WIE ZIJN WIJ?
   Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land
   Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.

Foto
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Foto
... en hier al tekenend op haar computer
Inhoud blog
  • Eindelijk!?... Eerst nog eens "proeven"
  • Afval sorteren: waarom makkelijk als 't ook moeilijk kan?!
  • (ON)gelukkige verjaardag!
  • "Sorry: een dubbelzinnige cultuur..."
  • Wegmarkeringen: zoveelste blunder?
  • Overstroming
  • Voetganger is GEEN zwakke weggebruiker!!
  • De laatste wandeling?
  • Lekkere stoelgang? Het kàn!
  • Frans is geen Frans
  • Bewegwijzering in industriezones
  • voorrang van rechts?
  • De grillen van OKRA
  • Verband tussen tafeltennis en een kunstgebit
  • Lieve bezoekers, HELP!
  • Ebola: "geen reden tot paniek"
  • Tsjechië (vervolg) - foto's
  • Tsjechië: OKRA-cultuurvakantie
  • Tsjechië-reis (OKRA): nog even geduld!
  • Mijn kennismaking met JEF BURM in 1970
  • Musical Leeuwenkoning: geslaagd!
  • oma en haar derde musical (bis)
  • Oma en
  • OKRA-slippertje...
  • "Mijn" Dictee
    mijn favorieten
  • computeroma
  • schetsblog
  • wimdelarte
  • Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Blog als favoriet !
    Blog als favoriet !
    kommaneuker
    Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites).
    Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
    19-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GENT "verbiedt" Nederlandse woorden!

       Het Gentse stadsbestuur heeft beslist, opnieuw enkele gewone Nederlandse woorden uit de gemeentelijke  woordenschat te verwijderen. Eerlijk gezegd, ik zat er op te wachten. Nadat ik onlangs las dat Gentenaars het woord "allochtoon" niet meer mochten gebruiken, vreesde ik onmiddellijk dat nu ook wel vlug een verbod op een woord als "gehandicapt" zou volgen. En ja hoor, het is er al!
        Als het woord bij sommige mensen een negatieve perceptie oproept, dan is dat eigenlijk hun probleem; waarom moet de samenleving dan geforceerde pogingen doen om betere (?) alternatieven uit te vinden? Denken ze in Gent nu echt dat bv. chauffeurs met een handicap voortaan niet meer spreken over hun "gehandicaptenkaart" maar over hun "kaart voor personen met een beperking" (want  zo heet die kaart voortaan!) ?... Politicus Siegfried Bracke reageerde zeer ad rem: "Personen met een beperking: mensenlief! Wie heeft er géén beperking, hè?" Of Herman Brusselmans, met een knipoog: "Noemen we een dwerg dan ook 'verticaal niet volledig volgroeide medemens'?" De Gazet van Antwerpen van vandaag 19.9 sloeg spijkers met koppen door een artikel aan het onderwerp te wijden onder de terechte titel "Woord schrappen is gewoon zelfbedrog".
       Ik ben geen helderziende maar ik denk dat er in de toekomst nog wel vaker nieuwe alternatieven zullen opduiken en weer verdwijnen. We kenden al "invaliden", dat moest  toen "mindervaliden" worden, ook weer niet goed, dus werd het "andersvaliden", weer verkeerd, zelfs even "mensen met een bijzondere uitdaging" en nu dus sinds enige tijd "mensen met een beperking". Binnenkort is de cirkel misschien weer rond en mogen we personen met een handicap weer gewoon ..... "gehandicapten" noemen!
        Eigenlijk komt het gewoon hierop neer: het zijn niet het de woorden die belangrijk zijn maar de toon waarop en de context waarin we ze gebruiken (c'est le ton qui fait la musique!). Klinkt een smachtend "ik hou zo van je, mijn lieve klootzak" niet veel liever dan "schat, ik ben je al lang kotsbeu, ik ga definitief terug naar mijn moeder!" ?
       Ik heb soms de indruk dat men in Nederland minder verkrampt met zulke zaken omgaat. Tijdens een interview op Radio 1 (eergisteren?) bv. sprak een ernstig gehandicapte Nederlandse dame met een belangrijke functie in de maatschappij herhaaldelijk en zonder complexen over "mensen met een handicap"...

    19-09-2013 om 18:57 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    11-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zwitserse bergen (vervolg)

       Mijn P.S.-hulpkreet op het einde van mijn vorige blog werd vrijwel onmiddellijk beantwoord: een van mijn favoriete bezoekers (blogster BOJAKO) bracht me op het goeie spoor (nogmaals dank, Bo!) En zo kan ik hier enkele details uit mijn vorige tekst alsnog met foto's ondersteunen:


    onze geliefde Val d'Anniviers met uitzicht op enkele van de vierduizenders, waarvan we er in een ver verleden verschillende hebben beklommen en onze kinderen destijds de namen van links naar rechts uit het hoofd konden opdreunen:
                      

    de Matterhorn zoals we ze met het blote oog zagen vanuit de drukke winkelstraat van Zermatt:
        


               dezelfde Matterhorn, maar dan uitvergroot naar haar volle glorie:
                              


    hier een heel oude dia-opname van oma (toen nog gewoon "mama") die tijdens een rotsbeklimming door Gids Gabriël "gezekerd" wordt:
                          

    hier onze onverwachte ontmoeting met diezelfde Gabriël nu amper tien dagen geleden!                              

    11-09-2013 om 14:33 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    09-09-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Herinnering aan de Zwitserse bergen

       Mijn vorige blog dateert van een maand geleden, maar wij zijn pas sinds enkele dagen terug van een reis met zo'n 250 andere OKRA-oudjes naar Zinal, een prachtig gelegen plaatsje aan het einde van de Val d'Anniviers, volgens ons de mooiste vallei ten Zuiden van de Rhone in Zwitserland. Niet alleen die vallei zelf is adembenemend mooi (ondanks - of juist mede dankzij - de 17 haarspeldbochten), op heel wat plaatsen heb je een prachtig zicht op verschillende "vierduizenders" (in de Saasvallei daarnaast moet je in Zermatt al zoeken naar een plekje waar je de - overigens indrukwekkende - Matterhorn kunt aanschouwen...)
       Het is bijna veertig jaar geleden (om precies te zijn: in 1974) dat we de Val d'Anniviers en andere valleien ontdekten, toen nog samen met onze vier kinderen. Het duurde destijds niet lang of we kregen alle zes de microbe van het alpinisme te pakken; we volgden cursussen ("en passant" goed voor ons Frans!), sliepen in talloze berghutten, en trokken dan van daar uit onder leiding van berggids Gabriël naar een of andere top...
       We hebben daarna nog verschillende  keren (met of zonder de kinderen, van wie de partners niet steeds dezelfde ambities hadden...) in dezelfde of andere valleien van Valais (Wallis) geklommen. Na heel wat jaren onderbreking zijn Oma en ik in 2009 nog eens naar de streek getrokken; we huurden een deel van de chalet van onze vroegere gids Gabriël, maar van alpinisme was uiteraard - gelet op onze leeftijd! - geen sprake meer en beperkten we ons tot (stevige) wandelingen..
       Stom toevallig - "de wereld is klein" -  kwamen we vorige week op een van onze wandelingen Gabriël tegen. We wilden onze groep niet ophouden en dus bleef het weerzien beperkt tot een korte begroeting, net genoeg voor een "hé comment ça va?!" en een fotootje....)   

    P.S. ALLICHT DOMME MAAR DRINGENDE VRAAG: IK WOU HIER ENKELE FOTO'S VANUIT MIJN HARDE SCHIJF TOEVOEGEN MAAR HET LUKT ME NIET OM ZE BINNEN DE DOOR SENIORENNET TOEGELATEN GROOTTE TE VERKLEINEN. WIE GEEFT MIJ EEN GOUDEN TIP? (IK WERK SINDS KORT MET WINDOWS 7 MAAR DE HANDBOEKEN MAKEN WE NIET WIJZER)

    Zie mijn volgende blog van 11.9)

    09-09-2013 om 00:00 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    07-08-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Luister naar je lichaam!, en andere (on-?)waarheden

    - Als hoogbejaarde van bijna 82 herken ik maar al te goed sommige fysieke signalen. Als ik tijdens een partijtje tafeltennis bij dit hete weer al na een halfuur moe word, is het niet zozeer mijn lichaam maar eerder mijn gezond verstand dat me doet stoppen en me naar  de clubcafetaria verwijst om iets fris te gaan drinken.
       Ander voorbeeld. Als rond etenstijd heerlijke geuren vanuit oma's keuken mij bereiken, zegt mijn lichaam: "komma, tijd voor een lekker fris aperitiefje" en gehoorzaam ik zonder morren en haal me een Hasselts "witteke" uit de koelkast. Ik heb trouwens geen lekker eten "nodig" om te kunnen genieten van een borrel; maar als ik alleen naar mijn lichaam zou luisteren, bleef het niet bij die ene borrel maar was ik binnen de kortste keren misschien een echte alcoholicus...
       Kortom: die leuze "luister naar je lichaam" vind ik flauwe kul en zelfs erg bedrieglijk. De tragiek van bv. alcohol-, drug- en andere verslaafden zit immers in die exclusieve gehoorzaamheid aan hun lichamelijke "bevelen", met uitsluiting van verstandelijke of morele overwegingen.

    - "Minder maar nog te veel doden op de weg" bloklettert Gazet van Antwerpen van 6.8.2013. Pardon?! Hoeveel wegdoden vindt GvA dan wel aanvaardbaar? Ik dacht altijd dat ELKE verkeersdode er één te veel is. (Of ben ik hier nu een echte kommaneuker?...)

    - "De organisatoren van het na-Tourcriterium van Sint-Niklaas hebben niemand minder dan Chris Froome kunnen strikken" schreef de Streekkrant (Waasland) van 17.7.2013. Kom kom, organisatoren, zoiets kon toch niet moeilijk zijn: zelfs onder beroepsrenners vind je er ontelbaren die "minder" zijn dan de latere Tourwinnaar. En als dat echt niet gelukt was, hadden jullie mij "kunnen  strikken": voor een zacht prijsje had ik gerust willen meedoen, maar dan wel op mijn gewone huis- tuin- en keukenfiets.

    - Vóórdat u mij al te kommaneukerig vindt, bij de redactie van "Onze Taal", uitgever van een scheurkalender 2013, kennen ze er ook wat van. Op 23 juli las ik de volgende taalkronkel uit het (Nederlandse) Algemeen Dagblad: "De poep op de stoep schoot menig inwoner van het Noord-Brabantse Eersel in het verkeerde keelgat."

    07-08-2013 om 10:11 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    24-07-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.OEF! Bravo seniorennet!
    Als hopeloze amateurknoeier was ik ten einde raad, toen ik na vervanging van mijn pc door een nieuw exemplaar mijn eigen blog ALLEEN NOG KON BEZOEKEN maar GEEN NIEUWE TEKSTEN kon schrijven. (Zie mijn vorige blog...) Ik had me al neergelegd bij de gedachte dat ik helemaal opnieuw zou moeten beginnen, met een ANDER blog dus. Tot ik op het lumineuze idee kwam (enfin, lumineus was het eigenlijk niet, een kind zou er onmiddellijk opgekomen zijn...) om mijn probleem voor te leggen aan support@seniorennet.be , dat ik op de site gevonden had.. En vrijwel onmiddellijk kreeg ik antwoord met de te volgen (zeer eenvoudige) procedure.
       Et voilà! Hier ben ik dus weer, tot spijt van wie het benijdt.

    24-07-2013 om 11:45 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    09-07-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nee nee, ik leef nog!
    Mijn computer vertoont sinds kort ouderdomsverschijnselen – zoals zijn eigenaar zeker?… en zal binnenkort vervangen worden. Als het even lukt, zal ik mijn blogbezoekers binnenkort weer met mijn gezever overvallen; maak u dus geen illusies: ik kom terug!

    Toe(kom)maatjes (uit scheurkalender 2013 van Onze Taal)

    - De lijst van rijkste vrouwen in China wordt dit jaar voor het eerst aangevoerd door een vrouw (NRC Handelsblad)
    - Nederlanders gek op gefrituurde Chinees (de Volkskrant)

    - Hulp burgers gevraagd bij lek steken autobanden (De Trompetter)

    09-07-2013 om 14:30 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    19-06-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voetgangers zijn GEEN “zwakke weggebruikers”!!
       Voetgangers en fietsers worden steevast in één adem “de zwakke weggebruikers” genoemd. Voor fietsers klopt dat: waar vrije fietspaden ontbreken (helaas is dat vaak het geval), kunnen zij alleen maar hopen dat passerende automobilisten hen voldoende ruimte (kunnen) laten. Bovendien hebben ze bij onverwacht opduikende situaties vaak geen tijd meer om nog passend te reageren.
       Voetgangers daarentegen hebben – zeker in stedelijke omgevingen – hun veiligheid in eigen hand door gebruik te maken van de aanwezige voetpaden. En waar die ontbreken, zal de voorzichtige voetganger bij voorkeur de LINKERkant van de weg houden om tijdig en adequaat te kunnen inspelen op het tegemoetkomend verkeer. Kortom: voetgangers zijn veel “wendbaarder” dan fietsers, kunnen zich dus snel en gemakkelijk aanpassen aan de meeste verkeerssituaties.

    TOE(kom)MAATJE. Ik vraag me af of ook FIETSERS, naar analogie van VOETGANGERS, in bepaalde situaties niet beter LINKS zouden rijden. Een kluif voor (echte!) verkeersdeskundigen?

    19-06-2013 om 22:23 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    08-06-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Levende kunstwerken uit buxus-planten (topiary work)
       Tijdens een recente „lente“(?!)-vakantie in de Ardennen profiteerden oma en ik van een zeldzame droge dag, om in Durbuy (naar het schijnt het kleinste stadje van België?...) het park „Topiaires“ te bezoeken. Daar zijn knappe tuinkunstenaars al vele tientallen jaren dagelijks bezig met het verzorgen (en creëren) van levende figuren uit buxus-planten. Momenteel staan er zo’n 40 à 50, die mij zo fascineerden dat ik ze bijna allemaal gefotografeerd heb. Wie ze nauwkeurig bekijkt, zal begrijpen dat sommige kunstwerken pas na vele jaren hun huidig uitzicht hebben kunnen krijgen en soms zodanige subtiele details vertonen dat ze tijdens het seizoen vrijwel dagelijks bijgesnoeid moeten worden.

    Een gedeeltelijk totaaloverzicht van een der 2 parken:


    Eekhoorntjes:


    Pauw:


    Kayakker (let op gezicht!):


    Olifant:


    Jumping:


    Groetend koppel:


    Pamela Anderson? (let op "details"!...):

    08-06-2013 om 20:54 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    26-05-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn jeugdherinneringen aan DELFT (Ndl)
       Vorige week maakte ik met mijn OKRA-afdeling een busuitstap naar het Nederlandse Delft, niet alleen “de stad van Vermeer” maar ook een beetje “mijn” stad. Vóórdat ik – in 1946 - van mijn geboorteplaats (Haarlem) verhuisde naar Vlaanderen, bracht ik regelmatig een of meer dagen door bij mijn oma van moederskant in Delft, geboorteplaats (1905) van mijn moeder. Ik herinner mij nog vrij veel uit die jaren ’30 en ‘40.
      
       Toen ik voor het eerst Vermeers beroemde werk “zicht op Delft” zag, besefte ik dat zijn schildersezel heeft gestaan op de “Hooikade”, waar ik zo vaak bij mijn oma gelogeerd heb! In 1892 opende mijn grootvader Voskuil daar een kappersbedrijf, dat later voortgezet werd door zoon Bertus Voskuil (broer van mijn moeder), die op zijn beurt werd opgevolgd door 3 dochters Voskuil, sinds kort allicht ook met pensioen. “Kapsalon Voskuil” bestaat na 120 jaar trouwens nog steeds op ongeveer dezelfde plaats op de Hooikade, en geniet in Delft een grote reputatie. Vanuit de trein zie je de zijgevel met de tekst “O Jan, wat zit je haar mooi!”, voor elke Delftenaar een bekende slogan. Er is ook een leuke website, die naar mijn familie verwijst:
                        http://www.delfia-batavorum.nl/gpEasy/Voskuil

       Een andere herinnering uit mijn kinderjaren. ’s Zondagsmorgens vroeg hoorde ik vanuit mijn bedje de vele (door paarden getrokken) koetsen over de straatkeien daveren waarmee het chique volk zich naar de kerk haastte. Volgens mijn moeder was het een echte wedstrijd om vooral bij de eersten te zijn!

       En ten slotte een echt strontverhaal (letterlijk!) om duimen en vingers euh… bij af te likken. De sanitaire voorzieningen in de Hooikade-huizen lieten destijds immers – naar onze huidige normen – nogal te wensen over. Ik herinner me nog levendig het afvoerloze “toilet” op de eerste verdieping (beneden was de kapsalon), dat bestond uit een brede losse plank met een gat in het midden; daaronder stond een ton(netje). Die tonnen werden regelmatig opgehaald door de schippers van de “reinigingsdienst” (de echte naam weet ik niet meer) en vervangen door een “proper” exemplaar.

       In mijn familiealbum heb ik nog een tweetal fotootjes gevonden waarop ik sta op dezelfde plaats die de voorgrond vormde van Vermeers “zicht op Delft”. Zie bijlagen. Op de bovengenoemde site vond ik ook een vrij recent beeld van het kapsalonpersoneel (onder wie 3 van mijn nichtjes Voskuil).


              Johannes Vermeer: Zicht op Delft


    Zelfde plaats, enkele eeuwen later en met mij op de voorgrond


    Idem als de vorige (ik zit rechts):


    Het huidig team van kapsalon Voskuil. Vlnr 1, 4 en 5 mijn 3 nichtjes Voskuil.
    (Foto Marianne van Es)
     

    26-05-2013 om 20:37 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    14-05-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.VRT-taalraadsman Hendrickx nuanceert

       Op 9.5 vroeg ik de mening van Ruud Hendrickx over een volgens mij foutief woordgebruik in het TAAL(!)programma “Man over Woord”. Zie mijn blog van diezelfde datum; daarin beloofde ik mijn bezoekers om de eventuele reactie van dhr. Hendrickx in een volgend blog op te nemen, ook als zijn antwoord “negatief” zou zijn. Vandaag stuurde hij mij de volgende mail, waaruit blijkt dat Kommaneuker qua Nederlandse taal inderdaad niet zo onfeilbaar is als sommigen van zijn vrienden en blogbezoekers denken…
       Ziehier wat Hendrickx mij schrijft:

     

    Geachte heer B………,

     

    Volgens taaladvies.net zijn beide constructies standaardtaal. De constructie met ‘me’ of ‘ons’ is gebruikelijker in België dan in Nederland. In Nederland wordt ze als formeel aangevoeld, juist omdat ze in een religieuze context (‘laat ons bidden’) wel voorkomt.

     

    Met vriendelijke groeten,

     

    Ruud Hendrickx

    14-05-2013 om 21:33 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    09-05-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Laat IK het zo zeggen: laat ME maar doen!

      Als liefhebber van mijn moedertaal ben ik een trouw en enthousiast abonnee van “Taalmail”, een regelmatig verschijnende internetuitgave van de VRT, waarin VRT-taalraadsman Ruud Hendrickx uitstekende taaltips geeft. Het gebeurt nogal eens dat ik hem via e-mail zijn mening of advies vraag en meestal hoef ik niet lang op zijn deskundig antwoord te wachten.
       Vandaag stuurde ik hem de volgende tekst en ben benieuwd naar zijn eventuele reactie; mocht die er komen – positief of negatief - dan publiceer ik die zeker op mijn blog. Ziehier de (cursieve) tekst die ik zojuist verstuurd heb:

     

    Geachte heer,

    Tijdens het taalprogramma "Man over woord" van 7 mei op Canvas zei (neerlandicus?) prof. Dominiek Sandra: "laat me zeggen...", terwijl hij duidelijk bedoelde "laat ik zeggen". Ik durf niet te beweren dat Sandra een echte fout maakte (je hoort ook vaak "laat ons hopen, laat ons bidden...", in plaats van "laten we ...") maar toch verraste hij mij. Wat denkt u?

       Met vriendelijke groeten, enz.

     

    TOE(kom)MAATJE. Een goede politicus moet zich (kunnen) houden aan de richtlijnen van zijn partij. Daar is niks verkeerds mee: als partijleden al te gemakkelijk naast het officiële (partij)potje plassen, verliest die partij haar geloofwaardigheid. Ik zou dan ook een slechte politicus zijn: ik zou in principe immers te vaak mijn overtuiging volgen, ook wanneer die zou indruisen tegen de officiële richtlijnen.

    09-05-2013 om 21:36 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    22-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vallen en “meevallen”…
       “Les extrêmes se touchent”, zeggen de Fransen. Dat moeten zij weten, wij zeggen gewoon “De uitersten raken elkaar”. Dit gezegde is zeker toepasselijk op mij en mijn wederhelft. Wij delen nu al 56 jaar samen niet alleen lief en leed (neem dat gerust letterlijk) maar ook enkele plezierige hobby’s (kijk maar in de linkerkolom hiernaast: “Wie zijn wij?”). Op andere gebieden lopen onze smaken en gaven dan weer enorm uiteen (les extrêmes!) maar da’s voer voor een andere keer.
       “Sporten en bewegen is gezond”. Klopt, maar naarmate de jaren vorderen, komen de fysieke grenzen onvermijdelijk dichterbij. Tot voor kort gingen wij nog 1 à 2 keer per week tafeltennissen en sommige “jongere” clubleden zijn wel wat jaloers op onze fysieke conditie (al verliezen we meestal maar dat vinden we minder belangrijk dan het plezier van het spelen zelf).
       Verder zijn we regelmatige wandelaars en proberen toch elke week zo’n 7 à 10 km te stappen (lang geleden was dat een pak hoger). De laatste maanden hadden we echter beiden af te rekenen met valpartijen, weliswaar door verschillende oorzaken. Met enig sarcasme zou ik kunnen zeggen dat we solidair zijn in het vallen: als de ene valt, dan euh… valt de andere mee, een echte
    “mee”valler dus...
       Vorige week kreeg oma Komma van de dokter de uitdrukkelijke raad om pingpongen en wandelen voortaan drastisch te beperken. Voor mij geldt er voorlopig nog geen “verbod”, al ben ik momenteel nog herstellend van zo’n “solidariteits
    meevaller”…
       N.B. Mochten sommige blogbezoekers de neiging voelen opkomen om hun medelijden te betuigen met onze sportieve beperkingen: NIET DOEN lieve mensen! Die  twee “zielige” oudjes van 81 hebben nog zoveel boeiende hobby’s en interesses (om van de deugddoende familiale en sociale contacten nog te zwijgen) dat een beetje inlevering op pingpong en kilometers geen bedreiging vormt voor hun geluk!

    TOE(kom)MAATJE: enkele taalblunders, opgevist uit de media:
    - uit een ‘in memoriam’: “Een hersentumor trof hem in hart en nieren” (GVA)
    - 'Pensioenfondsen stoppen beleggingen in landmijnen' (Utrechts Nieuwsblad)

    22-04-2013 om 20:18 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Spelling is geen taal; belangrijke steun uit onverdachte hoek
       In mijn blog van 21.12.2011 “Weg met hét Dictee, leve de taal!”  ergerde ik mij aan het zwaar overdreven belang dat heel wat kringen (onderwijs bv!) hechten aan Spelling en Dicteewedstrijden, ten koste van Taal. Zo schreef ik onder meer: “(…) dicteefreaks zijn blijkbaar zo geobsedeerd door de spelling van woorden, dat ze geen tijd meer overhouden om na te denken over het juiste gebruik ervan. Ze doen mij denken aan mensen die alle onderdelen van een auto tot het kleinste schroefje kunnen beschrijven maar zakken voor hun rijexamen (…); ik hoop de dag nog mee te maken dat er naast Dicteespelletjes ook eens serieuze Taalwedstrijden georganiseerd worden. Komaan Canvas en VRT-taalraadsman Ruud Hendrickx: waar wachten jullie op?! (…)”
       In “Neerlandia, Nederlands-Vlaams tijdschrift voor taal, cultuur en maatschappij”, waarop ik geabonneerd ben, verscheen deze maand een interview met onze Vlaamse schrijver
    Tom Lanoye, waarin deze dezelfde stelling verdedigt. Ik citeer daaruit: “Spelling is geen taal. Het is een bij voorbaat mank mechaniekje om taal neer te schrijven. Hooguit een partituur, maar nooit de symfonie zelf.”

    TOE(kom)MAATJE. Hoe leer ik gemakkelijk 'aantwaarps'. (bron onbekend) De truc in deze wereldtaal is eigenlijk gewoon: een hele zin herleiden tot 1 woord:

    Dat had je niet gedacht he? - Dadoddenichedochtei 
    Ze hebben u in de maling genomen - Zemmenoeligge 
    Ze was het moe - Zewieretbeu 
    Hij neemt alles mee - Aschaardallesmej 
    Het is er echt aan te zien - Geziegeterbegoton 
    Hij praat nonsens - Azeiwerriswa 
    Hij kon er niet opkomen - Akwammerniejoep 
    Dat is zeer goedkoop - Dasbekaanstverniet 
    Hij heeft het in de gaten - Ajeigeteur 

    01-04-2013 om 21:02 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    30-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Musical “Hercules” (bis…)
       Op 15.03.2013 wijdde ik een blog aan een musical “Hercules”, die volgend weekend 5 en 6 april in Sint-Niklaas wordt gespeeld onder regie van een van mijn 13 kleinkinderen… Hij vroeg mij de volgende link naar het promotiefilmpje over het evenement op mijn blog te zetten, wat opa uiteraard met veel plezier hierbij doet: surf maar naar http://www.youtube.com/watch?v=zLGwW1r797E

    30-03-2013 om 20:18 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    29-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.VAL(LEN)
       Onlangs kreeg ik een uitnodiging voor een “cursus Valpreventie”. Ik heb er niet voor ingeschreven, ik kan me namelijk interessantere onderwerpen voorstellen. Mijn gedachten gingen echter ineens uit naar het woord “Val(len)” zelf. Ik voelde dat dat woord mij eindelijk nog eens stof kon bieden voor een blogje. Ik begon te zoeken en hoe langer ik zocht, hoe meer woorden rond “val(len)” mij te binnen euh …. vielen.
       Daar gaat-ie (en ik sla er beslist nog over): aanvallen, voorvallen, tegenvallen, meevallen, samenvallen, uitvallen, uiteenvallen, bijval(len), bevallen, invallen, overvallen, toeval(len), vallen onder /buiten /binnen / naast…, binnenvallen, ongeval, waterval, lichtval, regenval, sneeuwval, een klemtoon valt, iets valt op, iemand valt op knappe vrouwen, een eis laten vallen, …
       Een verrassend aspect van dit taalspelletje vind ik, dat die woorden soms nauwelijks of helemaal niets (meer) te maken hebben met de oorspronkelijke betekenis van “Vallen”!

    TOE(kom)MAATJE. Een leuke taalkronkel in de Kinderpagina van het tijdschrift “Natuurbehoud”:
    “Ook jij kunt bramenjam maken! Pluk een emmertje bramen (…) en doe ze samen met je papa of mama met een pak geleisuiker in de pan.”

    29-03-2013 om 15:03 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    15-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Musical “Hercules”
       In zijn vorige blog schreef deze fiere opa over een concert door zijn zoon Nico (violist) samen met diens dochter Barbara (piano). Zeer binnenkort (5 en 6 april) volgt een nieuw “familiaal” optreden: Jascha (zoon van Nico, jawel..) regisseert voor de derde keer een musical, met een 20-tal uitvoerders en nog een handvol medewerkers achter de schermen. Voor het schilderen van de (+/- 20) decors (elk 1mtr x 1,5mtr!) en het naaien van de meeste “kostuums” (breed te interpreteren: er komen ook veelkoppige monsters, harnassen e.d. aan te pas) dacht onze kleinzoon onmiddellijk aan…. Oma! Die reageerde direct enthousiast.
       Er zijn twee affiches gedrukt, waarop onder meer enkele van de door oma genaaide kostuums voorkomen. Van de decor-doeken (vóórstudies op kleiner formaat) heb ik foto’s genomen, ook daarvan toon ik er hierbij enkele; de kleuren verschillen helaas wel wat van de originelen, maar dat ligt aan de fotograaf...
      
    TOE(kom)MAATJE. Het gezelschap van Jascha heeft ook een (volgens opa en oma zeer verzorgde…)  website: http://www.muze-cal.com , waarop eventueel geïnteresseerden nog heel wat meer info zullen vinden.


    Affiche nummer 1: (de 3 kostuums rechts komen uit de naaikamer van oma..., zij schilderde ook de achtergrond: de berg Olympus, waar de goden wonen...)
              

                      Affiche nummer 2: ook hier zijn de kostuums genaaid door oma Komma
                

                            de volgende afbeeldingen zijn vóórstudies voor de eigenlijke decor-doeken






    15-03-2013 om 17:05 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    05-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zo vader, zo dochter: een prachtig concert
       Onze zoon Nico (violist) en zijn dochter pianiste Barbara (ons oudste kleinkind) zijn al vele jaren professioneel actief in de (klassieke) muziekwereld, als leraar, solist of lid van ensembles, maar het is pas sinds de laatste jaren dat zij af en toe ook samen optreden. Voorbije zondag 3 maart was dat weer eens het geval, meer bepaald in de prachtige ruime zaal van “de Muze van Meise”, en omdat Meise niet zo ver van onze woonplaats gelegen is, wilden we dat concert niet missen.
       Zowel het programma als de vertolking was trouwens schitterend; de meest subtiele nuances tot de sterkste fortissimo’s kwamen tot hun recht. Het enthousiast slotapplaus door het publiek bewees dat je geen (groot)ouders van de solisten hoefde te zijn om onder de indruk te zijn van de artistieke prestaties van vader en dochter.
       Onder het publiek waren er ook enkele relaties van de solisten; na het concert nodigde een van die vrienden ons en de solisten uit tot een brunch in zijn gezellige woning niet ver daarvandaan. Een onverwacht en vriendelijk aanbod, dat wij in dank aanvaardden en waardoor we niet alleen vertroeteld werden met een heerlijke en gevarieerde brunch maar ook kennis mochten maken met een sympathieke vriendenkring van Nico en Barbara.

    TOE(kom)MAATJE. Nico telt onder zijn nakomelingen nog een ander artistiek talent. Zijn zoon Jascha organiseert binnenkort een musical, geïnspireerd op het verhaal “Hercules” uit de Griekse mythologie. En – hou u vast! – ook “Oma Komma” speelt daarin (zij het achter de schermen) een belangrijke rol: zij heeft al een groot aantal decorstukken geschilderd en diverse kostuums genaaid. Maar daarover schrijf ik binnenkort een blog.

    1) Dank voor het enthousiast slot-applaus:


                                               2) Curricula die er mogen zijn...
                               

                                           3) Het indrukwekkende programma in Meise:                       
                                        

                                               4) Nico en zijn allereerste oefeningskes:
                                            

                             5) Weer vele jaren later: baby Barbara in de ban van papa's vioolspel....


                                    6) ....... en weer "een beetje" later tijdens een solorecital
                                

    05-03-2013 om 14:51 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    16-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Roger Raveel overleden
       "Oma Kommaneuker" en ik zijn binnenkort 56 jaar getrouwd (met elkaar, wel te verstaan…), wat in deze tijd bijna een unicum is. Zeker als je bedenkt dat wij in heel wat opzichten radicaal verschillend zijn en denken. Maar desondanks – of misschien juist daardoor? - zijn we tegelijk een levend voorbeeld van een Franse uitdrukking die zegt dat “les extrêmes se touchent”.
       Een van die “raakpunten” is onze gemeenschappelijke belangstelling, zeg maar gerust “liefde”, voor allerlei vormen van kunst, zoals muziek en beeldende kunst. (Terloops gezegd: we prijzen ons gelukkig dat we die interesses blijkbaar ook hebben doorgegeven aan de meeste van onze 17 kinderen en kleinkinderen).
       Maar genoeg blabla, terug naar de titel van dit blogje. Op 30 januari j.l. overleed Roger Raveel, voor mij
    een van de grootste hedendaagse Vlaamse schilders. TV Canvas wijdde enkele dagen geleden aan hem en zijn oeuvre een schitterende uitzending, waarin ik heel wat beelden herkende. In 2007 bezochten we namelijk Raveels museum in Machelen en genoten van zijn originele artistieke creaties, zowel binnen het museum als buiten. Ik heb toen nogal wat foto’s genomen, waarvan ik er hierbij enkele toon.

    TOE(kom)MAATJE. Dat onze bekende Vlaming Hendrik Conscience niet alleen boeken schreef maar ook nog heel andere disciplines beheerste, bleek uit de volgende taalkronkel die 
    Het Laatste Nieuws zich liet ontglippen (ik citeer!):
       “Hendrik Conscience leerde zijn volk lezen, Eddy Merckx fietsen en Piet Huysentruyt koken”


    En hier komt Roger Raveel:






    Hieronder een van Raveels spiegelcreaties






                                     Een doorkijkje naar oma Komma....
                                  



    16-02-2013 om 21:11 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    01-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.1 februari 1953: De Ramp
       Vooral op de Nederlandse televisie zag ik de voorbije dagen verschillende programma’s met schokkende beelden over de verschrikkelijke watersnoodramp die Zuid-West Nederland vandaag precies 60 jaar geleden trof als gevolg van een uitzonderlijke combinatie van springtij en een zware noordwester storm. Talrijke huizen werden, soms in enkele minuten, met man en muis weggespoeld. Bewoners werden vaak in hun slaap verrast, er verdronken meer dan 1800 mensen.
       Ik herinner me de dagen en weken daarna nog heel goed – ik was 21 en met mijn ouders en drie jongere zussen waren we in 1947 vanuit Haarlem (Nederland) “geëmigreerd” naar Antwerpen. Begrijpelijk dus dat we ons extra interesseerden voor de tragische gebeurtenissen in Zeeland. Op de Nederlandse radio, waar ’s nachts normaal geen uitzendingen waren, hoorden we nu de hele nacht lang het enerverende getik van een klok, alleen af en toe onderbroken door nood-oproepen en andere berichten in verband met de ramp.
       De afgelopen dagen waren er op de Nederlandse televisie heel wat extra uitzendingen met film- en fotobeelden uit die verschrikkelijke dagen en weken. Ik heb er verschillende van bekeken. Naast die spectaculaire beelden van de ramp zelf was er ook een reportage over ene Jos De Boet (80), die in één klap zijn ouders en 9 broertjes en zusjes verloor. Zelf was hij niet thuis en overleefde daardoor als enige van het gezin de ramp, maar bleef 60 jaar worstelen met de vraag “Hoe?”…  In de ontroerende reportage zag hij voor het eerst zijn buurjongen van toen terug, die hem vertelde hoe het eraan toe was gegaan tijdens die nacht.
       Het verhaal deed me onmiddellijk terugdenken aan onze toevallige ontmoeting jaren na de ramp (we waren inmiddels getrouwd en hadden kinderen) met een onbekende man op een bank ergens in Zeeland. Ongevraagd begon hij – allicht voor de zoveelste keer?… -,
    zijn verhaal te vertellen over 1 februari 1953. Hij vertelde met tranen in de ogen dat hij alle andere leden van zijn gezin voor zijn ogen had zien verdrinken: “ik was de enige die kon zwemmen”… We namen ontroerd afscheid van de man en hadden het gevoel dat we hem een stukje troost hadden geboden door ons luisterend oor en een troostende afscheidshand op zijn schouder…

    01-02-2013 om 14:01 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    27-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zinloos geweld en democratie
       Regelmatig zien of lezen we schokkende beelden of verhalen over daders en slachtoffers van zgn. “zinloos geweld”. Nog maar enkele dagen geleden zagen we in de media hoe een groep belhamels een willekeurige voorbijganger bewusteloos sloegen en hem voor dood achterlieten; kort nadien meldden enkele daders zich spontaan bij de politie (toen ze beseften dat ze gefilmd waren?…). Hopelijk zullen ze hun gepaste straf niet ontlopen.
       En zo nader ik het tweede deel van mijn titel. Vaak willen de slachtoffers en/of hun entourage alvast het “recht in eigen handen nemen”, zonder de gerechtelijke procedure af te wachten. De meest “onschuldige” (?) varianten daarvan zijn mondelinge of geschreven scheldpartijen of bedreigingen, maar vaak ontaardt de reactie in (soms zwaar) fysiek geweld.
       Ik kan die “wraak-gevoelens” wel ergens begrijpen, ben er zelfs niet zeker van dat ik me zou kunnen bedwingen als mijn vrouw of (klein)kinderen slachtoffer zouden zijn van zinloos geweld. Dat neemt niet weg dat het uitsluitend aan de gerechtelijke instanties toekomt om de daders gepast te straffen. Dit is een van de fundamentele pijlers van ons democratisch systeem, of ik dat nu leuk vind of niet. In dat verband denk ik aan een beroemde uitspraak van Winston Churchill: “Democratie is een slecht systeem maar elk ander systeem is nóg slechter!” Anders gezegd: we hebben ons neer te leggen bij de democratisch vastgelegde rechtsregels (hoe onvolmaakt ook) en moeten politici kiezen van wie we verwachten dat zij constant blijven streven naar betere regels en hun toepassingen.

    27-01-2013 om 15:07 geschreven door kommaneuker

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    E-mail mij


    Blog als favoriet !

    GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.


    Gastenboek
  • M.
  • Een goede namiddag
  • Geloof en leven
  • docteranders
  • Ridderballade

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


       De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft.
       In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog....
       Maar gelukkig mag ik op
    mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2016
  • 06-2016
  • 04-2016
  • 02-2016
  • 12-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 01-2015
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 07-2014
  • 05-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 11-2006
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
  • 04-2006
  • 03-2006
  • 02-2006
  • 01-2006
  • 12-2005



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!