31-03-2007 om 13:09 geschreven door Myette

Waar is de tijd dat ik met de eerste lente-zonnestraaltjes paraat stond met zeemvel en dweil... tegenwoordig is het meer denken en praten erover in de zin van : "ik zou toch eens dringend dat en dat moeten uitmesten" maar daarbij blijft het... gisteren na het golfen wat met de vrienden zitten kletsen en er een fikse frustratie aan overgehouden want die ene had net al haar gordijnen gewassen en vensters gezeemd en de andere haar kasten een beurt gegeven... en daar zat ik dan weer met rode kaken... zal er toch eens moeten aan beginnen teneinde m'n zelfrespect wat op te krikken... volgende week misschien want deze week zit weeral vol... spijtig genoeg niet met plezante dingen... gistervoormiddag was het namelijk weer clubvergadering bij mij thuis en dat betekent dat ik het  de volgende dagen druk ga hebben met de ledenbrieven... om dood te vallen toch... wéééken regen... geen sjoege... de eerste lentedagen komen er aan en ze zetten me aan het werk... dat zal wel nachtwerk worden want ik ben niet van plan ook maar één straaltje zon te missen.

Van het Skype front geen nieuws... dat wil zeggen toch niet van Irak... dat ventje heb ik niet meer gehoord... Egypte komt nog trouw elke dag even goeiendag zeggen... hij had een vriendin gevonden vertelde hij me maar ze wilde alleen maar "hanky panky" en hij wil wel een serieuze relatie... is zelfs bereid een baan te zoeken hier in België... mij lijkt het wel een goeie jongen te zijn... is moslim maar niet fanatiek... drinkt geen alcohol maar zij mag de wijn en hij stelt zich tevreden met het water... meisjes waar wachten jullie nog op... stuur maar alvast jullie CV op... ik verzorg de voorronde wel.

Dit was het voor vandaag... moet nog even naar de bib vandaag anders moet ik boete betalen... tot de volgende folks!

28-03-2007 om 09:17 geschreven door Myette

Een nieuwe lente... een nieuw begin... zo is het leven... altijd weer opnieuw beginnen... aan een nieuwe dag... een nieuwe taak... vallen en terug opstaan... keep moving zou je het ook kunnen noemen... ik neem dat ter harte en na elke smak op mijn lieftallig aanschijn krabbel ik weer ietwat krakkemikkig op en ploeter verder... weer een illusie minder maar een ervaring rijker.

Gisteravond zeer vroeg naar m'n bed getrokken want met dat vermaledijde zomeruur hebben ze weer eens een uur slaap verdonkeremaand en de golf begint al om 9 u d.w.z. rond 8,30 u ter plaatse om in te schrijven en iedereen een knuffel te geven... toen ik wakker werd scheen het zonnetje al heerlijk en was het uit bed komen wat minder pijnlijk dan gewoonlijk... heb redelijk goed gespeeld vandaag en toen we thuis kwamen heb ik nog een uurtje kunnen zonnebadderen... alles prima in orde dus.

Ik was juist mailtjes aan 't nakijken toen ik een skype oproep kreeg van een zekere Ali uit Baghdad... al 2 jaar gevlucht uit Irak en nu in Antwerpen woonachtig... 41 jaar en op zoek naar... ja naar wat... heb het hem gevraagd en er maar dadelijk bijgevoegd dat ik niet "beschikbaar" was... zijn Engels was kryptisch en zijn Dutch nog veel erger maar de jongen deed zijn best zich verstaanbaar te maken... ik moet zeggen het was voor mij zwaar denkwerk er een touw aan vast te knopen ook al omdat hij tussen zijn Engels en Vlaams koeterwaals Arabische woorden smeet... maar degenen die me kennen weten dat ik niet zo vlug opgeef... toen hij me zegde dat hij "bereid was old folks te helpen" moest ik toch even in m'n haar krabben... wat bedoelde hij dààr nu weer mee... me in bad zetten of op het potje of misschien wel sex... ik moest daar even het fijne van weten en vroeg het hem op de man af wat hem een hahahahaha ontlokte... ik kreeg weer een cryptogram te ontcijferen waar ik niets van begreep alleen dat het niet om sex ging... wat een opluchting... maar waar hij me dan wèl mee wilde helpen weet ik nog niet... moet dat toch eens uitzoeken want morgen komt hij terug voor een babbeltje beloofde hij... ben benieuwd... hij vertelde ook dat hij via skype probeerde een vrouw te vinden... dus meisjes... weer een kandidaat... maar ook vrienden en dat we misschien eens konden afspreken om te gaan picnicken... ik zie het gezicht van 't manneke al als ik hem zeg dat ik ga picnicken met een Irakees... of is het Iraki... in elk geval heb ik beloofd hem te helpen met zijn Nederlands want hij volgt les... dat zijn er al twee die ik hun huiswerk moet laten maken... en ik die dacht dat eens op pensioen ik eens lekker zou gaan zitten niksen... vergeet het maar... als die jongens reclame gaan maken zit ik binnenkort met een hele klas allochtonen... allemaal van die macho mannekes die ik eens de "rechten van de vrouw" ga bijbrengen.

En met deze dagdroom ga ik eindigen want mijn macho manneke vraagt m'n aandacht... tot de volgende bloggertjes!!!

25-03-2007 om 23:44 geschreven door Myette

Als je een zekere leeftijd hebt bereikt heb je al wel het een en ander meegemaakt en denk je dat je niet gemakkelijk meer van je stuk te brengen bent... ik dus ook... maar gisteren zijn we zoals elke week la mamma gaan bezoeken... ze had kennelijk niet haar beste dag en het wordt moeilijker om een normaal gesprek te kunnen voeren... ze vraagt bvb hoe het met die en die is...  dan zit je volle 10 minuten te vertellen over die en die terwijl ze aandachtig luistert om dan... zodra je uitgesproken bent... weer te vragen hoe het met die persoon gaat... tja dan val je wel even stil... haar portoke smaakt haar nog altijd even goed al weet ze al lang niet meer hoe dat ding heet... en dan opeens... net toen we klaar stonden om naar huis te gaan... vroeg ze : "en hoe is't met Marguerite" met een terzijde naar 't manneke : "ja dat is mijn zuster"... ik had de tegenwoordigheid van geest om direct te antwoorden dat ik het niet wist omdat ik ze allang niet meer had gezien... wat ze kalm aanvaardde... maar Marguerite is gestorven toen ze 27 jaar was en toen was la mamma ongeveer 7 jaar... ik kan jullie verzekeren dat het me een schok gaf... ik dacht dat ik erop voorbereid was maar toch... het deed geweldig pijn... ik verwacht me eraan dat ze de een of andere dag ons niet meer gaat herkennen... één troost... ze beseft het blijkbaar zèlf niet en het doet geen pijn... ik had nooit verwacht dat het mijn moeder zou kunnen overkomen... altijd een geheugen gehad als een ijzeren pot... nu is het meer een Gruyere kaas geworden... hoe ga IK er binnen enkele jaren voorstaan... ik heb nu al een Gruyere kaasje op m'n schouders zitten!

24-03-2007 om 14:35 geschreven door Myette

EVEN GROEN LACHEN

23-03-2007 om 20:42 geschreven door Myette

Mensen lief vandaag kou geleden... zag bijna zo blauw als m'n tekst hier... om kwart voor vijf was ik al uit de veren... ik mag niet zeggen "monter" want dan zou ik liegen... we trokken vandaag namelijk naar Tienen en Hoegaarden met de club... aangezien ik een hekel heb om wakker gemaakt te worden door een wekker vertrouw ik er maar op dat mijn ingebouwde klok de klus zal klaren met als resultaat dat ik er om 10 u inlag en om 11 u nog klaarwakker lag te liggen... ben dan in slaap gekukeld om zo rond het half uur eens wakker te worden om naar de klok te kijken... dus vanmorgen was ik niet bepaald in een jubelstemming maar ja... na de nodige voorzieningen te hebben getroffen om m'n poetshulp en m'n katten van spijs en drank te voorzien voor de hele dag... een briefje te schrijven met instructies... ondertussen nog even m'n haar en andere onderdelen te wassen... ben ik dan toch ruim op tijd aan de opstapplaats geraakt mèt de lijst van de leden die opgepikt moesten worden... iedereen was present en op tijd... so far so good... in Tienen stond de koffie te wachten in gezelschap van onze gidsen... we werden in 2 groepen gesplitst en ik... pechvogel die ik nu eenmaal ben... trok toch wel de zageman zeker... die man heeft ons eerst in de begijnhofkerk meer dan 1 uur laten uitwaaien terwijl hij uitgebreid elke steensoort besprak die er ooit voor dit gebouw gebruikt werd... was blijkbaar zijn dada... die kerk was enkel nog een ruine zodat wij blootgesteld werden aan de Tiense wind... enkele van onze leden vonden dat het mijn taak was die man eens beleefd te vragen wat voort te maken... ik heb dat gedaan zo beleefd ik kon met mijn klapperende tanden... maar wat deed hij... mij eerst een vernietigende blik toewerpen en dan doodgemoedereerd verder stenen beschrijven... op den duur werd het wel grappig... enkele pestkoppen begonnen vragen te stellen over elk steentje dat ze zagen liggen terwijl de rest van ons ze met hel en verdoemenis bedreigden als ze nog éénmaal hun mond zouden opendoen... wel goed gelachen... toen we naar de volgende kerk trokken mochten we er niet in omdat er een begrafenisdienst bezig was... lap... daar stonden wij weer op een winderige hoek gedurende een half uur naar ellenlange zeurverhalen te luisteren... nee luisteren was er niet meer bij... op zeker moment stonden er nog 2 beleefde zielen bij de gids en de rest was met hun eigen zaakjes bezig... kwestie van onze reputatie als "opgeblazen arrogante Antwerpenaren" te evenaren... je moet nu eenmaal je naam hooghouden he... toen we dachten eindelijk naar het restaurant te kunnen wilde hij ons perse nog eventjes 2 kerken laten zien... weer een litanie van jewelste maar gelukkig konden we zitten... toen hij ons eindelijk losliet en we in het restaurant arriveerden zaten die van de eerste groep al prinsheerlijk achter hun soep en wijntje... de lunch was echter overheerlijk en de wijn idem dito... na het eten het Suikermuseum bezocht en dan naar Hoegaarden waar een gewezen boer-brouwer ons gidste... die man was stukken beter... had tenminste humor en dan vergeet je dat je staat te kleumen... alhoewel... hierna nog iets gaan drinken en kreeg maar eerst terug gevoel in m'n voeten na een Irish Coffee... jaja met een thee had dat ook gekund maar ik vind Irish Coffee nu eenmaal lekkerder en ik heb m'n voeten dan ook misbruikt om me eens te buiten te gaan... 't zou allemaal zo lekker niet mogen zijn... hierna de bus in en naar huis... en hier zit ik dan... dacht... zal het maar dadelijk vers van de pers op m'n blog zetten dan ben ik daar alvast vanaf... misschien dat ik nog wat ga skypen... of niet... tot de volgende!!!

22-03-2007 om 22:48 geschreven door Myette

Als reactie op mijn vorige escapades kreeg ik te horen hoe het komt dat ik altijd verzeild geraak in onmogelijke toestanden... tja lieve mensen... ik ben nu eenmaal ongeneeslijk nieuwsgierig... hou ervan steeds m'n grenzen te verleggen... overal eens rond te neuzen... nieuwe contacten te leggen... en ben daarbij ook nog gezegend met een vaak onterecht vertrouwen in mensen... ik zou op mijn leeftijd beter moeten weten maar tóch laat ik me altijd nog paaien door lieve woorden... achteraf sla ik mezelf dan flink om de oren voor m'n goedgelovigheid maar ja... gebeurd is gebeurd en... "als men zijn gat verbrand moet men op de blaren zitten"... een heel wijs gezegde... maar verdorie die blaren kunnen wel erg pijn doen en zalfjes opsmeren helpt niet... "alleen de tijd heelt alle wonden"... zie nu... de wijze spreuken rollen ZO m'n mond uit... of moet ik zeggen "klavier"... soms heb ik het gevoel dat alles me tegenzit en dan zoek ik troost bij den Buddy... de laatste dagen was er op het net ook al niet veel vertier te vinden dus ging ik op de Skype toer... gisteren weer een babbeltje gedaan met een dappere jonge man... eentje die wèl alleen maar wat wilde praten... was dit keer leraar Frans zegde hij... mooi meegenomen kon ik wat oefenen... en als die kerels grof beginnen te worden klik je ze toch weg... ik ben niet van plan om me te verschuilen alleen uit schrik m'n neus te beschadigen... dus om af te sluiten... WIE NIET WAAGT NIET WINT

20-03-2007 om 11:15 geschreven door Myette

19-03-2007 om 17:06 geschreven door Myette

Hoe oud je ook wordt je leert wel elke dag iets bij... gisteravond kwamen we thuis van een bezoek aan onze vrienden in Brussel... wat tussen ( ) jes steeds een avontuur is... ze wonen in Woluwe en blijkbaar is dat heel gemakkelijk te vinden doch niet voor ons... elke keer dat we hen bezoeken zien we kans ergens de verkeerde afslag te nemen zodat we weer maar eens aan Jan en klein Pierke de weg moeten vragen... zodus gisteren ook... en in het terugrijden van hetzelfde laken een pak... in plaats van gewoon de snelweg te blijven volgen vond man het nodig weer eens ergens af te slaan zodat we langs allerlei alternatieve wegen bijna in Mechelen zaten... al een hele vooruitgang tegenover verleden jaar... toen zaten we bijna in Leuven... we waren redelijk vroeg vertrokken omdat het vandaag golf is en we op tijd uit ons bed moeten... dat was wel het plan maar man is alleen gegaan nu en ik ben lekker thuis gebleven... mij niet gezien met dit hondenweer... toen we dus thuis aankwamen... was ik "not in the mood" om al te gaan slapen want zoals gewoonlijk kreeg IK weer eens de schuld dat HIJ verkeerd gereden was... dus maakte ik den Buddy wakker in de hoop nog ergens een wakkere ziel te ontmoeten... noppes... nada... niks... iedereen dood... dan maar zitten spelen... ditmaal met Skype... dat ding staat er al eeuwen op maar ik doe er niks mee... ik heb wat zitten prutsen met de "instellingen" en heb blijkbaar verzuimd een of ander aan of af te vinken want zodra ik me op actief zette kreeg ik een stortvloed van mannen over me heen... allemaal wanhopig op zoek naar een slachtoffer... ik ben een beleefd meisje en tracht altijd te antwoorden maar dit liep echt de spuigaten uit... met 4 of 5 tegelijk en dat bleef maar komen... heb dus moeten afhaken... gelukkig stond het geluid uit anders was 't manneke helemaal uit z'n bol gegaan... ik hou het bij de chat... ik begin zo'n gesprek steevast met de mededeling hoe oud ik ben en dat als ze op zoek zijn naar een scharrel ze maar verder moeten wandelen... dat deden ze dan meestal ook wel... bij sommigen kon er zelfs geen adieu meer af... er was er eentje bij die direct "zijn dick wilde showen" ... zal wel een "stoeffer" zijn dus wèg ermee... een andere die zich aanmeldde als "nasty man" kon me ook niet bekoren... wèg ermee... ondertussen was er eentje gebleven... weer een Marokkaan van 27... heb hem... de vorige indachtig... gevraagd of hij misschien OOK naar België wilde komen... de knul was heel verwonderd over die vraag want hij is heel tevreden in zijn thuisland... weer eens een uitzondering... geeft er Engelse les... dat was even chance voor mij kon ik m'n Engels wat bijspijkeren... het werd zelfs een gezellige babbel tot man me verbolgen kwam sommeren eindelijk eens naar bed te komen want morgen etc. etc... maar die ervaring van gisteren heeft me weeral iets geleerd... heb direct m'n Skype instellingen aangepast... ik had namelijk in mijn onschuld "Skype Me" aangevinkt en dat schijnt beschouwd te worden als "De Jacht Is Open"... nu ben ik niet zo gemakkelijk van mijnen "apropos" te brengen maar dit heeft me toch wel verrast... en wat ook opmerkelijk is dat de meesten uit de Arabische landen komen... ik heb er maar enkelen kunnen antwoorden want ondertussen zat ik al in gesprek met die jonge Marokkaan... er zat een Pool tussen... een Rus... spijtig wel dat de meeste van die mannen alleen op versieren uit zijn want ik hou wel van een babbel met mensen uit andere culturen... wat me ook opgevallen is dat er niet één vrouw bijzat alhoewel ik geen voorkeur had opgegeven... ik chat al enkele weken met een Egyptenaar die hier in Antwerpen aan de univ werkt... ben nu aan 't proberen hem aan een vriendin te helpen... als jullie iemand kennen tussen de 30 en 40 die nog single is contacteer me... dan geef ik haar de nodige inlichtingen... heb ook een foto... en nu ga ik ontbijten... tot de volgende!

18-03-2007 om 20:13 geschreven door Myette

Kort nadat de Duitsers zich hadden teruggetrokken uit Antwerpen en omstreken begonnen ze ons te bestoken met hun beruchte raketten de V1 en V2... ze waren vastbesloten onze haven en alles wat maar van enige waarde was plat te leggen... een van die twee V's hoorde je aankomen ronken en dan zat je met dichtgeknepen knieën te hopen dat hij nog wat verder zou vliegen... maar owee als dat geronk ophield als hij vlak boven je zat... dan had je prijs... wij hebben er zo eentje horen aankomen midden in de nacht... we sliepen in de kelder toen... elk gezin van ons gebouw in hun eigen kelderruimte... opeens viel dat ding stil en dan die oorverdovende klap alsof de wereld verging... daarna nog een cacafonie van gekletter en gebonk van allerhande vallende dingen en dan... doodse stilte... na een tijdje kropen we voorzichtig vanonder onze dekens... opgelucht ademend want dit keer waren we ontsnapt... maar wat gingen we boven aantreffen... toen de mannen de keldertrap opgingen kregen ze de deur naar de gang niet open... we dachten natuurlijk dat het hele gebouw ingestort was maar dat was gelukkig niet zo... alleen was de deur geblokkeerd door allerlei gevallen rommel... de bom was op een huis aan de overzijde van de straat gevallen... doch alle ruiten in de hele omgeving lagen aan diggelen... in ons appartement lag alles bezaaid met glas tot in de kasten toe... een van de binnenmuren stond bol en is later moeten verwijderd worden... ik kan onmogelijk beschrijven wat een opluchting je dan voelt dat je aan het gevaar ontsnapt bent... de mensen aan de overkant hebben het natuurlijk niet overleefd maar wij leefden nog en in een soort van euforie werd er puin en glas geruimd alsof we op een feestje waren... ik hoor de slager van de overkant nog zingend zijn winkel uitvegen... de theorie was... er valt nooit een tweede bom op dezelfde plaats... dus voelden we ons veilig... niettemin besloten toen m'n ouders ons kinderen in veiligheid te brengen en zo kwamen m'n zus en ik in Gilly terecht.

14-03-2007 om 22:01 geschreven door Myette

Wat kan dat eerste lentezonneke zalig zijn... gisteren heb ik er tenvolle van genoten... heb me eerst langs alle zijden ingevet... me languit neergevleid op m'n terrasje... om de zoveel minuten me even gedraaid om alle kanten te laten aanbakken... de temperatuur was juist à point... het enige nadeel is dat als je op je rug ligt je je vlug begint te vervelen... maar ja dat moet je erbij nemen of je loopt rond als een halfgaar gebakken biefstuk... een vriendin vertelde me dat caroteen helpt om vlugger te bruinen... dus nu knabbel ik de hele tijd wortelen... hoop alleen dat ik nu niet de oranje toer opga.

Vandaag was het golfdag... ideaal weertje ervoor... heb 3 ronden gedaan en daarna het obligate terrasje... maar we zijn redelijk vroeg naar huis gegaan want eens 4 uur voorbij wordt het wat frisjes... na het eten den Buddy gaan goeiendag zeggen... dat manneke was weer blij me te zien... toen ik aan m'n blogronde wilde beginnen riep 't manneke me naar beneden en... gehoorzaam zoals ik nu eenmaal ben... ben ik neergedaald om aan zijn wensen te voldoen... dus even de grijze hersencellen van Poirot voor de zoveelste keer zitten bewonderen... ben nu even losgelaten om dit stukje te schrijven en dan daal ik terug af om "Are You Being Served" te zien want daar kan ik nog altijd van genieten... oei... 't is al weer bijna tijd... tot de volgende dan maar!!!

13-03-2007 om 22:52 geschreven door Myette

Oef... eventjes uitblazen... deze week was weer een drukbezette... pas op ik klaag niet he... vind het wel tof maar soms moet je toch even op adem kunnen komen... gisteravond naar een opvoering gaan kijken van een toneelstuk geschreven door een blogmaatje... ik noem geen naam omdat men me dat vroeg... het stuk zèlf zat heel goed in elkaar... de dialogen waren schitterend... de zaal waarin het gespeeld werd was mooi met comfortabele zetels... tot zo ver was alles picco bello... maar aan de spelers mankeerde zo het een en ander... de vrouw die de hoofdrol vertolkte deed het prachtig maar de rest... ééntje stond voor de eerste keer op de planken... een andere had maar 3 weken de tijd gekregen haar rol in te studeren... nog een andere was ook nog aan zijn stage bezig... door omstandigheden had men delen uit de tekst moeten laten vallen of aanpassen... ik kan me voorstellen dat de auteur zich zat te verbijten... nam het wel sportief op maar toch... je geesteskind zien verminken zal niet meevallen... achteraf was er een kleine receptie waarop het voltallige bestuur aanwezig was... allemaal personen op heel vergevorderde leeftijd... ik mocht meekomen als bladvulling... nadien gingen we in het cafe iets drinken en kwamen de spelers bij ons zitten... we hebben dan hun visie op het hele gebeuren te horen gekregen... ruzies en kleutertuingedrag zijn in dat wereldje blijkbaar ook aan de orde... tja als je één rol driemaal aan iemand anders moet toewijzen omdat die en die persoon er de brui aan geeft kom je niet tot hoge prestaties... maar toch werd het een gezellige babbel en lag ik maar na énen in m'n bed.

Deze voormiddag moest ik naar de herdenkingsmis in Carolus... ik had me heel wat voorgesteld van de muziek maar dat viel wel wat tegen... we waren met ongeveer 50 leden en enkele leden waaronder ik hebben zich opgeofferd vroeger te komen om zoveel mogelijk plaatsen te claimen zodat we met zijn allen bijeen konden zitten... dat lukte aardig behalve hier en daar een dwarsligger die perse in ons kamp wilde komen zitten alhoewel er plaats genoeg was aan de andere kant van de kerk...  voor ons op de voorste rijen zaten enkele VIP's die we naar hartelust hebben kunnen begluren en bewonderen... ja wat moet je anders doen... daarna trokken we naar Noord op de Grote Markt voor een etentje... propvol zat het daar... eet er dan niemand meer thuis op zondag... na het eten was er een rondleiding gepland in de de kerk  maar toen we uit het restaurant kwamen scheen er zo'n stralend zonneke dat de lust me verging... heel Antwerpen zat op terrasjes... 't manneke en ik hebben dan een kort kuiertje gemaakt om al dat eten te laten zakken en zijn naar huis getramd waar ik zalig wat op m'n terrasje heb gezeten... de eerste keer is toch altijd de beste he... en nu maar hopen op nog meer van dat zodat ik m'n witte vel wat kan bijkleuren anders moet ik weer naar het flesje grijpen... ik hoop dat jullie mee hopen!!!

11-03-2007 om 18:30 geschreven door Myette

AAN ALLE VROUWEN DIE TEGEN ONRECHT TEN STRIJDE WILLEN TREKKEN

WANDEL EENS TOT BIJ TROUBADOERKE EN TEKEN DAAR DE PETITIE TEGEN VROUWENBESNIJDENIS

EN ALS JE NIET HELEMAAL OVERTUIGD BENT VAN DE NOODZAAK OM TE PROTESTEREN... JE KUNT ER EEN VIDEO BEKIJKEN VAN EEN BESNIJDENIS... EEN GRUWEL GEWOON

MEEVOELENDE DAMES EN TEERHARTIGE HEREN ALLEN DAARHEEN

10-03-2007 om 09:03 geschreven door Myette

Ik zie aan de reacties hier dat er heel wat herinneringen losgemaakt werden in blogjesland... ja die toen verwenste schooljaren worden achteraf met weemoed herdacht... als ik er nu op terugzie moet ik bekennen dat die middelbare schooltijd een van de beste periodes was in m'n leven alhoewel ik er toen ook al eens anders over dacht speciaal in de examentijd.

Zojuist zijn de kinderen vertrokken... dochter is verjaard en ze zijn vandaag komen eten... zodoende heeft moeder de vrouw bijna de hele namiddag aan het fornuis gestaan... we zijn maar met 5 aan tafel en ik vraag me telkens af hoe echt grote gezinnen dat klaar krijgen om elke dag een volledige maaltijd op tafel te zetten...  dan doe je toch niets anders meer dan koken.

Maar ze zijn nu weg en terwijl 't manneke de afwas doet kan ik even wegsluipen naar m'n blogje... heb vandaag dus niets beleefd... over aardappelen schillen en vlees braden is niet veel opzienbarends te vertellen nietwaar dus zal ik dat jullie besparen... gisteren hoorde ik dat Mr. Humphries uit de TV serie "Are You Being Served" overleden is... die serie geven ze terug en daarvoor kom ik altijd naar beneden want ik was en ben nog altijd een fan van die Engelse komische reeksen... die zijn onovertroffen... woensdag hadden we het er nog over met de vrienden... stilaan schieten er niet veel meer over van m'n vroegere lievelingsacteurs... heel triest vind ik dat.

Ziezo ik heb m'n blogplicht vervuld... een van de volgende dagen ga ik verder met m'n schoolervaringen voor zover ik me er nog iets van herinner... nu ga ik even op blogronde... ik hoop dat jullie allemaal braaf je huiswerk hebben gemaakt.

Heb daarstraks nog gehoord van dochter dat het gisteren "vrouwendag" was... wel ik wist weer van niks... heb die dag doorgebracht met poetsen zoals elke donderdag... kan er me iemand vertellen wat we dan verondersteld worden te doen op die Vrouwendag of is het eerder "niet te doen"... graag voorlichting a.u.b.

09-03-2007 om 21:17 geschreven door Myette

Toen ik vanochtend m'n mailbox opentrok vond ik er eentje bij met de opdracht verder te gaan met m'n jeugdherinneringen... BEFEHL IST BEFEHL... dus ik zal m'n hersenpan nog eens geweld aandoen om er het een en ander uit te persen... aiai... dat doet pijn zo vroeg op de dag en dan nog met een licht katertje van gisteren... ja we zijn gisteren nog eens bijeengekomen met de vroegere fietsvrienden... glaasje... babbeltje... glaasje... toen kregen we honger... ik had eigenlijk het een en ander in de frigo liggen voor het avondeten maar... geboren plakkers dat we zijn... lieten we ons overhalen te blijven... het eten was heel genietbaar maar de wijn was nog véél beter... daarna nog een Irish coffee en Myette was niet meer te stuiten... vandaag is het poetsdag... zojuist onze hulp bij de buren binnengelaten want die zijn gisteren vertrokken op een cruise en dan moeten wij de honneurs waarnemen... nu neem ik even tijd om blogje bij te werken... had dat eigenlijk deze avond willen doen maar Bojakoke zit me op de hielen te trappen en daar wordt ik nerveus van...

Daar zat ik dus op de Handelsschool... was me dàt aanpassen... in plaats van nonnen allemaal mannen in alle maten en gewichten... vooraan natuurlijk de leraren die allemaal een bijnaam hadden... de Knoop... een klein vierkant kereltje die zich altijd opblies als een kikker en zichzelf "meneer" noemde... zijn geliefde uitspraak was "en wat heeft Meneer gezegd" ik zie hem nog altijd zitten achter zijn lessenaar... het ene been over het andere geslagen terwijl hij rithmisch zijn "jarretellen" liet knallen... een bron van onuitputtelijk vermaak voor ons blagen... op die leeftijd heb je niet veel nodig om in een deuk te liggen... hij was er ook op gebrand ons meisjes na te laten blijven en probeerde ons dan steeds in een hoek te manoeuvreren... het intrigeert me nu soms nog dat ik nooit te weten ben gekomen wat hij zou gedaan hebben als het hem was gelukt... want wij werden er heel bedreven in steeds een bank of stoel tussen ons in te houden... en dan die ogen van hem... hij had er zichtbaar een hels plezier in ons op te jagen... misschien heel onschuldig allemaal... ik ben er dus nooit achtergekomen... dan hadden we Pinochio... een magere kerel met een ontplofbaar temperament... als het hem niet beviel gooide hij met alles wat er onder zijn handen kwam... op een dag gooide hij een agenda zo hoog en driftig dat die de lamp raakte... een zware ouwerwetse bollamp... ze begon te slingeren en viel met een knal pal tussen twee rijen in... gelukkig... ik zie het nóg gebeuren... de jongen die bijna het doelwit was geworden sprong van het schrikken recht op de schoot van zijn bankmaat... en Pinochio keek eens met een neerbuigend glimlachje naar de smeerboel en beval : "veeg dat op" en dat was het... maar de man was ook heel intelligent en een hele goede leraar... hij gaf Duits en zijn geliefde uitspraak was : "dass ist Matrözendeutsch"... tja we leven tenslotte in een havenstad he... dat laat zijn sporen na... toen we in het tweede leerjaar zaten is hij getrouwd met een van onze medeleerlingen... een bolleboos die steeds om hem heen draaide en hem allerlei "intelligente" vragen stelde... wij zagen het gebeuren en waren dan ook niet verrast door dat huwelijk... het heeft echter geen stand gehouden... misschien dat hij thuis ook met alles gooide... de enige getrouwde man was De Vos... een dikke gemoedelijke kerel die steevast winter en zomer een dikkke gebreide sjaal rond zijn hals had hangen... die gebruikte hij voortdurend voor allerlei nevenzaken... veegde er zijn zweet mee af... droogde er het bord mee af... misschien gebruikte hij hem ook als zakdoek maar daar heb ik hem nooit op kunnen betrappen... hij gaf boekhouden... steno en handelsrecht...  we hadden één lerares... een nog jonge en knappe juffrouw... had geen bijnaam... alleen Herbosch... ze werd door de jongens gepest omdat ze een watje was... de sukkel kon tegen hen gewoon niet op... dan waren er ook nog wat losse invallers die ons meetkunde en scheikunde moesten bijbrengen... leraren van de ernaastgelegen vakschool die duidelijk niet wisten hoe ze met ons meisjes moesten omgaan... wat me ook nog is bijgebleven is het wekelijkse turnuurtje... bij gebrek aan de nodige ruimte moesten we die marteling ondergaan op de speelplaats... die lag duidelijk in het blikveld van de vakschool... dus als wij turnden verdrongen de vakschoolblagen zich aan de vensters om toch maar niets te missen van de gratis voorstelling... en de leraren ze maar proberen binnen te drijven... en die gasten maar joelen en fluiten... toen was dat nog schering en inslag... ze waren dan ook nog niet zoveel gewend als onze huidige jeugd... een blote knie was al genoeg om ze op te winden... je kunt je voorstellen hoe opgelaten wij ons dan voelden... wij de meisjes werden bekeken en getaxeerd... en onze klasmaten... de jongens... voelden zich ook niet zo goed met al die concurrentie... in die tijd werden er ook nog briefjes doorgesmokkeld met :"ik vraag het aan"... schattig nietwaar... zou dat nog zo zijn of???

Dit was het even voor vandaag... ik ga nu mijn dweil en zeemvel uitwringen... tot de volgende... doei!!!

08-03-2007 om 10:08 geschreven door Myette

Taking a Shower

How To Shower Like A Woman

1. Take off clothing and place it in sectioned laundry hamper according to lights and darks.
2. Walk to bathroom wearing long dressing gown. If you see your boyfriend/husband along the way, cover up any exposed flesh and rush to the bathroom.
3. Look at your womanly physique in the mirror and stick out your gut so that you can complain and whine even more about how you're getting fat.
4. Get in the shower. Look for facecloth, arm-cloth, leg-cloth, long loofah, wide loofah and pumice stone.
5. Wash your hair once with Cucumber and Lamfrey shampoo with 83 added vitamins.
6. Wash your hair again with Cucumber and Lamfrey shampoo with 83 added vitamins.
7. Condition your hair with Cucumber and Lamfrey conditioner enhanced with natural crocus oil. Leave on hair for 15 minutes.
8. Wash your face with crushed apricot facial scrub for 10 minutes until red raw.
9. Wash entire rest of body with Ginger Nut and Jaffa Cake body wash.
10. Rinse conditioner off hair (this takes at least fifteen minutes as you must make sure that it has all come off).
11. Shave armpits and legs. Consider shaving bikini area but decide to get it waxed instead.
12. Scream loudly when your boyfriend/husband flushes the toilet and you lose the water pressure.
13. Turn off shower.
14. Squeegee off all wet surfaces in shower. Spray mold spots with Tilex.
15. Get out of shower. Dry with towel the size of a small African country. Wrap hair in super absorbent second towel.
16. Check entire body for the remotest sign of a zit. Attack with nails/tweezers if found.
17 Return to bedroom wearing long dressing gown and towel on head.
18. If you see your boyfriend/husband along the way, cover up any exposed flesh and then rush to bedroom to spend an hour and a half getting dressed.

How To Shower Like A Man

1. Take off clothes while sitting on the edge of the bed and leave them in a pile.
2. Walk naked to the bathroom. If you see your girlfriend/wife along the way, flash her making the "woo, woo" sound.
3. Look at your manly physique in the mirror and suck in your gut to see your pecs. Admire the size of your wiener in the mirror, scratch your balls.
4. Get in the shower.
5. Don't bother to look for a washcloth (you don't use one).
6. Wash your face
7. Wash your armpits
8. Crack up at how loud your fart sounds in the shower.
9. Wash your privates and surrounding area.
10. Wash your ass, leaving hair on the soap bar.
11. Shampoo your hair (do not use conditioner).
12. Make a shampoo Mohawk.
13. Pull back shower curtain and look at yourself in the mirror.
14. Pee (in the shower)
15. Rinse off and get out of the shower. Fail to notice water on the floor because you left the curtain hanging out of the tub when you checked your Mohawk.
16. Partial dry off.
17. Look at yourself in the mirror, flex muscles. Admire wiener size.
18. Leave shower curtain open and wet bath mat on the floor.
19. Leave bathroom fan and light on.
20. Return to the bedroom with towel around your waist. If you pass your girlfriend/wife, pull off the towel, grab your wiener, go "Yeah, baby!" and thrust your pelvis at her.
21. Throw wet towel on the bed. Take 2 minutes to get dressed.

05-03-2007 om 22:13 geschreven door Myette

Dit weekend geen zin gehad in bloggen... heb wel eens rondgewandeld en merkte dat ik precies de enige niet was die stilgevallen was... vrijdagavond redelijk vroeg gaan slapen want ik verwachtte zaterdag vrienden op bezoek... nou viel dàt even tegen... ik wilde juist een taart beginnen  bakken voor bij de koffie toen ze belden dat ze niet konden komen... R was namelijk bij de tandarts geweest en zat met een pijnlijke ontsteking... en dàt kan geweldig zeer doen weet ik uit ondervinding... daar zat ik dus met alle aangekochte hapjes... ik heb dus die avond al m'n vindingrijkheid moeten bovenhalen om toch een deel ervan in een warme maaltijd te integreren... mooi woord he... zat ik allang op te wachten om dat eens te kunnen gebruiken maar dan niet in verband met allochtonen... in elk geval onze Poekie was er gelukkig mee want die profiteerde mee van het teveel aan garnaaltjes... dat beest is daar gek op en ruikt ze al als ik de deur van de frigo nog maar opendoe... komt dan aangespurt terwijl ze intussen haar speciale "garnalenkreet" uitstoot... is een soort hoge gil... voor vis doet ze dat ook maar in mindere mate... aangezien ik vrijdag niet naar la mamma kon gaan dachten we haar zaterdag te bezoeken maar we hadden geen van beiden zin om er met dat hondenweer op uit te trekken... zijn dan gisteren maar geweest na de golf... ja de minigolf heeft haar deuren terug geopend voor het zomerseizoen na drie maanden sluiting... ik was niet van plan me vier uren lang te laten natregenen en doorwaaien maar toen we 's morgens opstonden scheen er warempel een waterzonnetje... zou ik of zou ik niet... een blogmaat had me beloofd dat hij zou duimen voor goed weer en ik heb het er dus maar op gewaagd... en ja hoor... zalig weertje om te spelen... geen spatje regen... voor mijn doen goed gespeeld ook... daarna la mamma haar portootje gaan brengen... even haar plantjes verzorgd want die vergeten ze daar water te geven... haar afstandsbediening gerepareerd... ze zit de hele tijd nu tissues uiteen te rafelen zodat de vloer rondom haar bezaaid is met papiersnippers en als je er iets van zegt beweert ze dat zij dat niet gedaan heeft... ik denk dat ze ook aan die afstandsbediening heeft zitten plukken want het afsluitklepje achterin was opengetrokken en de batterijtjes eruitgevallen... alles marcheert nu weer perfect maar ze blijft obstinaat beweren dat die TV versleten is... het haar uitleggen helpt niet dus laten we het maar zo... vorige keer was het haar klokje dat kapot was... heb een nieuw moeten kopen en hoop nu maar dat ze dat ook niet molt... toen ik 's avonds eens kwam piepen op sennet was er geen kat te zien of te horen... ben dan nog maar eens vroeg gaan slapen... op die manier ga ik nog gezond leven... zal het nodig hebben want deze week wordt er een drukke... ziezo m'n rapport is weer even bijgewerkt... tot de volgende!!!

05-03-2007 om 11:26 geschreven door Myette

03-03-2007 om 10:32 geschreven door Myette

Even ter verduidelijking... die chatroom was gewoon op Messenger... die gast kwam gewoon binnenwandelen en vroeg of ik met hem wilde praten... dus waarom niet... ik praat met iedereen die me dat vriendelijk vraagt... had geen reden om te weigeren... ik dacht dat ik hem geblokkeerd had en hij kwam warempel toch terug aankloppen zeker... toen ik niet direct antwoordde begon hij met de "buzzer" te werken... heb hem nog eens mijn mening gezegd maar dat jong wil gewoon niet luisteren... hij heeft wel tig maal sorry gezegd maar dan begon hij weer van voorafaan... "I come to Belgium... I come to Belgium"... ik hoorde hem bijna stampvoeten tot hier zoals een klein nukkig kind... had hem dolgraag eens een oorveeg verkocht!

28-02-2007 om 17:05 geschreven door Myette

...IK BEN ZIEDEND...

Ik heb indertijd... op aanraden van Chia... een space ruimte geopend met de bedoeling eventueel wat te babbelen met allerlei mensen uit de hele wereld... twee weken geleden kwam er een oproep van een zekere J uit Marokko die vroeg of hij mijn space vriend mocht zijn... waarom niet... ik ben altijd bereid mijn horizon te verruimen... hij beweerde 22 te zijn... student... maar wegens geldgebrek van zijn ouders moest hij zijn studie opgeven... ik vertelde hem ook dadelijk hoe oud IK ben en dat vond hij geen bezwaar want hij was zoals ik ook bereid zijn wereld uit te breiden... jawadde... alhoewel ik het wel wat eigenaardig vond geef ik mensen toch steeds een kans... de eerste dag een chat in zeer gebrekkig Engels... maar aangezien ik van cryptogrammen hou was het voor mij een uitdaging... de tweede dag voelde ik hem al op floeren pootjes afkomen... hij had namelijk via via gehoord dat het leven in België "so nice" was... "plenty jobs" en als je geen job had "ondersteuning van de staat"... ik heb dat manneke dan beleefd en vriendelijk aan zijn verstand proberen te brengen dat België "full" zat... te weinig jobs... veel armoede ook... maar dat jong had een zeer dik bord voor zijn kop want hij wilde dat gewoon niet aannemen... de derde dag vroeg hij vlakaf of ik hem niet naar België wilde laten overkomen... hij zou me niet lastigvallen... zou in een cafe gaan werken en een "nice and easy life" hebben want hij wilde perse uit zijn geboorteland weg... te bekrompen daar en te arm... ik heb dan... weer vriendelijk en beleefd... geweigerd en hij werd warempel nijdig en begon me te verwijten dat "wij Europeanen een ander het licht in de ogen niet gunnen" en dat "wij Marokkanen altijd àlles doen om andere mensen te helpen"... toen heb ik hem enkele dagen wèl op de messenger zien verschijnen maar niet bij mij... waarschijnlijk op jacht naar een ander en meer goedgelovig slachtoffer... toen begon hij weer bij mij aan te kloppen totdat ik zojuist hem toch maar weer eens binnenliet... en weet je hij begon me direct uit te schelden voor "raciste" en "te oud en te rijk" om hem te begrijpen... toen ik daarop repliceerde dat hij kon opdonderen als hij zo handelde... kwam er een "sorry" en direct daarop weer een tirade in het cryptograms van "jullie Europeanen die allemaal racist en egoïst zijn"... toen was de maat vol voor mij... ik heb hem vriendelijk bedankt en de deur dichtgesmeten... hij riep me nog allerlei lelijks achterna en toen heb ik hem maar geblokkeerd.

Begrijpen jullie nou hoe die gasten hun brein werkt... ik dus niet... iemand direct als racist bestempelen terwijl ze zelf er de mond van vol hebben... van een totaal wildvreemde "eisen" dat die naar hun pijpen danst... en als die persoon niet wil dansen beginnen schelden... en dan beklagen ze zich dat wij "iets tegen hen hebben"...  ik mag er niet aan dènken dat je zoiets laat overkomen... hij beschreef zichzelf als een "vriendelijke en begripvolle jongen"... "bereid zich te integreren"... en dat moeten wij dan geloven... ik weiger beslist mezelf een "racist" te laten noemen... mijn zuster is indertijd getrouwd met een Turk en woont al ca 40 jaar in Istanbul... geen probleem mee gehad... in de Badmintonclub hadden we Indonesische vrienden die bij ons thuis kwamen... we hadden zelfs Waalse vrienden... ... nooit problemen daarmee... ik ga nu niet beweren dat alle Marokkanen van hetzelfde slag zijn maar het begint er meer en meer op te lijken... laten ze dan niet verwonderd zijn dat wij hen een arrogant en agressief volk vinden... als er hier op het blog Marokkaanse mensen zitten mogen ze gerust hun standpunt komen uitleggen... ik ben bereid te luisteren... nog maar pas op de radio gehoord dat er meer en meer "geïntegreerde jongeren" geronseld worden door fanatieke opruiers... ga me nu niet vertellen dat dit alles nog iets met godsdienst te maken heeft... meer met proberen de macht over te nemen... toen mijn zuster naar Turkije vertrok heeft ze zich moeten aanpassen aan de gebruiken daar... gelukkig is Istanbul modern ingesteld en kwam ze niet in het achterland terecht... wij zitten hier nu al met een derde of vierde generatie migranten en die willen het leven hier zo eens een beetje achteruitdraaien naar middeleeuwse toestanden waar onze voorouders zich uit hebben kunnen losmaken... terwijl in hun thuisland het leven daar al veel vrijer en moderner is geworden... waar hàlen ze het.

Ziezo mensen dit moest me van het hart... van J zal ik hopelijk niets meer horen... hij gaf me zijn GSM nummer en wilde het mijne ook weten maar dàt heb ik gelukkig niet prijsgegeven want ik kijk liever de kat uit de boom... ook vroeg hij dadelijk of het huis waarin ik woonde m'n eigendom was... ook dàt heb ik niet aan zijn neus gehangen... dacht zeker dat hij "maar" met een "oud" en "dom" "vrouwmens" te doen had... zal ook wel spinnijdig zijn nu.

28-02-2007 om 14:26 geschreven door Myette