De vergaderingen van onze fotoclub zijn erg gevarieerd. Er zijn projecten waar we aan werken, het tonen en becommentariëren van nieuw werk, voorbereiding voor het komende salon, de resultaten van de fotosessies op locatie... kortom onze jaarplanning zit goed vol. Eens per jaar wordt ook aan een van de leden gevraagd om eens een selectie te tonen van hun werk door de jaren heen. Vandaag was het aan Bert N. die zowat de hele wereld bereisd heeft en die al 30 jaar lid is van Visueel. We hebben er van genoten, zowel het oudere analoge als het meer recentere werk kwam voorbij. Bij elke reeks foto's die op het bord kwam werd geanimeerd gereageerd en dat de vergadering iets langer duurde dan gewoonlijk vonden we niet erg. Ik ben even naar achter geslopen om een van de samenscholingen voor het bord vast te leggen.
Ik had de hele dag vol gepland met vanalles en nog wat. Toch heb ik ook nog de tijd genomen om even mijn fiets uit te laten, dat is trouwens ook nog altijd de leukste manier om wat foto's te scoren. Beelden van Pol achter de PC, achter de grasmaaier of in een vergadering lijken me minder geschikt. Een route had ik niet in gedachten, gewoon links, rechts of omgekeerd, zo van we-zien-wel... Dan kom je terecht bij de Heggekapel in Poederlee. Ik heb daar al vaker gefotografeerd maar deze keer wilde ik eens een ander standpunt.
Het wordt een beetje eentonig, ik weet het, maar ik vond toch de tijd voor een kort fietstochtje vandaag. Kort, want ik kon vandaag de dwingende roep van het gras en het vrouwke niet langer weerstaan en ik heb de grasmaaier eens uit de garage gehaald. De eerste ronde van de wedstrijd heb ik alvast gewonnen, morgen ronde twee op standje iets lager. Een fietstocht is wat mij betreft ook een fototocht en ik bracht ook vandaag weer enkele leuke beelden mee, dat die, met dit heerlijke weer, lente-gerelateerd zijn in logisch he. De struiken met gele bloempjes die je in onze regio in deze tijd op veel plaatsen ziet lijken wel op brem, maar daar is het nog net iets te vroeg voor. Dit is gaspeldoorn en zoals de naam al zegt, je kunt je er aan prikken. Ik heb het risico niet genomen en me gehouden bij fotograferen...
We zijn vandaag weer richting Turnhout gefietst en deze keer hadden we eens een andere route gekozen. We zijn dwars door de bedrijvenzone gereden en daar is veel moois te rapen, zeker als je van architectuurfotografie houdt. Ik probeer mijn interesse zo breed mogelijk te houden en als de gelegenheid zich voordoet wil ik me er ook wel een keer aan wagen. Het viel me op hoeveel firma's gekozen hebben voor opvallende rode accenten in hun bedrijf, magazijn of uitbating. Ik heb er een aantal gefotografeerd en er zaten architecturaal gezien enkele pareltjes bij. Het is verre van origineel, maar tezelfdertijd lag het voor de hand dat ik bij deze foto een vaak gebruikt procedé nog eens bovenhaalde: een omzetting in zwart-wit met behoud van één kleur, in dit geval uiteraard rood. Dit is de nieuwe site van Soudal.
Het was weliswaar een stuk frisser dan de voorbije dagen maar de zon was er nog volop en je kunt er niet omheen dat het nu toch echt lente aan het worden is. Omdat ik voor één keer een namiddag voor de TV wilde zitten om de onknoping van de Ronde van Vlaanderen te volgen waren we redelijk vroeg vertrokken voor een kort fietsrondje. Het lentegevoel sloop ook binnen in de onderwerpen die ik onderweg koos om mijn dagelijkse fotobuit binnen te halen merkte ik achteraf. Toen ik thuis een selectie maakte heb ik het vrouwke gevraagd om te kiezen welk beeld foto van de dag mocht zijn voor deze pagina. Ze koos voor deze kleurige boom aan de overkant van het kanaal in de buurt van sas 7. Het vrouwke heeft altijd gelijk he.
Ik ben vanavond nog eens naar sas 9 gereden. Da's de locatie waar we met de leden van de fotoclub geacht worden in deze periode wat leuke foto's te gaan scoren en die worden dan tijdens een van de volgende vergaderingen bekeken en becommentarieerd. Ik had avondrood- en/of blauwe uurtje-plannen. Voor avondrood was ik eigenlijk al net iets te laat, ik heb wel enige beelden geschoten die nog wat kleur bevatten maar dat kan beter, volgende keer beter timen... Voor het echte diep blauwe uurtje was het dan weer nog net iets te vroeg maar dat heeft me toch niet tegen gehouden om alsnog mijn collectie sas 9 foto's aan te vullen.
Ik wil bij deze nog eens de waarheid bewijzen van het bij veel fotografen gekende gezegde "het beste fototoestel is hetgene dat je bij hebt". We waren eerder vandaag op bezoek in Lommel en ik had al wel enkele foto's op mijn geheugenkaartje maar de meeste waren toch erg privé en hoewel ik best wat privacy wil prijsgeven in mijn fotografie was er toch niet echt iets bij waarvan ik dacht "Dit hoort op de blog". Het wordt ook langzaamaan een gewoonte, na het nieuws op TV ben in nog eens aan de wandel gegaan om mijn stappengemiddelde op pijl te houden... geen fototoestel meegenomen. Dan zie je het mooie tegenlicht in een van de in bloei staande bomen langs de Kasterleesteenweg. De smartphone in mijn jaszak roerde zich en riep: "Ikke, ikke, ik kan ook foto's maken !!!". Ik heb "m zijn zin gegeven en ik heb 'm zo gepositioneerd dat de achterliggende straatlamp precies achter de stam verscholen zat. Het gezegde bleek weer helemaal waar.
Het vrouwke wilde naar Herentals, ze moest dringend enkel spullen gaan kopen. De leuke verrassing was dat ze met de fiets wilde gaan en ja... dan wil ik wel mee, het is trouwens maar zo'n 10 km van onze voordeur. Terwijl zij haar ding deed ben ik dan maar wat gaan rondrijden, shoppen is de erg-ver-van--mijn-bed-show he. Toen ik hier voorbij kwam realiseerde ik me dat het alweer een hele tijd geleden was dat ik nog eens een brug had gefotografeerd. Iedereen die deze pagina's al langer volgt weet wel dat bruggen een onderwerp zijn waar ik nauwelijks voorbij kan zonder een foto mee te brengen. Ik heb de tijd genomen om een goed standpunt te vinden en dit is dus de schoonheid over het Albertkanaal op de Herenthoutse Weg. De meeste bruggen over het Albertkanaal zijn onlangs vernieuwd/verhoogd - deze ook - maar deze is wel een uitzondering. Waar al de andere eenheidsworst zijn, ze komen volgens mij allemaal van hetzelfde architectenbureau en dezelfde fabriek, dan is deze een uniek exemplaar en ik vind 'm nog mooi ook. Extra leuk in de foto is dat de hoogspanningsleidingen, die in bijna alle foto's zwart zijn, door de toevallig net juiste lichtinval wit kleuren tegen de blauwe lucht.
Best aangenaam fietsweer vond ik en deze keer vond het vrouwke dat ook. We zijn samen weer eens op pad geweest. Met z'n tweeën is altijd net iets aangenamer en je hebt ook altijd een extra onderwerp om te fotograferen he. Ergens in de bossen van Herentals heb ik haar een eindje voor me uit laten fietsen en fel ingezoomd heb ik deze opname kunnen maken. Het is niet zo dat er op deze wegen en paden veel verkeer is maar stel dat we ergens in een drukke menigte terecht mochten komen dan is haar onafscheidelijke rode mutsje altijd een baken om haar meteen terug te vinden als ik haar uit het oog zou verliezen.
Ik had fotomaatje Alex aan de lijn en ik hoorde dat ie in de auto zat. Terloops vroeg ik waar hij naartoe reed en dat bleek de Neterust in Kasterlee te zijn. Ik stond sowieso al vertrekkensklaar om mijn fiets uit te laten en de enige twijfel was nog het doel. Dat was bij deze dus al gedeeltelijk opgelost. Tussenstop 1: de Neterust. Even bijpraten, iets nuttigen en dan ben ik verder gefietst naar Sas 7 aan het Kempisch Kanaal en zoals zo vaak tijdens mijn fietstochten heb ik impulsief, zomaar, beslist toch weer de andere kant op te rijden, langs het kanaal richting Herentals. Onderweg heb ik natuurlijk genoten van het goede weer en van de fotomogelijkheden die zich aandienden. Het mooie wittte wolkje in de blauwe lucht vond ik wel een geschikt onderwerp. Dat enkele windmolens met spiegelingen en een interessante lichtinval op de bomen langs het kanaal ook in de foto wilden vond ik lekker meegenomen.
Fietsen langs de Nete in Grobbendonk. Aan de overkant zie je een jogger. Je bent sneller en neemt een beetje voorsprong. Dan stop je en besluit de jogger te fotograferen. In een opwelling maak je vijf opnames snel na elkaar van op dezelfde positie. Thuis gekomen ga je zoals altijd aan de slagin Photoshop met de foto-oogst. Als je bij de reeks van vijf komt krijg je ineens de ingeving om ze samen in één foto te shoppen. Het is eigenlijk een vrij eenvoudige bewerking: de vijf beelden importeren, in lagen zetten, uitlijnen en weg gummen wat in de weg zit van de onderliggende joggers. Het resultaat vind ik alleszins een originele score in de zoektocht naar afwisseling in mijn fotografie.
Er stond een pittig windje en het was best friskes maar toch wilde het vrouwke mee gaan fietsen... op voorwaarde dat we niet te ver van huis zouden gaan en dat we het rustig aan zouden doen. We zijn nooit verder dan 5 km van onze voordeur geweest en we hebben op ons gemakske toch bijna 25 km afgelegd. De meeste mogelijke foto-onderwerpen op zo'n rondje vlak bij huis zijn al wel eens voorbij gekomen op deze pagina's en dan ga je letten op details of op opvallende dingen. Mariakapellekes vind je zat in Vlaanderen en meestal staat er ook een bank bij. Tussen Tielen en Gierle in de buurt van het Gewad is dat niet anders. De bank is wel licht beschadigd en een goede ziel heeft er rood-witte linten over gespannen om te beletten dat argeloze niet oplettende wandelaars er zouden op gaan zitten.
Ik was vandaag weer vertrokken met het plan van om de drie km te stoppen om een foto te maken. Voor dit beeld ben ik evenwel ook gestopt ondanks het feit dat het niet op een punt was dat in mijn vooropgezette planning paste. Dit is een fietspad naar mijn hart. Het is misschien niet de lekkerst lopende ondergrond om op te fietsen en het is redelijk smal maar het draait, keert en swingt door de natuur, heel anders dan de afgeborstelde kaarsrechte fiets-o-strades die tegenwoordig overal aangelegd worden. Ik heb alle begrip voor mensen die met hun snelle e-bikes en speedpedelecs van en naar het werk racen over dat soort snelheids trajecten maar geef mij als vrijetijds recreant maar dit soort slinger paadjes.
Dit zijn twee vliegen in één klap. Mijn fotovrienden weten ondertussen wel dat ik hou van symmetrie en bruggen zijn ook altijd een geliefd onderwerp. Het is dan ook niet onlogisch dat ik de oude Bailey brug over het Kempisch Kanaal - in de volksmond: "De Larumse Brug" - uit mijn foto-oogst van vandaag selecteerde om als foto van de dag te fungeren. Na een pittige fietstocht, onderweg terug naar huis, kon ik dit niet laten liggen. Ik was zelf nog in de schaduw gestopt en er viel een streep zonlicht op de groengeverfde metalen elementen van de brug, gecombineerd met een streep blauw in de lucht en de knal rood-witte veiligheids relingen zorgde dat samen voor een mooie kleurenvariatie in de opname.
Ik ben nog eens met mijn geocache maatjes Jackie en Annemarie op stap geweest. Dat was echt ontzettend lang geleden. Wortel Kolonie hadden we uitgekozen als toneel voor onze activiteiten vandaag en het rondje "Grensgevallen" bezorgde ons een bijzonder fijne namiddag. Tussen half één en vier uur hebben we 25 cachen gevonden en we hebben toch wel wat meer afstand op de teller gezet dan de 8 km uit de beschrijving. Tja, een mens loopt wel eens verkeerd of vergist zich he... Maar we hebben ons alleszins goed geamuseerd en na afloop hebben we nog een alcoholvrije Gageleer gedronken in de taverne uitgebaat door Natuurpunt. Uit de weer grote-foto oogst koos ik voor dit eenvoudige beeld. Waar de route ons door bossen , langs vennen en statige dreven leidde was dit een intermezzo met weids uitzicht. De straat heet trouwens Staakheuvel. Waar ze die naam vandaan gehaald hebben mag Joost weten, geen heuvel gezien.
Het vrouwke houdt van katten. We hebben zelf geen huispoes maar zwerfkatten, toevallige passanten, hongerlijdende buurtkatten en alles wat miauwt is welkom in de tuin van huize Pol en Josee. Er staat ook altijd iets eetbaars voor de bezoekers. Dat nieuws gaat snel rond in kattenland en we hebben dan ook steevast gasten die van de hapjes komen proeven. Toen ik deze avond thuis kwam na een frisse fietstocht waren twee zwart-witte exemplaren bezig met hun diner en ze reageerden duidelijk geïrriteerd toen ze me zagen: wat komt die vreemde snuiter hier doen?
Hij zat helemaal alleen wat gras te pikken aan de waterkant van de kanaalkom in Turnhout. Ik vond ook al dat ie opvallend rustig en zelfs een beetje apatisch was. Toen ik met buurtbewoners en vaste wandelaars, die hier vaker komen, aan de praat geraakte bleek dat ze zijn vrouwtje en de eieren hadden weggenomen. Ze vonden dat best erg en ik was het daar helemaal mee eens. Zoals alle zwanen zijn ook deze zwarte exemplaren strikt monogaam en vormen ze een levenslang koppel... wat een drama. Ik de loop van de avond leerde ik toevallig, toen ik het ter sprake bracht tijdens een telefoongesprek, dat zwarte zwanen eigenlijk exoten zijn en hier niet thuis horen. Om de populatie niet te laten aangroeien worden de eieren weg genomen. Daar heb ik in dat geval dan wel alle begrip voor, maar om zo'n koppel te scheiden dat vind ik toch een te strenge ingreep.
Na het bekijken van de foto’s van de watermolen van Tielen in de fotoclub is er meteen een nieuwe plaats gekozen voor de activiteit “fotograferen op locatie”. In een straal van 100 m rond Sas 9 worden we geacht originele beelden te scoren de komende maanden. Wij komen er regelmatig voorbij gefietst tijdens onze tochten langs het Kempisch kanaal, Sas 9 is voor ons dus niet onbekend. Vanavond ben ik er eens met de wagen naar toe gereden om te bekijken hoe het zit met de verlichting voor het geval ik nachtfotografie-plannen zou krijgen. En toevallig had ik de drone meegenomen, die heb ik dan ook maar even de lucht in gestuurd. Alvast enkele fotos scoren? Jazeker! Het kanaal in diagonaal, het sas en het sashuisje in het midden en als je goed kijkt zie je ook nog een fietser die net aankomt, ik neem aan om wat bij te praten met de sas-wachter. Geen idee of dit al een eerste beeld is dat ik zal selecteren voor visie in de club maar ik vind ‘m al niet verkeerd.
Er waren dit weekend veel fotosalons in de regio. Gisteren hadden we er eentje uitgepikt en ook vandaag wilden we er een bezoeken. We kozen voor de tentoonstelling van "Fotogroep Het Spoor" in Wechelderzande. Na ons bezoek zijn we nog even verder gereden naar het kasteel de Renesse in Oostmalle. We waren er al eerder deze maand maar er is altijd wel iets te beleven en te zien. Nu was er een boekenmarkt en ik heb weer wat interessant leesvoer op de kop kunnen tikken en natuurlijk hebben we de horeca afdeling ook alle eer aangedaan. En... in tegenstelling tot vorige keer had ik nu mijn fototoestel wél bij zodat het kasteel ook een plaatsje kan krijgen op deze pagina en in mijn volgende jaarboek.
We zijn in de loop van de dag het fotosalon van de fotoclub Doka gaan bezoeken in Mol. Op een gegeven moment stond het vrouwke vol vraagtekens te kijken naar een beeld en ze vroeg me: "Hoe hebben ze dat gedaan?" Ik zag meteen dat het een zgn. "little planet" was, een vrij eenvoudige bewerking. Ik heb er vroeger wel meerdere gemaakt. Ik legde het haar uit en stelde voor om het thuis even te demonstreren. Tijdens de terugweg zijn we even gestopt bij de watermolen in Kasterlee en daar heb ik een foto gemaakt. Achteraf bleek dat het niet de meest geschikte foto was om de bewerking op toe te passen en voor ik aan echte werk begon moest ik de foto toch eerst even bijschaven aan de zijkanten om te passen. Daarna had ik het in enkele klikken voor mekaar. Het is misschien niet de mooiste of de meest typische little planet die ik ooit in elkaar geknutseld heb maar zo heb ik weer eens wat kennis opgefrist die ik bijna kwijt was.
