten.
Aha ik zie dat u ook buttons in uw Crocs steekt zei hij met een grote smile, mijn lief is er ook zo zot van, ik heb er al enkele voor haar ook gekocht.
Voilà
mijn primeur
aan zee zal de hype deze zomer de buttons voor de Crocs worden!
Tenzij ik natuurlijk hopeloos achter loop en ze al lang 'een hype' zijn!
|
Hier kan ja er al enkele uitkiezen.
