Tja, dan heb je er voor gekozen gewoon thuis te blijven en verder uit te zieken. Ik ben letterlijk niet de deur uit geweest. Ik heb zelfs geen schoenen aan gehad vandaag, gewoon op mijn pantoffels wat door het huis gesleft, van de zetel naar de bank en van de tafel tot voor de TV. Spannend hoor... Om mijn dagelijkse foto te scoren heb ik dan maar besloten om wat in huis rond te fotograferen en een stukje van onze privacy te delen. We hebben een vrij grote woonkamer en die is in drie niveaus. Het grootste gedeelte, het gelijkvloers is ingericht zoals elke woonkamer met eettafel, stoelen, salon, zetel en er staat ook een piano, een open haard en wat kasten. In een hoek is er een zitkuil van 3 bij 4 met een trapje naar beneden en daarboven is er het terras met een trap naar boven dus, alles in een ruimte van 9 bij 6. Vandaag toon ik het terras. Het plafond is daar ook verhoogd natuurlijk, we hebben bewust voor kleur gekozen. Daar kijken we TV (die staat rechts net buiten beeld). In de nis stond vroeger de stereo installatie, maar die hebben we verhuisd naar de zitkuil. Voorlopig staan daar nu redelijk realistische plastic bloemen. Links aan de muur hangt een dibond eigen foto van het Gardameer, een van onze favoriete vakantieplekken en zoals je ziet zijn wij ook gevallen voor de rage om met houten bakken wat decoratieve bergruimte te creëren. Misschien komt er morgen wel weer wat anders voorbij uit huize Pol en Josee, maar het zou ook kunnen dat ik het niet meer hou en er toch weer op uit trek.
Ik was eigenlijk van plan om nog wat uit te zieken maar het vrouwke had voorgesteld om toch een kort fietstochtje te doen. Ik heb een tijdje getwijfeld maar uiteindelijk vond ik het ook wel een goed idee, van de buitenlucht profiteren om wat krachten op te doen. Dat liep wel even anders dan gepland. Nog geen 2 km van huis, in de Harredonken, grens Lichtaart - Tielen, laste ik een eerste stop in om een foto te maken. Achteraf gezien bleek dat de enige foto van de dag. Ik voelde dat ik al nat van het zweet was en onderkoeld geraakte, het was best fris immers. De benen voelden als ballast en mijn oorspronkelijk enthousiasme maakte snel plaats voor de drang om zo snel mogelijk weer naar huis te fietsen. We zijn nog rechtsaf, over het brugje in de verte, tot in Tielen gereden, en via de Rielen terug naar de Kasterleesteenweg. Einde van de kortste fietstocht van 2025. Overmoed wordt uiteindelijk toch afgestraft. Vanavond voelde het vrouwke hetzelfde als ik dinsdagavond voelde. Mijn schatje heeft het met enkele dagen vertraging ook te pakken. We zijn nog niet uit de ziekte-miserie.
Ik ben nog steeds ziekskes, ben niet de deur uit geweest en had ook geen zin om te fotograferen. Ik mag hopen dat het snel weer wat beter gaat, thuis zitten niksen is niet mijn favoriete bezigheid. Voorlopig moet ik dus putten uit de oogst van de voorbije dagen om mijn dagelijkse upload te spijzen. Drie dagen geleden fietste nog eens door het helemaal autovrije groene domein rond het kasteel van Vorselaar ( ook wel het kasteel de Borrekens ). Ik heb er al wel vaker beelden van getoond, ook op deze pagina's, doorheen de enkele doorkijkjes tussen de struiken en de bomen. Deze keer koos ik er voor de inrit in beeld te brengen. De poort is zoals bijna altijd gesloten en je ziet de gele dienstgebouwen en helemaal achteraan een stukje kasteel ( gebouwd rond 1270 !!! ). Ik speel al een tijdje met het idee de drone eens mee te brengen naar deze locatie en eens een overzichtsfoto van uit de hoogte te maken... wordt vervolgd.
Is het griep, een zware verkoudheid of covid... wie zal het zeggen. Ik voel me alleszins zo slap als een voddeke. Gisteren avond voelde ik me plots niet zo lekker en het werd snel steeds maar erger. Ik heb vandaag zowat de ganse dag in de zetel gezeten en op de bank gelegen, warme thee en hete wijn gedronken, dafalgan geslikt maar voorlopig is er weinig beterschap. Ik ben toch, plichtsbewust, alsnog een foto gaan maken bij SKS, de G-ploeg moest ook in de verzameling natuurlijk, maar nadien ben ik zelfs niet meer langs de cantine gepasseerd om iets te nuttigen... Ik wilde zo snel mogelijk weer naar huis om uit te zieken. Gelukkig heb ik de voorbije dagen veel gefotografeerd en ik grijp dan ook terug naar een foto van gisteren. Deze blauwe reiger zat langs de weg toen we aan het fietsen waren richting Shoppin Park en ik ben enkele meters verder gereden en dan gestopt. Stap voor stap ben ik dichterbij geslopen en bij elke stap heb ik een foto gemaakt. Dit is de laatste voor hij opvloog. Daar heb ik ook nog wel enkele beelden van maar die zijn naar mijn normen niet scherp genoeg...
Het vrouwke stelde voor om nog eens naar het Shopping Park in Olen te fietsen en dat laat ik me geen twee keer vragen. Niet dat ik van shoppen hou maar terwijl mijn schatje haar ding doet fotografeer ik wat rond en daarna neem ik plaats achter een of ander lekker biertje. De laatste kilometer er naartoe fietsen we door het industriegebied Lammerdries en telkens we daar komen bekruipt me de goesting om enkele van die vaak architecturaal interessante gebouwen te fotograferen maar er staan bijna altijd en overal auto's en vrachtwagens in de weg. Bij dit bedrijf was er vandaag blijkbaar weinig beweging en ik heb dan ook van de gelegenheid geprofiteerd om even te stoppen en mijn Sonytje uit mijn jaszak te halen. Of de blauwe kleur van het logo en/of de naam die er langs staat iets te maken heeft met Peyo of de smurfen weet ik niet maar ik heb 'm toch maar mooi gesmurft.
Volgens de buienradar zou het deze namiddag vanaf 13 uur gaan regenen. Voor één keer heb ik, zeer tegen mijn leefregel in, beslist om dan maar in de voormiddag te gaan fietsen... iets na tien was ik al onderweg, pfff... Ik wil zolang mogelijk er op uit met mijn vriend de e-bike. Dat is voor mij de leukste manier om mijn conditie toch enigszins te onderhouden en mogelijkheden te vinden om mijn fotohonger te stillen. Niet eens zo ver van huis, langs de Walravens in Tielen, kwam dit beeld voorbij. De lage zon die zo maar ineens door de wolken priemde en tegen de donkere lucht aan de andere kant de bomen zo mooi verlichtte kon ik niet negeren. Toen ik 35 km. en dik 2 uur later terug thuis kwam ( de nodige fotostops onderweg he ) was het nog altijd droog en dat is ook zo gebleven tot deze avond. Voor niks zo vroeg opgestaan... grrr. Je moet de buienradar met een korreltje zout nemen en niet altijd geloven.
Ons jaarlijkse fotosalon staat voor de deur, we zijn er klaar voor en ik ben ondertussen al aan het brainstormen omtrent wat ik volgend jaar zou kunnen presenteren. Een van de ideeën waar ik mee zit te spelen is zwart wit onderwerpen in zwart wit printen. Ik heb al een aantal opnames in een map, twee zwart witte geitjes, onze verwilderde zwart witte quasi huiskatten, zwart wit verpakte hooi balen, twee eksters... de mogelijkheden blijven zich aandienen en ik pluk ze als ze voorbij komen. Tijdens onze fietstocht vandaag kreeg ik een aantal zwart witte koeien te pakken. Maar ik heb natuurlijk nog bijna een jaar de tijd om een grotere verzameling aan te leggen waaruit ik dan, afhankelijk van het formaat, 6, 8 of 10 beelden zal selecteren. Maar dat is voor fotosalon 2026. Misschien wordt het ook wel totaal iets anders... ondertussen blijf ik bezig.
Misschien wordt het een beetje eentonig, maar de herfst wordt steeds mooier. Deze voormiddag heb ik samen met mijn fotomaatje Alex opnieuw een aantal voetbalploegen van SKS gefotografeerd en daarna ben ik, naar dagelijkse gewoonte, weer gaan fietsen. Langs het Kempisch kanaal kwam de ene na de andere verleiding voorbij om toch maar enkele herfsttaferelen vast te leggen en daar kan ik niet aan weerstaan. De keuze tussen voetbalploegen en herfstbeelden als foto van de dag was niet makkelijk en ik heb het vrouwke nog maar eens laten kiezen.
Ik ben geen klimaatspecialist maar je leest en hoort alom dat door de klimaatverandering de wijnproductie steeds meer naar het noorden opschuift. Ook in onze regio zie je tegenwoordig meer en meer percelen waar over grote oppervlakten druivenranken worden aangeplant en het is dan ook de bedoeling dat er ook wijn van wordt geproduceerd. Eerlijk gezegd, ik heb nog geen locale wijn geproefd, maar ik zou het toch wel eens willen proberen... Toen ik vandaag via de Arkstraat richting kanaal fietste ben ik even de Papendijk ingedraaid om dit herfstbeeld te plukken van de mooi verkleurende druivenranken die hun jaarlijkse taak hebben volbracht en nu klaar zijn om hun winterslaap aan te vangen.
Ieder jaar, enkele weken voor ons fotosalon rij ik naar Kinrooi om bij Ronny van Arto Productions een boodschappenlijstje te gaan ophalen. Plakkarton, passe partouts voor meerdere leden, en ik laat mijn foto's ook opplakken door Ronny, die kan dat veel beter dan ikzelf. Ieder jaar ook, tijdens de heenrit of de terugrit, afhankelijk van het weer of het licht, stop ik even op steeds dezelfde mooie plek om wat rond te wandelen en wat herfstfoto's te scoren. Vandaag was dat niet anders en ik heb weer enkele leuke shots meegebracht.
Gisteren avond lag de site er weer uit, dus komt deze dagelijkse post met enige vertraging on-line. Een van de leukste, fijnste aanleghavens die we quasi altijd bezochten als we tijdens onze fietstochten in de buurt kwamen was het café bij Sas 6 langs het Kempisch Kanaal. Ondertussen is het al een hele tijd gesloten, de laatste uitbaters zagen het niet meer zitten om het ten einde lopend huurcontract te verlengen en ondertussen is er nog geen andere geïnteresseerde komen opdagen. Er staat een bord "Te Huur". Het is zeker een goed gelegen, gekend pand en bij mooi weer was het ook altijd erg druk bezocht door fietstoeristen en wandelaars. Toen ik er vandaag langs fietste besloot ik het nog eens te fotograferen, kwestie de herinnering wat op te frissen... hoewel... het verval begint lichtjes toonbaar te worden, die ene stoel naast de ingang is een element in de foto dat veelzeggend is. Ik heb de sfeer van tristesse een beetje geholpen door er een aangepaste bewerking op toe te passen.
De kruik gaat te water tot ze breekt... en deze keer was het zo ver. Ik ben nat geworden tijdens mijn fietstocht. Het regende niet echt hard, helemaal niet, maar die miezerige bijna onzichtbare druppeltjes die je na een tijdje op je fietsbril moet wegvagen waren voldoende om me stiekem te doordrenken en er voor te zorgen dat ik verkleumd en vochtig terug thuis kwam. In de veronderstelling dat het ook vandaag wel droog zou blijven had ik trouwens geen regenkledij meegenomen. Stom! Langs het Kempisch kanaal ziet het er ondertussen ook al redelijk herfstig uit. Als je deze flink ingezoomde foto met de brug van de N19g bekijkt, met links en rechts de in prachtige kleuren getooide bomen, denk je dat het droog is, maar de stiekeme lichte nevel in de verte... dat zijn allemaal piepfijne druppeltjes die je de prijs laten betalen voor je overmoed.
Ik gaf het al eerder aan: het seizoen wordt steeds meer kleurrijk en op de social media komen meer en meer herfst-foto's voorbij. Tijdens mijn dagelijkse fietstocht heb ik eigenlijk ook alleen maar naar beelden gezocht die in de tijd van het jaar passen en uit de oogst heb ik het vrouwke laten kiezen om de foto van de dag te selecteren. En ja hoor, ook dit soort onverharde wegeltjes door het bos vind ik zalig om te fietsen.
Alweer een extreem drukke dag. Deze voormiddag nog even naar SKS om een groep te fotograferen, en omdat het ondertussen al 2 dagen geleden was dat we gefietst hadden zijn we met onze e-bikes naar Grobbendonk gereden om daar het jaarlijkse salon van de plaatselijke fotoclub te bezoeken. Tijdens de terugrit langs het Kempisch Kanaal kreeg ik deze spiegeling cadeau. Ik vond het erg grafisch en ik kon dan ook niet anders dan even te stoppen en mijn Sonytje uit mijn zak te halen. De gele en rode toetsen zijn net voldoende aanwezig in een verder redelijk grijze wereld om de zin in een zwart wit omzetting de kop in te drukken.
Vandaag was het de tweede dag van de fotomarathon bij SKS Herentals. Ik moest vanmorgen al voor 7 uur (!!!) uit bed want de eerste groep moest gefotografeerd worden iets over acht uur... snel, snel ontbijten en vierklauwens naar Herentals waar ik tot 3 uur aan de slag was. Natuurlijk wil ik hier niet opnieuw een groepsfoto plaatsen, mijn drang naar afwisseling is gekend, maar tussen de shoots dienden zich nog zat andere mogelijke onderwerpen aan. Deze dametjes, familie van... waarschijnlijk, leken zich niet erg te interesseren in de activiteiten op het voetbal terrein. Ze waren druk doende met tekenen, kleurtjes en toen ik duidelijk aanstalte maakte om ze ook eens te fotograferen vonden ze dat niet erg, een van de mama's die er naast zat ook niet. Is dit straatfotografie? Eigenlijk niet he, ik noem het bezig-houden-tot-de-wedstrijd-gedaan-is-fotografie. Morgen nog één groep en dan komen volgend weekend de ploegen aan beurt die dan thuis spelen.
Het voetbalseizoen is al een tijdje bezig en het bestuur van SKS Herentals vond dat het hoog tijd werd om alle ploegen weer op de foto te krijgen als aandenken aan jaargang 2025 - 2026. Vorig weekend werd de fotoshoot afgelast omwille van de stormdreiging. Dit weekend ziet het er beter uit qua weersverwachting en vanavond kon ik al twee ploegen fotograferen. Morgen komen er nog een aantal voorbij en volgend weekend zijn de ploegen die dan thuis spelen aan de beurt. Vandaag koos ik uiteraard voor de dames om deze pagina te verfraaien.
Alpaca's zijn blijkbaar populair dezer dagen. Lang geleden zag je er wel eens een in de zoo maar sinds de alpaca-wol tegenwoordig de hemel in geprezen wordt zie je ze meer en meer. Ik heb al enkele beelden van alpaca's in de Lentehei getoond op deze pagina's maar ook dichter bij huis, langs de Poederleesteenweg bvb. zitten er ook, ik telde er 4 vandaag. Als je er langs fietst kun je als foto-hongerige hobby-fotogaaf niet anders dan even stoppen om te pogen enkele leuke beelden te scoren toch?
Je moet een beetje creatief zijn als je afwisseling wilt blijven brengen in je dagelijkse fietstochten. De rit die we vandaag ondernamen hadden we twee weken geleden ook al eens gedaan maar in de omgekeerde richting is het weer helemaal anders. Grosso modo: thuis - Hoge Rielen - Corsendonk - Schoonbroek - even richting Arendonk over de snelwegbrug - dan toch richting Oud Turnhout - Turnhout - door het stadspark - Tielen - back home, goed voor bijna 50 km. Droog gebleven en best aangenaam fietsweer. De fietstunnel onder de weg Turnhout - Kasterlee, net voor we het stadspark indoken vond ik een foto waard. Tja, symmetrie he...
De herfst komt nu echt goed op gang. Ik heb alweer wat meer verkleurende bladeren gezien en er ook enkele foto's van gescoord maar dat zal in de loop van de volgende weken nog veel beter worden neem ik aan. Een ander pluspunt van de herfst is dat er weer kastanjes zijn. Ik had er al enkele opgeraapt links en rechts maar geproefd heb ik ze nog niet. Toen ik vandaag voorbij het driehoekig pleintje tussen het Vennepad, de Huyskens en het Eindeke fietste zag ik dit tapijt en ik kon niet anders dan stoppen om deze foto te maken.
“Ondanks de minder goede voorspellingen zijn we toch gaan fietsen en we zijn droog gebleven”, ik heb het in zowat alle posts van de laatste tijd moeten vertellen. Vandaag was dat niet anders. Tijdens onze fietstochten rijden we wel eens een klein stukje over de fiets-o-strade F 105, tussen de Lichtaartse Weg in Herentals en het Kempisch kanaal. Dan passeer je langs het natuurgebied De Hellekens tussen de spoorweg en de ring. We stoppen er ook vaak in de hoop er iets te kunnen spotten, galloway runderen die daar rondlopen bvb. Vandaag waren ze jammer genoeg te ver weg om in beeld te nemen. Het gebied is in de voorbije jaren wel redelijk van uitzicht veranderd. Zo is de ooit kaarsrecht getrokken Nete, die er doorstroomt, opnieuw van meanders voorzien en de waterpartijen zijn ook heraangelegd. Deze foto van op het fietspad over de reling geeft een idee van de pracht van dit stuk geconserveerde natuur.
